eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
42.5هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام وقت بخیر من ۵ماهه عقد کردم و تو دوران عقد هسیم حس میکنم خیلی وابسته همسرم هستم خودم حس میکنم اویزونشم،خودش میگه چرا منو اینقد کنترل میکنی خیلی ناراحت میشم اینطوری گفتی خب من نگرانشم..من خیلی جلومو میگیرم ک بهش زیاد زنگ نزم ..من خیلی بدبینم نسبت ب دنیا و اینده و یکمم ب همسرم یه جوری انگار افکار منفی زیاد میاد تو سرم و وقتی یه دعوای کوچیک میشه یه جوری خیلی ناراحت و ناانیدو افسرده میشم من چه رفتاری بکنم ک اینقد عذاب نکشم...مادرم خیلی سرزنشم میکنه برای این وابستگی میگه تشنه اونیو فلان یه مدت دیگه دزش سرد میشی.. 🌹🍃پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب،سرکار خانم سلام خدمت نوعروس عزیزم یکی از علتهای وابستگی به همسر این هست که شما برای خودتون برنامه ای ندارید و کل برنامه ریزی های روزانه تون رو ،حول محور همسر میچینید.مثلا غذامو بخورم بهش زنگ بزنم یا ظرفهارو بشورم بهش پیام بدم و... این نوع رفتار،بیشتر رفتار مادر و فرزندی هستش تا همسری آقایون هم طبیعتاً دوست دارن همسرشون،نقش همسری ایفا کنه،نه مادری در طول روز خودتون رو سرگرم کنید و برنامه و هدف داشته باشید،با این کار هم اعتماد به نفس خودتون رو میبرید بالا و هم همسرتون احساس نمیکنه که دارید کنترلش میکنید. برای پیام دادن و تماس در طول روز،تعداد مشخص کنید،مثلا یکبار شب با هم صحبت میکنیم و صبح هم پیام صبح بخیر و... توصیه میکنم با یک مشاور امین در این زمینه صحبت کنید و هم چنین حتما حتما حتما دوره ی هنر زن بودن رو از ادمین محترم کانال درخواست بدید. خوشبخت و سعادتمند باشید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام وقتتون بخیر آقای پوراحمد ممنون ازکانال عالیتون دخترچهارسال ونیمه ای دارم که خیلی بهم وابسته اس پیش هیچکس وهیچ کجانمیمونه وگاهی توبعضی جمع ها یدفعه گریه میکنه میگه دستم خودم نیست گریه ام میاد .خیلی ناراحتم واقعا کلافه ام کرده باشگاه میبرمش اونجام یدفعه میزنه زیرگریه میگه گریه ام میاد نمیدونم چرا.اینم بگم من جلوش خیلی باپدرش بحث میکنم سرمشکلاتی که داریم بخاطرشغلش والان بیشترهم شده میدونم مقصرخودمم که این بچه اینجوری شده اما ازشما فقط راه حل میخوام که اینقدبی دلیل گریه نکنه واینکه ازوقتی داداش کوچیکش که یه سال ونیمشه بدنیااومده خیلی توجمع میخوادجلب توجه کنه مخصوصا نسبت به چندنفرازاقوام که خیلی به داداشش محبت میکنن .دوس دارم بیخیال باشه کم حرص بخوره هرچی میگم اون کوچیکه بخاطراون بهش محبت میکنن اما میدونم حسادت میکنه خیلی .خیلی نگران حال روحی دخترم هستم چون خودمم ازبچگی پدرموازدست دادم خیلی روحیه ام ضعیفه دوس ندارم دخترم مثل خودم زیادگریه کنه.ممنون ازشما خداخیرتون بده 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰در رابطه با شدید دلایل مختلفی وجود دارد؛که باید بررسی شود، و اگر والدین به درستی به این موضوع پاسخ ندهند، مشکلاتی مثل(چسبندگی،عدم استقلال‌وپرخاشگری و...) برای کودک بوجود می‌آید. ❇️ برخی دلایل وابستگی: 🔺روابط و فضای پرتنش و ناآرام خانه و خانواده 🔺رفتار ،نگرانی‌ها‌واضطراب‌و‌استرس‌خودِ مادر 🔺نوع تربیت و برخورد والدین با کودک مثل سخت‌گیری زیاد ، امر و نهی زیاد ،جلوگیری از حق انتخاب و مستقل بودن کودک. 🔺کمبود توجه و محبت و به‌موقع و به‌درستی برآورده نشدن نیازهای کودک،یا وابستگی‌های‌از طرفِ خودِمادر که‌به کودک هم منتقل‌می شود. ⬅️البته در توجه‌و‌محبت نه افراط کنید نه تفریط بلکه حداعتدال را رعایت کنید تا فرزندتان آسیب نبیند. (برای توضیحات بیشتر را در کانال جستجو بفرمایید.) 🔺وجود فرزنددوم و توجه بیش از حد به او و احساس نادیده گرفته شدن در فرزنداول. ❇️برخی دلایل گریه کردن : 🔺محیط ناآرام و روابط پرتنش والدین،باعث شده که او هم نگران و ناآرام باشد و با گریه این استرس و اضطراب را تخلیه کند. 🔺کمبود‌توجه‌و‌محبت و خلأ عاطفی‌دارد. و با گریه به دنبال جلب توجه و حمایت است. 🔺در کنترل احساسات خود ناتوان است و باگریه کردن آن را ابراز می‌کند. 🔺نمی‌تواند احساساتِ‌ خود را (ناراحتی،ترس‌و...) به‌صورت‌کلامی بیان‌ کند،بیشتر،احساساتش را در رفتار،مثلا با گریه نشان می‌دهد. 🔺وابسته است و تحملِ فاصله و جدایی را ندارد. 🔺مقایسه و سرزنش شده است. 🔺از شما این رفتار را دیده،به تقلید از شما، او هم عادت به گریه ‌کرده است و... ⬅️((برای بررسی دقیق‌تر می‌توانید از ادمین محترم کانال، وقت مشاوره تلفنی بگیرید.)) ❇️برخی دلایل حسادت کردن: 🔺محبت‌وتوجه بیش‌از‌حد‌ والدین و اطرافیان به‌ فرزنددوم‌ وکمبودمحبت‌و‌بی‌توجهی‌به فرزند‌اول. 🔺تبعیض بین فرزندان 🔺مقایسه او با دیگران 🔺سرزنش و... ⬇️ راهکارها در پست بعدی ⬇️
✅راهکارها برای کاهش هرسه مورد ( ) : ✔️شما و همسرتان بهترین الگو برای فرزندتان باشید.(در روابط،احترام،در کنترل احساسات و...) ✔️باهمسرتان در تربیت فرزندان هماهنگی و صبوری داشته باشید. ✔️باید آرام باشید و نگرانی‌ها را از خود دور کنید، مشکلات‌زندگی را گذرا و خیرومصلحت ببینید و باصبوری‌برای‌حل‌آن‌ها تلاش‌کنید. ✔️ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و تقویت کنید. ✔️توجه به نیاز‌های فرزندان و برآورده کردن آن‌ها همراه با مراقبت و محبت. ✔️محیط امن و آرام برای فرزندان خود،ایجاد کنید و از دعوا و تنش جلوی فرزند خودداری کنید. ✔️شرایطِ ارتباط و بازی با دوستان و همسالان را برای فرزندتان ایجاد کنید. ✔️برنامه‌های‌روزمره‌ی فرزندتان مثل ؛غذا،خواب،بازی،را تاحدممکن حفظ کنید. ✔️قبل از اینکه از فرزندتان،فاصله بگیرید حتما او را از برنامه‌ی خود مطلع‌کنید، مثلاً بگویید دخترم من الان می خوام برم آشپزخانه،غذا بپزم، یا به اتاق میرم ،شما بعد از اینکه بازیت تموم شد و کارت رو انجام دادی بیا پیشم.بنابراین اصلا بدون‌اطلاع قبلی و ناگهانی از او جدا نشوید. ✔️نسبت به زمان‌هایی که وابستگی کمتری نشان‌می‌دهد و از شما جدا می‌شود ،مثلا بادوستانش بازی می‌کند، بعد از آن زمان ،با لحنی محبت‌آمیز او را تشویق و تحسین کنید. ✔️شرایط جدا خوابی فرزندتان را فراهم کنید. ✔️اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید ؛ با: 🔹حمایت و تشویق و قدردانی از تلاش‌های او. 🔹تأکید بر نقاط مثبت او و تقویت آنها 🔹برقراری ارتباط با همسالان 🔹اجازه بدهید مطابق سن خود رفتار کند. 🔹سپردن مسئولیت‌ها و تمرین و کار متناسب با سن او. 🔹اجازه انجام کار‌ها و حل مشکلات به تنهایی . 🔹شهامت و جسارت فرزندتان را در انجام کارهای جدید،تحسین کنید. 🔹انتقاد و سرزنش و سختگیری ‌نکردن نسبت به عملکرد او. ✔️در‌مواقعی که فرزندتان مضطرب یا نگران است، او را تنها نگذارید. درشرایطی که‌ آرام بود، او را تشویق کنیدتانگرانی‌هایش را به شما بگوید و خود را تخلیه کند، و این اطمینان را بدهید که کنارش هستید. ✔️با و (درک و پذیرش احساسات فرزند« ترس،اضطراب و...او» و رفتار متناسب بااین احساسات، بدون سرزنش و انتقاد) جواب فرزندتان را بدهید. ✔️او را از گریه کردن و تخلیه احساسات،نهی نکنید، در عوض به او یاد بدهید که چه زمانی و کجا می‌تواند گریه کند و چه زمانی بهتر است احساساتش را کنترل کند. ✔️به جای تمرکز رویِ خود گریه، تشویق و کمکش کنید تا هرچیزی‌که‌باعث گریه اش می‌شود را شناسایی و آن را برطرف کند. ✔️احساس امنیت و محبوب بودن را در او ایجاد کنید. ✔️درحرف‌و‌عمل به او نشان‌دهید که از او حمایت‌می‌کنید و بدون‌قید‌و‌شرط دوستش دارید.(محبت‌فیزیکی؛در‌آغوش‌گرفتن،نوازش قصه گفتن و...) ✔️توجه و محبت عادلانه به فرزندان داشته باشید.ه ✔️وقتی میهمان می‌آید، باآنها و یا دیگران که رفت و آمد دارید، هماهنگ کنید که جلوی او به فرزند کوچکتر توجه بیش از حد نداشته باشند بلکه بیشتر فرزنداول را کانون توجه قرار دهند. ✔️بین دو فرزندتان تبعیض قائل نشوید ، چون این تبعیض،باعث کاهش‌ِاعتمادبه‌نفس و خشم ،کینه‌ورزی و حسادت می‌شود. ✔️هنگام توجه شما به فرزنددوم و رفع نیاز‌های او ، همسرتان حواس فرزند‌اول را پرت ، و او را سرگرم کند و به او توجه کند. ✔️ساعتی را در نظر بگیرید که فرزندتان با پدرش بیرون بروند(پارک،خرید و...) ✔️دقت در خرید برای فرزندانتان،اینکه چیزهای ضروری برای فرزند‌دوم را جلوی او به خانه نیاورید، یا برای هر دو خرید کنید. ✔️از مقایسه کردن او با دیگران و سرزنش خودداری کنید. ✔️برچسبِ حسود بودن به او نزنید . ✔️پیشنهادمی‌کنم،مجموعه‌صوتی‌تربیت صحیح کودک، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتماً گوش بفرمایید.💯 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خدمت شما،ممنونم به خاطر پاسخگویی و زحمات شما.من یه خانم ۳۰ ساله هستم،با دو فرزند ۷ و ۱۰ ساله،پسرم ۱۰ ساله و دخترم ۷ سالشه،دخترم خیلی وابستگی شدیدی به من داره طول روز اصلا از من جدا نمیشه،حتی تا این سن آرایشگاه هم نمیزاره ببرمش با اینکه موهاش موخوره داره،هر چقدر باهاش صحبت میکنم که تو بقل خودم بشین موهات رو کوتاه کنه قبول نمیکنه،میترسه.هرشبم پیش ما می‌خوابه ،هر چقدر باهاش صحبت می کنم که همه ی همسن های تو جدا میخوابن ،برات جایزه میگیرم،بازم گریه میکنه،تا زمانی که خوابش ببره پیشش میخوابم،ولی از ترس اینکه من بیام تو خونه ،سریع بیدار میشه،گریه میکنه،واقعا دیگه نمیدونم چه رفتاری باهاش داشته باشم با اینکه پسرمم تو همون اتاق می‌خوابه بازم قبول نمیکنه،از طرفی دیگه هم خیلی لجباز،همش با داداشش در حال دعوا کردن و جیغ زدن و گریه کردن،خواهش میکنم منو راهنمایی کنید چه کار کنم. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم 🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 عرض سلام و احترام خدمت شماخواهرگرامی. وابستگی در سنین پایین تر تاحدی طبیعی است اما در مورد فرزند شما با توجه به سن ایشان نیاز به بررسی بیشتری دارد. ابتدا باید به ریشه یابی موضوع و علت وابستگی فرزند شما پرداخته شود تا انشالله اقدام مفید و موثرتری صورت گیرد. ✅وابستگی کودکان دلایل مختلفی دارد ازجمله: 🔹عدم وجود همبازی و قرار نگرفتن در جمع هم سن و سالان از ابتدای کودکی. 🔹ضعف مهارتهای اجتماعی و ارتباطی کودکان و کمبود اعتماد به نفس. 🔹تجربه دوری طولانی مدت کودک از والدین بخصوص مادر در سنین پایین کودک (از تولد تا ۳ سالگی) به دلیل اشتغال مادر یا سفر و....و در نتیجه ایجاد دلبستگی ناایمن در کودک و ترس جدایی از مادر. 🔹 وجود تنش و دعوا در منزل و بین والدین در حضور کودکان و در نتیجه ایجاد ناراحتی روحی برای فرزندان و ترس از دست والدین و ایجاد وابستگی به آنها. 🔹رفتار ،نگرانی‌ها‌واضطراب‌و‌استرس‌خودِ مادر 🔹نوع تربیت و برخورد والدین با کودک مثل سخت‌گیری زیاد ، امر و نهی زیاد ،جلوگیری از حق انتخاب و مستقل بودن کودک. 🔹کمبود توجه و محبت به‌موقع و برآورده نشدن نیازهای کودک،یا وابستگی‌های‌ افراطی طرفِ خودِ مادر که‌به کودک هم منتقل‌می شود. ⬅️و اما راهکارهایی جهت بهبود این مسئله:⬇️ 🔸اختصاص زمانی در روز به بازی و فعالیت های مادر و دختری با فرزندتان...(مشارکت در پخت غذا رفتن به پارک، خرید و ...) 🔸 ابراز محبت عملی و کلامی به فرزندتان. 🔸فراهم کردن بازی با همسالان و تقویت مهارتهای اجتماعی و ارتباطی.( وجود فرزند جدید در خانواده درکاهش وابستگی فرزندان موثراست). 🔸آرام نگه داشتن محیط خانه و برقراری روابط سالم و صمیمی بین اعضای خانواده. ( پدر و مادر به عنوان الگوی فرزندان باید رابطه سرشار از احترام و صمیمیت داشته باشند‌.) 🔸 پرهیز از دعوا و تنش بین والدین در حضور فرزندان( درصورت وجود اختلاف بین زوجین مسائل و مشکلات در خلوت و دور از چشم فرزندان بیان شود.) 🔸همراهی کردن با فرزندتان در مسائل مربوط به او و بتدریج فاصله خود را از او بیشتر کنید ( مثلا فرزند خود را در محیط های جدید ابتدا همراهی کرده و کنارش باشید و سپس بتدریج فاصله خود را بیشتر کرده تا تحمل دوری از شما در او بتدریج شکل بگیرید.) 🔸سپردن مسئولیت به فرزند تان متناسب با سنش و پس از انجام کار او را مورد توجه و تشویق قرار دهید.( جهت تقویت روحیه خودباوری و اعتماد به نفس). 🔸استفاده از روش قصه خوانی و بازی درمانی متناسب با مشکل موجود فرزندتان به جای صحبت مستقیم در مورد مشکل. ✅در مورد مسئله مکان خواب فرزندتان حتما باید از حدود ۳ سالگی کودک در اتاق مستقل بخوابد و به هیچ وجه در اتاق والدین نباشد. در این مورد به نکات زیر توجه فرمایید⬇️ _ریشه یابی علت ترس کودک و برطرف کردن آن _خرید هدیه و استفاده از طرح های تشویقی ( هر ۳ شب که در اتاق خودت بخوابی جایزه داری و بتدریج این فاصله بیشتر میشه) _ایجاد جذابیت در اتاق و یا تخت فرزندتان. _قصه خوانی قبل از خواب برای کودک و تا چند دقیقه کنارش باشید و با بیان مطالب مثبت به او آرامش بدهید. _بیان الگو از دوستان و هم سن ها که در اتاق خود می خوابند. ✅ در مورد مسئله لجبازی فرزندتان هم عرض کنم که خیلی رفتارها متناسب با سن و طبیعت کودک و حس استقلال طلبی او است که از نظر والدین لجبازی تلقی میشود. امر و نهی و سخت گیری زیاد، انتظارات بیش از حد از کودک حساسیت زیاد والدین، عدم توجه والدین به دو نیاز طبیعی و مهم ( بازی و آزادی در کودکان تا ۷ سالگی ) لجبازی فرزندان را تشدید میکند. توصیه میکنم مطالبی که در مورد لجبازی و دعوای فرزندان را در کانال گذاشته شده جستجو کرده و مطالعه بفرمایید. با آروزی موفقیت برای شما🌷 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
دراتاق والدین پسر ۷ ساله ای دارم که قبل از دو سالگی در اطاق خودش میخوابیده ولی بزرگتر که شد حدود ۵ سالگی بخاطر شرایط مسافرت و ... چندین دفعه همراه من و پدرش خوابیده از اون به بعد تنها خوابیدن براش سخت شده با اینکه ما باهاش همکاری میکنیم و قبل خواب پیشش هستیم و براش قصه می‌خونیم بازهم بهانه گیری می‌کنه. ممنون میشم راهنمایی کنید. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم 🌷بسم الله الرحمن الرحیم 🌷 عرض سلام و احترام خدمت شماخواهرگرامی. وابستگی در سنین پایین تر تاحدی طبیعی است اما در مورد فرزند شما با توجه به سن ایشان نیاز به بررسی بیشتری دارد. ابتدا باید به ریشه یابی موضوع و علت وابستگی فرزند شما پرداخته شود تا انشالله اقدام مفید و موثرتری صورت گیرد. ✅وابستگی کودکان دلایل مختلفی دارد ازجمله: 🔹عدم وجود همبازی و قرار نگرفتن در جمع هم سن و سالان از ابتدای کودکی. 🔹ضعف مهارتهای اجتماعی و ارتباطی کودکان و کمبود اعتماد به نفس. 🔹تجربه دوری طولانی مدت کودک از والدین بخصوص مادر در سنین پایین کودک (از تولد تا ۳ سالگی) به دلیل اشتغال مادر یا سفر و....و در نتیجه ایجاد دلبستگی ناایمن در کودک و ترس جدایی از مادر. 🔹 وجود تنش و دعوا در منزل و بین والدین در حضور کودکان و در نتیجه ایجاد ناراحتی روحی برای فرزندان و ترس از دست والدین و ایجاد وابستگی به آنها. 🔹رفتار ،نگرانی‌ها‌واضطراب‌و‌استرس‌خودِ مادر 🔹نوع تربیت و برخورد والدین با کودک مثل سخت‌گیری زیاد ، امر و نهی زیاد ،جلوگیری از حق انتخاب و مستقل بودن کودک. 🔹کمبود توجه و محبت به‌موقع و برآورده نشدن نیازهای کودک،یا وابستگی‌های‌ افراطی طرفِ خودِ مادر که‌به کودک هم منتقل‌می شود. ⬅️و اما راهکارهایی جهت بهبود این مسئله:⬇️ 🔸اختصاص زمانی در روز به بازی و فعالیت های مادر و فرزندی...( رفتن به پارک، خرید و ...) 🔸 ابراز محبت عملی و کلامی به فرزندتان. 🔸فراهم کردن بازی با همسالان و تقویت مهارتهای اجتماعی و ارتباطی.( وجود فرزند جدید در خانواده درکاهش وابستگی فرزندان موثراست). 🔸آرام نگه داشتن محیط خانه و برقراری روابط سالم و صمیمی بین اعضای خانواده. ( پدر و مادر به عنوان الگوی فرزندان باید رابطه سرشار از احترام و صمیمیت داشته باشند‌.) 🔸 پرهیز از دعوا و تنش بین والدین در حضور فرزندان( درصورت وجود اختلاف بین زوجین مسائل و مشکلات در خلوت و دور از چشم فرزندان بیان شود.) 🔸همراهی کردن با فرزندتان در مسائل مربوط به او و بتدریج فاصله خود را از او بیشتر کنید ( مثلا فرزند خود را در محیط های جدید ابتدا همراهی کرده و کنارش باشید و سپس بتدریج فاصله خود را بیشتر کرده تا تحمل دوری از شما در او بتدریج شکل بگیرید.) 🔸سپردن مسئولیت به فرزند تان متناسب با سنش و پس از انجام کار او را مورد توجه و تشویق قرار دهید.( جهت تقویت روحیه خودباوری و اعتماد به نفس). 🔸استفاده از روش قصه خوانی و بازی درمانی متناسب با مشکل موجود فرزندتان به جای صحبت مستقیم در مورد مشکل. در این مورد به نکات زیر توجه فرمایید⬇️ _اگر علت ترس است ،ریشه یابی علت ترس کودک و برطرف کردن آن _خرید هدیه و استفاده از طرح های تشویقی ( هر ۳ شب که در اتاق خودت بخوابی جایزه داری و بتدریج این فاصله بیشتر میشه) _ایجاد جذابیت در اتاق و یا تخت فرزندتان. _قصه خوانی قبل از خواب برای کودک و تا چند دقیقه کنارش باشید و با بیان مطالب مثبت به او آرامش بدهید. _بیان الگو از دوستان و هم سن ها که در اتاق خود می خوابند. با آروزی موفقیت برای شما🌷 💠کانال تربیتی همسران خوب💠
سلام خسته نباشید .33 سالمه و3 فرزند دارم.زندگی خوبی دارم و هیچ مشکلی در زندگی شخصیم ندارم.فقط اینکه مادرم چند سالی هست که افسردگی داره و تحت درمانه ومن به شدت وابسته به حال مادرم هستم .طوری که اگر به مادرم زنگ بزنم و ببینم بی حوصله هستش به شدت حال روحیم بهم میریزه .و کلا از مادرم خیلی انرژی منفی میگیرم طوری که زندگی شخصیم رو تحت تاثیر قرار داده و شادی زندگیم از بین رفته.دلم میخواد از زندگیم لذت ببرم ولی این انرژی های منفی نمیزارن .خواهش میکنم کمکم کنید و چیزی بگید که آرومم کنه. پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم سلام خدمت شما دوست عزیز، اینکه شما دغدغه سلامتی مادر خودتون رو دارید قابل احترام و باارزشه.اما اينکه این علاقه تبدیل به وابستگی بشه و بر سایر حوزه های زندگی شما تاثیر گزار باشه باید بررسی بشه. در برخورد با این مساله باید با شیوه صبر فعال روبرو بشید.یعنی در حالیکه این بیماری رو یه امتحان الهی در زندگی خودتون می دونید اما در کنارش تمام تلاش خودتون رو برای بهبود حال مادرتون و هم چنین خودتون به کار ببرید. مسلما با توجّه به دغدغه خودتون در این زمینه برای بهبود حال مادرتون زیاد تلاش کردید سعی کنید در ادامه این مسیر برای درمان موثر افسردگی مادرتون ایشون رو تشویق کنید. شما با تقویت روحیه و انگیزه خودتون فضا رو تغییر بدید و از راهکارهای معنوی مثل دعا و توسل کمک بگیرید و از شکرگزاری غافل نباشید که این توفیق رو دارید که در خدمت مادر خود باشید. لطفا فهرستی از فعالیت های مورد علاقه و زمان بندی انجام اونها تهیه کنید و با توجه به این فهرست حتما برای انجام این فعالیت ها برنامه ریزی و اقدام کنید به این صورت تمرکز خودتون رو از مسایل آزاردهنده بردارید و به مسایل دیگر زندگی متمرکز بشید.حتما زمانی رو برای وقت گذارندن و تفریح با فرزندانتون اختصاص بدید و از این زمان برای ترمیم روحیه خودتون و فرزندانتون و شاد نگه داشتن فضای منزل استفاده کنید
سلام و خداقوت 🌹 استاد بنده حدودا ۳ ماه هست که عقد کرده ام خیلی وابستگی به همسرم پیدا کردم و دوست دارم هر روز ببینمشون وقتی با هم هستیم معمولا زمان رو متوجه نمیشیم و این باعث شده که تقریبا هر روز با ساعتهای طولانی همدیگرو میبینیم و بعضا شبها خیلی دیر به خونه برمیگردیم (بعد نیمه شب) خانواده هامون هم ناراضی هستن از این وضعیت ولی من واقعا نمیتونم کاری که میگن رو انجام بدم و البته همیشه تو ذهنم هست که چرا وقتی شرعا و قانونا بودن ما مشکلی نداره اینقدر خانواده ها فشار وارد میکنند ؟؟ 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و خداقوت خدمت شما🌸 🌹ازدواج شما را تبریک می گویم و برایتان آرزوی خوشبختی می کنم . 🌹معمولا زوج های جوان در دوران عقد وابستگی های شدیدی به همدیگر دارند و دوست دارند ، بیشتر اوقاتشان را کنار هم بگذرانند . 🔅اما فرهنگ بعضی شهرها یا خانواده ها این است که ، در عین حال که شما شرعا و قانوما محرم هستید ، اما یکسری محدودیت هایی را برای زوج هایی که در این دوران به سر می برند ، قرار می دهند ، مثلا فلان ساعت به خانه ی خودتان برگردید ، یا با همدیگر اجازه ی مسافرت رفتن نمی دهند و ... ⚜درست است که شما شرعا و قانونا محرم هستید ، اما با این وجود ، بهتر است برای حفظ احترام به والدین خود ، تا حدودی به این آداب و رسوم ها احترام بگذارید ، که خدای نکرده باعث کدورت و ناراحتی بین شما و والدین ها نشود . ♻️ علی کل حال ، یک سری راهکارهایی ارائه می شود که هم به روابط شما لطمه نزند ، و هم اینکه باعث حفظ احترام بیشتر شما و والدین تان شود. 1⃣ بعضی از قرارهای دیداریتان را خارج از منزل انجام دهید . مثل رفتن به پارک ، مهمانی ، پیاده روی و کوهنوردی و ... چرا که حضور مداوم و طولانی، در خانه های همدیگر باعث آزار و اذیت سایر افراد خانواده می شود . 2⃣ سعی کنید قرارهایتان هدفمند باشد . با همدیگر در مورد اهداف کوتاه مدت و بلند مدت زندگیتان صحبت کنید و از این فرصت طلایی دوران عقد استفاده کرده ، میزان مهارت زندگی مشترکتان را افزایش دهید . مثلا برنامه بگذارید، تا قرار بعدی هر کدام بطور جداگانه یک صوت از هنر مرد بودن و هنر زن بودن از سری صوت های آقای پوراحمد خمینی را گوش دهید. یا مجموعه کتاب های تا ساحل آرامش آقای عباسی ولدی را تهیه کنید و با همدیگر یا بطور جداگانه مطالعه فرمائید و در موردشان با همدیگر صحبت کنید . 3⃣ نکته بعدی اینکه دوران عقدتان طولانی نشود ، چون علاوه براینکه خودتان در رفت و آمدها اذیت می شود، باعث ایجاد حواشی و دلخوری های احتمالی هم می شود . ⚜ ان شاء الله با یاری خداوند متعال ، زندگی زیبا و خدایی را شروع کنید و همیشه از کنار هم بودن لذت ببرید . @hamsaranekhoob
دختردوساله و نیمه دارم که بسیار وابسته به خودم هست. با وجود اینکه خودم و پدرش اجتماعی هستیم ولی اون اصلا اینطوری نیست، حتی با عموهاش و کسایی که زیاد هم ارتباط داریم خیلی ارتباط نمیگیره و فقط به خودم چسبیده. کارهای شخصیش هم همه اش به عهده خودمه. این وابستگیش از بدو تولدش بوده و فقط پیش خودم آروم بود 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و خداقوت خدمت شما🌸 ‼️توجه داشته باشید که ؛ طبیعتا در این سن کودکان وابستگی دارند، و نباید بیش از اندازه نگران باشید . ⬅️ اما اگر وابستگی بیش از حد باشد باید بررسی شود که ریشه این وابستگی از کجاست؟ دلایل متعددی در رابطه با وابستگی وجود دارد ، که باید بررسی شود ؛ ✔️ وابستگی های افراطی خودِ مادر به فرزند یا داشتن اضطراب و استرس مادر و نمود آن در رفتارهایش ✔️ زود از شير گرفتن کودک ✔️ تنهایی کودک و نداشتن همبازی و ارتباط با هم سن و سال خود ✔️عدم آرامش و امنیت روانی در منزل ، به واسطه ی دعوا و تنش بین والدین در حضور کودک ✔️ ضعف مهارت های ارتباطی و اجتماعی و کمبود اعتماد به نفس ✔️ ترس ناشی از دیدن فیلم و یا تصاویر ترسناک ✔️نوع رفتار والدین با کودک مثل امر و نهی های زیاد و سخت گیری های بی جا و... ♻️ در این رابطه ، بررسی لازم را داشته باشید و اگر دلیل این وابستگی را در موارد بالا دیدید ، تدابیر لازم را به جهت رفع آن داشته باشید. ⬅️ و اما یک سری راهکارهایی در جهت بهبود این مسئله : 1⃣ سعی کنید فضای منزل امن و آرام باشد و اگر احیانا با همسرتان اختلاف نظری داشتید سعی کنید ، در صورت عدم حضور کودکتان ، در خلوت در این موارد صحبت کنید .(فرزندان تنها باید شاهد ارتباطی سرشار از صمیمی و احترام بین والدین باشند . ) 2⃣ شرایطی را فراهم کنید که کودکتان با دوستان همسن و همجنس و هم فرهنگ خودتان ، ارتباط بگیرد و با همدیگر بازی کنند . (تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی کودک) 3⃣ بازی ، بسیاری از عادت ها و یا رفتارهای کودک را تعدیل می‌کند، لذا برای کودکتان وقت بگذارید و با او بازی کنید. به ویژه بازی هایی مثل قایم موشک ، تا فرزندتان برای لحظاتی تنها باشد و کم کم به نبود شما عادت کند. 4⃣ از راهکار قصه گویی نیز می‌توانید کمک بگیرید. شما می توانید در قالب قصه ، بصورت غیر مستقیم ویژگی های یک پسر شجاع و با اعتماد به نفس را یادآوری کنید. 5⃣ در ارتباط با تلویزیون و یا بازی های موبایل نظارت داشته باشید. که شاهد فیلم یا تصاویر ترسناک نباشد. 6⃣ به کودکتان مسئولیت هایی در حد توانش دهید. مثل مسئولیت آوردن نمکدان بر سر سفره. در صورت انجام ، او را تشویق و تایید کنید.( جهت تقویت روحیه ی خودباوری و اعتماد به نفس) 7⃣ وجود فرزند جدید در خانواده در کاهش وابستگی فرزندتان موثر می باشد . ✅ پیشنهاد میکنم مجموعه صوتی "تربیت کودک از تولد تا ده سالگی" را از کانال تهیه و گوش کنید تا با اصول صحیح تربیتی بیشتر آشنا شوید. 🌹 ان شاء الله خداوند متعال شما را در تربیت فرزندانِ صالح یاری کند. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام استادوقتتون بخیر دختری یک سال و۹ماهه ای دارم که جدیداوقتی به درخواستش جواب ردمیدیم سریع قهرمیکنه،سرش رامیذاره روی زمین وگریه میکنه یاجیغ میزنه.خواستم ببینم بایدچطورباهاش برخوردکنیم؟بعضی مواقع نمیشه واقعااون چیزی که میخادرابهش بدیم.ومشکل دوم این که خیلی وابسته است،توی خونه همش میگه کنارم باشیداصلاتوی اطاق یک ثانیه هم تنهانمیمونه هرجابرم میاددنبالم.ممنون میشم راهنمایی کنید.تشکر 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و عرض ادب خدمت شما خواهر محترم 🍀در رابطه با بخش اول سوالتون با توجه به اینکه کودک شما سن پایینی دارد و لازم هست که نیازش به موقع پاسخ داده شود. و در این شرایط سعی کنید از روش حواس پرت کردن استفاده کنید. و یا یک جایگزین دیگر به او بدهید. اکنون درکی از روش قانون گذاری ندارد و بهتر است همراهی و صبوری کنید. اما به مرور زمان که بزرگتر می‌شود سعی کنید بین نیاز و خواسته کودک خود تفاوت قائل شوید. به نحوی که نیاز کودک باید سریع پاسخ داده شود مثل نیاز تشنگی یا گرسنگی و... اما برخی دیگر از خواسته ها ضروری نیست و لازم نیست به محض درخواست اجابت شود. و زمانی که به هر دلیل صلاح ندیدید برآورده شود کودک شما ممکن است شروع به گریه و جیغ زدن کند اگر در این شرایط خواسته اش اجابت شود روشی می‌شود برا رسیدن به همه ی درخواست هایش... که لازم است در این شرایط شما نسبت به گریه و جیغ او بی تفاوت باشید. و عکس العملی نشان ندهید. 🍀در رابطه با بخش دوم سوالتان در مورد وابستگی؛ اقتضای سن کودک شماست. تا سه سالگی وابستگی در کودکان طبیعی است. پس سعی کنید به کودک خود محبت کنید. او را در آغوش بگیرید. ضمن اینکه میتوانید بررسی نیز کنید آیا چیزی باعث ترس کودک شما شده است؟ آیا ارتباط زیادی با گوشی همراه و تلویزیون دارد؟ ✨سعی کنید فضای منزل در آرامش باشد. ✨برای کودکتان به اندازه کافی وقت بگذارید. ✨بازی با کودک از جانب شما و یا پدرش بسیار در تعدیل رفتارهایش می‌تواند مؤثر باشد. و به مرور زمان که بزرگتر می‌شود گرایش به بازی با همسالان پیدا می‌کند و کم کم وابستگی از شما کم می‌شود. ✨مراقب باشید که رفتار خود شما نیز زمینه وابستگی بیشتر کودک را فراهم نکند. 🦋پیشنهاد میکنم مجموعه تربیت فرزند از تولد تا 9 سالگی را از کانال تهیه و گوش کنید. نکات تربیتی مطرح شده بسیار برای شما مفید است. 👌با سرچ کلمه (وابستگی) در همبن کانال نیز می‌توانید از پاسخ های مشابه سوال خود بهره مند شوید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقتتون بخیر من ۸ ماهه که ازواج کردم و الان تو عقدم . همسر بنده خیلی به برادرشون وابسته هستن و برادر شوهرمم مجردن و در شهر دیگه ای دانشجو هستن . زمان هایی که ایشون میان تمام مدت همسر من زمان هاش رو با ایشون میگذرون و بیرون رفتن های ما همیشه با ایشون هست و هیچ تایم خالی ای شوهرم وقتی که ایشون هستن ندارم حتی زمان هایی که میان دنبال من هم ایشون همراهشون هست و توی تصمیم گیری های همسرم نقش خیلی زیادی دارن و وابستگی خیلی زیادی به هم دارن . این موضوع خیلی من رو اذیت میکنه و باعث شده من حساس بشم . من این موضوع رو با همسرم مطرح کردم اما متاسفانه ایشون قبول نمیکنن و میگن که خانوادشون اینطوریه و من حساسیت زیادی روی این موضوع نشون میدم . و این تابستون به دلیل تموم شدن ترم ایشون حدود ۳ ماه اینجا هستن و من میخواستم بپرسم ازتون که چیکار میتونم برای این وابستگی بیش از حد انجام بدم ؟ 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم🌺 با توجه به نامحرم بودن برادر همسرتان ، قاعدتاً حضور بیش از اندازه ایشان به طور کلی صحیح نمی باشد؛ اما با توجه به تذکرات شما خواهر محترم و توجیهات همسرتان در باره این موضوع ، مشخص است که راه حل این مطلب این است که باید مقداری بیشتر نسبت به خانواده شوهرتان توجه داشته باشید تا همسرتان اعتمادش نسبت به شما جلب شود و تذکرات شما را حمل بر عدم دوست داشتن نسبت به آنها نکند. @hamsaranekhoob
سلام وقتتون بخیر من ۸ ماهه که ازواج کردم و الان تو عقدم . همسر بنده خیلی به برادرشون وابسته هستن و برادر شوهرمم مجردن و در شهر دیگه ای دانشجو هستن . زمان هایی که ایشون میان تمام مدت همسر من زمان هاش رو با ایشون میگذرون و بیرون رفتن های ما همیشه با ایشون هست و هیچ تایم خالی ای شوهرم وقتی که ایشون هستن ندارم حتی زمان هایی که میان دنبال من هم ایشون همراهشون هست و توی تصمیم گیری های همسرم نقش خیلی زیادی دارن و وابستگی خیلی زیادی به هم دارن . این موضوع خیلی من رو اذیت میکنه و باعث شده من حساس بشم . من این موضوع رو با همسرم مطرح کردم اما متاسفانه ایشون قبول نمیکنن و میگن که خانوادشون اینطوریه و من حساسیت زیادی روی این موضوع نشون میدم . و این تابستون به دلیل تموم شدن ترم ایشون حدود ۳ ماه اینجا هستن و من میخواستم بپرسم ازتون که چیکار میتونم برای این وابستگی بیش از حد انجام بدم ؟ 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم🌺 با توجه به نامحرم بودن برادر همسرتان ، قاعدتاً حضور بیش از اندازه ایشان به طور کلی صحیح نمی باشد؛ اما با توجه به تذکرات شما خواهر محترم و توجیهات همسرتان در باره این موضوع ، مشخص است که راه حل این مطلب این است که باید مقداری بیشتر نسبت به خانواده شوهرتان توجه داشته باشید تا همسرتان اعتمادش نسبت به شما جلب شود و تذکرات شما را حمل بر عدم دوست داشتن نسبت به آنها نکند. @hamsaranekhoob
سلام و وقت بخیر. دختر سه سال و هشت ماهه‌ای دارم که به محض شنیدن پاسخ نه به کوچکترین درخواستش سریع شروع به زدن من می‌کنه و جیغ می‌زنه، اگر بهش بی‌توجهی کنم یا به آرامی باهاش حرف بزنم یا بهش اخم کنم هر رفتاری با او داشته باشم باز هم به رفتارش ادامه می‌دهد برخورد من باید چطور باشه تا این رفتار را کنار بگذاره؟ زمانی هم که در جمع هستیم به جمع بچه ها نمیره و دائم به من می‌چسبد و به من میگه از پیشم نرو، فقط با بچه های خواهرم و بچه های عمه کمی بازی می‌کنه، البته در کلاسی که خودم مربی هستم هم در بازی شرکت می‌کند ولی در جمع‌های دیگر اصلا رغبتی به حضور در جمع بچه ها ندارد و از من می‌خواهد که به خانه برگردیم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و عرض ادب خدمت شما خواهر عزیز 🍀در پاسخ به سوال شما لازم است این نکته را توجه کنید که بین نیاز و خواسته فرزندتان تفاوت قائل باشید. زمانی که فرزند شما نیازی داشته باشد مثلاً نیاز تشنگی یا نیاز گرسنگی؛ لازم هست به موقع برآورده شود و تعلل نکنید. اما گاهی درخواست فرزند شما جزء نیاز او نیست و لازم نیست اجابت فوری شود در این شرایط بهتر است به گریه و جیغ او بعد از پاسخ منفی بی تفاوت باشید. اگر در آن شرایط فرزند شما به خواسته اش برسد جیغ و فریاد را راهی برای رسیدن به خواسته اش انتخاب می‌کند چرا که با آن نتیجه گرفته است. پس با آرامش و بی تفاوت به جیغ و فریادها به کار خودتان مشغول شوید. البته با توجه به شناختی که از کودکتان دارید برای اینکه این شرایط مدیریت شود سعی کنید اولین پاسخ شما در قبال خواسته او نفی صریح و یا رد خواسته اش نباشد. بلکه ابتدا همراهی کنید و بعد زمان اجابت آن را به وقت دیگری موکول کنید. مثلا موقع ناهار کودک شما بهانه شکلات می‌گیرد. در این شرایط؛ ابتدا بگویید باشه عزیزم شکلات هم بهت میدم اما بعد از اینکه ناهارت را خوردی. اینجا کودک با پاسخ صریح نفی مادر روبرو نشده و واکنش بهتری نشان می‌دهد. اگر هم باز همراهی نکرد از قائده حواس پرتی استفاده کنید. و یا نسبت به واکنش گریه و فریاد او دقایقی بی تفاوت باشید. و بعد آرام به او بگویید هر وقت گریه ات تمام شد صحبت میکنیم. 🍀در رابطه با بخش دوم سوالتان لازم هست نحوه ارتباط شما و فرزندتان بررسی شود. گاهی ناخواسته والدین زمینه وابستگی را فراهم میکنند. از همان ابتدای خردسالی لحظه ای کودک را از خود دور نکردند. و مرتب مراقب بوده اند. تک فرزندی کودک و تنهایی نیز می‌تواند عاملی برای وابستگی باشد. ✨بازی کردن با کودک و یا بازی با دوستان همسن و سال و به مرور حضور در فعالیت های اجتماعی می‌تواند وابستگی ایشان را تعدیل کند. 🦋پیشنهاد میکنم سوالات مشابه سوال خود را از کانال سرچ و مطالعه بفرمایید. و همچنین دوره تربیت فرزند "از تولد تا ده سالگی" را کانال تهیه و گوش کنید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام و ادب ببخشید یه پسر ۷.۵ ساله ای دارم که خیلی به من وابسته است و بعد تولد برادرش خیلی اذیت شد.با برادر ۳ ساله اش درگیر خصوصا وقتی جایی میریم بیرون.تو خونه هم درگیر ولی ما خصوصا پدرش بهش میگیم اون کوچولو باید هواش داشته باشه.بهم میگه تو فقط منو دوست داشته باش بذار بابا اونو دوست داشته باشه. خونه اصولا حرف گوش کنه ولی بیرون همراه ما خیلی اذیت میکنه و در مدرسه به شدت ساکت و آرامه و بچه های دیگه میزننش و خیلی توی خودشه. اجرتون با اباعبدالله🌺 🌺 پاسخ امین کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم      🌺 بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌸 سلام خدمت شما خواهر بزرگوار همونطور که میفرمایید اگر با تولد فرزند دوم روابط و نکاتی پیرامون فرزند اول رعایت نشود با آسیب های جدی و چالش هایی روبرو خواهد شد همونطور که کودک اذعان داشته ایشون از ضعف توجه و محبت از سمت شما رنج میبره شاید اونطور که باید روابط مدیریت و دقت و توجه کافی روش نشده متاسفانه این مسئله روی اعتمادبنفس ایشان نیز تاثیر داشته اکیدا توصیه میکنم محبت زبانی و لمسی خودتون رو به ایشان بیشتر کنید حسادت کودکتون رو در برخورد با برادر کوچکش افزایش ندهید اگر هر توجهی به ایشان داشتین زبانی لمسی و بازی یا حتی تغذیه ای نسبت به ایشان هم داشته باشید این مسئله که ایشان بزرگتر هستن و برارش کوچکتر رو نه به خودتون بگید نه به ایشان پسر بزرگ شما خودش انتخاب نکرده که فرزند اول باشد پس این مسئله رو نوعی سرزنش از جانب شما دریافت می‌کند بهش نگید تو بزرگتری و اون کوچیک و ... سعی کنید به چشم دو پسر دوقلو به هر دویشان نگاه کنید حتی در قضاوت هایتان تا میتونید با رفتار و گفتارتان به ایشان عزت نفس بدین پسر عزیزم جون مادر پسر گلم آقای خونه مرد دادشی قهرمان مامان و ... با بچه ها بازی کنید و حتما وقت بگذارید ولی توجه بیشترتون با پسر بزرگتان باشد ولی فرق نگذارید عدالت رو رعایت کنید اجازه بدین روابط بینتون با بازی ترمیم و اصلاح بشه حتما حتما روزی ۲ساعت با بچه ها بازی کنید سعی کنید بازی هایی که پسر بزرگتون میگن رو انجام بدین بهش احساس تشخص و مهم بودن بدید ازش سوال بپرسین در مسائل مختلف انتخاب لباس خوراکی های مجاز که به سلامتیش آسیب نمیرسونه چی دوست داره انتخابش چیه مامان غذا چی درست کنم؟! و ... عزیز دلم پسر نازم مهربونم قلب مامان بوسه و نوازش رو فراموش نکنید وقتی میخواد بره مدرسه در آغوشش بگیرید و بگید دل مامان خیلی برات تنگ میشه من تا ظهر منتظرتم تا تو برگردی نباید احساس کنه در نبودش شما راحت ترید بشما و بردارش خوش میگذره و حس کنه مثلا اونو تبعید و ترد کردین وقتی برگشت بگید داداشی خیلی دلتنگت بود همش تو اتاقا دنبالت می‌گشت و ..‌. حتما حتما روی نکات تامل بفرمایید و دقت عمل رو بجا بیارید آن شاالله به مرور مسئله شما حل خواهد با آرزوی موفقیت و خوشبختی برای شما خواهر عزیز 🌸 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob
سلام شب بخیر خانواده ای مذهبی هستیم سه دختر دارم ۲۲ ساله ۱۸ ساله و ۱۰ ساله مدتی است برای دختر اولم خواستگار می آید.متاسفانه دختر دومم خیلی مخالف ازدواج خواهرش هست و همش میگه خیلی زوده و باید خواهرم سر کار بره بعد ازدواج کنه دیگه خسته شدم اسم خواستگار بیاد دختر دومم گریه و زاری راه میاندازد و اعصاب همه رو در خانه به هم می‌ریزد میترسم خواستگار خوب دیگه نیاد ممنون میشم راهنماییم کنید پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما مادر گرامی 🌺 علت و ریشه این نگرانی و اعتراض را پیدا کنید . اگر در دوستان یا خانواده سابقه ازدواج نامناسب و طلاق را دارید سعی کنید نشان دهید که این یک درصدی را به خود اختصاص داده و قابل جبران و جلوگیری است ،اگر انتخاب مناسب باشد می‌تواند باعث رشد و آرامش باشد. اگر وابستگی ایشان به خواهرشان است سعی کنید برنامه های متنوع و...را برایش فراهم و پیشنهاد دهید . ✔️حدو و حدود اعضای خانواده را با محبت و ملایمت گوش زد بفرمایید. برای بررسی بیشتر پیشنهاد میکنم یک وقت مشاوره تلفنی از مجموعه برای دختر وسطیتون داسته باشید . 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsarnehkoob
سلام من ۳۳ و همسرم ۳۴ ساله یک سال و نیمه ازدواج کردیم همسرم از اول بهم دروغ میگفت علی الخصوص برای پول خرج کردن بعدا متوجه شدم ایشون تابع محض خواهرشون هستند و تا خواهرشون نگه نه جایی میره نه چیزی می‌خره و نه کاری میکنه وقتی همسرم خونه هستن زنگ میزنه چرا خونه ایی بیا پیش من خواهرشون با من رابطه خوبی نداره همسرم تو خونه با من صحبت نمیکنه و اهل ابراز محبت نیست و منو خیلی محدود کرده و همه چی رو از من پنهان میکنه گاهی فکر میکنم به بلوغ فکری نرسیده و قدرت تصمیم گیری نداره خواهرش ۲۵ سالشه مادرشون پارکینسون داره و با پدرش رابطه خوبی ندارن هرچی با همسرم صحبت میکنم فایده نداره لطفا راهنمایی کنید پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب ،سرکار خانم عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما 🌺 مشکلات رفتاری بر دو گونه و دو نوع علل کلی دارد ۱_علتهای تربیتی ۲_علتهای محیطی عزیزم شما باید بدانید یک سری عادات و رفتارها در همسرتان نهادینه شده و بدانید که ایشون تا قبل از ازدواج چه مقدار این رفتارها را داشته اند ،اصلا این رفتارها مخصوص بعد از ازدواج بوده یا قبل تر هم اینگونه بوده اند . این آگاهی به شما کمک بسیاری در حل مشکلتان خواهد کرد . ✔️اینکه بیان کردید با او صحبت کردید ولی فایده ای نداشته پس نشان میدهد ایشان فعلا حرف شنوی و همراهی خوبی با شما ندارند ،پس بهتر است از نفر سومی که امین باشد ،مشاور باشد باید بهره ببرند. ✔️علت‌های ناایمنی همسرتان پیش خود را شناسایی کنید . ✔️آیا رفتاری از جانب شما ایشان را به دیگران و خواهرشان سوق میدهد؟ گاهی اعتماد به نفس فرد نزد ما خورد می‌شود، گاهی عدم تحویل گرفتن ها،شماتت ها ،سرزنش ها و....طرف مقابل را به سمت کسان دیگر می‌کشاند. ✔️ما جایی و با کسی رابطه میگیریم که حس خوبی داشته باشیم ،بگردید ببینید خواهرشان با ایشان چگونه رفتار می‌کنند، سعی کنید همان حس خوب را شما به ایشان هدیه بدهید😊 ✔️اینکه عیوب دیگران را به رخشان بکشیم کاری از پیش نمی‌برد، سعی کنید اصلاح کنید ،با دادن و تقویت اعتماد به نفس به ایشان قدرت تصمیم گیری را در او نهادینه کنید . ✔️بدانید که بیشتر کشمکشها و امر و نهی های آقایون نسبت به خانومها در دو سال اولیه زندگی است ،کم کم این اعتماد بین شما شکل می‌گیرد و محدودیت‌ها خیلی کمتر خواهد شد . ✔️شما از احساس خود به همسرتان بگویید و سعی کنید اصلا نامی از خواهرشان نبرید .(چه احساسات خوب ،چه احساسات منفی) ✔️کلاسهای هنر زن بودن استاد را شرکت کنید ،جذابیتهای زنانگی را در خود و در تمام ابعاد تقویت کنید . 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وعرض ادب ،بنده ۳ فرزند دارم فرزند سوم من الان ۵سال ونیم هستند وپیش دبستانی می‌روندوکلاسهای دخترم بمدت ۲ ساعت میباشد . قبل از این هم ۲ترم کلاس نقاشی وقصه گویی هم رفتند با مربی های مختلف کلاس داشتند مشکلی ک دخترم دارند ب هیچ عنوان حاضر نیستند ب تنهایی توی کلاس باشند من حتما باید در کنارشون باشم وگرنه تا آخر ساعت همینجور گریه میکنه حتی اگر قبول کنم ک کنارش بشینم باز هم گریه می‌کنند و ۱۰ دقیقه آخر آروم میشه و حرف میزنه در ضمن قبلا حاضر بودند بیرون کلاس منتظرش بشینم اما متاسفانه الان ب هیچ وجه😔 حتی وقتی میخوام ازش علت این کارشا جویا بشم اصلا صحبت نمیکنه یا وانمود میکنه نشنیده ممنون میشم ک استاد راهنماییم کنید پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما مادر گرامی🌺 ✔️دلیل این استرس را شناسایی کنید . ✔️آیا این استرس ،استرس ناشی از جدایی از شما هست ؟یا ناشی از ترس حضور در جامعه و کلاس و....؟ این دو با هم متفاوت است. ✔️آیا این اضطراب فقط در مواقع حضور در کلاس هست ؟منظور اینکه در مهمانی در خانه ،در پارک که او را برای بازی می‌برید هم دیده می‌شود؟ این وابستگی فقط با مادر است یا به اعضا دیگر خانواده هم وابسته است؟ ✔️گاهی ما در ابتدا که یک فرزند داریم ،شیرینی نوزاد و....هم باعث وابستگی مادر به کودک می‌شود کمی که می‌گذرد فرزندان دیگر اضافه می‌شوند و حوصله مادر کم می‌شود و.....حالا فرزند وابسته و مادر خسته می‌شود، لذا باید همه این موارد بررسی شود . ✔️ببینید آیا دخترتان از چیز خاصی می‌ترسد؟ ✔️گاهی به او بگویید از ترسهایش با شما صحبت کند و فقط شما شنونده باشید ،لزومی ندارد که همان ابتدا تاکید بر عدم ترس کنید . ✔️از معلم او بخواهید همکاری لازم را با شما داشته باشد ،اعتماد فرزندتان را جلب کند . ✔️احتمالا اعتماد به نفس در کودک شما ضعیف است ،آن را تقویت کنید . ✔️از خود دخترتان راهکاری بخواهید . ✔️بازی‌هایی که حس آرامش را در او بوجود آورند مانند بازی با گِل ،رنگها و....انجام دهید . ✔️با او تماس مانند در آغوش کشیدن ،نوازش و.....را زیاد انجام دهید . 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranehkoob
سلام وعرض ادب ،بنده ۳ فرزند دارم فرزند سوم من الان ۵سال ونیم هستند وپیش دبستانی می‌روندوکلاسهای دخترم بمدت ۲ ساعت میباشد . قبل از این هم ۲ترم کلاس نقاشی وقصه گویی هم رفتند با مربی های مختلف کلاس داشتند مشکلی ک دخترم دارند ب هیچ عنوان حاضر نیستند ب تنهایی توی کلاس باشند من حتما باید در کنارشون باشم وگرنه تا آخر ساعت همینجور گریه میکنه حتی اگر قبول کنم ک کنارش بشینم باز هم گریه می‌کنند و ۱۰ دقیقه آخر آروم میشه و حرف میزنه در ضمن قبلا حاضر بودند بیرون کلاس منتظرش بشینم اما متاسفانه الان ب هیچ وجه😔 حتی وقتی میخوام ازش علت این کارشا جویا بشم اصلا صحبت نمیکنه یا وانمود میکنه نشنیده ممنون میشم ک استاد راهنماییم کنید پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما مادر گرامی🌺 ✔️دلیل این استرس را شناسایی کنید . ✔️آیا این استرس ،استرس ناشی از جدایی از شما هست ؟یا ناشی از ترس حضور در جامعه و کلاس و....؟ این دو با هم متفاوت است. ✔️آیا این اضطراب فقط در مواقع حضور در کلاس هست ؟منظور اینکه در مهمانی در خانه ،در پارک که او را برای بازی می‌برید هم دیده می‌شود؟ این وابستگی فقط با مادر است یا به اعضا دیگر خانواده هم وابسته است؟ ✔️گاهی ما در ابتدا که یک فرزند داریم ،شیرینی نوزاد و....هم باعث وابستگی مادر به کودک می‌شود کمی که می‌گذرد فرزندان دیگر اضافه می‌شوند و حوصله مادر کم می‌شود و.....حالا فرزند وابسته و مادر خسته می‌شود، لذا باید همه این موارد بررسی شود . ✔️ببینید آیا دخترتان از چیز خاصی می‌ترسد؟ ✔️گاهی به او بگویید از ترسهایش با شما صحبت کند و فقط شما شنونده باشید ،لزومی ندارد که همان ابتدا تاکید بر عدم ترس کنید . ✔️از معلم او بخواهید همکاری لازم را با شما داشته باشد ،اعتماد فرزندتان را جلب کند . ✔️احتمالا اعتماد به نفس در کودک شما ضعیف است ،آن را تقویت کنید . ✔️از خود دخترتان راهکاری بخواهید . ✔️بازی‌هایی که حس آرامش را در او بوجود آورند مانند بازی با گِل ،رنگها و....انجام دهید . ✔️با او تماس مانند در آغوش کشیدن ،نوازش و.....را زیاد انجام دهید . 💠کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranehkoob
سلام وقت بخیر من خیلی دل نازکم و به قول معروف اشکم دم مشکمه و تقریبا وابستگی زیادی نسبت به همسرم دارم اما خودشون نمیدونن بخاطر شرایط کاریشون از هم دوریم و این دوری منو بهم میریزه هرچقد سعی میکنم به خودم مسلط شم و به خدا توکل میکنم بازهم نمیشه نمیدونم چیکار کنم دلم قرص بشه میشه راهنماییم کنید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای زاده👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام خدمت خواهر بزرگوار ما از زوجین توقع داریم که همسر خود را دوست داشته باشند و طبیعتاً وقتی فرد مقابل مان را دوست داشته باشیم علاقه داریم وقت بیشتری را با او بگذرانیم و طبیعتاً دلتنگ او می‌شویم. اما مشکل زمانی رخ می‌دهد که این مسئله بیش از حد معمول باشد و در زندگی ما اختلال ایجاد نماید. ✅ بنابراین در اینجا چند راهکار مطرح می‌شود: 1⃣در صورتی که حساسیت زیاد شما و وابستگیتان در رابطه با افراد مختلفی رخ می‌دهد، نیاز به بررسی دقیق‌تر است توسط مشاور است. 2⃣در صورتی که این فقط مربوط به همسرتان است، حتما این مطلب را با او در میان بگذارید و او را از نیاز خود آگاه نمایید تا به شما در این زمینه کمک نماید و ارتباط خود را با شما تقویت کند. 3⃣برای کاهش دلتنگی راهکارهای ارتباطی مختلفی را بررسی نمایید. مثلاً تماس تلفنی، پیام، تماس تصویری و.... 4⃣ در طول این مدت سعی کنید، کارهای مختلفی که به آنها علاقه دارید را افزایش دهید. چون بیشتر این دلتنگی اصولاً در زمانی اتفاق می‌افتد که شما به فعالیتی ندارید. پس در طول روز با برنامه باشید و خود را مشغول نمایید. مشغله هایی مثل پرورش استعدادها، ورزش کردن، ارتباط با دوستان و اقوام 5⃣ اشاره نشده است که محل کار همسر با محل زندگی چقدر فاصله دارد و چه شرایطی دارد. اگر شرایط فراهم هست و مشکلی وجود ندارد، برای ادامه زندگی به محل کار همسر بروید یا ایشان انتقالی بگیرند. 6⃣ زمان هایی که باهم هستید را غنیمت شمرده و لحظات بسیار خوب و جذابی را برای خود رقم بزنید 7⃣ اشاره نشده است که فرزند دارید یا خیر. اگر فرزندی ندارید و شرایط فراهم هست، اقدام به فرزند آوری کنید که خود عامل مهمی برای مدیریت مسئله شما دارد. 8⃣ اقتدار همسر را حفظ کرده و هیچ موقع با غر زدن یا بهانه گیری، همسرتان را کلافه نکنید. 9⃣ در صورتی که این راهکارها را انجام دادید ولی این مشکل همچنان ادامه داشت حتماً به صورت حضوری یا تلفنی با یک متخصص ارتباط بگیرید تا موضوع دقیق‌تر بررسی شود. 🔟 پیشنهاد میکنیم کلاس هنر زن بودن یک و دو استاد پوراحمد را استفاده فرمایید. موفق و پیروز باشید 🙏 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام علیکم وقت شما بخیر من یه دختر ۶ ساله و یه دختر۹ساله و یه پسر یکسال و نیمه دارم. دختر ۶ساله ام میگه اصلا دوست ندارم مدرسه برم و حتی امسال هم مجبورش نکردم و پیش دبستانی نرفت. می دونم که برای کلاس اولش قطعا به مشکل میخورم. میخواستم بپرسم باید من بعنوان یه مادر با گریه ها و مخالفت کردن هاش چکار کنم؟ ( با وجود اینکه من و خواهرش خیلی از فواید مدرسه رفتن براش میگیم). ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.خدا اجرتون بده انشاالله 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم🌸 سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی وقت شما بخیر در ابتدا باید علت این عدم علاقه ریشه یابی شد؛ دو علت کلی برای این بی میلی وجود دارد؛وابستگی فرزندتان،رفتار و یا گفتار خانواده و اطرافیان برای پی بردن به علت این مشکل باید سوالات زیر بررسی شود و برای بهبود هرکدام از موارد برنامه ریزی کرد. ❓فرزند شما قادر به جدایی از شما می باشد؟ ❓با همسالانش چه آشنا و غریبه قادر به برقراری ارتباط می باشد؟ ❓رفتار او در میهمانی ها و گردش ها چگونه است؟ ❓این رفتار فرزندتان از چه زمانی آغاز شده است؟از ابتدا چنین بوده یا بعد از پیشامدی چنین رفتارهایی را بروز داده است؟ ❓ویژگی های شخصیتی فرزند شما چگونه است؟درون گرا و یا برون گرا،دارای اعتماد به نفس ،میزان استرس و اضطراب ❓چقدر اهل رفتن به محیط های بیرون از خانه هستید؟ ❓روابط اجتماعی شما چگونه است؟ ❓شما شاغل هستید یا خیر؟ ❓رابطه ی شما با همسرتان چگونه است؟ ❓فرزند شما در نبود شما خاطره ی بدی دارد؟ ❓نوع رفتار شما با فرزندتان در خانه چگونه است؟ ❓رفتار خواهرش برای رفتن به مدرسه و موقع برگشت چگونه است؟ ❓رفتار شما در انجام تکالیف درخترتان چگونه است؟ ❓تاکنون به صورت حضوری به مدرسه رفته است؟چه خاطره ایی از آن دارد؟ ❓خواهرش خاطره ایی را برای او تعریف کرده است؟ ❓در خانواده و یا اطرافیان در مورد سختی های مدرسه و یا نوع برخورد با بچه ها در حضور دخترتان گفتگویی صورت گرفته است؟ 🍀اگر وابستگی فرزند شما بخاطر شاغل بودن شماست می توانید زمان شغل خود را کوتاه تر کنید.در مواقع تعطیلی با او بیشتر وقت بگذارید و تجربه های زیبایی مثل گردش،آشپزی و...برای او فراهم کنید. ⭐️با او راجع به شغل خود صحبت کنید،برایش قصه های مربوط به شغل خود را بگویید،او را با خود به محل کار ببرید و... . ⭐️زمان های رفت و برگشت خود را مشخص کرده و به او قول دهید که در زمان مشخص شده پیش او بر می گردید. ⭐️در زمان کار خود با او تماس بگیرید و احوالش را جویا شوید. 🍀اگر خاطره و یا اتفاق خاصی در نبود شما برای او افتاده است باید به دقت بررسی شود،برای این کار می توانید از یک مشاور امین کمک بگیرید. 🍀فضای خانواده ی خود را محبت آمیز کرده و مشکلات بین خود و همسرتان را در خفا و به دور از چشم فرزندتان حل کنید. ☘رابطه ی محبت آمیز خود را با فرزندتان از طریق بازی،قصه گویی شبانه،واگذار کردن مسؤلیت های در حد توان به او و تعریف و تحسین کردن کودک. 🍀اگر دلیل وابستگی هیچ کدام از موارد ذکر شده نبود، می توانید با انجام بازی هایی چون قایم باشک،بازی با عروسک ها همراه با شبیه سازی بازی به زندگی او و چگونگی برخورد کودک با مشکلش را به او یاد دهید. 🍀قصه گویی های شبانه و کتاب خوانی با موضوعاتی شبیه به آن برای کودک 🍀به حس وابستگی او مدام پاسخ گو نباشید و می توانید آرام آرام از او فاصله بگیرید مثلاً شما در اتاق دیگری مشغول کار هستید و او در اتاق دیگری مشغول بازی کردن باشد. 🍀تمرین های بیرون از منزل داشته باشید به عنوان نمونه خرید تا مغازه ی سر کوچه و ماندن در کنار پدر و برگشت سریع شما و یا رفتن به محیط های اجتماعی از جمله: پارک،هیئت و مسجد و نشستن مادر در جایی که کاملا قابل رویت او باشید و به او اطمینان دهید که آنجا می مانید و شما از دور و بطور نامحسوس نظارت بر او داشته باشید. تمامی این مراحل باید آرام آرام و مرحله به مرحله باشد. 🍀عملکرد های موفقیت آمیز او را با تشویق های کلامی مثبت و دادن جایزه های گاه و بیگاه سرعت بخشید. ☘هیجانات خود را کنترل کنید و بدانید که اگر درست عمل کنید این مشکل نیز با کمک خداوند حل می شود. ✨به شما توصیه می شود که صوت های تربیت کودک و کنترل خشم استاد پوراحمد را تهیه کرده و گوش دهید. ☘بیان خود را با فرزند خود اصلاح کنید مثلاً هیچ گاه به او نگویید دوستت ندارم....بلکه بگویید کارت را دوست ندارم ولی خودت را همیشه حتی با انجام کار غلط هم دوست دارم. 🍀ایجاد احساس خوب درونی در شما و خواهرش و عدم نگرانی و استرس شما نسبت به مدرسه و رفتن به آن نیز می تواند راهگشا باشد. 🍀اگر محل خواب شما با فرزندتان هنوز جدا نشده آرام آرام محل خواب او را جدا کنید.
. . همسر ۶ماه ازدواج کردم همسرم خانوادش وابسته ش هستن وهم چنین خودش و خیلی حمایتشان میکنه و اونها هم انتظار حمایت مالی زیاد دارن چیکار کنم 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🍀بسم الله الرحمن الرحیم 🍀 ☘ سلام علیکم ☘ عجله نکنید . مقداری طول می کشد تا مرد و زن به یکدیگر انس بگیرند و بتوانند رابطه خود را با خانواده شان تعادل بخشند. اصلاً درباره این موضوع موضوع گیری منفی نداشته باشید و بدانید آرام آرام و با گذر زمان حل می شود. شما می توانید با حمایت های عاطفی و تاییداتی که دارید این روند را سرعت بخشید. در باره مسائل مالی هم بهتر است فعلاً ورودی نداشته باشید. خود را در مقابل خانواده همسر قرار ندهید و با رفاقت با آنها اعتماد همسرتان را در این زمینه جلب نمایید. موفق باشید. @hamsaranekhoob
سلام وخدا قوت خانمی ۴۲ ساله ودارای ۳فرزند پسر ۱۷ و۱۲و۲ ساله هستم. سؤالم در مورد پسر ۲ سالم هست اینکه حدود دو ماه هست که از شیر گرفتمش و از اون موقع تا الان بسیار بهم وابسته شده ویک لحظه ازم دور نمیشه، وابستگی این طور هست که حتی برای نماز خوندن هم نمی تونم نماز بخونم و وقتی به نماز می‌ایستم شروع به گریه میکنه یا قبلا پیش مادرم به راحتی می ماند ولی الان نمی توانم برای خرید های جزئی خانه هم پیش مادرم بگذارم وشروع به نا آرامی و بی قراری میکنه . تقریبا همه جا دنبالم می آید و بنده هم خیلی باهاش مراعات میکنم و هر کجا میخواهم بروم با خودم میبرمش و خیلی نوازشش میکنم ومی بوسمش و همون اوایل خیلی پرخاشگر هم شده بود ومن را بسیار میزد که به مرور بهتر وکمتر شده وباهاش بازی هم میکنم ودرخواستم این است که چه بازی هایی در این سن خوبه باهاش داشته باشم و چکار کنم که وابستگیش کمتر بشه ؟ 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ⬅️مسأله‌ای که شما بیان فرمودید ناشی از یک احساس نا‌امنی و در واقع اضطراب کودک است که در اثر عوامل متعددی ایجاد می‌شود. ⬅️عوامل این اضطراب ؛ محیط پر تنش خانوادگی،تهدید به جدا شدن یا ترک کردن از سمت یکی از والدین،دعوای شدید کودک در هنگام سر زدن رفتار اشتباه،بی‌توجهی به نیازهای کودک، نقل مکان به یک محیط جدید و ناشناخته و ... ←پس از شناخت عامل اصلی حتما برای رفع این عامل اقدام کنید. ⬅️برای‌ایجاد دلبستگی‌ایمن علاوه بر مراقبت و پاسخدهی به‌موقع،به‌نیازهای‌کودک(مثل گرسنگی،تشنگی،رفع بی‌قراری و سایر نیازها و خواسته‌ها)به صورت منظم و پایدار، این مراقبت و پاسخدهی، باید همراه‌ با محبت‌ باشد،که این محبت در تعیین شخصیت‌ و سلامت‌روان و آینده ‌کودک‌شما مؤثر است. ⬅️برای رفع این وابستگی توصیه می‌شود: ✔️ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و تقویت کنید. ✔️توجه به نیاز‌های فرزندان و برآورده کردن آن‌ها همراه با مراقبت و محبت. ✔️محیط امن و آرام برای فرزندان خود،ایجاد کنید و از دعوا و تنش جلوی فرزند خودداری کنید. ✔️برنامه‌های‌روزمره‌ی فرزندتان مثل ؛غذا،خواب،بازی،را تاحدممکن حفظ کنید. ✔️با صبوری و محبت با کودک رفتار کنید و از ادبیات و لحن تند پرهیز کنید. ✔️شرایطی را فراهم کنید که کودکتان با دوستان همسن و هم فرهنگ خودتان ، ارتباط بگیرد و با همدیگر بازی کنند . (تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی کودک) ✔️بازی ، بسیاری از عادت ها و یا رفتارهای کودک را تعدیل می‌کند، لذا برای کودکتان وقت بگذارید و با او بازی کنید. ✔️از راهکار قصه گویی در تربیت فرزندتان استفاده کنید. ✔️نسبت به زمان‌هایی که وابستگی کمتری نشان‌می‌دهد و از شما جدا می‌شود ،با لحنی محبت‌آمیز او را تشویق و تحسین کنید. ✔️در‌مواقعی که فرزندتان مضطرب یا نگران است، او را تنها نگذارید. ✔️افراط در محبت نداشته باشید. 💠 در رابطه با ، ، قبلاً هم پاسخ داده شده ، که می‌توانید با سرچ هشتگ‌های مذکور در همین کانال ،توضیحات و اطلاعات بیشتری را کسب کنید. ⬅️پیشنهاد می‌کنم مجموعه صوتی (تربیت صحیح فرزند از تولد تا ده سالگی)استادپوراحمد را از کانال تهیه و گوش بفرمایید. 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار ⬅️در رابطه با مسئله‌ای که فرمودید باید بررسی شود که این سختیِ تنها بودن درچه مواقعی وجود دارد. ←درصورت داشتن وابستگی شدید، دلایل مختلفی وجود دارد؛که باید بررسی شود، و اگر والدین به درستی به این موضوع پاسخ ندهند، مشکلاتی مثل(چسبندگی،عدم استقلال‌وپرخاشگری و...) برای فرزند بوجود می‌آید. ⬅️ برخی دلایل : 🔺روابط و فضای پرتنش و ناآرام خانه و خانواده 🔺رفتار ،نگرانی‌ها‌واضطراب‌و‌استرس‌خودِ مادر 🔺نوع تربیت و برخورد والدین با فرزند مثل سخت‌گیری زیاد ، امر و نهی زیاد ،جلوگیری از حق انتخاب و مستقل بودن فرزند. 🔺عادت‌کردن به بودن در کنار شما،به دلیل نوع تربیت و رفتار شما با فرزند.(مثلاً از ابتدای سن مدرسه ، دائما درکنار او بوده‌اید، و ...) 🔺کمبود توجه و محبت و به‌موقع و به‌درستی برآورده نشدن نیازهای فرزند،یا وابستگی‌های‌از طرفِ خودِمادر که‌به فرزند هم منتقل‌می شود. ✔️باهمسرتان در تربیت فرزندان هماهنگی و صبوری داشته باشید. ✔️ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و تقویت کنید. ✔️توجه به نیاز‌های فرزندان و برآورده کردن آن‌ها همراه با مراقبت و محبت. ✔️محیط امن و آرام برای فرزندان خود،ایجاد کنید و از دعوا و تنش جلوی فرزند خودداری کنید. ✔️شرایطِ ارتباط با دوستان و همسالان خوب و با انرژی را برای فرزندتان ایجاد کنید. ✔️نسبت به زمان‌هایی که وابستگی کمتری نشان‌می‌دهد و از شما جدا می‌شود ،با لحنی محبت‌آمیز او را تشویق و تحسین کنید. ✔️در‌مواقعی که فرزندتان مضطرب یا نگران است، او را تنها نگذارید. ✔️سعی کنید با شیب ملایمی کم کم دخترتان را مستقل کنید؛ابتدا که میخواهد مثلاً درس بخواند، کنارش باشید و وقتی گرم درس خواندن شد به بهانه‌ای او را تنها بگذارید ابتدا از زمان کمتری شروع کنید و بعد از عادت کردن این دقایق را بیشتر کنید. ✔️درشرایطی که‌ آرام بود، او را تشویق کنیدتانگرانی‌هایش را به شما بگوید و خود را تخلیه کند، و این اطمینان را بدهید که کنارش هستید. ✔️با و (درک و پذیرش احساسات فرزند« ترس،اضطراب و...او» و رفتار متناسب بااین احساسات، بدون سرزنش و انتقاد) جواب فرزندتان را بدهید. ✔️احساس امنیت و محبوب بودن را در او ایجاد کنید. ✔️درحرف‌و‌عمل به او نشان‌دهید که از او حمایت‌می‌کنید و بدون‌قید‌و‌شرط دوستش دارید. ✔️از مقایسه کردن او با دیگران و سرزنش خودداری کنید. ✔️اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید. ✅ چند‌ راهکار جهتِ ایجاد انگیزه و ترغیب به : ۱)ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و از سخت گیری و تذکر مکرر و سرزنش نسبت به این موضوع خودداری کنید. ۲)شما و همسرتان الگوی مناسب و مؤثری برای فرزندتان باشید ،خودتان به عنوان الگو به نماز و مسائل دینی اهمیت بدهید، و یا این که با الگوی مناسبی مثل همسالان، دوست ، خویشاوند معتقدومتعهدواهل‌نماز که می‌تواند روی رفتار فرزندتان تاثیر داشته باشد، ارتباط برقرار کنید. ۳)نماز را برای فرزندتان خوشایند کنید تا از خواندن نماز خاطره خوبی داشته باشد مثلاً توجه و تشویق،هنگام نماز خواندن، دادن هدیه ، تحسین و...،بگویید با نماز خواندنت فضای خانه را نورانی و آرام بخش می‌کنی . ۴)روی نماز اول وقت خواندن سختگیری و پافشاری نکنید، اول او را به نماز خواندن عادت بدهید،در عین حال از فرصتی که برای خواندن نماز هم دارد او را مطلع کنید،مثلاً بگویید تا غروب آفتاب فرصت داری نمازت را بخوانی، که به این صورت به اهمیت وقت نماز هم اشاره کرده‌اید. ۵)سعی کنید در منزل نماز را به جماعت بخوانید. و یا این که برای خواندن نماز جماعت به مسجد بروید و از فضای مسجد بهره ببرید.برگزاری مراسمات مذهبی در منزل و دعوت دوستان و اقوام مذهبی نیز مؤثر است. ۶)فرزندتان را با فرزندان دیگران مقایسه و سرزنش نکنید. ۷)نماز را در مقابل کارهای مورد علاقه فرزندتان قرار ندهید ، مثلاً نگویید الان وقت تلویزیون دیدن نیست ، اول نمازت را بخوان. بلکه از امور خوشایند استفاده کنید،مثلاً بگویید بعد از نماز می‌خواهیم باهم برویم خرید. ۸)از فواید و برکات و خاطرات و داستانهای مثبت نماز خودتان و یا افراد دیگر به فرزندتان بگویید، مثل شهدا. ۹)مداومت همراه با صبروبردباری در مسیر تربیت. ⬅️ در رابطه با و قبلاً هم پاسخ داده شده ، که می‌توانید با سرچ هشتگ‌های مذکور در همین کانال ،توضیحات و اطلاعات بیشتری را کسب کنید. ✔️پیشنهاد می‌کنم مجموعه صوتی (تربیت صحیح نوجوان )استادپوراحمد را از کانال تهیه و گوش بفرمایید. ⬅️در صورت نیاز ، با مشاورین‌امین کانال، به صورت تلفنی ارتباط برقرار کنید. 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob