#باشگاه_نویسندگان_حوزوی_رسا ______________________🍃 #گزارش | گعده نهم یادداشت‌خوانی رسا؛ بررسی ابعاد و لوازم "جستارنویسی" 🔴مردم فیلسوف نیستند که دنبال سوالات خود باشند و هر متنی را بخوانند تا به جوابشان برسند، این ماییم که با خلاقیت و چگونه بیان کردن، آن‌ها را به مطالعه‌ متن خود وامیداریم. 🔵کسی که دغدغه‌ی مخاطب ندارد میگوید برای من مهم نیست نظر هرکسی چه باشد، اما زمانی که دغدغه‌ی مخاطب به موضوع ورود می‌کند نویسنده به ترغیب مخاطب فکر می‌کند، به این که نظری را جلب کند تا متن او را زمین نگذارد و تا پایان متن رغبت به خواندن داشته باشد. 🔵جنبه‌ی اولی که موجب رغبتانگیزی مخاطب نسبت به یک جستار میشود صدادار بودن آن متن است؛ وی ادامه داد این که میگوییم متن باید صدادار باشد یعنی متن ما جان داشته باشد، سرد نباشد؛ در واقع این صدا همان چیزی است که از مشغله‌ی فکری نویسنده، در موقع نوشتن گرفته میشود. 🔵در دنیای امروز محتوا تحت تأثیر جاذبه، ارزش خود را از دست داده است و دلیل دیگرِ کم اهمیت شدن محتوا این است که همه‌ی حرف‌ها زده شده است، به گونهای که به ندرت بخواهیم حرفی بزنیم که همه‌ی چشم‌ها به ما خیره شود. مثلا میلیارد‌ها بار درباره‌ی اعتیاد حرف زده شده است... در واقع ما می‌توانیم و باید همان حرف‌های گفته شده را با شکلی مؤثرتر بیان کنیم و کاری کنیم که فکر مخاطب به آن مشغول شود. این کاری است که انتظار می‌رود نویسنده در مقابل پژوهشگر انجام بدهد. ✍️ محمد اصغری مرجانلو #گعده_نویسندگان #گعده_یادداشت_خوانی #مصطفی_پورنجاتی #جستار #جستارنویسی #جستار_نویسی 🌐rasanews.ir/002Zl2 🆔 @rasanews_agency

#پیش_به_سوی_نوشتن ✍️ زیرژانرهای روایت غیرداستانی(6) ♦️جستار (Essay) پیش از آنکه در قرن شانزدهم میلادی، مونتنی و بیکن واژه‌ی «essay» را برای اولین بار به کار ببرند، چیزی را که امروزه جستار می‌نامیم، رساله می‌نامیدند. نمونه‌های اولیه‌ی جستار را می‌توان در نوشته‌های سیسرو درباره‌ی شکوه دوران قدیم یا هنر «پیش‌گویی»، یا نوشته‌های سنکا درباره‌ی خشم یا بخشایش دید. جستار عبارت است از بحثی منثور و نسبتاً کوتاه درباره‌ی موضوعی مشخص. دسته‌بندی انواع جستارها کار ساده‌ای نیست. اما یک دسته‌بندی اولیه و البته بسیار مفید می‌تواند این‌طور باشد: جستار رسمی و جستار غیررسمی. جستار غیررسمی شامل جستارهای حکیمانه‌ای مثل آثار بیکن، جستارهای ادواری مثل آثار آدیسون و جستارهای شخصی مثل آثار لَمب می‌شود. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند که جستار غیررسمی باشد: عناصر شخصی، طنز، سبک فاخر، ساختار نه‌چندان منسجم، خرق عادت و نوآوری، رهایی از جمود و تکلف و بررسی ناکامل یا غیرقطعی موضوع متن. ویژگی‌های جستار رسمی عبارت‌اند از: داشتن هدف جدی، وقار، سازمان‌بندی و طول منطقی. اصطلاح «جستار» ممکن است هم به مباحث کوتاه توضیحی یا جدلی (مثل مجله‌ی جدیِ آرتیکل) و هم به رساله‌های بلندتر (مثل فصل‌هایی از کتاب قهرمانان و قهرمان‌ستایی اثر کارلایل) اطلاق شود. البته حتی همین تمایز بین جستارهای رسمی و غیررسمی هم همیشه کارساز نیست و اینکه اغلب جستار غیررسمی در حوزه‌ی ادبیات می‌گنجد تا جستار رسمی. #نویسندگی #جستار_نویسی #مدرسه_نویسندگی #نویسندگان_حوزوی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6 🔻آیا به عصر داغ جستارنویسی رسیدیم؟

#چرا_جستارنویسی؟ 🍃 مناسبات رضا بابایی با قلم و نویسندگی *در ایران کمتر کسی با موضوع جُستارنویسی و مقایسه آن با مقاله‌نویسی، تحقیق و تالیف داشته‌ است. نگارنده شخصاً فقط از کامران فانی به فارسی در این زمینه مطلب خوانده است. *فرق بابایی با دیگران در این بود که با این شیوه قلم زدن و نویسندگی و قابلیت‌های آن آشنایی داشت. *بابایی، بر خلاف بسیاری دیگر از دانشوران، فقط متفکر و صِرفاً نویسنده نبود. او اقلیم قلم و آداب نویسندگی را نیز می‌شناخت. از همین رو، میراث وی از هر دو نظرگاهِ صورت و معنا حائز اهمیت است. *شاهد اول مدعا اینکه او درباره نویسندگی، کتابی با نام "بهتر بنویسیم" در باب درست‌نویسی، ساده‌نویسی و زیبا‌نویسی منتشر کرد. *عنوان کتاب دیگر او نیز شاهد دوم مدعای ما تواند بود: "دیانت و عقلانیت". سجع در عنوان و خلق ترکیب تازه، نشانه قلم‌شناسی بابایی است. *گفتنی است که در جستارنویسی، حشو مخل و دور افتادن‌های گاه به گاه از اصل مطلب و مطلب اصلی اتفاق نمی‌افتد. با مقتضیات عصر مدرن و ضیق وقت تناسب دارد و از انحراف ذهن جلوگیری می‌کند و اسباب تثبيت در حافظه را تا اندازه‌ای فراهم می‌سازد. *جستار تقریباً یکسره لُبّ مطلب و حرف حساب است. ضمناً برای متفکری که حرف حساب زیاد دارد، سخت مناسب می‌نماید؛ زیرا فرصت بیان بیشترین حجم از اندیشه‌های نویسنده را در اختیار او می‌گذارد. *نمی‌دانم کدام یک از محاسن جستارنویسی، محرک جذب بابایی به آن بود. انگار می‌دانست چندان فرصت ندارد! از اقبال او یا اقبال مخاطبان او بود که به جستارنویسی گروید. *از این رو میراث بابایی که منتظر خوانش و بازخوانی است، صِرف اندیشه او نیست، بل از نحوه مناسب بیان اندیشه نیز سخن می‌گوید. *شاید او با این کار، پیامی برای مخاطبان داشت. ✍️ امین‌رضا نوشین #جستار_نویسی #ادبیات #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6

#پیش_به_سوی_نوشتن ✍️ زیرژانرهای روایت غیرداستانی(7) ♦️نامه (Epistle) نامه متنی منثور یا منظوم است که به فرم نامه و خطاب به شخص یا گروهی خاص نوشته می‌شود. در ادبیات، دو سنت اصلی نامه‌ی منظوم وجود دارد. یکی بر می‌گردد به نامه‌های هوراس و دیگری به زنان قهرمان اثر اُوید. سنت الهام‌گرفته از هوراس به مضامین اخلاقی و فلسفی می‌پردازد و از دوره‌ی رنسانس به این‌سو بسیار محبوب شد. اما سنت نامه‌نویسی اُوید با موضوعات عاشقانه و احساسی عجین است و در قرون وسطی در اروپا محبوب‌تر از سنت هوراسی بود. نمونه‌ی معروف نامه‌های هوراسی نامه‌های پولس رسول است که در کتاب مقدس نیز آمده و به مسیحیت کمک شایانی کرد تا به دینی جهان‌گیر تبدیل شود. سایر نویسندگانی که از این فرم استفاده کرده‌اند عبارت‌اند از بن جانسون، جان درایدن، ویلیام کان‌گریو، دابلیو. اچ. آدن و لوی مک‌نیس. #نویسندگی #جستار_نویسی #مدرسه_نویسندگی #نویسندگان_حوزوی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6 🔻آیا به عصر داغ جستارنویسی رسیدیم؟

#یادآوری 🛎 نویسندگان و علاقه‌مندان به نوشتن فراموش نکنند: ✍️ در «عصر جُستارنویسی» به سر می‌بریم 🖌پس بنویسیم و بنویسیم پ.ن: زمانی در #خبرگزاری_رسا، اقدام به برگزاری نشست‌های یادداشت‌خوانی می‌کردیم، آن هم با حضور نویسندگان صاحب‌قلم و صاحب‌نام. یکی از آن گعده‌ها با حضور استاد مصطفی پورنجاتی رقم خورده بود. پیشنهاد می‌کنم آن گزارش را از دست ندهید. 👇مشتاقان نوشتن کلیک بفرمایند😊 گزارش | گعده‎ نهم یادداشت‌خوانی رسا؛ بررسی ابعاد و لوازم "جستارنویسی" #جستار_نویسی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#در_حوالی_جستار ✅ پدیده ای به نام فِلانور ✍️ «گروه تحریریه»: هادی حمیدی _ علی اسفندیار یک سؤال مهم؟ مگر می شود شهرها و مردم در عصر هجوم اطلاعات یا عصر پسامدرن تغییر کرده باشند و قالب‌های «زبان» تغییر نکرده باشد؟ اینجا نمی‌شود به آن پاسخ داد؛ اما روزنه‌ای از این تحول و تطور را می‌توان به نظاره نشست. مسأله مهم امروز نسبت‌سنجی بین شهر و ادبیات است و مهم‎تر از هرچیزی قالب‌های جدید ادبی که در غرب به وجود آمده اما نه در حمایت بی چون و چرا از شهر مدرن که گشت و گذار در آثارش و تفکر انتقادی به آورده‎های تکنولوژی است. «فلانور» یا پرسه‎زن حرفه‎ای شهر می‌خواهد اوضاع و احوال شهر از معماری گرفته تا جاهای به ظاهر خالی و بیهوده را در ادراک شخصی خود حلاجی کند، معنا بکاود و تقدیم خواننده کنند؛ در حقیقت ارائه روایتی شخصی شده از جهان مدرن به زبان شیرین هنر. پرسه‌زن یا فلانور مفهومی است که از زبان فرانسه به عاریت گرفته شده‌ و به معنای قدم‌زنی است. شارل بودلر، شاعر و نویسندهٔ فرانسوی مفهومی دیگر از آن مشتق کرد و به معنای فردی است که در شهر قدم می‌زند تا تجربه کسب کند. به علت استفادهٔ بودلر و دیگر اندیشمندان در حوزه‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی و ادبی، پرسه‌زن مفهومی مهم در پدیده‌های شهری و مدرنیته شد. پرسه‌زنی تنها به قدم زنی در خیابان‌های شهر محدود نمی‌شود؛ بلکه می‌تواند شیوه ای از تفکر فلسفی و زندگی باشد! بودلر پرسه‌زنی را یک قدم زنِ با شخصیت در خیابان‌های شهر توصیف می‌کند که نقشی اساسی در درک و ترسیم فضای شهر دارد. مفهوم پرسه‌زن در بحث پدیدهٔ مدرنیته در محافل دانشگاهی مفهوم مهمی است. همچنین این مفهوم دریچه‌ای از تفکر در زمینه‌های معماری و شهرسازی باز کرده‌ است. والتر بنیامین فیلسوف و زیبایی‌شناس مارکسیست آلمانی، این مفهوم را ابزاری برای تحلیل و همچنین شیوه ای از زندگی می‌داند از دیدگاه مارکسیستی او، پرسه‌زنی مولود زندگی مدرن و انقلاب صنعتی است. وی خود به نمونه ای از پرسه‌زن تبدیل شد که خیابان‌های پاریس را مشاهده می‌کرد و به مطالعات اجتماعی و زیبایی شناختی می‌پرداخت[پرسه‌زنی و زندگی روزمرهٔ ایرانی، عباس کاظمی، نشر آشیان، ۱۳۸۸] حال اگر این پدیده با پدیده مشابه دیگر مانند «ون لایف» که از جدیدترین سبک‌های زندگی بشری است ادغام شود جذاب‌تر هم می‌شود. سفر و زندگی در «وَن» امروزه برای برخی تبدیل به سبک زندگی شده و عده‌ای در سراسر دنیا به این روش زندگی می‌کنند؛ سفری توأم با زندگی و زندگی توأم با سفر است؛ به اضافه عنصر کلیدی درک شخصی و تلاش برای شناخت پدیده‌های زیستی و اجتماعی پیرامون خود. پ.ن: در مجالی دیگر درباره این پدیده اجتماعی بیشتر خواهیم نوشت. #فلانور #جستار #جستار_نویسی #نویسندگی_و_مدرنیته #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN