داستان یک مثل💐💐💐 آتش‌بیار معرکه است. توضیح: معرکه‌گیری، یکی از تفریحات قدیمی است. گاهی کسی در وسط معرکه، پهلوانی می‌کرد؛ گاه برای تماشاگرانش، قصه می‌گفت؛ گاه دو نفر در وسط معرکه، کُشتی می‌گرفتند؛ گاه خروسهای جنگی را به جان هم می‌انداختند و گاهی هم گروهی نوازنده، مردم را دور خود جمع می‌کردند و برایشان ساز می‌زدند و آواز می‌خواندند. در چنین مواقعی، یک نفر هم بود که به او "دایره نَم‌کُن" می‌گفتند. کار او، این بود که در روزهای گرم، کاسه‌ی آبی به دست بگیرد و کنار دایره‌زن بنشیند و گاهی نم‌آبی به دایره بزند؛ تا پوست دایره، خشک نشود و صدایش، بلند و شنیدنی باشد. این فرد در روزهای سرد و مرطوب، "آتش‌بیار" می‌شد. آتشی درست می‌کرد و گهگاه دایره و ضرب نوازنده را روی آن گرم می‌کرد تا رطوبت هوا، باعث کم‌ شدن و خرابی صدای دایره نشود. این فرد، نوازنده نبود؛ اما کارش موجب بلندتر شدن صدای ضرب و ساز نوازنده‌ها می‌شد. کاربرد: وقتی شخصی هیچ کدام از دو طرف دعوا نباشد، اما با سخن‌چینی و دوبه‌هم‌زنی، باعث بالا رفتن دعوا و بلند شدن صدای دو طرف دعوا شود، می‌گویند: آتش‌بیار معرکه شده است. فوت کوزه‌گری، مصطفی رحماندوست، ج ۱، ص ۲۳. #داستان_مثل #آتش‌بیار‌معرکه #مصطفی_رحماندوست https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303