💠 «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِین» 💠«خدایا در این روز مرا از #متوكلان بدرگاهت #جعل کن (قرار بده) و از كامروایان حضرتت قرار بده؛ و از مقربان درگاهت #جعل کن؛ به احسانت اى نهایتِ خواست و همت جویندگان» ❓جایگاه #توکل یا وکالت دادن به خدا در زندگی اجتماعی و در سیاست و چاره‌اندیشی ما کجاست؟ 🔺 نقیصه‌ی مهم دانش مدیریت غربی (علم سیاست) در این است که بعد از چاره‌اندیشی، جایی برای #توکل، #مشیت الهی و #تقدیر نمی‌بیند. 🔸سَیّاس کسی است که #تصمیم و #تدبیر خوبی زده باشد و آن را به نحو احسن #اجرا نماید. 🔸زمانی می‌توانیم بگوییم #تصمیم خوبی اندیشیده شده که در ماهیت آن به ایمان و یقین رسیده باشیم. اما حتی در همین حین، باید نگاهمان به #مشیت_الهی باشد؛ آنچه خدا بخواهد، همان می‌شود: 💠«اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ»، «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ» و... گرچه خواست و مشیت الهی، هرگز تفننی و بی‌حساب نیست، اما در هر شرایطی، به جایی خواهیم رسید که هرچه تدبیر و تصمیم کنیم، کاری از ما ساخته نیست؛ چطور مشیت و خواست الهی در دانش مدیریت، نادیده انگاشته می‌شود؟ 🔸اما هر تصمیم خوب، که به ایمان و یقین رسیده و بر مشیت الهی نیز چشم دوخته باشد، در حد تصمیم نباید بماند؛ جایی که دیگر مصمم بر تصمیم خود شده‌ایم، نیاز به #تدبیر نیکو داریم. تمام تلاش خود را می‌کنیم و از حداکثر ظرفیت خود و تجربه‌ی بشری نیز بهره می‌بریم تا بهترین تدبیر را زده باشیم؛ اما در همین حین، باید بدانیم #تدبیر_احسن زمانی‌ست که تمام قد به خدا #وکالت داده باشیم: 🔸تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری‌ست// 🔸راهرو گر صد هنر دارد، #توکل بایدش (حافظ) 🔸زمانی که با ایمان به تصمیم خود و منوط به مشیت الهی، مصمم شده و به بهترین کیفیت نیز تدبیر کردیم و به #خدا هم وکالت دادیم، سپس موعد اجرای آن به نحو احسن است. اجرای احسن، عمل صالح ما است که در مقابل عمل مفسد قرار دارد؛ عمل صالحی که آن نیز محدود به #تقدیر_الهی‌ست؛ تا چه مقدر ما باشد.«إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» ✳️ شب‌های #قدر که مقدرات امت اسلامی در آن تدبیر و ثبت می‌شود، در قلب ماه رمضان جای دارد. چطور می‌توانیم از لحظات به این مهمی و مقدراتی که در آن ثبت و ضبط می‌شود در زندگی اجتماعی و در سیاست‌ورزی برای جامعه بی‌توجه بمانیم؟ ما حتی اگر بهترین سیاست‌مدار هم باشیم، برخلاف مقدرات و مشیت الهی و آنچه وکالت آن باخداست، نمی‌توانیم عمل کنیم؛ دست‌مان کوتاه است... 🔴 در نظر گرفتن این معیارها در ساختار علم مدیریت و سیاست، #سیاست_دینی ما را ممکن می‌سازد؛ در غیر این صورت، به جای تکیه بر #خدا، به سخن گفتن با #کدخدا فخر می‌کنیم و سیاستی پیاده می‌کنیم که حل تمامی مشکلات یک جامعه‌ی هشتاد میلیونی را منوط به مشیت #کدخدا در رفع تحریم‌ها می‌دانست، پس با توکل به تضمین بودن امضای کری پا به میدان مذاکره نهاد؛ نه #تصمیم درستی بود و نه #تدبیر خوبی بر آن زده شد و نه حتی #اجرای آن کم عیب و نقص بود. ✅ بیاییم در ماه رمضان، افتخار تکیه بر مشیت الهی و توکل را برای خود رقم بزنیم تا در #شب_های_قدر، رقم خوردن بهترین تقدیرها برای خود و امت اسلامی را شاهد باشیم. ▫️شرحی بر دعای روز دهم #ماه_رمضان - برگرفته از جلسه ۳۲ #کرسی_نظریه_پردازی #کلبه_کرامت با موضوع «جایگاه دکترین در سیاست و چاره» ( خرداد ۸۷): 💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/680 #اختصاصی کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

❇️ #لحظه_هایی_برای_شدن.. 💠 دفاع مقدس، بیش از آنکه میدان نبرد نظامی باشد، عرصه‌ی فتنه‌ها و آزمایش‌های الهی مهمی برای مردم و مسؤولین بود؛ آن به آن، عده‌ای مهاجراً الی الله شدند و عده‌ای دیگر تسلیم نفسانیات خود و دیگران شدند! 🔺این عرصه بعد از جنگ، باقی ماند اما شکل و بوی دیگری به خود گرفت. چراکه امام فرمود: «جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام‌شدنی نیست. جنگ ما جنگ فقر و غنا بود، جنگ ما جنگ ایمان و رذالت بود و این جنگ از آدم تا ختم زندگی وجود دارد.» ❓چرا از میان جهادگران و رزمندگانی که باقی ماندند، برخی زمین خوردند؟ 1️⃣ دنیاگرایی در مسائل اقتصادی و معیشتی 2️⃣ دچار شبهات فکری-معرفتی شدن و فقدان تحلیل 3️⃣ فتنه‌ی مدرک دانشگاهی و بروکراسی تحصیلات دانشگاه 4️⃣ فتنه مدارج نظامی و افسری 5️⃣ باختن روحیه‌ی #توکل، اعتماد و اتکاء به خدا 🔻امروز با عدم اعتماد مسؤولین به وعده‌های الهی و دنیای پست و حقیری که مسؤولین جمهوری برای خود ساخته‌اند، مواجهیم، درست همانند روزهای پایانی جنگ! #شباهت_های_معنادار ✅ اما دلیل آنکه گروهی بر عهد خود باقی ماندند، نقطه‌ی مشترک‌شان با شهداست؛ یعنی عدم تردید نسبت به آرمان‌ها. باورمند به نهضت شکوهمند انبیاء و ائمه هستند و تو گویی به همان حرکت ملحق شده‌اند. هم‌چون امام و امام خامنه‌ای، امید و اتکاءشان به وعده‌ها و نصرت الهی‌ست و همین شاخص مهم ماندگاری چهل ساله‌ی انقلاب اسلامی بوده ا‌ست. جامعه‌ی معتمد و اتکاءمند به خدا، میان خود و خدا اجتماع ایجاد می‌کند و این مهمترین سرمایه یک جامعه است؛ سرمایه‌ای الهی و ایمانی. #سرمایه_ایمانی 🔶🔸سالروز بازگشت اولین آزاده‌های سرافراز به میهن پس از تحمل سال‌ها اسارت و زندان در اسارت‌گاه‌های مخوف رژیم صدام گرامی باد💐 📷 llink.ir/8ovv #اختصاصی کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

💠 «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِین» 💠«خدایا در این روز مرا از #متوكلان بدرگاهت #جعل کن (قرار بده) و از كامروایان حضرتت قرار بده؛ و از مقربان درگاهت #جعل کن؛ به احسانت اى نهایتِ خواست و همت جویندگان» ❓جایگاه #توکل یا وکالت دادن به خدا در زندگی اجتماعی و در سیاست و چاره‌اندیشی ما کجاست؟ 🔺 نقیصه‌ی مهم دانش مدیریت غربی (علم سیاست) در این است که بعد از چاره‌اندیشی، جایی برای #توکل، #مشیت الهی و #تقدیر نمی‌بیند. 🔸سیّاس کسی است که تصمیم و تدبیر خوبی زده باشد و آن را به نحو احسن اجرا نماید. 🔸زمانی می‌توانیم بگوییم تصمیم خوبی اندیشیده شده که در ماهیت آن به ایمان و یقین رسیده باشیم. اما حتی در همین حین، باید نگاهمان به مشیت الهی باشد؛ آنچه خدا بخواهد، همان می‌شود: 💠«اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ»، «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ» و... گرچه خواست و مشیت الهی، هرگز تفننی و بی‌حساب نیست، اما در هر شرایطی، به جایی خواهیم رسید که هرچه تدبیر و تصمیم کنیم، کاری از ما ساخته نیست؛ چطور مشیت و خواست الهی در دانش مدیریت، نادیده انگاشته می‌شود؟ 🔸اما هر تصمیم خوب، که به ایمان و یقین رسیده و بر مشیت الهی نیز چشم دوخته باشد، در حد تصمیم نباید بماند؛ جایی که دیگر مصمم بر تصمیم خود شده‌ایم، نیاز به #تدبیر نیکو داریم. تمام تلاش خود را می‌کنیم و از حداکثر ظرفیت خود و تجربه‌ی بشری نیز بهره می‌بریم تا بهترین تدبیر را زده باشیم؛ اما در همین حین، باید بدانیم #تدبیر_احسن زمانی‌ست که تمام قد به خدا وکالت داده باشیم: 🔸تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری‌ست// 🔸راهرو گر صد هنر دارد، #توکل بایدش (حافظ) 🔸زمانی که با ایمان به تصمیم خود و منوط به مشیت الهی، مصمم شده و به بهترین کیفیت نیز تدبیر کردیم و به خدا هم وکالت دادیم، سپس موعد اجرای آن به نحو احسن است. اجرای احسن، عمل صالح ما است که در مقابل عمل مفسد قرار دارد؛ عمل صالحی که آن نیز محدود به تقدیر الهی‌ست؛ تا چه مقدر ما باشد.«إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» ✳️ شب‌های #قدر که مقدرات امت اسلامی در آن تدبیر و ثبت می‌شود، در قلب ماه رمضان جای دارد. چطور می‌توانیم از لحظات به این مهمی و مقدراتی که در آن ثبت و ضبط می‌شود در زندگی اجتماعی و در سیاست‌ورزی برای جامعه بی‌توجه بمانیم؟ ما حتی اگر بهترین سیاست‌مدار هم باشیم، برخلاف مقدرات و مشیت الهی و آنچه وکالت آن باخداست، نمی‌توانیم عمل کنیم؛ دست‌مان کوتاه است... 🔴 در نظر گرفتن این معیارها در ساختار علم مدیریت و سیاست، سیاست دینی ما را ممکن می‌سازد؛ در غیر این صورت، به جای تکیه بر خدا، به سخن گفتن با کدخدا فخر می‌کنیم و سیاستی پیاده می‌کنیم که حل تمامی مشکلات یک جامعه‌ی هشتاد میلیونی را منوط به مشیت کدخدا در رفع تحریم‌ها می‌دانست، پس با توکل به تضمین بودن امضای کری پا به میدان مذاکره نهاد؛ نه تصمیم درستی بود و نه تدبیر خوبی بر آن زده شد و نه حتی اجرای آن کم عیب و نقص بود. ✅ بیاییم در ماه رمضان، افتخار تکیه بر مشیت الهی و توکل را برای خود رقم بزنیم تا در شب‌های قدر، رقم خوردن بهترین تقدیرها برای خود و امت اسلامی را شاهد باشیم. 📷 yon.ir/F3SYo ▫️شرحی بر دعای روز دهم ماه رمضان - برگرفته از جلسه ۳۲ کلبه_کرامت «جایگاه دکترین در سیاست و چاره» ( خرداد ۸۷): 💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/680 کانال رسمی اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

💠 «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِین» 💠«خدایا در این روز مرا از #متوكلان بدرگاهت #جعل کن (قرار بده) و از كامروایان حضرتت قرار بده؛ و از مقربان درگاهت #جعل کن؛ به احسانت اى نهایتِ خواست و همت جویندگان» ❓جایگاه #توکل یا وکالت دادن به خدا در زندگی اجتماعی و در سیاست و چاره‌اندیشی ما کجاست؟ 🔺 نقیصه‌ی مهم دانش مدیریت غربی (علم سیاست) در این است که بعد از چاره‌اندیشی، جایی برای #توکل، #مشیت الهی و #تقدیر نمی‌بیند. 🔸سیّاس کسی است که تصمیم و تدبیر خوبی زده باشد و آن را به نحو احسن اجرا نماید. 🔸زمانی می‌توانیم بگوییم تصمیم خوبی اندیشیده شده که در ماهیت آن به ایمان و یقین رسیده باشیم. اما حتی در همین حین، باید نگاهمان به مشیت الهی باشد؛ آنچه خدا بخواهد، همان می‌شود: 💠«اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ»، «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ» و... گرچه خواست و مشیت الهی، هرگز تفننی و بی‌حساب نیست، اما در هر شرایطی، به جایی خواهیم رسید که هرچه تدبیر و تصمیم کنیم، کاری از ما ساخته نیست؛ چطور مشیت و خواست الهی در دانش مدیریت، نادیده انگاشته می‌شود؟ 🔸اما هر تصمیم خوب، که به ایمان و یقین رسیده و بر مشیت الهی نیز چشم دوخته باشد، در حد تصمیم نباید بماند؛ جایی که دیگر مصمم بر تصمیم خود شده‌ایم، نیاز به #تدبیر نیکو داریم. تمام تلاش خود را می‌کنیم و از حداکثر ظرفیت خود و تجربه‌ی بشری نیز بهره می‌بریم تا بهترین تدبیر را زده باشیم؛ اما در همین حین، باید بدانیم #تدبیر_احسن زمانی‌ست که تمام قد به خدا وکالت داده باشیم: 🔸تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری‌ست// 🔸راهرو گر صد هنر دارد، #توکل بایدش (حافظ) 🔸زمانی که با ایمان به تصمیم خود و منوط به مشیت الهی، مصمم شده و به بهترین کیفیت نیز تدبیر کردیم و به خدا هم وکالت دادیم، سپس موعد اجرای آن به نحو احسن است. اجرای احسن، عمل صالح ما است که در مقابل عمل مفسد قرار دارد؛ عمل صالحی که آن نیز محدود به تقدیر الهی‌ست؛ تا چه مقدر ما باشد.«إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» ✳️ شب‌های #قدر که مقدرات امت اسلامی در آن تدبیر و ثبت می‌شود، در قلب ماه رمضان جای دارد. چطور می‌توانیم از لحظات به این مهمی و مقدراتی که در آن ثبت و ضبط می‌شود در زندگی اجتماعی و در سیاست‌ورزی برای جامعه بی‌توجه بمانیم؟ ما حتی اگر بهترین سیاست‌مدار هم باشیم، برخلاف مقدرات و مشیت الهی و آنچه وکالت آن باخداست، نمی‌توانیم عمل کنیم؛ دست‌مان کوتاه است... 🔴 در نظر گرفتن این معیارها در ساختار علم مدیریت و سیاست، سیاست دینی ما را ممکن می‌سازد؛ در غیر این صورت، به جای تکیه بر خدا، به سخن گفتن با کدخدا فخر می‌کنیم و سیاستی پیاده می‌کنیم که حل تمامی مشکلات یک جامعه‌ی هشتاد میلیونی را منوط به مشیت کدخدا در رفع تحریم‌ها می‌دانست، پس با توکل به تضمین بودن امضای کری پا به میدان مذاکره نهاد؛ نه تصمیم درستی بود و نه تدبیر خوبی بر آن زده شد و نه حتی اجرای آن کم عیب و نقص بود. ✅ بیاییم در ماه رمضان، افتخار تکیه بر مشیت الهی و توکل را برای خود رقم بزنیم تا در شب‌های قدر، رقم خوردن بهترین تقدیرها برای خود و امت اسلامی را شاهد باشیم. ▫️شرحی بر دعای #روز_دهم ماه رمضان - برگرفته از جلسه ۳۲ کلبه کرامت «جایگاه دکترین در سیاست و چاره» ( خرداد ۸۷): 💻 kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/680 اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students

🔰 «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُتَوَکِّلِینَ عَلَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ لَدَیْکَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ إِلَیْکَ بِإِحْسَانِکَ یَا غَایَةَ الطَّالِبِین» «خدایا در این روز مرا از #متوكلان بدرگاهت #جعل کن (قرار بده) و از كامروایان حضرتت قرار بده؛ و از مقربان درگاهت #جعل کن؛ به احسانت اى نهایتِ خواست و همت جویندگان» ❓جایگاه #توکل یا وکالت دادن به خدا در زندگی اجتماعی و در سیاست و چاره‌اندیشی ما کجاست؟ 🔹 نقیصه‌ی مهم دانش مدیریت غربی (علم سیاست) در این است که بعد از چاره‌اندیشی، جایی برای #توکل، #مشیت الهی و #تقدیر نمی‌بیند. 🔹 سیّاس کسی است که تصمیم و تدبیر خوبی زده باشد و آن را به نحو احسن اجرا نماید. 🔹 زمانی می‌توانیم بگوییم تصمیم خوبی اندیشیده شده که در ماهیت آن به ایمان و یقین رسیده باشیم. اما حتی در همین حین، باید نگاهمان به مشیت الهی باشد؛ آنچه خدا بخواهد، همان می‌شود: «اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشاءُ»، «تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ» و... 🔹 گرچه خواست و مشیت الهی، هرگز تفننی و بی‌حساب نیست، اما در هر شرایطی، به جایی خواهیم رسید که هرچه تدبیر و تصمیم کنیم، کاری از ما ساخته نیست؛ چطور مشیت و خواست الهی در دانش مدیریت، نادیده انگاشته می‌شود؟ 🔹 اما هر تصمیم خوب، که به ایمان و یقین رسیده و بر مشیت الهی نیز چشم دوخته باشد، در حد تصمیم نباید بماند؛ جایی که دیگر مصمم بر تصمیم خود شده‌ایم، نیاز به #تدبیر نیکو داریم. تمام تلاش خود را می‌کنیم و از حداکثر ظرفیت خود و تجربه‌ی بشری نیز بهره می‌بریم تا بهترین تدبیر را زده باشیم؛ اما در همین حین، باید بدانیم #تدبیر_احسن زمانی‌ست که تمام قد به خدا وکالت داده باشیم: 🔸تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافری‌ست// 🔸راهرو گر صد هنر دارد، #توکل بایدش (حافظ) 🔹 زمانی که با ایمان به تصمیم خود و منوط به مشیت الهی، مصمم شده و به بهترین کیفیت نیز تدبیر کردیم و به خدا هم وکالت دادیم، سپس موعد اجرای آن به نحو احسن است. اجرای احسن، عمل صالح ما است که در مقابل عمل مفسد قرار دارد؛ عمل صالحی که آن نیز محدود به تقدیر الهی‌ست؛ تا چه مقدر ما باشد.«إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ» 🔹 شب‌های قدر که مقدرات امت اسلامی در آن تدبیر و ثبت می‌شود، در قلب ماه رمضان جای دارد. چطور می‌توانیم از لحظات به این مهمی و مقدراتی که در آن ثبت و ضبط می‌شود در زندگی اجتماعی و در سیاست‌ورزی برای جامعه بی‌توجه بمانیم؟ ما حتی اگر بهترین سیاست‌مدار هم باشیم، برخلاف مقدرات و مشیت الهی و آنچه وکالت آن باخداست، نمی‌توانیم عمل کنیم؛ دست‌مان کوتاه است... 🔹 در نظر گرفتن این معیارها در ساختار علم مدیریت و سیاست، سیاست دینی ما را ممکن می‌سازد؛ در غیر این صورت، به جای تکیه بر خدا، به سخن گفتن با کدخدا فخر می‌کنیم و سیاستی پیاده می‌کنیم که حل تمامی مشکلات یک جامعه‌ی هشتاد میلیونی را منوط به مشیت کدخدا در رفع تحریم‌ها می‌دانست، پس با توکل به تضمین بودن امضای کری پا به میدان مذاکره نهاد؛ نه تصمیم درستی بود و نه تدبیر خوبی بر آن زده شد و نه حتی اجرای آن کم عیب و نقص بود. ✅ بیاییم در ماه رمضان، افتخار تکیه بر مشیت الهی و توکل را برای خود رقم بزنیم تا در شب‌های قدر، رقم خوردن بهترین تقدیرها برای خود و امت اسلامی را شاهد باشیم. ▫️شرحی بر دعای #روز_دهم ماه رمضان - برگرفته از جلسه 32 کلبه کرامت «جایگاه دکترین در سیاست و چاره» ( خرداد 87): kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/680 اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students