. 🔴 روایات مناجاتی 🟡 حدیث ۲۳: پیرامون گریه الإمام عليّ عليه السلام: بُكاءُ العَبدِ مِن خَشيَةِ اللّهِ يُمَحِّصُ ذُنوبَهُ : گريستن بنده از ترس خدا، گناهانش را پاک مى كند. 📚منبع: غرر الحكم، ج ۳، ص ۲۶۲ #ماه_مبارک_رمضان #رمضان۱۴۴۲ #گریه

. ✅ چند خواهش از ذاکران محترم اهل بیت علیهم السلام در آستانه ماه محرم: 1⃣ لطفا در مداحی ها و اشعار دهه محرم انقدر "عقل" را نکوهش نکنیم زیرا در قرآن و روایات بسیار بر آن تاکید شده است. آن عقلی که باید در برابر عشق، محکوم شود عقل معاش است نه عقل معاد. "عقل" طبق روایات ما حجت خداست و خدا به چیزی برتر از آن عبادت نشده است: ما عُبِدَ اللّه ُ بِشَىْ ءٍ اَفْضَلَ مِنَ الْعَقْلِ. (کافی، ج ۱، ص ۱۸) 2⃣ سعی کنیم مردم را در خوف و رجا نگاه داریم. آنان را از عذاب الهی ایمن نکنیم. اگر چه روایات فراوان در باب رحمت خدا از طریق امام حسین(ع) و #گریه بر حضرتش وجود دارد و دهه محرم نیز دهه رحمت سیدالشهدا(ع) ست ولی باید مراقب باشیم این بیان روایات رجائی، مردم را به گناه کردن جری نکند و خلاصه بدانیم و بدانند که: انما یتقبل الله من المتقین: خدا فقط از اهل تقوا قبول می کند. (مائده، ۲۷) و الا طبق تاریخ عمر سعد هم در کربلا و در جریان نهیب حضرت زینب(س) گریه کرده است. (أیُقتَل ابوعبدالله و انت تنظر الیه؟!) (بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۵۵) 3⃣ در بیان "زبان حال" مراقب باشیم اولاً طوری بگوییم که مردم بفهمند این زبان حال است نه بیان تاریخ. ثانیاً زبان حال باید در راستای واقعه تاریخی باشد و نه در تضاد و تناقض با آن. ثالثاً زبان حال حد و مرز دارد و قرار نیست هرچه می خواهیم را به بهانه زبان حال بر زبان بیاوریم. باید بسیار مراقب باشیم که خدای ناکرده به وادی دروغ نیفتیم که بزرگترین گناه است و دروغ در روضه قطعاً مجازات بیشتری خواهد داشت. 4⃣ تلاش کنیم از روی خود مقتل روضه بخوانیم و تاریخ را هنرمندانه بیان کنیم. بیان مقتل شنیداری (مثلا از حاج فلانی شنیدم که ...) را رها کنیم زیرا علی(ع) به حارث همدانی فرمودند: «وَ لَا تُحَدِّثِ‏ النَّاسَ‏ بِكُلِّ مَا سَمِعْتَ بِهِ فَكَفَى بِذَلِكَ كَذِبا: برای مردم هر چه را که شنیدی نقل مکن، که در دروغگو بودن تو همان بس!» (نهج البلاغه (صبحی صالح) ص ۴۵۹ ، از نامه ۶۹) در میان مقاتل نیز آنانکه قدیمی تر هستند و در قرون نخست نوشته شده اند دارای اعتبار بیشتری هستند تا مقاتل قرن ۷ به بعد. البته اگر از محدثین و مورخین مطمئن مقتلی در دست ما باشد می توان به آن استناد کرد زیرا آن دانشمند مقاتل قبلی را بررسی کرده و با شاخصه های علمی خود برخی قضایا را نقل کرده است و ما هم به استناد او نقل می کنیم. 5⃣ داغ شدن مجلس و به قول معروف به هوا رفتن آن و ... اولاً اصلا وظیفه ما نیست. ما فقط موظفیم که بگریانیم: «یا موسی اعلم انه من بکی علیه او ابکی او تباکی حرمت جسده علی النار: ای موسی! بدان! هرکه بر او گریه کند یا بگریاند یا تباکی کند جسدش را بر آتش حرام می کنم.» (بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۰۸ ) ثانیاٌ بخشی از میزان گریه مردم به ایمان آنان مربوط است و دست ما نیست زیرا رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: « اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً: براى شهادت حسین(ع) حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود.» (جامع احادیث الشیعه ، ج ۱۲، ص ۵۵۶) ثالثاً قطعاً بیان خود مقتل بالاخص مقاتل روایی که از زبان معصومان است، از هر شعر و سخنی جانسوزتر است. 6⃣ حرکت حضرت سیدالشهدا (ع) کاملاً سیاسی بوده است و اگر گفته شود مجلس روضه را سیاسی نکنید اصولاً مخالف جریان عاشورا سخن گفته شده است. اهل بیت علیهم السلام "ساسة العباد: سیاست‏مداران مردم" (زیارت جامعه کبیره) هستند و اگر کار سیاسی نمی کردند کسی آنان را به شهادت نمی رساند. خلفای جور با نماز و روزه و حج امامان ما هیچ مشکلی نداشتند بلکه با کارهای اجتماعی سیاسی آنان نزاع داشتند. مولای ما و شما برای تشکیل حکومت اسلامی در کوفه به سوی آن حرکت کرد که تشکیل حکومت اسلامی بالاترین درجه امر به معروف و نهی از منکر است. لذا کار به کار حکومت نداشتن به بهانه مجلس روضه، آب به آسیاب دشمن ریختن و تقویت تشیع انگلیسی است. البته بیان معارف سیاسی شامل استکبار ستیزی، بصیرت افزایی انقلابی، دفاع از مظلومان عالم، تبیین ضررهای دوستی با آمریکا و لزوم دفاع از ولایت فقیه و زنده نگهداشتن یاد شهداست و به معنای دخالت در هر امر سیاسی کوچک و حزبی و اهانت مصداقی به افراد سیاسی نیست. 7⃣ مردم را به پای منبر نشستن و گوش دادن معارف دین دعوت کنیم و خود نیز پای منبر علما زانو بزنیم. حضرت امام باقر(ع) فرمودند: « عالم ينفع بعلمه، افضل من سبعين الف عابد: دانشمندي که از علمش بهره ببرند، برتر از هفتاد هزار عابد است.» (ميزان الحکمه، ج ۸، ص ۳۹۴۲) التماس دعا خاک پای ذاکران اباعبدالله(ع) حسین محمدی فام .

. 💢ثواب گریه💢 #ثواب_گریه بر امام حسین علیه السلام بخشش همه گناهان است؟ اینکه گریه بر امام حسین ع ثواب بسیار زیادی دارد غیر قابل انکار است و بلاکلام می باشد. اما اینکه ما گریه بر ایشان را تمام مطلب بدانیم و واژه نجاه الامه بکار ببریم طوری که مخاطب تصور نماید طول سال هر واجبی را ترک کند و هر گناه کبیره ای را مرتکب شود و دهه محرم با چند قطره اشک ؛همه را پاک خواهد نمود ؛ تصور کاملا اشتباه و بدون وجه و دلیل می باشد.وسر از اندیشه تفدیه مسیحیت در می آورد که مسیح به صلیب کشیده شد تا بهشت مسیحیان را تضمین نماید. این تحلیل با هیچ یک از اصول و مبانى مسلّم دینى سازگار نیست. همچنین، با نص صریح قرآن در تشریح احکام منافات دارد وآنها را بی اثر و لغو میکند. و هم با سیره و آموزه اهل بیت ع در تضاد است. «يَا جَابِرُ بَلِّغْ شِيعَتِي عَنِّي السَّلَامَ وَ أَعْلِمْهُمْ أَنَّهُ لَا قَرَابَةَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا يُتَقَرَّبُ إِلَيْهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ لَهُ يَا جَابِرُ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِيُّنَا وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ يَنْفَعْهُ حُبُّنَا ؛ بحار الانوار ج 68 ، ص 179. اى جابر! سلام مرا به شیعیان برسان و به آنها اعلام کن که هیچ گونه قرابت و خویشاوندى بین ما و خدا نیست . فقط با طاعت و بندگى به درگاه الهى تقرب جسته مىشود. اى جابر! هرکس اطاعت خدا را کند و - همراه آن - به ما محبت ورزد ، دوست ما است . هر کس معصیت خدا را کند ، تنها محبت ما برایش سودی ندارد». حضرت على علیه السلام مىفرمایند: «أَنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ مَعِي عِتْرَتِي عَلَى الْحَوْضِ فَمَنْ أَرَادَنَا فَلْيَأْخُذْ بِقَوْلِنَا وَ لْيَعْمَلْ بِعَمَلِنَا ؛ بحار الانوار ، ج 10 ، ص 102. من با رسول الله (ص) هستم و در حالى که عترت با من هستند بر حوض [کوثر ]اشراف داریم. پس هر کس ما را مىخواهد، هم باید گفتار ما را بگیرد و هم عمل ما را عمل کند...». بنا بر این این حب اهل بیت (ع) باید در عمل نیز خود را نشان بدهد. اشک ریختن نوعی بیعت و امضا کردن پیمان و قرارداد دوستی با سید الشّهدا، ونیز ابراز انزجار و تنفّر از قاتلان امام حسین ع است. هم چنین نشانه پیوند قلبی با اهل بیت و سیدالشّهدا (ع) است. ونیز نشانه همدلی و هماهنگی روحی با ائمه اطهار است. پس گریه حقیقی اتصال شخص را با حضرت بیشتر میکند و موجب معیت با ایشان خواهد شد.چطور ممکن است بر حسین ع بگرییم و در لشکر یزید باشیم؟! در کربلا دشمنان نیز بر حضرت گریستند ولی فائده ای خواهد داشت؟!! بحار الانوارج45ص59 در نتیجه مساله واضح شد که گریه کسی اثر تمام و کمال خواهد داشت که در خیمه حضرت باشد نه در لشکر دشمن حضرت یزید.... ما باید گریه کنندگان اهل بیت ع را از کارهای زشتشان بازداریم نه که بگوییم کار زشت میکنی گریه نکن.... #پرسمان #گریه #اشک .

. *◾️چه کسی برای حسینم گریه می کند⁉️* *▪️هر که بر گرفتاری حسین گریه کند، دست او را می گیریم و داخل بهشت میکنیم....* ➖هنگامی که پیامبراکرم(ص) شهادت امام حسین(ع) و سایر مصیبت های او را به دختر خود، خبر داد; حضرت فاطمه(س) سخت گریه نمود و عرض کرد: "پدرجان! این گرفتاری چه زمانی رخ می دهد؟" رسول خدا فرمود: "زمانی که من و تو و علی در دنیا نباشیم." آن گاه گریه ی فاطمه شدیدتر شد. عرض کرد: "چه کسی بر حسینم گریه می کند و به عزاداری او قیام می نماید؟" پیامبر فرمود: "فاطمه! زنان امتم بر زنان اهل بیتم و مردان بر مردان گریه می کنند و در هرسال، عزاداری او را تجدید می کنند. روز قیامت که فرا رسد، تو برای زنان شفاعت میکنی و من برای مردان، و هر که بر گرفتاری حسین گریه کند، دست او را می گیریم و داخل بهشت میکنیم.... فاطمه جان! تمام دیده ها روز قیامت گریان است، مگر چشمی که بر مصیبت حسین گریه کند! آن چشم برای رسیدن به نعمت های بهشت خندان است! 📚کتاب بحارالانوار، ج۴۴ ص ۲۷۹ #اشک #گریه .

🏴 *پاسخ عجیب امام زمان عجل الله به یک سوال:* *یا حسین 😭* ⁉️چگونه میشود *با یک قطره اشک برای امام حسین علیه السلام، همه گناهان بخشیده شود؟!* *(انتشار دهید)* 🔴 سيد ، بحرالعلوم(ره) به قصد تشرف به سامرا تنها براه افتاد. در بين راه راجع به اين مساله، كه *گريه بر ، امام_حسین (علیه السلام) گناهان را مى آمرزد، فكر مى كرد.* ‌💠 همان وقت متوجه شد كه *شخص عربى به او رسيد* و سلام كرد. بعد پرسيد: جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرورفته اى؟ اگر مساله علمى است بفرماييد شايد حل کنم! 💠 سيد بحرالعلوم اظهار داشت: در اين باره فكر مى كنم كه *چطور مى شود خداى تعالی اين همه ، ثواب به زائرين و گريه كنندگان بر حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) مى دهد.* ‌💠 مثلا در هر قدمى كه در راه ، زیارت برمیدارد، ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملش نوشته مى شود و براى *یک قطره اشک تمام گناهان صغيره و كبيره اش آمرزيده مى شود؟* 💠آن سوار عرب فرمود: *تعجب نكن!* من مثالى مى آورم تا مشكل حل شود. *سلطانى* به همراه درباريان خود به شكار مى رفت. در آنجا از همراهيانش دور افتاد و *به سختى فوق العاده اى افتاد و بسيار گرسنه شد.* 💠 خيمه اى را ديد و وارد آن خيمه شد، *در آن پیرزنی را با پسرش ديد،* آنان در گوشه خيمه، بز شيرده داشتند و از راه مصرف شير اين بز، زندگى خود را مى گرداندند. ‌💠 وقتى سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولى به خاطر پذيرايى از، مهمان، *آن بز را سربريده و كباب كردند،* زيرا چيز ديگرى براى پذيرايى نداشتند، سلطان شب را همان جا خوابيد و روز بعد، از ايشان جدا شد و به هرطورى كه بود خود را به درباريان رسانيد و جريان را برایشان نقل كرد. ‌💠و از آنها سؤال كرد: *اگر بخواهم پاداش ميهمان نوازى پيرزن و فرزندش راداده باشم، چه عملى بايد انجام بدهم؟* يكى از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهيد. ديگرى كه از وزراء بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفى بدهيد. يكى ديگر گفت: فلان مزرعه را به ايشان بدهيد. ‌💠 *سلطان گفت: هر چه بدهم كم است، زيرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل كرده ام،* چون آنها هر چه را كه داشتند به من دادند، من هم بايد هرچه را كه دارم به ايشان بدهم تا سر به سر شود. 🔴 *بعد سوار عرب به سيد فرمود: حالا جناب بحرالعلوم، امام حسین(علیه السلام) هرچه از مال و منال و اهل و عيال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پيكر داشت همه را در راه خدا داد.* 😭😭😭😭 🔴 *پس اگر خداوند به زائرين و، گریه كنندگان آن همه اجر و ثواب بدهد، نبايد تعجب نمود، چون خدا كه خدائيش را نمى تواند به سيدالشهداء(علیه السلام) بدهد،* پس هر كارى كه مى تواند انجام مى دهد. چون شخص عرب اين مطالب را فرمود از نظر سید غیب شد. 😔 📚 *منبع:‌ العبقرى الحسان، ج۱، ص۱۱۹* 🏴 *در این محرم حسینی نسبت به امام زمان عجل الله معرفت پیدا کنیم و خداوند منان را بحق اربابمان اباعبدالله و همراهانش قسم دهیم که فرج مولا تعجیل شود* #گریه #اشک .

. #گریه ⭕️چه موقع قطره‌ای اشک برای امام حسین (ع) یک دنیا ارزش دارد؟ 🔹اگر اشکی که ما برای او می‌ریزیم، در مسير هماهنگی روح ما باشد، روح ما پرواز کوچکی با روح حسینی بکند، ذره ای از همت او، ذره ای از غیرت او، ذره ای از حریت او، ذره ای از ایمان او، ذره ای از تقوای او، ذره ای از توحید او در ما بتابد و چنين اشکی از چشم ما جاری شود، آن #اشک هرچه دلتان بخواهد قیمت دارد. اگر گفتند به اندازه یک بال مگسش هم یک دنیا ارزش دارد باور کنید. 📕حماسه حسینی، ج ۱، ص ۱۰۰ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری ...................... گریه ی با معرفت و اشکی که ما را بر صراط مستقیم ثابت قدم بدارد، باعث نجات است و امان من النار . وگرنه عمر سعد هم در پاسخ حضرت زینب که فرمود: اما فیکم مسلم ، گریه کرده است.اما او معرفت نداشت و شد جزء قتلهء کربلا و قطعا باصورت به آتش جهنم انداخته خواهد شد. ان شاالله .

. #شروع_مجلس #شروع_زیارت_عاشورا #روضه_خانگی #امام_حسین_ع_مناجات #محمدجواد_شیرازی ✍ با یا حسین بندگی آغاز می شود با یا حسین در دلم اعجاز می شود روزی که بر دهان همه، مُهر می زنند هر کس حسین گفت سرافراز می شود دستی که طعم سینه زدن را چشیده است بر دوش صاحبش، پرِ پرواز می شود هر دم که بی پناه و بدون امان شوم کهف الحسین در دلم ابراز می شود صدها گره که کور شد و راه حل نداشت در روضه های خانگی اش، باز می شود فرموده اند رتبه ی ایمان شیعیان با #گریه بر مصائبش احراز می شود قطره به قطره، گریه ی ما در غم حسین در دست اهل بیت پس انداز می شود هر کس که رفت یک قدمی سوی کربلا با گوشه چشم #فاطمه، ممتاز می شود @emame3vom وای از دل #سکینه و زینب، سر حسین... وقتی نصیب خولی لجباز می شود بعد از عموی خیمه، تمام یتیم ها با تازیانه، صورتشان ناز می شود .

. ✍چهار دلیل #گریه #اشک #بکاء اگر شهادت سعادت است، چرا در رثای امام حسین علیه‌السلام گریه می‌کنیم؟ #پاسخ👇 البته که شهادت از بزرگ‌ترین سعادت‌ها است، چرا که هر کسی بالاخره می‌میرد و یا اگر با ظرافت بیشتری دقت کنیم، مشاهده می‌کنیم که هر کسی بالاخره در راه رسیدن به محبوب خود به نوعی کشته می‌شود و چه بهتر از این است که هدف و محبوب در زندگی «الله جل جلاله» باشد و آدمی در راه او به نوعی از انواع شهادت از این دنیای فانی برود. در هر حال اگر قرار است در راه هدف جان بدهیم، چه بهتر که هدف ما شهوت، قدرت، ثروت و سایر جاذبه‌های دنیای فانی نباشد، چون پس از مرگ با معشوق حقیقی مواجه هستیم. پس شهادت در راه خدا بهترین نوع مرگ و فوز عظیم است. اما در خصوص این که چرا برای امام حسین (ع) گریه می‌کنیم، به نکات ذیل که فقط اشاره‌ای به برخی از حکمت‌ها می‌باشد توجه نمایید: الف – شهادت برای شهید فیض و سعادتی بزرگ است، اما این دلیل نمی‌شود که افراد بخواهند تا دشمنان عزیزان آنان را بکشند تا آنها به فیض برسند. الزام رسیدن به مقام شهادت به کشته شدن توسط دشمنان منحصر نیست. وگرنه مسلمین باید آرزو کنند که هیچ‌گاه بر دشمنان خدا فائق نیایند و اسلام هیچ‌گاه پیروز نگردد و کفار همه‌ی مسلمین را بکشند تا آنها به فیض شهادت برسند! ب – شخصیت انسان و ارزش انسان با «محبوبش» و میزان محبتش به آن محبوب شکل و درجه می‌گیرد. انسان فطرتاً عاشق است. لذا اگر محبوبش را از او جدا کنند، متألم می‌شود و غصه می‌خورد و یکی از آثار شدت تألم و غصه گریه است. لذا انسان به وقت از دست دادن پدر، مادر، همسر، فرزند ... و حتی برخی به هنگام جدا شدن از خانه، خودرو و سایر متعلقاتشان نیز گریه می‌کنند. پس برای کسانی که امام حسین علیه‌السلام محبوبشان است، مصیبت‌های وارده بر او و شهادتش تألم‌آور، حزن‌انگیز و گریه‌آور است. ج – هیچ کس گریه نمی‌کند که چرا امام حسین از دنیا رفت، چرا به مقام شهادت رسید، چرا به فیض اکبر و فوز عظیم نائل گردید و چرا سیدالشهداء شد، بلکه هر کس بر این گریه می‌کند که چرا بر محبوبش و آن هم چنین انسان‌ والایی آن ظلم‌های ددمنشانه شد و چرا محبوب را اینگونه از دست داد. در واقع هر کس برای خودش گریه می‌کند. برای جدا شدن از محبوب و برای ظلم‌ها و ستم‌هایی که با این فاجعه بر سر خودش آمده است. چنان چه وقتی حضرت علی علیه‌السلام در بستر احتضار چشم باز نمودند و یکی از یاران با وفای خود را در حال گریه دیدند و از پرسیدند: چرا گریه می‌کنی؟ عرض کرد: به حال خودم و برای خودم گریه می‌کنم که شما را از دست می‌دهم. و یا وجود مبارک حضرت امیر علیه‌السلام وقتی بدن مبارک حضرت فاطمه‌ علیها‌السلام را به خاک سپرد، بسیار گریه کرد. در حالی که می‌دانست او به لقاء الله و دیدار معشوق شتافته و در کنار پدرش در والاترین مقام و جایگاه جای گرفته است. اما بلند شده دست بر کمر گذاشته و فرمودند: بی‌ستون شدم. در واقع این گریه برای این است که انسان، امام، رهبر، همراه، بهترین رفیق، پدری دلسوز و برادر مهربان خود را در این سفر سخت از دست داده است. د – از طرفی دیگر، گریه بر محبوب از دست رفته، به ویژه اگر شهید باشد و بالاخص اگر از معصومین (ع) باشد که اطاعت و پیروی آنان بر ما واجب است، نوعی ابراز و اظهار تداوم ارتباطی است که با قطع پیوند مادی در دنیا منقطع نگردیده است. چنین گریه‌ای انسان‌ساز است و آدمی را می‌سازد. .

🔻 خوشا بر حال #عزاداران و #زائران امام حسین صلوات‌الله علیه 🔻 🥀 هنگامی که رسول‌خدا صلی‌الله‌ علیه‌ و آله و سلم خبر شهادت #سیدالشهداء علیه‌السلام را به حضرت‌ فاطمه زهرا سلام‌الله‌ علیها دادند، آن بانوی مکرّمه فرمود: 🥀 یا أبَتاه! ومَن یَنوحُ علیه و یَبکي علی مُصیبتِه و یُقیمُ عزائَه و یَحزُنُ علی رَزیّتِه و بَلواه؟! 🥀 ای پدرجان! در آن زمان چه کسی بر او #گریه و #ندبه می‌کند؟! و چه کسی در مصیبت او به ماتم نشسته و عزاداری خواهد کرد؟! 🥀رسول خدا صلی‌الله‌ علیه‌ و آله فرمودند: 🥀 اعلمي یا فاطمةُ، أنّ اللهَ تعالی یُنشِئُ شیعةً کِراماً طاهرینَ مُطهَّرینَ مِن أمّةِ أبیکِ وشیعةِ بعلِکِ یُقیمونَ عزائَه ویَسهَرونَ لیلَهم في مراثیه و تَذکّرِ مصیبتِه 🥀 ای #فاطمه جان! بدان خدای متعال، شیعیان پاک و پاک‌نژادی را از امّت پدر و پیروان همسرت #علی علیه‌السلام خلق می‌کند که بر #حسین تو اقامه عزاء می‌کنند؛ شب‌ها بیدار می‌مانند و به #عزاداری و مرثیه‌سرایی مشغول می‌شوند؛ 🥀 و یَترُکونَ البَیعَ والشِّریٰ عندَ إقامةِ عزائِه لا یَشغُلُهم عن ذکرِ مراثیه شاغلٌ ولا یمنَعُهم مانعٌ في کلِّ وقتٍ و زمانٍ 🥀 در وقت اقامه عزاء، خرید و فروش را کنار می‌گذارند؛ و هیچ امر دیگری آنان را مشغول از #عزاداری نمی‌کند؛ و هیچ کس نمی‌تواند مانع ایشان از برپایی #عزا شود. 🥀 و یُنفِقونَ أموالَهم و یُتعِبونَ أرواحَهم وأبدانَهم لزیارةِ قبرِه 🥀 آن‌ها اموال‌شان را در این راه خرج می‌کنند و بدن‌ها و جان‌هایشان را در راه #زیارت قبر حسین علیه‌السلام به سختی می‌اندازند. 📕 بحرالمصائب جلد ۱، صفحه ۳۷۲ 📕 تظلّم الزهرا سلام‌الله‌ علیها، صفحه ۷۴ .

🔻 #تشرف سيد #بحرالعلوم و ارزش گريه بر امام حسين صلوات‌الله علیه 🔻 🥀 مرحوم سيد بحرالعلوم رحمةالله علیه به قصد تشرف به سامرا تنها براه افتاد. در بين راه راجع به اين مساله، كه #اشک و #گريه بر #امام_حسين صلوات‌الله علیه تمام گناهان را مى‌آمرزد، فكر مى‌كرد. 🥀 در همان وقت متوجه شد كه شخص عربى كه سـوار بـر اسـب اسـت بـه او رسـيد و سلام كرد. بعد پرسيد: 🥀 جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرو رفته‌اى؟ و در چه انديشه‌اى؟ اگر مساله علمى است، بفرمائيد شايد من هم اهل باشم! 🥀 سـيـد بـحرالعلوم فرمود: در اين باره فكر مى‌كنم كه چطور مى‌شود، خداى تعالى اين همه ثواب به #زائرين و گريه كنندگان بر حضرت #سيدالشهداء علیه‌السلام مى‌دهد، یا مثلا در هر قدمى كه در راه #زيارت بـرمى‌دارد، ثواب يك حج و يك عمره در نامه عملش نوشته مى‌شود و براى يك قطره #اشك #تمام گناهان #صغيره و #كبيره‌اش آمرزيده مى‌شود؟! 🥀 آن سوار عرب فرمود: تعجب نكن! من براى شما مثالى مى‌آورم تا مشكل حل شود: 🥀 سـلـطـانـى بـه همراه درباريان خود به شكار مى‌رفت. در شكارگاه از همراهيانش دور افتاد و به سـخـتى فوق العاده‌اى افتاد و بسيار گرسنه شد. 🥀 پس خيمه‌اى را ديد و وارد آن خيمه شد. در آن سياه چـادر، پيرزنى را با پسرش ديد. آنان در گوشه خيمه عنيزه‌ای (بز شيرده) داشتند و از راه مصرف شير اين بز، زندگى خود را مى‌گرداندند. 🥀 وقـتى سلطان وارد شد، او را نشناختند، ولى به خاطر پذيرايى از مهمان، آن بز را سربريده و كباب كردند، زيرا چيز ديگرى براى پذيرايى نداشتند. 🥀 سلطان شب را همان جا خوابيد و روز بعد، از ايشان جدا شد و به هر طورى كه بود خود را به درباريان رسانيد و جريان را براى اطرافيان نقل كرد و در نهايت از ايشان سؤال كرد: 🥀 اگر بخواهم #پاداش ميهمان نوازى پيرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملى بايد انجام بدهم؟ 🥀 يكى از حضار گفت: به او صد گوسفند بدهيد. ديگرى كه از وزراء بود، گفت: صد گوسفند و صد اشرفى بدهيد. يكى ديگر گفت: فلان مزرعه را به ايشان بدهيد... 🥀 سـلطان گفت: هر چه بدهم #كم است، زيرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل كرده‌ام، چون آنها هر چه را كه داشتند به من دادند. و من هم بايد هر چه را كه دارم به ايشان بدهم تا سر به سر شود. 🥀 بعد سوار عرب به سيد فرمود: حالا جناب #بحرالعلوم حضرت #سيدالشهداء علیه‌السلام هر چه از مال و منال و اهل و عيال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پيكر داشت، #همه را در راه خدا داد، پس اگر خداوند بـه #زائرين و #گريه كنندگان، آن همه اجر و ثواب بدهد، نبايد تعجب نمود، چون #خدا كه خـدائيش را نمى‌تواند به #سيدالشهداء علیه‌السلام بدهد، پس هر كارى كه مى‌تواند، انجام مى‌دهد، يعنى با صرف نظر از مقامات عالى خودش، به #زوار و #گريه كنندگان آن حضرت، درجاتى عنايت مى‌كند. در عين حال اينها را جزاى كامل براى فداكارى آن #حضرت نمى‌داند. 🥀 چون شخص عرب اين مطالب را فرمود، از نظر سيد بحرالعلوم غايب شد. 📕 العبقری‌الحسان، علامه نهاوندی .

. ⚫️ پيراهن خونين را به طاق عرش می‌زنند اذا قامَتِ القیامهُ نادی مُنادٍ مِنْ بَطنانِ العَرْشِ: «یا أَهلَ المَحْشَرِ، غُضّوا أَبصارَکُم، فَإِنَّها تُریدُ أَنْ تَجُوزَ فاطمةُ عَلَیها سَلام بنتُ محمدٍ صلی الله علیه و آله. فَتَأتی فاطمةُ و عَلی رأسِها ثَوبُ الحسینِ مخضبٌ بالدماء، فَتَأخُذُ بقائِمةِ العَرشِ وَ تَقولُ: «اللّهُمَ احکُمْ بَینی و بَینَ قَتَلةِ وَلَدی الحُسَیْن »، فَیُدخِلُ اللّهُ تَعالی قتلةَ الحسینِ النّارَ. (وفاطمةُ علیها سلام تَقولُ بَعدَ ذلک: «اللّهمَ اقْبَلْ شَفاعَتی فَیمَنْ بَکی عَلی وَلدی الحُسینِ». فَیَقبلُ اللّهُ شفاعَتَها و یُدخِلُ الباکینَ علی الحسینِ عَلَیه السَّلام فِی الجنهِ) هنگامی‌که قیامت بر پا می‌شود، منادی از قلب عرش ندا می‌دهد: «ای اهل محشر چشم بر بندید که همانا فاطمه علیهاسلام دختر محمد صلى‌ اللَّه‌ عليه ‌و آله و سلم قصد دارد از محشر عبور کند.» پس فاطمه علیهاسلام می‌آید در حالی که بر سرش لباس خون‌آلود حسین علیه‌السلام است. آن را به ستون عرش آویخته و می‌گوید: «خداوندا بین من و قاتلان فرزندم حسین علیه السلام حکم بفرما.» پس خداوند قاتلان حسین علیه‌السلام را وارد آتش می‌کند و فاطمه علیهاسلام می‌گوید: «خداوندا شفاعت مرا در حق کسانی که بر فرزندم حسین علیه‌السلام گریستند، قبول کن خداوند هم شفاعت او را می‌پذیرد و گریه کنان بر حسین علیه‌السلام وارد بهشت می‌شوند.» 📚منبع الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء، الأنصاری، ج ۲۴، ص۹۹ فاطمیه مأثور، حجةالاسلام شیخ محسن حنیفی، صفحه ۱۵۶ #امام_حسین #گریه #اشک #مصائب_اباعبدالله #مداحی_عالمانه .

. #امام_زمان 🔴بی‌خوابی و ناراحتی و ضجه‌ی #امام_صادق علیه‌السلام برای عظیم ترین مصیبت تاریخ 🔰🔰🔰 سُدِیر (یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام) می‌گوید: من و مُفَضَّل بن عمر، ابو بصیر و ابان بن تغلب به حضور حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه شرفیاب شدیم. دیدیم امام، روی خاک ها نشسته و عبایی خیبری و بی یقه پوشیده که آستین‌های کوتاهی داشت و در آن حال، مانند مادر فرزند مرده و جگر سوخته گریه می‌کرد❗️ و آثار حزن از رخسار مبارکش پیدا بود، به طوری که رنگش تغییر کرده بود! ایشان در حالی که کاسه چشمش پر از اشک بود، می‌فرمود:«ای آقای من؛ ❗️غیبت تو خواب را از چشمانم ربوده! لباس صبر بر تنم تنگ کرده، و آرامش جانم را گرفته! ای آقای من! ❗️غیبت تو مصائب مرا به اندوه ابدی که یکی بعد از دیگری از ما را می‌رباید و جمع ما را به هم می‌زند، کشانده است! من(امام صادق علیه السلام) با اشک چشم و ناله‌های سینه‌ام، که از مصائب و بلاهای گذشته دارم، نمی نگرم، مگر اینکه در نظرم بزرگ تر و بدتر از آنها مجسم می‌گردد؛ ❌و شدیدتر و عظیم تر و بدتر از آن در نظرم بلند می‌شود؛ و مصیبت‌هایی که با خشم تو عجین گشته و مشکلاتی که با غضب تو آمیخته است، در نظرم می‌آید! » سدیر می‌گوید: از این امر عظیم و ناله‌های جانگداز هوش از سر ما پرید❗️ و دل ما از جا کنده شد و پنداشتیم که مصیبت بزرگی برای امام صادق علیه السلام روی داده است! من عرض کردم: «ای فرزند بهترین مردم روی زمین! خدا دیدگان شما را نگریاند! برای چه این طور سیلاب اشک از دیدگانتان فرو می‌ریزد؟ چه چیز باعث این مصیبت گشته است؟ » امام آه سختی کشیدند که از اثر آن شکم مبارکشان برآمده و به شدت حالشان تغییر کرد❗️ آنگاه فرمودند: «امروز صبح در کتاب جفر می‌نگریستم. این کتاب مشتمل است بر علم مرگ‌ها و بلاها و مصائب، و علم گذشته و آینده تا روز قیامت که خداوند متعال به محمد و امامان بعد از او (صلوات الله علیه و علیهم اجمعین و لعن الله اعدائهم) ارزانی داشته است. در آن کتاب دیدم که نوشته است قائم ما(عجل الله تعالی فرجه الشریف و سهل الله مخرجه و لعن الله اعدائه) متولد می‌گردد و غیبت می‌کند. غیبت او طولانی می‌شود و عمرش به طول می‌انجامد. در آن زمان اهل ایمان امتحان می‌شوند، و به واسطه طول غیبتش، شک و تردید در دل های آنها پدید می‌آید و بیشتر آنها از دین خود برمی گردند و رشته اسلام را از گردن خود بیرون می‌آورند، با اینکه خداوند می‌فرماید: «وَ کُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ» -. اسراء / ۱۳ -، { و کارنامه هر انسانی را به گردن او بسته ایم} که منظور از طائر ولایت است. از مطالعه اینها رقت گرفتم و غم و اندوه، بر دلم چیره گشت.» 📚📚📚📚📚📚 6⃣الغيبة (للطوسی) ج ۱، ص ۱۶۷ 5⃣الوافي ج ۲، ص ۴۱۹ 4⃣البرهان في تفسير القرآن ج ۴، ص ۹۲ 3⃣منتخب الأنوار ج ۱، ص ۱۷۹ 2⃣بحارالانوار ج ۵۱، ص ۲۱۹ همه به نقل از: 1⃣کمال الدين و تمام النعمة جلد ۲، باب ۳۳، صفحه ۳۵۲. ▪️عظمت بعضی دردها گفتنی نیست، دیدنی است؛ و عظمت درد غیبت شما را آنهایی دیدند که ضجه های امام صادق علیه‌السلام را در فراقتان دیدند؛ همان لحظه که روی خاک نشسته بود و مثل مادر داغدیده اشک می‌ریخت و می‌فرمود: «آقای من، غیبت شما، خواب از چشمانم ربوده و آرامش دلم را من سلب کرده❗️» 🤲🏻 إلهی قسم میدهیم تو را بجاه محمد و آله الطیبین و به سوز دل مولانا امام صادق علیه‌السلام و به چشمان بی خواب ایشان برای غربت امام زمانِ ما، از باقی مانده‌ی غیبت مولای مظلوم و غریبمان همین امشب، صرف نظر بفرما🤲🏼 #اللهـم‌عجـل‌لولیـك‌الفـرج #ضجه #گریه #بکا #استغاثه #استغاثه_و_دعا_برای_فرج #امام_صادق_علیه_السلام #معرفت #امام_معصوم_مبالغه_نمیکند اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَ رَوْحَهُمْ وَ رَاحَتَهُمْ وَ سُرُورَهُمْ وَ أَذِقْنِی طَعْمَ فَرَجِهِمْ وَ أَهْلِکْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ .

. #گریه #اشک #بکا #امام_حسین #محمدحسین_مهدی_پناه ✍ شيرينى اشك و شور و شين: عشق اين است سر هديه به شاه عالمين:عشق اين است عاشق كه شدى حرف مرا مى فهمى هر لحظه بكا على الحسين: عشق اين است .......... هم دائم و هم مداوم است اين گريه تسبيح همه عوالم است اين گريه اندازه ى بال مگسى هم كافى است بنيان كن ظلم و ظالم است اين گريه ......... جز طاق دو ابروى تو محرابى نيست ولله كه مانند تو اربابى نيست از لقمه ى تو حلال تر نانى و از اشك غمت زُلال تر آبى نيست ....... با عشق حسين تا دلم همدم شد دستم به هواى گنبدش پرچم شد بر آب!بنا اگر چه مى گردد سست با اشك!بناى عشق مستحكم شد ........ ديريست كه بر گردنمان زنجيرى است از يار به قاب قلبمان تصويرى است ما امت گريه كيمياگر هستيم اين گريه ى بر حسين عجب اكسيرى است ........ روى تو الى الأبد به حق مرآت است كوى تو مطاف و كعبه ى حاجات است زخم تو زياد و اشك چشمم كم بود عفوم بنما بضاعتم مزجات است ........ درياست در اين قطره ى كوچك؛ اشك است بر گونه ى خيسمان هم اينك اشك است روز عرصات دستمان خالى نيست سرمايه ى عشاق تو بى شك اشك است ....... شورى كه به دل فزون شود مى خواهم قلبى كه پر از جنون شود مى خواهم ما را بدل الدموع مهدى كافى است اشكى كه بدل به خون شود مى خواهم ......... هر چند كه سوختى و غوغا كردى هر چند كه اشك را تمنا كردى اى دل ز امام عصر خود ياد بگير: کِی گريه صباحا و مساءا كردى؟ فلَاَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَ مَساءً وَ لَاَبْكِیَّنَ عَلَیْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً .....‌‌ شورى كه هميشه هست شيرين اشك است ما را روش و مرام و آيين اشك است در روضه كليد قفل ها پيدا شد امضاى توسلات ما اين اشك است .

. #معارف_حسینی #آداب_نوکری #امام_صادق_علیه_السلام 🩸به فدای آن آقایی که هیچ‌گاه از «روضهٔ سیدالشهداء علیه‌السلام» سیر نمی‌شد ... جناب «ابا عُماره» گوید: 🔖 به محضر امام صادق علیه‌السّلام شرفیاب شدم و حضرت به من فرمودند: 📜 یَا أَبَا عُمَارَةَ أَنْشِدْنِی فِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهماالسلام ▪️ای ابا عُماره! در مصیبت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام شعری برایم بخوان! 🔖 «اباعمارة» گوید: 📜 فَأَنْشَدْتُهُ فَبَکَی علیه‌السلام ▪️وقتی که من شعری در عزای سیدالشهداء علیه‌السلام خواندم، آن حضرت گریان شدند. 📜 ثُمَّ أَنْشَدْتُهُ فَبَکَی علیه‌السلام ▪️دوباره شعر گفتم و روضه خواندم و آن حضرت دوباره گریستند. 🔖 «اباعُماره»گوید: 📜 فَوَ اللَّهِ مَا زِلْتُ أُنْشِدُهُ وَ یَبْکِی حَتَّی سَمِعْتُ الْبُکَاءَ مِنَ الدَّارِ ▪️به خدا قسم من همچنان شعر می‌گفتم و روضه می‌خواندم و آن حضرت می‌گریستند تا اینکه صدای گریه را از داخل خانه آن حضرت شنیدم. 🔖 سپس امام صادق علیه‌السلام به من فرمودند: ➖ ای ابا عُماره! کسی که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد پنجاه نفر را بگریاند بهشت بر او واجب خواهد شد. ➖ اگر کسی در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد سی نفر را گریان کند جزای او بهشت است. ➖ هر کس در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد بیست نفر را بگریاند بهشت جزای او خواهد بود. ➖ کسی که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تعداد ده نفر را گریان نماید بهشت از آن اوست. ➖ و هر کس که در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و یک نفر را گریان کند جزایش بهشت خواهد بود. ➖ اگر کسی در عزای امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و خودش گریه کند اهل بهشت می‌شود. ➖ اگر شخصی در مصیبت امام حسین علیه‌السلام شعر بگوید و تظاهر به گریه کند پاداش وی بهشت خواهد بود. 📚ثواب الأعمال، ص ۴۷. 📚کامل الزیارات ص ۱۰۵. ✍ گویا امام صادق علیه‌السّلام خطاب به روضه‌خوان های سیدالشهداء علیه‌السلام می‌خواهند این را بفرمایند که به هیچ‌وجه دنبال عِدّه و عُدّهٔ جلسه و مستمع‌تان نباشید ... چه یک نفر مستمع باشد چه هزار نفر ...‌ فرقی ندارد ؛ حتی اگر مستمع نداشتی، برای خودت روضه بخوان! که اگر «خالصًا لِوَجهِ الله» روضه خواندی، پاداش تو بهشت است ... #گریه #اشک #بکا #امام_حسین .

. #ثواب_زیارت و #گریه روایات بسیاری در مورد پاداش‌ها و ثواب‌های گریه بر #امام_حسین (ع) از لسان مبارک ائمه اطهار (ع) روایت شده است. یکی از این پاداش‌ها، استغفار امیرالمؤمنین امام علی (ع) و امام حسین (ع) برای گریه کنندگان بر مصائب امام حسین (ع) است که در نهایت خداوند گناهان فرد گریه کننده را بواسطۀ همین اشک می‌آمرزد. عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ قَالَ: «حَجَجْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ فَقُلْتُ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَوْ نُبِشَ قَبْرُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ -علیهما السلام- هَلْ کَانَ یُصَابُ فِی قَبْرِهِ شَیْ‌ءٌ؟ فَقَالَ: یَا ابْنَ بُکَیْرٍ مَا أَعْظَمَ مَسَائِلَکَ إِنَّ الْحُسَیْنَ مَعَ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ فِی مَنْزِلِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ مَعَهُ یُرْزَقُونَ وَ یُحْبَرُونَ وَ إِنَّهُ لَعَنْ یَمِینِ الْعَرْشِ مُتَعَلِّقٌ بِهِ یَقُولُ: یَا رَبِّ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی وَ إِنَّهُ لَیَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ إِنَّهُ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ مَا فِی رِحَالِهِمْ مِنْ أَحَدِهِمْ بِوُلْدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَنْظُرُ إِلَى مَنْ یَبْکِیهِ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ أَبَاهُ الِاسْتِغْفَارَ لَهُ وَ یَقُولُ أَیُّهَا الْبَاکِی لَوْ عَلِمْتَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَکَ لَفَرِحْتَ أَکْثَرَ مِمَّا حَزِنْتَ وَ إِنَّهُ لَیَسْتَغْفِرُ لَهُ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَهٍ عبد اللَّه‌بن‌بکیر با امام صادق (ع) گفتگو می‌کرد. در ضمن گزارش این گفتگوی طولانی آمده است که راوى مى‌گوید: محضر امام عرض کردم: اى پسر رسول خدا اگر قبر حضرت حسین‌بن‌على را نبش کنند، در قبر به چیزى برخورد مى‌کنند؟ حضرت در جواب فرمودند: «چه سؤال بزرگى کردى، حضرت حسین با پدر و مادر و برادر بزرگوارشان در منزل رسول خدا بوده و جملگى با آن حضرت از روزى خدا بهره‌مند مى‌شوند و در خصوص آن جناب باید بگویم که حضرتش بر سمت راست عرش چنگ زده و به درگاه الهى عرض مى‌کند: «یا ربّ أنجز لی ما وعدتنى (آنچه را به من وعده دادى روانما)» و آن حضرت به زوار خود نگریسته و به آن‌ها و به اسماء ایشان و اسماء پدرانشان و آنچه در خورجین و بارشان است، آگاه‌تر از خودشان به فرزندانشان است و نیز آن جناب به گریه‌کننده‌گانش نظر فرموده و براى آن‌ها طلب آمرزش نموده و از پدر بزرگوارشان درخواست استغفار براى ایشان مى‌کنند و خطاب به کسانى که برایشان گریه مى‌کنند، مى‌فرمایند: اى کسى که گریه مى‌کنى اگر بدانى خداوند چه [پاداشی] برایت آماده نموده، مسلما سرور و شادى تو بیشتر از حزن و اندوهت مى‌گردد و قطعا خدای تعالی تمام گناهان و لغزش‌های تو را به‌واسطه این اشکى که ریخته‌‌اى مى‌‌آمرزد.» 📚 کامل الزیارات ص ۲۰۶ 1 - عنه البحار 44: 289 - 291. 2 - عنه البحار 27: 300، 44: 292، المستدرك 10: 230، يأتي مفصلا في باب النوادر. .