اصطلاحات عرفانی حُسن در لغت به معنی جمال و زیبایی است و در اصطلاح عارفان، کمال ذات احدیت را گویند که مستند است به حدیث نبوی: اِنَّ اللهَ جَمیل یُحِبُّ الجمال. (خداوند زیباست و زیبایی را دوست می‌دارد.)🌹 عارفان در سخنان خود، بارها به حُسن الهی اشاره کرده‌اند. حافظ، حسن الهی را عامل به وجود آمدن عشق می‌داند؛ چنان که می فرماید: در ازل پرتو حسنت ز تجلّی دَم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد شاخ نبات حافظ، ص ۱۰۵۱ . #اصطلاحات_عرفانی #حسن https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

حُسن و ملاحت از حافظ حُسنت به اتفاق ملاحت، جهان گرفت آری، به اتفاق، جهان می‌توان گرفت افشای راز خلوتیان خواست کرد شمع شکر خدا که سِرّ دلش، در زبان گرفت زین آتش نهفته که در سینه‌ی من است خورشید، شعله‌ای است که در آسمان گرفت می‌خواست گل که دَم زَنَد از رنگ و بوی دوست از غیرتِ صبا، نَفَسش در دهان گرفت آسوده بر کنار چو پرگار می‌شدم دوران، چو نقطه، عاقبتم در میان گرفت... حافظ، چو آب لطف، ز نظم تو می‌چکد حاسد، چگونه نکته تواند بر آن گرفت؟ شاخ نبات حافظ، دکتر برزگر خالقی، ص ۲۱۸. #حسن #ملاحت #شمع‌وگل #حافظ https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303

حُسن و عشق از کلیم کاشانی حُسنی که به او عشق، سر و کار ندارد مانند طبیبی است که بیمار ندارد شوریدگی از خاطر ما دور نگردد دیوانه ز ویرانه‌ی خود، عار ندارد بهتر ز گلی کاو دل بلبل نخراشد خاری که به دامان کسی، کار ندارد شاهکارهای صائب تبریزی و کلیم کاشانی، مهدی سهیلی، ص ۲۹۲. #حسن #عشق #کلیم‌کاشانی https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303