#چرا_جستارنویسی؟ 🍃 مناسبات رضا بابایی با قلم و نویسندگی *در ایران کمتر کسی با موضوع جُستارنویسی و مقایسه آن با مقاله‌نویسی، تحقیق و تالیف داشته‌ است. نگارنده شخصاً فقط از کامران فانی به فارسی در این زمینه مطلب خوانده است. *فرق بابایی با دیگران در این بود که با این شیوه قلم زدن و نویسندگی و قابلیت‌های آن آشنایی داشت. *بابایی، بر خلاف بسیاری دیگر از دانشوران، فقط متفکر و صِرفاً نویسنده نبود. او اقلیم قلم و آداب نویسندگی را نیز می‌شناخت. از همین رو، میراث وی از هر دو نظرگاهِ صورت و معنا حائز اهمیت است. *شاهد اول مدعا اینکه او درباره نویسندگی، کتابی با نام "بهتر بنویسیم" در باب درست‌نویسی، ساده‌نویسی و زیبا‌نویسی منتشر کرد. *عنوان کتاب دیگر او نیز شاهد دوم مدعای ما تواند بود: "دیانت و عقلانیت". سجع در عنوان و خلق ترکیب تازه، نشانه قلم‌شناسی بابایی است. *گفتنی است که در جستارنویسی، حشو مخل و دور افتادن‌های گاه به گاه از اصل مطلب و مطلب اصلی اتفاق نمی‌افتد. با مقتضیات عصر مدرن و ضیق وقت تناسب دارد و از انحراف ذهن جلوگیری می‌کند و اسباب تثبيت در حافظه را تا اندازه‌ای فراهم می‌سازد. *جستار تقریباً یکسره لُبّ مطلب و حرف حساب است. ضمناً برای متفکری که حرف حساب زیاد دارد، سخت مناسب می‌نماید؛ زیرا فرصت بیان بیشترین حجم از اندیشه‌های نویسنده را در اختیار او می‌گذارد. *نمی‌دانم کدام یک از محاسن جستارنویسی، محرک جذب بابایی به آن بود. انگار می‌دانست چندان فرصت ندارد! از اقبال او یا اقبال مخاطبان او بود که به جستارنویسی گروید. *از این رو میراث بابایی که منتظر خوانش و بازخوانی است، صِرف اندیشه او نیست، بل از نحوه مناسب بیان اندیشه نیز سخن می‌گوید. *شاید او با این کار، پیامی برای مخاطبان داشت. ✍️ امین‌رضا نوشین #جستار_نویسی #ادبیات #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6