هوالشّاهد . #خیمه . مثل همیشه از همه سرها سری حسین بر نیزه دیدمت، چقدر محشری حسین «کهف الرّقیم...» نغمه ی داوودی است این! قرآن بخوان که از همه دل می بری حسین از هرکجای دشت شمیم تو می وزد عطر گل محمّدی پرپری حسین تو قبل قتله گاه علی اکبری، ولی تو بعد قتله گاه علی اصغری حسین تا گفت: «یا أخا...» به خدا مطمئن شدم عبّاس را به خیمه نمی آوری حسین! من که هنوز هم کمرم درد می کند! حالا بگو تو از کمرت... بهتری حسین؟ چشمم به توست ای سر بی تن که سال هاست تنها پناه بی کسی خواهری حسین حتّی به شمر و عاقبتش فکر می کنی! تو جلوه گاه رحمت پیغمبری حسین از اشک ما بنای قیامت شود خراب از قاتلان خویش اگر بگذری حسین . #حسن_خسروی_وقار . جمعه ۶ مرداد ۱۴۰۲ هجری شمسی، مصادف با ظهر عاشورای سال ۱۴۴۵ هجری قمری، مصلّای قم. . @hasankhosravivaghar

«به وفای تو طمع بستم و عمر از کف رفت» باختم زندگی ام را به دل ساده ی خویش! . #من و ‌#سایه . @hasankhosravivaghar

هوالنّور . #حاجت . . حاجتی بودم که از دست دعا برگشته بودم بر لب پیغمبری بی ادّعا برگشته بودم گفت: «اقرأ»! من ولی «إشرب» شنیدم، مثل اینکه با عبایی خیس از غار حرا برگشته بودم کاروان تشنه ست و من در خواب و شام شرک در پیش قصد زمزم کرده و از کربلا برگشته بودم در شب تاریک و بیم موج و گردابی پسر کش نوح من مانده ست و من بی ناخدا برگشته بودم پای برگشتم ولی در جاده ای جا مانده شاید! خواستم برگردم و... بی ردّ پا برگشته بودم! اهتزارش را بیندازم به پای دشمنانش بادم و از پرچم فرمانروا برگشته بودم رنگی از گردن کشی روی گریبانم نمانده ست از قیام خون اگرچه سر جدا برگشته بودم خانه ی من چشم هایش بود و وای از چشم هایش... زخمی ام می کرد و آوخ... من کجا برگشته بودم؟! سرزمینی بود مست انقلابی های عاشق دوره ی شاهم که با یک کودتا برگشته بودم انتظارم را ندارد هیچ کس در هیچ جایی! من ظهوری نابهنگامم، چرا برگشته بودم؟ . #حسن_خسروی_وقار . آبان ۱۴۰۰ . @hasankhosravivaghar

#هوالعلی . صفحه ی #حسن_خسروی_وقار در ایتا و روبیکا. #میراث #غزل_امروز #ادبیات_معاصر #شعر_انقلاب #شعر_خوب_بخوانیم . #ادبیات را از نگاه #او ببینید. . #میراث در ایتا: https://eitaa.com/hasankhosravivaghar #میراث در روبیکا: https://rubika.ir/hasankhosravivaghar

#ارس . . چشم را هم چکاندی و دیدی گریه بغض تفنگی من بود دامنت را گرفته، می تازد! خون من اسب جنگی من بود حرف بی پایه از شکستت نیست، این عصایی که زیردستت نیست خواست قنداق برنویی باشد که پر از بی فشنگی من بود کفنم نیستی که می پیچی سر راه سپاهیان تنم گور بهرام را خودم کندم! هرچه تیمور، لنگی من بود ای که از روس، انگلیس تری! به ارس های من حریص تری ترک متروک مست! _باکو جان_ قلعه های تو سنگی من بود دختر خان ایل بی باره! ای عروس هنوز آواره! تی وی سر جهاز تو حتّی جعبه ی جوجه رنگی من بود رفته ای در مِه و محاق ترم، گرچه عمری ست بی چراغ ترم شب تهران و روز تبریزم، ماه محو قشنگی من بود من همانم که صفحه ی تاریخ در زمستان من ورق خورده خش خش برگ در گلستان هم خس خس سینه تنگی من بود حرف عبّاس میرزا شد و باز ترکمانچایت از دهن افتاد قندهارم اگر به تلخی زد، نشئه ی شاه بنگی من بود! ارتش سرخ سکّه نوشان و خاک زرّین و قحبه ی قجری خطّ جور تزار و خون جگری سرنوشت شرنگی من بود الغرض ماهدخت ترمه به تن، باکوی من! زن ستاره بدن روی تو ردّ چشم من مانده ست، آسمانت پلنگی من بود... . ‌#حسن_خسروی_وقار . آذر ۱۳۹۹ . @hasankhosravivaghar

🔻شما هم در این نظرسنجی بزرگ شرکت کنید: یک بیت، یک شاعر در میان اشعار آیینی تک‌بیت‌هایی هستند که شهرت یافته‌اند و در میان مخاطبان خاص و حتى در فضای عام بر زبان‌ها می‌گردند و تکرار می‌شوند. 👇👇👇 aghigh.ir/000XGF ✅کانال عقیق @aghigh_ir

هوالشّاهد . وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ﴿۲۲۴﴾ و شاعران را گمراهان پيروى مى‏كنند. أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ ﴿۲۲۵﴾ آيا نمى‏نگرى كه ايشان در هر وادى سرگشته‏اند؟ وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ ﴿۲۲۶﴾ و ايشان چيزهايى مى‏گويند كه خود انجام نمى‏دهند. إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ ﴿۲۲۷ مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند و خداوند را بسيار ياد مى‏كنند، و پس از آنكه ستم ديده‌اند، انتقامشان را گرفته‌اند. و كسانى كه ستم كرده‌اند، زودا كه بدانند كه به چه بازگشتگاهى راه خواهند برد. . . قرآن کریم، از سوره ی شعرا. . . . به شاعرانی که نفاق را پیشه ی خود کرده اند، هم آنان که روزگاری مدّاح سران فتنه اند و روزگاری نوحه کن غربت امام امّت. نماز را در مسجد ضرار می خوانند و افطار را در سفره ی علی تنها با چند دانه خرما می گشایند که برای شام به کاخ ابوسفیان بازگردند. . . #کتمان . هرچه باشد، معتکف در مسجد خان نیستیم ای شمایان عبد خوانش! از شمایان نیستیم نان اگر در سفره ی شیخ است و ایمان خوان اوست بنده ی نان نیستیم و بند ایمان نیستیم از حرام و از حلال و... الغرض جز خون خلق هرچه گویی، خورده ایم... امّا پشیمان نیستیم در طواف کعبه از لب هایمان مِی می‌چکید _لَعنَةُ اللّهِ عَلَینا_ اهل کتمان نیستیم روزگاری چون شبان و گاه گاهی مثل گرگ می دریم و در لباس میش، پنهان نیستیم چون درخت بی بری در جمکران هستیم و شکر زیر بار باغداران جماران نیستیم «گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید» ۱ از کسی جز همرهان خود هراسان نیستیم قسمت ما و شما از زندگی جز مرگ نیست چند روزی بیش در این شهر مهمان نیستیم . #حسن_خسروی_وقار . مهر ۱۳۹۷ . . ۱) « گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ راهی نیست کان را نیست پایان، غم مخور! » #حافظ . راستی چند ساعت وقت گذاشتم و با خون دلم نوشتم از رنج هایی که در این سال ها بر #شعر_انقلاب رفته. امّا دستم به دکمه ای خورد و همه اش پاک شد. انگار خدا می خواست دردها در سینه بماند که مبادا بیش از این دشمن شاد شویم. از خدا برایم شهادت بخواهید در راه منجی. یا علی. . @hasankhosravivaghar

هواللطیف . . #محشر . درخت عيد خزان شد، رسید دار به ما دریغ... دسته گلی هم سر مزار به ما... چو قاب عکس شهیدان کنج طاقچه ایم! نشسته است در این روزها غبار به ما زکات فطریه گشتیم و خرج باده ی شیخ! چه رفته است از این مست روزه دار به ما؟ زمانه مرتع مرگ است و چشمخون ماندند یتیمه آهوکان امیدوار به ما چه محشری ست که هر ميش سر بریده شده ست به دشت خشک چر بی شبان، دچار به ما! ولی هنوز در این کُشته‌زار می آید ردای کِشتن جوباری از بهار به ما من و تو هستی باغیم و آسمان داده ست به قدر وسعت آبی ش، برگ و بار به ما لبالب از هم باشیم اگر، نمی افتد نگاه بوسه کُش ترکه ی انار به ما چقدر فکر عصا کردن صنوبرهاست! خدا کند نرسد دست روزگار به ما . #حسن_خسروی_وقار . تیر ۱۴۰۰ . @hasankhosravivaghar

بسم الله القاصم الجبّارین . . گیرم زمین هایم ترک خورد عطش هاست یا زخم دستانم نمک خورد عطش هاست گیرم که از قحط برادر، تشنه زاریم ما کربلایی ها هنوز عبّاس داریم گیرم عرب را خواب گندم های ری خورد گول یهودی را مسلمان دوبی خورد گیرم سر کشتار داری با قشونم دارد هوای کربلا صنعای خونم بیروت در آتش برقصد یا نرقصد عکّا و حیفا را بسوزاند جنونم در هر رگم آهنگی از قول یشوعاست من زخمه های پیش از این ها تا کنونم یک روز در غربت مناجاتی غریبم یک روز شمشیرم، مفاجات قرونم زیتون لبنان است و خرمای عراق است که ریشه دارد همچنان در خاک و خونم من آمدم تا مشک خود را پس بگیرم حقّابه ام را _اشک خود را_ پس بگیرم ارث پدر را، خانه ام را، مزرعم را از خان بگیرم انتقام مرتعم را! . . #حسن_خسروی_وقار از #میراث_۴ . #القدس_لنا ‌#طوفان_الاقصی #صفا_باشد_جانان . @hasankhosravivaghar

بسم الله القاصم الجبّارین . ای شکر شامات از متاع کوفیانه! اصرار سفیانی به زهد صوفیانه! از باختر پرسیده ام، از خاوران هم از هر زمین داری در این دشت دران هم هند زمین خواری نبود، امّا تو بودی ای زاده ی میسون و افسون یهودی! آمیختی خاک مرا با خون و مرگاب حقّی نداری باز هم از آب تا آب سهم حطب يا خانه ی حمّاله ات نیست بيت المقدّس آخور گوساله ات نیست از گرده ام بردار پای مادرت را پشت خودت بگذار پالان خرت را با خویش و میشت در گریز مرتعم باش چشم زنت شور است، دور از مزرعم باش . . #حسن_خسروی_وقار از شعر #میراث_۴ . #انقلاب_اسلامی #القدس_لنا ‌#طوفان_الاقصی #صفا_باشد_جانان #کار_خودشونه #فرار_کنید . @hasankhosravivaghar

بسم الله القاصم الجبّارین . . ای غیبت غرور صبوران! حضور باش ای قدس! ای بلاد بلا کش! صبور باش ما غازیان سهم شهاب محمّدیم لختی دگر بپای، قوی باش، آمدیم . استادم #علی_معلم_دامغانی . . #انقلاب_اسلامی #مقاومت #القدس_لنا #طوفان_الاقصی #کار_خودشونه #صفا_باشد_جانان . @hasankhosravivaghar

هوالشّاهد . #قاصم . . قلم گرفتم به دستم، امّا هنوز هم عاشق تفنگم به نثر عمری ست نثر خونم! به شعر دیری ست شعر جنگم! سرم شکسته ست گرچه از کین، گمان مبر سرشکسته باشم حماسه ی شرق باشکوهم، غریو ویرانی فرنگم بگو که پر باشد از جنازه، بجوشد از قدس خون تازه به دست مردان انتفاضه هنوز تیغم، هنوز سنگم بگو که من هرچه شد، می آیم! مرا رها کن به خود می آیم به انتقام اُحُد می آیم، می افتد این قلّه هم به چنگم مرا ندیده مگیر! دیدی برادرم را ندید دادم؟ شهید بودم، شهید دادم! نه اهل نامم، نه اهل ننگم اگرچه در غربتم گرفتار و یاوران پای بست خویش اند مگو که دیگر نمی توانم! مبین که چندی ست دست‌تنگم اگرچه عمری سکوت بودم، نخواستم بی خروش باشد خدا کند باده نوش باشد رفیق اگر می دهد شرنگم اگرچه از دوست شکوه دارم، رسیده وقت نبرد امّا غبار را هم زدوده حتّی برادرم _قاسم_ از تفنگم . #حسن_خسروی_وقار . ۱۵ دی ۱۳۹۸ . #طوفان_الاقصی #اسرائیل_باید_از_صحنه_روزگار_محو_شود #امروز_غزه_کربلاست #آماده‌ی_شهادتیم #انتقام_خونین #یاحسین . @hasankhosravivaghar

هوالرّفیق . به قول استادم سید مهدی موسوی: دم تو گرم که در بین این همه عاقل دم تو با دم دیوانه گرم می گیرد . و به قول حافظ: مقامِ امن و مِیِ بی غش و رفیق شفیق گرت مدام میسّر شود، زِهی توفیق جهان و کارِ جهان جمله هیچ بر هیچ است هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق دریغ و درد که تا این زمان ندانستم که کیمیای سعادت، رفیق بود رفیق . . خاک پای توام برادر جان. این هیچ تر از هیچ را دیدی و مهرنوازی کردی. امید که هر دوی ما در رکاب منجی مان به شهادت برسیم. دست بوسم. هو یا علی مدد. . @mojtaba_khorsandi

هوالنّور . ای کاش ذرّه ای از شرافت #جولیا_پطرس مسیحی اهل لبنان در رگ های شاهان و شیوخ عرب غرب آسیا وجود داشت. به قول بیدل: «کیست در این انجمن محرم عشق غیور؟ ما همه بی غیرتیم، آینه در کربلاست» و به قول خودم: «از کربلا می آیم، امّا روی نیزه فکر حسینم باز، حتّی روی نیزه از دردهای امّت آکنده ست خود را از غزّه تا تهران پراکنده ست خود را» سال ها پیش موسیقی شگفت #وین_الملایین که در نگاه من صدای دربندان غزّه ست را شنیدم و شاید هر هفته با آن فریاد شده ام. دلم می خواهد موشکی باشم در دستان مجاهدان حماس و با انفجارم شیطان یهودی را به روزگار پیش از خلقتش بازگردانم. دعایم کنید. هو یا علی مدد. . @hasankhosravivaghar

خون فلسطین است و عاشوراست در خون پس قدس من تشنه‌ست پس سقاست در خون ▪️شرافت قلم، شعرخوانی شاعران برتر کشور در حمایت از مردم مظلوم غزه شاعر: حسن خسروی وقار ➖➖➖➖➖➖ با اصفهان فرهنگ همراه باشید🔻🔻 🌐 eitaa.com/isffarhang 📌 zil.ink/isfahanfarhang

شعر خوانی شاعر همدانی در حمایت از مردم مظلوم فلسطین نام شعر: قاصم شاعر: حسن خسروی وقار @tvhamedan

یا فاطمة المعصومة اشفعي لنا في الجنة ... قصه فرقی نکرده بود ولی فرق می کرد مبدا و مقصد راه کوتاه خیمه تا مقتل شده بود از مدینه تا مشهد نامه از جانب برادر نه بلکه دستور از امامش بود همه دیدند عازم سفرست که سفر پوشش قیامش بود گر چه خورشید ناملایم بود راه اما به اشتیاق گذشت همه دیدند با چه تجلیلی زینب ثانی از عراق گذشت در قداست بزرگ قدیسی در فراست بزرگ سیاسی که به هر گام او ترک برداشت کاخ تزویر ملک عباسی منزل ساوه بود و ماموران پی تاراج کاروان بودند قصه فرقی نکرده بود ولی گرد خواهر برادران بودند عاقبت با جراحت بسیار صبر می کرد دوری خود را در زمین کویری قم یافت شیعیان تنوری خود را آخر قصه را نگاه کنید شده حضرت پناه این مردم صبح های حرم تماشایی ست پای درسش نشسته حوزه قم #محمد_مهدی_خانمحمدی @bi_khodi

مهدی خان محمدی عزیزم. راستش را بخواهید، او برایم از آن رفیق های شاعری ست که هم خودش را بسیار دوست می دارم و هم شعرش را. مولا نگهدارش.

هوالمنتقم . ماجدة الرومي خواننده ی لبنانی هشت سال پس از شکل گیری گروهک تروریستی اسرائیل (۱۹۵۶) در کفرشیما پای به دنیای دون گذاشت. از گرایشات سیاسی راستش که بگذریم، برخی از اجراهایش را می توان ستاره ای درخشان در آسمان بیشتر تاریک جهان عرب در قبال مسأله ی فلسطین دانست. آهنگ الهی #سیدي_الرّئیس را چونان خون دل غمزدگان غزّه می انگارم که سیل وار بر برخی از حاکمان بی غیرت غرب آسیا می تازد. بارها شعر جاودان این اثر را که ساخته ی حبیب یونس و هنري زغیب است را گریسته ام و صدای الهی ماجدة را فریاد شده ام. حتّی #میراث_۴ هم با الهام از این شاهکار محور مقاومتی رقم خورده است. امّید که روزی بیاید و با از میان رفتن آن گروهک #کودک_کش عبری_غربی و آمدن منجی عربی و فراگیری دادگری در پهنه ی گیتی، این دست شعرها و آهنگ ها تنها گرامی داشت تاریخی بیابند. . @hasankhosravivaghar

هوالشّاهد . #فلسطین . از چشم دوربین شکاری رصد شدند در قصّه ی حقوق بشر مستند شدند جای قُماط، مادر پیری کفن خرید! ۱ نوباوه هاش نامده دنیا، جسد شدند دیشب هزار و نهصد و... این داغ چندم است؟ دردا که اسم های شهیدان عدد شدند! باران بمبِ دشمنمان خاکمان نکرد! دستان لامروّت یاران لحد شدند با تیغ کج رگ عربی را زدند و بعد از قبر غزّه فاتحه ناخوانده رد شدند امّا هنوز ساکن، در خانه مانده ایم در سینه ها نفس ها حبس ابد شدند از اشک ما بترس! شبی بغض های ما قاصم شدند و راهی عین الأسد شدند با سیل نور عازم بيت المقدّسیم هرچند در مسیل مِه و صخره سد شدند ما را به هر طریق، فلسطین بخوان فقط! گیرم که نقشه های جهان نابلد شدند... . #حسن_خسروی_وقار . آبان ۱۴۰۲ . ۱) عرب، قنداق را قُماط می گوید. . . #طوفان_الاقصی #فلسطین_تنها_نیست #غزه_مظلوم #بی‌طرفی_بی‌شرفی‌ست . @hasankhosravivaghar

به نام خدا به بهانه ی بازگشت پیکر #شهید_مصطفی_صادقی رمضان سال 1396 بود چند روزی از شهادت برادرانم علی سیفی، جواد محمدی و سید مصطفی صادقی گذشته بود اما من بسیار خوشحال بودم که در دیدار رمضانی شعرا با آقا حضور دارم با هزار امید و یک خواهش یک جمله ای رفتم بعد از نماز مغرب و عشا که در حیاط بیت اقامه شد، خواستم عرضی خدمت آقا داشته باشم که رئیس وقت حوزه هنری گفتند: «الان وقت صحبت کردن نیست» من هم که با تنی رنجور و ذهن موج برداشته، خسته از آداب سخن بودم، گفتم: شما سی سال است نمی گذارید ما حرف بزنیم بنده خدا آقای مومنی شریف، بد جا خورد در همین حین آقا بلند شدند، یکی از محافظین به من خوردند و من هم افتادم پشت شمشادها همین که بلند شدم دیدم آقا روبرویم ایستاده اند دست آقا را بوسیدم و با دستپاچگی عرض کردم: آقاجون! جنازه های سه تا از رفقام تو حماه جا مونده، دعا کنید برگردن آقا فرمودند: «کجا آقاجون؟!» مجددا عرض کردم: حماه بعد هم عرض کردم: آقا یه هدیه ای هم لطف کنید آقا هم چفیه ای را از همراهشان گرفتند و ذکر خیلی کوتاهی خواندند و به من دادند. گذشت تو جمع بچه های مدافع حرم بودم که یکی از رفقای آذری زبان گفت: «به آقا گفتی دعا کنن جنازه ی علی سیفی برگرده؟!» گفتم: آره تا اینجاشو راست گفتم بعد هم به دروغ گفتم: آقا این چفیه رو هم دادن و گفتن بدین به خانواده اش، جنازه برمیگرده بعدا شنیدم همزمان با رسیدن چفیه به اردبیل، جنازه علی هم می رسد خلاصه اول چفیه آقا را می اندازند گردن پدر علی و بعد هم جنازه تازه تفخص شده را تحویل خانواده می دهند. با پیکر علی، پیکر شهید جواد محمدی هم برگشته بود، جواد اهل درچه اصفهان بود فقط مانده بود پیکر شهید سید مصطفی صادقی امسال هم قسمت شد در دیدار شعرا با آقا حضور داشته باشم انگشتر فیروزه ام را دادم خدمت یکی از مسئولین بیت و گفتم: بدهید به آقا گفتند: «همه انگشتر می گیرند، تو انگشتر می دهی؟!» گفتم: قبلا هدیه ام را گرفته ام امروز شنیدم که پیکر شهید سید مصطفی صادقی به آغوش دخترانش بازگشته کسی چه می داند شاید اصلا انگشتر فیروزه به دست آقا نرسیده باشد اما من می دانم آقا جانم بدهکار کسی نمی مانند! #محمد_توکلی هفتم آذرماه ۱۴۰۲ http://eitaa.com/medaadjangi

هوالفاتح . 🔻 پس از شهادت هفتاد و چهار خبرنگار فلسطینی، باقی ماندگانشان در بزرگداشت پایداری مردم غزّه، سرود "سوف نبقی هنا... کی یزول الألم" را همخوانی کردند. موشک های یهودی نمی توانند امیدهای مسلمان را از میان ببرند. . . به رغم بی کسی خانه سوز، می شنوم خودم صدای خودم را هنوز می شنوم خودم برای خودم باز خانه می سازم زمان اگرچه ندارم، زمانه می سازم برون می آورم از خاک تکّه هایم را برای گریه ی یک شهر شانه می سازم به اشک می شویم شعر جنگ را، آن گاه به شوق او غزلی عاشقانه می سازم نوار من پر آهنگ شاد خواهد شد به ساز او می رقصم، ترانه می سازم به خنده گفت: «دل خوش بهانه می خواهد» برای دلخوشی او بهانه می سازم هنوز عطر شب فتح در هوای من است! هنوز در نفس صبح های های من است ببین خون وطن در تن من است هنوز هنوز میهن من... میهن من است هنوز! جدا نمی کنم از سینه ام هوایش را شهید داده ام ای دوست! جای جایش را ... #حسن_خسروی_وقار از شعر تازه ی#غربت_۲ . @hasankhosravivaghar

هوالشّاهد . #روضه . آتش گرفت دامن در را چقدر زود مادر که سوخت، داغ پسر را چقدر زود...! همدست بود با در و دیوار، روزگار از بس که درد داشت، کمر را چقدر زود... با خانه گفت - میخ- خبر را چقدر دیر امّا خماند قدّ پدر را چقدر زود! از کودکی چقدر دل کوچکم شکست! من ارغوانی ام که تبر را چقدر زود... چشمم اگر، پیاله ی غم بودم و به من دنیا چشاند خون جگر را چقدر زود من اشکی حسن شدم، امّا حسین خواند با چشم هاش روضه ی سر را چقدر زود بیچاره من که همسفرم داشت می تکاند از دامنش غبار سفر را چقدر زود «گفتم ببینمش، مگرم دردِ...» وای من! ۱ دیدم که بست راه نظر را چقدر زود می خواستم بخوانمش و شام ختم کرد بر نیزه ها دعای سحر را چقدر زود اکبر، علی، علی، علی، اصغر... بعينه دید یک مرد داغ چند نفر را چقدر زود نوری کبود از فدک آمد به کربلا هرمش گرفت تاب قمر را چقدر زود تیغ شبی بلند به نای شفق نشست کوتاه کرد قصّه ی سر را چقدر زود... . #حسن_خسروی_وقار . آغاز: شب شهادت بی بی زهرا (سلام الله علیها)، دی ۱۴۰۰ پایان: روز شهادت بی بی زهرا (سلام الله علیها)، دی ۱۴۰۱ . ۱) گفتم ببینمش، مگرم درد اشتیاق ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم #سعدی . @hasankhosravivaghar

#یادمان . جز دل شکسته ای نفسی یادمان نکرد جز دست‌بسته ای کسی امدادمان نکرد مثل غروب غزّه در آوار غربتیم صبحی ز خاک بر نشد، آبادمان نکرد ساز جهان که گوشه ی بیداد می نواخت بی ذوق بود و گوش به فریادمان نکرد در آتشی که صلح به پا کرد، سوختیم از سلطه ی عطش نمی آزادمان نکرد طوفان جنگ می رسد، امّا خدای قدس در سوز مرگ بی جهت ایجادمان نکرد ما با همیم و گریه به حال همیم ما گیرم در این زمانه یکی شادمان نکرد این اشک ها روایت المعمدانی اند چشمی اگر اشاره به اجسادمان نکرد این اشک ها سرود پرستار عاشقی ست می خواند: «اگر که باز دلی یادمان نکرد من با تو تا تب نفسی هست، مانده ام گیرم که دست دوستی امدادمان نکرد» . #حسن_خسروی_وقار . آذر ۱۴۰۲ . #طوفان_الاقصی #القدس_لنا #مقاومت #ادبیات_پایداری #شعر_انقلاب #انقلاب_اسلامی @hasankhosravivaghar

بسم الله القاصم الجبّارین . به قول حسین منزوی: «ظلمت صریح با تو سخن گفت، پس تو هم با شب به استعاره و ایما سخن مگو» داغی که سال هاست از فلسطین زبانه می کشد و دیشب شراره ای از آن بر دامن کرمانمان افتاد، دو نکته ی بسیار مهم را برای بار چندم به نظام مقدّس و مردم شهید پرور ما یادآوری کرد: ۱) تا بمب اتم نداشته باشیم، قدرت بازدارندگی و تحمیل خواسته ی خود در کوتاه مدّت به دژخیمان دنیا را نداریم. همیشه غرب گدایان ما را از کره ی شمالی شدن ترسانده اند، در صورتی که کره، چهارصد و چهارده تحریم و ایران تسلیم در برابر توحّش غرب بیش از شش هزار تحریم دارد. از سوی دیگر کره ی شمالی در گوشه ای از دنیا قرار گرفته و دو همسایه بیشتر ندارد، امّا ایران ما نبض حياتی دنیاست و اگر چرخش روزگار به کامش نباشد، می تواند جهان را زیر و رو کند. ۲) اگر امروز می بینیم که جمهوری اسلامی در تقابل با توحّش غرب ناتوان عمل می کند، دلیلش افزون بر نداشتن بمب اتم، فاصله ای ست که میان مردم و حاکمیت احساس می کند! برای بخردان آشکار است که این فاصله از نبود عدالت اجتماعی و پارگی طبقاتی نشأت می گیرد. به دیگر سخن، از حدّاد عادلی که برای فرزندش در زمین غصبی مستضعفین مدرسه می سازد تا حسن روحانی و علی اکبر ولایتی و لاریجانی ها و دیگر آقایان و آقازادگانی که به زندگی مستکبرانه روی آورده و سفره ی خود را از مردم جدا کرده اند و نیز بی عملی دستگاه قضایی در برابر انبوه مفاسد امنیتی و اقتصادی این جماعت معلوم الحال، عامل اصلی ایجاد این گستت میان مردم و حاکمیت می باشند. من کمترین دست کسانی را که موجب عقب افتادگی ما در صنعت هسته ای شدند و نیز با روش زندگی مستکبرانه، مردم شریف ایران را از عدالت گستری در جمهوری اسلامی ایران ناامید کردند، تا آرنج آلوده به خون های شریفان غزّه و بیروت و بغداد و کرمان می دانم و مبارزه با آن ها را بر خودم در تمامی ابعاد فرض می شمارم. به امّید نابودی توحّش غرب و ریزه خوارانش در همه جای عالم و ظهور منجی منتقم. هو یا علی مدد. . #حسن_خسروی_وقار ۱۴ دی ۱۴۰۲ @hasankhosravivaghar

شعر خوانی #حسن_خسروی_وقار شاعر برگزیده کنگره در آیین پایانی کنگره شعر حماسه غزه مظلوم #هم_سنگ_طوفان پنج شنبه ۲۸ دی ماه ۱۴۰۲ تهران - حوزه هنری 🔸حلقه‌شعر‌ولایی‌فرات @foratpoem

هوالشّاهد . . اسیر سردی مرگیم، کاش برگردی نهال زیر تگرگیم، کاش برگردی شبیه قدس در آوار بی کسی ماندیم به این امید که یک روز می رسی، ماندیم گلوی شهر گرفته ست و خانه تب کرده ست بدون هرم نفس های تو هوا سرد است سرشک دهقان در مزرعی ملخ زده ایم نگاه بی ثمری بر درخت یخ زده ایم هنوز هم سر همسایه در گریبان است کسی نگفته سلامی به ما، زمستان است... . #حسن_خسروی_وقار از شعر #غربت_۲ . #القدس_لنا #طوفان_الاقصی #غزه_تنها_نیست #شعر_انقلابی @hasankhosravivaghar

هوالرّحیم . . ز سر بیرون نخواهم کرد سودای محمّد را نمی گـیـرد خـدا هـم در دلـم جـای مـحمّد را پس از عمری که چون پروانه بر گـِرد علی گشتم در ایـن آیینه دیـدم نـقش سـیمای مـحـمّد را به بینایی امـیر عرصه ی تجریـد خواهی شد کنی گر سرمه ات خاک کف پای محمّد را جهان را سر به سر آیینه ی روی علی دیدی علی خود آینه ست ای دل تماشای محمّد را محمّد «من رءانی» گفت و «موسی» لن ترانی دید چه در دل داشت عیسی جز تمنّای محمّد را؟ شـبی کآفـاق را آیینه ی روی خدا دیـدم خدا می دید در آیینه سیمای محمّد را   چطور آخر همین گوشی که جز دشنام نشنیده ست شـنـید آخر به جـان لحن دل آرای مـحمّد را! چه باید گفت از آن شب، آن شب قدس اهورایی که مـن بـا خویشتن دیـدم مـدارای مــحمّد را که می داند که یوسف با همین آلوده دامانی شنیـــد آخـر نـدای گرم و گیــرای مــحمّد را شب صبح ازل _پیوند رویایی_ تو می گویی همین من دیـدم آیا روی زیبـای محمّد را؟ سگ کوی علی هستم، ولی دزدانه می بینم علی بر سینه دارد داغ سودای مـحمّد را . استادم #یوسفعلی_میرشکّاک . #شعر_خوب_بخوانیم . @hasankhosravivaghar