📌« شهــید در ڪلامِ شــهید» 🦋شهدای #والفجر_هشت را به صحن مسجد امام کرمان آورده بودند تا از آنجا به سوی جایگاه ابدی تشییع شوند. #حاج_قاسم_سلیمانی با دست به یکایک شهدا اشاره میکردند و میگفتند: " مادر شهید دیندار ، مادر شهید #یوسف_الهی ، مادر شهید #هندوزاده .. به پیکر پاک شهید #نصرالهی رسیدند.. اندکی مکث کردند؛ سپس با بغضی آشکارا گفتند: درباره نصرالهی چه بگویم که مادر ندارد ... ! "😔 همین جمله ڪافی بود تا مظلومیت #شهید_محمد_نصرالهی را پیش چشم حضّار، آشڪار و فغانِ کسانے را که حتی با جنگ، #شهادت و #انقلاب بیگانه بودند، بلند کند! و تنها سردار #سلیمانی بودند که در میان آن همه ناله و شیون، آرام و با لبخندے ابدی بر لب، پرچم سه رنگ #ایران اسلامی را روی صورت رفیق و همرزم خویش میڪشیدند. 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهـدا @Golzar_Shohaday_Kerman

#پارت_پنجاه_و_دوم 🦋 ((جزیره مجنون)) موقعیت #یوسف_الهی نزد نیروها طوری بود که از جان و دل و بی چون و چرا ، دستوراتش را اطاعت می کردند. شاید یکی از دلایلش این بود که خودش نیز پا به پای همه تلاش و فعالیت می کرد.👌 یک بار من و #اکبر_شجره رفته بودیم ستاد لشکر. تازه به منطقه رسیده بودیم، یک دفعه آقا محمدحسین با ماشین آمد و جلوی ما توقف کرد. گفت:« بچّه ها ساک ها را بگذارید بالا ، می خواهیم برویم.» ما خیلی خوشحال شدیم😊 ، چون به محض رسیدن به منطقه می رفتیم جلو. سه تایی حرکت کردیم و رفتیم #جزیره_مجنون. من وسایلم را برداشتم و بردم داخل سنگر. هنوز نیم ساعتی از رسیدنمان نگذشته بود که محمّدحسین آمد و گفت:«زود ماشین را بردار، برو #اهواز یک قایق🛶 با موتورش و اگر شد یک سکّان دار را بردار و بیار. فقط عجله کن، چون بچه ها شب می خواهند بروند جلو، کار دارند!» من فوراً سوار ماشین شدم و راه افتادم به طرف اهواز. چون تازه وارد آن منطقه شده بودم، سعی کردم تا برای خودم نشانه هایی در نظر بگیرم که موقع برگشت راه را گم نکنم. دیدم خاک های دو طرف جاده ای که به مقر منتهی می شود، سیاه هستند. گفتم خب!...این شاخص خوبی است. جلوتر هم به یک راکت هواپیما بر خوردم که در زمین فرو رفته و عمل نکرده بود. آن راهم نشان کردم.👍 رفتم اهواز، قایق را گیر آوردم گذاشتم روی ماشین و برگشتم طرف منطقه. نزدیکی های مقر دیگر هوا تاریک شده بود، همین طور که می آمدم نگاهم به اطراف جاده بود؛ بلاخره راکت هواپیما را پیدا کردم، باخودم گفتم خب!...پس حتما درست آمدم. درهمین اوضاع و احوال بود که یک مرتبه دیدم ماشین تکان شدیدی خورد و توی یک سراشیبی افتاد و متوقّف شد.😳 با عجله نگاهی به اطراف انداختم. دیدم آب تا نزدیک در سمت راننده بالا آمده است!!😧 بله! ماشین توی آب افتاده و نزدیک بود چپ بشود. مانده بودم چه کارکنم، ترمزدستی را کشیدم و آهسته، طوری که ماشین تکان نخورد از آن خارج شدم. خودم رابه جاده رساندم و پیاده راه افتادم. چند قدمی که آمدم متوجه اشتباهم شدم؛🤦🏻‍♂ حدود دویست متر قبل از جاده مقر، پیچیده بودم. ازاینکه این کارم را درست انجام نداده بودم، خیلی ناراحت شدم.😔 باخودم فکرمی کردم حالا به آقا محمّدحسین چه جوابی بدهم. وقتی به سنگر رسیدم پتوی جلوی در را بالا زدم، یک دفعه چشمم به ایشان افتاد! اوهم تا مرا دید، گفت:«ماشاالله خوب آمدی!» سرم را پایین انداختم وگفتم : «نه!...آقا محمّدحسین من کارم را انجام ندادم.»😔 گفت :«بگوببینم چی شده؟» تمام قصه را تعریف کردم. بدون اینکه کوچک ترین بازخواستی بکند؛ سریع ازجایش بلندشد و گفت: «باید برویم ماشین را بیرون بیاوریم.» ادامه دارد..... 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهـدا @Golzar_Shohaday_Kerman

#پارت_پنجاه_و_پنجم🦋 کار #شناسایی را انجام دادیم و خسته و کوفته 😞 به طرف خطّ خودی بر گشتیم. در این فاصله به خاطر طولانی شدن کار، پست های نگهبانی #ارتشی_ها عوض شده بود و پست بعدی در جریان #مأموریّت ما قرار نگرفته بود.. ما هم بی خبر از همه جا با خیال راحت به خطّ مقدّم نزدیک می شدیم. در همین موقع یک مرتبه نگهبان های ارتشی به خیال اینکه ما #عراقی هستیم به طرفمان تیراندازی کردند. بچّه ها که انتظار چنین استقبالی را نداشتند؛ سریع روی زمین دراز کشیدند. و خود را پشت تپّهٔ کوچکی 🗻 که آنجا بود، رساندند. کاری نمی توانستیم بکنیم. اگر سرمان را بالا می آوردیم به دست نیروهای خودی تلف می شدیم. بچّه‌ها بلاتکلیف پشت تپّه #سنگر گرفته بودند. محمّد حسین که با این مسائل به خوبی آشنا بود و چندین بار در موقعیّت هایی بدتر از این قرار گرفته بود، بی خیال و راحت نشسته بود 👌 و بچّه ها را آرام می کرد. چاره ای نبود، باید منتظر می ماندیم تا ببینیم بالاخره چه اتّفاقی می افتد. ارتشی ها پس از اینکه حسابی به طرف بچّه ها تیراندازی کردند، یک گروه برای اسیر کردن ما جلو فرستادند. این بهترین موقعیّت بود، 👌 زیرا با نزدیک شدن آن ها می توانستیم سر و صدا کنیم. و خودمان را به آن ها بشناسانیم. همین طور هم شد، وقتی نزدیک شدند فوراً بچّه ها را شناختند. عذر خواهی کردند و گفتند:"این مسئله بخاطر تعویض نگهبان ها اتّفاق افتاد" خلاصه آن روز #خطر بزرگی از بیخ گوشمان گذشت. کار #خدا بود که هیچ کس آسیبی ندید. 💠یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم؟ دولت صحبت آن مونس جان ما را بس ((یاد خدا)) زندگی #یوسف_الهی سراسر معنوی بود. به #عبادت 🤲 اهمیّت فراوانی می داد وهیچ چیز مانع ارتباطش با #خدا نمی شد. به تمام نیروهایش عشق می ورزید😍 و مانند یک پدر برایشان دلسوزی می کرد. هر وقت بچّه‌ها برای #شناسایی می رفتند آن ها را تا ابتدای محور همراهی می کرد. و همان جا منتظرشان می نشست تا برگردند. یک شب در #منطقه_مهران؛ من، محمّد حسین و یکی دیگر از بچّه ها به نام #سیّد_محمود برای شناسایی رفته بودیم. سیّد محمود جلو رفت و من و محمّد حسین بالای رودخانهٔ گاوی منتظرش ماندیم. سیّد حدود دو ساعت دیر کرد. در این فاصله محمّد حسین به گوشه ای رفت و مشغول #نماز و #عبادت شد. این حالت او خیلی برایم عجیب بود که هیچ وقت، حتّی در منطقه خطر نیز از عبادت 📿و راز ونیاز 🤲با خدا غافل نمی شد. رفتار و کردار او به گونه ای بود که لحظه به لحظه زندگیش و جزء به جزء حرکاتش، انسان را به یاد خدا می انداخت. 💠 بی تو در کلبهٔ گدایی خویش رنج هایی کشیده ام که مپرس 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهـدا @Golzar_Shohaday_Kerman

#گلزار_شهدای_کرمان ..خوب که دقت کردم، دیدم روی کتاب کاغذی گذاشته و نوشته است: « اگر بفهمم کسی با خواندن این کتاب، بیشتر از من حسین #یوسف_الهی را دوست خواهد داشت، دق میکنم.💔» #حاج_قاسم #شهید_محمد_حسین_یوسف_الهی 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهـدا @Golzar_Shohaday_Kerman

#پارت_نود_و_پنجم 🦋 ((آسانسور)) <ادامه > وقتی رسیدم داخل اتاق، #محمد_حسین خواب بود. خیلی آهسته جلو رفتم و بالای سرش ایستادم. یک دفعه چشمانش را باز کرد و گفت: «هادی بالاخره آمدی؟» گفتم: «چی شده؟ مگر اتّفاقی افتاده؟» 🤔 گفت: «نه! همین الآن خواب می دیدم تو داری از پلّه ها بالا می آیی، مسیرت را دنبال کردم تا بالای سرم رسیدی. چشمانم را باز کردم، دیدم اینجا هستی.» آن روز من خیلی تعجّب کردم که چگونه متوجّه شد با آسانسور نیامدم! 💠هر گنج سعادت که #خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود ((عصا)) آخرین باری که به ملاقاتش رفتم، گفت: «علی! دیگر به ملاقات من نیا.» اول خیلی جا خوردم!! 🙄 با خودم گفتم: «خدایا چه شده؟ چه اشتباهی از من سر زده؟» پرسیدم: «چرا؟» گفت: « به خاطر اینکه قرار است از اینجا بروم.» گفتم: «کجا به سلامتی؟» گفت: «این را دیگر نمی توانم بگویم. بعداً مشخّص می شود و خودت می فهمی» چون حرفش کاملاً جدّی بود، من دیگر بیمارستان نرفتم. بعد از چند روز، نامه ای از #محمد_رضا_کاظمی به دستم رسید که نوشته بود: «محمّد حسین با تن #مجروح و با دو تا عصا زیر بغلش به #منطقه برگشته است.» ((تخت خالی)) یک روز صبح، تصمیم گرفتم به ملاقات محمّد حسین بروم؛ ولی چون کار داشتم و وقت تنگ بود، دقایقی کنارش نشستم. کمی که با هم حرف زدیم، بلند شدم و خداحافظی کردم. 👋 بیرون که آمدم، به خودم نهیب زدم "این چه جور ملاقاتی بود؟ آتش نمی بردی! خب یک کم از وقتت را به محمّد حسین اختصاص می دادی! " تصمیم گرفتم عصر برگردم و یک دل سیر کنارش بنشینم. بعدازظهر وارد بیمارستان شدم و سراسیمه خودم را به اتاقش رساندم. با کمال تعجّب دیدم تخت خالی است. 😳 واز محمّد حسین هیچ خبری نیست. اول گمان کردم او را برای کارهای درمانی، عکس و یا آزمایش بردند. از پرستار پرسیدم: «ببخشید! این بیمار، آقای #یوسف_الهی، کجا هستند؟ مرخص شدند؟» پرستار گفت: «نخیر! مرخص نشدند، شما نسبتی با ایشان دارید؟» گفتم: «بله! همرزم بنده است.» خندید و گفت: «راستش ایشان فرار کردند.» 😀 فهمیدم که حال و هوای #جبهه و #عملیات کار خودش را کرده..! محمّد حسین طاقت نیاورده و از بیمارستان رفته بود! 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهـدا @Golzar_Shohaday_Kerman

#سردار_بی_مرز 🦋 خاطرات شهید(حاج قاسم سلیمانی)🌷 ♦️به روایت ✍روایتی از حجت‌الاسلام کاظمی کیاسری امان از این ترکش‌ها! چه دردها که به جان حاجی نمی‌انداختند. مدام دردش را می‌خورد. یادم هست بعضی وقت‌ها #قرآن که می‌خواست بخواند، گردن‌بند طبی می‌بست. دائم بدنش را به هم فشار می‌داد تا شاید دردش کم شود. می‌خواستیم تنش را ماساژ بدهیم نمی‌گذاشت. می‌گفت: «این درد مال منه، عادت می‌کنم»، می‌گفتم: «خب حاجی چرا این رو همیشه نمی‌بندی به گردنت؟ دردت رو کمتر می‌کنه‌ها.» می‌گفت: «من ببندم نیرو چی می‌گه؟ نمی‌گه #حاج_قاسم چش شده؟» ناراحتی‌ام را که دید، خندید. ــ این دردها یادگاری رفقای شهیدمه. این‌ها نباشه یادم می‌ره کی هستم. با این دردها یاد شهدا میفتم، یاد حسین #یوسف_الهی ، یاد احمد #کاظمی. اونا نمی‌دادن بدنشون رو کسی ماساژ بده. بعد مکثی کرد و گفت: «این درد خیلی مهم نیست، درد مردم و درد دین آدم رو می‌کشه.» 📚منبع: سلیمانی عزیز، انتشارات حماسه یاران، ص۱۶۲ #شهید_حاج_قاسم_سلیمانی 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهـدا @Golzar_Shohaday_Kerman

#قسمت_چهل_و_نهم 🦋 ادامه... باور نمی کردیم این همان علی آقایی باشد که ما می شناسیم! چندین کیلو بارِ بیسیم و نرده بام پنج، شش متری بدبار را کیلومتر ها و یک نفس تا میدان مین می برد؛ طوری که صدگام جلوتر از همه بود! 🤔 علی آقا، دست پروردهٔ مولایش "اميرالمؤمنين "بود که با نان خشکی چنان کارهای بزرگی می کرد. 👌 و ما خوشحالیم که #جنگ برای ما این نعمت را هم داشت که ما امثال علی آقا و روحیات معنوی آنان را بشناسیم. برادر #یوسف_الهی بعد از شهادت #حسین_صادقی و #اکبر_موسی_پور که در آبهای اروند گم شده بودند، گفت: «ان‌شاءالله فردا نتیجهٔ پیدا شدن یا نشدن بچّه‌ها را به شما می دهم.» او موقع خواب "سوره حمد" را می خواند و می خوابید. نه سورهٔ حمدی که نشود از آن #خدا را دید. خدا را دیده بود که فردا آمد و گفت: «شبِ دهم، حسین صادقی و شب سیزدهم، اکبر و حسین را آب به کنارهٔ اروند می آورد.» همین طور هم شد. یوسف الهی چطور چنین پیشگویی کرد، نمی دانم؛ اما علی آقا از امثال او در این کرامات، پیشتر بود. این جنگ در بطن خودش آدمهایی بزرگ را پرورش داد. اینها نمونه های بارزش بودند که رسیدند و گذشتند بی آنکه بخواهند عرض اندام و اندیشه کنند. 👌 گاهی در طول جنگ شایع می شد که کسی #امام_زمان (عج) را دیده. مطلب را که دنبال می کردیم، می فهمیدیم که شایعه ای دروغ بوده است. علی آقا هم هر وقت از این حرفها می شنید، ناراحت می شد و جلسه را ترک می کرد. طلبه #شهید_اکبر_زاده می گفت: «خدمت آقای مشکینی رسیدیم و این ماجرا را گفتیم. ایشان گفتند: «هر کس ادعا کرد که من امام زمان را دیده ام، بدانید دروغ می گوید.» ما می دانستیم کسانی که مفتخر به مقام زیارت می شوند، اهل تظاهر و خودنمایی نیستند. 🔻کانال رسمی گلزار مطهر شهدا @Golzar_Shohaday_kerman