#کتاب‌دا🪴 #قسمت‌چهارصد‌شصت‌‌ششم🪴 🌿﷽🌿 وقتی توی کوچه ها و ویرانه ها راه می رفتیم این شعر که بعد از فتح خرمشهر در مسجد جامع خوانده شده بود در ذهنم مرور می شد یاران چه غریبانه رفتند از این خانه هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه بشکسته سبوهامان خون است به دل هامان فریاد و فغان دارد دردی کش میخانه هر سوی نظر کردم هر کوی گذر کردم خاکستر و خون دیدم ویرانه به ویرانه افتاده سری سویی گلگون شده ی دیگر نبود دستی تا موی کند شانه تاسر به بدن باشد این جامه کفن باشد فریاد اباذرها ره بسته به بیگانه لبخند سروری کو سرمستی و شوری کو هم کوزه نگون گشته هم ریخته پیمانه آتش شده در خرمن ای وای من و وای من از خانه نشان دارد و خاکستر کاشانه ای وای که بارانم گل های بهارانم رفتند از این خانه رفتند غریبانه " بعد از آزادی خرمشهر آتش دشمن به روی شهر بیشتر از قبل شده بود. توپخانه خودی و نزدیکی محل سکونت دا منتقل شده بود، به همین دلیل، به حدی بمباران می شد که بعضی وقت ها به کلی ما را زمین گیر می کرد. خانه ها می لرزیدند و همین طور ترکش توپ و مناره ها بود که به خانه ها می خورد و یا وارد آنها می شد. هرچه میگذشت بر شدت آنها اضافه می شد و دائم نایلون هایی که به جای شیشه نصب کرده بودیم، از بین رفت..... منافقین همچنان آزار و اذیت های شان را ادامه می دادند. یک شب درخانه عباسی میزکار کسی نایلون پنجره را پاره می کند. مثل اینکه قصد ورود به خانه را داشته. آنها که باغ را روشن می کنند، طرف فرار می کنند، این مسئله برای دیگران هم پیش آمده بود. هر وقت حبیب نبود توی انباری می خوابیدم. انباری اتاقک کوچک موکت شده ای بود. فکر میکردم آنجا از همه جا مطمئن تر است. من در آن هوای گرم دائم حالت آماده باش داشتم و با چادر و مانتو شلوار و مقنعه می خوابیدم. با خودم می گفتم: اگر قرار هست شهید شوم حجابم محفوظ بماند شب ها و ظهرهای گرم کلافه ام می کرد ولی چاره ایی جز تحمل نداشتم. از شدت.... 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ☘ 💖☘ 💖💖☘ 💖💖💖☘ 💖💖💖💖☘ ↷↷↷ #کانال‌کمال‌بندگی #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef