هو 💠مرحوم‌ حاج شیخ #محمد_بهاری: 📌استاد ما مرحوم #ملّاحسینقلی_همدانی می‌فرمودند: 🔰خیلی کار از #اتحاد_قلوب ساخته گردد که از متفرد برنمی‌آید و اهتمام تامی به این مطلب داشتند و نقل قول می‌فرمودند از جناب احمد بن محمد فحد حلی که ایشان تذکر می‌دادند که همه #مفاسد زیر سر اختلاف #قلوب است "دریغ و درد که تا این زمان ندانستم" "که کیمیای سعادت رفیق بود و رفیق" 📕سیر و سلوک طرحی نو در عرفان عملی شیعه ص١۴۵

📌 تصوّف (۴) 🔹 از حضرت علّامه سؤال کردم: فرق «عارف» و «صوفی» چيست؟ علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالیٰ عليه) فرمودند: 🔺 در اصطلاحِ اين‌ها «صوفی» گويا عارفِ کامل را می‌گويند، که به ترتيبی که استاد ـ به حساب، شيخشان ـ می‌گويند پيش بروند، اين عارف است. و در غالب اصطلاحات، «عارف» از «صوفی» اعمّ است، «صوفی»، کامل را می‌گويند. عارف اعمّ از صوفی، در بعضی اصطلاحات همين‌جور است. در طريقت، هر دو بايد طريقت را داشته باشند، لکن آنی که صوفی از طريقت دارد مرتّب‌تر و کامل‌تر است. 🔹 سؤال: برای نمونه به ملّاحسينقلی می‌شود گفت «صوفی»؟ برای کسی که غرضِ بد ندارد. علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالیٰ عليه) فرمودند: 🔺 همين‌طور هم هست. در زمان ملّاحسينقلی، رئيس علمای وقت، مرحوم شَرَبيانی بوده. شربيانی تُرک است، از اطراف سراب، ـ به حساب ـ تُرک است. يک نامه‌ای به ايشان نوشته بودند که آخوند ملّاحسينقلی بساط صوفيّت پهن کرده و طلبه‌ها را فاسد می‌کند؛ اين را طلبه‌ها نوشته بودند به خدمت آقای شربيانی. مرحوم شربيانی بعد از خواندن اين عريضه يا نامه، زيرش نوشته بوده: «خدا مرا مثل آخوند ملّاحسينقلی صوفی کند». اين معلوم است «صوفی‌گری» را به معنی «خداپرستی» گرفته، مسألهٔ موحّد و خداپرست بودن گرفته. انتهیٰ کلام حضرت علّامه. 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص ۲۱۳ #تصوف #عارف #صوفی #سیدمحمدحسین_طباطبائی #ملاحسینقلی_همدانی #محمد_شربیانی #محمدکریم_پارسا 🔹 @rahe_savab