﷽ ---- فکر میکردم که بمیرم. یعنی تاب نیاورم. یا حداقلش اینکه همین چند قدم مانده تا هشت وجهیِ عَظُمتِ المصیبة، صیحه کشان از هوش بروم. ولی نرفتم. نه اولین بار، نه بارهای بعدی. مثل یک مادری که وقتِ خبرها و اتفاق های بد، همه کار میکند که بچه‌ها آب توی دلشان تکان نخورد ولو اینکه همه تلخی را خودش قرار باشد سر بکشد و یک بغض هم روش، انگار که حسین علیه‌السّلام هم برای هر یک نفر، هزار مَلَک مأمور کرده که کنار عَتَبه بایستند و به محض ورود، کاسه کاسه آب بر قلب آتش گرفته اش بپاشند یا پرده بر چشمِ جانش بیندازند و از فضای مصائب دورش کنند؛ که مبادا از شدت غصه جان دهد… نمیمیریم… همانطور که هرسال، غروب‌های #عاشورا ناباورانه زنده می‌مانیم انگار کسی زیرِ بغل‌های مصیبت‌زده‌مان را میگیرد و از صحنه حادثه دور میکند... چه معلوم؟ شاید هم می‌میریم و دوباره به دست #حسین زنده می‌شویم! پس هربار، "زنده تر" می‌شویم! یعنی هربار که یادش میکنیم و به پای دل تا کربلایش می‌رویم، زنده‌گی ما را بیشتر میکند، آب حیات به روح و قلب‌های ممات گرفته‌مان می‌پاشد شاید همینست که گفته‌اند هرروز یادش کنیم، ولو با یک سلام و یک پرده از اشک… برای اینکه ظرف حیاتمان پر تر شود . . بگذریم بچه که بودم فکر میکردم با چه منطقی میگوییم "و لا جعلهُ الله آخر العهد منی لزیارتکم"؟ خب بهرحال یک زیارت، زیارت آخر خواهدبود! یک سلام، سلام آخر خواهدبود! یعنی چی که این را زیارت آخر من قرار نده؟ بزرگتر که شدم فهمیدم این دعا اصلاً مال این دنیا نیست؛ مال آن حیات جاودانه است! مال "ابداً ما بقیتُ و بقیَ اللیل و النهار"… انگار دارد می‌گوید اصلاً وقتی مُردم، مرگم را آغاز زیارت حسین قرار بده! تا وقتی که هستم در عالم هستی، زیارت حسین، عهد من باشد… . . بگذریم مولای خوبم نمیدانید چقدر شادم که "بأبي أنتَ و أمي" بخشی از زیارت شماست! دلم غنج میرود وقتی فکر میکنم از من فرزندانی بر روی این زمین هست که روزها و شب‌ها برای منِ کمترین دعا میکنند که فدایی شما باشم؛ تکه‌هایی از وجودم که حتی اگر من حواسم نباشد و راهم کج شده باشد، هستند و با تکرار، من را برای راه و مکتب شما می‌خواهند. و برای من، از این بزرگتر، چه؟… ای پدر و مادرم به فدایتان، ممنون که اجازه داده‌اید این قشنگ ترین دعا را من برای پدر و مادرم و فرزندانم برای من کنند… ممنون که اجازه داده‌اید حب شما، وجاهت و کرامت ما در دنیا و آخرت باشد. ممنون که از بین اینهمه آدم در کل تاریخ و جغرافیا، مولای ما شده‌اید، ما را نگاه می‌کنید حقیرم اما، قدردان نگاهتان هستم؛ خودتان می‌دانید… #حب_الحسین #مادرانه_شادم #بابی_انت_و_امی 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشر_بامنبع

آن موقع که #خنجر میزدی، در چشمان بی‌فروغ پسرم قلب شکسته مرا ندیدی؟ نگفتی #حسین، #مادر ی دارد؟............ #لا_یوم_کیومک_یا_اباعبدلله #مادری_گفت_بُنَی_عالمی_ریخت_به_هم @hejrat_kon پی‌نوشت : دیالوگ مادر شهید حسین زینال زاده در دادگاه

﷽ ---- فکر میکردم که بمیرم. یعنی تاب نیاورم. یا حداقلش اینکه همین چند قدم مانده تا هشت وجهیِ عَظُمتِ المصیبة، صیحه کشان از هوش بروم. ولی نرفتم. نه اولین بار، نه بارهای بعدی. مثل یک مادری که وقتِ خبرها و اتفاق های بد، همه کار میکند که بچه‌ها آب توی دلشان تکان نخورد ولو اینکه همه تلخی را خودش قرار باشد سر بکشد و یک بغض هم روش، انگار که حسین علیه‌السّلام هم برای هر یک نفر، هزار مَلَک مأمور کرده که کنار عَتَبه بایستند و به محض ورود، کاسه کاسه آب بر قلب آتش گرفته اش بپاشند یا پرده بر چشمِ جانش بیندازند و از فضای مصائب دورش کنند؛ که مبادا از شدت غصه جان دهد… نمیمیریم… همانطور که هرسال، غروب‌های #عاشورا ناباورانه زنده می‌مانیم انگار کسی زیرِ بغل‌های مصیبت‌زده‌مان را میگیرد و از صحنه حادثه دور میکند... چه معلوم؟ شاید هم می‌میریم و دوباره به دست #حسین زنده می‌شویم! پس هربار، "زنده تر" می‌شویم! یعنی هربار که یادش میکنیم و به پای دل تا کربلایش می‌رویم، زنده‌گی ما را بیشتر میکند، آب حیات به روح و قلب‌های ممات گرفته‌مان می‌پاشد شاید همینست که گفته‌اند هرروز یادش کنیم، ولو با یک سلام و یک پرده از اشک… برای اینکه ظرف حیاتمان پر تر شود . . بگذریم بچه که بودم فکر میکردم با چه منطقی میگوییم "و لا جعلهُ الله آخر العهد منی لزیارتکم"؟ خب بهرحال یک زیارت، زیارت آخر خواهدبود! یک سلام، سلام آخر خواهدبود! یعنی چی که این را زیارت آخر من قرار نده؟ بزرگتر که شدم فهمیدم این دعا اصلاً مال این دنیا نیست؛ مال آن حیات جاودانه است! مال "ابداً ما بقیتُ و بقیَ اللیل و النهار"… انگار دارد می‌گوید اصلاً وقتی مُردم، مرگم را آغاز زیارت حسین قرار بده! تا وقتی که هستم در عالم هستی، زیارت حسین، عهد من باشد… . . بگذریم مولای خوبم نمیدانید چقدر شادم که "بأبي أنتَ و أمي" بخشی از زیارت شماست! دلم غنج میرود وقتی فکر میکنم از من فرزندانی بر روی این زمین هست که روزها و شب‌ها برای منِ کمترین دعا میکنند که فدایی شما باشم؛ تکه‌هایی از وجودم که حتی اگر من حواسم نباشد و راهم کج شده باشد، هستند و با تکرار، من را برای راه و مکتب شما می‌خواهند. و برای من، از این بزرگتر، چه؟… ای پدر و مادرم به فدایتان، ممنون که اجازه داده‌اید این قشنگ ترین دعا را من برای پدر و مادرم و فرزندانم برای من کنند… ممنون که اجازه داده‌اید حب شما، وجاهت و کرامت ما در دنیا و آخرت باشد. ممنون که از بین اینهمه آدم در کل تاریخ و جغرافیا، مولای ما شده‌اید، ما را نگاه می‌کنید حقیرم اما، قدردان نگاهتان هستم؛ خودتان می‌دانید… #حب_الحسین #مادرانه_شادم #بابی_انت_و_امی ✍ هـجرتــــــــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 #نشربامنبع

|﷽| خون، شما، روح، خدا شما را ثار الله نامیده اند یعنی خون خدا البته برخی گفته‌اند #ثارالله يعنی اینکه خود خداوند خونخواه شماست من اما دوست‌تر میدارم بگویم شما خون خدا هستید. خون مَرکَب روح است، مرکب حیات است. روح و حیات در یک کالبد، با خون جاری میشود و با خون باقی میماند. خون را از کالبد بگیری، می‌میرد. و شما را خداوند، عامل جریان و بقای #حیات در کالبد دنیا قرار داد. آنگاه که خون از جریان بایستد، مرگ فرا میرسد. و شما آن خونی بودی که ریخته شد تا حیات تهدیدشده رو به خاموشی، به پیکر اسلام برگردد. شما را اگر از اسلام، از ما، از دنیا بگیرند، جز یک جسم بی روح و بی جان و بی اثر و #سرد چیزی نمی‌ماند. #حرارت قلوب ما، شما هستید مولا، ای خون داغ خدا! حرارتِ سرد نشدنیِ پیکرِ جامعه ایمانی! اصلاً همین است که نغز و شیرین، گفته‌اند: الإسلام، نبویُّ الحُدوث و حسینیُّ البقاء. یعنی آغاز اسلام با نبوت جدتان رسول الله بوده و بقاء آن با شما، با خون سرخ شما. خداوند اراده کرد که نامش و دینش و کلامش و ذکرش با خون شما #احیا شود. دوست داشت خون شما، آن پیکر نیمه جان را حیات دوباره ببخشد. دوست داشت روحش -روح الله- با خون شما -ثارالله- در این کالبد دمیده شود. خدا خون شما را دوست داشت. همین است که جدتان در عالم رؤیا به شما فرمود: «ان الله شاءَ ان یَراک قتیلا» خداوند خواست که تو را کشته شده ببیند. عاشقانه تر و لطیف تر از این هم هست؟ 😭 خداوند #روح خود را در #خون شما قرار داد؛ و دوست داشت ببیند که یک عالَم، یک جهان، یک جمع خلائق، با نام #حسین عاشق میشوند، توبه میکنند، آدم می‌شوند، پابند می‌شوند، هزار بار هم که عهد بشکنند باز یک شبی در گوشه یک مجلسی از حسین برمی‌گردند، دستگیری می‌کنند، رو به آسمان می‌کنند، دلشان میلرزد، اشک می‌ریزند، احسان می‌کنند، صاف می‌شوند، زلال می‌شوند، بالا می‌روند، زائر عرش می‌شوند، دمخور ملائک می‌شوند، محبوب دل حبیبه خدا می‌شوند… چقدر خدا شما را دوست داشت حسین😭 و چقدر ما را... که #محبت شما را در قلب ما و #اشک بر شما را آب‌روی ما قرار داد الحمدلله الذی خلق الحسین ❤️ ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat روبینو @dr_mother8 #نشربامنبع پی‌نوشت: امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نیز ثارالله است (یا ثارالله و بن ثاره). خون مولا علی امیرالمؤمنین نیز احیاکننده کالبد نیمه جان دین خدا بود. فرق شکافته علی نیز، منادی «فزت و رب الکعبه» و «کذلک شیعتنا فازو و سعدوا فی الدنیا و الآخرة» شد.