eitaa logo
نویسندگان حوزوی
4.3هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
614 ویدیو
206 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🍃#شبکه_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه شما فاضل ارجمند 🌱 یادداشت شما با این مشخصات پذیرش می‌شود ۱. نام و نام خانوادگی... ۲. از استان ... ۳. نشانی کانال شخصی @Jahaderevayat 🚫 این صفحه تبلیغ و تبادل عمومی ندارد.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 جای خالی فقه فرهنگ ✍️ احمد اولیایی، دبیر تحریریه مدادالفضلاء در صدای حوزه نوشت: بیستم مهرماه آخرین مصوبات و موضوعات دروس خارج فقه معاصر برای سال تحصیلی 1400-1401 از سوی آیت الله اعرافی مدیر حوزه های علمیه ابلاغ گردید. فارغ از بسته حمایتی دروس خارج فقه معاصر که در این ابلاغیه تبیین شده است، بسته نهایی موضوعات ابلاغ شده برای دروس خارج فقه معاصر جای تأمل دارد. این تأمل می تواند منجر به کشف نقاط قوت و البته کاستی هایی در این فهرست شود اما این یادداشت فقط در صدد است تعجب خود را از عدم ذکر «فقه فرهنگ» در میان عناوین دروس خارج فقه معاصر نشان دهد. فقه بورس، پولشویی، ورزش، العربون، اوراق الیانصیب، قراردادهای کاهش ریسک و ... از جمله موضوعات مطروحه برای خارج فقه معاصر هستند اما ظاهرا حوزه فرهنگ قرار است همچنان مظلوم واقع شود. • فرهنگ عرصه تبلور کنش های انسانی است. به عبارت دیگر فرهنگ فارغ از تعاریف متعدد و پیچیدگی های نظری اش محل بروز کنش فرهنگی انسان امروز می باشد. این کنش تعبیر دیگری برای اعمال و تکالیف است. و همه می دانیم فقه نیز برای کشف و تبیین اعمال و تکالیف انسان مسلمان تلاش می کند. به بیان دیگر اگر موضوع فقه، فعل مکلف است و فرهنگ نیز نمود عینی کنش و فعل انسان باشد پس فقه فرهنگ می تواند یکی از مهم ترین فقه های مضاف باشد. • از طرف دیگر انسانی که قرار است مسیر تعالی را طی کند باید تکلیف او و کنش مطلوبش تعریف و تبیین شود و این فقه است که بار اصلی این کار را به دوش می کشد. فرهنگ نیز که بخش عمده آن آینه ی ایده ها، خلاقیت ها، هنرها، تأملات و تفکرات انسان است باید از دانشی که تکلیف فرهنگی را کشف کند، تبعیت نماید تا انسان مختار فرهنگی در میان خطاهای کنشی خویش مسیر را گم نکند. این دانش می تواند همان فقه فرهنگ باشد. • پرسش های فرهنگ از فقه بسیار است؛ اساسا حکم کنترل فرهنگ البته پس از بررسی امکان آن، از منظر فقه معاصر چیست؟ تلاش در جهت ترویج فرهنگ مطلوب چه حکمی دارد و نظر فقه معاصر در دعوای عاملیت با ساختار در فرهنگ چگونه تبیین می شود؟ آزادی های فرهنگی مانند آزادی خلاقیت و ایده در فقه معاصر چرا و چگونه باید ارزیابی شود؟ از آنجهت که بخش عمده ای از فرهنگ به صورت میراث از گذشته آمده و به آینده منتقل می شود، بحث از عدالت فرهنگی بین نسلی در کجای فقه امروز قرار می گیرد؟ اگر فقه معاصر به نظامات اجتماعی می اندیشد، نظام فرهنگی و چالش های آن اعم از تداخل سیاستگذاری نهادها را از چه مسیری حل می کند؟ و اساسا باید ها و نبایدهای فرهنگی که همان تکالیف فرهنگی است چه چیزهایی می باشند؟ مرز توقف نسبیت فرهنگی از نظر فقه کجا ترسیم می شود؟ و به طور کل ایده فقه معاصر برای نمادهای سمبلیک فرهنگی اعم از کلامی مانند زبان، ادبیات، شعر، داستان، موسیقی و ... و غیر کلامی مانند معماری، میراث فرهنگی و ... چیست؟ بار تمام این پرسش ها از حیث تعیین تکلیف انسانی و نظام فرهنگی بر عهده فقه فرهنگ است. @HOWZAVIAN
🔻تزهایی درباره نوجوانی به بهانه گفتگوها درباره "دهه هشتادی‌ها" ✍سیدحسین شهرستانی 🔸نوجوانی نقطه عطف در چرخه حیات آدمی است که ویژگی اساسی آن "کشف و بازیابی خود" است. این امر هم نیرو و هم بحران نوجوانی است. در قرآن کریم، نوجوانی با و طرح می‌شود، که این دو شرط امکان شکوفایی علمی و عملی انسان است: و لمّا بلغ اشدّه و استوی آتیناه حکما و علما این "استواء ثانی" است پس از استواء اولی که تسویه‌ی خلقت است. (خلق فسوّی) بلوغ و استواء همزمان در ساحت غریزه و فطرت به بار می‌نشیند و بدین ترتیب آدمی همچون سروِ آزاد، برپا شده و راست و استوار به نیروی خود قیام می‌کند. 🔸بلوغ به‌مثابه آزادی، جوهری است که به‌سبب آن آدمی - که راست‌قامت ایستاده است- شایسته حمل بار امانت الهی در متن هستی می‌شود. پس نوجوانی، لحظه‌ی خطیری است که آدمی در آن زیر بار امانتی می‌رود که آسمانها و کوهها از تحمل آن عاجزاند. بار مسئولیت "ساختن خود" و به‌عهده گرفتن سرنوشت خویش. پس جشن بلوغ یا جشن "تکلیف" بزرگترین جشن آدمی در چرخه زندگانی است. چون آیین ازدواج جشن به‌عهده گرفتن مسئولیت در قبال دیگری است و جشن تکلیف جشن عهده‌دار شدن مسئولیت خود. 🔸نوجوانی به‌وجهی کشف و بلکه اختراع عصر جدید است. بحران نوجوانی بحران "گذار" است از کودکی به بزرگسالی. در عصر سرمایه‌داری صنعتی، این دوره دوره‌ی تبدیل کودک مصرف‌کننده به نیروی کار ارزان است. در عصر سرمایه‌داری مصرفی اما، نوجوان ماده‌ی خامی است که اشکال متنوع ، او را صورت می‌بخشد. 🔸در دوره اخیر، نوجوانی ایماژی نمایشی و متعلق به جهان بازی و فانتزی و فراغت است. فراغت از هر نوع مسئولیت. ایده‌ای که در تقابل با معیارهای بزرگسالی و عصیان علیه آن شکوفا می‌شود. سکسوآلیته، شعله این عصیان را در تمامیت‌اش فروزان می‌کند. پس ما در وضع تجدد متاخر با ایده نوجوانی سکچوآل روبروییم. 🔸در ایران ما اما، نوجوانی نه با بلوغ و استواء و مسئولیت و نه با تولید و سکسوآلیته و غیره که عمدتا با مقوله‌‌ی تهی و پوک معنی [بی‌معنی] می‌شود. کنکور، این بلیط بخت و گارانتی موفقیتی نرمال که در آن، پیروزی نه دست‌آوردی بی‌همتا که تقلیدی ناگزیر از حرکتی توده‌وار است. 🔸ما بیش از هر زمان به طرح مجدد نوجوانی محتاجیم. اما در این مقام، نوجوان موجود غریبی است: نه چون کودک ابژه‌ی مفهوم‌سازی است و نه چون بزرگسال خود مستقلا سوژه‌ی خودآگاهی است که طرحی از خود درمی‌افکند. قطعا ما بزرگسالان هستیم که به نوجوانی به مثابه ایده می‌اندیشیم اما باید دانست که نوجوان برخلاف کودک، مستعد شورش بر طرحی است که در غیاب او درافکنده باشند. به‌ویژه در عصر نوجوانان مسلح به سلاح رسانه‌های نوظهور. پس بخشی از این طرح، تدبیر برای تمهید امکان مشارکت نوجوان است در طرح مجدد مفهوم نوجوانی و بازتعریف آن متناسب با شرایط عصر... @HOWZAVIAN
(7) 💐 «تشریف» و خلق تصویری متفاوت از داستان انقلاب گزارشی خواندنی از محمدحسین فاضل قصه‌گویی عزتی پاک در رمان «تشریف» خواننده را مسحور خود می‌کند. هر چند که قطار روایت گاه کُند یا متوقف می‌شود، اما خواننده با اثری مواجه است که جرعه جرعه لذت آن را می‌چشد. @HOWZAVIAN متن کامل این گزارش👇👇
🔴 سر گردانی در اوج سرگردانی! ✍️خلیل سمیعی "به بهانه جنایت اخیر و گرداندن سر در خیابان و انظار عمومی" علت این سر گردانی شاید ناشی از سرگردانی (تحیر) قاتل و عامل این جنایت از تفکر متعصبانه و جاهلانه و غلط فرهنگی دینی و اعتقادی و یا قومی بوده است و یا نشأت گرفته از ضعف فرهنگی خانوادگی و اجتماعی و شاید هم سرگردانی قاتل و عامل این جنایت برگرفته از فرهنگ منحط غرب یا مسلک وهابیت داعشی بوده است. به هر دلیل که باشد، این کار زشت باعث جریحه دار شدن احساسات عمومی مردم و تکدر خاطر آنان شده است و با هیچ عقل و منطق، دین و مذهبی سنخیت نداشته و ندارد. اینگونه سرگردانی ها در جوامع بشری سرانجامی جز این گونه سر گردانی ها ندارد و باید در این باره فکری کرد. @HOWZAVIAN
🔴اسکیت سواران نوجوان چمران؛ تراژدی فرهنگ یا موقعیت خطر؟! ✍️ علیرضا محمدلو در روزنامه سراج نوشت اخیرا شاهد جنجال رسانه‌ای پیرامون کژرفتاری عده‌ای نوجوان در یکی از خیابان‌های شیراز بوده‌ایم. بچه‌هایی که به بهانه روز اسکیت، با سر و وضع خلاف عرف و شرع و قانون تجمعی تفریحی ترتیب داده بودند و بگذریم از اینکه از لحظه تشکیل این تجمع تا وایرال و بازنشر شدنش در شبکه‌های مجازی، چقدر مهندسی شده بود. بررسی کنیم که این پاره‌هویت‌ها چگونه تبدیل به رویداد می‌شوند و نمایشی از یک کجروی فرهنگی را یدک می‌کشند؟ مگر همین جامعه نیست که دهه هشتادی و نودی‌هایش، مرزهای ایرانی و عربی و آفریقایی و انگلیسی را با سرود فاخر سلام فرمانده در نوردیدند؟! «دیوید رایزمن» در بررسی دوره‌های بشری از منظر ارتباطات، سومین مرحله از سیر تطورات بشر را «دوره انسان‌های دگر راهبر» نام می‌نهد که تحت تأثیر گروه همسالان و رسانه‌ها و اتمفسر اجتماعی، هویت‌سازی اتفاق می‌افتد. در چنین عصری، خانواده و سیستم کم اثر شده و شخصیت فرزندان به شدت انفعالی، رسانه‌زده و تاییدطلب افراطی می‌شود که به تدریج تحت تأثیر رسانه‌ها، انبوه انسان‌های تنها در شهرهای بزرگ شکل می‌گیرد. گذشته از این نظریه و در این خصوص، قطعا نقش چهار عنصر سیستم، خانواده، مدرسه و رسانه بایستی درست سنجیده شده و نسبت به سهم هر متغیری به تناسب دوری و نزدیکی‌اش به عمق ماجرا، وزن‌دهی دقیقی صورت گیرد. در ادبیات دینی وقتی سخن از تربیت می‌شود، با سه دوره هفت ساله مواجه می‌شویم که هفت سال اول، دوره سیادت و آقایی کودک، هفت سال دوم دوره تعلیم‌پذیری و فرمان‌برداری، هفت سال سوم، دوره مشورت و وزارت فرزند نامیده می‌شود. اگر ساحت شخصیت هر فرد، بر سه محور عواطف، افکار و رفتارها تقسیم شود، محور دوره اول به دلیل اهمیت امنیت روانی و احساسی؛ عواطف کودک، محور دوره دوم به دلیل اهمیت و دورنی‌سازی آداب؛ رفتار کودک و محور دوره سوم نیز به دلیل بلوغ ذهنی و فکری؛ اندیشه کودک می‌تواند عنوان بگیرد. حال اگر این بچه‌های دهه هشتادی را در سبد تحلیل و بررسی قرار دهیم و در ایستگاه رفتارشناسی قرار بگیریم، بیشتر از همه، کدامیک از ساحات شخصیت را دچار کم‌توجهی می‌دانیم که در نتیجه شاهد کج‌رفتاری و بی‌تفاوتی نسبت به عرف و ادبیات شرعی جامعه می‌شویم؟ اگر در رفتارسازی دچار ابهام یا کمبود ایده هستیم باید گفت که هویت‌بخشی از طریق قهرمان‌سازی، الگودهی و ارائه سبک رفتاری در این برهه بسیار حیاتی و سرنوشت‌ساز است؛ البته این مدل‌سازی بایستی در بستری هنری، چه بسا سینمایی اتفاق بیافتد تا به طور غیرمستقیم تبدیل به عادت رفتاری نوجوان امروزی شود. حال ما چرا این پاره‌تراژدیِ فرهنگی را سر و ته بررسی می‌کنیم و به جای مواجهه آسیب‌شناسانه جدی و بی‌تعارف با متغیرهای چهارگانه پیش گفته، چرایی‌ها را در خود این بچه‌ها جستجو می‌کنیم؟ کدامیک از نقاط خط تربیتی جامعه دچار بیماری شده که نمایش بیماری یا نشانه ضعف را این چنین در بغل خیابان هرچند با بزرگنمایی و برجسته‌سازی رسانه‌ای به تماشا می‌نشینیم؟ 🔗ادامه در کانال یادداشت خوانی @HOWZAVIAN
💠 سفرنامه اربعین ✍️ فاطمه وجگانی قلم به دست گرفتم تا بنویسم از اینهمه عجائب، از ‌چادرهای خاکی، از کوله های سنگین، از پاهای آبله زده، از رنگ پریده ی دخترکان و لبهای خشکیده ی کودکان، از مرواریدهای سفید چشمان پیرزنان، از کمر خمیده ی کهن مردان ... خورشید نای ماندن در آسمان را ندارد، آمده است روی زمین، فرش کربلا را گرمتر می کند تا کربلا معنای سوختن و سوزانیدن را بهتر پیدا کند. جوهر قلم نیز روان شده است و مینویسد از سنگریزه های داغ، از فرط تشنگی زائرینی که پشت مرزها دل به این سنگها سپردند و دلشان ناله ی آب آب را دارد. همه جا را دود میبینند، هر لحظه ناله ی زینبی دارند و زمزمه شان السلام علیک یا ابا عبدلله است. دَم در سینه ها حبس شده و التماس نفس دارند. آب موجود است اما تشنگیها سیراب نمی‌شود. راستی چرا!!!! آب خجل است از روی عباس و سکینه... مینویسم از فوج جمعیت های زمینی و فوج فوج ازدحام آسمانی ها همه آمده اند تا قبة الحسین علیه السلام را زائر شوند. انگار عرش خدا آنجاست. از صف‌های طولانی و صداهای درهم برهم لبیک یاحسین، لبیک یا عباس تا آسمان هفتم شنیده میشود. اینجا کربلاست السلام علی ساکن کربلا مینویسم از هزار و یک حقیقت نانوشته از کربلا نوری که ساطع است از قبة الحسین و صدای بال ملائک برای ارادت زیارت الحسین، صدای شیون و فغان آنها گوش ملک و ملکوت را باخود همراه کرده است. نوری که از سلسله ی ولایت پذیری عباس بن علی بخصوص در شارع عباس، حرارت دل مشتاقان را بی تاب میکند و ذکر یا عباس جیئ بالماء لسکینه را زمزمه میکنند. انعکاس نور در نور و حرم در حرم و بین الحرمین را تافته ی جدا بافته ی این قطعه میکند. دل هر زائری بسمت کف العباس و علقمه و دشت فرات در یک سو و در دیگر سو به مخیم و تل زینبیه متوجه میشود. مینویسم از زائرینی که دست بالا برده و ذکر لبیک یا حسین را بر لب دارند، گاه سر به گریبان برده و خود را در آیینه ی جمال امام محو میکنند و باران سیلاب از گونه هایش جاری است، گاه آنقدر آرام اند که خودش فکر میکند نکند سنگ دل شده است!! مینویسم از 72 ستاره ای که گِرد خورشید طواف کردند و خود را در جوار حرارت او جای داده اند.از علی هایش که اصغرش بر سینه و اکبرش در پایین پایش. از حبیبش که دوبار زیارت میشود و از حرّش که چند قدم آن طرف تر است. صدای پای جابر و عطیه میاید. خودر را در نهر فرات شسته و با قلبی شکسته خود را به محبوبه اش رسانده. صدای زنگ قافله با سواران رنجور و خسته دل، کجاوه های زینب و سکینه بدون رقیه.... با دلی پر از داغ و غم از دور میاید. حقیقت مشائیه، فاصله نجف تا کربلا وصل به امام است. پیاده های اربعین می آیند، روز به روز ازدحام جمعیت با زبان های فارس و عرب و ترک و... کربلا را کربلایی میکند. امام زنده است و اربعین تجدید عهد با حقیقت حسین است. حسین علیه السلام تازه شروع شده است. باید نوشت از هزاران زیبایی و عبرت در این سفر که جوهر قلم تمام شده است، نا نوشته ها می ماند تا دیگران بنویسند. @HOWZAVIAN
💥یک «مخالفمِ» خوب ✍️ سیدجواد محمدزاده مخالفم هر انسان نیک سرشتی با جمعی، یک گوشه ای نشسته اند و شب و روز در حال تلاش برای اسلامی هستند. کوه را جابجا می کنند! عمق دریاها را می نوردند! میلیاردها اسکناس را خرج تولید و تکثیر می کنند! مخالفم از این هم انزوای فرهنگی! حوزه علمیه در گوشه ای نشسته و سخت در حال تجزیه فعل و فاعل و تمییر و حال است! دانشگاه در حصار نرده های خود، مقاله می نویسند و پایان نامه تولید می کند! مدراس در گردونه زنگ هاو صف و کیف و مداد و پاک کن و تعطیلات،حروف الفبا و جمع و تفریق و ضرب و تقسیم؛ همچنان می چرخند! مساجد با صدای اذان رنگ پریده، الله اکبر می گویند و چند رکعت نماز می گذارند و با خیال آسوده درب مسجد را چند قفله می کنند! هیات، هر هفته بصورت منظم و دقیق با تیک تاک مداح و سخنران در حال برگزاری مراسم هفتگی خود است! نویسندگان کتاب، هر روز می نویسند و تیراژ کتاب خود را به عرش الهی رسانده اند و سرمست از این همه کتاب رنگارنگ هستند! گل فروشی سرکوچه ما نیز همچنان گل کاکتوس می فروشد! 👈 از این نویسنده بیشتر بخوانید @HOWZAVIAN
📌 اعوجاج زبان و فرهنگ از کجا آغاز می‌شود؟ ✍️ علی اسفندیار 🔔 یادم می آید در یکی از سال‌های نمایشگاه بین‌المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها، خبرگزاری حوزوی رسا در رعایت آداب نگارش و ویرایش در جایگاه برتر قرار گرفت؛ کسب این رتبه از آن رو خوشحال کننده بود که برای یک رسانه حوزوی و طلاب خبرنگارش، پاسداشت زبان فارسی مهم است. 🖍 هنوز مطبوعات به ویژه خبرگزاری‌ها به این نقطه نرسیده‌اند که حفظ زبان یعنی حفظ فرهنگ و حرکت به سوی تمدن ایرانی_اسلامی. ✂️شاید برای بسیاری از مخاطبان، مشکلات نگارشی در متن اخبار و قالب‌های مکتوب رسانه‌ای به چشم نیاید؛ اما هر اشتباه کوچکی در زبان، آغازی می‌شود بر خوگرفتنِ ذهن مخاطبان با دستپخت رسانه‌های بی‌مبالات، و اعوجاج و نارسایی‌های فرهنگی عمیق. 📍تیتر کانال خبرگزاری مشرق: «ندسا» در طی یک سال و نیم درگیری مستقیم با آمریکا 52 نفر تلفات از آنها گرفته است 🚫اما اشکال تیتر بالا: «طی»؟! باید حذف شود؛ کنار هم آمدن «در» و «طی» دیگر بدتر/ و طولانی بودن تیتر. ⏮ پیام خوب را باید خوب نوشت، خوب بیان کرد و خوب بازتاب داد. @HOWZAVIAN
✴️ چرا و چگونه جامعه میل به آشوب پیدا می‌کند؟ ✍️ محمد وکیلی، استاد حوزه علمیه و کارشناس ارشد جامعه‌شناسی نوشت: 📌مهمترین راهبرد دشمن در مواجهه با جامعه ایرانی طی چند دهه اخیر، کشاندن جامعه به وضعیت آنتروپی بوده است. وضعیتی که در آن، خود جامعه دست به خودتخریبی می‌زند و دشمن با کمترین هزینه و دخالت مستقیم، به اهداف خود می‌رسد. در چنین وضعیتی انرژی متراکم جامعه بیش از آنکه معطوف به بیرون از خود باشد، درگیر خود خواهد بود. 🔸تبعات وضعیت انتروپی: تثبیت چنین وضعیتی، از لحاظ اجتماعی تبعات و عوارضی خواهد داشت که می توان نمود و بروز آن را در طی حوادث اخیر مشاهده کرد: 🔸۱. بی هویتی: بی هویتی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ملی: بی‌هویتی یعنی قطع شدن ارتباط و تعلق با خواستگاه‌های خود؛ خانواده، جامعه، ملیت، دین و... نتیجه این بی‌هویتی می تواند احساس آزادی یا رهاشدگی کاذب باشد. (کنشهای ضدملی، ضددینی و ضد فرهنگی عده ای از افراد در اغتشاشات اخیر) 🔸۲. مهاجرت: یعنی جداشدگی از تعلق جغرافیایی و سرزمینی به جامعه خود. مهاجرت سرزمینی می تواند مقدمه سایر مهاجرتها و انفکاک از تعلقات را فراهم آورد. (کنشهای ایرانیان مهاجر در سایر کشورها) 🔸۳. مهاجرت مجازی: در نبود امکان و شرایط مهاجرت فیزیکی، با توجه به گسترش شبکه‌های اجتماعی و تسهیل تغییر شبکه تعلق، مهاجرت مجازی رخ می‌دهد که چه بسا غیرقابل رصدتر، غیرملموس‌تر، برنامه‌ناپذیرتر و در نتیجه خطرناک‌تر و مسأله‌‎سازتر از مهاجرت فیزیکی خواهد بود. (کنشهای انفلوئنسرها، سلیبریتی‌ها، بلاگرها در داخل کشور) 🔸۴. میل به ناسازگاری با جامعه: چنین وضعیتی در حالت انفعال فرهنگی و اجتماعی می تواند به گوشه نشینی و عدم همراهی با جامعه منجر گردد و در وضعیت فعال به شورش و قیام بر علیه خود و دیگری بیانجامد. مسئله ای که دورکیم در تحلیل عوامل و زمینه های ناهنجاری های اجتماعی بدان می پردازد. باید توجه نمود که از فرد گسسته از پیوندهای اجتماعی، هیچ ناهنجاری بعید نیست. (رفتار خشونت بار افرادی که در اغتشاشات اخیر به تخریب و خشونت اجتماعی پرداختند) 🔗 متن کامل در صفحه «روحانیت امروز» @HOWZAVIAN
ویروس آندلس 31-6-1401.pdf
حجم: 3.11M
🔖معرفی و مسابقه کتاب ⭕️مبارزه با ویروس اندلس عزم ملی می طلبد. عبارت 《شهدا شرمنده ایم》 رفع تکلیف نمی کند.ما مدیون شهدا هستیم. پس همه با هم در هر شغلی و در هر جایگاهی که مشغول فعالیت هستیم، تمام قد دربرابر افساد طلبان و داعشی ها، شجاعانه مقابله می کنیم و این ویروس منحوس را شکست می دهیم. 📚اگر خاک وطن را به فرهنگ،تنه درختان را به مردان و میوه این درختان را به فرزندان تشبیه کنیم، بلاشک ریشه این درختان، زنان ایران اسلامی هستند. که دشمنان، پس از ورود به خاک (فرهنگ) درحال بیرون کشیدن ریشه این درختان مثمر هستند. 🇮🇷رایگان مطالعه کنید و جایزه بگیرید، آتش به اختیار یعنی همین🇮🇷 🖌 نام نویسنده کتاب : حمدان مقدم ⭕️موضوع کتاب: تهاجم فرهنگی وبیان چالشها و راه حل های مبارزه با آن. 💐جایزه نفرات اول تا سوم سفر زیارتی به مشهد مقدس به همراه اعضای خانواده محترم 💐 🥀زمان مسابقه؛ ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ 🥀 🥀سوالات به صورت تستی و در کانال اقتصاد اسلامی منتشر و تا ساعت ۲۴ پذیرای پاسخهای سروران گرامی هستیم🥀 ☑️ دانلود رایگان کتاب http://eitaa.com/joinchat/3102867473C6ea69afc6c @HOWZAVIAN
. 🔰تربیت مقاومتی راه بازسازی فرهنگ ✍️ مصطفی محسنی، کارشناس علوم اجتماعی در فکرت نوشت: ▪️عقلانیت حاکم بر نظام تعلیم و تربیت در وادی عقلانیت مدرن افتاده است؛ زین رو در حوزه معرفتی، پوزیتیویست‌پرور و در حوزه اخلاق، نفع‌گرا است و جریان جهانی عقلانیت لیبرالی، فرزندان ما را به شکل سریعی در مسیر خود به پیش می‌برد. ▪️اگر عقلانیت حاکم بر نظام قضائی کشور، عقلانیت مدرن و سکولاری باشد، نظام معنایی متناسب با خودش را نیز تولید خواهد کرد؛ برای نمونه اگر عدالت در فقه اسلامی درباره کسی به‌کار می‌رود که گناه نمی‌کند و قاضی باید عادل باشد، در فضای حقوق غربی و سکولار به معنای کسی است که با انصاف است و شامل قاضی بهایی یا مسیحی نیز می‌شود. 🔗 متن کامل یادداشت @HOWZAVIAN
💐 امام باقر؛ مصلح و فعال طراز فرهنگی اجتماعی ✍️ مجتبی میرزایی، پژوهشگر حوزه علمیه قم دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی همیشه برای مصلحان اجتماعی از اولویت‌های اساسی بوده و به اعتقاد بسیاری از آن‌ها اصلاح فرهنگی و اجتماعی، پایه اصلاح سایر شئون جامعه است؛ به این معنا که اگر فرهنگ یک جامعه اصلاح شود شاخه‌های آن در شئون سیاسی، اقتصادی، خانوادگی، فردی و اجتماعی، از قدرت اصلاح‌گریِ بالایی برخوردار است. امام باقر(علیه السلام) به عنوان کسی که در میان دوست و دشمن به شکافندگی علوم شهرت داشتند، در عصر خود تلاش کردند تا با گسترش فضای علمی از دریچه دانش، در فرهنگ عمومی تغییرات اساسی ایجاد کرده و زمینه را برای تغییرات اجتماعی فراهم کنند. @HOWZAVIAN