#روضه_سوزناک #توسل_ویژه_اربعین_حسینی به نفس #کربلایی_جواد_حسینخانی   از سوی شام بلا برگشته زینب پی عرض سلام برگشته زینب   اربعين آمد و برگشته زينب وَ چه با احترام برگشته زينب   دگر این کاروان یاسی ندارد که با خود شور و احساسی ندارد   كجايي اُم البنین برگشته زینب ولی افسوس عباسی ندارد   *خوشبحال اونايي كه الان كربلا تو دهليزِ حرم كنارِ قتلگاه ميگن: غريبِ مادر حسين... تو هم بگو: حسين جان! اگه من از قافله ي كربلايي ها جاموندم، اما پيراهن عزا پوشيدم اومدم تو مجلسِ عزاي شما نشستم، اينجا ميگم: غريبِ مادر حسين... اما حسين گفتنِ ما كجا و حسين گفتنِ حضرتِ زينب سلام الله عليها كجا...كاروان اُسرا نزديكي هاي كربلا كه رسيد، يه وقت صداي حضرت زينب سلام الله عليها بلند شد: يا امامِ سجاد! عزيزِ برادرم! بوي برادرم داره ميآد، بوي حسينم داره ميآد، ميگن: مثل برگِ خزان از ناقه ها اين زن و بچه ها روي زمين ريختن، يكي به سينه ميزنه: عليِ اكبرم! داداشم بلند شو، يكي ناله ميزنه: قاسمم! بلند شو... هر كدوم يه جوري روضه ميخونن، يه وقت ديدن يه خانومي هم داره لالايي ميخونه:...*   اي كودكِ بي شيرِ من، اصغرم لاي لاي طفلِ نخورده شيرِ من، اصغرم لاي لاي   *اما ديدن خواهر اومد خودش رو روي قبر حسينش انداخت، حسينم! بلند شو، ببين زينب اومده، داداش پاشو، اگه منو الان ببيني خواهر رو نميشناسي، بعد شروع كرد روضه خوندن:...*   همين جا عشق را در خون كشيدن سر از جسم علی اکبر بریدن   * بعد صدا زد: رباب!...*   درآوردند جسم اصغر از خاک زریشه آن گل احمر بریدن   ميان قتلگاه با شادماني خودم ديدم حسين را سر بريدن   زدست خونی، انگشت حسینم به خنجر بهر انگشتر بریدند   *من بالاي بلندي ايستاده بودم، نيزه دار نيزه ميزد، شمشيردار شمشير ميزد"عِدَةٌ بِسّیوف وَ عِدَّةٌ بِالحِجارَة.." اونايي كه حربه اي نداشتن دامن هاشون رو سنگ كرده بودن، به سر و رويِ حسينِ من ميزدن... همه ناله بزنيد: ياحسين!