داستان: از ما بهترون نویسنده: طاهره علم چی میبدی نسخه جهت مطالعه یکی بود یکی نبود. یک روز صبح زود ننه گلابی اصغری را صدا زد و گفت:« ننه وَخین برو سُبو پر اوو کن و بیا.»اصغری توی صُفه خوابیده بود.هوا خنک بود.اوهم نمی خواست از تشک دل بکند. صدای قل قل سماور نمی آمد.ننه هم ول کن نبود مدام می گفت:«اصغروگ وَخین اوفتو در اومه.»با اوقات تلخی بلند شد. سُبو را برداشت وگفت:«کی کله سحر توی تاریک روشن هوا مره اوو بیاره, اونم از اووامبار.»هوا خیلی خوب بود. کورمال کورمال از دَهلیزه تاریک بیرون رفت. یاد حرفای مملوگ افتاد. _ توی اوو اَمبار از ما بهترون زندگی مُکنن هادر باش کوزه ات شخ زمین نزنی مخوره توی سر خودشون یا بچاشون اونوَخ مث رسولوگ ناپرهیزی وَرمِداری. چاره ای نداشت باید می رفت. دوست نداشت مادر بزرگش بفهمد که می ترسد.از دروازه کثنوا بیرون رفت.کنار جُوی آب رَوان نشست.یک نفر توی گوشش می گفت :« همینجا کوزه ات پر کن.» جواب داد:نهههه ننه مفهمه اوقات تلخی مُکنه و صُبی بی دماغی راس هم مشه.»سنجاقکی روی اب نشسته بود. بال های شفاف و ظریفی داشت.دلش می خواست نَخی را به دم سنجاقک می بست و با آن بازی می کرد.رو به سنجاقک گفت :« آی سوزنوگ حیف که وقت ندارم وگرنه نخوگ گَل دُمت مِبَسَم.» آفتاب هنوز بیرون نیامده وکوچه خلوت بود. کمی صبر کرد تا یکی بیاید؛اما کسی نیامد.به طرف کاروانسرا شاه عباسی پیچید. نزدیک آب انبار شد.نگاهی به داخل انداخت.آرام دوپله پایین رفت. _یا خدا اون پایین ظلماته. نه راه پس داشت نه راه پیش. کمی ایستاد تا چشمش به تاریکی عادت کند.ناگهان در پایین پله ها دو گوی نورانی درخشان دید.پاهایش شروع به لرزیدن کرد.نمی توانست آب دهانش را قورت بدهد.زبانش خشک شده و به سقف دهانش چسبیده بود. مادر بزرگ به او یاد داده بود موقع ترس بسم الله بگوید. زبانش بند آمده بود. کوزه اش را ارام به زمین گذاشت.چشم از آن دو گوی درخشان بر نمی داشت. ارام ارام خودش راکج کرد تا بدنش را یک وری کند و پایش را روی پله ی بالایی بگذارد و راحت فرار کند.گوی نورانی به او نزدیک شد،صدای قلبش را از دهانش می شنید. پایش را روی پله گذاشت و پشتش را به طرف اب انبار کرد.ناگهان صدای میو شنید. ارام سرش را برگرداند.گربه ی خپل همسایه شان بود.یک تکه سنگ از روی پله برداشت و به طرف گربه پرت کرد. میو بلندی کشید و از پله ها بالا رفت.تمام بدنش می لرزید ارام سبویش را برداشت. _زورت به حیوون زبون بسته رسیده چرا مزنیش؟؟ صدای همسایه شان اوسا اسمال بنا بود.با عصبانیت گفت:«جنبنده خداهه معصیت داره ،بعدم مگه نمدونی گربه رگ جنی داره و نباد بزننش مخی از ما بهترون اذیتت کنن.» اوسا اسمال به طرف اصغری رفت.متوجه شد رنگ‌به رو ندارد.به او گفت:« من اینجا وایسیدم برو‌کوزه ات پر اوو کن ننه ات امیدته.» اصغری آهی از سر اسودگی کشید پا تند کرد و از پله های اب انبار پایین رفت. @herfeyedastan ✳️ این اثر برای چالش گروه ادبی حرفه‌داستان نوشته شده ✴️ این اثر در گروه حرفه‌داستان نقد شده و توسط نویسنده بازنویسی شده ❎️ کپی و تقلید جایز نیست #داستان_کودک #شهر_روستای_من

داستان: صورتی نویسنده: هما ایرانپور گروه ادبی حرفه‌داستان @herfeyedastan ✴️ این اثر برای چالش حرفه‌داستان نوشته شده ✳️ این اثر در کانال بانوان حرفه‌داستان نقد شده ❎️ کپی و تقلید جایز نیست #داستان_نوجوان #شهر_روستای_من

داستان: کلاه حصیری نویسنده: زهرا ملک‌ثابت گروه ادبی حرفه‌داستان @herfeyedastan ✴️ این اثر برای چالش حرفه‌داستان نوشته شده ✳️ این اثر در کانال بانوان حرفه‌داستان نقد شده و توسط نویسنده بازنویسی شده ❎️ کپی و تقلید جایز نیست #داستان_نوجوان #شهر_روستای_من #داستان_جمعیت #فرزندآوری

قابلمه های خالی از غذا،ظرف های شسته شده در جویبارها،زیراندازها والبته یک سبد بزرگ پراز توت سرخ وشیرین که دایی محمود از درخت دیگری تکاند،همه وهمه گوشه ی کامیون جا گرفتند. از اینکه باغ را ترک می کردیم کمی مکدر بودم ،اما خوشحالی دیگری که پیش رویم بود حالم را بهتر کرد. وآن این بود که به این زودی به خانه نمی رفتیم .مقصد بعدی ما تخت جمشید بود. عصر بود ودرمیان تکان های آرام ویکنواخت کامیون ومزه مزه کردن خاطرات خوش ، به تخت جمشید می رفتیم. تا عصر خنک و دلپذیر تابستان را روی سنگریزه های گسترده ودراندشت جلوی باز مانده های کاخ های پادشاهان هخامنش،به شب برسانیم . آنجا شلوغ پلوغ بود. جا به جا خانواده ها ی شلوغ وپرجمعیت در کنار هم نشسته وسرگرم صحبت کردن،تخمه شکستن و خوردن کاهو ترشی وسکنجبین وکتلت وبعضا ته مانده ی غذای ظهر بودند.ظرف ده دقیقه بساطمان پهن شد و بزرگترها دور هم  نشستند. ما بچه ها هم تا شعاع چند متری به بازی والیبال وهفت سنگ مشغول شدیم. خیلی دلم می خواست مامان اجازه می داد برای دیدن  آثار باستانی تخت پادشاهان هخامنشی بالا می رفتیم،اما به بهانه ی اینکه گم می شویم، اجازه  نداد.بزرگترها هم همراهی مان نکردند.ناچار با اکراه قیدش را زدیم.  با آمدن نقاره زن ها ومطرب های دوره گرد کلا مسئله بازدید از آن اماکن فراموشمان  شد.آن ها که  آمدند همه مان دورشان جمع  شدیم. مرد سیاه چرده ی نقاره زن وهمراهی که او هم ساز محلی می زد؛ دقایقی را نواختند وبه شادی های آن روزمان اضاف  کردن ..پسرها  به جز سعید که ساق دستش کمی خراش برداشته بود وکمرش هم زخم شده بود؛با حرکات مسخره شان  رقصیدند وهمه  مان خندیدیم ،به جز شوهر خاله رقیه که خیلی جدی واخموبود .نشست ومثل برج زهرمار نگاه کرد. آخر کار هم آقام، شوهر خاله   توران،ودایی ها دست به جیب  بردند ومبلغی را روی هم  گذاشتند وبه مطربی ها  دادند. اخر شب بود دیگر .خسته از شیطنتها،بازی ها،دنبال هم گذشتن ها وپرخوری ها سوار بر  کامیون شدیم وبه خانه بر گشتیم.اقام کامیون را مثل صبح جلوی در خانه نگه داشت. خسته وخواب  آلود از نردبان پایین آمدم. حالا با این وضعیت خسته باید مسواک هم میزدم که در آن لحظه از هر کاری در دنیا سخت تر بود.یک لحظه از غفلت مامان واقام که سرگرم جادادن وسایل توی آشپز خانه بودند استفاده کردم. سریع دهانم را شستم وبه رختخوابی که مامان زیر آسمان سورمه ای روی تخت فلزی پهن کرده بود،پناه بردم سه تا برادرم آرام به خواب رفته بودند. اما دو تاخواهرم هنوز درگیر مسواک زدن زورکی بودند.چشمانم را روی هم‌ گذاشتم  وخودم را به دست نرم ولطیف خواب سپردم.در حالیکه امیدوار بودم تا جمعه ی دیگری از راه برسد. دوباره با کامیون یک روز زیبای دیگر را رقم بزنیم.توی همین فکر هابودم که فریبا خواهر بزرگم رو به آقام که داشت رختخوابش را روی زمین پهن می کرد ؛با لحن معترضی گفت:بابا سمانه مسواک نزد. آقام به سمتم آمد ومرا خواب آلود از رختخواب بیرون کشید ودر حالیکه با خشم به فریبا نگاه می کردم،زیر نظر پدرم دوباره مسواک زدم.  صبح خسته وکوفته بودم. به آشپز خانه رفتم.مامان سبد بزرگ  وزیر انداز نه متری تاشده را روبرویم گرفت وگفت : ببرشون زیر زمین با اکراه به سمت حیاط رفتم . بچه ها هنوز روی تخت فلزی خوابیده بودند.  از خستگی وشیطنت های دیروز، هنوز کمی گیج بودم.  سبد به دست‌ به سمت پله های زیر زمین رفتم.لب اولین پله  یک دفعه پایم سر خورد و از هشت نه تا پله به سمت زیر زمین  واژگون شدم وسبد بزرگ روی سرم افتاد وفریاد به آسمان رفت.  وقتی مامان وبابا  با هزار زحمت مرا  که  از درد هم چنان جیغ وفریاد می کردم به بیمارستان رساندند  واز دست وپایم عکس گرفتند. دکتر گفت : دست راست وپای چپ شکسته و باید هشت هفته توی گچ باشد. پیشانی شکسته ام هم دوسه تا بخیه خورد. در آن لحظه فقط یادم به سبد وزیر اندازی افتاد که باید حالا حالاها توی زیر زمین خاک می خوردند… @herfeyedastan ✴️ این اثر برای چالش حرفه داستان نوشته شده و توسط اعضای گروه نقد شده ❎️ کپی و تقلید جایز نیست. #شهر_روستای_من

داستان: 'تابستان هشت سالگی نویسنده: الهه توکلی گروه ادبی حرفه‌داستان @herfeyedastan ✴️ این اثر برای چالش حرفه‌داستان نوشته شده 📗 این اثر توسط اعضای گروه ادبی حرفه‌داستان نقد و توسط نویسنده بازنویسی شده ❎️ کپی و تقلید جایز نیست #شهر_روستای_من

سری چهارم دو داستان دیگر با موضوع ( شهر و روستای من در کودکی) و یک داستان دیگر داستان با موضوع ( مراسم محرم در شهر یا روستای من) که در راستای چالش حرفه‌داستان نوشته‌شده است: https://eitaa.com/herfeyedastan/1213 ۱۱. داستان سبد/ زهرا غفاری 📚📚📚📚 https://eitaa.com/herfeyedastan/1227 ۱۲ . تابستان هشت سالگی/ الهه توکلی 📚📚📚📚 https://eitaa.com/herfeyedastan/1242 ۱۳. تکه‌ای از بهشت/ محبوبه میرزایی 💠💠💠💠💠 لطفا نقد و نظرها را به این نام کاربری ارسال کنید👇 @zisabet 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 گروه ادبی حرفه‌داستان @herfeyedastan 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 #داستان_محرم #شهر_روستای_من #داستان_کوتاه

یخ ِ سوزان. نویسنده: زهرا مظفری بازنویسی گروه ادبی حرفه داستان @herfeyedastan #شهر_روستای_من

داستان: یخ سوزان pdf نویسنده: زهرا مظفری بازنویسی اول گروه ادبی حرفه داستان @herfeyedastan #شهر_روستای_من

داستان: 'چمدان' نویسنده: الهه توکلی گروه ادبی حرفه داستان @herfeyedastan ✴️ این داستان برای چالش حرفه داستان نوشته شده. در گروه بانوان حرفه داستان نقد شده و توسط نویسنده بازنویسی شده. ❎️ کپی و تقلید جایز نیست #شهر_روستای_من

سری پنجم به سری پنجم رسیدیم. تاکنون شانزده داستان کوتاه نوشته شده و در کانال بانوان نقد کردیم. نویسندگان بازنویسی کردند یا در حال بازنویسی هستند. البته این سری جدید هست. قبلا با موضوعات حجاب و عفاف، دفاع مقدس نوشته بودیم یا در قالب نامه فعالیت کردیم. این سری از چالش‌ حرفه‌داستان با موضوعات شهر و روستای من در کودکی، مراسم محرم در شهر و روستای من، جمعیت و فرزندآوری و... بود 🌹🌹🌹🌹🌹 https://eitaa.com/herfeyedastan/1271 ۱۴. کوله پشتی/ زهرا ملک‌ثابت 📚📚📚📚📚 https://eitaa.com/herfeyedastan/1284 ۱۵. یخ سوزان/ زهرا مظفری خسروی 📚📚📚📚📚 https://eitaa.com/herfeyedastan/1308 ۱۶. چمدان/ الهه توکلی 📚📚📚📚📚 اگر نظری دارید به این کاربری ارسال کنید @zisabet 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 فعالیتی از گروه ادبی حرفه‌داستان @herfeyedastan 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 #جمعیت #فرزندآوری #داستان_کوتاه #شهر_روستای_من #آفرینش_ادبی

داستان: قوطی زنگ زده نویسنده: محبوبه میرزایی گروه ادبی حرفه‌داستان @herfeyedastan #شهر_روستای_من ✅️ این اثر برای چالش حرفه‌داستان نوشته شده و در گروه بانوان حرفه‌داستان نقد شده ❎️ کپی و تقلید جایز نیست