ای قوم اگر سنگ ببندم شکمم را
حاشا که به نانی بفروشم قلمم را
فانوس شب در به دری های شما باد
این شعله که سوزانده ز سر تا قدمم را
از پیکر خونین گل سرخ بپرسید
انگیزه پرپر شدن دم به دمم را
با مردم آینده بگویید بسازند
از تیغه شمشیر ضریح حرمم را
بگذار که بر سینه ی دشمن بنشیند
این داغ که افتاده ببیند علمم را
می میرم از این درد ولی حیف که نشنید
در شهر شما هیچ کس آهنگ غمم را
با من سخن از مرگ نگویید که دیدم
صد سال جلوتر ز وجودم عدمم را
#جواد_جعفری_نسب#عضوکانال@golchine_sher
خورشید که میدمد، پُر از لبخندیم
با مهر به آفتاب می پیوندیم
تا پنجره ازبهار خالی نشود
با خنده دهان ِغصه را میبندیم
#صفيه_قومنجانی#عضوکانال@golchine_sher
بنمای رخ که لذت دیدارم آرزوست.
بگشای لب که حرف شکر بارم آرزوست
من سال هاست حسرت دیدار میکشم
آن چهره ی مشعشع چون نارم آرزوست
از فتنه های آخر دوران فراری ام
یک چشمه از بصیرت عمارم آرزوست
از این خواص سست عناصر دلم گرفت
آن ذوالفقار حیدر کرارم آرزوست
اردو زده است شمر زمان سوی معرکه
خونخواهی دوباره مختارم آرزوست
هرچند سخت بوده برایم ولی بخوان
آن روضه پر از غم دیوار م آرزوست
رزق تمام عمر من از فاطمیه است
در روضه هاش چشم گو هر بارم ارزوست
شعری برای حضرت سلطان سروده‌ام
من شاعری درگه و دربارم آرزوست
#محمد_حسین_بنی_اسدی#عضو_کانال@golchine_sher
صبر خوب است و مخواه از عاشقی این خوب را
پیش ازین هرگز نفهمیدم غم ایوب را
خوانده ام در چهره ی مردم همین امروز هم
حرف های مفت بعد از تو به من منسوب را
با وجود طعنه هاشان ظاهرم شاد است آه
بید از داخل به نرمی می تراشد چوب را
دستمالت را نکش بر پلک ها بیهوده است
سرمه ام لو می دهد چشمی که شد مرطوب را!
تا بدانم چندمین روز است ترکم کرده ای
می شمارم شیشه های خالی مشروب را
هر دو بعد از تخته نرد زندگی خندیده ایم
می توان از خنده هامان حدس زد مغلوب را
حرف هایت را غزل کن با سکوت از من نگیر
لااقل این عشق بازی کردن مکتوب را
#صادق_فغانی@golchine_sher
