*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_سوم* _مادر ما داریم جمعه بچه های پایگاه مسجد را می بریم اردو هم اردویی نظامی هم تفریحی! مگه حمیدرضا بهت نگفت؟ _نه مادر چیزی نگفت که. _حمیدرضا هم جز بچه‌های بسیج دیگه اون هم باید بیاد. پنجشنبه شب بود که با حمیدرضا رفتند پایگاه مسجد الصادق خوابیدند تا صبح زود برن اردو.گفت میریم اطراف شیراز من هم کلی سفارش کردم که مواظب حمیدرضا با شاخه ۹ سال بیشتر نداشت. سبک برگشتند کلی به حمیدرضا خوش گذشته بود. میگفت: _مادر غلامعلی و دوستانش ساعت ۲ شب ما را از خواب بیدار کرد و به ما آموزش نظامی دادند و بعد نماز صبح حرکت کردیم. ذوق می‌کرد و از خاطره اردو می‌گفت. _خدا را شکر مادر که بهت خوش گذشت. انگار نه انگار حمیدرضا از دو نصف شب بیدار شده بود و به قول خودش تمام روز پیاده‌روی داشته و تا الان که هشت شب بود یک بند حرف می‌زد و تعریف می‌کرد.اصلاً خستگی در وجودش نبود بیشتر به خاطر این بود که با غلامعلی همراه شده بود. کار هر روز غلام همین بود مدرسه و بعدش هم تا شب پایگاه مسجد و هر چند وقت یکبار جبهه.حالا دیگه سال ۶۱ بود فکر کنم تو ای اردیبهشت ماه .توی حیاط بوی بهار نارنج پیچیده بود. یک درخت نارنج داشتیم چادری پهن کرده بودم تا بهار نارنج که میریزه جمع کنم. غلام آمد و گفت: _مامان من باید برم جبهه فکر کنم حمله در پیش داریم. دیگه از دست رفته بود جبهه برام عادی شده بود وسایلش را جمع کردم و گذاشتم توی ساکش.خداحافظی کرد و رفت گفت میرم کازرون جا هم با مادر جون و خاله ها خداحافظی می‌کنم و با اتوبوس های سر جاده میرم. چند روز که شد زنگ زدم و به مادرم گفتم غلامعلی رفت؟ _آره مادر جان اومد .شب هم اینجا بود. صبح هم با خواهرت و شوهرش بردیمش سر دو راهی با کازرونیها رفت. مادر تو نگران نباش من براش کتلت درست کردم و رنگینک . همه چی براش گذاشتم. _دستت درد نکنه مادر جان .وسایل را برد؟ _خودش که نمی برد می گذشت ولی ما اصرار کردیم خواهد گرفت زیر چادرش همین‌که در اتوبوس نشستیم را گذاشتیم جلوی پاش. با اتوبوسی که از تهران می اومد رفت.اگر بدون هیچ جوان‌هایی توی اتوبوس بودند چه ذوق و شوقی داشتند. همشون تا غلام وارد اتوبوس شد کلی ذوق کردن. بعضیهاشون آقای محکمی را می‌شناختند و سلام می‌کردند و می‌گفتند: آقای محترم تو چقدر همراهی می کنی؟! خدا خیر بده شوهرخواهر را بچه های اتوبوس میگفتند:غلام یه چیزی هست که تو کازرون را ول نمیکنی! اینقدر دوست دارم که تا اینجا میان همراهی می‌کند و غلام می خندید. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_چهارم* مدتی گذشت و تلویزیون اعلام کرد که خرمشهر آزاد شد.خیلی خوشحال بودیم .تلویزیون که صحنه‌های جنگ را نشان می‌داد که دلم به شور افتاد.خدایا نکنه بلایی سر پسرم اومده باشه! غلامعلی میدونست که این حمله را دارند که رفت.منتظر بودم تلفنی بزنه .دلم مثل سیر و سرکه میجوشید .خدایا نکنه و مفقودالجسد شده باشه .بعضی شب ها هم خواب های پریشان می دیدم یک روز خانم آقای افتخار همسایه و آمد دم در. _حاج خانوم خواهرتون پشت تلفن. سریع چادرم را پوشیدم و رفتم توی دلم صلوات می فرستادم که انشاء‌الله خیر باشه. تلفن را که برداشتم خواهرم خوش و بش کرد و گفت: غلام اینجاست. _خونه شما چیکار میکنه ؟نورآباد !!؟غلام که جبهه بوده؟ _چرا میترسی خواهر؟ آوردنش خونه ما! _آوردنش خانه شما ؟؟کی آورد؟ مگه خودش نمی تونست که بیاد؟ همینجوری یک بند حرف میزد من سوال می پرسیدم. آخه غلامعلی که نوراباد نمی‌رفت. _حتما طوری شده تورو خدا بگو چی شده؟ _هیچی خواهر. یکم پاش زخمی شده. چند روز خونه ماست الان دراز کشیده خوابیده. نگرانش نباش به خاطر اینکه خواسته تو نگران نشی گفته ببرینم نوراباد خونه خالم تا مادرم نترسه. نگذاشته بهتون زنگ بزنن این بچه نگران تو بودی حالا که من میگم حالش خوبه و اینجاست. تو دیگه چرا میترسی و ناراحتی ؟ پاشو پانسمان کردن. خدا را شکر طوریش نیست .اولش که زخمی شده بود قلبش یک کم سریعمی‌زد که الان دیگه خوب شده. _خواهر جان اگه چیزی شده بگو اگه راست میگی گوشی رو بهش بده. _گفتم که خوابیده گناه داره خیلی وقت نیست که مسکن دادمش خوابیده. _من این حرف ها سرم نمی شه .باید گوشی رو بهش بدی. اگه گوشی رو ندی همین الان پا میشم میام نوراباد. _باشه شور نزن میرم بیدارش می کنم. چند لحظه بعد که غلامعلی اومد پشت تلفن با یک صدای خش داری گفت: _سلام مامان جان خوبی؟ همین که صداشو شنیدم چند لحظه هیچ حرفی نزدم. چشمانم را بستم با یه نفس راحتی کشیدم و گفتم خدایا شکرت. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_پنجم* _الو مامان صدامو میشنوی؟! _آره مادر جان ! الهی دورت بگردم. حالت خوبه ؟چطور شده؟ زخمی شدی؟ _چیزی نیست مامان نگران نباش دیگه خوب شدم. _الو حالا خیالت راحت شد. صدای خواهرم بود که نگذاشت خداحافظی کنم.میگم که چیزی نیست حالا چند روز دیگه میاریمش. سه روز شوهر خواهرم و شوهرش اسلام آوردن غلامعلی را آوردند. توی این سه روز هر روز زنگ می زدم و حالشو می پرسیدم . یک روز دیدم غلام اومد داخل یه زیر بغلش بود. احساس کردم بچم نصف شده.رفتم جلوش و شروع کردم به بوسیدنش همینطور که اشک از چشم میومد و خودم هم متوجه نمیشدم. _خواهر غلامعلی که اینجاست . خدا را شکر چیزیش نیس. بس کن دیگه این بچه را هم ناراحت نکن. چند روز همش ازش مواظبت می کردم تا زودتر خوب بشه .یکم که بهتر شد کلی اصرار کرد تا گذاشتم بره بیرون .چند روز یکی شد گفت که رفتم سپاه ثبت نام کردم اگه قبول بشم. _گفتم قبول میشی مادر انشاالله دوستات هم هستند؟! _قراره برم کارهای اکبر هم انجام بدم تا با هم بریم. _به امید خدا که قبول میشی.خیلی دوست دارم لباس سبز سپاه توی تنت ببینم. آخر هفته با هم رفتیم کازرون مادرم هی زنگ میزد که بیاید از وقتی غلامان جبهه بودن رفته بودیم اونجا.بابام کلی ذوقش رو کرد .به اونها نگفته بودند که الان زخم شده اون جا که رفتیم فهمیدن. _مامان بزرگ چیکار کرده بودی برام با اون ترشی هات؟بچه ها کلی خوشحال شدند. توی همون اتوبوس ترتیب همش را دادند. رنگینک ها کتلت ها و ترشی ها از اول اتوبوس براشون ساندویچ گرفتم و بهشون دادم. کلی از دستپختت تعریف کردند. _نوش جونشون. مادر دیدی گفتم ببر هی میگفتی نمی‌برم گذشته ببین کلی همه رو خوشحال کردی. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_ششم* مادرم وقتی که غلامعلی میخواست بره جبهه ، اگر از کازرون میرفت ،کلی براش وسیله میذاشت. چند روزه کازرون موندیم و برگشتیم. غلام علی هم رفت پرسید و خوشحال برگشت و گفت: برای سپاه قبول شدیم باید بریم دوره پادگان احمد بن موسی. منم از خوشحالی غلامعلی خوشحال بودم و وسایلش را جمع کرد و رفت. _مامان اینجا که نزدیکه حتما بیایید پیشم. _باشه مادر جان تو نگی هم، ما خودمون می آییم. در مدتی که دوره آموزشی بود ما هر جمعه می رفتیم پیشش.ناهار درست می‌کردم با بچه‌ها می رفتیم تا از پیشش بودیم بعد بر می گشتیم. خداوند ای انتخاب شده بود تا دوره تخصصی مخابرات رو بگذرونه. رفت تهران .دوماه دوره داشت. روز های آخر روز شماری می کردیم برای دیدنش. بیشتر از همه مجتبی. روزی که غلام برگشت همین که وارد حیاط شد رفتم جلو. _خدا مرگم بده مادر چی شده چرا پاهات میلنگه؟! _چیزی نیست مامان مال توی پوتینه. انگشت ها و پشت پاش کلا زخم شده بود. به روی خودش نمی آورد.مجتبی مثل پروانه دور شمع میچرخید .ذوق می کرد و سر به سرش میذاشت. همینطور که کتاب‌ها را ازساک بیرون می آورد گفت: مامان توی هم دوره ایها اول شدم همه نمره هام ۲۰ شدند. _خدا را شکر مادر جان ولی خیلی اذیت شدی .نگاه پاهات بکن همش زخم شده. هرچی بهش بتادین میزدیم این زخم پاشنه پا خوب نمیشد. انگار نمک روی زخم خودم می پاشیدم. تا مدت ها درگیر همین زخم پاش بودیم و می‌بردیمش دکتر. بعد از دوره تخصصی مخابرات غلامعلی به عنوان مربی آموزش مخابرات در پادگان احمدبن موسی مشغول به فعالیت شد.چند وقته که مأموریتش افتاد برای طرف سرپل ذهاب و قصر شیرین. صمت کردستان. با چند تا از دوستاش بردنشون اونجا.مرتب به من نامه می‌داد . تمام دلخوشیم به همین نامه ها بود. هر چند وقت یکبار هم زنگ میزد خونه همسایه و میرفتم  باهاش حرف میزدم. یک بار پشت تلفن گفت مامان می خوام بیام مرخصی.خیلی خوشحال شدم تلفن را که قطع کرد.با خودم گفتم وای یادم رفت بپرسم پول داره یا نه.. نکنه مثل دفعه قبل سرش بیاد آخه دفعه قبل از جبهه برگشت گفت:«مامان شیراز که رسیدم دیگه هیچی برام نمونده بود که با تاکسی بیام خونه به جز یه پنج تومنی زرد. خیلی خسته بودم و نمیتونستم پیاده بیام به خودم اجازه نمی دادم به کسی بگم پول بده .چندتا رزمنده هم بودند. اصلا نمی‌شد به اینا هم بگم که من پول همراهم نیس. هی دل دل می کردم به اینا بگم دیگه بهش گفتم ببخشید مسیرتون کدوم طرف هست؟ _میریم طرف اصلاح نژاد. _میشه منم با شما بیام مسیر منم همون طرفه. _بله بفرمایید در خدمتیم. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_هفتم* اینقدر با خودم کلنجار رفتم تا نزدیکی‌های مسیر که رسیدیم توی گوش بغل دستی ام گفتم من از جبهه که اومدم نگاه کردم دیدم هیچ پولی توی جیبم نیست به جز این پنج تومنی. _مشکلی نیست این چه حرفیه حساب میکنیم. چهارراه اصلاح نژاد پیاده ام کردند و دیگه همون پول کم را هم از من نگرفتند مامان خیلی بهم سخت گذشت. _خدا مرگم بده مادرجون. الهی بمیرم چرا شما که میرید پول بهتون نمیدن؟! نمیگن شما می خواهید برید شاید پول لازم دارین!؟ _مامان ول کن حالا هی نمیخواد بگی! حرفاش توی گوشم بود .انشالله که این دفعه پول داره. دوست ندارم بچه ام مغرورش بشکنه. وقتی اومد خیلی خوشحال بود کلاً یک ماهی توی کردستان بود. ساکش را باز کرد. یک روسری کردی خیلی خوشگل برایم آورده بود. _مامان بفرمایید قابلت رو نداره. _مامان جان چرا زحمت کشیدی!؟ چرا پولت را خرج کردی؟ خیلی قشنگه! همینطور به روسری نگاه می کردم و می انداختم روی سرم که یک ساعت هم بیرون آورد و گفت: _این را هم برای بابا گرفتم. خیلی باباش دوست داشت.باباشم کلی ازش تشکر کرد و ساعت را بر روی دستش.چند روز مرخصی داشت که قرار شد ببرندشون جنوب.دایی‌ام هم از مکه آمده بود .غلام که خودش به همه اقوام سر می‌زد و نیاز نبود ما بگیم.خاله ام آمد دو تا موز آورد و گفت یکیش رابدید غلام بخوره یکیش هم برای شما. آن وقتها موز ایران کم بود.یک قوطی مسقطی هم از کازرون برامون سوغاتی آورده بودند. نمیزاشتم بچه ها بخورند میگفتم برای غلام علی. قوطی مسقطی با موز را دادم به غلامعلی که بخوره.مسقطی را باز کرد اول به داداش ها و خواهرش داد و بعد بقیه اش را با همون یک دونه موز گذاشت توی کیفش. گفت من باید ببرم تا بچه ها هم بخورند. این اواخر وقتی میخواست بره میگفت می خوام برم و منم یه چیزایی میذاشتم برای توی راهش.اوائل اینجوری نبود یک وقت‌هایی می‌شد میومدم خونه می‌دیدم پوتینش نیست. مادر سیامک میگفت :ها پسر ما رفت و پسر شما هم مثل این که توی ماشین بود. سیامک تارخ دوستش بود. یک کم می‌نشستم بامامان سیامک درد دل میکردم و میومدم. _خانم بچه تو این دفعه فقط نگفته می خوام برم، بچه من که بیشتر وقتا چیزی نمیگه .صبح زود میگه می خوام برم آش بگیرم ،میبینم دیگه نمیاد از همون طرف میره جبهه! اوایل که به صورت نامنظم می‌رفت جبهه از طریق کازرون میرفت.چند روزی هم که می‌آمد مرخصی به همه اقوام و فامیل سر می‌زد.اگه مراسم ختمی بود که غلامعلی نبود وقتی می آمد برای تسلیت می رفت یا اگر عروسی شده بود حتی اگه بچه اقوام به دنیا آمده بود میرفت سر می زد و تبریک می گفت. پنج شنبه سالگرد حاج نعمت بود یکی از اقواممون .غلام علی هم یک روز قبلش آمده بود مرخصی. _غلام جان مامان فردا سالگرد حاج نعمت حواست باشه هر جا میری زود برگرد. _چشم مامان حواسم هست میدونم. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_هشتم* وقتی که برگشت دیدم کلی ظرف ملامین خریده. _غلام جان این ظرف‌ها برای کیه؟ _برای خودمون مامان لازم میشه. _فکر کردم رفتی برای خودت جهیزیه گرفتی. سرخ شده ظرف ها را برد توی خونه. _آخه مادر جان این همه ضعف می‌خواستیم چیکار ؟!چرا پولاد را خراب میکنی؟ _گفتم که مامان لازم میشه یه وقت! مراسم حاج نعمت غلام وسط مجلس ایستاده بود به نظرم خیلی نورانی آمد.احساس غرور کردم. اقوام همه اومدن و باهاش احوالپرسی می کردند و می بوسیدنش. چقدر ذوق میکردم که همه بچه ام را انقدر دوست دارن. غلامعلی خیلی مهربون بود. یه هفته ای می شد که اومده بود مرخصی. _مامان ما فردا باید حرکت کنیم به سمت کردستان. _خدا پشت و پناهت باشه وسایلت را جمع کردم آماده است. _فاطمه و حمیدرضا بیایید تا سفارشهایی بهتون بکنم. حمیدرضا تو چرا امروز پکری چیزی شده؟! _مادر زن داداش در آن یادش افتاده که فردا ورزش دارند و کفش پاره شده. این وقت شب من کجا برم براش کفش بخرم. میگم فردا با همین رو است که اومدی میریم برات می خریم. _حمیدرضا تو به خاطر همین ناراحتی؟ این هم غصه دارهبلند شو بریم همین الان یکی برات بخرم بلند شو! _ما در این وقت شب ؟میگم که فردا خودم میرم براش میخرم. هنوز حرف های غلام تمام نشده بود که حمیدرضا آماده ایستاده بود. یک ساعتی رفتند و برگشتند. _مبارک باشه مادر حالا دلت راضی شد؟ _بله مامان .ببین چقدر قشنگه! گفتم که خرید کرد زیاد طول نمیکشه. رفتیم چهارراه مشیر و برگشتیم. داداش دستت درد نکنه تو خیلی خوبی! یک ماه از رفتن غلام به کردستان می‌گذشت و نزدیکای عید بود و من مشغول خانه تکانی بودم که همسایه آمد و گفت: _غلام زنگ زده زود بیا. با عجله رفتم خوش و بشی کردم و گفتم :مامان جان برای عید نمی آیی؟! _میخوان منتقلمون کنند جنوب .شما باید برید کازرون من هم میام. _با بچه ها چند روز قبل از عید میریم کازرون .تو چیزی نمی خوای برات ببرم؟! _فقط چند دست لباس ببر تا منم از اون طرف بیام. _حتماً مرخصی بگیر بیا .دلم میخواد عید پیشمون باشی. _مامان جان التماس دعا برای بچه ها خیلی دعا کن. خداحافظی کردم و خوشحال بودم از اینکه بچه هام شب عید میاد خونه. عصر رفتم مغازه در اصلاح نژاد ۲ بلوز برای خودم و فاطمه خریدم برای حمید و مجتبی هم خرید کردم. دو روز به عید مانده بود که دوستان غلام آمدم خونمون پیش بابای غلام و گفتند: میدونستیم می خواید برید کازرون گفتیم قبل از عید بهتون سر بزنیم. _شما ها مگه جبهه نبودید؟! _چرا خاله جان من بودم تازه اومدم. _پس چرا غلام نیامد؟! _غلام علی هم میاد. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_بیست_و_نهم* چهره اش مثل همیشه نبود .احساس کردم گرفته است.یک روز قبل از سال تحویل ،راهی کازرون شدیم. غم دنیا روی دلم بود نمی دانستم چم شده. غلامعلی قبل از رفتنش پارچه خرید داد دو تا لباس براش دوختم .گفت: این هم به خاطر تو مامان که هی میگی لباس نو بپوش آبرومون میره حالا خوشحال شدی؟ روز اول عید نوروز که بود رفتیم خونه مادر بزرگم .همه خاله ها و دایی ها آنجا جمع شده بودند احساس میکردم خیلی شاد نیستند. با خودم گفتم نه تو حس می کنی اینطوری نیست. خودم چون بچه من بود ناراحت بودم که شما مسافرت می رفتیم اصلا به دلم نبود. زن عمو گفت: مامان غلامعلی چرا لباس سرمه‌ای پوشیدی؟ خوب نیست بچه ات سفر راه دوره..ان شالله که سالم باشه .باید لباس رنگ شادتر بپوشی. کسی که کنارش نشسته بود گفت: خدا بد نده مگه به لباسه؟ _هیس ساکت شو! سرم رو گرفتم بالا که دیدم خواهرم نگاهی بهش کرد و لبش را گزید که یعنی بس کن . احساس غربت می کردم. با اینکه کازرون بودم و همه اقوام و فامیل دورم بودند.شده بودم مثل وقتی که غلام تازه بود رفته بود جبهه و از خانه دور شده بود. دو روز بعد از عید بود . سال ۱۳۶۴ . بچه ها گفتند بریم باغ.ظهر که ناهار خوردیم منتظر بودیم خواهرم که ماشین داشت بیاد و همه باهاش بریم.حمیدرضا دائم می رفت توی کوچه و میومد که خاله همدم چرا نیومد.دوتا از شوهر خواهران ماشین داشتن همه خانواده با این دو تا ماشین می رفتیم باغ. بچه ها خیلی دوست داشتند برن بیرون.من که از من حالم خوب نبود یکدفعه دیدم یکی اومد بچه ها دویدن طرفش.از پنجره داشتم نگاه میکردم که دیدم شوهر خواهرم داره یه چیزی به اینا میگه. سریع از اتاق بیرون آمدم و گفتم :چی شده؟ _هیچی نترس مادر جناب آقای محکمی میگه غلام زخمی شده بردنش بیمارستان. _خدا مرگم بده! الان کجاست ؟کدوم بیمارستانه؟ _آروم باش طوری که نشده !مثل دفعه قبلی زخمی شده خوب میشه. سراسم چادرم را پوشیدم. _ آقا کرامت خدا خیرت بده زود من را ببر شیراز. من و بچه‌ها و مادرم و خواهرم سوار جیب شدیم و حرکت کردیم.قلبم داشت از جا کنده میشد تمام مسیر را گریه کردم و دستم تو دست مادرم بود. دو ساعتی که توی مسیر بودیم انگار هر ثانیه همه غمهای دنیا توی دلم می ریخت. اصلا آروم نمی شدم مثل مرغ سرکنده بودم.نمیدونستم کجا داره میره یک بار دیدم مامانم دستم را گرفت. گفت پیاده شو .نگاه کردم دیدم در خونه خودمون هستیم.سراسیمه پیاده شدم و رفتم توی حیاط انگار یادم رفته بود باید میرفتم بیمارستان. احساس می کردم تمام در و دیوار خونه دارند زار میزند .خدایا چه خبره؟ اینجا چرا اینقدر شلوغه!! دیگه مامانم هم باهام همکاری کرد و بلند بلند گریه می کردیم. #ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🍃🌸🍃🌸🍃🌸

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_سی_و_یکم* _خانم میگی چیکار کنیم ؟هرجا میگی تا ببریمش !چندتا از دوستای غلام اومدن توی بانک پیش آقا محمد علی و گفتن ما دیدیم شهید شده، امید الکی به مادرش ندید. _اصلاً چنین چیزی میفهمه که ما امید بهش بدیم؟! آخه مرد یه چیزی میگیا !من کی بهش میدم ؟!من فقط میگم باید ببریمش یک دکتر بهتر! تمام این اتفاق ها را مادرم بعد ها برام تعریف کرد .همه چی می شنیدم و می دیدم فقط نمی‌توانم آن روزهای مریضی  ام را به یاد بیارم.مادرم لحظه ای تنهام نمیذاشت اصلا حواسم سر جاش نبود. نمیدونستم شب و روز کی هست .همین جا بلند شدم نماز می خوندم. همینجور که نماز می خوندم یکی محکم زد توی در. همینطور که چادر روی سرم بود دویدم در را باز کردم. حالا حدود ۳ سال از روزی که خبر داده بودن غلام زخمی شده میگذشت. دیدم به خانمی هست که بعدا فهمیدم همسایه مون بوده. _خانم جان مژده بده!! اسم غلامعلی را یک اصفهانی شنیده تو رادیو عراق اسمش رو خوندن، شوهرم گفته بیام خبرت کنم تو رادیو خواندن غلام علی رهسپار! بازم غلامعلی را آورد و بدنم به لرزه افتاد روسریش رو محکم گرفتم و گفتم: _تو را به حضرت عباس راست میگی ؟!تو رو به حضرت علی راست میگی؟! تمام بدنم می لرزید بلند بلند گریه می کردم. مادرم دوید طرف با چند قطره آب به زور داد خوردم. _خانم مگه نمیدونی این حالش بده؟ چرا عذابش میدی ؟چرا میای اسم پسرش رو میاری ؟زودی اورژانس خبر کن .دخترم داره میمیره! تااورژانس اومد گوشی را گذاشت روی قلبم و گفت: مال اعصابشه. یک آمپول بهم زدن و رفتن.بیشتر وقت اورژانس خبر می کردند. از بس حالم بد بود بیشتر فامیل بهم سر میزدن به همه گفته بودند که دیگه مامان غلامعلی امروز و فرداست که بمیره. ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_سی_ام* _مگه نمی آیید بریم بیمارستان ؟مگه غلام توی بیمارستان نیست؟! تا صبح خوابم نمی‌برد و گریه میکردم حتماً شهید شده اینها چیزی به من نمیگم احساس می‌کردم فردا تشییع جنازشه..دیگه حال دل مادرهایی که داغ بچه شان را دیده بودند ،می فهمیدم. دیگه زندگی برام معنا نداشت. _خدایا اگه غلام علی شهید شده باشه من چطور بدون بچه ام زندگی کنم؟! خواهرم همدم از چند روز قبل اومده بود اینجا و من نمیدونستم .همه اقوام می آمدند پیشش ما کازرون بودیم و انتظارش را می کشیدیم.هی با خودم حرف میزدم و دعا میکردم میگفتم شهید شده .گاهی هم به خودم دلداری میدادم که نفوس بد نزن. همه اقوام دسته دسته از کازرون می اومدن پیشمون او می رفتند در روزی که گذشت. داشتم دیوانه می‌شدم این همه آدم میاد اینجا چیکار؟ چسبیدم به مادرم و التماس کردم _مادر تورو خدا به جان غلام به اینها بگو هر چی شده بهم بگن! چرا راستش رو  نمیگن ؟!اگه شهید شده چرا نمیارنش؟! اگه زخمی شده چرا هیشکی نمیره ببینم بچم چه شده؟! مادرم زار زار همراهم گریه میکرد. _مادر جان آروم باش !میگن غلام مفقود شده !شاید اسیر شده! مثل اینکه ۵ روز قبل از عید (سال ۱۳۶۴ )عملیات داشتند عملیات بدر ..آرام باش خودت رو کشتی که.. تا چهل روز همینطور شلوغ بود و رفت و آمد..الهی بمیرم مادر تمام ظرف هایی که خریده بودی استفاده شد! دوروبرم که خلوت شد روز به روز اوضاعم بدتر می شد.دائم با خودم حرف می زدم روزی نبود که انتظار نکشم چشمم به در نباشه! _ خدایا یعنی میشه یکی بیاد بگه غلام پیدا شده! دیگه حواسم به این بچه ها نبود قطعا کشیدن اینا دیگه از ذهنم رفته بود .به جز غلام به هیچی فکر نمی‌کردم .مادرم همیشه پیشم بود .حواسم می‌شد می‌دیدم کازرون هستم ‌نمیدونم چطور منو می بردند که اونجا حواسم نمی‌شد. _مادر  دهنتو باز کن این قرص رو بزارم تو دهنت. فقط یاد من خیلی قرص بهم می دادند مادرم قرص رو میذاشت تو دهنم و اشک می ریخت و میگفت خدایا دخترمو شفا بده.. روز به روز ورم دستاش بیشتر میشه.مادرجان کمی گریه کن سبک بشی! خدایا دیگه بچه هاشو هم نمیشناسه. پدرم می گفت:شوهرش بنده خدا چقدر بردتش دکتر.اینا  که دیگه از زندگی ساقط شدن .صبر داشته باشد خانم. _چقدر صبر بکنیم مرد؟! الان ۲ ساله روز به روز داره بدتر میشه .نمیشه که دست بزاریم روی دست. ادامه_دارد... http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb 🌺🌱🌺🌱🌺🌱

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_سی_و_دوم* حالا علیرضا هاشمی‌نژاد هم شهید شده بود .مادرش می آمد دیدن من و دلداری ام میداد.بیشتر فامیل ها هر روز می آمدند عیادتم. دیگه وضعیت روحی من برای همه عادی شده بود. بعد از ۲ سال دیگه کم کم وضعم بهتر شده بود اما حواس پرتی گرفته بودم. کارهایم را می تونستم انجام بدم و قرصها رو خودم میخوردم. برعکس دو سال اول که قرص ها را هم مادرم دهنم می گذاشت. سالی که اسرا آزاد می شدند دوباره بی تاب شده بودم و کارم همش گریه بود و نذر و التماس به خدا. _خدایا من خیلی بی تاب بچه ام هستم، یه نشونی ازش بهم بده. اگه شهید شده کاری کن جسدش پیدا بشه تا حداقل سنگ قبری باشه برم قبر بچمو بغل بگیرم !ده سال بچه ام را تو بغل نگرفتم! خدایا به خودت سپردمش از خودت میخوامش! پای همه نمازهام گریه می کردم و التماس خدا .حالا دیگه اسرا هم آزاد شده بودند از غلام من خبری نشد. همه حرفاش همه کاراش جلوی چشمام بود. _مامان تو منطقه جنگی وقتی رودکی و صیاد شیرازی از هلیکوپتر میان پایین , یک ابهتی دارند.اگه اونجا بودی اگه میدونستی چقدر خوشحال میشیم! مامان ،عشقه! با چه ذوقی این حرف‌ها را می‌زد و می‌گفت: عشقه!  هیچ وقت این طرز حرف زدنش از تو ذهنم پاک نمیشه. _مامان اینا وقتی وارد منطقه میشن برای ما یک قوت قلب هستند. شبای جمعه دعای کمیل بود. غلامعلی توی مراسم ختم شهید اطلاعی دعای کمیل خونده بود ‌.مادر شهید اطلاعی برام آورده بود. گوش میدادم و گریه میکردم کار من زندگی با خاطرات غلامعلی بود. حمیدرضا که اومد خونه گفتم: یه کاری برای مادرت انجام میدی؟! _چشم مادر جان بفرمایید. _یادمه غلامعلی توی پادگان احمد بن موسی که بود یک تئاتر با بچه‌های پادگان بازی کرده بود برو فیلمش رو پیدا کن بیار تا ببینمش. _مادر قرار شد که خودت رو اذیت نکنی! تو که حال روزت خوب نیست چرا این چیزها را یاد خودت میاری؟ غلام علی ماشالا هیکلش درشت بود. نقش سرکرده صدام را بازی کرده بود. یادمه چند تا کراوات دستش بود گفت برای بازی توی تئاتره. گفت نقش سرسپرده صدام رو داره. کلی التماس حمیدرضا کردم تا رفت پادگان و فیلم و پیدا کرد و آورد. هی نگاه کردم و اشک ریختم. هیکلی داشت بچه ام. از جبهه که می‌آمد میخندید و میگفت: مامان همه توی جبهه فکر می‌کنند من زن و بچه دارم. میگن تو نمیخوای به زن و بچه ات سری بزنی.؟!من بهشون میگم تازه ۱۶ سالمه .اصلاً باورشون نمیشه. فکر میکنن دارم دستشون میندازم. منم پا میشدم اسفند میذاشتم رو آتیش و دور سرش میچرخوندم «خدایا کاش غلام زنده باشه» ادامه_دارد... 🍃🌸🍃?🍃🌸

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* *#براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* *#نویسنده_غلامرضا_کافی* *#قسمت_سی_و_سوم* توی ماه شعبان بودیم کلا پریشان بودم .خواب دیدم توی دارالرحمه داشتم راه می رفتم و به این قبرا نگاه می‌کردم. همه قبرها کوچک بود. یه گوشه چادر زده بودند. خیلی از من دور بود فقط صدای حسین حسین می‌آمد و تمام محوطه چراغانی بود. رفتم جلو دیدم که چاهی کنار چادرها هست.انگار مکه که میری همه دارند طواف می کنند و حسین حسین میگن. _تو رو خدا برید کنار من خیلی عزای امام حسین را دوست دارم. شروع کردم به سینه زدن و گریه کردن. اطراف اینجا همش سنگ مرمر بود.خیلی بزرگ پر از جمعیت! همین جور که سینه میزدم و گریه میکردم یک خانم از پشت سر دست زد به شانه ام. برگشتم نگاه کردم گفت: خانم این قرص رو برات آوردم بخوری! _نه من دیگه معده ام درد گرفته دیگه قرص نمیخورم! _بگیر بخور معده  ات هم خوب میشه! مثل روزهایی که مادرم قرص می گذاشت توی دهنم گفت: دهنت رو باز کن  این قرص رو بزارم توی دهنت. دهنمو باز کردم و قرص رو گذاشتم تو دهنم. احساس کردم گل تو دهنم هست. _خانم این که مثل مُهر هست؟ _تو بخور خوب میشی .این آب را هم بگیر باهاش بخور. کاسه آبی داد دستم. آب رو که خوردم انگار تمام بدنم سیر شد. چقدر این آب گوارا بود انگار هیچ وقت این جورابی نخورده بودم. داشتم آب را می خوردم که صدای اذان به گوشم خورد و از خواب بیدار شدم.. هنوز احساس می کردم این قرص که مثل مهر نماز بود توی دهنم خیس خورده. خواب را برای کسی تعریف نکردم. هفته دوبار می‌رفتم کلاس قران. مربی قرآن خیلی هوای مرا داشت. اینکه مریض احوال بودم خودش می اومد خونه پیشم و میگفت: دعا کن بچه دار بشم. یک روز آمد خونمون و گفت: مادر غلامعلی حالت چطوره؟ بهتر هستی؟ _الحمدالله من دیگه خوب بشو نیستم! _نه انشاالله خوب میشی .دستات که خیلی بهتر شده و ورمش خوابیده .من میدونم که خوب میشی. یه نیم ساعتی نشستم او برام دعا کرد و کلی هم درد دل. گفتم حاج کبری  می خوام یه چیزی بگم. _بگو خانم جان حرف بزن تا یکم سبک بشی. خوابم را برایش تعریف کردم. راستش من خوابم را برای کسی نگفتم جز شما. چند شب پیش که تولد امام زمان بود به فاطمه گفتم دلم میخواد همراه شوهرت برم مغازه پدر شوهرت که اونجا تولد امام زمان را جشن میگیرند. ادامه_دارد... 🌷🌱🌷🌱🌷🌱

*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_سی_و_چهارم* . چند سال بودنرفته بودم. به دلم افتاده بود برم. هر سال پدر شوهر فاطمه تو محلشون همون کنار مغازه جشن می‌گیرند دیگه فاطمه به شوهرش گفت .اون هم منو برد. شام که خوردیم توی مغازه پله میخوره میره پایین. مثل هتل های قدیمی ‌. اونجا صندلی زده بودند و ما هم رفتیم نشستیم. مولودی که خواندن منم تسبیح توی دستم بود و دیگه روحم از اونجا رفت. شب که اومدم دستم خیلی درد میکرد و عصب های گردنم گرفته بود.آقا محمد علی گفت بس کن خانم چقدر تلقین می کنی که دستت درد میکنه.؟ من دیگه از زندگی ساقط شدم از بس بردمت دکتر .دیگه تو رو دکتر نمیبرم. این حرف رو که زد دلم شکست کلی گریه کردم.البته کبرا خانم، حق داره چقدر منو تا حالا برده دکتر.دو سال اول که حالم خیلی بد بود خواهرم میگه آقا محمدعلی دائم گریه میکرد و یه پاش دکتر بود و یک پاش خونه.اما خواب این حرف را که زد دلم شکست. توقع نداشتم به خسته شدم و نمیتونم ببرمت دکتر. هیچی نگفتم و فقط همینطور که تسبیح تو دستم بود و صلوات می فرستادم خوابم برد که این خواب رو دیدم. _ آقای رهسپار خیلی برات زحمت میکشه ما هممون شاهد هستیم. _میدونم ولی خیلی دلم شکست که گفتن میبرمت دکتر. _با این خوابی که دیدی حتما خوب میشی! _نه هنوز هم دست و گردنم درد میکنه نمیتونم کاری انجام بدم غذا درست کنم. _اینجایی که تو توی خواب دیدی چاه امام زمان بوده و اون مجلس مال امام حسین . انشاالله خود امام حسین شفات میده صبر داشته باش. تا یکماه همینطور استخوان هام درد داشت که دیگه اسمم برای کربلا در آمد. رفتم کربلا و من از آن روز خوب شدم و دیگه دکتر نرفتم. به آقا محمد علی می گفتم تورو خدا حلالم کن خیلی برام زحمت کشیدی و من اصلا حواسم بهت نبود.همه را خیلی اذیت کردم. شبهای ماه رمضان که برای سحری بیدار می شدم یادم میفتاد به غلامعلی که زودتر از من بلند می‌شد و من را صدا می کرد و بعد بچه ها را صدا می کرد تا بیدار بشن برای سحری خوردن. _فاطمه مامان یادت داداشت غلامعلی برای سحری بیدارتون می‌کرد!؟ _آره مامان جان چه طاقتی داشت یادمه روز قدس که ما را می برد راهپیمایی و بعد از نماز جمعه با پای پیاده باهم برمی‌گشتیم از شاه چراغ تا خونه چقدر راه بود! ساعت چهار می رسیدیم خونه! خیلی طاقت داشت .من را هم تشویق می کرد .تمام مسیر حرف می زد و می خندید و تعریف می‌کرد تا ما احساس خستگی نکنیم  لحظه به لحظه این روزها جلوی چشمام هست. ادامه_دارد... 🌺🌱🌺🌱🌺🌱🌺