و آتش چنان سوخت بال و پرت را که حتی ندیدیم خاکسترت را به دنبال دفترچه ی خاطراتت دلم گشت هر گوشه ی سنگرت را و پیدا نکردم در آن کنج غربت به جز آخرین صفحه ی دفترت را؛ همان دستمالی که پیچیده بودی در آن مُهر و تسبیح و انگشترت را همان دستمالی که یک روز بستی به آن زخم بازوی همسنگرت را همان دستمالی که پولک نشان شد و پوشید اسرار چشم ترت را سحرگاه رفتن زدی با لطافت به پیشانی ام بوسه ی آخرت را و با غربتی کهنه تنها نهادی مرا، آخرین پاره ی پیکرت را و تا حال می سوزم از یاد روزی که تشییع کردم تن بی سرت را کجا می روی؟ ای مسافر! درنگی ببر با خودت پاره ی دیگرت را محمدکاظم کاظمی @golchine_sher

ايهام و استعاره و تمثيل و نقطه چين آسان ڪه نيست شاعر چشمان او شدن... #محمدعلی_بهمنی @golchine_sher

خودخوری یک بخش از صبر است، عاشق می کشد؛ مثل موجی که به صورت می کشد چنگال را #میثم_رنجبر @golchine_sher

در قنوتِ رکعت دوم دعا کردم تو را سجده ی آخر رسید و جا نمازم گریه کرد...! #سید_شهرام_علیزاده #امام_زمان @golchine_sher

تمام ترسم از این است که یک شب بخواهی که به خوابم بیایی و من همچنان به یادت بیدار نشسته باشم... سیدعلی صالحی @golchine_sher

گفته‌ بودم شعر بی شعر ،امشب امّا یاد او باز دارد کاغذ و خودکار دستم می‌دهد #سعید_سلیمان_پور  @golchine_sher

یا از لهیب مکر حسودان به دور باش یا مثل من بسوز و بساز و صبور باش اهل نظر تواضع بی‌جا نمی‌کنند در چشم اهل کبر سراپا غرور باش بی‌اعتنا به سنگ زدن‌ها در این مسیر همچون قطار در تب‌وتاب عبور باش روشن نمی‌شود به چراغی جهان، ولی یادآور حقیقت پیدای نور باش این خانه جای زندگی جاودانه نیست آماده‌ی شکستن تنگ بلور باش #فاضل نظری @golchine_sher

بگذار قیامت بکنم چند دقیقه با بغض نگاهت بکنم چند دقیقه یک عمر به پای تو نشستم گله ای نیست بگذار شکایت بکنم چند دقیقه بنشین که شکایت کنم از باعث این عشق با چشم تو صحبت بکنم چند دقیقه  می گفت پدر گریه نباید بکند مرد سخت است رعایت بکنم چند دقیقه  رسم است که خنجر بزند دوست به پشتم بگذار رفاقت بکنم چند دقیقه  صدبار به پای تو بیفتم دم رفتن احساس لیاقت بکنم چند دقیقه وقتی بروی آخر دنیاست برایم بگذار قیامت بکنم چند دقیقه علی صفری @golchine_sher

نام مارا نوشته اند "غلام" ، نام فامیلمان "امام رضا" به دل ماست روح "امام حسین" ، به تن ماست جان "امام‌ رضا" مادرم جای شعر لالایی ، همه شب از کرامتش میگفت پدرم زیر گوش من خوانده ، لابه لای اذان امام رضا کودکی های من کنار تو بود ، بین این صحن ها بزرگ شدم سالها با کبوتران حرم ، خورده ام آب و نان امام رضا کودکی ام چقدر زود گذشت، دل من تنگ شد برای خودم من حسابی عوض شدم اما ، تو همانی همان امام رضا حرم تو همیشه غوغا بود ، آخرین خانه ی امید همه هفتمین قبله گاه زائرها ، هشتمین آسمان امام رضا بین آغوش صحن ها بودند ، زائرانی که گریه میکردند دختری لال ، ناله زد بینِ ، اشک و لکنت زبان امام رضا مادرش بین صحن ها افتاد ، پدرش گریه کرد و داد کشید یا امام رئوف ممنونم ، حضرت مهربان امام رضا پیرمردی که اهل باران بود ، چشمه ای داشت بین چشمانش با نوای کریمخانی خواند ، خادم روضه خوان امام رضا من که روی سیاه آوردم، کوله بار گناه آوردم به تو آقا پناه آوردم ، بده برگ امان امام رضا #احمد ایرانی نسب @golchine_sher

خون مي چكد از ديده در اين كنج صبوری اين صبر كه من می كنم افشردن جان است هوشنگ ابتهاج(سایه) @golchine_sher 

تو را دوست دارم، ولی رو نکردم فقط شعر گَفتم، هیاهو نکردم #قیصر_امین_پور @golchine_sher

گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد ؟ چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.. واژه ها را باید شست... # سهراب سپهری @golchine_sher