eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
42.5هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام، دختری ۵ سال و نیم دارم، خیلی پرخاشگر، کم حوصله و بد دهنه و با ذره ای ناراحتی داد میزنه و من و خواهرش که دو سال ازش بزرگتره رو میزنه،خواسته اش رو با دعوا بیان می‌کنه و گاهی هم با تذکری که بهش میدیم آروم میگه، بر عکس من از باباش حساب میبره،من و همسرم سعی میکنیم کتکش نزنیم ولی وقتایی که خیلی اذیت و دعوا می‌کنه و حرف گوش نمیده کتک میخوره،البته بعدش ۱۰ برابر کتکی که خورده رو به من میزنه،به فیلم های پاندای کونگ فو کار،دیجیمون،مبارزان کهکشانی خیلی علاقمنده و کار های داخل فیلم رو تقلید میکنه.همسرم مرد خوبیه و اهل زندگی و خانوادست،ولی زود عصبانی میشه، مثلاً با ریخته شدن آب روی فرش عصبانی میشه و به من بددهنی می‌کنه و من همیشه کوتاه میام که دعوا نشه، متاسفانه این باعث شده در مقابل دو دخترم هم خیلی کوتاه بیام که دعوا نشه.ممنون میشم کمکم کنید راستی همسرم با مشاوره مخالفه و من نمی‌دونم چطور میتونم باهاش صحبت کنم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر گرامی توصیه میکنم حتما حتما صوت های تربیت کودک استاد پوراحمد را دریافت کنید و کامل گوش دهید و اجرا کنید، راهکار مفصل بسیاری از این مسائل به طور کامل در صوت ها توضیح داده شده است. منتها این موارد را در نظر داشته باشید، قطعا کودک رفتار بزرگتر ها را تقلید میکند، وقتی کودک به هر دلیلی کتک میخورد، کاملا قابل انتظار هست که این رفتار را تقلید میکند و او هم بقیه را کتک میزند، درک میکنم که از کار های دردسر ساز فرزند خودتون خسته و ناراحت میشوید اما در واقع تنبیه کردن با کتک زدن بسیار متفاوت هست، در مواجهه با کار های منفی کودک، به جای کتک زدن ، از قانون تشویق و تنبیه بیان شده در صوت های تربیت کودک استفاده کنید، زمانی که کودک سعی دارد دیگران را کتک بزند یا فعالیت حرکتی منفی انجام بدهد راه کنترل او کتک زدن متقابل نیست بلکه باید او را متوقف کنید، به این صورت که دست و بدن را محکم بگیرید که نتواند رفتار مشکل سازی انجام دهد یا کسی را کتک بزند ، در این مدت با او هیچ صحبتی نکنید حتی اگر او حرف بدی زد اصلا جوابش را ندهید و به او نگاه نکنید، تا زمانی که از انجام آن کار منصرف شود، اگر دوباره بعد از رها کردن، سعی کرد همان کار را انجام بدهد دوباره همین روند را تکرار کنید، قطعا صبوری و تحمل از جانب شما به همراه به کار بستن راهکار های ارائه شده میتواند این روند را اصلاح کند، در ارتباط با همسر محترم نیز طبیعتا راهکار مناسب جلوی فرزندان این هست که شما در آن لحظه کوتاه بیایید تا بیش از این جلوی فرزندان پرخاشگری یا جر و بحث بین والدین به نمایش گذاشته نشود، اما در زمانی که همسر آرام شدند و خشم ایشان فروکش کرد، به شکل مناسبی که دوباره منجر به عصبانیت نشود، ناراحتی خود را ابراز کنید و با همسر محترم قول و قرار بگذارید که هر دوی شما در زمان اوج عصبانیت از هر گونه رفتار یا کلام با بقیه اعضای خانواده خودداری کند، و اگر از مسئله ای ناراحت یا خشمگین شده اجازه دهد زمانی که خشم او فروکش کرد، و آرام شد، صحبت کند و ناراحتی خود را مطرح کند چرا که شخص عصبانی همان طور با مصمونی مشابه در روایات ما نیز مطرح شده در لحظه عصبانیت عقلش زایل میشود و هیجانات و منطق او غلبه پیدا میکند بنابداین ممکن است رفتاری انجام بدهد یا کلامی بگوید که در حالت عادی هرگز مرتکب آن نمیشد و خودش هم بعدا پشیمان شود، به همین خاطر هم توصیه شده که در هنگام عصبانیت تصمیمی نگیرید. اول سعی کنید به طور کامل همسر محترم را قانع کنید که به این قول وفادار باشند، و حتی میتوانید بین خود جریمه ای بگذارید که هر کس این قول را نقض کرد، فلان کار را مثلا انجام دهد و البته سبک باشد تا قابل انجام باشد، خوب هست که در آن لحظه اوج عصبانیت کوتاه بیایید اما این که کلا کوتاه بیایید، به معنای این که صبر منفعل پیشه کنید، مسئله ای را حل نمیکند بلکه اگر به دنبال برطرف شدن این مشکلات هستید ، طبیعتا باید راه حل آن ها را جست و جو کنید و به کار بگیرید. در مورد ارتباط با همسر، صوت های هنر زن بودن استاد پوراحمد و کتاب مهارت های زناشویی متیو مک کی را پیشنهاد میکنم. تا بتوانید با مهارت بیشتر گفت و گو کنید. پاسخ بقیه سوالات با هشتگ های مشابه را نیز در کانال مطالعه بفرمایید.ان شاالله موفق و موید باشید 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
عرض سلام و ادب و احترام پسرم 32 سالش هست میترسد ازدواج کنه درآمدش بد نیس ولی میگه با این درامدها نمیشه زندگی کرد، یکی دوبار خواسگاری رفتن میگه کسی را نمی خوام و یک زن صیغه بگیرم بعد اگه خواسم ازدواج میکنم نمیدونم بش چی بگم روز بروز نا امیدتر میشه لطفا راهنماییم کنید از اینکه جواب میدید متشکرم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر بزرگوار نگرانی شما در مورد پسرتان به جا هست، قطعا شرایط سخت اقتصادی و مسائل و مشکلات فرهنگی مثل توقع بالای بعضی از دختران و خانواده های آنان، انکار ناپذیر هست، اما از طرفی به وضوح میبینیم که در همین شرایط هم خانواده ها و دختران بسیار خوبی هستند که علی رغم کمالات فراوانی که دارند، توقعات معقول و منطقی از یک جوانی که قصد ازدواج دارد، دارند و البته این خودش یکی دیگر از کمالات آن هاست! در این گونه موارد که جوان از ازدواج کردن می ترسد ، معمولا یکی از اطرافیان مثل دوستان یا اعضای خانواده یا همکاران که ازدواج کرده و از زندگی یا همسر خود راضی نیست، مدام زیر گوش این جوان آیه ی یاس و ناامیدی میخواند که ازدواج نکن، همه ی زن ها فلان اند، در این شرایط اقتصادی اصلا نمیشه زندگی کرد و ... یا متاسفانه در بعضی خانواده ها رفتار خود والدین و بزرگتر ها به گونه ای است که جوانان را از ازدواج میترساند، مادری که مدام جلوی فرزندان خودش، از بدی های پدر میگوید و ظلم هایی که به او در زندگی شده و سختی هایی که کشیده، ناخودآگاه در ذهن دختر خود این حس را منتقل میکند که همه ی مرد ها ظالم و ستمکارند و اگر ازدواج کند او هم مثل مادرش قربانی میشود، پس نسبت به مردان و کلا ازدواج کردن تصور منفی پیدا میکند که در زندگی او اثر میگذارد. همچنین پدری که مدام از نداری و بدبختی در خانه و جلوی فرزندان میگوید و هر چه مینشیند آهش از قسط وام و گرانی و ... بلند هست، خب طبیعتا فرزندان پسر خودش را از تشکیل خانواده و زن گرفتن میترساند، چنین پدری نباید انتظار داشته باشد که پسرانش با رسیدن به سن ازدواج ، اقدام به تشکیل خانواده کنند هر چند درآمد نسبتا خوبی هم داشته باشند چون خود او با حرف ها و رفتار هایش اعتماد به نفس تشکیل زندگی را از فرزندانش گرفته و جای آن ترس در دل آن ها کاشته است... یا گاهی تجربه های طلاق در اعضای خانواده یا دوستان، جوانان را از ازدواج میترساند، راهکاری که باید در پیش بگیرید یکی این هست که سعی کنید اولا در گفت و گو ها، به یکباره با صحبت های او مخالفت نکنید و به کل همه ی حرف های او را رد نکنید، بلکه تا حدی با او همدلی کنید و با آرامی و بدون اصرار بیش از حد، با ایشان صحبت کنید، به ایشان بفرمایید، بله شرایط اقتصادی سخت شده از طرفی بعضی از خانواده ها و دختران هم انتظارات زیادی دارند اما هستند دختران و خانواده های خیلی خوبی که این طور نیستند، درست هست که الان بعضی از افراد هستند که از زندگی با همسرشون راضی نیستند یا خدای نکرده در زندگی شان شکست خوردند اما این افراد خودشان هم در انتخاب همسر دقت های کافی را نکردند، اگر فردی به خدا توکل بکند و در انتخاب همسر هم دقت بکند، همه ی تلاش خودش را انجام بدهد که انتخاب مناسبی داشته باشد و صرفا بر اساس ظواهر و وضع مادی یا قیافه و ... انتخاب نکند بلکه اخلاق و فرهنگ فرد و خانواده اش را با گفت و گو و تحقیق جامعه و کامل به دست بیاورد و در انتخاب به این مسائل هم توجه کند، میتواند مثل بسیاری از افراد، زندگی خوبی تشکیل بدهد و از همسر و زندگی اش راضی باشه و آرامش بگیرد، اگر کسی خودش اخلاقش خوب باشد با همسر و فرزند، و انتخاب درستی هم کرده باشد، قطعا به امید خدا در زندگی راضی خواهند بود. همچنین در عمل هم افرادی را که در اقوام، دوستان، آشنایان و ... ازدواج کردند و بحمدلله زندگی خوبی هم دارند، به ایشان نشان دهید، حتی با آن ها رفت و آمد کنید تا پسرتان از نزدیک تعاملات خانوادگی مثبت آن ها را ببیند، اگر چنین فردی هست که پسر شما ایشان را قبول دارد و به حرفش اهمیت میدهد، به ایشان بگویید که با پسر شما صحبت کنند و از نکات مثبت ازدواج خود و رضایت خودشون از زندگی مشترک بگویند تا به نوعی حرف های منفی را خنثی کند و ایشان ببینند افرادی هم هستند که با وجود مسائل و مشکلات، از زندگی خود راضی هستند. همچنین صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را تهیه کنید ، هم خودتان گوش بدهید هم به ایشان بدهید تا گوش کنند و بفرمایید اگر بر اساس مسیر درست انتخاب همسر و توکل بر خدا پیش بروند، مشکلاتی که افراد دیگر پیدا کردند را پیدا نخواهند کرد ان شاالله. ازدواج موقت قطعا آرامش و رضایت ازدواج دائم را ندارد و با آن قابل مقایسه نیست، به جای فکر کردن به این مسائل بهتر هست مهارت های انتخاب همسر را در خودشان تقویت کنند.موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام جناب پوراحمد وقتتون بخیر ماخانواده مذهبی هستیم، هم خودم هم شوهرم و خداروشکرمشکلی نداریم. مشکل مامربوط به پسرم هست پسری دارم سال یازدهم دبیرستان پسرخوبیه ازنظراخلاقی تنها مشکلش بی توجهیش به نماز هست که واقعا ما را ازار میدهد، نمیدانم بایدچه کنم همسرم گاهی عصبانی میشه باهاش تندی میکنه من واقعا ناراحت میشم ولی نمیدانم باید چه کنم و چه رفتاری داشته باشم چطور به نماز ترغیبش کنم خواهش میکنم راهنمایی بفرمایید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر بزرگوار بسیار عالی هست که نقاط قوت فرزند نوجوان خودتون را هم مد نظر دارید. در ارتباط با کاهل نمازی در فرزندان نوجوان توجه به چند نکته اهمیت زیادی دارد، اول ویژگی های این دوران خاص و چگونگی صحبت و تعامل درست با نوجوان، نکته دوم نکاتی که والدین به خصوص مادر به طور کلی باید در ارتباط ارتقا و حفظ معنویت در خانه و خانواده انجام دهند. و نکته سوم بررسی دلایل احتمالی کاهل نمازی و برطرف کردن این دلایل هست. به هر جهت این مهم توجه داشته باشید که جر و بحث کردن و تند شدن با نوجوان به طور کلی و به خصوص در این مباحث، عمدتا نتیجه عکس و اثر منفی دارد. درست هست که شما یا پدر محترم از مسئله بی توجهی به نماز فرزند نگران میشوید و گاهی عصبانی میشوید اما باید توجه داشته باشید که هدف شما در نهایت چیست؟ هدف شما اهمیت دادن نوجوانتون به نماز هست یا خالی کردن خشم و نگرانی خودتون به شکل موقت؟ اگر هدف اولی هست، قطعا رفتار و صحبت با نوجوان نیازمند صبر و متانت و به اصطلاح راه آمدن با نوجوان هست. خیلی از اوقات تند شدن با نوجوان خدا نکرده منجر به این میشود که او کلا نماز را کنار بگذارد، بنابراین اگر نماز میخواند حالا آخر وقت یا گاهی اوقات قضا میشود و ... با او راه بیایید و مدارا کنید و از راهکار های غیر مستقیم که در ادامه توضیح بیشتر داده میشود استفاده کنید. از دلایل کاهل نمازی نوجوان میشود به این موارد اشاره کرد، ۱.تنبلی ۲.لجبازی با والدین ۳. عادت به تذکر شنیدن ۴. عدم شناخت صحیح نسبت به چرایی نماز خواندن ۵. الگوبرداری غلط و ... در مورد اول، ابتدا سعی کنید حقیقتا نوجوان را جدی بگیرید، دقیقا با او مانند یک بزرگسال رفتار کنید، کار هایی از خانه و ... که خودش هم دوست دارد انجام بدهد بر عهده اش بگذارید، بعدش از او تشکر کنید و اگر کم و کاستی اندکی در انجام کار بود به رویش نیاورید تا مانه از این نشود که دفعه بعد هم کاری انجام دهد. با او در امور مشورت کنید و ... چرا که تنبلی یک ویژگی هست که بر همه ی امور فرد سایه میاندازد، بنابراین باید در همه ی جنبه ها به مرور و غیر مستقیم با آن مقابله کرد، در مورد نماز هم زمان هایی که نمازش را در موقع و به درستی خواند این محبت و احترام از طرف شما افزایش پیدا کند و اگر این گونه نشد مثل حالت کاملا معمولی با او رفتار کنید، برای ترغیب به نماز در نوجوان اولا از تشویق های مستقیم و کودکانه استفاده نکنید چون نوجوان خجالت میکشد و بدش می آید و همچنین تشویق های مادی و پولی هم چندان نتیجه ای در بر ندارد. بنابراین از تشویق های رفتاری و عاطفی متناسب با سن نوجوان استفاده کنید. در مورد دوم که بیان شد طبیعتا وقتی والدین مدام به او در مسئله ای گیر بدهند یا خدای نکرده او در در بحث نماز نحقیر کنند، به او توهین کنند یا او را با دیگری مقایسه کنند که مثلا از فلانی یادبگیر یا ما خودمون سن تو که که بودیم فلان و ... همه ی این مسائل به لجبازی ختم میشود همچنین اگر به طور کلی رابطه والدین با نوجوان مخدوش باشه و روابط خیلی خوب نباشه نوجوان نه تنها از والدین حرف شنوی ندارد بلکه میخواهد خودش را با الگو های والدین متفاوت نشان بدهد پس لجبازی میکند، در این مورد هم اهمیت دارد که والدین رفتار های اشتباه را کنار بگذارند و از منابع مفید، مهارت های ارتباط با نوجوان را حتما فرابگیرند و به کار ببرند. در این مورد حتما باید با پدر محترم هم صحبت کنید اما این صحبت ها نباید جلوی خود نوجوان باشه بلکه باید در خلوت زن و شوهر باشه و اقتدار پدر جلوی نوجوان حفظ بشه. در مورد سوم ، گاهی والدین این قدر در کار ها به نوجوان تذکر میدهند که او عادت کرده و تا ۱۰۰ باری کاری را بهش نگویند انجام نمیدهد، در واقع خیالش راحت هست که یک نفر دیگه حواسش به کار های من هست و خودش ضرورت برنامه ریزی و رسیدگی به کار های مختلفش را احساس نکرده در این مورد توجه داشته باشید که ضمن گفت و گوی صحیح با نوجوان با او قرار بگذارید که خودش مثلا ساعت کووک کنه و ... و شما از این به بعد دیگر تذکر ندهید یا نهایتا تا دو بار بگویید، و کمی صبوری پیشه کنید تا کم کم اوضاع بهتر بشود......
ادامه... در مورد چهارم اولا نیاز هست که خود شما اطلاعات خودتون در در بحث چرایی نماز و سوالات مختلف پیرامون نماز بالا ببرید تا بتوانید در فضای آرام و بدون تنش، ذهن نوجوان خودتون را که در فضای مجازی و مدرسه و ... نسبت به نماز به چالش کشیده میشود، قانع کنید، میتوانید کتاب های مفید در این زمینه تهیه کنید، هم خودتان مطالعه بفرمایید و هم در منزل در دسترس نوجوان قرار دهید تا بتواند از آن ها استفاده کند، اگر چنان چه سوالی مطرح شد که پاسخ آن را نیافتید، حتما با یک کارشناس دینی که اطلاعات جامعی در این زمینه دارد و با روحیات نوجوان هم آشنایی دارد و میتواند با نوجوان خوب ارتباط گیری بکند، ارتباط بگیرید و یا خودتان از ایشان بپرسید یا نوجوان را به ایشان ارجاع بدهید تا پاسخ سوالات خودش را دریافت کند. در مورد آخر اولا خودتان به عنوان پدر و مادر سعی کنید نماز های خود را اول وقت و به درستی بخوانید، ارتباط خود را با آن دسته از اقوام و آشنایان که مقید به نماز هستند و ترجیحا فرزندانی هم سن و سال فرزند شما دارند، بیشتر کنید. سعی کنید فرآیند دوست یابی فعال در که صوت های تربیت نوجوان استاد پوراحمد توضیح داده شده را اجرا کنید و اگر از آشنایان و اقوام افرادی بی نماز هستند که روی دیگران هم اثر میگذارند، به مرور ارتباط خود را با آن ها کمتر کنید. به جهت ارتقا معنویت در فضای خانه و خانواده،توجه به مناسب های مذهبی یا رفتن به جشن ها و عزاداری ها، یا نوعی واکنش به این مناسبت ها در محیط منزل، مثلا برگزاری یک تفریح یا بازی یا پختن کیک و غذای مورد علاقه اعضای خانواده در اعیاد یا تهیه نذری کوچک در شهادت ها و برگزاری روضه مختصر خانگی ، رفتن حداقل هرازگاهی به مسجد، امام زاده، مسافرت های مذهبی و ... همه و همه قابل اجراست. پیشنهاد میکنم برای آشنا شدن بیشتر با روحیات نوجوان و نحوه تعامل با او، همچنین بررسی کامل تر دلایل بی توجهی به نماز و راهکار های آن و به طور کلی چگونگی ترغیب نوجوان به اعمال عبادی، حتما صوت های تربیت نوجوان استاد پوراحمد را کامل گوش کنید و به کار بگیرید و همچنین در کنال های "نوجوان من"، به مدیریت اقای موسوی نسب و همچنین کانال "رفتار با نوجوان نور دیده" عضو شوید و از مطالب بسیار مفید آن ها نیز بهره ببرید. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و عرض ادب و تشکر،من چند ماه پیش سوالی فرستادم و با وجود اینکه جوابم دادید که ده روز دیگه پاسخ میدید ولی انگاری فراموش شد،من ده ساله ازدواج کردم و با مادرشوهرم تو یه ساختمون هستیم دخترمون پنج سالشه خانواده همسرم توی بارداری و بعداز زایمانم خیلی حواشی درست کردن مثلا پله برام قدغن بود مادرشوهرم اصرار میکرد که بیا پایین بمون و اگر مهمان میومد برای پایین میگفت بسم الله بگو بیا نترس،یا بعد از زایمانم بی خبر میومدن بالا اگرم کسی میومد خونشون یا میاوردنش بالا یا باید میرفتیم پایین خلاصه که واقعا عذاااب کشیدم تو این مدت و به امید اینکه میگذره تحمل کردم الان همسرم اصرار داره دومی رو بیاریم و من واقعا تحمل همون سختیهارو ندارم و مطمئنم هم خودم اذیت میشم هم دخترم رو.ممکنه اذیت کنم چون بالأخره تحت فشار اخلاق آدم بد میشه ولی همسرم اصلا قبو نمیکنه چطور متوجه اش کنم که دیگه واقعا تحمل اون روزارو ندارم مطمئنا دوباره با شدت بیشتر اتفاق میوفتن چون نمیتونه به خانوده اش بگه نیاین بالا بی خبر،واقعا دیگه تحملم کم شده و.نمیتونم مثل قبل صبور باشم با تشکر از شما یاعلی 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺سلام علیکم 🌺 ✨به نظر می‌رسد با توجه به این که ۱۰ سال از زندگی مشترک شما می گذرد بهترین گزینه برای شما این است که ابتدا اقدام به تهیه خانه‌ای ولو اجاره ای داشته باشید تا از دغدغه‌های شما نسبت به خانواده شوهرتان کاسته شود . برای این کار سعی کنید با ظرافت زنانگی خود همسرتان را توجیه نموده و او را همراه خود نمایید. موفق باشید
سلام وقت بخیر من ۲۱سالمه و دانشجوی کاردانی به کارشناسی رشته نرم افزار هستم من هیچوقت بچه ی درس خونی نبودم و تقریبا چون جامعه افرادی ک دانشگاه نرفتن رو خیلی نمیپذیره دارم درس میخونم وگرنه علاقه ای ندارم الان ک ترم یک کارشناسی میخواد شروع بشه مثل همیشه استرس شدید دارم به طوری ک دچار طپش قلب میشم، عصبی میشم و... با این ک هنوز فقط انتخاب واحد ها اومده و حتی کلاسی هم تشکیل نشده چه برسه به امتحان میشه راهنماییم کنید؟ کلا فوق العاده فرد استرسی هستم در همه ی شرایط 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم 🌺 🌤هر چه در عرصه های مختلف ورود پیدا کنید و سعی کنید تا آخر بروید از استرس شما کاسته می شود زیرا خیلی وقت‌ها ترس ورود به کاری بیشتر از خود آن کار انرژی می‌گیرد و فکر انسان را درگیر می‌کند در حالی که با ورود و انجام آن کار خواهید دید که آن طور که فکر می کردید نیست. 👌 اما در رابطه با درس ؛ ببینید علاقه و استعداد تان در چه زمینه ای است اگر نسبت به درس و رشته منتخب خود علاقه‌مندید ادامه دهید و اگر نه ، عمر خود را در عرصه ای که به آن عشق می ورزید هزینه کنید . موفق باشید
سلام وقتتون بخیر. پیشاپیش بابت راهنماییتون تشکر می کنم. دوستم به طور اتفاقی یک فیلم از پسرشون در گوشی خود آقا پسر دیدند که با دوستشون سیگار مصرف می کردند اما دوستم اصلا به روی خودشون نیاوردند و عکس العملی نشان ندادند. سن آقا پسر۱۸ساله هستند. از کجا متوجه بشوند که قصدشون کنجکاوی بوده یا واقعا می خواستند مصرف کنند. آیا قطع ارتباط با این دوستشون درسته؟ در حالی که کم و بیش نسبت به خانوادشون شناخت دارند. الان عکس العمل درست چیه؟ چطور با پسرشون صحبت کنن که بدتر نشه؟ 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم 🌺 💐دوست شما نسبت به فرزندشان بهترین عکس العمل را نشان داده‌اند. به هیچ وجه نباید آن کار را علنی کنند و به رخ او بکشند ؛ زیرا موجب جر و بحث و انکار و حتی جری شدن او می شود . این کار به هر علتی که بوده کنجکاوی و یا غیره باید پوشانده شود و برملا نگردد . ✨اگر باعث این کار آن دوست بوده در صورت امکان و به طور تدریجی و با ظرافت و به صورت غیرمستقیم ارتباط آنها قطع شود. 🌈 لازم است ارتباط بین والدین و فرزندشان همراه با تکریم و احترام باشد و خدای ناکرده هیچ گاه از در تحقیر و طعنه وارد نشوند. به دیدگاه ها و نظرات او اعتماد کنند و گوش شنوایی برای حرف‌های او باشند. موفق باشید
سلام شوهر من باعمه مجردش که درشهر دیگه زندگی میکنه فیلمهای محتوی جنسی میفرستن به هم یکبارنشونم داد ومن هم گفتم چقدر بیحیایید وزنگ عمت میزنم گفت اونمیدونه که نشون تو دادم دوباره دیدم ادامه داره پنهونی تو گوشیش دیدم وبهش گفتم نمیذاره حرف بزنم کارش رو اشتباه نمیدونه میگم برای خواهرات هم بفرست میگه چه ربطی داره خودارضایی هم داره پورن میبینه نماز نمیخونه چکار کنم به عمش بگم ؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام خدمت شما خواهر گرامی 🍀مسئله شما نیاز به بررسی دقیق دارد تا ابتدا کیفیت رابطه شما چه به لحاظ عاطفی و جنسی با همسر محترمتون ارزیابی شود. آیا همسر شما از این بابت خلأیی احساس می‌کند که گرایش به اینگونه فیلم ها دارند؟! نقش شما به عنوان همسر در تامین نیازهای عاطفی؛ زیستی؛ اقتداردهی و حتی تقویت معنویت می‌تواند بسیار مهم باشد به شرطی که با مهارت و سیاست رفتار کنید و در این رابطه بتوانید با مهارت کلامی همسرتان را متقاعد کنید. ✨واکنش صریح و تند نشان دادن در این شرایط نمی‌تواند مفید باشد بلکه ممکن است پنهان کار نیز کند. ✨سعی کنید تا میتوانید روی خودتان کار کنید. ✨آراستگی و آرایش زیبا داشته باشید. لباس های مهیج و جذاب بپوشید. ✨در کلام و رفتار مهربان و نرم باشید. به نحوی که همسرتان مجذوب شما باشند. ✨خلاقیت به خرج دهید و اوقات بیکاری همسرتان به نحو احسن پرشود که کمتر به دیدن فیلم های این چنین بگذرد. ✨با دوستان با تقوا و مومن ارتباط بر قرار نمایید. قطعا می‌تواند اثرگذار باشد. ✨تغذیه مناسب و خواب کافی را مدنظر داشته باشید. ✨ سعی کنید رنگ و بوی معنویت را در فضای منزل تقویت کنید. زمانی که یاد خدا کمرنگ شود حضور شیطان و وسوسه هایش پررنگ می‌شود. 🦋مجموعه های صوتی هنر زن بودن را دنبال بفرمایید. و در صورت امکان با یک مشاور امین نیز به صورت تلفنی و یا حضوری ارتباط برقرار نمایید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
بسم الله الرحمن الرحیم سلام من ۲۳ساله وهمسرم ۲۷ساله هستند. یه فرزند ۸ماهه داریم. ایشان کار پرمشغله ای دارد و من با بچه داری و خانه داری درس هم میخوانم. ۳ساله ازدواج کردیم وعلاقه بسیاری به هم داریم. اما همسرم عادت دارند با هر ناراحتی حتی مسائل خیلی کوچک، قهر میکنند و شب هم جدا میخوابند و این قهر گاهی تا ۳ روز طول میکشد. من طبق روال صبحانه و ناهار آماده میکنم و عادی صحبت میکنم. یکی دوساعت بعد از ناراحتی، با او حرف میزنم و عذرخواهی میکنم. ولی همچنان قهرند. با اینکه خبر دارند من در طول عمرم حتی یک ثانیه هم با کسی قهر نکردم. نه زمان قهر و نه بعد از آشتی نمیگذارد درباره آن مسئله صحبت کنیم. و میگوید قهر نبودم فقط حرف نمیزدم تا در عصبانیت کاری نکنم. شاید هم چون میداند دوستش دارم میخواهد اینگونه اعلام ناراحتی کند. (در طول این ۳سال، غیر از مسائل روزمره و قربان صدقه رفتن هایی که گاهی فقط هم زبانی هست، درباره رابطه خودمان صحبت نمیکند و اگر من صحبت کنم بحث را عوض میکنند.) با وجود اینهمه کاری که دارم وقتی قهر میکند نه میتوانم کار خانه را بکنم و نه درس بخوانم و زندگی ام مختل میشود. در مورد علت قهر، هر بار درباره مسائل مختلفی بوده گاهی هم من متوجه دلیلش نشدم. ولی حتی اگر من مقصر بودم هم بخاطر مسائل به این کوچکی حتی یک ساعت قهر هم زیاد است چه برسد به چند روز... چکار کنم که انقدر راحت قهر نکنند؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و عرض ادب خدمت شما خواهر بزرگوار از همراهی شما با کانال همسران خوب سپاسگزاریم. ابتدای مطلب اشاره کردید که علاقه ی بسیاری به یکدیگر دارید و این خیلی عالیه و ان شاء الله تلاش کنید با یادگیری و اجرای مهارت ها و بالا بردن آستانه ظرفیت و صبر خود روز به روز گرمای عشق و علاقه زندگیتان را روز افزون و مستدام کنید.🌹 🍀مسئله قهر کردن در روایات اسلامی بسیار مذموم شده و شایسته نیست که دو فرد مسلمان بیش از سه روز قهر باشند. و در رابطه با زن و شوهر همان سه روز هم بسیار زیاد است و در واقع قهر بین زن و شوهر اخلاقا و شرعا جایز نیست. چرا که به مرور باعث سردی روابط می‌شود. در رابطه با همسر شما چه بسا این روحیه ایشان متاثر از سبک تربیتی و نوع شخصیت ایشان باشد. آنچه مهم است اینست که شما با مهارت و سیاست به مرور زمان همسرتان را از این عادت قهر کردن دور کنید. البته می‌طلبد شما ابتدا به رفتارتان نیز توجه کنید. ممکن است در زمانی که بحثی بین شما رخ می‌دهد و منجر به قهر همسرتان می‌شود رفتار و یا گفتاری اقتدار شکن نسبت به همسرتان بیان داشتید که بسیار ایشان را ناراحت کرده است. پس ابتدا به رفتار خودتان توجه کنید و تا میتوانید از فضایی که منجر به دلخوری و ناراحتی می‌شود دوری کنید. و اگر بحث بین شما بالا گرفته با سکوت ادامه بحث و دلخوری را تمام کنید و یا همان لحظه از درشوخی و خنده وارد شوید و اجازه ندهید کار به ناراحتی و قهر بکشد. 🍀گاهی اوقات آقایان ممکن است تحت یک فشار روحی یا روانی و یا خستگی زیاد قرار بگیرند برای بهبود حال خود نیاز دارند تا دقایقی یا حتی ساعتی خلوت کنند و آرام باشند. به قولی در غار تنهایی خود فرو می‌روند. نسبت به این روحیات مردانه کسب اطلاعات کنید و در چنین مواقعی به ایشان زمان دهید تا خودش به مرور از این فضا بیرون آید. 🍀به خاطر حفظ زندگی مشترک و روابط عاطیفتان گاهی ارزش این را دارد که پیش قدم در آشتی و صلح شوید. چرا که ادامه قهر منجر به سردی و فاصله و سوتفاهم می‌شود. پس سعی کنید این افکار که همیشه من پیشقدم هستم و.... را از خود دور کنید... بعد از آشتی حتما در فرصتی ناب و آرام با همسرتان صحبت کنید. اگر از صحبت کردن استقبال نمی‌کند در قالب نامه و یا حتی پیامک برای او بنویسید... حتی برای قهر کردن خود قانون بگذارید. مثلا در این فاصله اگر چه از هم دلخور هستید اما جای خواب تغییر نکند. روال زندگی بهم نخورد و هر کس وظیفه خود را انجام دهد. بددهنی و یا خدای نکرده فحاشی ممنوع باشد. و اگر کسی پیش قدم شد طرف مقابل برای او هدیه بخرد. و یا قوانین دیگر که می‌توانید با ادبیات محبت آمیز در فضایی آرام به او بگویید. در فرصتی مناسب میتوانید از مذموم بودن قهر بین زن و شوهر برای همسرتان بگویید و یا روایات در این رابطه را به ایشان یادآور شوید. در شرایط اینچنین سعی کنید رفتار درست را انجام دهید و زندگیتان را متوقف نکنید. و به وظایف همسری و مادری خود بپردازید. گذر زمان ایشان را آرام می‌کند. 🦋پیشنهاد میکنم هر دو مجموعه صوتی هنر زن بودن را از کانال تهیه و گوش کنید ان شاء الله رعایت نکات مطرح شده مهارت و سیاست شما را بالا ببرد. و بهتر بتوانید این گونه مسائل را مدیریت بفرمایید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام، خداقوت...ممنون بابت زحمات همه مشاوران بزرگوار🌸 بنده خانم هستم و مجرد، من از نظر مسائل اعتقادی و تقید به واجبات خیلی حساسم و سعی میکنم پایبند باشم به همه واجبات... سوالم این هست که در امر ازدواج طرف مقابل چند درصد ملاک های اعتقادی رو باید داشته باشه؟ مثلا شرکت در عروسی که توش گناه هست، یا گوش دادن به آهنگ های که گناه دارن، آیا میتونه دلیلی برای رد کردن خواستگار باشه؟ بنده بشدت مقید هستم نسبت به این مسائل. دلم میخواد همسرم هم مثل خودم باشه ۲. خواستگار بنده، حقیقتش، نمیگم کلا فازش به من نمیخوره ولی در یسری موارد اعتقادی اصلا استدلال هاش با من فرق داره، من وقتی از نظر اعتقادی باهاش صحبت میکنم اصلا حال دلم خوب نیست و به دلم نمی نشینه به یسری مسائل مقیدن مثل نماز مثل حجاب خانم، مثل روزه. ولی خیلی زیاد مقید نیستن و من واقعا حال دلم از صحبت کردن باهاشون درمورد مسائل اعتقادی خوب نیست. از طرف دیگه همش میترسم که نکنه جواب منفی که میدم، درست نباشه و مورد رضایت خداوند نباشه و خدا ازم رو برگردونه....ممنون میشم راهنماییم کنید.اجرتون با صاحب الزمان(عج) 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار بسیار عالی هست که در امر انتخاب همسر در بررسی ابهامات خود از مشاوره استفاده میکنید، در بررسی اعتقادات و باور های دینی طرف مقابل، علاوه بر اینکه ابتدا درباره کلیات اعتقادات صحبت میکنید، حتما باید در ادامه سوالات دقیق، عینی و جزئی بپرسید که نتایج این اعتقادات را در رفتار بررسی میکند، مثلا وقتی گوش دادن به موسیقی یا نرفتن به مراسمات همراه با گناه برای شما مسئله هست، حتما باید در سوال خود موقعیتی را ترسیم کنید که این اتفاق در حال وقوع هست و بعد از طرف مقابل بپرسید در این شرایط اگر قرار بگیرد چطور عمل میکند، یا اگر اخیرا چنین موردی پیش آمده چگونه رفتار کرده است؟ حتما حتما از کلی گویی و کلی شنوی در گفت و گو پرهیز کنید و همه ی ابهامات خود را تا جای ممکن به شکل جزیی و رفتاری بپرسید و تا پاسخ دقیق دریافت نکردید مسئله را رها نکنید. در عین حال پاسخ خود به سوال خودتان را هم مد نظر بگیرید، البته اجازه دهید ابتدا طرف مقابل نظر خود را بیان کند و چنان چه اختلافی در رفتار شما و طرف مقابل در موقعیت یکسان بود، به خودتان رجوع کنید، شما تا چه حد این میزان اختلاف را میپذیرید و تحمل میکنید؟ اگر برای شما پذیرش این اختلاف در حیطه رفتار سخت و چالش برانگیز هست طبیعتا نباید ساده از کنار آن عبور کنید، چرا که مسئله مهم، بحث کفویت اعتقادی است، یعنی دو طرف با هم هماهنگی نسبی داشته باشند، در بین اقشار مذهبی هم مدل های مختلف باور و رفتار وجود دارد، ممکن هست دو طرف هر دو از خانواده های مذهبی و محترم باشند اما کفویت اعتقادی نداشته باشند، نکته مهم دیگر این که در زندگی آینده فقط شما و همسر محترم‌نیستید بلکه فرزندانی هم خواهند بود که اولین الگو های زندگی ایشان پدر و مادرشان هستند، بنابراین در مورد اختلافات رفتاری به این مسئله هم توجه کنید که با حضور فرزندان چگونه این اختلافات را حل میکنید و چقدر تمایل دارید یا برعکس نگران خواهید بود که فرزند شما در آینده از پدرش الگو برداری کند و شبیه او رفتار کند؟ قطعا اطلاعات شما با انجام مرحله تحقیق و رفت و آمد های در چارچوب شرع و عرف، کامل تر خواهد شد، پیشنهاد میکنم حتما صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش دهید و مراحل گفت و گو و تحقیق و مشاوره را طبق بیان کامل و جامع ایشان جلو بروید تا از فشار ابهام خارج شوید و ان شاالله بتوانید انتخاب خوبی داشته باشید، پاسخ رد دادن به خواستگار در شرایطی موجب مشکلاتی میشود که کفویت های لازم وجود داشته اما به دلایل واهی یا انتظارات بیش از حد مادی و دنیوی، فرد پاسخ منفی داده است، بنابراین اصلا با این ترس غیر منطقی، دست به انتخاب عجولانه ای نزنید که خدای نکرده بعدا پشیمانی به همراه داشته باشد. پاسخ بقیه سوالات با این هشتگ ها را نیز در کانال جست و جو و مطالعه کنید، در نهایت اگر همچنان مسائلی وجود داشت که مانع تصمیم گیری شما شد به شکل حضوری یا تلفنی از مشاورین امین و متدین کمک بگیرید تا مسئله به شکل همه جانبه تر بررسی شود ، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام دو هفته پیش خواهر بنده به علت مشکل قلبی بی سابقه و کاملا یهویی از دنیا میرن و یک پسر ۶ ساله و یک نوزاد پسر تازه متولد شده به یادگار میذاره. درمورد پسر بزرگتر که به شدت وابسته مادرش بود نگران هستم و در مدت این دو هفته سه بار به طور جدی و با گریه بهونه مادرشو گرفت و این مدت متوجه پرخاشگری زیادش هم شدم، پدرش هم خیلی تو کار تربیت نیست، این پسر ۶ ساله که تمام زندگیشو با مادرش میگذروند الان به شدت داره آسیب میبینه از درون ولی کمتر بروز میده، نمیدونم چطور باید با این مشکل برخورد کنیم؟! 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما بزرگوار ان شاالله خداوند خواهر محترمتان رو قرین رحمت خودش قرار بدهد و در فراغ ایشان به شما و همه ی خانواده صبر عطا کنه🙏 بزرگوار همان طور که خودتون هم شاهد هستید، تحمل سوگ عزیز، برای کودکانی که فهم از دست دادن عزیز خود را دارند، از ما بزرگسالان سخت تر هست ولو اینکه در ظاهر بروز ندهند، به خصوص از دست دادن مادر که از همه جهت پشتوانه اصلی کودک در زندگی بوده، کودکان این سنین معمولا قدرت سازگاری کمتری دارند، کودکان مثل فرد بزرگسال نمیتوانند با مرگ نزدیکان خود کنار بیایند، بسیاری اوقات فکر میکنند مرگ این عزیز تقصیر آن ها بوده، مثلا چون او مادرش را اذیت کرده یا فلان جا به حرف مادر گوش نداده، مادر از دنیا رفته، و به شکل جدی خود را مقصر اصلی مرگ مادر میداند، یا از دست فرد متوفی عصبانی و دلگیر است و حتی گاهی نسبت به او احساس نفرت میکند چرا که کودک را تنها رها کرده و برای همیشه رفته، همه ی این موارد منجر به رفتار هایی مثل پرخاشگری، گوشه گیری، ناهنجاری های رفتاری و ... میشود، مهم ترین کار بزرگسالان این هست که اولا احساسات کودک را درک کنند، از او به اندازه یک بزرگسال انتظار نداشته باشند، توجه داشته باشیم اگر کسی قرار هست ملاحظه دیگری را بکند، بزرگسالان هستند که باید ملاحظه کودک را بکنند و شرایط او را در نظر بگیرند چون او بیش از همه در معرض آسیب است، نه اینکه انتظار داشته باشیم کودک شرایط بزرگسالان را درک کند و درست رفتار کند چون بقیه عزادارند! رفتار های خارج از قاعده و عزاداری های شدید مثل ضجه و مویه کردن جلوی کودک نباید انجام شود اما انکار کردن مسئله یا پنهان کردن عزاداری های معمول و متعارف از کودک هم نباید انجام شود، ابراز ناراحتی یا اشک ریختن جلوی کودک منعی ندارد، اگر او هم این کار را انجام داد، او را از این کار منع نکنید بلکه او را در آغوش بگیرید، و فضای امنی برای او ایجاد کنید تا احساسات منفی خود را ابراز کند و بتواند زود تر با مسئله سازگار شود، عکس مادر یا وسایل شخصی او را از کودک جدا نکنید، اگر مایل هست که آن ها را در اختیار داشته باشد، حتما در اختیارش قرار بدهید، همچنین سعی کنید با او صحبت کنید تا درونیات و افکار خود را بیان کند، اگر میپذیرد از او بخواهید نقاشی مادرش را بکشد یا احساسش را از این اتفاق نقاشی کند، سوالاتش را با صبر و در حد فهم او به شکل کاملا صحیح پاسخ دهید، از مفاهیم دینی و فلسفی سنگین استفاده نکنید، یا افسانه و مفاهیم غیر واقع نگویید، مرگ مادرش را به گردن خدا نیدازید یا مثلا نگویید خدا مادرت را برده چون خیلی او را دوست داشته، چون کودک نسبت به خدا خشمگین میشود، یا بیان اینکه او به مسافرت طولانی رفته موجب خشم کودک نسبت به فرد متوفی میشود که او را تنها گذاشته، میتوانید شرایط جسمانی مرگ را برای او به شکل ساده بگویید.اگر تمایل داشت سر خاک مادر برود حتما او را ببرید، اما او را به این کار مجبور نکنید، همان طور که توصیح داده شد ممکن است کودک به خاطر نوع درک خاص سن خود از دست مادر عصبانی باشد، بنابراین تمایلی به ابراز ناراحتی یا حاضر شدن بر مزار مادر نداشته باشد یا حتی به شکل کلامی بگوید او را دوست ندارم، در این شرایط او را دعوا نکنید، او را درک کنید، با آرامش بغل بگیرید و برای او توضیح دهید که مادر به خواست خودش از دنیا نرفته‌ است. توجه داشته باشید که پدر و مادر چه خوب باشند چه خیر، پایه های وجودی کودک هستند، بنابراین در این شرایط که کودک مادر خود را از دست داده، ولو اینکه با شوهر خواهر خود اختلافاتی دارید، بین کودک و پدرش فاصله نیدازید، حتی اگر ایشان به هر دلیلی شرایط پذیرش مسئولیت انجام برخی کار های کودک را ندارد، اجازه دهید مدتی زمانی را با پدرش باشد، و جلوی کودک از پدرش بدگویی نکنید چون این کار فشار تنهایی و بی کسی بر کودک را مضاعف میکند. به هر حال دوره سختی در حال سپری شدن هست ولی ان شاالله با رعایت مواردی که گفته شد، از آسیب ها جلوگیری میشود و بهتر میتوان این چالش را پشت سر گذاشت، چنان چه مسائل دیگری وجود داشت و حل نشد، از مشاوره امین بهره بگیرید، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خدمت شما استاد بزرگوار . بنده ۲۴ سالم هست و یک دختر ۵ ساله دارم .چون زود ازدواج کردم و بچه دار شدم فرصت تحصیل نداشتم بعد از چند مدت دوره های آرایشگاه رو گذراندم و الان یک آرایشگاه کوچک دارم .چون همه اطرافیانم تحصیل کرده و شغل متناسب با آن را دارند. بسیار پر قدرت و وجهه اجتماعی خوبی دارندو همچنین از وضع مالی خوبی هم برخوردارند و من در مقابل آنها احساس حقارت میکنم .همسرم تحصیل در دانشگاه را دوست ندارد من یکسال هست دارم درس حوزه علمیه را می‌خوانم و شرایط اقتصادی متوسط رو به پایین داریم استاد من واقعا سر دو راهی گیر کردم آرایشگاهم را ارتقا بدم و بزرگ‌ترش کنم خوب مسلما درآمد خوبی هم خواهم داشت یا اینکه حوزه را ادامه بدم ؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار بزرگوار همان طور که خودتون بهتر میدانید، زندگی وجوه مختلفی دارد از جمله ازدواج، فرزند آوری، تحصیل، اشتغال و ...، در زندگی هر فردی بنا به شرایط و موقعیت هایی که پیش می آید، برخی از این وجوه زود تر به دست میآیند و برخی دیر تر، برخی الویت زمانی پیدا میکنند و برخی دیرتر محقق میشود، بدیهی است که امکان اینکه یک نفر در عرض مدت کوتاهی همه ی این موارد را در حد اعلا! به دست بیاورد، تقریبا غیر ممکن هست، برای یک نفر زود تر موقعیت ازدواج فراهم میشود، بنابراین تحصیل و اشتغال را با سرعت کمتری پیش میبرد و برای یک نفر دیر تر این موقعیت فراهم میشود،پس زود تر در امر اشتغال یا تحصیل به نتیجه میرسد، مهم این هست که هر کس طبق بهترین انتخابی که میتواند در هر موقعیت انجام دهد، با توکل به خدا پیش برود و تلاش و کوشش کند تا علاوه بر موفقیت در وجوهی از زندگی که برای او حاصل شده بقیه وجوه را هم به دست بیاورد، اتفاقا در بین اموری که عرض شد ازدواج و فرزند آوری بیشتر وابسته به زمان هستند و بهاری دارند که بهتر هست در بهار خود اتفاق بیفتند، در صورتی که تحصیل و اشتغال، همیشه قابل پیگیری هستند. شما هم الان الحمدلله در سن ۲۴ سالگی و در سال های اوایل جوانی خود، ازدواج کردید و فرزند ۵ ساله ای هم دارید، بحث اشتغال و تحصیل را هم آغاز کرده اید، شما تازه در ابتدای راه هستید و مسیر زیادی پیش روی شماست و تازه اول تلاش و کوشش شماست، پس احساس حقارت در مورد داشته های دیگران، حقیقتا بی جاست، این را هم در نظر داشته باشید که اگر به بهترین موقعیت ها هم برسید اما همچنان بخواهید مدام زندگی و داشته های خود را با بقیه مقایسه کنید، هیچ گاه به رضایت و ارامش نسبی درونی نمیرسید، مقایسه خود با بقیه، زندگی خود با زندگی بقیه، همسر و فرزند خود با همسر و فرزند بقیه و ... ویژگی بسیار آسیب زننده ای است که سلامت روان فرد را نشانه میگیرد و اگر تشدید شود، نه تنها انگیزه و امیدی برای تلاش به فرد نمیدهد بلکه داشته های فعلی فرد را هم دچار مخاطره میکند، تنها چیزی که شما باید خود را با آن مقایسه کنید، گذشته خود شماست و اینکه سعی کنید نسبت به گذشته خود پیشرفت بیشتری کنید. هم اکنون نیز علاوه بر اینکه تلاش کنید تا در بحث همسرداری و فرزندپروری، ان شاالله به نحو احسن عمل کنید، بحث آرایشگاه و تحصیل حوزه خود را بنا به الویت های زندگی خود پیش ببرید، اگر در حال حاضر توانمندی این را دارید که آرایشگاه خود را ارتقا دهید و میتوانید درس حوزه را در کنار آن با سرعت کمتری و تعداد واحد کمتری در هر ترم ادامه دهید، این کار را انجام دهید اما در کنار آن به شکلی که فشار ایجاد نکند،درس خود را نیز ادامه دهید و اگر چنان چه در حال حاضر بهتر میتوانید درس خود را پیش ببرید و در کنار آن در اوقات باقی مانده کار آرایشگاه را هم انجام دهید، این گونه عمل کنید، این کاملا بستگی به شرایط شما دارد، که کدام را موقتا با الویت بیشتری پیش ببرید و دیگری را در کنار آن ادامه دهید، مهم این است که بدون استرس و مقایسه خود با دیگران، با توجه به الویت های زندگی خود، کار و تحصیل را پیش ببرید. اگر شرایط خاصی دارید که در سوال به ان اشاره نشده، میتوانید از مشاوره امین استفاده کنید، پیشنهاد میکنم حتما صوت های رضایت از زندگی استاد پوراحمد را هم گوش بدهید، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام و عرض ادب و تشکر بابت راهنماییهای بسیار خوبتان . دختر دوم من ۱۳ ساله است و بسیار کاهلی در نمازش دارد .و من و پدرش همیشه با خوشرویی بهش میگیم که نمازش رو بخونه .ولی گاهی هم کمی خودم رو نا راحت نشون میدم . و باهاش حرف میزنم از اینکه اگر نماز نخونه در برابر خدا ناسپاسی کرده . بغلش میکنم با ارامش نوازش . میگم زده نشه . بهش میگم اگر عاقبت بخیری و موفقیت میخوای باید با خدا حرف بزنی .گاهی وقتها که دلش میگیره بهش میگم بشین سر سجادهات دلت باز میشه با خدا حرف بزن . لطفا راهنماییم بفرمایید. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰 در رابطه با سؤال شما باید توجه داشت که ، اگر فرزند شما نماز را بلد است و می داند که نماز ارتباط با خدا، یاد خدا ، شکر خدا و نیز تکلیف واجب است ، ولی نسبت به آن کم اهمیت و کم توجه است، خوب است که برای ایجاد انگیزه و ترغیب او به نماز با رعایت نکاتی چند کار را انجام دهید : ❇️ نکات : ۱) با توجه به اینکه فرزند شما در سن قرار دارد ، در نظر گرفتن سن و ویژگیهای این دوران و نیز نوع و نحوه تعامل و رفتار با او اهمیت دارد، چون : ⬅️ فرزند،در این سن،اعتقاداتی را که برای آنها دلیلی پیدا نکند ، نمی پذیرد هر چند در سنین پایین‌تر به صورت تقلیدی نماز می خواند ولی ممکن است بعد از بلوغ توجه کمتری به نماز داشته باشد. در اینصورت لازم است که والدین در قالب گفت‌و‌گویی صمیمانه اولاً خودشان اعتقادات صحیح را بدانند سپس به فرزند منتقل کنند. مثلاً بیان این نکته که نماز ارتباط با خدا، یاد خدا، و شکر خداست . و انسان نیاز دارد که با خدا ارتباط داشته باشد و همچنین در برابر نعمت هایی که خدا به او داده شکر گزار باشد؛ مثلاً چطور وقتی پدر یا مادر برای فرزند وسیله یا چیزی را تهیه می‌کنند و در عین حالی که توقع تشکر ندارند، ولی فرزند احساس می‌کند که باید از این محبت پدر و مادر تشکر کند. خدا هم خالق همه نعمتها و زیبایی‌هایی است که به ما داده، پس ما این احساس را نسبت به خدا هم داریم که باید شکرگزار او باشیم و از بهترین راههای ارتباط باخدا و شکرگزاری است. ⬅️ فرزند ، در این سن از نظر عاطفی معمولاً زودرنجی ،تضاد‌ ورزی ،استقلال‌طلبی و... دارد و بیشتر تحت تاثیر احساساتش می باشد. بنابراین تعامل و رفتار متناسب با خود را می‌طلبد،البته در عین‌حال گرایشهای مذهبی ، روحیه‌ همکاری و خدمت هم دارد که می توان از آنها در تقویتِ توجه و عمل به وظایف دینی بهره برد. ۲) شناخت عواملی که باعث کاهل نمازی می شود و سعی در برطرف کردن این عوامل. ⬅️ عواملی چون ؛ تنبلی ، لجبازی با والدین ، نداشتن شناخت کافی نسبت به تکالیف دینی ، نداشتن خاطرات خوب از نماز ، تأثیر همسالان و دوستان ، تأثیر فضای مجازی و...،جهت توضیحات بیشتر می‌توانید کلمه را در کانال جستجو (سرچ) بفرمایید. ✅ چند‌ راهکار جهتِ ایجاد انگیزه و ترغیب به : ۱)ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و از سخت گیری و تذکر مکرر و سرزنش نسبت به این موضوع خودداری کنید. ۲)شما و همسرتان الگوی مناسب و مؤثری برای فرزندتان باشید ،خودتان به عنوان الگو به نماز و مسائل دینی اهمیت بدهید، و یا این که با الگوی مناسبی مثل همسالان، دوست ، خویشاوند معتقدومتعهدواهل‌نماز که می‌تواند روی رفتار فرزندتان تاثیر داشته باشد، ارتباط برقرار کنید. ۳)نماز را برای فرزندتان خوشایند کنید تا از خواندن نماز خاطره خوبی داشته باشد مثلاً توجه و تشویق،هنگام نماز خواندن، دادن هدیه ، تحسین و...،بگویید با نماز خواندنت فضای خانه را نورانی و آرام بخش می‌کنی . ۴)روی نماز اول وقت خواندن سختگیری و پافشاری نکنید، اول او را به نماز خواندن عادت بدهید،در عین حال از فرصتی که برای خواندن نماز هم دارد او را مطلع کنید،مثلاً بگویید تا غروب آفتاب فرصت داری نمازت را بخوانی، که به این صورت به اهمیت وقت نماز هم اشاره کرده‌اید. ۵)سعی کنید در منزل نماز را به جماعت بخوانید. و یا این که برای خواندن نماز جماعت به مسجد بروید و از فضای مسجد بهره ببرید.برگزاری مراسمات مذهبی در منزل و دعوت دوستان و اقوام مذهبی نیز مؤثر است. ۶)فرزندتان را با فرزندان دیگران مقایسه و سرزنش نکنید. ۷)نماز را در مقابل کارهای مورد علاقه فرزندتان قرار ندهید ، مثلاً نگویید الان وقت تلویزیون دیدن نیست ، اول نمازت را بخوان. بلکه از امور خوشایند استفاده کنید،مثلاً بگویید بعد از نماز می‌خواهیم باهم برویم خرید. ۸)از فواید و برکات و خاطرات و داستانهای مثبت نماز خودتان و یا افراد دیگر به فرزندتان بگویید، مثل شهدا. ۹)مداومت همراه با صبروبردباری در مسیر تربیت. 🌷ان شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و خدا قوت به استاد پوراحمد و همکاران ایشان. انشاالله خدا برکت مادی و معنوی روزافزون به همه شما بزرگواران عطا کند. سوالی که از خدمتتون داشتم اینکه در حوزه تربیت فرزند گفته میشه محبت به کودک مثل آب دادن به گیاه است و نباید در آن افراط و تفریط کرد... منظور از افراط در محبت چیست؟! دختری دوساله دارم که خیلی دوستش دارم و خیلی در طول روز قربون صدقه اش میرم و بهش محبت دارم. نگرانم که این همه محبت و توجهم باعث بدتربیت شدن، وابستگی، لوس و حساس شدن و... او نشود؟ 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰در رابطه با سؤالی که فرمودید دقت داشته باشید که بر اساس آموزه های دینی افراط و تفریط در هر کاری یا رفتاری ، اشتباه و آسیب زاست. محبت کردن یکی از همین‌ رفتارهاست که افراط در آن سبب مشکلاتی خواهد شد. ✨قطعاً محبت نیاز اولیه و اساسی هر کودکی است که باید به درستی برآورده شود ،و توجه داشته‌باشید‌ که کودک شما در این سن نیازمند دلبستگی‌ایمن(برقراری‌ارتباطِ سالم و مطمئن با مادر) نیز می‌باشد. 🔹برای‌ایجاد دلبستگی‌ایمن علاوه بر مراقبت و پاسخدهی به‌موقع،به‌نیازهای‌کودک(مثل گرسنگی،تشنگی،رفع بی‌قراری و سایر نیازها و خواسته‌ها)به صورت منظم و پایدار، این مراقبت و پاسخدهی، باید همراه‌ با محبت‌ باشد،که این محبت در تعیین شخصیت‌ و سلامت‌روان و آینده ‌کودک‌شما مؤثر است. ◽️ولی دقت‌ کنید که محبت از حداعتدال، خارج نشود ، تا آسیبی به سلامت روان و آینده فرزندتان وارد نشود ، و بتواند مرحله‌ کودکی را با آرامش‌ و اطمینان ، پشت‌سر بگذارد. ❗️توجه : علت‌‌ِاصلی آسیب به فرزند ، سبک‌تربیتی و فرزندپروری نادرست والدین می‌باشد،که یا بی نهایت سهل‌گیرند و افراط در محبت و آزادی فرزند دارند، یا افراط در سختگیری به فرزند دارند. 🔸بنابراین ،احتمالا،چون این محبت شما به خاطر سبک فرزند‌پروری سهل‌گیرانه باشد،اگرچه به ظاهر محبت شما به کودک بالا است ، ولی اگر کنترلتان روی او پایین باشد و آزادیِ بیش از اندازه در کارها و خواسته‌هایش داشته باشد،طبیعی است که آسیب خواهد دید. 🌱امام باقر(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «بدترین پدران کسی‌است‌که محبت‌به(فرزند) را به‌ حدِّ افراط برساند.» 🔴 آسیب‌هایِ افراط در محبت به کودک: ♦️دلبستگی‌ناایمن،وابستگی‌و‌چسبندگی شدید کودک به مادر،که در سنین بالاتر ،هم برای شما و هم کودک مشکل ایجاد می‌کند. ♦️نداشتن استقلال در کارها، متکی به دیگران ♦️عزت نفس و اعتماد به نفس پایین ♦️زودرنجی،چون عادت به بی‌توجهی و شنیدن «نه» ندارد ، درمحیط خارج از خانه و شرایط متفاوت با مشکل مواجه می‌شود. ♦️از لحاظ اجتماعی ضعیف ♦️صرفا توجه به احساسات و خواسته‌های شخصی خود،نه دیگران. وقتی‌در‌اجتماع و محیط و شرایط متفاوت، با خواسته‌های مخالف خواسته‌های خود مواجه شود، آسیب می‌بیند. ♦️لوس،خودخواه،از خودراضی و پرتوقع ♦️شکوفانشدن استعدادها ✅ راهکار : ۱) در تربیت فرزند، نه افراط در سهل‌گیری و آزادی مطلق در کارها و خواسته‌هایش داشته باشید و نه افراط در سخت گیری. ✔️ بهترین روش متعادل و مورد تأیید، سبک فرزندپروری مقتدرانه و مهربانانه است، یعنی در عین اینکه به کودک خود محبت و حمایت کافی را دارید،اقتدار و قاطعیت را نیز در حد متعادل رعایت کنید ؛ 🌱و بنابه‌فرمایش امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) : «در اوجِ‌اقتدار،نرم‌خو باشید و در اوجِ‌مهربانی (در مقابل فرزندتان)،ضعیف نباشید.» ✔️ تعادل بین کنترل،آزادی و محبت را رعایت کنید، ولی در‌نهایت کنترل را زیر سایه محبت و مهربانی اعمال کنید. تا ان‌شاءالله کودکی مستقل و متکی به خود، دارای عزت و اعتماد‌به‌نفس، دارای توانایی ابراز احساسات،شایستگی و کفایت اجتماعی، مستعد و توانا ، و... داشته باشید. ✔️ شرطِ والد مقتدر بودن ،علاوه بر رعایت نکات گفته شده، برقراری تعاملِ‌مثبت با کودک است، با استفاده از تکنیک‌هایی چون: +محبت‌فیزیکی(درآغوش‌گرفتن،نوازش‌و...) +همدلی(درک‌وپذیرش‌ِاحساس‌کودک‌و متناسب با احساسش با او رفتار کردن) +بازی،ارتباط‌کلامی،قصه‌گویی‌و... ۲) پیشنهادمی‌کنم،مجموعه‌صوتی‌تربیت صحیح کودک، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتماً گوش بفرمایید.💯 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام خداقوت خدمت شما بزرگواران.. پسرم از ۳ سالگی چشمش تیک داره والان ۷ سالشه ادامه داره، من متاسفانه سنم خیلی کم بود و توان حل مشکلات رو نداشتم وسر پسرم خالی میکردم و خیلی عذاب وجدان دارم. الان چیکارکنم که تیکش خوب بشه نگرانم تا بزرگیش اینطوری نمونه؟؟ و یه سوال دیگه ای که دارم اینه من به همه چیز منفی نگاه میکنم و استرس میگیرم باعث شده روی خانواده مم هم اثربذاره.. چیکارکنم مثبت ببینم و حالم خوب باشه؟همیشه اعصابم خورده😔 خداخیرتون بده 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰در رابطه‌با‌بخش‌اول‌سؤال ،حتماً به چند نکته دقت داشته باشید؛ ⬅️با‌توجه به اینکه مدت‌زمان تیک در فرزند‌ شما از حدمعمول گذشته ، جهت بررسی و تشخیصِ‌دقیق و درمان، در اسرع وقت حتماً به یک پزشک متخصص و یک روانشناس و مشاور مراجعه کنید ( می‌توانید از ادمین محترم کانال وقت مشاوره تلفنی بگیرید.). ⬅️تیکها،می توانند ارثی باشند و عواملی مثل‌ استرس،اضطراب،تهدید،ترساندن،تحقیر،تنبیه، سرزنش،روابط‌والدین،نگرانی،ناآرامی،خستگی، فیلم‌های‌ترسناک،کمبود خواب و...باعث تشدید و ماندگاری تیک‌ها شوند. ⬅️در‌ نهایت این شما هستید که در کاهش مشکل‌ کودک‌ خود ، سهم‌ بیشتری‌ دارید، بنابراین‌با بالابردن دانش و مهارت‌خود،سعی‌کنید ،برخورد و رفتار مناسبی نسبت به مشکلات داشته باشید. ✅چند راهکار جهت کاهش تیک‌ها : ✔️حتماً سعی کنید آرام باشید و نگرانی را از خود دور کنید ، چرا‌ که نگرانی تأثیر زیادی بر فرزند شما می گذارد و مشکل را تشدید می‌کند. ✔️محیطی امن ، آرام و بدون استرس برای فرزند خود ایجاد کنید. ✔️از توجه و تذکر مکرر،و سرزنش جهتِ اصلاح آن حتما خودداری کنید، چون باعث تضعیف و استرس بیشتر فرزند و تشدید و ماندگاری تیک میشود. ✔️از شرایط،محیط و کارهایی که زمینه بروز و تشدید تیک را فراهم می کند، پرهیز کنید. ✔️تخلیه هیجانی فرزند،از راه ورزش‌های تنفسی،تفریح،سرگرمی و بازی‌های مورد علاقه. 🔰در رابطه‌با‌بخش‌دوم‌سؤال،یعنی؛منفی‌نگری، دقت داشته باشید که افکار و احساسات منفی انرژی روحی و جسمی شما را می گیرد و به شما و خانواده آسیب میزند، بنابراین با درس گرفتن از تجربه‌های منفی و استفاده از آنها به عنوان پله‌های ترقی و پیشرفت ، این افکار و احساسات منفی را از خود دور کنید. ⬅️اگر این افکار‌منفی، ریشه در اتفاقات و اشتباهات گذشته دارد، اجازه ندهید تا ابد با شما همراه باشد، بلکه،اشتباهاتتان را ببخشید و به فکر جبران باشید. ❗️توجه : مثبت‌بودن، به این معنی نیست که شما اصلاً افکارمنفی نداشته باشید، بلکه به این معناست که ، اجازه ندهید، افکار منفی، زندگی شما را کنترل کند . پس مثبت‌اندیش باشید. ✅چند راهکار برای مثبت‌اندیش بودن : ✔️تقویت‌ِایمان،به لحاظ معنوی بیشتر روی خود کار کنید(نمازاول‌وقت، ارتباط‌باخدا، یادنعمت‌ها،شکرگزاری،دائم الوضو بودن‌و...) ✔️خوشبینی نسبت به خود وگفت‌وگوی مثبت با خود؛(من می‌توانم ، من‌ موفق می‌شوم،خدایاشکر که به من سلامتی،خانواده خوب و...دادی،خدایاشکر... ) ✔️تلقینِ‌مثبت ؛اینکه باور داشته باشید که شما می‌توانید،قوی، مثبت و پرانرژی باشید. ✔️همنشینی با افراد مثبت‌اندیش ، پرانرژی و با‌اعتماد به نفس بالا. ✔️داشتن برنامه و هدف برای زندگی؛ با برنامه‌ریزی‌های متنوع(معنوی، تفریحی، ورزش، مطالعه و...) زندگی را از یکنواختی بیرون بیاورید و حالِ خوب و احساس مثبت را جایگزین آن کنید. ✔️خود را از خصوصیات بد و منفی ، رها کنید و خصوصیات مثبت خود را پیدا و تقویت کنید. ✔️اهلِ‌ بخشش و گذشت باشید. ✔️مشکلات‌ِ زندگی را خیر‌ و‌ مصلحت ببینید و با صبوری برای حل آن‌ها تلاش کنید. 🌷ان شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقت به خیر، بنده فرزندپسرم حدودا دوسال وهشت ماهه ست مشکلی که باهاش دارم اینه که معمولا وسایل خونه مثل گوشی تلفن یاقندون یاوسایل بازی شوپرت میکنه یامیریزه، باهمسن وسال های خودش بازی میکنه ولی گاهی کارش به کتک کاری هم میرسه، ازنظر خوابیدن اززمان بچه گیش هم خیلی بدخواب وسخت خواب بوده، نگرانم که نکنه اینها علائم بیش فعالی باشه، لطفا راهنمایی بفرمایید، سپاسگزارم پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب ،سرکار خانم بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما مادر گرامی به طور کلی زمانی که ما از یک رفتار در کودک صحبت می کنیم اولین چیزی که برای ما بسیار حائز اهمیت هست سن کودکه ...توجه بفرمائید که شما از کودک دو سال و هشت ماهه صحبت می کنید .یعنی سنی که در اون بچه ها به شدت به دنبال تجربیات حسی و حرکتی هستند. پس جای نگرانی نیست چون پرت کردن اشیا یا دعوا با سایر کودکان در این سن چیز عجیبی نیست . البته که ما برای بچه با لحن آرام در عین حال قاطع توضیح میدیم که این پرت کردن کار خوبی نیست.و بعد با بعضی تکنیک های رفتاری مانند بی توجهی یا تحسین توجه مثبت در زمان هایی که کودک رفتار مطلوب رو انجام میده می تونیم دفعات این رفتار رو کاهش بدیم . در خصوص بیش فعالی دقت بفرمائید که این اختلال فاکتور های خاص خودش رو داره.به طور کلی زمانی که ما از بیش فعالی صحبت می کنیم از ناآرامي و بیقراری بیش از حد و هم چنین عدم دقت و تمرکز بچه ها صحبت می کنیم .صرف پرتاب کردن اشیا اصلا نمیتونه به بچه برچسب بیش فعالی بزنه و تنها یک درمانگر کودک می تونه این موضوع رو تشخيص بده پس نگرانی رو بابت این مساله از خودتون دور کنید و با ارامش و توکل به خدا از تربیت فرزندتون لذت ببرید.💐 کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob
سلام استاد بنده 23سالمه همسرم 39 استاد هیچ حسی به همسرم ندارم . بود نبودش واسم هیچ فرقی نداره . اصلا نمیشه باهاش حرف زد . اصلا نمی خوامش . دوازده ساله ازدواج کردیم . همسرم اهل نماز و روزس . اعتیادم نداره . کارم می کنه برای نون حلال . نمی دونم دردامو چه طور بگم نمی خوامش . دوازده ساله اصلا هیج جا من و دخترمو نمی بره . هر هفته صاحب کارش پولشو دیر میده تلافی شو سر من در میاره . استاد چیزی تو خونه گم میشه . یک کتاب دعای کوچیک . این قد اوقات منو تلخ کرد . غذا درس میکنم این قد عیب میگیره با این که خوب میشه . تا یک هفته مسخرم میکنه . استاد بچهم مریض میشه یک شکم درد ساده تو بغلم راش مبرم اونم بلند میشه میزنه تو سرش دنبال من راه میره میگه بچمو چشم زدن . ای فوشایی میده که خشک میشم سر جام . خونه پدر منم نمیاد میگه چیزیم ندادن . یک ساله نیامده . قبلا که میومد سر سفره که مینشست . یک جوری برخورد میکرد پیش خانوادم که اینا چی درس کردین . با این که تو خواب شبشم همچین غذاهایی ندیده بود . فقط مریضه . استاد اگه یک متنی واسش بخونم میگه این چیه ازکجا اوردیش . کی فرستاده . کدوم گروه بوده . بعضی موقع هام استاد بهم غیر مستقیم میگه تو باکسی در ارتباطی . گاهی تو حیاطم میبینم از کنار پنجره میاد نگام میکنه . ...... از خونه پدرم چیزی میارم میگه اینا حرامه نمی خوره نمیارم پیش بچه 5ساله به اون میگه هیچیمون نمیدن که بره به خانوادم بگه. با این که پدرم کارگره . زحمت میکشه . اینم بگم منم با خانواده همسرم هیچ رفت امدی ندارم . هیچ کدوم از جاریام اونجا نمیرن . منم به کل نمی خوان .سر ارث میراثم خانواده من با خانواده همسرم دعوا دارن . پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم سلام به شما خواهر گرامی از اینکه این دغدغه ذهنی خودتون رو با مجموعه ما مطرح کردید سپاسگزارم چرا که با مطرح کردن یک دغدغه با یک فرد امین و دغدغه مند قطعا از رنج اون تا حد زیادی کاهش پیدا می کنه. خواهر عزیز من این رنج و ناراحتی شما رو از برخوردهای ناراحت کننده همسرتون درک می کنم اما خواهش می کنم جهت ارامش بهتر ذهنی وروحی خودتون برای مدتی فقط تمرکز خودتون رو به ویژگی های مثبت همسرتون اختصاص بدید.واقعا به این توجه کنید که همسر من چه ویژگی های مثبتی داره؟ این ها رو لیست کنید و هر وقت مورد جدیدی به ذهنتون رسید اضافه کنید و مرور کنید. در گام بعدی پیشنهاد می کنم به خودتون برگردید ....یعنی بیینید زمانی که همسرتون رفتار ناراحت کننده ای بروز میدن شما چه عکس العملی نشان میدید؟ من عمیقا معتقدم ما خانم ها با برخورد مناسب و صبر فعال تا حد زیادی می تونیم این رفتارهای همسرمون رو تغییر بدیم . و مرحله بعدی خواهر خوبم : پذیرش و سازگاری یعنی زمانی که من تمام تلاش خودم رو برای بهبود روابطم با همسرم داشتم این معایب رو بپذیرم و اذعان کنم که من هم کامل نیستم.و به این فکر کنم که زندگی در این دنیا مجموعه ای از سختی ها و پستی و بلندی هاست . این رنج رو با آغوش باز بپذیرم .هرچند سخت اما شدنی و زمانی که شما به این مرحله برسید و برای این صبرتون با خدا معامله کنید حلاوتی رو می چشید که شاید با هیچ چیزی عوض نکنید.👌 در نهایت پیشنهاد می کنم هم از مشاوره تلفنی با مشاپران امین کانال و هم از مجموعه های صوتی هنر زن بودن ۱ و ۲ بهره ببرید که قطعا در باز کردن گره های ذهنی شما در مواجهه با این مساله راهگشا خواهد بود✅ کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob
سلام خداقوت?من ۳۴ و همسرم ۴۰ ساله,پنج سال ازدواج کردیم مستاجریم و یک فرزند زیر یکسال داریم ایشون تا دیروقت کار میکنند و این باعث سستی و بیحالی من تو زندگی شده جوری که وقتی ۱۲ به خانه میاین من انژری ندارم و بخصوص الانم که فرزند دارم و نظم زندگیم بهم خورده جوری که حتی به امورات منزل نمیرسم ذوق و شوقی ندارم چون بیشتر خسته ام و امید ندارم اصلا نمیتونم برنامه ریزی کنم.. وقتی هم بهشون میگم میکن با این اوضاع گرونی چاره ندارم از طرفی نگران فرزندم که باید زود بخوابه چون رو به رشد هست از طرفی هم ارتباط با پدر کم میشه چه کنم? پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام به شما دوست عزیز در ابتدا خدا رو شکر می کنم که همسر شما فردی سالم هستن، شغل دارن، همت و غیرت دارند، و برای تامین مخارج زندگی تلاش می کنند.... خب حالا خواهش می کنم یک بار دیگه عبارات بالا رو که برداشت من از متن ارسالی شما بود مرور کنید😊 دقت کردید که ما از هر زاویه ای به یک مساله نگاه کنیم چقدر می تونیم احساسات متفاوتی رو تجربه کنیم؟ درسته که همه ما انسان ها به دنبال ارامش هستیم اما قویا به شما توصیه می کنم به دنبال آرامش جایی بیرون از فکر و ذهن خودتون نباشید و صد البته این به معنای تلاش نکردن جهت بهبود شرایط زندگی ما نیست. سعی کنید اگر واقعا می تونید در هزینه های زندگی تون صرفه جویی داشته باشید این کار رو بکنید تا همسر شما با فراغ خاطر بیشتری در کنار شما باشند. می تونید با فرا گرفتن کارهای هنری و با استفاده از بستر مجازی در راستای کسب درامد و تامین بخشی از هزینه های زندگی قدم بردارید که نهایتا همسر شما می تونن حجم کاریشون رو کم کنند. و به این نکته هم توجه کنید روح یک خونه از روحیه ما خانوم ها نشأت می گیره. پس با برنامه ریزی دقیق و گنجاندن فعالیت‌های مختلف فرهنگي، هنری و ...در برنامه زندگیتون روحیه خودتون رو تقویت کنید. تا حد زیادی این بی حوصلگی ناشی از دست تنها بودن در رسيدگي به امورات فرزندتون ناشی میشه و بسیاری از مادرها در شرایط شما این حالات رو تجربه می کنند. گوشه چشمی هم به این مساله داشته باشید که این شرایط گذراست و قطعا در طی پروسه رشد کودکتون این سختی قطعا کاهش پیدا می کنه.سعی کنید جوری برنامه ریزی کنید که فرزندتون صبح زودتر بیدار بشه و از حضور پدرش لذت ببره.هم چنین برای جبران عدم حضور پدر نوازش کردن فرزندتون از سمت پدر و بازیهای لمسی با اون زمانهایی که در منزل هستند می تونه موثر و مفید باشه. نهایتا خواهش می کنم توجه کنید که این یک پاسخ کلی به یک سؤال کلی است. پس در صورتی که لازم می بینید برای داشتن حال خوبتر با یک مشاور امین صحبت کنید.💐 کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob
گذاری برای نوجوان به نماز سلام لطفا بفرمایید برای پسر 14 ساله چطوری باید قانون گذاری کرد اصلا درس نمیخونه نمازم سهل انگاری میکنه 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم بهروزبیاتی ✅با سلام خدمت شما 🍃در ابتدا بدانیم که هر چه از ابتدا و دوران کودکی ،امری را شروع کرده باشیم ،کودک هم طبیعتا آن را بهتر خواهد پذیرفت ،به عنوان نمونه اگر از همان کودکی ،"قوانینی"را برای کودک قرار داده باشیم ،این روند با توجه به سن کودک فقط،تغییراتی را خواهد داشت . پس اگر کمی خودمان نسبت به این امر سهل انگاری داشتیم ،طبیعی است که به راحتی و به یک باره زیر بار قوانین نخواهد رفت . 👈لذا باید "صبوری "بیشتری برای پذیرش،از،سمت فرزندتان را داشته باشید . 🍃اما چند نکته درباره قانون گذاری : *ابتدا باید در امور ایشان تفکیک قائل باشید .به این معنی که اگر در انجام یک امری سهل انگاری دارد ،این را به همه امور تعمیم ندهید و فقط در مورد آن کوتاهی بازخواستش کنید *قوانین را کوتاه بگویید. *از امور ساده تر شروع کنید .به عنوان نمونه از او بخواهید روزی فقط نیم ساعت درس بخواند . *کنارش باشید و به او بگویید در درسها اگر کمکی خواستی،من هستم و کمک میکنم. *به او اعتماد به نفس بدهید، یکی از راهکارهای این امر،"تشویق "در اموری است که او به راحتی از انجام آنها بر می آید. *در عین جدیّت از انعطاف برخوردار باشید . *سعی کنید در فضای رفاقتی وارد شوید ،تا فرزند شما متوجه خاصیت و فلسفه ،قانون گذاری شما (اینکه قوانین به نفع خود اوست شود .) *حتما نحوه و اصول برنامه ریزی را به او بیاموزید . *از پدرش بخواهید با او صمیمی تر شود، و گاهی با هم به مسجد بروند و.... *تشویق و حمایت کنید با دوستی که اهل مسجد و نماز است رفاقت کند . *پیشنهاد میکنم فایل و کلاس نوجوان در کانال همسران خوب که توسط استاد محترم آقای پور احمد تنظیم شده را گوش کنید . *توکل به خدا داشته باشید وشروع کنید . 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hasaranekhoob
به درس فضای مجازی سلام استاد ممنون بابت تمام دلسوزی هاتون.۵۲ سالمه دوتا دختر دارم که دوتاشونم ادواج کردن ویک‌پسر ۱۷ ساله دارم خانواده ای مقید ومذهبی هستیم .پسرم امسال کلاس دهم هستش ازکلاس اول ابتدایی تا الان رغبتی برای درس خوندن نداشته تا الان بزور تا اینجا اومده الان خود من دیگه بریدم از دستش . تو این کرونا که دیگه خیلی بدتر شده امسال کلا کلاس هاشو خواب بوده وفقط حاضری زده.خیلی موسیقی رپ گوش میده همش از توی اتاقش صدای موسیقی میاد .به تازگی موسیقی زن هم گوش میده.میگه چرا باید گناه داشته باشه خیلی دروغگو شده .تابستان پاش به بسیح ومسجد باز شده با آدم های خوبی در ارتباطه ولی نماز نمیخونه. میگه من اینو نمیتونم قبول ندارم که با نامحرم صحبت نکنم اصل دله آدمه وقتی من به چشم خواهری بهش نگاه کنم چرا باید برام گناه نوشته بشه .شبهااز ترسم که سراغ بازی ومتاسفانه اینستا نره تو اتاقش باهم میخوایم حالا نمیدونم کار درستی میکنم یانه .استاد هرچی از دهنش در میاد بهم میگه .خیلی باهاش مدارا میکنیم وبهش فشار نمیاریم لطفا کمکم کنید 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب ،سرکار خانم بهروزبیاتی با سلام 🌷خیلی خوب که شما تشخیص دادید که استفاده نادرست از،فضای مجازی،همدم شدن در این فضا باعث بروز برخی رفتارها در فرزند شما شده است . لذا باید به آرامی و با برنامه ای جایگزین خوبی برای این کار او بیابید . انرژی که در فرزند شما هست را سعی کنید هدف بدهید . به عنوان نمونه :استفاده از باشگاه و ورزش. مادر زرنگی باشید ،ببینید استعداد و علاقه فرزندتان چیست ،او را تشویق کنید به دنبال علاقه و استعدادش برود . اینکه شبها درکنار .....این چاره کار نیست ،چه بسا آسیب دیگری برای خود شما به همراه داشته باشد . ما باید فرزندان را طوری تربیت کنیم که اگر زمانی ما نبودیم ،بتوانند رفتار درست و مناسب را داشته باشند ،به جای نگهبان بودن ،به سوالاتش جواب دهید ،یا خودتان یا از کسی،بخواهید در محیطی با آرامش سوالاتش را بپرسد و پاسخی دریافت کند . رابطه صمیمی تری با او پیدا کنید . در مورد درس :شاید اشتباه از سمت خود شما بوده به این صورت که از ابتدا و کلاس اول ،به جای او درس خواندید، نگذاشتید عواقب درس نخواندن خود را تجربه کند ،نقش والدین فقط حمایت گری و پشتیبانی است .... علت بی علاقه گی او را کشف کنید ،اگر نیاز به صمیمیت با معلمینش دارد ،این مطلب را با معلمش درمیان بگذارید و از او کمک بخواهید . در آخر پیشنهاد میکنم با یکی از مشاوران امین در کانال همسران خوب مشاوره تلفنی داشته باشید . موفق و مؤید باشید . 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
به معروف و نهی از منکر با سلام بنده دوسال پیش یک دوره امر به معروف شرکت کردم.بعد از اون کم‌کم برام بیرون رفتن سخت شد.چون نه می‌تونم بی تفاوت باشم و از طرفی هم می ترسم از واکنش مردم .خ با خودم در این مورد فکر میکنم که بتونم با خوبی تذکر بدم اما وقتش که میرسه خ میترسم.خودم را از پارک و خرید لباس و مسافرت های تفریحی و ...محروم کرده ام .و دارم عذاب میکشم.و با اینکار شوهر و بچه ها را هم اذیت میکنم.چه کنم؟ 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم بهروزبیاتی با سلام خدمت شما بزرگوار خب حتما در آن دوره ،شرایط، ویژگی‌ها و چگونگی امر به معروف و نهی از منکر را به شما اموزش،دادند و صحبت کردند. اینکه این امر واجب گاهی اگر به درستی و به جا انجام نشود چه آسیب‌هایی هم برای شخص خودتان و هم دیگران خواهد داشت . در رابطه با سختگیر شدن خود نسبت به این امر ،یادتان باشد ما آدمها فقط،یک وسیله هستیم ،و قرار نیست یا خدا از ما فقط و فقط و فقط این واجب و امر را نخواسته که حالا ما صبح تا شب راه بیفتیم و بخواهیم به هر کسی رسیدیم او را امر به معروف و....کنیم ،چون در هر کسی بالاخره یه اشتباه و امر ناپسند وجود دارد . بهترین الگو پیامبر صلوات الله علیه و ائمه اطهار سلام الله هستند ....زندگی و سیره ایشان را در این باره مطالعه بفرمایید . خود امامان هم با تمام الگو و مسئولیتشان ،بعد از دعوت عمومی و.....مردم را رها می‌کردند تا خودشان تصمیم بگیرند. چون در ابتدای کار هستید میتوانید با یکی از افرادی که در این مورد تجربه بیشتری دارند همراه شوید و به صورت عملی و ملموس و از نزدیک چند بار عملکرد و بازخورد دیگران را ببینید تا آمادگی لازم را کسب کنید. مثل هر رفتار و امری که با یک دوره نمی‌توان انتظار رفتار صد در صدی یا مهارت کامل را داشت ،این قضیه هم همین طور است ،فقط به آن دوره متکی نباشید ،مطالعه و باز تاکید میکنیم :👈مطالعه چه مکتوب و چه سخنرانی اساتید و بزرگواران را در این زمینه مطالعه بفرمایید . توکل به خدا را فراموش نکنید ،با یک نیت پاک و خالص ،ان شاالله موانع برطرف می‌شود. وسواس شما بی مورد است و مخرب ،در حالیکه امر به معروف و نهی از منکر یک امر مطلوب و مثبت است ..... موفق و مؤید باشید 🌸 همسران خوب 🌸 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
# دیدن تصویر مستهجن سلام خدمت استاد محترم من خانمی ۳۶ ساله با۴ فرزند می باشم فرزند دوم پسر ۱۲ ساله من متاسفانه به خاطر درسش گوشی می دادم استفاده کنه در این بین وارد اینترنت شده وتصاویرمستحجن دیده چند ماه پیش بعد من متوجه شدم وگفت نمیبینم دوباره چند وقت بعد متوجه شدم دوباره رفته ودیده الانم زیاد درون دستشویی می ماند به نظر شما من چه کار کنم وقتی ناراحت میشه خیلی عصبی میشه ومیخاد از خونه بره وکتک کاری می کنه ولی بعدازکمی وقت آروم میشه 🌷پاسخ مشاور# امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکارخانم پورشفیعی 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم 🌺 🦋تا می توانید فضای خانه را جذاب ، با نشاط و شاداب کنید. 🦋سعی کنید اجتماعات خانوادگی را زیاد و پر شور کنید مثل سر سفره و غیره . 🦋اجازه بدهید پسرتان حرف‌هایش را هر چه باشد به راحتی بزند . به هیچ وجه او را سرزنش و تحقیر نکنید. 🦋دید خود را نسبت به فرزندتان تغییر دهید و مثبت های او را بیابید و آنها را در برابر او و جمع بازگو کنید. 🦋 با منطق و استدلال با او درباره استفاده بیش از حداز گوشی و مضرات آن صحبت کنید . تا می توانید کانون خانواده را پر از محبت و عشق و صفا و صمیمیت کنید . از جر و بحث کردن و بگومگو بپرهیزید. 🦋 احترام و ادب و اکرام نسبت به یکدیگر را سرلوحه زندگی خود قرار دهید. حتماً صوت تربیت نوجوان را که در کانال وجود داردگوش دهید . از مشورت غافل نشوید. 🦋سعی کنید رابطه خودتان را با فرزندتان صمیمی تر کنید . 🦋مراقب تغذیه فرزندتان باشید . 🦋سعی کنید در کارهای خانه اورا شریک نمایید. 🦋سعی کنید یه طور خانوادگی در مراسم مذهبی جذابی شرکت کنید .ودر صورت وجود فردی که نوجوان شما اورا قبول دارد از او بخواهید غیر مستقیم با او صحبت کند . موفق باشید
- از -گوشی سلام خدمت استاد محترم من خانمی ۳۶ ساله با۴ فرزند می باشم فرزند دوم پسر ۱۲ ساله من متاسفانه به خاطر درسش گوشی می دادم استفاده کنه در این بین وارد اینترنت شده وتصاویرمستحجن دیده چند ماه پیش بعد من متوجه شدم وگفت نمیبینم دوباره چند وقت بعد متوجه شدم دوباره رفته ودیده الانم زیاد درون دستشویی می ماند به نظر شما من چه کار کنم وقتی ناراحت میشه خیلی عصبی میشه ومیخاد از خونه بره وکتک کاری می کنه ولی بعدازکمی وقت آروم میشه 🌷پاسخ امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکارخانم 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم 🌺 🦋تا می توانید فضای خانه را جذاب ، با نشاط و شاداب کنید. 🦋سعی کنید اجتماعات خانوادگی را زیاد و پر شور کنید مثل سر سفره و غیره . 🦋اجازه بدهید پسرتان حرف‌هایش را هر چه باشد به راحتی بزند . به هیچ وجه او را سرزنش و تحقیر نکنید. 🦋دید خود را نسبت به فرزندتان تغییر دهید و مثبت های او را بیابید و آنها را در برابر او و جمع بازگو کنید. 🦋 با منطق و استدلال با او درباره استفاده بیش از حداز گوشی و مضرات آن صحبت کنید . تا می توانید کانون خانواده را پر از محبت و عشق و صفا و صمیمیت کنید . از جر و بحث کردن و بگومگو بپرهیزید. 🦋 احترام و ادب و اکرام نسبت به یکدیگر را سرلوحه زندگی خود قرار دهید. حتماً صوت تربیت نوجوان را که در کانال وجود داردگوش دهید . از مشورت غافل نشوید. 🦋سعی کنید رابطه خودتان را با فرزندتان صمیمی تر کنید . 🦋مراقب تغذیه فرزندتان باشید . 🦋سعی کنید در کارهای خانه اورا شریک نمایید 🦋.سعی کنید رابط عاطفی پدر ومادر با فرزند تقویت شود . 🦋تلاش شود نوجوان با گوشی تنها نماند . 🦋سعی کنید یه طور خانوادگی در مراسم مذهبی جذابی شرکت کنید .ودر صورت وجود فردی که نوجوان شما اورا قبول دارد از او بخواهید غیر مستقیم با او صحبت کند . موفق باشید
- عشق - ذهنی سلام علیکم استاد من دختری ۱۷ ساله هستم. استاد من توهَم عشق دارم: مثلا وقتی با یه خانمی(دبیر،دوست،آشناو..) اگه پسر داشته باشه میشینم با خودم خیال بافی میکنم،کلا زندگیم تو رویا و خیال معنی میشه،جلو آینه اینقدر با خودم و اون فرد خیالی حرف میزنم،یا هر اتفاقی برام بیوفته تو این خیالم که در آینده همین اتفاق میفته و اون لحظه با مرد خیالی خودم میگم و میخندم🤦‍♀🤦‍♀. دیوونه نیستم هاااا فقط کنترل ذهن ندارم تو معنویت هم دارم خراب میکنم فقط فکرم درحال پرواز،هر پسری هم فکر میکنم عاشقمه و خیال بافی میکنم( کنترل چشم اینم دارم تمرین میکنم😖چون این راهکار ها به ذهنم رسید.) اگه میگین وقت خودم رو پرکنم،باور کنید زمان مثل نور داره میره،درس رو درست نمیخونم😞 افسردگی اینا ندارم ها، 🌺کارهایی دوست دادم تو روز انجام بدم ولی....:یه سخنرانی گوش کنم،یه چند صفحه کتاب غیردرسی بخونم،درسم رو بخونم،نیم ساعت ورزش کنم،و از گوشی کم استفاده کنم😬 برای هیچ کدوم برنامه ندارم و فقط گوشی،برنامه مینویسم ولی اصلا نمیتونم مثل اون انجام بدم چون اعتیاد به گوشی دارم. 💥 از همه مهمتر ( زنای ذهنی دارم با اون مرد خیالیم خیلی حس بدیه تصویرش رو تصور میکنم😔😭)من اول رمان های+۱۸میخوندم ،(یک بار هم فیلم خیلی بَد دیدم) ولی الان یک ماهی میشه که کلا ترک کردم و دارم خودسازی میکنم. 🌷پاسخ تربیتی همسران خوب،سرکارخانم # پورشفیعی 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺سلام علیکم 🌺 سلام دختر گلم به شما تبریک میگم شما خیلی خوب مسائل خودتون رو تا حدی آسیب شناسی کردید .... 🦋خیال بافی افراطی بسیار آسیب زننده است چون شما را از واقعیت دور میکنه در حالیکه اصل زندگی همین دنیای واقعی است و نرسیدن به دنیای خیالی ممکنه باعث افسردگی بشه . 🦋شما دارید کم کم به سن مناسب ازدواج نزدیک میشد .به نظر بنده به جای تمرکز روی خیال بافی سعی کنید تمرکز خودتون رو روی موارد واقعی خواستگاری بذارید‌ و عاقلانه عمل کنید. 🦋آفرین که شروع کردید به کنترل چشم در ادامه سعی کنید ورودی های ذهنتان رو کنترل کنید ‌.کتابهایی که میخوانید فیلمها، نوع فضای مجازی که استفاده میکنید باید کنترل شده باشد تا اثر سوء بدنبال نداشته باشد. 🦋 سعی کنید راهکارهای کنترل چشم رو یاد بگیرید و تمرین کنید که با انجام درست کنترل ذهن و تمرکز انشالله درس خواندنتون هم بهبود پیدا میکنه. 🦋برنامه ریزی داشته باشید اما نه ریز و سنگین. لیست کارها رو در هرروز بنویسید و سعی کنید گام به گام با برنامه هماهنگ بشید وبرای موفقیت در انجام کارها به خودتون پاداش بدید وبرای انجام ندادن تنبیه تعیین کنید . 🦋برای رفع اعتیادتون به گوشی هم برای خودتون قانون بذارید و مقید باشید ..مثلا روزی فقط دو ساعت 🦋سعی کنید وقت خودتون رو با دوستان مثبت اندیش تر ، فعالتر ،مومن تر از خودتون بگذرانید که تاثیر مثبت روی شما داشته باشند . 🦋سعی کنید وقت خودتون رو با فعالیتهای مثبت مثل مطالعه ورزش پر کنید تا ذهنتان بهتر کنترل شود . 🦋آفرین برای شروع خودسازی .ناامید نشوید انشالله با همین خودسازی و توسل به ائمه و توکل به خداوند موفق میشید ..
سلام ۲۶سالمه دوماه پیش از طریق معرفی با آقایی آشنا شدیم ۲۹ساله و اهل خوزستان هستن،چون قصد ایشون سکونت در مشهد بود بنده آشنایی رو پذیرفتم حدود دوماه با هم آشنا شدیم و خانوادم در جریان بودند،کاملا باهم تفاهم داریم و از نظر اخلاقی اعتقادی و حتی فرهنگی و همینطور علاقه داریم به هم ،مشکلی که هست اینه که خانواده ایشون مخالفت می‌کنند با راه دور چون از نظر مالی هم پایین هستند راه دور رو مشکل بزرگی می‌دونن با اینکه آقا خانواده رو راضی کردن اما مشخصه که ۱۰۰درصد راضی نیستن راستش من خیلی دلسوزم و با اینکه بارها به آقا گفتم که اگه واقعا تحمل دوری نداره رابطه رو پایان بدیم اما ایشون گفتن که از اول قصد ماندن مشهد داشتن،این خیلی منو اذیت می‌کنه که دلم واسه خانواده ش میسوزه میگم غصه میخورن دوری فرزند براشون سخته ،چون خودم خیلی دلسوزم و دوری از خانواده برام سخته از طرفی من واقعا مردی که آرزوشو دارم پیدا کردم و ایشون هم همینو میگن بالعکس ،میشه لطفا راهنمایی کنید که این ازدواج درسته یا نه و این دوری راه برامون مشکل ایجاد نمیکنه راهنمایی لطفا🙏؟ 🌷پاسخ امین کانال همسران خوب ،سرکارخانم 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺سلام علیکم 🌺 🦋در مورد ازدواج با فردی غیر شهر خودتون نکته ای وجود داره که مطمئنا شما با آن روبه رو هستید بحث تفاوتهای فرهنگی است که گویا خودتون این موضوع رو بررسی کردید و مشکلی ندارید . 🦋برای مطمئن بودن از انتخابتون می تونید از مطالب ارائه شده در کانال همسران خوب تحت عنوان ملاکهای انتخاب همسر و نحوه صحیح تحقیق استفاده کنید . 🦋در رابطه با بحث زندگی درشهر دیگر به نظر می رسه باید این موضوع قبل از شروع دیگر مباحث در اولویت اول مخصوصا با خانواده آقا پسر مطرح بشه که بعد از ثابت شدن کفویت باعث اختلاف نشه با این وجود به نظر می رسه آقا پسر چنانچه معقولانه وبا بررسی همه ی جوانب قصد قطعی بر زندگی در مشهد دارن باید سعی کنن این موضوع رو کاملا حل کنند تا باعث بوجود آمدن مشکلات بعدی در مسیر زندگی شما نشه . 🦋بزرگوار دلسوز بودن قلب رئوف داشتن صفت قابل تحسینی هست اما اگر شما همین صفت رو بصورت افراطی در زندگی داشته باشید مطمئنا اقتدار لازم در مسیر زندگی خودتون رو نخواهید داشت پس سعی در تعادل در این صفت مثبت داشته باشید . 🦋بعد از بررسی دوباره ملاکهای انتخاب همسر چنانچه بازهم از ازدواج مصمم شدید از گفتن جملاتی مبنی بر برهم زدن رابطه است که همسر شما رو دلسرد کنه پرهیز کنید.