#ادبیات_مينيمال #مینیمالیسم @herfeyedastan در ادبیات، سبک یا رویکردی ادبی است که بر پایه فشردگی و تراکم و ایجاز بیش از حد محتوای اثر نمود پیدا می کند. مینیمالیست‌ها در فشردگی و ایجاز تا آنجا پیش می‌روند که فقط عناصر ضروری اثر، آن هم در کمترین و کوتاه‌ترین شکل، باقی بماند. به همین دلیل، کم حجمی از مشخص‌ترین ویژگی‌های این آثار است. مینیمالیسم ادبیات داستانی را «کوتاه نویسی» و «داستانِ کوتاهِ کوتاه» خوانده‌اند. کوتاه‌نویسی مینی‌مالیست‌ها نظر بسیاری از منتقدان ادبی را به خود جلب کرد، آنها نظر موافقی با اینگونه داستان‌ها نداشتند. زیرا به عقیده آنها مینی مالیست‌ها بیش از حد شاخ و برگ عناصر داستان را می‌زنند! و لطف و روح داستان از بین می‌رود. بعضی از منتقدان بدبین، مینیمالیسم را با نام‌هایی مانند «واقع‌گرایی سوپرمارکتی»، «آدامس بادکنکی شیک» و «مینیمالیسم پپسی‌کولایی» خواندند.از مهم‌ترین نویسندگان این سبک میتوان به ریموند کارور اشاره کرد. داستان‌های مینی مالیستی مقدمه‌گریز هستند: مقدمه در رمان و داستان کوتاه از بدو پیدایش همواره، یکی از عناصر ساختاری نویسندگان بوده است. از نویسندگان بزرگی چون داستایوفسکی و تولستوی گرفته تا ماکسیم گورکى ، گی دی موپاسان، فاکنر، کافکا و جویس و... مقدمه را به عنوان پلی برای ورود به داستان استفاده کرده‌اند. نویسنده ابتدا با توصیف مکان و زمان و فضا، داستان خود را با مقدمه آغاز می کند و سپس شخصیت ها و کنش داستانی و حرکت برای شکل گیری طرح آغاز می شود. اما این عناصر در داستان‌های مینی‌مال و به ویژه فلاش‌فیکشن ها وجود ندارد. عناصر مینی‌مالیستی: در داستان مینی مال فرصت برای مقدمه و حاشیه وجود ندارد و فقط باید لب کلام را گفت. باید توجه کرد که نمی توان هر داستانی را صرفاً به این دلیل که کوتاه است و حجم کمی دارد داستان مينيمال دانست. بخصوص داستان‌هایی که به طور اتفاقی کوتاه شده اند و دارای ویژگی های مینی‌مال یا فلاش فیکشن نیستند. داستان‌های مینی‌مال همچنین با قالب هایی چون طرح (plot ) یا اسکچ و لطیفه (انکدوت) متفاوت هستند. این سه قالب از لحاظ حجم و فشردگی روایت بسیار شبیه یکدیگر می نمایند و گاهی حتی تمییز دادن آنها کار دشواری است. برخى از منتقدین داستان‌های مینی‌مالیست را به یک معجزه کوچک و برخی، به ماده منفجره‌ای که در فضایی کوچک انفجار بزرگی را ایجاد می‌کند تشبیه می‌کنند. طرح ساده، ایجاز، و شعار اصلی فرمالیستی، یعنی توجه به تمهید در زبان در اين آثار به وضوح دیده می شود. گاهى اوقات اين داستان ها برشی از یک موقعیت هستند، حادثه خارق‌العاده‌ای رخ نمی‌دهد. اما یک داستان کامل هستند با جذابیت که از ویژگی‌های بارز این گونه داستانی است. نویسنده این سبک هنری با پرهیز از به کار بردن قیود و دیگر اطلاعات غیر ضروری، علاوه بر اینکه داستان خود را ساده و کوتاه تر می کند به خواننده این اجازه را می دهد که در بسیاری از موارد خود قسمت هایی از داستان را با دیدگاه شخصی تصور یا درک کند و او را مجبور می کند که در قسمتهایی از داستان تصمیم بگیرد و مسیری را برای ادامه انتخاب کند. شخصیت هایی که در این گونه داستان ها یا رمان ها وجود دارند عموماً افراد عادی هستند و در میان آنها هرگز یک شاهزاده، یک کارگاه بسیار باهوش، یک فرشته زیبا و... پیدا نمی شوند. شعر مينيمال نيز همانند داستان مينيمال بيشتر از آنكه به جزييات بپردازد سعى دارد با ايجاز كامل و با زبانى ساده حرف خود را بزند. هرچند نمى توان تمام اشعار كوتاه را مينيمال دانست اما بيشتر اشعار مينيمال، كوتاه هستند و البته اشعار بلندى هم به سبك مينيمال وجود دارند. @herfeyedastan 🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥 #نکته_آموزشی

📚🪄 برنامه تصویری داستانک‌خوانی زهرا ملک‌ثابت در صفحه اینستاگرامی شوق نوشتن برنامه شماره 114 محور برنامه: داستان‌های مینی‌مالیسم یا داستانک ضبط شده در تاریخ ۲۹/ مرداد/ ۱۴۰۱ حرفه‌داستان در اینستاگرام @herfeyedastan شوق نوشتن در اینستاگرام @shoghe.neveshtan @shoghekhandan جهت دیدن برنامه لینک زیر را در اینستاگرام کپی پیست کنید 👇 https://www.instagram.com/p/ChcflpzsZQh/?igshid=MDJmNzVkMjY= https://www.instagram.com/p/ChcZlA-qD4m/?igshid=MDJmNzVkMjY= صفحه اینستاگرامی شوق نوشتن #مینیمالیسم #شوق_نوشتن #حرفه‌_داستان #داستانک #داستان_کوچک