eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.4هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
614 ویدیو
205 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 بازگشت به سنت زمینه‌ساز ظهور ولی خدا 🔻تاکید بر بازگشت به گذشته نه از سر تعصب کور و تعبد صرف، که متعقلانه و حکیمانه است. این بازگشت را در اقبال دوباره ی غرب به فلسفه ی اخلاق فضیلت ارسطو و علاقه مندی به رواقی گری می توان جستجو کرد. 🔻«فلسفه‌ای برای زندگی: روش‌های کهن رواقی برای زندگی امروز» کتابی است نوشته ویلیام بی. اروین که با همین منطق و بر همین نیاز نگاشته شد. چرا که به باور برخی صاحب نظران، فلسفه[ی غرب] در زمانه ی حضور در دنیای جدید قابل دفاع نبوده است. زمانی سودای حل مسائل اساسی بشر را داشت، به ناگاه تغییر مسیر داد. به جای سیر و سلوک در احوال پرسش های اساسی، به پرسه زدن در اطراف فناوری محدود شد. 👈 متن کامل 👉 ✍ محمدصدرا مازنی @HOWZAVIAN
📚 📖 نام کتاب مجموعه مقالات «اخلاق اطلاعات و فضای مجازی» نویسنده: رافائل کاپورو و دیگران گزینش و ترجمه: محمد خندان ناشر: به همت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی و توسط انتشارات سوره مهر 🔸«این کتاب مشتمل بر مقالاتی است که توسط چهره‌های شاخص مانند رافائل کاپورو، لوچانو فلوریدی، هرمان تاوانی و سوراج هونگلاداروم نوشته شده‌اند و به تحلیل مسائل اخلاقی مربوط به اطلاعات و می‌پردازند. گرچه همه این مقالات به‌لحاظ زاویه دید و عمق تحلیل‌های‌شان در یک سطح نیستند، اما مکمل و متمم یکدیگر محسوب می‌شوند و هر یک جنبه‌ای از فضای مجازی را با استفاده از مفاهیم مطرح در اخلاق اطلاعات مورد مطالعه قرار می‌دهند... در توضیح این کتاب آمده است: آنچه امروز از دست می رود فهم نسبت جهان مجازی و فاصله و به عبارت دیگر احترام به دیگری است. پیچیدگی جهان مجازی بسیار زیاد است و به دلیل شیوع گمنامی هیچ قانون کلی ای در آن وجود ندارد. جهت گیری انسان عمدتا تکنولوژیک است و از آنجا که اشیاء و انسان ها در کمال خود آشکار نمی شوند، به ابژه دستکاری بدل می شوند... 🔻خرید آنلاین از فروشگاه اینترنتی سوره مهر: https://sooremehr.ir/book/4125 @HOWZAVIAN @savad_rasaneh
🌐 شبکه‌های غیر اجتماعی ✍️ وحید نجفی، پژوهشگر مسائل راهبردی برخی از اتصال «دایل آپ» و صدای آن تصوری ندارند؛ اما دسترسی به همان هم برای حجره نشین دشوار یا نشدنی بود و اینترنت ضعیف تازه به میدان آمده ایرانسل راه‌حل خوبی بود. اولین شبکه اجتماعی که در آن مشغول شدم، مای پردیس نام داشت. برخی از رفقا تصور می‌کردند با آواتار ملبس نمی‌توان در این فضاها کار کرد، اما با همین حساب کاربری، رفقای بسیاری یافتم. یکی از آن‌ها که سؤالات عرفانی می‌پرسید، یک‌بار از حجم تنفر اولیه‌اش از آخوند جماعت و تغییر نظراتش در حین گفت‌وگوها سخن گفت که برایم بسیار شیرین بود. تا آنکه اولین اغتشاش در دوران اینترنت رخ داد. اگرچه برخی شبکه‌های اجتماعی پس از مدتی به صحنه بازگشتند، اما مای پردیس برای همیشه حذف شد و ناچار به کلوب مهاجرت کردم. ساختار شبکه‌های آن موقع، حق انتخاب کاربران را به رسمیت می‌شناختند، صفحه اولیه شبکه، ساختار درختی اتاق‌های گفتگو بود که به‌راحتی می‌توانستی انتخاب کنی و متأثر از فضای سال ۸۸، گفتگوی ایجادشده درباره ولایت‌فقیه جذاب بود و قوت گفتمانی، مخالفان را مستأصل و نظاره گران را همراه کرده بود. پس از مدتی کلوب با برخی تغییرات تلاش می‌کرد شبیه فیس‌بوک شود که ما یک‌باره به سراغ همان نسخه اصلی رفتیم. حال اینترنت از نان شب واجب‌تر شده بود و ساعت‌ها متمادی برایم مشغله درست کرده بود و فیلترینگ و قطعی‌ها، بسیار اعصاب‌خردکن شده بود. از سویی نیز هر چه بر عمر اینترنت و شبکه اضافه می‌شد، گویی حوصله‌ها برای گفت‌وگو کمتر می‌شد و باید کوتاه‌تر سخن می‌گفتی و در این بستر، فعالیت در توییتر، بهتر از فیس‌بوک می‌نمود. البته در همین اثنا، نرم‌افزارهای پیام‌رسان نیز بسط پیداکرده بودند و بعد وایبر، امثال تلگرام رونق گرفته بودند و بخشی از کارکرد شبکه‌های اجتماعی را یافته بودند. برای مصون ماندن محتواهای تولیدی از شدت و سرعت تحولات، سایتی ایجاد شد و مطالب را در آنجا ثبت می‌کردم که اکنون برخی از آن‌ها آمار بازدیدشان، فراتر از یک‌میلیون شده است، اما دیگر به‌سختی می‌توانستم شبهه‌ای بیابم که برای آن پاسخی موجود نباشد. پس بیشتر در توییتر بودم که آخرین دوره فعالیت گسترده‌ام در فضای مجازی شد. کسی که نسل اول شبکه‌های اجتماعی را چشیده بود، تحولات شبکه‌های اجتماعی برایش نامطلوب بود: ۱. وزنه انتخاب مطالب روزبه‌روز بیشتر از کاربر گرفته‌شده و به دست الگوریتم‌های نامشخص افتاده است. ۲. فضای منطقی گفتگوها به جنگ هشتک‌ها رسید که اگر همراه یک توده مهاجم نشوی، اصلاً دیده و شنیده نمی‌شوی. ۳. حضور در شبکه‌های اجتماعی که عامل کنار زدن فاصله‌های دنیای طبیعی بود، به حضور در عرصه‌ای رسید که شکاف جدی با واقعیت‌های خارجی دارد و ربات‌ها مدام توهمات را جای واقعیت‌ها قالب می‌کنند. شبکه اجتماعی امروز نه برای تعامل گروه‌ها، بلکه میدان تسخیر اذهان است و آنان که الگوریتم‌ها را در دست ندارند، باید بسیار ساده باشند که فکر کنند تأثیرگذارند. @Howzavian
🌐 زمین متاورسی چگونه خرید و فروش می‌شود؟ ✍ حسین علی بینا، پژوهشگر فقه تکنولوژی با توجه و نگاه ریزبینانه به اطرافمان می‌توانیم به این نتیجه برسیم که زندگی دیجیتالی به صورت سمج، تنبل و غلیظی اطرافمان را پوشانده و افراد مختلف با غرق شدن در زندگی دیجیتالی به نوعی مانند: این هستند که کنده درختی در گوشه ای از دیگدان افتاده و به واسطه تبلیغات توسط افراد مختلف که آن‌ها با سوخت شرکت‌ها و دیگر بنگاه‌های تبلیغاتی شروع به سوزانده شدن کرده و خود به به صورت ذغالی برشته و تمیز در آمده‌اند و افرادی که تبلیغ کننده زندگی دیجیتالی نیستند مانند چوبی که نم دارد و دراین دیگدان پر از ذغال در حال برشته شدن است، به نوعی درحال خفه شدن است و این خفه شدن باعث شده تا درگیر دیگر مسائل مهم نشوند. یکی از مسائلی که توسط این ذغال های برشته شده در حال توسعه و به عبارت رساتر در حال تبلیغ هستند زمین متاورسی است، زمین مجازی که با توجه به شرایط تبلیغی که صورت گرفت توانسته است برای خودش در دل دوستداران تکنولوژی و دیگر دوست دارانی که علاقه مند به انجام کارهایی هستند که نمی‌خواهند حتما در آنجا حضور پیدا کنند قرق کرده و دل هایشان را مانند اینکه در قیر باشد از آن خود کرده است و آرام و بی حرکت توانسته است؛ چهره ای برای خود طرح کند. حال با توجه به آنچه که گفته شد یکی از مهم ترین چیزهایی که این زمین را برای ما در بحث بیع حائز اهمییت است، این است که بیع این زمین از نوع حق است یا عین؟ کدام یک از این دو نوع است. با توجه به شرایط زمین متاورسی که توسط تجهیزاتی مانند: عینک سه بعدی و... است و زمین متاورسی که به صورت سه بعدی و فرد وقتی در این زمین قرار می‌گیرد به نوعی در آن می‌تواند / این امکان را دارد؛ مانند: زندگی واقعی رفتار کند ما را براین می‌دارد که بتواند دارای شرایطی باشد، تا عین بودن را برای این زمین مجازی در نظر گرفت؛ زیرا افراد یا همان کاربر توسط آواتاری در این زمین مجازی به کارهای خودش می‌پردازد و در تعریف عین در کتب مختلف بدین صورت آمده است: عین در اصطلاح به معنای چیزی است که قائم به خود باشد و در برابر این معنایش معنی چیزی که قائم به غیر است قرارمی‌گیرد.(مروج، حسین،ص ۳۶۵) در کتاب فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام به صورت کلی عین را به معنای به انچه که ما به ازاء خارجی دارد گفته می شود، در کلام فقهاء عین را به معنای آنچه در بیرون عینیت دارد و قابل اشاره حسی است می‌توان گفت.(هاشمی شاهرودی، محمود، ج ۵،ص۵۳۱) هر چیزی که تعیین شده و مستقل به ذات است.(سرور، ابراهیم حسین، ج ۱،ص۱۹۶) با توجه به شرایط زمین متاورسی می‌توان دریافت که زمین متاورسی به صورت حق نیست زیرا در محیط سه بعدی که زمین در آن قرار دارد ما به ازاء خارجی داشته و قابلیت اشاره حسی توسط دست است (منظور اشاره توسط دست آواتار به صورت مجازی می‌باشد)و اینکه تعیین شده هم می‌باشد به همین خاطر زمین متاورسی را عین در نظر می‌گیریم. @HOWZAVIAN
▪️«نقد تجدد» از «شهید آوینی» تا «مهدی نصیری» ✍️ سید محمدحسین دعائی ده سال قبل، در سالروز شهادت «شهید آوینی رحمة الله علیه»، یادداشتی از مهدی نصیری منتشر شد با عنوانِ «آوینی و افسانۀ بی‌طرفی تکنولوژی مدرن» که در همان روزها، به‌خاطر محبت فراوان به آن شهید والامقام، به‌سبب علاقه به وادی «رسانه» و به‌دلیل احساس وظیفه برای مقابله با تحریف جبهۀ فکری انقلاب اسلامی، این یادداشت را نقد کرده و بنا بر ملاحظاتی آن را به نامِ «سید محمدحسین سجادی» منتشر کردم؛ نقدی که شاید بازنشر آن خالی از فائده نباشد: 🔸 چندی پیش مقاله‌ای با عنوانِ «آوینی و افسانه بی‌طرفی تکنولوژی مدرن» به قلم جناب آقای نصیری منتشر شد؛ مقاله‌ای که نویسنده در آن، ابتداء به بیان نظرات خود دربارۀ ماهیت تکنولوژی مدرن و نسبت آن با اسلام و آموزه‌های دینی پرداخته و سپس اندیشه‌های سلالۀ سلسلۀ سادات و دودۀ شجرۀ طوبای شهادت، یعنی شهید سعید سید مرتضی آوینی رحمة الله علیه در این حوزه را بر نظرات خویش منطبق می‌داند. غافل از آن‌که هر دو بخش مقالۀ مذکور، محل اشکال است. 🔹 مطالبی که جناب آقای نصیری، به‌شکل مختصر در این مقاله بیان می‌کند را پیش از این، مفصلا در کتاب «اسلام و تجدد» تشریح کرده است؛ کتابی که در کنار دیگر آثار و سخنان مخدوش نویسنده دربارۀ موضوعاتی هم‌چون «فلسفه و عرفان اسلامی»، نیازمند فصل مشبعی از نقادی است. حتی می‌توان گفت که ریشۀ نگاه تار و بی‌هویت او به «حکمت و معنویت ناب شیعی» را باید در زاویۀ غلط دید او نسبت به «هویت دین» و «حقیقت هستی» جست‌وجو کرد؛ زاویۀ دیدی که با دقت در ابعاد کتاب «اسلام و تجدد»، به‌خوبی می‌توان مختصات آن را به‌دست آورد. 📌 متن کامل یادداشت @HOWZAVIAN