. #امیرالمومنین #زمینه حی علی نجف حی علی العزا من اومدم بمیرم از غم علی مرتضی میگن با حسرت توو این شبا همه ی جهان یک صدا علی با فاطمه گریه می کنیم برا غریبی مرتضی علی کشتنش بی گناه کشتنش کوفیا کشتنش توو نماز کشتنش بی هوا اللهم العن ، قتله امیرالمومنین دلتنگه آسمون بارونیه زمین دیگه شده تهدمت ذکر لب روح الامین یار دلش خیلی ساله که خون دله و بی کسی ، همش یه عمری آقام علی رو کشت به خدا قسم غمای فاطمه اش کشتنش قنفذا کشتنش چل نفر کشتنش با غلاف کشتنش پشت در #امام_علی #محمد_حسین_رحیمیان ✍ .👇

. #زمینه #شهادت_امام_علی حالا اومدی رفتی و لحظه ی رفتن من از دنیا اومدی حالا که نمی تونم بلند بشم از جا اومدی حالا اومدی حالا اومدی حالا که مثل خودت من افتادم از پا اومدی من چشام نمی‌ بینه خودت بگو ، زهرا اومدی حالا اومدی سی ساله که هستم چش به رات ، زهرای علی باز اومدی پیش بچه هات ، زهرای علی دوباره رو می‌گیری ازم ، چرا مگه کبوده بازم زیر چشات ، زهرای علی زهرای علی، ای همه دنیای علی... زهرای علی چجوری دق نکنم بذار خودت رو جای علی تو زمین می خوردی اما بسته بود دستای علی زهرای علی زهرای علی دست کی رو صورتت بلند شده ای وای علی بمیرم برات جوونیتو گذاشتی پای علی زهرای علی بگو که پیدا شد آخر اون ، گوشواره گلم محاله فکرش دست از سرم ، برداره گلم درسته سی ساله میگذره ، از اون ماجرا هنوز رد خونِ تو روی ، مسماره گلم زهرای علی، ای همه دنیای علی... حالا اومدی خوابن حالا که تموم دخترای شام اومدی حالا که نمی تونم بگم اومد بابام اومدی حالا اومدی حالا اومدی حالا که دیگه رقیه افتاده از پا اومدی حالا که بار سفر بستم از این دنیا اومدی حالا اومدی خدا الهی مرگم بده ، با سر اومدی یادته بابا موی منو ، شونه می زدی تورو خدا با من حرف بزن ، دق کردم بسه  چطور دلت میاد که جوابمو ندی بابایی، من الذی ایتمنی... #امیرحسین_ثابتی #محمدصادق_باقی_زاده .👇

. #زمینه #امام_علی #بیست_و_یکم_رمضان تمومه کارم ، لحظه شمارم رسیده دیگه ساعتای احتضارم فاطمه با محسنمه چشم انتظارم دیگه با دنیای شما کاری ندارم ای ناله های هرشب الوداع غمخوار من ای زینب الوداع تنهای وطن ، ای جانم حسن ای مظلوم تشنه لب الوداع مظلوم یاعلی مظلوم یاعلی مظلوم یاعلی مظلوم یاعلی طعنه شنیدم ، آه کشیدم سلام کردم و جوابی نشنیدم خیلی وقته که دل از دنیا بریدم وقتی یارم رو تو کوچه تنها دیدم تو کوچه نور ، چشمامو زدن تنها یاور ، تنهامو زدن قنفذ با غلاف ، دستش رو شکست دستم بسته بود ، زهرامو زدم مظلومه زهرا مظلومه زهرا مظلومه زهرا مظلومه زهرا کجایی عباس ، کجایی عباس رسیده دیگه موقع جدایی عباس تو حیدری و صاحب لوایی عباس کربلا رفتی بی حسین نیایی عباس ای کاشف غم‌های حسینم تا پای جون باش پای حسینم بابا مبادا ، سقا باشی و تشنه باشه لبهای حسینم مظلوم یاحسین مظلوم یاحسین مظلوم یاحسین مظلوم یاحسین #علی_سلطانی ✍ #شب_بیست_و_یکم .👇

. انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم 🔶 مَثَل تو، مَثَل سوره توحید است پيامبر خدا(ص) مى‌فرمود: «اى على! مَثَل تو در ميان امّت من مَثَل سوره توحيد است، هركه تو را از دل دوست داشته‌باشد همانند كسى‌است كه يك سوّم قرآن را خوانده و هرکه تو را از دل دوست‌داشته و با زبانش يارى كند گويى دو سوّم قرآن را خوانده و هر كه تو را از دل دوست‌داشته و با زبانش يارى‌كرده و با دست به تو كمک كند گويى همه قرآن را خوانده‌است.» 📚منبع الخصال، شیخ صدوق، ترجمه جعفرى، ج ۲، ص ۳۹۳ 🟠 خوشا به حال کسی‌که دوستت دارد رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله به علی علیه‌السّلام فرمود: «ای علی! خداوند تو را به زیوری آراست که بندگان به زینتی محبوب‌تر از آن در نزد خدا آراسته نشده‌اند. تو را به دل برگرفتن از دنیا آراست و تو را به گونه‌ای قرار داد که از دنیا چیزی برنگیری و دنیا نیز چیزی از تو برنگیرد و به تو دوستی بیچارگان بخشید و تو را به پیروی آنان از تو خشنود ساخت و آنان نیز از این که تو امام‌شان هستی خشنودند.» «پس خوشا به حال کسی که دوستت داشته و درباره [امامت و خلافت] تو راست گوید و وای بر کسی که با تو کینه‌توزی کرده و بر تو دروغ ببندد و امّا کسانی که دوستت دارند و [امامت] و تو را تصدیق می‌کنند، همسایگان تو در خانه [اخروی] و شریکانت در [جایگاه] بهشتی‌ات هستند و کسانی که تو را دشمن می‌دارند و بر تو دروغ می‌بندند پس بر خداوند است که آنان را در جایگاه دروغ‌گویان نگه‌دارد.» 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۳۹۱ #امام_علی #فضائل_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. ✅ توبه/۱ 🔴 پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم: «لَو عَمِلْتُمُ الخَطایا حتّی بَلَغَ الیَ السّماءِ ثُمَّ نَدِمتُم لَتابَ اللهُ عَلَیْكُم.» «شما اگر آنقدر گناه کرده‌اید که تا به بلندی آسمان رسیده سپس از كرده خود پشیمان شدید خداوند توبه شما را می‌پذیرد.»(۱) 🔴 الإمام الصادق عليه السلام: «اللّهُمَّ اغفِر وَارحَم وتَجاوَز عَمّا تَعلَمُ، وأَنتَ الأَعَزُّ الأَكرَمُ.» «خدايا! [مرا] بيامرز و رحم كن و از آنچه [درباره من] مى‌دانى، درگذر، اى عزيزترين و كريم‌ترين!»(۲) 🔴 امام جواد(ع): «تَأخیرُ التّوبَهِ إِغترارٌ.» «(سهل‌انگاری در توبه) و به تأخیر انداختن آن، یک خُدعه و عمل فریبکارانه است.»(۳) 🔴 الإمامُ عليٌّ عليه السلام – مِن وصاياهُ لابنِهِ الحسنِ عليه السلام: «لَم يُشَدِّدْ علَيكَ في قَبولِ الإنابَةِ و لَم يُناقِشْكَ بالجَريمَةِ، و لَم يُؤْيِسْكَ مِن الرَّحمَةِ، بل جَعَلَ نُزوعَكَ عنِ الذَّنبِ حَسَنةً، و حَسَبَ سَيِّئَتَكَ واحِـدَةً، و حَسَبَ حسنَتَكَ عَشْراً، و فَتَحَ لكَ بابَ المَتابِ.» امام على عليه‌السلام ـ در سفارش‌هاى خود به فرزندش حسن عليه‌السلام ـ فرمودند: «[خداوند] در پذيرفتن توبه، بر تو سخت نگرفته و به علّت گناه، تو را در تنگنا نينداخته و از رحمت خويش نوميدت نكرده‌است، بلكه خوددارى تو را از گناه، حسنه به شمار آورده و گناهت را يك و حسنه‌ات را ده به شمار آورده و درِ توبه و بازگشت را براى تو گشوده است.»(۴) 🔴 عن النبی صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم: «کُلُّ بَنی آدمَ خَطّاءٌ، وخَیرُ الخَطّائینَ التَّوّابونَ.» «همه آدمیان خطا مى‌کنند و بهترین خطاکاران توبه ‏گرانند.»(۵) 🔴 الإمام عليّ عليه ‏السلام: «ما كانَ اللّهُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزِّيادَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاْجابَةِ، وَلا لِيَفْتَحَ عَلى عَبْد بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ.» «چنين نيست كه خداوند باب شكر را بر عبد باز كند و باب افزونى نعمت را ببندد و درب دعا را بر عبد بگشايد و درب اجابت را ببندد و باب توبه را بر عبد باز كند و درب مغفرت را ببندد.»(۶) 🔴 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: يا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اَللّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً قَالَ: «هُوَ اَلذَّنْبُ اَلَّذِي لاَ يَعُودُ فِيهِ أَبَداً قُلْتُ وَ أَيُّنَا لَمْ يَعُدْ فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّ مِنْ عِبَادِهِ اَلْمُفَتَّنَ اَلتَّوَّابَ.» ابوبصير گويد به حضرت صادق عليه‌السلام آيه‌ی كسانی كه ايمان آورده‌ايد به درگاه خدا توبه‌ای راستين كنيد را عرض كردم فرمود: «گناهی است كه هيچ گاه به آن بازنگردد.» عرض كردم كدام يک از ما است كه بازگشت نمی‌كند؟ فرمود: «ای ابا محمد همانا خداوند بندگان گرفتار در گناه بسيار توبه كننده را دوست دارد.»(۷) 🔴 الإمام عليّ عليه ‏السلام: «توبوا إلَى اللّه‏ عزوجل وَادخُلوا في مَحَبَّتِهِ؛ فَإِنَّ اللّه‏ يُحِبُّ التَّوّابينَ ويُحِبُّ المُتَطَهِّرينَ وَالمُؤمِنُ تَوّابٌ.» «به‌سوى خداوند عزوجل توبه كنيد و به دوستى‌اش درآييد كه خداوند، توبه‌كاران و پاكيزگان را دوست دارد و مؤمن، توبه‏ كار است.»(۸) 🔴 امام محمدباقر(علیه‌السلام): «كُلَّما عادَ المؤمِنُ بِالاِستغفارِ وَالتَّوبَةِ عادَاللهُ عَلَیهِ بِالمَغفِرة.» «هر بار که مؤمن توبه و استغفار خود را تجدید کند خدا نیز مغفرت و آمرزش خود را برای وی تجدید می‌نماید.»(۹) 📚منبع (۱) لیالی‌الاخبار، شيخ محمد نبى تویسركانى، ج ١، ص ٣٦٤ (۲) الكافی، شیخ کلینی، ج ۴، ص ۴۳۵ (۳) تحف العقول، ابن‌شعبه‌حرانی، ص ۴٨٠ (۴) نهج البلاغه، نامه ۳۱ (۵) منتخب میزان الحکمه، محمدی ری شهری، ص ۹۲ (۶) نهج البلاغه، حکمت ۴۳۵ (۷) ترجمه اصول کافی (صادق حسن زاده)، جلد ۴، صفحه ۲۰۱ (۸) الخصال، شیخ صدوق، ج ۱۰، ص ۶۲۳ (۹) سفینةالبحار، شیخ عباس قمی، ج ١، ص ١٢٧ .................. ✅ توبه/۲ 🔴 سلام بن مستنير گويد: من در خدمت حضرت باقر عليه‌السّلام بودم كه حمران بن اعين (يكى از اصحاب آن حضرت) وارد شد و چيزهایی از آن حضرت پرسيد، پس همين كه خواست برخيزد به امام باقر(ع) عرض كرد: من شما را آگاه كنم – خداوند عمر شما را دراز كند و ما را بوجود شما بهره‌مند سازد – كه ما خدمت شما می‌رسيم و از نزد شما بيرون نمی‌رويم تا اينكه (در نتيجه) دل‌هاى ما نرم شود و جان‌هاى ما از (نداشتن) اين دنيا تسلى يابد و آن چه از اين اموال و دارایى كه در دست مردم است بر ما خوار و پست شود، سپس از نزد شما بيرون رويم و همين كه (دوباره) پيش مردم و تجار رويم دنيا را دوست بداريم‌.(اين چگونه است‌؟)

گويد: آن حضرت عليه‌السّلام فرمود: «همانا اينها دل‌هاست كه گاهى سخت شود و گاهى هموار و آسان.» سپس فرمود: هر آينه ياران محمد(صلّى الله عليه و آله) عرض كردند: اى رسول خدا ما بر نفاق از خودمان ترسناكيم‌. فرمود: «چرا از آن مى‌ترسيد؟» عرض كردند: هنگامى‌كه نزد شما هستيم و شما ما را متذكر كنيد و به آخرت تشويق كنيد، از خدا مى‌ترسيم و دنيا را (يكسره) فراموش كنيم و در آن بى‌رغبت شويم تا آنجا كه گويا آن حضرت را به چشم خود ببينيم و بهشت و دوزخ را (بنگريم) و چون از خدمت شما برويم و داخل اين خانه‌ها گرديم و بوى فرزندان را بشنويم و زنان و خاندان را بنگريم از آن حالى كه نزد شما داشتيم برگرديم به حدى كه گويا ما هيچ نداشته‌ايم (و شما را نديده و خدمت شما نبوده‌ايم و آن حال قبلى را نداشته‌ايم) آيا شما از اين كه اين تغيير حالت نفاق باشد بر ما می‌ترسيد؟ رسول خدا(صلّى الله عليه و آله) به آن‌ها فرمود: «هرگز (اين نفاق نيست)، اينها وسوسه‌هاى شيطانی است كه شما را به دنيا تشويق كند، به خدا سوگند اگر شما به همان حالى كه به آن خودتان را توصيف كرديد می‌مانديد هر آينه فرشتگان دست در دست شما می‌گذاردند (و بدون وسيله) روى آب راه می‌رفتيد، و اگر نبود كه شما گناه می‌كنيد سپس از خدا آمرزش (آن گناه را) خواهيد هر آينه خداوند خلقى مى‌آفريد تا گناه كنند و سپس از خدا آمرزش خواهند و خداوند آنها را بيامرزد و براستى مؤمن در گناه افتد (يا به امتحان در گناه گرفتار شود) و بسيار توبه كند.» آيا نشنيده‌اى گفتار خداى عزوجل را (كه فرمايد:) «همانا خداوند دوست دارد توبه‌كنندگان را و دوست دارد پاكيزه‌جويان را»(سوره بقره آيۀ ۲۲۲) و (نيز) فرمايد: «و آمرزش خواهيد از پروردگار خويش سپس بازگشت كنيد بسوى او» (سورۀ هود آيه ۹۰)(۱) 🔴 محمد بن مسلم(ره): امام باقر(ع) [به من فرمود]: «ای محمّد بن مسلم! گناهان مؤمن، هرگاه از آنها توبه کند، برای او آمرزیده می‌شود. پس مؤمن باید برای آنچه پس از توبه و آمرزش، از سر می‌گیرد، کار کند. هان! به خدا سوگند، این تنها برای اهل ایمان است.» گفتم: اگر چه پس از توبه و آمرزش‌خواهی از گناهان، [به گناه] باز گردد و باز توبه کند؟! فرمود: «ای محمّد بن مسلم! آیا می‌پنداری که بنده مؤمن، از گناهش پشیمان می‌شود و از آن، آمرزش می‌خواهد و توبه می‌کند؛ امّا خدا، توبه او را نمی‌پذیرد؟!» گفتم: زیرا او این کار را بارها انجام داده‌است. هربار، گناه می‌کند و سپس توبه می‌کند و از خدا، آمرزش می‌خواهد. فرمود: «هر بار که مؤمن به آمرزش خواهی و توبه باز گردد، خدا با آمرزش خود به او باز می‌گردد و خدا، آمرزگارِ مهربان است. توبه را می‌پذیرد و از گناهان در می‌گذرد. پس مبادا مؤمنان را از رحمت خدا ناامید کنی.»(۲) 🔴 پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم: «ثلاثةٌ لاتُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ: اَلسَّخِیُّ وَ المَریضُ والتّائِبُ.» «سه نفرند که دعایشان رد نمی‌شود (و مستجاب است): آدم سخاوتمند و شخص مریض و کسی که از گناهش توبه می‌کند.»(۳) 🔴 در این باره پیامبر اکرم صلی علیه السلام می‌فرماید: «اگر کسی یک سال قبل از مرگش توبه کند، خداوند می‌پذیرد.» سپس فرمود: «یک سال زیاد است، اگر یک ماه قبل از مرگش توبه کند پذیرفته می‌شود.» بعد فرمود: «این مقدار هم زیاد است. اگر یک هفته در این دنیا فرصت ماندن داشته باشد و توبه کند پذیرفته می‌شود.» باز هم فرمود: «آن هم زیاد است، کسی که یک روز قبل از مرگش توبه کند خداوند می‌پذیرد.» سپس فراتر رفته و فرمود: «کسی که یک ساعت قبل از مرگش پشیمان شود خداوند توبه اش را می‌پذیرد.» و در پایان فرمود: «یک ساعت هم زیاد است! قبل از آن که جانش به گلو رسد (آخرین لحظه حیات و در حال اختیار) توبه کند، خداوند می‌پذیرد.»(۴) 📚منبع (۱) اصول کافی، شیخ کلینی، (ترجمه مصطفوی)، ج ۴، ص ۱۵۳ (۲) الکافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۴۳۴ (۳) مواعظ العددیّه، علی مشکینی، ص ١٠ (۴) مستدرک وسائل، حاجی نوری، ج ۱۲، ص۱۴۵، ح۵ #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

🟢 بشارت به گناه‌کاران از امام صادق- عليه‌السّلام- از پيامبر اكرم- صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم- نقل شده‌است كه فرمودند: خداوند متعال بر حضرت داود وحى فرستاد كه: «اى داوود! به گنهكاران بشارت بده و صديقين را انذار نما.» گفت: چگونه گنهكاران را بشارت و صديقين را بيم دهم؟ فرمود: «به گنهكاران بشارت بده كه من توبه را مى‏‌پذيرم و از گناه در مى‌‏گذرم و صديقين را بيم بده كه مبادا به خاطر اعمالشان مغرور شوند كه هرگز بنده‌اى به حسناتش مغرور نشد مگر آنكه هلاك و نابود گرديد.» از امام باقر(عليه‌السّلام) نقل‌است كه از پيامبر اكرم(صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) نقل فرموده‌است که خداوند متعال مى‌فرمايد: «من مصالح بندگانم را بهتر مى‏‌دانم، چون يك وقت بنده‏‌اى از بندگان مؤمن من، نهايت تلاش و كوشش را در انجام عبادت مى‏‌نمايد، از خواب طويل و رخت‌خواب لذيذش برمى‌خيزد و خود را در عبادتم به زحمت مى‏‌اندازد، اما من يكى دو شب خواب را بر او مسلط مى‏‌كنم، اين به خاطر نظر و توجه من به اوست تا او را (در دين و اخلاص) باقى نگه دارم در نتيجه مى‏‌خوابد (و موفق به نماز شب نمى‌گردد) و آنگاه كه بيدار مى‌‏شود، بر نفس خود غضبناك است و از او خرده مى‏‌گيرد و اگر من او را در انجام عبادتم آزاد مى‌گذاشتم، او را عُجب فرا مى‏‌گرفت و در نتيجه كارى مى‏‌كرد كه هلاكتش در آن بود، چون به خود مغرور و از خود راضى گشته تا جايى كه گمان مى‏‌برد بر تمام بندگان من فائق آمده و در عبادتم كوتاهى نكرده‌است و خلاصه از من دور مى‌‏شد و حال آنكه به گمان خويش به من نزديك شده است.» 📚منبع عدةالداعی، ابن فهد حلی #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

. یا مبدل السیئات بالحسنات ✳️ خدا ارحم الراحمین است محمد بن على بن حسين بن بابويه در كتاب ثواب‌الاعمال از محمد بن موسى بن متوكل از محمد بن جعفر از محمد بن موسى بن عمران نخعى از حسين بن يزيد از على بن أبوحمزه از ابوبصير از ابو عبداللَّه عليه‌السلام روايت‌كرده كه حضرت فرمود: «خداوند به داود عليه‌السلام وحى كرد: «اى داود! اگر بنده‏‌اى گناهى را مرتكب شد و بعد هم توبه كرد و خجالت كشيد از اين كه آن گناه را ذكر كند من او را مى‌بخشم و به حافظان عمل دستور مى‌دهم كه از ياد آن شخص ببرند و آن را مبدل به حسنه مى‌‏كنم. چون من ارحم الراحمين هستم.» 📚منبع الجواهر السنية فی الأحاديث القدسيه(كليات حديث قدسى)، شیخ حر عاملی، ص ۱۸۶ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه .

❇️ معنى شب‌قدر أصبغ بن نباته از حضرت على بن ابى طالب عليه‌السّلام روايت نموده كه پيغمبر خدا(ص)، به من فرمود: «يا على آيا مى‌دانى معنى شب قدر چيست؟» عرض كردم: نه يا رسول اللَّه! پيغمبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «خداوند تبارک و تعالى در آن شب به تقدير و سرنوشتى كه در روز قيامت خواهد بود، قضا و حكم و اندازه‌گيرى نموده و در آنچه خداى عزوجل فرمان داد ولايت تو بود و نيز ولايت امامان از نژاد تو، تا روز قيامت.» 📚منبع معانی الاخبار، شیخ صدوق، ج۲، ص۲۵۱ #دعا_و_مناجات #ماه_رمضان #شب_قدر #مداحی_عالمانه ............... 📗 چه اتفاقاتی در شب قدر افتاده‌است؟ محمد بن مسلم می‌گوید: از امام باقر علیه‌السّلام از شب قدر پرسیده شد. امام فرمود: «فرشتگان و نویسندگان اعمال در آن شب به آسمان دنیا فرود می‌آیند و آنچه از امر یک سال و آنچه به بندگان در آن می‌رسد می‌نویسند.» و فرمود: «امری است که موقوف به خدا است و در آن مشیّت الهی جاری‌است و هر آنچه از آن بخواهد مقدم می‌سازد و به تأخیر می‌اندازد و آن سخن اوست که می‌فرماید: «خداوند آنچه را بخواهد محو یا اثبات می‌کند و کتاب اصلی (امّ الکتاب) نزد اوست.» (سوره رعد، آیه ۳۹) 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص۱۳۷ .

. ✔️ خدا گناهان بنده مؤمن را پس از توبه می‌آمرزد محمّد بن مسلم از حضرت باقر(ع) روايت‌كرده كه حضرت فرمود: «اى محمّد بن مسلم گناهان بنده مؤمن كه از آن توبه كرده آمرزيده شده‌است و بايد براى آينده، پس از توبه و آمرزش كار نيک و خوب و پسنديده‌اى انجام دهد به خدا اين فضيلت نيست مگر براى آنها كه ايمان دارند.» من گفتم اگر پس از توبه و استغفار از گناهان، باز گناه كرد و باز توبه نمود آن‌وقت چه بايد كرد آيا قبول است يا نه؟ حضرت فرمود: «اى محمد بن مسلم تو گمان می‌كنى كه بنده مؤمن از گناه خود پشیمان گردد و از آن آمرزش خواهد و توبه كند خدا توبه اش را نمى‌پذيرد؟!» گفتم كسى كه چند بار اين‌كار را كرده‌است، يعنى گناه مى‌كند و بعد از خدا طلب آمرزش مى‌خواهد آيا بخشيده مى‌شود؟! حضرت فرمود: «اگر مؤمن با آمرزش خواهى و توبه بازگردد خدا هم به آمرزش او بر مى‌گردد و به راستى كه خداوند زياد آمرزنده و مهربانست، توبه را می‌پذيرد و از بد كردارى‌ها می‌گذرد. مبادا تو مؤمنين را از رحمت خدا نوميد سازى.» 📚منبع اصول كافى، شیخ کلینی، باب توبه، حديث ۶ #گریز_مناجاتی #دعا_و_مناجات #روایات_مناجاتی #مداحی_عالمانه ................ ◾️ وصیت‌های جوان به مادر پیرش نجيب الدين(۱) نقل فرموده‌است: يك شب در قبرستان بودم، ديدم چهار نفر مى‌آيند و يك جنازه روى دوش دارند. من جلو رفتم و به آوردن جنازه در آن وقت شب اعتراض كردم و گفتم به نظر مى‌رسد كه شما انسانى را كشته‌ايد و نيمه شب قصد دفن آن جنازه را داريد تا كسى از اسرارتان سر در نياورد. گفتند: آى، گمان بد نكن زيرا مادرش با ماست. ديدم پيرزنى جلو آمد، گفتم اى مادر، چرا نيمه شب جوانت را به قبرستان آورده‌اى؟ گفت: چون جوان من معصيت كار بود و خودش چند وصيت كرده‌است. اول: چون من از دنيا رفتم طنابى به گردنم بیانداز و مرا در خانه بكش و بگو: «خدايا اين همان بنده گريز پا و گناهكارى است كه به دست سلطان اجل گرفتار شده، او را بسته نزد تو آورده‌ام به او رحم كن.» دوم: جنازه‌ام را شبانه دفن كن تا كسى بدن مرا نبيند و از جنايات من ياد نكند تا عذاب شوم. سوم: اين كه بدنم را خودت دفن كن و در لحد بگذار كه خداوند موهاى سفيد تو را ببيند و به من عنايتى فرمايد و مرا بيامرزد، درست‌است كه من توبه كرده‌ام و از كرده‌هايم پشيمانم ولى تو اين وصيت‌هاى مرا انجام بده. وقتى كه جوانم از دنيا رفت، ريسمانى به گردنش بستم و او را كشيدم. ناگهان صدايى بلند شد و گفت: «الا ان اولياء الله هم الفائزون، با بنده گنه‌كار ما اين طور رفتار نكن ما خود مى‌دانيم با او چه كنيم.» خوش‌حال شدم كه توبه‌اش پذيرفته شده و او را به طرف قبرستان آوردم. من از پيرزن خواهش كردم كه دفن پسرش را به من واگذار كند. او هم اجازه داد بدن را در قبر گذاشتيم همين كه خواستم لحد را بچينم، آيه‌اى را شنيدم كه: «الا ان اولياء الله هم الفائزون.» از اين جريان نتيجه گرفتم كه توبه جوان گناه‌كار مورد قبول واقع شده‌است و خداوند دوست ندارد بنده گناه‌كارش كه توبه كرده، مورد اهانت قرار گيرد. 📚منبع قصص التوابين، علی میرخلف زاده، ص ۱۱۰ در آغوش خدا (توبه)، استاد ابراهيم خرمى مشگانى .

. 🔵 خداوند به آنان نظر رحمت کرده چون شب قدر شود خداوند عزّوجل، جبرئيل را فرمان دهد تا در ميان جمعى از فرشتگان به زمين فرود آيد و با او پرچمى سبز رنگ است، پس آن پرچم را بر پشت كعبه بكوبد و جبرئيل ششصد بال دارد كه دو بال آن را جز در شب قدر باز نكند و در آن شب آن دو بال را بگشايد و آن دو بال از مشرق و مغرب فراتر برود. و جبرئيل(ع) در چنين شبى فرشتگان را به اطراف عالم گسيل دارد و آنان به هر ايستاده و نشسته و هر نمازگزار و ذكر گویى سلام كنند و با آنان دست دهند و دعاى ايشان را آمين گويند تا سپيده صبح سر زند. پس چون صبح بدمد جبرئيل(ع) صدا زند: «اى گروه ملائكه كوچ كوچ!» گويند: اى جبرئيل خداوند نسبت به درخواست‌هاى مؤمنين از امّت محمّد چه كرده‌است؟ گويد: «خداى متعال امشب به آنان نظر رحمت كرده و از آنان گذشت نموده و گناهان‌شان را آمرزيده است مگر چهار نفر را. رسول خدا(ص) فرمود: «و اين چهار نفر: شرابخوار، عاقّ والدين، كسى كه قطع رحم كرده و كينه توز می‌باشند.» 📚منبع امالی، شیخ مفید، ص ۲۶۵ #دعا_و_مناجات #ماه_رمضان #شب_قدر #مداحی_عالمانه ................. 🌹 در شب قدر مقدرات سال نازل می‌شود حسن بن عباس بن حريش از امام جواد(ع) نقل مى‌كند كه اميرالمؤمنين(ع) به ابن عباس فرمود: «همانا در شب قدر هر سالى مقدّرات همان سال نازل مى‌شود و اين امر پس از پيامبر(ص) واليانى دارد.» ابن عباس گفت: آنان چه كسانى هستند؟ فرمود: «من و يازده نفر از نسل من كه امامان الهام شونده هستند.» با همين اسناد گفت: پيامبر خدا(ص) به اصحاب خود فرمود: «به شب قدر ايمان بياوريد كه آن براى على بن ابى طالب(ع) و يازده فرزند او پس از من است.» 📚منبع الخصال، شیخ صدوق، ترجمه جعفرى، ج ۲، ص ۲۲۹ .

. 🏴 وصیت حضرت علی(ع) به امام حسن(ع)/ ۱ حسن بن علی علیه‌السّلام می‌گوید: «هنگامی‌که زمان رحلت پدرم فرارسید رو به ما کرد و این چنین وصیت نمود:» «این هر آنچه‌است که علی بن ابی طالب برادر و پسر عمو و هم‌نشین محمد فرستاده خدا به آن وصیت می‌کند. اولین وصیّت من آن‌است که گواهی می‌دهم هیچ معبودی جز خدا نیست و محمّد فرستاده و برگزیده اوست که خداوند او را با علمش انتخاب نمود و با اختیارش برگزید و گواهی می‌دهم که خداوند هر آن کس که در قبرهاست برمی‌انگیزد. و از کردار مردم پرسش می‌کند و از آنچه در سینه‌هاست آگاه است.» «پس ای حسن! به تو وصیّت می‌کنم و تو برای عمل به هر آنچه پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و اله به آن سفارش کرده‌است کفایت می‌کند! پس فرزندم! اگر این چنین‌است در خانه‌ات بمان و بر اشتباهات خود گریه کن. دنیا بزرگ‌ترین خواسته و تلاش تو نباشد.» «فرزندم تو را به نماز اوّل وقت و [پرداخت] زکات به کسانی که مستحق آن هستند در مواردی که زکات به آن تعلّق می‌گیرد و خاموشی هنگام شبهات و میانه‌روی و عدالت در هنگام خشنودی و خشمناکی و خوش همسایگی و بزرگ داشتن مهمان و بخشش و مهربانی با مستمندان و بلازدگان و صله‌رحم و دوستی و هم‌نشینی با بیچارگان و فروتنی که با فضیلت‌ترین عبادات است و کوتاه‌کردن آرزوها، سفارش می‌کنم.» «به یاد مرگ باش و در دنیا زهد پیشه کن. به‌درستی که تو در گرو مرگ و در معرض بلاها و مشکلات و ناتوان زمین‌گیر [در مقابل] بیماری‌ها هستی. تو را به ترس از خدا در کارهای پنهان و آشکارت سفارش می‌کنم و از سرعت گرفتن در سخن و عمل باز می‌دارم.» 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج ۱، ص ۲۰ #وصیت_امام_علی #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. شب قدر را با ذکر امام حسین زینت میدهیم ، نه برای اینکه به حورالعین برسیم، بلکه بخاطر اینکه به حورالعین آفرین برسیم، چرا که حورالعین را شعاعِ نورِ اباعبدالله خلق نمودند. .

. 🏴 وصیت حضرت علی(ع) به امام حسن(ع)/ ۲ «هنگامی‌که به چیزی از امور آخرت برخوردی، شروع به آن کن و اگر با چیزی از امور دنیا روبرو شدی صبر پیشه کن تا در آن مسأله هدایت یابی. از جایگاه تهمت و مجالسی که گمان بد به آن می‌رود دوری کن. همانا هم‌نشین [بد] به اطرافیان خود ضرر می‌رساند. فرزندم برای [رضایت] خدا رفتار کن و از بدزبانی دوری نما.» «به نیکی دستور ده و از بدی باز دار و در راه خدا با برادرانت، دوستی کن و انسان نیک را برای نیکی‌اش دوست بدار و با انسان گناه‌کار به ظاهر مدارا کن و با قلبت او را دشمن دار و با کردار خود از او دوری کن تا مانند او نباشی. از نشستن در سر راه‌ها دوری کن و جدال را رها نما و از هم‌نشینی با کسی که عقل و دانش ندارد بپرهیز.» «فرزندم! در زندگی و عبادتت میانه رو باش و دربندگی خدا به روش دائمی و پیوسته که توانایی انجام آن را داری عمل کن. سکوت را پیشه خود ساز تا سالم بمانی و از پیش، برای خود [نیکی و ثواب] بفرست تا [در آخرت] بهره‌مند گردی و نیکی را بیاموز تا یاد بگیری و در همه حال به یاد خدا باش و بر کودکان خانواده‌ات ببخشای و با بزرگان آنان به متانت رفتار کن.» 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج ۱، ص ۲۱ #امام_علی #وصیت #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. 🏴 وصیت حضرت علی(ع) به امام حسن(ع)/ ۳ هیچ غذایی را نخور تا مقداری از آن را پیش از خوردن صدقه دهی. روزه بگیر پس به درستی‌که روزه موجب پاکی بدن و نگهدارند روزه گیران [از آتش دوزخ] است. با نفس خود بستیز و از هم نشین خود بر حذر باش و از دشمنت دوری کن. به مجالس ذکر و یاد خدا برو و فراوان دعا نما.» «فرزندم! همانا من نصیحتی را برای تو فروگذار نکردم و این جدایی میان من و توست و تو را نسبت به برادرت محمد به نیکی سفارش می‌کنم. همانا او برادر و فرزند پدر توست و تو از علاقه من به او آگاهی.» «و اما برادرت حسین فرزند مادر توست و من تو را بیش از این سفارش نمی‌کنم. خداوند خلیفه بر شماست [پس از خود، شما را به خدا می‌سپارم] و از او می‌خواهم که شما را اصلاح کند و سرکشان طغیان‌گر را از شما باز دارد. صبر کنید، صبر کنید تا فرمان خداوند فرود آید و هیچ نیرو و توانایی جز به یاری خداوند بلند مرتبه ممکن نیست.» 📚منبع امالی، شیخ طوسی، ج۱، ص ۲۲ #وصیت_امام_علی #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. #شهادت_امام_علی ⚫️ به خدا سوگند این ملعون کشنده من خواهدبود شیخ مفید و دیگران به سندهاى معتبر روایت کرده‌اند که هنگامی‌که حضرت امیر المؤمنین علیه‌السّلام از مردم بیعت مى‌‏گرفت، عبد الرّحمن بن ملجم مرادى آمد که با آن حضرت بیعت کند، اما امام بیعت او را قبول نفرمود. ابن ملجم سه مرتبه به خدمت امام آمد، در مرتبه سوّم با حضرت بیعت کرد. چون پشت کرد، حضرت بار دیگر او را طلبید و با او عهد کرد و سوگند داد که بیعتش را نشکند. هنگام رفتن دوباره او را طلبید و بر بیعتش تأکید کرد. ابن ملجم گفت: یا امیر المؤمنین چرا با من متفاوت از دیگران عمل کردی؟ حضرت شعرى خواند که مضمونش این است که: «من به او بخشش مى‏‌نمایم و نیکى مى‏‌کنم، و او اراده قتل من دارد، چه بد یارى است قبیله مراد.» سپس فرمود: «برو اى ابن ملجم به خدا سوگند مى ‌دانم که وفا به عهدهاى خود نخواهى کرد.» سپس امام اسب زیبایی به او بخشید. هنگامی‌که ابن ملجم بر اسب سوار شد، باز حضرت شعرى با همان مضمون خواند و فرمود: «به خدا سوگند این ملعون کشنده من خواهد بود.» گفتند: یا امیر المؤمنین اجازه بده او را بکشیم، اما امام دستورى نداد. 📚منبع جلاء العيون، علامه مجلسی، ص٣١٧ #ضربت_خوردن #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .......... ◾️ شب آخر امیرالمومنین(ع) و فریاد مرغابی‌ها امیر المؤمنین علیه‌السّلام تمامى آن‌شب(شب آخر) را بیدار بود و بسیار بیرون مى‏‌آمد و به آسمان نگاه می‌كرد و می‌فرمود: «به خدا، دروغ نگفته‏‌ام و به من هم دروغ نگفته‌اند، این همان شبى‌است كه بدان وعده‌ام داده‏‌اند.» پس به خوابگاه خود برمی‌گشت، چون سپیده زد كمربندش را محكم بست و بیرون رفت، و این شعر را می‌خواند (و ترجمه‏‌اش چنین است): ۱- كمرت را براى مرگ محكم ببند (و مهیاى آن باش) زیرا مرگ به دیدارت خواهد آمد. ۲- و آنگاه كه بر تو وارد شد از مرگ جزع و بی‌تابى مكن. چون به میان سرا (و صحن خانه) رسید مرغابیان پیش آمدند و به روى آن حضرت فریاد می‌زدند، (آنان كه در خانه بودند) آن‌ها را از پیش رویش دور می‌كردند. حضرت فرمود: «آنها را واگذارید زیرا كه این‌ها نوحه‏‌گران هستند.» پس بیرون رفت و (همان شب) ضربت خورد. 📚منبع الارشاد فی معرفة حجج الله علي العباد، شیخ مفید، ج١، ص١٥ ...... ◼️ ضربت شمشیر بر فرق مبارک مولا روایت شده كه آن حضرت در آن شب بیدار بود و بسیار از اتاق بیرون می‌رفت و به آسمان نظر می‌كرد و می‌فرمود: «به‌خدا سوگند، دروغ نمی‌گویم و به من دروغ گفته نشده‌است. این‌است آن شبی كه به من وعده شهادت دادند.(۱) به هر روی، آن حضرت به هنگام نماز صبح وارد مسحد اعظم كوفه شد و خفته‌گان را برای ادای نماز بیدار كرد. از جمله، خود عبدالرحمن بن ملجم مرادی را كه به رو خوابیده بود، بیدار و خواندن نماز را به وی گوشزد كرد. هنگامی‌كه آن حضرت وارد محراب مسجد شد و مشغول خواندن نماز گردید و سر از سجده اول برداشت، نخست شبیث بن بجره با شمشیر برّان بر وی هجوم آورد، ولیكن شمشیرش به طاق محراب اصابت كرد و پس از او، عبدالرحمن بن ملجم مرادی فریادی برداشت: لله الحكم یا علی، لا لك و لا لأصحابك! و شمشیر خویش را بر فرق نازنین حضرت علی(ع) فرود آورد و سر مباركش را تا به محل سجده گاهش شكافت.(۲) حضرت علی(ع) در محراب مسجد، افتاد و در همان هنگام فرمود: «بسم الله و بالله و علی ملّه رسول الله، فزت و ربّ الكعبه؛ سوگند به خدای كعبه، رستگار شدم.»(۳) 📚منبع (۱) منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج۱، ص ۱۷۲ (۲) الارشاد، شیخ مفید، ص ۲۳؛ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج۱، ص ۱۷۲؛ الجوهره فی نسب الامام علی و آله، تلمسانی، ص ۱۱۳؛ وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص ۴۱ (۳) منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج۱، ص ۱۷۴ .

. 🏴 تا هفتاد سال بلا می‌آید ابوحمزه از ابواسحاق سبیعی عمرو بن حمق نقل کرد که گفت هنگامی‌که علی(علیه‌السّلام) در کوفه ضربت خورد گفتم: مشکلی ندارید زخم سطحی است. امام(علیه‌السّلام) فرمودند: «به جان خودم سوگند شما را ترك خواهم کرد.» آنگاه سه مرتبه فرمودند: «تا هفتاد سال بلا می‌آید.» گفتم: آیا بعد از مصیبت آسایشی است؟ ایشان به من پاسخ ندادند و بیهوش شدند. پس حضرت ام کلثوم(سلام الله علیها) گریست. هنگامی‌که به هوش آمدند؛ فرمودند: «ای ام کلثوم مرا ناراحت نکن اگر آنچه را که من می‌دیدم تو نیز می‌دیدی گریه نمی‌کردی. فرشتگان هفت آسمان یکی پس از دیگری و پیامبران می‌فرمایند: ای علی به ما بپیوند، به راستی آنچه در پیش رو داری بهتر است از آنچه در آن هستی.» من گفتم: ای امیرالمؤمنین شما فرمودید تا هفتاد سال بلا و گرفتاری است، آیا بعد از هفتاد سال آسایشی پدید می‌آید؟ ایشان فرمودند: «بله، به راستی بعد از بلا و سختی، آسایش است؛ یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ؛ خداوند هر چه را بخواهد محو می‌کند و ام‌الکتاب نزد اوست.»(سوره مبارکه رعد، آیه۳۹) ابوحمزه گفت: من به حضرت امام باقر(علیه‌السّلام) گفتم: حضرت امیرالمومنین(علیه‌السّلام) فرمودند: تا هفتاد سال بلا و سختی می‌آید و فرمودند: بعد از هفتاد سال آسایش و راحتی است امّا ما تاکنون آرامشی ندیده‌ایم. حضرت امام باقر(علیه‌السّلام) فرمودند: «ای ثابت، خداوند برای این امر هفتاد سال تعیین کرد پس هنگامی‌که حضرت امام حسین(علیه‌السّلام) شهید شدند خداوند بر اهل زمین خشم گرفت و آن را تا صد و چهل سال به تأخیر انداخت. پس ما شما را از حدیث آگاه کردیم و شما آن را افشا کردید و پرده از اسرار برداشتید، پس خداوند آن را به تأخیر انداخت و بعد از آن نزد خداوند برای آن وقتی تعیین نشده‌است. «یَمْحُوا اللَّهُ ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ؛ خداوند هر چه را بخواهد محو می‌کند و ام الکتاب نزد اوست.» ابوحمزه گفت: به حضرت امام صادق(علیه‌السّلام) این (روایت) را گفتم، پس فرمودند: «همین گونه بوده است.» 📚منبع بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ‏۴۲، ص ۲۴۰ #شهادت_امام_علی #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. 📣 وصیت امام درباره فتنه‌های پس از شهادت ایشان حضرت به فرزندان خود فرمود: «به زودی که فتنه‌‏ها از هر سو رو به شما آورد و منافقان این امّت کینه‏‌های دیرینه خود را از شما طلب نمایند و از شما انتقام بگیرند، پس بر شما باد به صبر که عاقبت صبر نیکو است.» سپس به امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام فرمود: «بعد از من به خصوص بر شما فتنه‌‏های بسیار واقع خواهد شد از جهت‌های مختلف، پس صبر کنید تا خدا حکم کند میان شما و دشمنان شما، او بهترین حکم‌کنندگان است.» پس رو کرد به امام حسین علیه‌السّلام و فرمود: «ای ابو عبدالله تویی شهید این امّت، پس بر تو باد به تقوی و صبر بر بلا.» 📚منبع جلا العیون، علامه مجلسی، ص ۳۴۱ منتهی الامال، شیخ عباس قمی، جلد ۱ #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. ◾️ #وصیت امام درباره تجهیز و تدفین امام به فرزندشان امام حسن علیه‌السلام فرمود: «ای حسن! وقتی از دنیا رفتم، مرا غسل ده و کفن کن و با بقیّه حنوط رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم که از کافور بهشت است و جبرئیل برای آن حضرت آورده بود حنوط کن. هنگامی‌که مرا برای تدفین روی تخت گذاشتید جلوی آن را رها کنید و فقط پشت تخت را بگیرید. ملائکه جلوی آن را خواهند گرفت و تخت حرکت خواهد کرد. به هر سو که تخت روان شد شما هم به همان سو حرکت کنید و جایی که توقف نمود همانجا محل قبر من است.» «پس از این‌که بر من نماز خواندی جنازه را از موضع خود بردار و خاک را از آن موضع کنار بزن. در آنجا قبر کنده شده و لحد ساخته‌ای خواهی یافت که پدرم حضرت نوح علیه‌السّلام برای من ساخته در آنجا گذاشته‌است، پس مرا بر روی آن تخته دفن کن و هفت خشت ساخته در آنجا خواهی یافت از خشت‌های بزرگ، آن‌ها را بر روی من بچین، پس اندکی صبر کن و یک خشت را بردار و به قبر نگاه کن» «مرا در آنجا نخواهی دید زیرا به جدّ تو رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم ملحق خواهم شد، بدان‌که هر پیغمبری بمیرد اگر چه در مشرق مدفون شده باشد و وصیّ او در مغرب باشد، حق تعالی روح و جسد او را با روح و جسد وصیّ او خواهد پیوست، بعد از آن جدا می‌‏شوند، باز هر یک به قبرهای خود بر می‌گردند. سپس قبر مرا از خاک پر کن و محل قبر مرا پنهان کن. هنگام صبح تابوتی بر ناقه‌‏ای ببند و سر آن ناقه را به کسی بده که به جانب مدینه بکشد تا آنکه مردم ندانند که من در کجا مدفون شده‏‌ام.» در بعضی از روایات معتبر از امام جعفر صادق علیه‌السّلام روایت شده که حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرزند خود امام حسین علیه‌السّلام را امر کرد که برای ایشان چهار قبر در چهار محل ایجاد نماید. در مسجد کوفه، در رحبه، در نجف و در خانه جعدة بن هبیره، تا دشمنان امام از خوارج و بنی‌امیّه محل قبر ایشان را نشناسند مبادا که اراده کنند جسد مطهر امام را خارج نمایند. 📚منبع جلا العیون، علامه مجلسی، ص ۳۴۱ منتهی الامال، شیخ عباس قمی، جلد ۱ #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه .

. ✔️ به اسیر کن مدارا امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام با اندوه زیاد نزد پدر آمدند. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام امام حسن علیه‌السّلام را به جاى خود گذاشت که با مردم نماز گزارد و خود با وجود زخم عمیقی که در سر داشت نمازش را نشسته تمام کرد و در هنگام نماز از شدت ضعف به چپ و راست متمایل می‌شد. امام حسن علیه‌السّلام پس از نماز سر پدر را در آغوش گرفت، و ‏گفت: «ای پدر کمرم شکست، چگونه تو را در این حال ببینم.» امیرالمؤمنین فرمود: «اى فرزند! از این پس پدرت را رنجى نیست، اینک جدّ تو محمد مصطفى -صلوات اللّه علیه- و جدّه تو خدیجه کبرى، و مادرت فاطمه زهرا علیهم‌السلام و حوریان بهشت حاضرند و انتظار پدر تو را دارند، تو شاد باش و دست از گریستن بدار که گریه تو ملائکه آسمان را به گریه‏ در آورده‌است.» مردم ابن‌ملجم را دستگیر کرده و دست بسته نزد امام آوردند. امام حسن علیه‌السلام به او فرمود: «ای ملعون! آیا کسی را کشتی که به تو پناه داد و تو را بر دیگران اختیار کرد و بخشش‌های فراوان به تو فرمود؟ آیا او بد امامی بود برای تو؟ آیا عوض نیکی‌‏های او به تو این بود؟» ابن‌ملجم سر به زیر افکنده بود و چیزی نمی‏‌گفت. آنگاه امام حسن علیه‌السّلام به پدر عرض کرد: «این ابن‌ملجم دشمن خدا و رسول و دشمن شماست که نزد شما حاضر و اسیر شماست.» امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به ابن‌ملجم نگاه کرد و فرمود: «ای ابن‌ملجم جنایتی بزرگ کردی. آیا من برایت بد امامی بودم؟ آیا تو را مورد مرحمت قرار ندادم و بر دیگران برنگزیدم؟ با وجود اینکه می‌دانستم قاتل من خواهی بود به تو احسان کردم و بخششم به تو را افزون ساختم تا از راه گمراهی که برگزیده‌ای بازگردی، اما شقاوت بر تو غلبه کرد تا مرا بکشی، ای شقی‌‏ترین اشقیاء.» ابن‌ملجم گریست و این آیه از قرآن را خواند: «أ فأنت تنقذ من فی النّار؛ آیا تو می‌توانی کسی را که جایگاهش دوزخ است نجات دهی؟» آن‌گاه علی علیه‌السلام سفارش او را به امام حسن علیه‌السّلام کرد و فرمود: «فرزندم! با اسیر خود مدارا کن، و با مهربانی و رحمت با او رفتار کن. آیا نمی‌‏بینی چشم‌های او را که از ترس چگونه گردش می‌کند و دلش چگونه مضطرب است؟ ای فرزند! ما اهل بیت رحمت و مغفرتیم، پس بخوران به او از آنچه خود می‌‏خوری، و بیاشام او را از آنچه خود می‏‌آشامی.» «پس اگر من از دنیا رفتم از او قصاص کن و او را بکش و جسد او را به آتش نسوزان و او را مثله مکن. (یعنی دست و پا و گوش و بینی و سایر اعضای او را قطع مکن). اگر زنده ماندم من خود داناترم که با او چه کار کنم، و من سزاوارترم به عفو کردن، زیرا ما اهل بیتی می‏‌باشیم که با گناه‌کار در حقّ ما جز به عفو و کرم رفتار دیگر ننماییم.» 📚منبع منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ص۴۲۴،۴۲۷ #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه ....... 📌 آیا ریشه‌های مظلومیت #امیرالمؤمنین(ع) همچنان باقیست؟ ج ۱۵ - قسمت اول 🔘 علی(ع)؛ معیار و میزان 🔘 عظمت روضه‌های امیرالمؤمنین(ع) استاد #علیرضا_پناهیان در برنامۀ سحرگاهی شبکۀ سه: علی(ع)؛ معیار و میزان در روایتی نقل شده است که پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ (نهج‌البلاغه، حکمت ۴۵). هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه امیرالمؤمنین(ع) را دوست دارد، و هیچ منافقی نیست مگر اینکه نمی‌تواند امیرالمؤمنین علی(ع) را دوست داشته باشد. در مورد حضرت علی(ع) اینطور است ولی مثلاً دربارۀ امام حسن(ع) و امام حسین(ع) این‌طور نیست. ممکن است کسانی حسنین(ع) را هم دوست داشته باشند که نتوانند علی بن ابیطالب(ع) را دوست داشته باشند. اگر چه امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هم به خاطر علی بن ابیطالب(ع) مظلوم واقع شدند. دشمنان در کربلا می‌گفتند «بغضاً لأبیک» می‌خواهیم شما را به قتل برسانیم. عظمت روضه‌های امیرالمؤمنین(ع) در روضه اهل بیت(ع) از قربانی شدن اولیاء خدا صحبت می‌شود و این قربانی شدن، حادثۀ بزرگی در تاریخ است و عظمت معنایی دارد. این روضه‌ها همان قدر که احساسات ما را درگیر می‌کند، همان قدر عمق معنایی دارد، لذا پرمعرفت‌ترین بخش تاریخ، روضه‌ها و ذکر مصائب است که حرف‌ها و رازهایی در آن است. ما برای مظلومیت ائمۀ معصومین(ع) راحت می‌توانیم گریه کنیم ولی گریه برای روضه‌های امیرالمؤمنین(ع) سخت‌تر است. می‌دانید چرا؟ زیرا حضرت علی(ع) به مثابه خورشید هستند. نگاه کردن به خورشید سخت است ولی به ماه راحت‌تر می‌توان نگاه کرد. اما ماه، بخشی از مظلومیت این خورشید را به خودش گرفته است و همین ما را هلاک می‌کند؛ چه برسد که بخواهیم از مظلومیت علی(ع) حرف بزنیم؟! امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند: « لَوْ أَحَبَّنِي جَبَلٌ لَتَهَافَت»(نهج البلاغه، حکمت۱۱۱)؛ اگر کوه من را دوست داشته باشد، متلاشی می‌شود. 🚩 برنامۀ ماه من؛ شبکۀ سۀ سیما – سحر پانزدهم رمضان

. #شهادت_امام_علی لحظه شهادت امیرالمؤمنین(ع) امام بی‌هوش شد، وقتی به هوش آمد فرمود: «در این وقت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و عمویم حمزه و برادرم جعفر به نزد من آمدند گفتند که زود بیا به نزد ما که ما مشتاقیم بسوى تو». امام سپس به اهل بیت خود نظر کرد و فرمود: «همه را به خدا مى‌‏سپارم، خدا همه را به راه حقّ درست بدارد و از شرّ دشمنان حفظ نماید.» سپس گفت: «بر شما باد سلام اى رسولان وحى پروردگار من.» و این آیه را قرائت فرمود که: «لِمِثْلِ هذا فَلْیعْمَلِ الْعامِلُونَ؛ براى مثل این ثواب و منزلت باید که عمل کنند عمل‌کنندگان.» و نیز این آیه را «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ؛ به درستى‌که خدا با آنهاست که پرهیزکارى کردند و آنها که نیکوکار بودند.» پس پیشانی مبارک امام در عرق نشست و مشغول ذکر خدا گردید، رو به قبله کرد و چشمان خود را بر هم گذاشت، دست‌ها و پاهاى مبارک خود را به‌سوى قبله کشید و شهادت به وحدانیت الهى و رسالت پیامبر داد و به لقاء پروردگارش شتافت. 📚منبع جلاء العيون، علامه مجلسی، ص٣٥٠ #امام_علی #مصائب_امام_علی #مداحی_عالمانه ........ 🔳 دفن پنهانی امیرالمومنین(ع) در قبر آماده شده توسط نوح نبی ۱-خبرى است كه عباد بن یعقوب رواجنى از حیان بن على عنزى روایت كند كه گفت: یكى از غلامان على علیه‌السّلام براى من حدیث كرد كه چون هنگام مرگ أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرا رسید به حسن و حسین علیهم‌السّلام فرمود: «آن‌گاه كه من از دنیا رفتم، مرا بر تابوتى حمل كنید و از خانه بیرون برید، و شما دنبال تابوت را بگیرید زیرا كه جلوى آن برداشته شود، و (دیگران) رنج برداشتن جلوى آن را از گردن شما كفایت كنند، سپس جنازه مرا بغریین (كه نام همین زمینى‌است كه اكنون قبر مطهر آن حضرت در آن واقع‌است، و برخى گفته‏‌اند نام دو عمارت و بنا بود كه در نجف قرار داشته‌است) ببرید، در آن‌جا سنگ سفید درخشانى خواهید دید همان‌جا را بكنید (و حفر كنید) و در آنجا لوحى مى‏‌بینید، پس مرا در همان مكان به خاك بسپارید.» گوید: همین كه آن حضرت از دنیا رفت پیکر مطهرش را برداشتیم و از خانه بیرون بردیم (و چنانچه فرموده بود) ما دنبال تابوت را گرفته بودیم و جلوی آن خود برداشته شده‌بود، و ما صدائى آهسته چون كشیدن درختى بر زمین مى‏‌شنیدیم تا به غریین رسیدیم، در آن‌جا سنگ سفیدى دیدیم كه درخشندگى داشت، آنجا را كندیم لوحى دیدیم بر آن نوشته بود: «این جایى‌است كه نوح براى على بن ابى طالب علیه‌السّلام ذخیره كرده.» پس ما آن حضرت را در آن مكان دفن كرده برگشتیم، و از این بزرگ‌داشت و اكرام خداوند نسبت به أمیرالمؤمنین خورسند بودیم، پس جمعى از شیعیان كه به نماز بر جنازه آن حضرت نرسیده بودند، و ما جریانى را كه دیده‌بودیم و اكرامى كه خداى عزوجل نسبت به أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرموده بود براى آن‌ها باز گفتیم، آن ها گفتند: دوست داریم آن‌چه را شما در باره آن بزرگوار دیده‏‌اید ما نیز به چشم خود ببینیم، به آن‌ها گفتیم: طبق سفارش و وصیت خود آن حضرت جاى قبر پنهان شده، آن‌ها (به این سخن توجه نكردند) بدان سو رفتند و بازگشتند، و گفتند: ما آنجا را كندیم و چیزى نیافتیم. ۲- محمد بن عماره از پدرش از جابر بن یزید الجعفى حدیث كند كه گفت: از حضرت باقر محمد بن‏ على علیه‌السّلام پرسیدم: أمیرالمؤمنین علیه‌السّلام در كجا دفن شد؟ فرمود: «در ناحیه غریین پیش از سپیده دم به خاك سپرده شد، و حسن و حسین و محمد (حنفیه) فرزندان آن حضرت، و عبد اللَّه بن جعفر (برادر زاده‌‏اش، این چهار تن) وارد قبرش شدند (و جنازه را در قبر گذاردند). 📚منبع ارشاد، شیخ مفید، ج١، ص٢۵ .