(عید قربان مبارک باد.) به قربانگاه اسماعیل ، قـربـان کن دل خود را که تا شاید در آنجا حل نمایی مشکل خود را در آن وادی اگر قربـان نمایی نفس شیطــانی شود حجّــت قبــولِ بــارگــاهِ حـیّ سبحــانی سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi

(عید قربان مبارک باد.) به قربانگاه اسماعیل ، قـربـان کن دل خود را که تا شاید در آنجا حل نمایی مشکل خود را در آن وادی اگر قربـان نمایی نفس شیطــانی شود حجّــت قبــولِ بــارگــاهِ حـیّ سبحــانی سید محمدرضا شمس (ساقی) @shamssaghi

(جام شیطان) مَردِ حق، کی؟ شیشه‌ی قلب ضعیفان بشکند مَرد ، آن باشد که قلبِ زورمندان بشکند مصرع نغزی ز "بیدل" یاد دارم این ‌که گفت : "سنگ اگر مَرد است جای شیشه سندان بشکند" گرگ وقتی می‌دراند گوسپندان را، سپس زیر بار غصه، پشتِ مَرد چوپان بشکند کوهکن را گر شکست آمد به سر از سوز عشق آهِ شیرین هم در آخر، طاق بستان بشکند پشت عالم می‌شود خم زیر بار غصه‌ها هجر یوسف نیز پشت پیر کنعان بشکند دانش و فرهنگ باشد رهنمای آدمی کشتی بی ناخدا را موج طوفان بشکند زور بازوی جهالت می‌کند خلقی اسیر فکر دانا عاقبت دیوار زندان بشکند اعتبار آدمی بر وعده و پیمان اوست نیست انسان آنکه راحت عهد و پیمان بشکند در عمل باید که مَردی کرد نه وقت سخن وَرنه مشت خلق، دندانِ سخنران بشکند سَروْ از بی‌حاصلی گردن‌فرازی می‌کند از گرانباری اگر چه تاک، آسان بشکند حرمت نان و نمک را هر که داند کی توان ناسپاسی کرده و روزی نمکدان بشکند ؟ شکر نعمت را بجای آور که افزون می‌کند نعمتت را ؛ ورنه این نعمت ز کفران بشکند قطره قطره می‌توانی شست زنگ سینه را کوه ‌ها را قطره‌ های ریز باران بشکند گوهر دل را بهایی هست نزد کردگار کِاعتبار و قیمت دریای مرجان بشکند طرّه‌ی گیسو اگرچه خودنمایی می‌کند قدر زلف طرّه را، موی پریشان بشکند رهروِ شیطان مشو دل بر ستمکاران مبند کز تزلزل، بر سرت ارکان ایمان بشکند آن درختی که ندارد ریشه در زیر زمین گرچه باشد استوار از باد و بوران بشکند گر بیفتد پرده از رخسار انسان‌ها دمی زهد و تقوای ریاکاران، فراوان بشکند تیغ کین افتد اگر در دست نامردان دهر در دل محراب، فرق شاه مردان بشکند قافیه گر شایگان آورده‌ام در این غزل شایگان نبوَد مرا گر قدر دیوان بشکند جام ایمان را شکستن (ساقیا) از ابلهی‌‌‌است هست عاقل آن کسی‌که جام شیطان بشکند. سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi

(میلاد امام هادی (ع) مبارک باد) #میلاد #امام_هادی #امام_علی_النقی (گُل ِ ماه) به گلستان ولایت ، گل ِ ماه آمده است روشنی بخش شبستان سیاه آمده است آسمان غرق تماشاست چو افواج مَلک دهمین اختر دین ، هادی راه آمده است سید محمدرضا شمس (ساقی) 1392 http://eitaa.com/shamssaghi

(میلاد امام هادی (ع) مبارک باد) #میلاد #امام_هادی #امام_علی_النقی دهمین اختر تابان ولا ، جلوه نما شد آسمان گشت درخشان و زمین غرق صفا شد گشت روشن همه آفاق ، از آن مِهر جهانتاب ماه شد مشتری و محو درآن نور و ضیا شد حضرت هادی امام دهمین، یافت ولادت گلی از باغ ولا ، هدیه به بستان رضا شد باغ و بستان و چمن گشت مصفا و دل‌آرا بلبل غمزده از شادی و عشرت به نوا شد عرشیان هلهله سر داده ز فرخنده قدومش فرشیان را شعفی خاسته تا عرش عُلا شد عقل، حیران شده از قدر و مقامات وی اما دانم آنقدر که او مَفخر هر شاه و گدا شد بود آگاه ز سرچشمه ی اسرار الهی... که هدایت‌گر مخلوق، به دریای بقا شد جام جمشید بوَد قطره‌ای از جام نگاهش آری از لطف خدا ، آینه ی غیب نما شد کودکی بود که بعد از نهمین ماه ولایت از خداوند، امامت به وی از عرش عطا شد راه پر پیچ جهان را که کند مات ، بشر را نیک پیمود و ز حکمت، همه را راهنما شد با کرامات و عطوفت که بوَد مقصد خلقت سینه‌ها را ز غم و بغض نهان عقده‌گشا شد متوکّل ، شد اگر دشمن بِالفطره‌اش امّا فارغ از دشمنی وی، متوکّل به خدا شد دست‌گیر فقَرا بود و مددکار یتیمان گرچه محدود از آن کافر بی‌شرم و حیا شد (ساقی) عشق بوَد حضرت هادی که ز جامش هرکه نوشید ، ز مستی و طرب نغمه سرا شد. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1392 http://eitaa.com/shamssaghi

"اَلسّلامُ علیكَ یا اَمیرالمؤمنین" ا࿐❈❁࿐✿࿐❈❁࿐ا #مسمط علـى ای فــدایـی عشـق حــق! سر و جـان فــدای تو یـا علـی! کـــه بقـــای عـــالمـیـــان بُـــوَد همـه از بـقـــــای تــو یـا علــى! دو جهــان و خِلقـت مــاخَلَـــق بـــوَد از ولای تــــو یــا علـــی! نه عجـب اگـر که بـه مــدح تو زده دم خـــدای تـو یــا علــی! کـه مــدیـــح ذات خـــدا بــوَد بخــــدا ســزای تــو یــا علــی! بشر از مدیـح تو عـاجـز است اگــرش خــدا ، نــدهــد مـَــدد خـِـرد از ثنــای تو قـاصر است اگــرش کمــک ، نکنـــد صمـَــد سخـــن از بیـــان ِ مقــــام تــو شده غـــرق حیـــرتِ لا تُعـَـــد که به شـأن ذات تو گفته حـق حـَسَــنـات و مِـدحـت لایـُـــرَد بخــــدا روا بـــــوَد ار خـــــدا بـکـنـــد ثنــــای تــو یـا علــى! ز مـدیــح ذات و صفـــات تــو شده عقــل خلـق زمـانـه مـات کـه بیــان وصف صفـــات تــو نبـــوَد قـــریـــن ِ مقــــام ذات ز علـــوّ ِ فضــل و کمــــال تــو متـحیــــر آمــــده کــائـنـــــات چو ثنـــای قــدر و جــلال تــو دو جهـان ز فتـنه دهد نجــات بجــز آن کسی‌ که نسـوده سر بــه در ِ ســرای تـــو یـا علــی! تــویــی آن ولــی جهـــان‌‌گشـا که جهــان بـوَد به تو پــایــدار تـویـی آن یگانه‌ ی حــق ســتا کـه حقــایـق از تو شد آشکــار تــویـی آن وحیــد مـوحــدیـن تــویـی آن موحــد حق شعــار تــویـی آن امیـــر سریــر دیـن تـویی آن مُسبّب هشت و چـار کــه فـــــراز دوش نبــی بـــوَد اثـــــر دو پــــای تـو یــا علــی! تــویـی آنکه زهـــد و دیـانتـت شـده رهنمــــای مـــوحــــدیـن تـویـی آنکه منطق و حکمتـت شده مَشی و سرخط اهل دین تـویـی آنکــه نهــــج بــلاغتـت شــده نهــــج طــاعـت متّقیـن تـویـی آنکــه پنــــد حقیـقتـت شـده درس مکتـب نــاصحیـن تــویـی آنکـــه لایـــق تـو بــوَد سخــن خــــدای تــو یـا علــی! چو بخواست خـالـق لـم یــزل نظری به خــود کنــد از کمــال بـه عیــان چو آینــــه بـایـدش علی‌اش شد آینـــه‌ ی خصــال به علـى نظـر کن و حــق ببـین ز کمـــال و مــرتبـت و جـــلال کــه علــی‌ست آینـــه ‌ی خـــدا به خـــدای خـالـق ذوالجـــلال بخــدا که صـورت حـق عیــان بـــوَد از لقــــای تــو یـا علــی! على ای خلاصه ‌ی کاف و نون کــه فلـک بــوَد بـه اطــاعـتـت علــى ای عصــاره‌ ی مـایکــون کــه ملـک متـــابـــع طــاعـتـت علــى ای حقـیــقـت بنـــدگــی کـه جهـــان رهیــن عبـــادتــت علــى ای نتـیجـــه‌ ی مـاخَلــق کــه بشــر ، طفیـــلی حکمتـت علــى ای کــه خـِلقــت مـاسَـوا نـبــــوَد ســوای تـــو یـا علــی! به خــدا قسـم کـه به غیـر تـو نکـنــــم بــه نقطــــه‌ای اتکــــا کـه منـــم به لطـف تــو متّکـی تـــو ز رأفـتـــم شــده متـّکــــا نــــزنـــم دم از دگــــری مگـــر کـه به مـِدحـت ِ تـو کنــد ثنـــا نکنـــم نظـــر بـه کسـی مگـــر که تــو اش نظــر کنی از وفــا به خــدا قسم کـه همیـشه دم زنــــم از ولای تـــو یــا علــی! منـــم آن کهـیــنه غــــلام تـــو کـــه بــه آرزوی تــو زنــــده‌ام بـــه در ِ ســـرای تـــو خســروا ز خلـوص، چــاکــر و بنـــده‌ام بــه ره ِ وصــــال تــو تــا ابـــد ز ازل ـ شهــــا ، گـــروَنــــده‌ام کــلـمــــات کـــاملـــه ‌ی تــو را به سمـــاع جـــان شـنونــده‌ام کـه کـــلام کــامـل حـــق بــوَد سخـــن رســای تــو یــا علــی! به امیــد لطــف تـــو زنـــده‌ام که رسم به وصــل جمــال تــو به هــوای عشق تو سرخـوشم بــه امـیـــد درک کـمـــــال تــو نـه من از قصــور کمــال خـود شده محـو عــزّ و جـــلال تــو کـه خــلایــق دو جهـــان شده همه مـات خُلق و خصــال تــو همگان به طـاعـت و بنـــدگـی شـده در قفـــای تـو یـا علــی! چه خوش‌است اگر ز ره کــرم قــدمـی بــه دیــده‌ ی ما نهـی تـــو شـهـنـشــهـی و روا بـــوَد کـه قــدم به کــوی گـــدا نهـی نظـــرِ عطـــوفــت و رحمـتـت بــه جهــــانیـــان ز وفـــا نهـی ز بــــلاد شـیعــــه و مسـلمیـن همه جـور و کیــنه جــدا نهـی کـه کسی بـه دفــع معــانـدیـن نـرسد بـه پــای تــو یــا علــی! ملکــا به (شمس قمی) کنــون نظـــری ز مهــــر و وفـــا نمـــا چـو تــو شــاه مُلـک کــرامتـی نظـــری بــه ســوی گـــدا نمــا ز خــــزانــه ‌ی حسـنات خــود درمـی بــه بنــــده عطـــا نمــا ز عطــــای عـــالیـــه‌ات شهـــا دل مــا ، غـــریــق صفـــا نمـــا کـه دوچشـم ما شده منـــتظر بـه ره عطــــای تــو یــا علــی! شادروان سید عليرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi

🔻جشن ۱۰ ساعته‌ی عید سعید غدیر خم 🔸همراه با اجرای برنامه تلویزیونی محفل 🔸و پخش زنده از شبکه سوم‌ سیما 🗓زمان: دوشنبه ۴ تیر ۱۴۰۳ ساعت ۲۰ 📍مکان: میدان شهرداری رشت ‏

((اَلسَّلامُ عَلَیكَ یَا اَمِیرِالْمـُؤمِنـِین)) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا #مدح #عید_ولایت #امیرالمؤمنین #عید_غدیر_خم (لَولاك لَمٰا خَلَقتُ الْاَفلاك) (دلیل خلقت) من کی‌ام؟ من بِن عم و داماد خیرالمرسلینم من کی‌ام؟ من بوتراب و رشته‌ی حبل المتینم من کی‌ام؟ مولود کعبه ، زاده‌ی بیت خدایم من قسیمُ النّار وَالجنة ، به هنگام جزایم من کی‌ام؟ آیینه‌دار پر فروغ ذوالجلالم من کی‌ام؟ کانون قرآن خدای لایزالم من کی‌ام؟ من ترجمان خلقت و کون و مکانم من فروغ لایزال هم زمین و آسمانم من کی‌ام؟ شیرازه‌ی قرآنِ ربّ العالمینم کاتب وَحی‌ و کلامُ الله ناطق، روح دینم من کی‌ام؟ من وارث یاسین و طاها و ضحایم من ولیّ حقم و ، خلق خدا را ، رهنمایم من کی‌ام؟ من فاتح صفین و خیبر، هم حنینم انبیا را غیر احمد (ص) هادی و نور دوعینم من کی‌ام؟ من شیعیان را برترین حصن حصینم من به فرمان خدا بعد از محمد (ص) جانشینم من کی‌ام؟ باب امام مجتبی و زینبینم همسر زهرایم و بابِ اَباالفضل و حسینم من کی‌ام؟ من مظهر ایمان و شرح اِنّمایم من شهنشاهِ ولا ، گنجینه ی سِرّ خدایم من کی‌ام؟ دست خدای لم یزل، در آستینم بعد احمد ، برترین از فرش تا عرش برینم من چراغِ معرفت ، بر جمله‌ی خلق جهانم من شفیعِ روز محشر ، بر تمامِ بندگانم قبضه‌دار ذوالفقار و شاهِ مُلکِ لافتایم در مَهالِک، هالِکِ اعدایِ دینِ مصطفایم بر کلیم الله ، اعجاز خدای راستینم روحبخش بی‌قرینِ عیسیِ گردون ‌نشینم حیدرِ کرّار ، شاه لافتیٰ ، شیرِ خدایم بینوایان را معینم دردمندان را دوایم بر یتیمانم پدر ، بر داغداران دلنوازم من شهیدِ مسجدِ کوفه به هنگام نمازم من ولی اللّهِ عدل آرایِ ربّ العالمینم "من علی عالی اعلیٰ امیر المؤمنینم" من دلیل خلقت هستیّ و ، کلّ ماسَوایم (ساقی) کوثر همان ممدوحِ حق در هل‌اتایم سید محمدرضا شمس (ساقی) 1388 http://eitaa.com/shamssaghi

🌹🍁غدیریه🍁🌹 کاروانِ نبی از موسم حجّ بر می‌گشت کعبه بی‌تاب به دور سر حیدر می‌گشت گوش چرخ فلک از هلهله‌ها کر می‌گشت جانشینی علی داشت مقرر می‌گشت وقت آن است که از پرده برون افتد راز در میخانه به روی همگان گردد باز خاک سرمست شده زیر قدم‌های علی چشم افلاک شده محو تماشای علی کعبه در بدرقه‌‌ی قامت والای علی خُم به وجد آمده از نام دِلارای علی بعد از این آنچه نهان بود عیان خواهد شد "اشهدُ اَنَّ علی" ، جزء اذان خواهد شد ناگه از عرش ندا خاست ، که ای جان جهان احمد ای محرم خلوتکده راز نهان آخرین برگ رسالت شود امروز عیان تا محقق شود این امر ، بمان خطبه بخوان بی علی دین بجز از نام مسلمانی نیست بی ولایت ثمری غیر پشیمانی نیست گفت، پیغمبر خاتم که در این وادی طور حق ، مرا کرده به تبلیغ ولایت مامور شده نزدیک ، غروب من و پایان حضور جمع گردید که گویم به شما سرّ ظهور با ولایت شود ارکان هدایت محکم تا که گسترده شود دین خدا در عالم بشتابید که این خُم به خروش آمده است گوش دارید که پیغام سروش آمده است مُهر تایید رسالت به نقوش آمده است ساغر آرید که این باده به جوش آمده است هر که سرمست علی نیست شقاوت دارد ظلمت جهل کجا مهر سعادت دارد شد در آن بزم صفا منبر نور آماده زهره در عرش به گلبانگ سرور آماده ساقی و باده و مینای بلور آماده کرده جبریل امین راه عبور آماده حق بغیر از علی و راه علی چیست مگر؟ در جهان دادرسی غیر علی نیست دگر ناگهان دست فروزنده‌ی خورشید پگاه برد بالای سرش دست یداللهی ماه کرد ابلاغ ولیعهدی حیدر آن شاه گفت "لا حول ولا قُوة الا بالله" بعد من هست علی راهنمای توحید مدح او کرده خداوند به لوح جاوید تا که شد ماه به خورشید نبوت دمساز آیه ی نورُُ علی نور مجسم شد باز آسمان زیر قدم‌های علی از اعجاز شکر می‌کرد که شد امر امامت ، آغاز بعد احمد شده، حیدربه همه خلق امیر با علی می شود آیات ولایت تفسیر چشم‌ها غرق تحیر ، همه آنجا سرمست "پیرهن چاک و غزلخوان و صراحی در دست" کهکشان‌ها همه بر عهد غدیرش پابست ناگهان پیک خدا آمد و غم، از دل رست آیه آورد که "اَکمَلتُ لَکُم دین" ، به علی‌ست شرط اِکمال همه مذهب و آیین به علی‌ست هر "شقایق" به لبش زمزمه ی نام علی گشته سرمست دمادم ز می جام علی هر که شد شیعه‌ی مولا شده همگام علی می‌بَرد بهره ز الطاف و ز اکرام علی بی علی کس نبرد ره به فراسوی کمال بی علی نیست به جز گمرهی و استیصال حمید رضازاده " شقایق " کرمان عید غدیر ۱۴۰۲

(عید غدیر خم مبارک باد.) #مدح #امیرالمؤمنین #عید_ولایت #عید_غدیر_خم (ولی الله) تا محمّد «ص» دست مولا را گرفت در «غدیر خم» ، «ولایت» پا گرفت گشت «مولا» جانشینِ مصطفیٰ شیعه آن ‌جا ، دامن مولا گرفت نور یزدان گشت بر وی منجلی مِهر او در جان عالم، جا گرفت بود چون مبهوت ، در ذاتِ خدا ذات حق در ذات او مأوا گرفت منزلت را بین که گوید مصطفی : چون به سوی آسمان‌ها پا گرفت ـ هاله ی نوری به شکل مرتضی گِرد او در «لیلة الاسرا» گرفت آن امام متقین از دست حق تاج «فضّلنا» ز «کرّمنا» گرفت شد «ولیُّ اللّه» بر روی زمین گرچه حُکمِ کلّ مافیها گرفت چون علی حق‌ است و جز او نیست حق از حقیقت، او ز حق، امضا گرفت تا که طغرای «امیرالمؤمنین» از علیّ عالیِ اعلا گرفت گفت دشمن گرچه بَخّن یا علی! دشمنی، از آن زمان ، بالا گرفت فتنه ها کردند از بعد غدیر عالَم اسلام را ، بلوا گرفت تا خلافت را ، پلیدی روسیاه از علی آن شاه بی‌همتا گرفت شیرِ حق ناچار شد عزلت نشین چون شغالی بیشه را بیجا گرفت دین ختم المرسلین از بعد آن زشتی از آن رذل بدسیما گرفت شد خلافت چون از آنِ ناکسان مُلکٍ دین بی‌دینی از آنها گرفت پَستی و نامردمی از آن زمان در میان مسلمین ، معنا گرفت عاقبت دست خدا، از آستین : شد برون و راه بر اعدا گرفت حق بجای خود نشست از لطف حق حقِ خود را زآن سه تن رسوا گرفت پرچمی که دست ظلم افتاده بود... مرتضی آن را ، به استیلا گرفت خشک شد مرداب‌ های بی‌حیات دشت‌ دین را وسعت دریا گرفت تا حسین بن علی «ع» در کربلا مُزد مولا را ، به عاشورا گرفت موجی از دریای شیعه شد بلند که خروشش پهنه‌ی دنیا گرفت ای خوشا آنکس که در قول و عمل درس ، از آن شاهِ عدل آرا گرفت (ساقیا) هرکس خمار عشق گشت مستی از خمخانه‌ی مولا گرفت. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1392 http://eitaa.com/shamssaghi

#تضمین_غزل_همای_رحمت #امیرالمومنین #عید_غدیر (سروش عرفان) سحر از سروش عرفان بشنیدم این ندا را که رسید ساقی جان مِیِ جام هل أتی را ز خم غدیر عشقت!... بزدم مِی ولا را (علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ماسَوا فکندی همه سایه‌ی هما را) چو علی‌ست مظهر حق به حقیقتش ولی بین همه حکمت خدا را ز رخش تو منجلی بین ز غدیر خم مپرسش ، ز کمالش اوّلی بین (دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من ، بخدا قسم خدا را) اگرش خدا بخوانم ، بجز او خدا نماند وگرش خدا ندانم ، ز خدا جُدا نماند وگرش جدا شناسم ، اثری بجا نماند (بخدا که در دو عالم ، اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سرِ چشمۀ بقا را) تویی آنکه خصم گفتت: به خم غدیر بَخ بَخ تویی آنکه عالمی را ، ز فراق توست آوخ تویی آنکه بی ولایت! صف جنت ست برزخ (مگر ای سحاب رحمت! تو بباری ار نه دوزخ به شرار قهر سوزد ، همه جان ماسوی را) چو حریم جانفزایش به شَه و گداست مأمن سر کوی دلربایش ، سر بندگی بیفکن به صف نعال آن شه، بکن از خلوص مسکن (برو ای گدای مسکین! در خانه‌ی علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را) علی آن شهی که جودش چو خدای حیّ ذوالمن علی آنکه بذل مهرش بدهد به خصم مأمن به جز از علی که خواهد ز پسر نجات دشمن (به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا) به جز از علی که گردد متبرّی از شوائب به جز از علی که باشد همه عمر در نوائب به جز از علی که سازد شب و روز با مصائب (بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که عَلم کند به عالم شهدای کربلا را) به رکوع، پیش فضلش فضلا و سرفرازان به سجود ، پای زهدش عرفا و بی نیازان شده محو طاعت وی فقها و نکته سازان (چو به دوست عهد بندد ز میان پاکبازان چو علی که می‌تواند که به سر برد وفا را) حَسنات خُلق او را نتوان نگفت و نشنفت لمعات فیض او را نتوان به خُفیه بِنهفت که به عِلم و فضل و تقوا بخدا نباشدش جفت (نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحیّرم چه نامم؟ شه ملک لافتی را) چو علی بوَد به عالم شه کشور امامت همه گه کند تفقد ، همه گه کند کرامت نظر بلند سِیرش ، چو بوَد نعیم نعمت (به دوچشم خونفشانم هله... ای نسیم رحمت! که ز کوی او غباری ، به من آر توتیا را) علی ای فدایی حق! سر و جان من فدایت که بقای هر دوعالم ، همه هست در بقایت به نوید عفوّ ایزد ، دو جهان به اتّکایت (به امید آن که شاید برسد به خاک پایت چه پیام ها که دادم همه سوز دل صبا را) علی ای طبیب وحدت به شفای دردمندان علی ای سروش رحمت به ندای پای بندان علی ای سراج رأفت به سرای دل نَژَندان (چو تویی قضایگردان، به دعای مستمندان که ز جان ما بگردان! رهِ آفت قضا را) به وجود بی مثالش ، بنموده فخر آدم ز مَحاسن خصالش بستوده نیک خاتم دوجهان به پیش فضلش به مَثل چو قطره و یَم (چه زنم چو نای ، هر دم ز نوای شوق او دم که لسان غیب خوش‌تر ، بنوازد این نوا را) چو علی به مُلک هستی بوَدش مقام شاهی بنموده ذات باری ، به فتوّتش گواهی چو لسان غیب هرشب بوَدم چنین مباهی (همه شب درین امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی... بنوازد آشنا را) هله (شمس قم) ز هجرش شده دل ز غم لبالب ز شرار ناله‌ی دل ، تن و جان فتاده در تب شده هر سَحر نوایم ، ز غم تو ذکر یارب (ز نوای مرغ یاحق ، بشنو که در دل شب غم دل به دوست گفتن چه خوش ست (شهریارا) شادروان سید علیرضا شمس قمی https://eitaa.com/shamseqomi

تقدیم به بانو هاجر(سعی صفا و مروه) ۱۵ذیحجه ۱۴۴۴مصادف با ۱۴۰۲/۴/۱۲مکه مکرمه همدل شدم دلتنگی ات را هفتمین دفعه هر بار نومیدی است الاّ هفتمین دفعه همراه بودم با همه دلواپسی هایت از اولین و دومین تا هفتمین دفعه پایان هر سعی ام که می شد ناامید از شعر می شد قلم پابوس آقا هفتمین دفعه گهواره یاد علی اصغر تکان می خورد در سعی من هر بار حتی هفتمین دفعه نومید بودم با رباب از آب وقتی که نوشیدم از زمزم در اینجا هفتمین دفعه بانو تو هم مثل ربابی مادری هاجر اما رسیدی که به دریا هفتمین دفعه هر بار باریدم من اشکی با رباب آرام یکباره آمد نام سقا هفتمین دفعه زینت کریمی نیا http://eitaa.com/sheydayezeynab