به تکلم ، به خموشی ، به تبسم ؛ به نگاه
می توان برد به هر شیوه دل آسان از من
قُمری ریخته بالم ، به پناه که رَوم ؟
تا به کی سرکشی ، ای سرو خرامان از من ؟
#کلیم_کاشانی@golchine_sher
دلم قرار ندارد از فغان ، بی تو
سپندوار ز کف داده ام عنان ، بی تو
ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ
ز جام عیش لبی تر نکرد جان ، بی تو
چون آسمان مه آلوده ام ز تنگدلی
پر است سینه ام از اندوه گران ، بی تو
نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق
سر بهار ندارند بلبلان ، بی تو
لب از حکایت شبهای تار می بندم
اگر امان دهدم چشم خونفشان ، بی تو
چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان
نمی زند سخنم آتشی به جان ، بی تو
از آن زمان که فروزان شدم ز پرتو عشق
چو ذرّه ام به تکاپوی جاودان ، بی تو
عقیق صبر به زیر زبان تشنه نهم
چو یادم آید از آن شکّرین دهان ، بی تو
گزاره غم دل را مگر کنم چو «امین»
جدا ز خلق به محراب جمکران ، بی تو
#سید_علی_خامنه_ای#رهبر_انقلاب@golchine_sher
کنار اینهمه مهمان چقدر تنهایم
میان این همه ناخوانده کفش‌های تو نیست
به شیشه می‌خورد انگشت‌های باران... آه
شبیه در زدن تو... ولی صدای تو نیست
تو نیستی دل این چتر،
وا نخواهد شد
غمی‌ست باران وقتی هوا، هوای تو نیست ...
#اصغر_معاذی@golchine_sher
همواره خفته است در آغوشت آسمان
بالايي اي درخت
دستت پر از ستاره و چشمت پر از بهار
زيبايي اي درخت!
وقتي كه باد ها
در برگ هاي در هم تو لانه مي كنند
وقتي كه باد ها
گيسوي سبز فام تو را شانه مي كنند
غوغايي اي درخت
#سیاوش_کسرایی@golchine_sher
بوي باروت مي‌دهي بابا، بوي يك عمر بهترين‌ها را
در خودت شعله مي‌كشي هر صبح ردّپاي تمام مين‌ها را
بيشتر سرفه كن عزيز دلم، سرفه‌هايت براي من وحي است
پشت سر مي‌گذارم اين‌گونه آيه آيه پل يقين‌ها را
بي‌تفاوت‌تر از هميشه هنوز روزها مي‌روند و مي‌آيند
اين زمانه زيادتر كرده‌ست روي پيشاني تو چين‌ها را
حرف بسيار مي‌زنند اما، هركسي كه عمل كند مَرد است
هيچ‌كس بي‌ريا نزد بالا توي اين شهر آستين‌ها را
با چه معيار مي‌شود سنجيد گوهري را كه در دلت داري
محو انگشتري خود كردي كلّ مجموعه نگين‌ها را
دسته دسته پلنگ‌ها هر شب صف كشيدند تا به تو برسند
ماه، آن سوي پنجه‌ها اما فتح كرده است سرزمين‌ها را...
#رضا_نیکوکار@golchine_sher
تو را به عشق قسم می دهم ، بمان با من
بمان و باز هم از عشقمان بخوان با من
قلندرانه بمان زیر سقفِ بی سقفیم
بمان ، که نیست از این بهتر آشیان با من
مرا به خوشه ی گندم ، به عشق ، می خوانند
در این بهشت ، تو هم باش میهمان با من
به دستهای تهی دستی ام چه می خندی؟
که قرنهاست ، قرین است رنج نان با من
پرنده بودم از این پیش تر ، ولی امروز
چه مانده با من ؟ حسرت بر آسمان با من
هزار پنجره چشم گشوده ، می دیدند
که صبح ، می شود آغاز همچنان با من
زمانه ، روح مر ا سخت زخم آجین خواست
به کینه خاست زمانه ، کران کران با من
بمان کمی دگر ، انگار ، زخمها کاری ست
بمان که می روم از دست تو ، بمان با من !
#سهیل_محمودی@golchine_sher
اين روزها يك جور ديگر دوستت دارم
طوری كه از خود هم فراتر دوستت دارم
اين روزها از هركه و از هرچه بيزارم
اما تو را چندين برابر دوستت دارم
تو نيمه ی گمگشته ی من هستی و من نيز
مثل نفس هايم مكرر دوستت دارم
مثل هوای بی بديل صبح "بابلسر"
مثل گلاب ناب "قمصر" دوستت دارم
بی غل وغش بی شيله پيله بی برو برگشت
چشمم گواهی می دهد بر دوستت دارم
رويای شيرين مرا در خود شكوفا كن
ای آرزوی مانده در سر دوستت دارم
هرچند كه چشمم گواهی داده، اما باز
می گويم اين را بار ديگر دوستت دارم
#علی_عالی_زاده@golchine_sher
