💖شـہید.همدانے 👈۸سال‌با 👈صدام‌جنگید... 👈۳۰سال‌در‌👈سپاه‌خدمت‌کرد... 👈۲سال‌با 👈فتنه‌جنگید... 👈و‌آخر‌در 👈سوریه‌شهیدشد... مابه‌این‌مے‌گیم‌عاقبت‌بخیرے ... #شادی روح#شهدا 🌷صلوات🌷 شهید.مدافع.حرم.حسین.همدانی🌷 #لحظه_هاتون_شهدایی💖🌷 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠پَـــنـــد نــٰـامــہء شٌــــهَــــداء " 20 "💠 🌹 شَـــهــید سجاد زبرجدی🌹 ✅ #پند_نامه_شهدا ✅ #تلنگر @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

#مخصوص_بانوان_متاهل 🔹اگر شوهرتان از نظر مالی مشکلاتی دارد و در تنگنا قرار گرفته است، یا کارهایش ردیف نمی‌شود یاری‌اش کنید. 💟 با او مشورت کنید بدون این که دیگران را با وی مقایسه کنید یا سرکوفت بزنید... 🔹اگر همسرتان ایرادی دارد که باید اصلاح شود ، این کار نباید هیچ وقت در حضور دیگران و حتی فرزندانتان گفته شود. 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

#تجربه_های_شما 💟راضی کردن پدر و مادرها : سوال : من برای ازدواجم مورد خیلی خوبی اومده و نمیخوام از دستش بدم. اما پدرم مخالف است. چیکار کنم؟ ✅ #پاسخ : اگر فکر میکنید این شخص واقعا گزینه خوبی است و پارامترهای شما را دارد ، از بزرگترهای فامیل یا دوستان خانواده بخواهید که با پدر یا مادر شما صحبت کنند. (البته لزوما شما درست فکر نمیکنید) 💟 یادتان باشد این را از افرادی بخواهید که پیش پدر و مادرتان #اعتبار داشته باشند. 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

#جام_جهانی بود افتاده بودیم تو یه گروه سخت گروه مرگ ! کل دنیا یه طرف ایران یه طرف قرعه به نام #شیر_مردان افتاد گل کاشتند ... خون دادند ... #شهدا http://eitaa.com/golestanekhaterat

〰❁🔹❁🍃🕊🍃❁🔹❁〰 در حریم قدسیت بال مناجاتی بده گنبدت دل میبرد وقت ملاقاتی بده #یا_علی_بن_موسی_الرضا_علیه_السلام http://eitaa.com/golestanekhaterat 〰❁🔹❁🍃🕊🍃❁🔹❁〰

صلـوات خـاصه‌ے آقـا امـام رضا(ع)🌺🍃 اللهّمَ صَلّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي الامامِ التّقي النّقي  و حُجَّّتكَ عَلي مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثري الصّدّيق الشَّهيد صَلَوةَ كثيرَةً تامَةً زاكيَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ما صَلّيَتَ عَلي اَحَدٍ مِنْ اوْليائِكَ.🌹 التمــاس دعــا🌷 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۴۲ از حفظ خط هاے آخرِ سورہ ے اول را تلاوت میڪنم. اولین سورہ،سورہ ے صبر بود! از آن روز بہ بعد سورہ ے دوم نازل شد...سورہ ے دلدادگے...! ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ ڪتاب فلسفہ را ورق میزنم و دور تا دور اتاق مے چرخم،میخواهم سوال بعدے را بخوانم ڪہ نگاهم بہ سمت سطل زبالہ ے زیر میز تحریر ڪشیدہ میشود. از دیشب دستہ هاے نرگس داخلش جا خوش ڪردہ اند! صداے زنگ آیفون بلند میشود و چند لحظہ بعد صداے مادرم:بلہ؟! چند لحظہ بعد چند تقہ بہ در میخورد،ڪتابم را میبندم:بفرمایید! مادرم در چهارچوب در ظاهر میشود:مطهرہ جلوے در وایسادہ ڪارت دارہ! _خب بگو بیاد تو! _گفتم! نیومد! ڪشیدہ میگویم:وا! ڪتابم را روے تخت پرت میڪنم و بہ سمت ڪمد میروم،ژاڪت بافت یشمے رنگے بہ تن میڪنم و شال مشڪے رنگم را سر. چادر نمازم را هم روے سرم مے اندازم و بہ سمت در میروم. همانطور ڪہ چادرم را روے سرم تنظیم میڪنم نسبتا بلند صدایش میزنم:مطهرہ! از لاے در نگاهم میڪند:جانم! در را ڪمے بیشتر باز میڪنم:چرا نمیاے تو؟! متعجب نگاهش میڪنم،روسرے فیروزہ اے رنگش را مدل لبنانے همراہ چادر مشڪے سر ڪردہ! مردمڪ هاے چشمانش مدام بہ این سمت و آن سمت فرار میڪنند. اصلا آرام و قرار ندارند! وَ گونہ هایش از شرم انارے شدہ،مثل روزهاے اول! آرام میگوید:سلام! نمیخوام مزاحم بشم اومدم ڪہ.... سریع میان حرفش مے پرم:چہ مزاحمتے؟! سرم را ڪمے بیرون میبرم و چپ و راستم را نگاہ میڪنم،میخواهم ادامہ ے حرفم را بزنم ڪہ نگاهم بہ طبقہ ے اول ساختمان رو بہ رویے مے افتد! لبخند شیطنت آمیزے میزنم و میگویم:میخواے چندماہ شما بیاید خونہ ے ما،ما بریم خونہ ے شما؟! مطهرہ گیج نگاهم میڪند:چے؟! آرام میخندم:ڪاش حیاط خونہ ے ما،حیاط خونہ ے شما بود! مطهرہ متعجب میگوید:من ڪہ نمیفهمم تو چے میگے! با چشم و ابرو بہ ساختمان رو بہ رویے اشارہ میڪنم:یعنے بخاطرہ ایشون نیومدے؟! مطهرہ نگاهے بہ مهندس ساجدے مے اندازد و دست پاچہ برمیگردد،صدایش مے لرزد:ببین....چیزہ.... _چیہ؟! آب دهانش را با شدت فرو میدهد:تمریناے ریاضیو حل نڪردم... میخندم:اومدے مهندس برات حل ڪنہ؟ با حرص از بازویم بشگونے میگیرد:ڪوفت! اومدم دفتر ریاضے تو بگیرم! چشمڪے نثارش میڪنم:مطمئنے؟! دوبارہ نگاهم را بہ سمت طبقہ ے اول ساختمان میڪشانم،ساجدے ساڪت و اخمو ڪنار ڪارگرے ایستادہ و بہ توضیحاتش گوش میدهد هم زمان هم روے ڪاغذ چیزهایے مینویسد. گویے سنگینے نگاهم را حس میڪند ڪہ چشم از ڪاغذها برمیدارد و بہ من چشم مے دوزد! سیاهے چشمانش شباهتے بہ هادے ندارند! پر تلاطم اند و نا آرام! و ڪمے بے احساس...! با آرامش نگاهم را از چشمانش میگیرم و بہ مطهرہ میگویم:دارہ نگاهمون میڪنہ! رنگش مے پرد،سریع وارد حیاطمان میشود:واے! آبروم رفت! بیخیال در را میبندم و تعارف میڪنم وارد خانہ شود،آرام میپرسد:هنوزم دارہ نگاهمون میڪنہ؟! همانطور ڪہ وارد خانہ میشوم میگویم:ببخشید دیگہ! من دیدبان جنابعالے نیستم! مطهرہ پشت سرم وارد میشود،با مادرم سلام و احوال پرسے میڪند و بہ سمت اتاقم میرود. چادر و روسرے ام را بہ سمتش پرت میڪنم:تو برو تو اتاقم،منم الان میام. مطهرہ رو بہ مادرم "با اجازہ ای" میگوید و وارد اتاق میشود،ظرف بزرگے از داخل ڪابینت برمیدارم و داخلش را پر از سیب و پرتقال میڪنم. دو پیش دستے و ڪارد میوہ خورے هم برمیدارم و با احتیاط بہ سمت اتاق میروم. با زانو چند ضربہ بہ در میزنم:خانمِ خجالتے! درو باز ڪن! چند لحظہ بعد مطهرہ در را باز میڪند،از ظرف میوہ سیبے برمیدارم و ظرف را بہ دستش میدهم. همانطور ڪہ روے تخت مے نشینم میگویم:خب از برزو خان برام بگو! متعجب نگاهم میڪند:برزو ڪیہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و جواب میدهم:مگہ اسمش برزو نبود؟! مطهرہ روے تخت یاسین مے نشیند:نہ! سریع میگویم:آهان! آهان! بهروز! _نچ! _بهرام؟! _نچ! _بهنام؟! _نہ! متفڪر میگویم:ولے مطمئنم اسمش بِہ داشت! لبخندِ نمڪینش با شرم عجین میشود:روزبہ! اسمش روزبہ ست! _آهان! همون! گازے از سیبم میگیرم:خب از خُرزو خان برام تعریف ڪن! مطهرہ با حرص پرتقال بزرگے بہ سمتم پرت میڪند:مسخرہ! جاے خالے میدهم و میخندم،مطهرہ با ترس نگاهے بہ در مے اندازد و میگوید:صدامون بیرون نمیرہ؟! _چرا!‌ مامانمم پشت در فال گوش وایسادہ تا تو برامون از خُرزو خان و چگونگے شڪل گیرے علاقہ ت بہ خُرزو خان بگے! گونہ هاے مطهرہ انارے تر میشوند،بہ شوخے میگویم:میوہ بخور! فڪرِ خُرزو خانو نخور! سپس گاز بزرگے بہ سیبم میزنم و خیرہ خیرہ نگاهش میڪنم. #ادامہ_دارد... https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۴۳ مطهرہ سیبے از داخل ظرف برمیدارد و بہ صورتم چشم میدوزد:بهم نخندیا! وقتے احساس میڪنم دور و برمہ قلبم میاد تو دهنم! مے بینمش ریتم نفسام بہ هم میریزہ... آب دهانش را با شدت قورت میدهد:بہ نظرت من خیلے بد و گناهڪارم؟! با آرامش نگاهش میڪنم:مگہ چے ڪار ڪردے؟!‌ نگاهش را بہ میوہ ها میدوزد:دستِ خودم نیست! از چندماہ پیش.... جملہ اش را ڪامل نمیڪند،جملہ اش را ڪامل میڪنم:احساس ڪردے دوستش دارے! سایہ ے لبخند را روے لبانش میبینم،دوبارہ بہ چشمانم زل میزند:شاید بہ قولِ تو یہ حس خام و بچگانہ ست! _نمیخوام ناراحتت ڪنم اما....اما قبول ڪن این احساس درست نیست! نہ اینڪہ ناپاڪ باشہ یا بد! نہ! اشتباهہ عزیزم،چیزے ڪہ از ظاهر قضیہ مشخصہ ماها بہ این آدم نمیخوریم! بغض میڪند:آرہ! چند وقت دیگہ از سَرم میوفتہ مگہ نہ؟ از روے تخت بلند میشوم و ڪنارش مے نشینم:اگہ نخواے بزرگش ڪنے آرہ عزیزم! قطرہ ے اشڪے از گوشہ چشمش جارے میشود:نباید امروز مے اومدم اینجا! با شیطنت میگویم:دیدے براے دفتر ریاضے نیومدے! آرام میخندد،میخواهم بیشتر دلدارے اش بدهم ڪہ دستم را میگیرد و آرام میفشارد:راجع بهش صحبت نڪنیم! با انگشت اشارہ گوشہ ے چشمش را پاڪ میڪند،نگاهش را بہ نقطہ اے میدوزد و میگوید:اِ! چرا اون نرگسا رو انداختے تو سطل آشغال؟! نگاهم بہ گل هاے نرگسِ داخل سطل مے افتد،سریع میگویم:اینا چیزن.... این بار مطهرہ ڪنجڪاو و با شیطنت نگاهم میڪند:چے ان؟! ناگهان صداے زنگ موبایلم در اتاق طنین انداز میشود،با عجلہ بہ سمت موبایل میروم و چیزے نمیگویم! بہ نام مخاطب نگاہ میڪنم "n" ! دیشب شمارہ ے نازنین را با این حرف ثبت ڪردم! نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و دو دل جواب میدهم:بعلہ؟! صدایش در گوشے مے پیچد:سلام آیہ جان! نازنینم شناختے؟! جدے میگویم:سلام! بعلہ شناختم! _خوبے؟ بے حوصلہ میگویم:ممنون خوبم! شما خوبید؟ _ممنون منم خوبم،میخواستم ببینم براے این هفتہ وقت دارے همدیگہ رو ببینیم؟ در دلم آشوب بہ پا میشود:روزش مهم نیست؟ _نہ عزیزم! هر وقت تو بتونے،فقط تاڪید میڪنم فعلا بہ هادے چیزے نگو! _باشہ! دوشنبہ تعطیلم! آرام میگوید:خوبہ! پس دوشنبہ میبینمت! الان آدرسو برات میفرستم،ساعتش با تو! _باشہ! پس فعلا خداحافظ! احساس میڪنم در صدایش خندہ موج‌ میزند،خندہ اے ڪہ بہ زور نگهش داشته:روزت بہ خیر! تماس قطع میشود،نگاهے بہ صفحہ ے موبایل مے اندازم و نفس عمیقے میڪشم. مطهرہ ڪنجڪاو میپرسد:ڪے بود؟! بے اختیار بہ گل هاے نرگس خیرہ میشوم:مطهرہ! میتونے دوشنبہ باهام بیاے بیرون نگاهے بہ تابلوے سر ڪوچہ مے اندازم و بہ رانندہ میگویم:همینجا پیادہ میشیم! رانندہ از داخل آینہ نگاهم میڪند:داخل ڪوچہ نرم؟ در حالے ڪہ از داخل ڪولہ ام دو اسڪناس دہ هزار تومانے بیرون میڪشم میگویم:نہ ممنون! ماشین سر ڪوچہ از حرڪت مے ایستد،مطهرہ شماتت بار نگاهم میڪند و پیادہ میشود. از وقتے همہ چیز را برایش تعریف ڪردم مدام سرزنشم میڪند. سرفہ اے میڪنم و پیادہ میشوم،مطهرہ با حرص میگوید:نباید مے اومدے! محڪم بند ڪولہ ام را میفشارم:حالا ڪہ اومدیم! مُطے همینطوریش استرس دارم لطفا با غُر زدن رو اعصابم نرو! چشم غرہ اے نثارم میڪند و میگوید:اگہ ڪوچیڪترین بے احترامے اے ڪرد بگو بپرم رو ڪلہ ش ڪتڪش بزنم! بے اختیار میخندم:ڪِے انقدر وحشے شدے؟! با حرص نگاهم میڪند:بعلہ؟! سریع میگویم:غلط ڪردم! حالا منو نڪش بذار ببینم این دخترہ چے میگہ ناڪام از این دنیا نرم! مقابل پنجرہ ے خانہ اے مے ایستم و خودم را نگاہ میڪنم،روسرے حریر شیرے رنگے ڪہ گل هاے ریز نقش گلبهے اش هوش آدم را میبرد بہ سبڪ مدل جدیدے ڪہ از نورا یاد گرفتہ ام سر ڪردہ ڪردہ ام،چادر دانشجویے ام اجازہ نمیدهد تا پالتوے شیرے رنگم خودش را نشان بدهد. دستے بہ روسرے ام میڪشم و میگویم:خوبم؟! مطهرہ دستم را میڪشد و بہ سمت ڪافے شاپ میرود:آرہ عروس خانم! بیا! جلوے در ڪافے شاپ میرسیم،آرامش و سردے را مهمان چهرہ ام میڪنم و وارد میشوم. فضاے ڪافے شاپ ڪوچڪ و خلوت است،میزهاے شیشہ اے و صندلے هاے چرمے بہ شڪل جالبے چیدہ شدہ اند. نگاهم را در اطراف مے چرخانم ڪہ نازنین را پشت میزے ڪہ وسط ڪافے شاپ قرار دارد میبینم. آرام رو بہ مطهرہ میگویم:اونجا نشستہ! همینجاها بشین تا بیام! مطهرہ نگاہ بے تفاوتے بہ نازنین مے اندازد و پشت اولین میز خالے مے نشیند. با آرامش بہ سمت نازنین قدم برمیدارم،بہ چند قدمے اش ڪہ میرسم بہ احترامم بلند میشود. لبخندے روے لبانش مے نشاند و دستش را بہ سمتم دراز میڪند:سلام! دستش را میفشارم:سلام! دیر ڪردم؟! دوبارہ روے صندلے اش مے نشیند:نہ! نہ! من یڪم زود اومدم! #ادامہ_دارد... https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

بازی رو بردیم... 😍😍😍😍 تمام چندماه ملت رو از گروه مرگ ترسوندن..‌‌ اما بردیم به همین راحتی... فقط کاش خیابانی گزارشگر بود تا حس غرور و افتخار و حماسه رو به ملت تزریق میکرد عید خوبی داشتیم امسال شکست مفتضحانه عربستان در یمن و روسیه پیروزی شیرین ما در یمن و روسیه و البته واریز یارانه ها در شب عید جای خود دارد😊 💠 به رسانه مردم بپیوندید👇 https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷 درنشر لینک حذف نشود

💠پست اینستاگرامی #فرزند سردار شهید #محمودکاوه: 🌷با اولین مسابقه تیم ملی فوتبال در جام جهانی یادی کنیم از شهیدانی که سرشان را مقابل توپ‌های دشمن قرار دادند تا جوانان ما بتوانند سرافرازانه توپ را روانه دروازه حریفان کنند. 🆔 http://eitaa.com/golestanekhaterat

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #فاتحه #صفحه_یک @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

💕بسم رب شهید💕 یک نیمِ رُخَت : اَلَسْتُ مِنْکُمْ بِبَعیدْ یک نیمِ دگر : اِنَّ عَذابی لَشَدیدْ بر گِرْدِ رُخَت نبشته : یُحْیی وَ یُمیتْ مَنْ ماتَ مِنَ الْعِشْقْ ، فَقَدْ ماتَ شَهید دوست شهید من ........ ...💕💕...شهیدمحمدرضادهقان...💕💕.. #صبحتون_شهدایی🌹 http://eitaa.com/golestanekhaterat

در کار عشق دوری و هجران به ما رسید یوسف که رفت غصه کنعان به ما رسید😔 http://eitaa.com/golestanekhaterat

از رفقاش شنیدم داش مجید دنبال کننده پروپاقرص فوتبال بود سه یا چهار تیر به سینه و پهلوش میخوره و شهید میشه آرامش تماشای #جام_جهانی رو مدیون امثال مجید قربانخانی هستیم +محمد پاداش+ http://eitaa.com/golestanekhaterat

🎧🎧 #حتما_گوش_ڪنید👆 🎤استاد #دانشمند 🌸 یه جوری زندگی ڪن ڪه آبروی امام زمان (عج) باشـی مثل شهید #حججی ڪه.... ✅پیشنهاد ویژه #دانلود http://eitaa.com/golestanekhaterat

رضا جانم مالک دو جهانی با گوشه نگاهت هستی را زهم به در کن امام مهربانم. #امام_رئوف #انيس_النفوس http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۴۴-۱۴۵ رو بہ رویش مے نشینم و ڪولہ ام را روے پایم میگذارم. بارانے براق ڪرم رنگے همراہ با روسرے و شلوار قهوہ اے تیرہ رنگ بہ تن ڪردہ. این بار موهایش را ڪامل داخل روسرے دادہ،فقط ڪمے از ریشہ هاے موهایش دیدہ میشوند. رژ صورتے ڪم رنگے ڪہ زدہ صورتش را ملیح تر ڪردہ،منو را بہ سمتم میگیرد:انتخاب ڪن! منو را از دستش میگیرم ولے باز نمیڪنم:چیزے نمیخورم! لبخندش را عمیق تر میڪند:یہ قهوہ مهمونم باش! نمڪ ندارہ! جدے میگویم:این یعنے فقط میتونم قهوہ سفارش بدم؟! میخندد،آرام و دلبرانه:نہ! ولے قهوہ هاے اینجا معرڪہ ست! مخصوصا قهوہ ترڪ هاش. بہ چشمانش خیرہ میشوم:پس امتحان میڪنم. نازنین اشارہ میڪند گارسون بہ سمتمان بیاید و سفارش ها را میدهد. بعد از رفتن گارسون با چشم بہ جایے ڪہ مطهرہ نشستہ اشارہ میڪند و میگوید:دوستتہ؟! _بعلہ! نگاهم بہ دستبند طلاے ظریفے ڪہ مچِ دست چپش را در آغوش گرفتہ مے افتد،تازہ متوجہ میشوم این دستبند را همیشہ در دستش دیدہ ام! رد نگاهم را میگیرد و بہ دستبند خیرہ میشود:هادے تولدم بهم هدیہ دادہ بود! نگاهم را از دستش میگیرم و بے احساس میگویم:قشنگہ! گارسون نزدیڪ میزمان میشود و فنجان هاے قهوہ را روے میز میگذارد. نازنین فنجان قهوہ اش را برمیدارد و مقابل دهانش میگیرد،آسمانِ چشمانش را بہ چشمانم میدوزد:هادے از من چے برات گفتہ؟! لب میزنم:هیچ چیز و همہ چیز! جرعہ اے از قهوہ اش را مینوشد،چشمانش خبر از واقعہ اے مهم میدهند. جملہ ے بعدے اش بہ هم میریزد قلبم را:فقط بخاطرہ وجودِ من نمیخواے بہ هادے نزدیڪ بشے؟! و آسمانِ آبے چشمانش عجیب نگاهم میڪنند.... باید چہ بگویم...؟! اگر او نبود،هادے را نمیخواستم...؟! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆: #لیلی_سلطانی http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۴۶ جملہ ے بعدے اش بہ هم مے ریزد قلبم را:فقط بخاطرہ وجودِ من نمیخواے بہ هادے نزدیڪ بشے؟! و آسمانِ آبے چشمانش عجیب نگاهم میڪنند. باید چہ بگویم....؟! اگر او‌ نبود،هادے را نمیخواستم...؟! سرد جواب میدهم:نہ! دوبارہ جرعہ اے از قهوہ اش را مینوشد:چرا؟! خونسرد بہ چشمانش زل میزنم:خیالتون راحت باشہ! من با خانوادہ ها هم عقیدہ نیستم ڪہ بخوام آقاے عسگرے رو از چنگتون دربیارم! لبخند مرموزے ڪنج لبش مے نشیند،با دو انگشت اشارہ و شصت دستہ ے ظریف فنجان را میگیرم و مقابل دهانم بالا مے آورمش:اگہ علاقہ تون بہ هم جدیہ نیاز نیست نگران باشید! بے توجہ بہ حرفم نگاهش بہ سمت جایے ڪہ مطهرہ نشستہ ڪشیدہ میشود،همانطور ڪہ بہ مطهرہ زل زدہ میپرسد:چرا با دوستت اومدے؟! نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و میگویم:چطور؟! نگاهش را از مطهرہ میگیرد و مهربان بہ من میدوزد:تنها نمیتونے بیاے بیرون؟! جا میخورم،ابروهایم را دَر هم میڪشم:بہ بحثِ ما ارتباطے دارہ؟! با اطمینان لبانش بہ هم میخورند:آرہ! دست بہ سینہ میشود:منم یہ روزے مثل تو بودم! پوزخند میزنم:شما از من چے میدونید؟! مثل چند دقیقہ پیش خودم تڪرار میڪند:هیچ چیز و همہ چیز! میشہ انقدر سرد و رسمے باهام صحبت نڪنے؟! درستہ هفت سال ازت بزرگترم ولے اینطورے خوشم نمیاد! ابروهایم را بالا میدهم،اصلا بہ چهرہ اش نمیخورد بیست و چهار پنج سالہ باشد! صمیمے میخواندم:آیہ! تو هشت نُہ سال پیشِ منے! ڪنجڪاو نگاهش میڪنم:چطور؟! _پدرم مثل پدرِ تو بود! یڪم متعصب تر و با افڪار بستہ تر! اخمانم درهم میرود،با خشم میگویم:حق ندارید پدرمو با ڪسے مقایسہ ڪنید مخصوصا ڪہ شناختے ندارید! آرام میگوید:منظور بدے نداشتم! هادے یہ چیزایے بهم گفتہ ڪہ احساس ڪردم... مڪث میڪند،نفس عمیقے میڪشد و ادامہ میدهد:ڪہ شبیہ همیم! یعنے تو شبیہ گذشتہ ے منے! _اینا چہ ربطے بہ ماجراے من و آقاے عسگرے دارہ؟! فنجان قهوہ اش را روے میز میگذارد:حوصلہ ے قصہ شنیدن دارے؟ قصہ ے واقعے! نگاهے بہ ساعت مچے ام مے اندازم و میگویم:مهمہ همشو بگے؟ لبخند میزند:آرہ! دستم را زیر چانہ ام میزنم:یڪے دو ساعت دیگہ میتونم بمونم. نگاهش را بہ میز میدوزد،گویے غرق خاطراتش شده:پدرم بازاریہ مثل پدرت و دایے مهدے مادرم خونہ دار مثل مادرت! من تڪ فرزند بودمو عزیز دور دونہ شون! صدایش ڪمے مے لرزد:مامانم مشڪل داشت نمیتونست باردار بشہ بہ قول بابام منم لطف و عنایت خدا بودم! بابام‌ عقاید خاصِ خودشو داشت،نماز و روزہ و هیئتش همیشہ بہ راہ بود اما خیلے شدید! توے دین دارے خیلے افراط میڪرد،مثلا میخواست منو بہ سمت مسائل مذهبے راغب ڪنہ از جهنم خدا و عذاباش برام میگفت! انگار فقط خدا رو براے اینڪہ جهنم نفرستدش عبادت میڪرد! از شیش هفت سالگے چادر سَرم ڪردن،نماز خوندن یادم دادن،روزہ ڪلہ گنشجڪے میگرفتم. چون تڪ فرزند بودم بابام همہ ے اعتقاداتشو بہ خورد من میداد! تا بچہ بودم همہ ے اینا رو دوست داشتم،دلم میرفت براے اینڪہ چادر گل گلے اے ڪہ مامانم برام دوختہ رو سر ڪنم،سجادہ اے ڪہ از مشهد خریدمو بندازم و نماز بخونم یا همراہ مامان و بابا براے سحرے بیدار بشم و روزہ بگیرم. عاشق امام حسین و محرمش بودم،عاشق چادرے ڪہ سرم میڪردن؛همہ ے اینا رو دوست داشتم ولے نمیدونستم چرا باید انجامشون بدم! وقتے میپرسیدم چرا؟! میگفتن خدا دوست دارہ! نمیگفتن ڪدوم خدا و چرا! فقط میدونستم خداے مامان و بابام ڪارایے ڪہ میڪنم رو دوست دارہ،اگہ برعڪسشو انجام بدم تو آتیش جهنم میسوزنتم! با دقت بہ حرف هایش گوش میدهم،راست میگفت تا اینجا شبیہ بودیم! سرفہ اے میڪند و بہ چشمانم زل میزند:از نُہ دہ سالگے شروع شد! از اون موقع ڪہ دلم میخواست برم ڪلاس سنتورو نذاشتن! تازہ میرفتم ڪلاس چهارم دبستان،همیشہ روسرے مو محڪم گرہ میزدم،موهامو ڪامل مے پوشوندم،چادرمم بہ توصیہ ے بابام همیشہ سرم بود،حافظ قرآن بودمو افتخار بابا! یڪے از دوستام سنتور داشت،هروقت میرفتم خونہ شون برام سنتور میزد. ڪم ڪم از سنتور خوشم اومد،از بابا خواستم برام سنتور بخرہ و بفرستتم ڪلاس موسیقے. بابام اخم ڪرد و گفت حرفشم نزنم! دخترو چہ بہ این حرفا! گفت اولین ڪسے ڪہ ابزار موسیقے ساختہ و نواختہ شیطان بودہ خدا بدش میاد و قهرش میگیرہ! دیگہ واقعا ترسیدم! از خدایِ بابام ترسیدم! شاید همونجاها بود ڪہ فهمیدم من هیچوقت خدایے ڪہ برام ساختنو دوست نداشتم! فقط ازش میترسم! جرعہ اے از قهوہ ام را مینوشم و بے اختیار میگویم:میفهمم! لبخند تلخے نثارم میڪند و ادامہ میدهد:ڪم ڪم ازشون دور شدم،از مامان و بابام،از اعتقادات و خداشون! از چهاردہ سالگے چادرو گذاشتم ڪنار،پوششم بد نبود ولے اونطورے هم نبود ڪہ بابامو خداش میخواستن! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆: #لیلی_سلطانی http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

اگردلت را داده ای به #شــــهدا 😌✌️ پَسَش مَـــگـیر ... بگذار دراین تلاطم #روزگار دلـــ❤️ـ بماند دلداده را دلی ناب باید....😇 http://eitaa.com/golestanekhaterat