eitaa logo
حا.میم || حسن مجیدیان
394 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
395 ویدیو
8 فایل
یادداشت ها و انتخابهاي حسن‌ مجیدیان ارتباط از طریق @Hamim1361
مشاهده در ایتا
دانلود
پیام سید حسن نصرالله چه بود؟ 📝سید آرش وکیلیان روز جمعه برخی انتظار داشتند که سید حسن نصرالله اعلام کند که ما جنگ را گسترش میدهیم و مثلا عکا را با موشک می‌زنیم و گروهی هم که دیدند وی چنین حرف احمقانه ای را نزد، شروع به ناراحتی یا تمسخر کردند. چند نکته: ۱- حزب الله همین الان در حال جنگ با اسراییل است و جنگ این قدر جدی بوده که فرمانده یک گردان تیپ گولانی اسراییل توسط حزب الله کشته شده. از سوی دیگر در لبنان ۸۳ نفر اعم از نیروهای حزب الله یا شهروندان عادی در اثر گلوله های اسراییل کشته شده اند که اگر آن را با جنگ تموز (۳۳ روزه) سال ۲۰۰۶ مقایسه کنیم عدد بزرگی است. در آن جنگ جمعا حدود ۲۵۰ نیروی حزب الله کشته شدند. ۲- حزب الله بعد از تجربه جنگ ۳۳ روزه دریافت که شرط موفقیت آن است که نگذارد اسراییل توجیهی برای حمله به شهرهای لبنان داشته باشد. یعنی جنگ را از مردم غیرنظامی دور نگه دارد. البته علاوه بر تمایل حزب الله با محدود ماندن جنگ، تاکیدات آمریکا به دولت اسراییل در خصوص جلوگیری از گسترش دامنه جنگ هم موثر بوده است. ۳- حزب الله ضمن آنکه وارد درگیری نظامی مستقیم شده و اهدافی را در اسراییل هدف قرار داده، اما همه قدرت اصلی خود را به میدان نیاورده و به تعبیری شمشیر داموکلس را بالا نگاه داشته تا اسراییل همواره نگران تصمیمات آتی آن باشد و مجبور شود بخشی از نیروی نظامی خود را در شمال فعال نگه دارد. ۴- برای ما که دور از آتش جنگ هستیم شاید راحت باشد که شعار بدهیم یا مسخره کنیم و به آنها که می جنگند بگوییم باید چنین و چنان کنید. اما لحظه ای خودمان را جای آنها بگذاریم و ببینیم چه معادله سختی را باید حل کنند. در نهایت حماس توانسته طی عملیات طوفان الاقصی اسراییل ۱۱۷۶ تلفات را بکشد که در تاریخ اسراییل این تلفات بی سابقه است و ۲۷۳ اسراییلی هم طی درگیری های بعدی کشته شده اند. این برای اسراییل عدد بسیار بزرگی است در مقابل فلسطینی ها حدود ۱۰ هزار تلفات داشتند. نهایتا آنچه فلسطینی ها نیاز دارند تبدیل دستاورد نظامی به دستاورد سیاسی است که البته چندان برای ما روشن نیست که آنها در پی چه دستاوردی بوده اند. آیا خواسته اند جلوی صلح عربستان را بگیرند و طرح دو‌ دولت را مجددا زنده کنند یا آنکه فشارهای مستمر دولت افراطی نتانیاهو را کاهش دهند یا به امتیازات دیگر دست یابند. در راه کسب دستاورد سیاسی اقدامات کشورهای مسلمان بخصوص ترکیه ، عربستان و مصر بسیار مهم است. ترکیه دست کم از جهت دیپلماتیک طرف فلسطینی ها را گرفته، مصر کوشیده بحران را از خود دور کند و عربستان هم در بیرون به نظاره نشسته تا شاید اسراییل شر حماس را از سرش کم کند. https://eitaa.com/hamim1377
گفتیم کجاست زندگانی ما را عوض جواب کشتند https://eitaa.com/hamim1377
6.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
عکس آخر چه سخت است پدری که فرزندش را از دست می‌دهد. زمانی که دخترش زنده بود، عکسهای زیبا از او کم نگرفته ولی شاید این عکس آخر برایش از همۀ عکس‌ها ماندنی‌تر باشد. و ما هم از این دردها و غصه ها نمی دانم چرا نمی میریم؟؟ چرا همین طور داریم عادیِ عادی زندگی می کنیم؟؟ https://eitaa.com/hamim1377
هدایت شده از سرباز۵۷(حسن فاضل)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻زنی که غیرت مردها را به جوش آورد... پرستار بیمارستان الناصرِ خان یونس وقتی می بینید جوانی توسط تک تیراندازان رژیم صهیونیستی مجروح شده و کسی جرئت یاری رساندن به جوان را ندارد ، خود دل به دریا می زند و برای یاری رساندن به جوان مجروح این چنین غیورانه زیر تیرهای دشمن حرکت می کند . وقتی جوانان این صحنه را مشاهده می کنند آنان نیز برای حمل مجروح به یاری پرستار می شتابند.
8.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
جوان مصری: اصلاً فکر کنید من احمقم اما می‌ترسم خدا نه روزه، نه نماز، نه نماز تراویح و نه هیچ چیز دیگری را از ما قبول کند. چون ما در وضعی هستیم که... یعنی وقتی تو مردان و زنان‌شان را تماشا می‌کنی که زن و مردشان علوفه‌ی دام می‌خورند و اگر همین را هم پیدا نکنند از گرسنگی می‌میرند و این را هر روز می‌بینیم... بزرگ‌ترین عبادت اینست که در این وضع کنار برادرت بایستی و تو می‌گویی روزه می‌گیرم و نماز می‌خوانم. من نمی‌دانم خدا از ما قبول می‌کند یا نه‌. به خدا نمی‌دانم. فکر کن. خدا از ما قبول می‌کند؟ این کاری که می‌کنیم عادی‌ست؟ قبول می‌کند وقتی ما روزه می‌گیریم و نماز می‌خوانیم و تماشا می‌کنیم؟ من می‌ترسم. می‌ترسم خدا از تمام ما اعراب، از تمام ما مسلمانان قبول نکند. حق دارم بترسم. https://eitaa.com/hamim1377
خدایا... این زنان هیچکس را ندارند. به تنهایی جابه‌جا می‌شوند و نمی‌دانند کجا بروند، بنشینند. هیچی زنی به قدر یک لحظه در غزه زندگی نخواهد کرد و توان آن را ندارد، ایستادگی آن را ندارد که تمام آنچه را زن غزه‌ای نثار کرده، نثار کند. 🧷اخیرا فهمیده‌ام یکی از سختی های ترجمه از زبان عربیِ فلسطینی به فارسی واژه‌هایی ست که در فارسی معنای استعاری دارند. مثلا «نزوح»، نزوح یعنی جابه‌جایی در آوارگی. آوارگی در زبان فارسی اغلب معنای استعاری دارد اما در فلسطین این استعاره نیست. استعاره‌ی آوارگی و بی خانه شدن، عاریت گرفته شده از واقعیت فلسطین است. من نمی‌دانم چطور نزوح را ترجمه کنم که استعاری نباشد و مثل حالا پاورقی نخورد. چطور از زنانی بنویسم که آواره‌اند، واقعا آواره‌اند. چطور جمله‌ی «لوین رایحین و وین بدهم یقعدو» را ترجمه کنم؟ این جمله که می‌گوید «زنانی هستند که نمی‌دانند کجا بروند و کجا بنشینند». نه اینکه نمی‌دانند کجا خانه کنند، نه اینکه نمی‌دانند کجا خیمه بزنند، فقط نمی دانند کجا بنشینند (چیزی شبیه به مستقر شدن خیلی کوتاه، خیلی موقت که من هر چه می‌گردم مثال جمعی برایش ندارم). در آوارگی و شرایطی که هیچ جا امن نیست و جایی نیست برای رفتن، اینکه اندکی کجا آرام بگیری هم مسأله است. وقتی آوارگی و با خانه یا بی خانه بودن استعاره‌ی دنیای ماست، فلسطین و فلسطینی آن جایی ایستاده که استعاره‌های زمان از آنجا متبلور می‌شود. فلسطین مختصاتِ تلاقی واقعیت ‌با حقیقت است. شاید حالا کمی بفهمم چرا محمود درویش شاعر فلسطینی این اندازه الهام بخش شاعران بوده است. @Esrar3 https://eitaa.com/hamim1377
از بدتر؛ ! 🔻 آرزوهای لونا: "آتش‌بس، برگشت به خانه، دیدن پسرعموها، فوری نودل بخورم." 🔻 آرزوهای غزل: "آتش‌بس، خوابیدن، خوردن غذای مقلوبه، معلمم نهاد را ببینم" خدایا من دائم از خودم میپرسم که به جز دعا و خونِ دل خوردن، چه کار کنم برای این مظلومان و دردمندان فلسطین؟ https://eitaa.com/hamim1377
خانه به دوشانِ عالم... تصویر آواره‌ای که خیمه‌‌اش را به کول گرفته است... اینجا غزه؛ سرزمین صدور استعاره‌های جهان https://eitaa.com/hamim1377
24.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بین تمام صحبت های سید عزیز، این یکی خیلی برای من شیرین و پُر افتخاره.... نحن شیعه علی بن ابی طالب.... https://eitaa.com/hamim1377
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رخ متفاوتی از مقاومت در خانه و پای صحبت یک مادر یُسرا مادری‌ست که سه فرزند دارد و در غزه به خبرنگاری مشغول است. یسرا صحبت‌های این روزهایشان با فرزندانش را نقل می‌کند: به فرزندانم می‌گوید ممنونم که گرسنگی و تشنگی و ترس را تحمل کردید، بسیاری مواقع تظاهر به سیری کردید وقتی نمی‌توانستم برایتان غذا فراهم کنم. ممنونم که تظاهر به نترسیدن کردید وقتی که من در مراقبت و حمایت از شما ناتوان بودم. اما من یقین دارم همانطور که خدا ما را برای زندگی در غزه برگزید، حتما خدا آن ها را برای آینده‌ای زیباتر برمی‌گزیند. رویایم پیروزی فلسطینیان بر این مرزها و موانعی ست که اسرائیل آن را گذاشته تا ما را از عزیزان‌مان جدا کند، رویایم همین است که بر تمام این تنگناها پیروز می‌شویم و زنده‌ می‌مانیم... 🧷این سخنان دو بخش دارد، یک بخش که همین رد و بدل شدن‌های سخن است. همین که کودکان همپای بزرگترها مسئولیت مقاومت را به دوش می‌کشند و بزرگترهایی که کودکان را در مقاومت‌شان اینطور تکریم می‌کنند.‌ این یکی از وجوه مهم و ناپیدای مقاومت است. یک بخش هم غزه است. اینکه مادری ساده و رسا سرنوشت کودکانش را به سرنوشت غزه گره می‌زند. آنقدر که از لفظ «برگزیده شدن برای زندگی بر این خاک» استفاده می‌کند. یعنی مادری با توجه دادن فرزندانش به آنچه خدا برای آن‌ها مقدر کرده است می‌تواند آن‌ها را لحظه به لحظه همپای حوادث بیاورد. این توجه دادن‌های بی تکلف و جان‌دار از وجود بی واسطه‌ی مادرانه بر‌می‌آید. https://eitaa.com/hamim1377
از کتاب لهجه های غزه ای😔😭 https://eitaa.com/hamim1377
🔸لهجه های غزه ای طبیعتا آدم کتاب می‌خواند که کیف کند و بهره ببرد و چیزی یاد بگیرد. اما " لهجه های غزه ای" رهاوردش درد است و رنج. صفحه به صفحه و بلکه خط به خط کتاب اشک آور و بیچاره کننده است. همه اش رنج، بیچارگی، عذاب های فوقِ طاقت. آب نیست. برق نیست. نان نیست. جای خواب نیست. حتی جایی برای در امان بودن از بمب و موشک نیست. یک حبه سیر و یک فنجان قهوه و یک قرص نان و یک لیوان آب آشامیدنی و یک دست لباس و یک شانه و یک جا برای تدفین شهدا و ...نیست! هیچی در غزه نیست. تازه این کتاب گزارش هایی از چهل روز بعد از تهاجم به غزه است، الان که بیش از چهارصد روز از جنگ گذشته، دیگر چی در غزه ی همه چی از دست داده پیدا می‌شود؟ خدایا ما بودیم و این شد! ما بودیم و هزاران جسد بلاکفن، تجزیه شد! ما بودیم و کودکان از سرما مردند! ما بودیم و آدمِ غزه ای در حسرتِ یک میوه، جان داد! ما بودیم و اینها این طور رفتند و مانده ها این سان دوام آوردند. چه کتابی که اگر نخوانی اش ضرر کرده ای و اگر بخوانی اش و از درد آنها، درد نگیری باز هم ضرر کرده ای. هیچ قومی و دسته ای مثل غزاوی ها نیستند که مثال و نمونه ی شرف و ایمان و آدمیت و درد و مظلومیت و فراموش شدگی باشند. تاوان این خون تا قیامت ماند بر ما https://eitaa.com/hamim1377