🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸تمرینات رفتاری برای رفع سجایای ناپسند🔸
هر کس در جهت عکس سجیۀ ناپسند خودش عمل کند. مثلاً یکی سجیّهاش اینست که دفاع از حق نکند، یا وقتی به حق اهانتی شد، تبرّز و مقابله نکند و واکنشی نشان ندهد. این فرد باید خلاف نفس عمل کند. باید تمرین کند که موضع بگیرد و از خدا و اسلام دفاع کند تا مبادا در اصول مسامحه شود.
امّا یکی در جزئیات هم موضع میگیرد. قبلی، حتّی در کلّیات بیتفاوت بود، اما این یکی در جزئیات هم برخورد میکند. این باید سعی کند موضع نگیرد.
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸چه شد که احمدینژاد اینطور شد؟🔸
به من گفتند چه شد که مسئلۀ احمدینژاد اینطور شد؟ گفتم ما آخوندها تنهایش گذاشتیم. اشتباه بود.
پایداریها هم به خاطر آن مسئلۀ مشایی، رهایش کردند. به شدت هم با او مقابله کردند. اینها ولش کردند و از من هم توقع داشتند که او را ول کنم. اما من تا آخرین جلسۀ هیئت دولت، درس اخلاق را رها نکردم. آقای احمدی نژاد، بسیار قلب محبتیای داشت. آخوندی که نتواند یک عاطفه را ارضاء بکند، اینها را از دست داده.
علامه حلی، سلطان محمد خدابنده را شیعه کرد. او اینجوری کرد. این راهش است. هرکسی یک آخوند باید داشته باشد که رفیقش بشود. جلوترها آخوندها میرفتند با این صاحبان قدرت رفیق میشدند، دوست میشدند [تا مانع کجروی آنها بشوند].
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸حق نعمتی که به شما دادیم را به جا آورید🔸
خداوند می فرماید: «خُذُوا مَا آتَینَاکمْ بِقُوَّةٍ»؛ یعنی چیزی را که به شما دادهایم، محکم بگیریدش!
این جمهوری اسلامی را خدا به ما داده؛ پس «خُذُوا مَا آتَینَاکمْ بِقُوَّةٍ»!
حق رأی را به ما دادهاند و میتوانیم در یک انتخابات سالم شرکت کنیم؛ پس «خُذُوا مَا آتَینَاکمْ بِقُوَّةٍ»!
اولاً بیا در رأی گیری شرکت کن، ثانیاً: از این فکرت برای انتخاب اصلح استفاده کن؛ نه اینکه با دو نفر مشورت بکنی، آنها بگویند فلانی خوب است، تو هم بگویی: به همین رأی می دهم!
یک ماه تحقیق کن.
استاد درس میدهد، این درسش «ما آتیناکم» است، خوب گوش کردن و خوب فهمیدنش، به قوت گرفتن است: «خُذُوا مَا آتَینَاکمْ بِقُوَّةٍ»!
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸اگر بت تو شد، بتت را میشکنند!🔸
راوی میگوید من یک عبایی داشتم؛ خیلی نازک و لطیف بود. خیلی دوستش میداشتم! در دلم جا گرفته بود و به آن دل بسته بودم.
یک عیدی بود. آن را پوشیدم و راه افتادم تا بیایم خدمت امام صادق (ع). در راه، یک باربر با چندتا الاغ، داشت بارهایی را جابهجا میکرد. کوچه تنگ بود، من بین الاغ و دیوار قرار گرفتم و بار الاغ اصابت کرد به عبای من. قسمتی از عبا، از بس که لطیف بود، پاره شد.
وقتی آمدم خدمت امام (ع)، این قسمت پاره شده را جمع کردم. آقا وقتی عبا را دید، فرمود: چطور شده با عبای پاره آمدهای؟ گفتم در راه، بین دیوار و بار الاغی قرار گرفتم و اینطور شد. حضرت فرمود: اگر چیزی را دوست میداری و میخواهی بماند، در نظرت خیلی جلوه نکند و خیلی به یادش نباش.
یعنی اگر بت تو شد، بتت را میشکنند؛ پس دل نبند.
@haerishirazi
0309-۲ وضعیت.jpg
1.18M
فایل وضعیت
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸شیرینیِ ملاقات با برادران دینی🔸
اصلاً #انسان به وسیلۀ #انسان ساخته میشود! یک ملاقات با یک انسانِ دیگر، اصلاً ممکن است تحول در زندگیاش به وجود بیاورد، دگرگونش کند. سلمان و ابوذر وقتی به هم میرسیدند انگار دنیا را به آنها داده بودند. وقتی همدیگر را میدیدند، همه چیز را فراموش میکردند. بزرگترین موهبت ابوذر وقتی بود که سلمان را ببیند. بزرگترین موهبت سلمان هم وقتی بود که ابوذر را ببیند. چون پیامبر(ص)، اینها را با همدیگر اخوت داده بود.
خود حضرت رسول (ص) و حضرت علی (ع) نیز همین وضعیت را داشتند. مؤمن اگر دلش زنده شود، در ملاقات با یک مؤمنِ دلزنده هم همین حالت را پیدا میکند. در حالت عادی، مستغنی است. نیازی به این که او دوستش بدارد، ندارد. اما اگر دلش زنده شد، محتاج میشود. محتاج به یک نگاه میشود. محتاج به یک ملاقات میشود. محتاج به یک انس گرفتن و محفل انس میشود. من اینها را که به شما توصیه میکنم، اینها در اسلام هست. متأسفانه آنهایی که راهشان درست است، گاهی به محبت، کم اهمیت میدهند و آنهایی که راههای غلط میروند به این مسألۀ محبت اهمیت میدهند. بعد یک کسی، یک عمر با اینها نشسته است و دلش محبتی نشده است، با آن کسی که راهش درست نیست مینشیند و محبت به او پیدا میکند و میگوید: من حالا فهمیدم که عمری را اشتباه میکردم! بعد هم منحرف میشود. به محبتتان اهمیت دهید.
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸شهدِ عشق🔸
هیچ چیز در دنیا، شیرینتر و خوشمزهتر از #عشق نیست! این عشق را خدا نصیب هرکس کند، ساعاتی که برای دیگران تلخ است، برای او شیرین خواهد بود. ساعات تنهایی که برای دیگران رنجآور است، برای او لذتبخش خواهد بود. وقتی مردم رهایش میکنند، حتی وقتی فحشش میدهند و طردش میکنند، اولِ خوشحالی اوست!
وقتی امام موسیبنجعفر (ع) را زندانی کردند، ایشان در همان تاریکی، سر به سجدۀ شکر گذاشتند که ای خدا، من مدتها بود که چنین ساعتهایی را میخواستم تا با تو در تنهایی مناجات کنم! خدایا، چگونه این نعمت را شکر کنم؟! حضرت خسته نمیشوند. انسان وقتی عشق به خدا پیدا کرد، از مناجات با او سیر نمیشود.
@haerishirazi