#امام_حسین_ع_گودال_قتلگاه #حسن_لطفی #کانال_مداحی_گلواژه_های_اهل_بیت_ع ◇◇◇◇🏴◇◇◇◇ سکوتِ ماسه‌های داغ یعنی بسترش با من صدای بادِ سوزان می‌رسد: خاکسترش با من غریبِ زخمیِ لب‌تشنه گیر اُفتاده در گودال که حتی آفتابِ داغ گوید  پیکرش با من حرامی‌ها و قاتل‌ها همه جمع اند  می‌گویند که از این زخم خورده کَندنِ بال و پَرَش با من   یکی میگفت با نیزه که ضربِ اولش با تو یکی میگفت با تیغش که زخمِ آخرش با من زره  پیراهنش  خودش  عبا  دستار  غارت شد به نعره خولی آنجا بود: خورجینِ سرش با من سنان با شمر می‌خندد بچرخانم؟ سرش باتو که با او شمر می‌گوید بچرخان خنجرش با من نگاهِ یک زنازاده به شالِ سبز آقا بود هوارِ  ساربان آمد فقط انگشترش با من پس از عریانیِ او شد زمانِ غارتِ خیمه که یک وحشیِ شامیِ گفت گوشِ دخترش با من به خنده نانجیببی داد زد   بچه‌ها   با من سوارِ نیزه داری گفت قبرِ اصغرش با من... شاعر: #حسن_لطفی http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt °°°♡🏴🏴🏴♡°°°

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

#اذان_ظهر_عاشور زنده یاد مرحوم حاج رحیم موذن زاده اردبیلی @golvajhehaye_ahlbeyt

به نام خدا #شام_غریبان #نیمه_تضمین #امام_حسین_علیه السلام #کانال_مداحی_گلواژه_های_اهل_بیت_ع خیمه هاسوخته جز جامه دِری نیست که نیست در گلستان نبی برگ و بری نیست که نیست یک بیابان عطش ‌و دادگری نیست که نیست (( بنویسیدکه جزخون خبری نیست که نیست به تن این همه سردار سری نیست که نیست)) 《《《《《》》》》》 بنویسید الف خم شد و چون دال افتاد علم و مشک نگون گشت و بدین حال افتاد مرغ بستان ادب خامُش و بی بال افتاد (( بنویسید که خورشید به گودال افتاد پس ازآن شام غریبان سحری نیست که نیست )) 《《《《《》》》》》 آه درسینه و دلها فوران می گیرد حُرم آن از تن اطفال توان می گیرد شعله ها در دل افلاک مکان می گیرد (( آتش ازبال وپرسوخته جان می گیرد زیرخاکسترما بال وپری نیست که نیست )) 《《《《《》》》》》 خنجرو‌ نیزه و مشک وسپرش را ببرید علم و چکمه و شال کمرش را ببرید بهر‌‌‌ پاداش به تاراج سرش را ببرید (( به سوی شهرمدینه خبرش راببرید که دگر اُمِ بَنین را پسری نیست که نیست )) 《《《《《》》》》》 بنویسید عطش با دل اطفال چه کرد یا که یک کودک ششماهه چه کارش به نبرد که چنین تیر سه پهلو دلش آورد به درد (( پس به آن مادرسر گشته بگویید نگرد که به گهواره زاصغراثری نیست که نیست )) 《《《《《》》》》》 بس مغیلان به کف پای یتیمی آمد خم تر از خم قد و بالای یتیمی آمد در خرابه سر بابای یتیمی آمد (( تازیانه به تسلای یتیمی آمد تازه فهمیدکه دیگرپدری نیست که نیست )) 《《《《《》》》》》 بنویسید ز نو مقتلی ‌وگریه کنید تشنگانی به لب ساحلی و گریه کنید بنویسید غم کاملی و گریه کنید از شهیدان به حق مایلی وگریه کنید که روی اهل ریا باز دری نیست که نیست تعزیت بر شهدا سوز و نوایی دارد زدن سینه عجب حال وهوایی دارد بنویسید عزا عشق و صفایی دارد حَمدُلِله که به دل اشک فسایی دارد او که کارش به جز از نوحه گری نیست که نیست 🖋فسا:ابراهیم الهیاری http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt °°°♡🏴🏴🏴♡°°°

به نام خدا #روضه_وداع #زبان_حال_عقيله_بني_هاشم_س #شاعر_غلامرضا_ضریف نقل است كه حضرت صاحب الامر عج فرموده است « در ميان مصائب كربلا وداع عمّه ام زينب سوزناك ترين است » """"""""""""◇🏴◇""""""""""" ای كاروان لرزيد در سينه دلم تا ديدم به چشم خويشتن اين سرزمين را قلب زمين را از همين خاك‌ آفريدند روزی كه تقدير ازل می گشت امضاء آميخت با كرب و بلا دستان تقدير اين خاك را تا افكَنَد آتش به دلها دل در ميان سينه ام بی تاب گرديد تا قتلگاه و جای زينب شد هويدا هفتاد و دو لب تشنه در اطراف ساقی احوال گل از باغبان خويش جويا سر مست از جام ولايت در طوافش گویی رسيده قطره ی آبی به دريا سالار زينب لحظه لحظه با تبسّم برنامه های خويش را فرمود اجرا يادش بخير آن روز زينب بود و اكبر دستان من در دست آن ماه دل آرا اكبر قيامت كرده با قد قامت خود صد آفرين بر خالق آن روی زيبا يادش بخير آن روز قاسم با محبّت می كرد بهر عمّه اش جایی مُهيّا يادش بخير آن روز عباس دلاور می گفت خواهر جان من اهلاًو سهلاً عباس من آن روز در پايين محمل زانو گرفت و گفت ای خواهر بفرما يادش بخير آن روز زينب با شما بود در حلقه ای از بوستان آل طاها عبّاس من برخيز، زينب مانده تنها از علقمه برگرد ای تنها تر از ما حالا بيا از علقمه عباس زينب بنگر كه زينب می رود تنهای تنها ای كاش ای ماه بنی هاشم هم اينك برخيزی و ياری كنی دستان من را چشمان خود را باز كن ای سرو خاموش حالا برادر كاروان دارد تماشا هر گوشه افتاده شهيدی پاره پاره گلهای من پرپر شده در دشت و صحرا ای وای‌بر من، وای بر من ، وای برمن دست خزان در بوستانم كرده غوغا در قتلگاه از ظلم آن نامرد مردم داغی نشسته تا ابد بر قلب زهرا حالا فقط يك پيكر صد چاك گلگون از قامت رعنای اكبر مانده بر جا در خون تپيده قامت زيبای قاسم او مرگ شيرين را نمود از حق تقاضا از كودكان زخم خورده در بيابان فرياد واويلا رسد تا عرش اعلا برنيزه می بردند سرهای شهيدان دشمن نكرده رحم بر شش ماهه حتی در پيش چشمان رباب نازنينم گهواره اش را می برد كوفی به يغما من ماندم و يك كاروان از كوفه تا شام من ماندم و يك كودك دلتنگ بابا گاهی نوازش می كنم من دخترت را گاهی سكينه می دهد من را تسلا سجاد را می بينم اينك دست بسته دارد به لب تسبيح و می گويد خدايا اين كوفيان با ما وفا داری نكردند تا بشكند امروز دشمن حرمت از ما من مس روم با اين امير دلشكسته تا در دمشق و كوفه گردد شور بر پا هرگز نخواهد ديد دشمن سستی از من سستی كجا و غيرت ناموس مولا من می روم اينك خداحافظ برادر من می روم تا كوفه گردد باز رسوا آسوده خاطر باش ای سالار زينب من می دهم پيغامم سرخت را به دنيا جاويد می ماند قيامت تا قيامت با خون تو آيين جدّت گشت احياء زينب كجا و دوری از شاه شهيدان امّا بنا بر حكم او هستم شكيبا اينك به دنبال سری خونين روانم چون با حضور سر دهد انديشه معنا سر می كند قرآن تلاوت تا بگويد ماييم ميراث محمّد را تجلّی اين داستان تا صبح محشر سينه سوز است اين روضه در عرش الهی گشت انشاء اين روضه را خوانديم و مهدی اشك می ريخت هم ناله با او زين مصيبت حق تعالی يا رب به حق نام زينب در قيامت دست مرا بگذار در دستان سقا  🖋شاعر غلامرضا ظریف http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt °°°♡🏴🏴🏴🏴♡°°°