eitaa logo
جهاد تبیین
76 دنبال‌کننده
0 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰🖍فرازی از تفسیر آیات جزء ( یازدهم) قرآن مجید ✍ برنامه‌ریزی ناب ⚡️آب زنید راه را هین‌که نگار میرسد ⚡️مژده‌ دهید باغ‌ را بوی بهار میرسد 🕋 یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَشِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ( یونس/۵۷) ⚡️ای مردم، شما را نصیحت و موعظه‌ای آمده از پروردگارتان و دارویی بر شفای دردهایی که در سینه شماست و هدایت و رحمتی رسیده است جمله مومنان را. 🔺👆این صدای پروردگار ماست که به کوچیک و بزرگ، خوب و بد، قدیمی‌ها و جدیدی‌ها میگه:↶↶ 📣 بیاییدکه برای شما هدیه‌ای گرانبها آوردم که با کلماتی خوش تعبیه شده 📖 👈 و اون ، ، و است. 📖 قسمتهای زیادی از آیات قرآن و سرگذشت است که موعظه‌وار بیان شده، و از ما میخواد با گرفتن از اونها برای زندگی‌مون کنیم 📝 🔚و با این 📝، از هر چی پلیدی و زشتی هست نجات پیدا کنیم و فطرت ما بگیره از هر بیماری‌ای که از ناحیه‌ی هست ؛↶↶ 👈 کینه، حسد، بخل ❌ 👈 فحاشی، عیبجویی ❌ 👈 تفرقه و مکر و دروغ ❌ 👈 حرص و طمع و حق‌کُشی‌ها ❌ 🔚 با پیش بریم 📖 تا تو سعادتمند و آبرومند باشیم👌 ✅ درست مثل علیهم‌السلام👌 💢اللّهُمَّ اجعَل مَحیایَ مَحیا محمد و آل محمد و مَماتی مَماتَ محمد و آل محمد 👈خدایا زندگی و حیات ما را زندگی و حیات محمد و خاندانش قرار بده و مرگ ما را مرگ آنان قرار بده 🤲 📚بخشی از زیارت عاشورا
✍جیک‌جیکِ مستون! 🔻یه معروف داریم که میگه؛ ✅ اون موقع که جیک‌جیکِ مَستونت بود، یادِ زمستونت نبود⁉️ 👆این میدونید در مورد چه کسانی به کار میره؟! 👈اونایی که میگن دو✌️روزه! باید خوش باشیم❗️دنبال شادی‌های زودگذر هستند و به فکر کارهاشون نیستند و برای آخرتشون برنامه‌ریزی نمیکنند و فقط امروز رو می‌چسبند! 😇🤩 ❌ اما خدا این شیوه‌ی بی‌توجهی به و محوِ و لذت‌های زودگذر شدن رو قبول نداره و به این افراد میکنه؛ 👇👇👇 🕋ما يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ(انبیاء/۲) ⚡️هيچ پند تازه‌اى از طرف پروردگارشان براى آنان نيامد، مگر اينكه آن را شنيدند و شدند. ✅ اگر ماهم به قرآنی توجه نکنیم و فقط دنبال خوشی‌های امروز باشیم، عاقبتمون چی میشه⁉️🤔 👇👇👇 🔚 عاقبتمون مثل همون گنجشکی میشه که به مورچه‌ای که در حال تلاش و جمع‌آوری آذوقه برای زمستون بود گفت: 🐦 الان فصل بهاره🌱 بیا لذت ببریم و شادی کنیم ... اما 🐜 مورچه گفت: ❌همیشه بهار نیست باید برای روزهای سخت هم آذوقه‌ای داشته باشیم👌 اما گنجشک به گرفت و رفت ...🐦 🌨 زمستون شد و گنجشک بدون آذوقه موند،🐜 مورچه گفت: ✅ اون موقع که جیک‌جیکِ مَستونِت بود، یادِ زمستونت نبود⁉️ 👇👇👇 🔔 بله ما هم اگر ‌بی‌خیال باشیم و سرگرمی‌های دنیا انقدر مشغولمون کنه که یادمون بره مزرعه است و باید زاد و توشه‌ای فراهم کنیم..... قیامت که بشه که باشیم😱 این تو دلمون میمونه؛↶↶ 🕋 يا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (فجر/۲۴) ⚡️ای ﮐﺎﺵ! برای آخرتِ خود کاری انجام میدادم.
🔰🖍تدبر در قران 🔻یک تفکّر غلط🔻 ✍ زیاد این جمله رو شنیدیم که میگن: فلانی هنوز جَوونه، خیلی بهش سخت نگیر...🙂 ☝️ امّا یک شایسته از نظر قرآن، هیچ وقت ، و حساب و کتاب رو فراموش نمیکنه. حضرت لقمان، که خدا بهش فراوان داده بود، به فرزند جوانش می‌فرماید: 🕋 یٰا بُنَیَّ إِنَّهٰا إِنْ تَکُ مِثْقٰالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَکُنْ فِی صَخْرَةٍ أَوْ فِی السَّمٰاوٰاتِ أَوْ فِی الْأَرْضِ یَأْتِ بِهَا اللّٰهُ إِنَّ اللّٰهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ (لقمان/۱۶) 💢 پسرم! اگر به اندازه‌ی سنگینی دانه‌ی خردلی عملِ خوب یا بد داشته باشی، و این عمل کوچکت در دل سنگی، یا در گوشه‌ای از آسمان‌ها و زمین قرار بگیرد، خداوند آن را در برای حسابرسی می‌آورد. زیرا خداوند دقیق و آگاه است. 📣 حسابرسىِ خداوند خیلی دقیق و کامله، حتّی برای جَوون‌ها💯 آدمِ حکیم، هیچوقت نمیگه: حالا جَوونه، بهش سخت نگیر.❌ چون این جمله یعنی: ❌ از مسئولیت شونه خالی کردن، ❌ و در نهایت سقوطِ یک جَوون😱 ✔️ پس جَوونتون رو، همون اوّلِ جوونی، از خواب و خیال بیدار کنید...❗️
✍ دنیا مثل شهر فرنگه یادش بخیر دوران بچگی با یه عروسک یا ماشین ساعتها سرگرم میشدیم! 😍 اما حالا دیگه بزرگ شدیم و خبری از اینا نیست! 😐 اما نه، اشتباه گفتم الانم سرگرم هستیم فقط الان اسباب بازی‌هامون بزرگتر شده و سالها مشغول همین اسباب بازیها هستیم ❗️ 💅🤳 🚔 🖥 🎻 🔔 انقدر سرگرم 🌎 شدیم که یادمون رفته هدف از خلقت ما چیه!؟ 🕋 وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ(انعام/۳۲) ⚡️و زندگى جز بازى و سرگرمى نيست و البتّه خانه‌ى ، براى تقوا پيشگان بهتر است. آيا نمى‌انديشيد؟ اگر مزرعه‌ى آخرت قرار نگيره، بازيچه میشه و ما مثل بچه‌ها سرگرم به اسباب بازى‌هايى مثل: و ، و.... میشیم. 🔔 اما یادمون نره اگر زیادی سرگرم این اسباب بازی‌ها بشیم و رو فراموش کنیم خدا هم ما رو فراموش میکنه! 🕋 نَنْساهُمْ كَما نَسُوا 👌ولی اگر خدا و دستوراتش رو فراموش نکنیم، خدا هم ما را فراموش نمیکنه😍 🕋 فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ (بقره/۱۵۲) 👈مرا یاد کنید، تا شما را یاد کنم
✍ملعونینِ دنیا و آخرت 🔻قرآن میگه افرادی هم در مورد هستند، هم در . 🕋 وَ أُتْبِعُوا في هذِهِ الدُّنْيا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ(هود/۶۰) ⚡️و در اين دنيا و در روز قيامت، لعنت در پى ايشان شد. 🤔 ولی چرا⁉️ 🔻جوابش در آیه ۵۹ سوره هود هست؛ کسی که دنبال ستمگر برود، هم در ذلیل می‌شود و هم در . 😰🔥 🕋 وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنيد 👈از فرمان هر ستمگر لجوجى پيروى نمودند.
🌹# *داستان_آموزنده* 👇 👈ﻣﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﮐﻔﺸﻬﺎی ﮔﺮﺍﻧﻘﯿﻤﺖ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ می گرﯾﺴﺖ. شخصی ﻧﺰﺩﯾﮑﺶ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ، ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ: "ﺍﯾﻦ ﻫﻢ می گذﺭﺩ" ﻋﻠﺖ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪ. مرد ﮔﻔﺖ: ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﻂ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ. 👈ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﯿﺶ بودم و ﺩﺭ ﺍﯾﻦ جا ﻫﯿﺰﻡ ﻣﯿﻔﺮﻭﺧﺘﻢ، اکنون شدم و ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ هستم. ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ؟ﮔﻔﺖ: ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ:"ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ". 👈آری؛ سختی ها و تلخی های دنیا و خوشی ها و لذت های دنیا همه می گذرند لذا انسان نه به داشته های مغرور شود و نه بر نداشته های آن حسرت بخورد، چرا که همه گذشتنی هستند و آنچه که برای انسان ماندگار است و در جایگاه ابدی دست انسان را می گیرد، و اعمال نیک است. 👈 می فرماید: ما أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ زِينَتُها وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‏ أَ فَلا تَعْقِلُون. آنچه به شما داده شده متاع زندگى دنيا و زينت آن است و آنچه نزد خداست بهتر و پايدارتر است، آيا انديشه نمى‏كنيد؟ 👈کسی که شیفته دنیا است و از غافل است و دیار باقی و جایگاه ابدی را به دنیای فانی و سرای موقت می فروشد حقیقتاً بی خرد است و ضرر و زیان بزرگی نموده است که هرگز جبران پذیر نمی باشد.
⭕️امام علی (علیه السلام) در خطبه ۲۸ نهج البلاغه چگونه درباره لزوم تهیه «توشه آخرت» هشدار می دهد؟ 🔹 (علیه السلام) در خطبه ۲۸ به مطلب مهمى اشاره مى کند که همه در آن شریک‌اند و بخواهند یا نخواهند، باید به آن تن در دهند؛ مى فرماید: «أَلاَ وَ إِنَّکُمْ قَدْ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ [۱] وَدُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ» (بدانید! ، براى شما صادر شده و به زاد و [این راه پر خطر] راهنمایى شده اید). ، همان قانون فرسودگى و است که حاکم بر زندگى همه انسانها است؛ کودکان رو به جوانى مى روند و جوانان رو به سوى کهولت و سرانجام، پیرى و فرسودگى و در پایان است. 🔹این است تخلّف ناپذیر و بدون استثنا، و قانونى است که احدى هر قدر قوى و نیرومند و هوشیار و آگاه باشد، قدرت مخالفت با آن را نخواهد داشت. این مسیرى است که دستِ قدرتِ آفریدگار به منظور تکامل انسانها براى آنان ترسیم کرده است. امّا در مورد دستور به زاد و ، تمام بدون استثنا این دستور را از سوى خدا با خود آوردند که اى ، راهى پر نشیب و فراز و پر خوف و خطر در پیش دارید؛ و طولانى که فاصله و را در برمى گیرد، 🔹و این راه را بى و توشه نمى توان طى کرد؛ و زاد و توشه این راه، چیزى جز و و نیست؛ «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزّادِ التَّقْوى» [۲] (و زاد و برگیرید! به یقین، بهترین زاد و توشه، است). در پایان این خطبه، این معلم بزرگ جهان انسانیت، در یک نتیجه گیرى کوتاه و پرمعنا، چنین مى فرماید: «تَزَوَّدُوا فِی الدُّنْیَا مِنَ الدُّنْیَا مَا تَحْرُزُونَ [۳] بِهِ أَنْفُسَکُمْ غَداً» (حال که چنین است، در این ، از این دنیا، و توشه اى برگیرید که بتوانید خود را با آن حفظ کنید). پی نوشت‌ها؛ [۱] «ظعْن» (بر وزن طعن) به معناى «کوچ کردن از مکانى به مکان دیگر» است. به همین جهت «ظعینه» به معناى «هودج» آمده است، چرا که از وسایل کوچ کردن بوده است، و از آنجا که غالباً زنان بر هودج سوار مى شدند، گاهى این واژه به عنوان کنایه از زن به کار مى رود. [۲] سوره بقره، آیه شریف ۱۹۷ [۳] «تحرزون» از مادّه «حرز» به معناى «نگاهدارى کردن» و حرز (بر وزن حرص) به معناى محلّ مطمئنّى است که چیزى را در آن نگاهدارى مى کنند. 📕پيام امام امير المومنين (ع)، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص ۱۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
⭕️ (علیه السلام) در خطبه ۱۵۷ نهج البلاغه برای تشويق مردم به «انجام نیکی‌ها» و «ترک بدی‌ها» چه می فرمايد؟ 🔹 (عليه السلام) در خطبه ۱۵۷ در ادامه کلامی که درباره اهمیّت و فراهم کردن برای فرموده، براى ترغيب و تشويق مردم به و ها و پرهيز از ها از دو منطق مؤثر بهره مى گيرد. نخست مى فرمايد: «عِبَادَ اللهِ، إِنَّهُ لَيْسَ لِمَا وَعَدَ اللهُ مِنَ الْخَيْرِ مَتْرَكٌ، وَ لَا فِيمَا نَهَى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ» (اى بندگان خدا! آنچه را خداوند بر آن داده است، جاى ترك نيست، و آنچه را از نهى كرده قابل دوست داشتن نمى باشد!). 🔹اشاره به اينكه آن كس كه و كرده و وعده و داده يك فرد عادى نيست كه جاى گفتگو و ترديد در آن باشد؛ چنين فرموده است. و در تعبير دوّم مى فرمايد: «عِبَادَ اللهِ، احْذَرُوا يَوْماً تُفْحَصُ فِيهِ الْأَعْمَالُ، وَ يَكْثُرُ فِيهِ الزِّلْزَالُ، وَ تَشِيبُ‌ [۱] فِيهِ الْأَطْفَالُ» (اى بندگان خدا! از روزى كه بررسى دقيق مى شود، بر باشيد؛ روزى كه تزلزل و در آن بسيار است و كودكان در آن پير مى شوند). 🔹در آن روز، تمام ، هر چند ظاهراً كوچك و باشد، با دقت و بررسى خواهد شد؛ همان گونه كه مى فرمايد: «يَا بُنَىَّ إِنَّهَا إِنْ تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِى صَخْرَةٍ أَوْ فِى السَّمَاوَاتِ أَوْ فِى الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللهُ إِنَّ اللهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ» (اگر به اندازه سنگينى [كار نيك يا بد] باشد و در دل سنگى يا در [گوشه اى از] آسمان ها و زمين قرار گيرد خداوند آن را [در قيامت براى ] مى آورد؛ خداوند دقيق و آگاه است). 🔹و منظور از فزونى زلزله در آن روز، تزلزل افكار و لرزيدن دلها از هول محشر و وحشت از نتيجه است. درست است كه در پايان اين جهان، به معناى حقيقى، تمام جهان را به لرزه در مى آورد و همه چيز زير و رو مى شود، ولى آنچه در بالا آمده مربوط به است كه در آنجا زلزله به معناى حقيقى آن وجود دارد؛ بلكه هر چه هست اضطراب است و وحشت و تزلزل خاطرها. تعبير به «تَشِيبُ فِيهِ الْأَطْفَالُ» كنايه از و عمق وحشت آن صحنه است كه در تعبيرات روزمرّه نيز به كار مى رود. 🔹مى گوييم حادثه به اندازه اى سنگين است كه انسان را پير مى كند؛ همان گونه كه در «قرآن مجيد» مى فرمايد: «فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْماً يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيباً» [۱] (اگر كافر شويد، چگونه خود را [از عذاب الهى] بر كنار مى داريد، در آن روز كه را مى كند؟!). بعضى چنين پنداشته اند كه پير شدن اطفال در آنجا به معناى حقيقى آن است، نه معناى كنايى، ولى اين احتمال بسيار بعيد است؛ زيرا در آن روز طفلى كه محكوم به مجازات الهى باشد و بر اثر وحشت گرفتار پيرى زودرس شود، وجود ندارد. [۴] پی نوشت: [۱] «تشيب» از ماده «شيب» (بر وزن عيب) در اصل به معناى سفيد شدن مو است و معمولا به پيرى اطلاق مى شود و «شيب» (بر وزن سيب) جمع «اَشْيَب» به معناى پيران يا سپيدمويان است در مقابل «شباب» و «شبيبة» كه به معناى جوانى است. [۲] سوره لقمان، آيه ۱۶ [۳] سوره مزّمّل، آيه ۱۷ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۶، ص ۱۷۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
🔷دوستداران ، تنها دنیا و لذتهاى آن را مى‌شناسند و شکى نیست که نمى‌توانند به همه اهداف و آرزوهاى دنیوى خویش دست یابند و همیشه در استفاده از کم مى‌آورند، بنابراین حسابى براى خود نمى‌بینند که به آن بپردازند. 🔷آنها به روز حساب ندارند تا از پیش، خود را براى آماده سازند. کسانى که به آخرت اعتقاد دارند، همواره آخرت در برابر چشمانشان جلوه‌گر است، لذا مواظب اعمال خویش هستند و خود را براى روز حساب آماده مى‌کنند. ‌‌‌🔷در قرآن و روایات بسیار روى نفس تأکید و سفارش شده است؛ در حدیثى (علیه السلام) مى‌فرمایند: «حاسِبُوا اَنْفُسَكُمْ قَبْلَ اَنْ تُحاسَبُوا...» قبل از اینکه به اعمالتان رسیده شود، به محاسبه نفس خود همت گمارید. ‌‌‌🔷 در هر ساعتى که از عمرش مى‌گذرد، تأمل مى‌کند و مى‌اندیشد که آن ساعت را چگونه گذراند و شب هنگام خواب به محاسبه کارهاى روزانه خود مى‌پردازد و کاستى‌هاى آن را بررسى مى‌کند و اگر کاستى در اعمال خود دید، درصدد و جبران آن برمى‌آید، 🔷ولى کسى که به جهان و معتقد نیست، در اندیشه حسابرسى نفس نیست. ماه‌ها و سال‌ها مى‌گذرند و نمى‌اندیشد که آنها چگونه سپرى شدند، آیا رفتار او شایسته و به‌جا بود و یا ناشایست و زشت! 📚آیت الله مصباح یزدی، راهیان کوی دوست، ص142
🌹# *داستان_آموزنده* 👇 🌹یکی از علما، روزی از کوچه عبور می کرد دید دو بر سر یک گردو با هم دعوا میکنند و دعوای آنان شدت گرفت بگونه ای که به خاطر یک گردو یکی از آنها با چوب زد دیگری را کور نمود. 🌹سپس هردو دچار مشکل شدند و یکی دچار درد چشم و از دست دادن یکی از چشم های خویش گردید و دیگری دچار از عواقب کار زشت خود شد. آندو کودک گردو را رها کردند و از محل دور شدند. 🌹 رفت گردو را برداشت و شکست و دید، پوچ است و از مغز تهی است. وی با دیدن آن بشدت گریه کرد. مردم از وی پرسیدند شما چرا گریه می کنی؟! 🌹عالم گفت: از نادانی و حس کودکانه سر گردویی دعوا می کردند که پوچ بود و مغزی هم نداشت. سپس اضافه کرد که نیز چنین است، مانند گردویی است بدون مغز! که ما انسانها بر سر آن می‌جنگیم و وقتی خسته شدیم و آسیب به خود و دیگران رساندیم و یا پیر شدیم، چنین رها کرده و برای همیشه می رویم. 🌹آری؛ متأسفانه بسیاری از انسانها اند از اینکه این دنیا و نعمتهای آن موقتی است و ارزش ندارد که انسان بخاطر زندگی چند ساله دنیا، با نزاع ها، دعواها، رفتارهای کودکانه و اعمال بد خود، را که جایگاه اصلی و ابدی است را از دست دهد و خودش را از سعادت ابدی محروم نماید. 🌹 آمده اند که به انسانها بفهمانند که فریب دنیای زود گذر را نخورند و بخاطر رسیدن به ثروت دنیا دست به هر اقدام ناشایست نزنند چرا که زندگی دنیا در مقایسه با زندگی آخرت هیچ است. 🌹 می فرماید: اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازى نيست و زندگى واقعى سراى آخرت است، اگر مى‏ دانستند! (سوره عنکبوت، آیه 64)
⭕️آیا با مرگ، پرونده اعمال انسان بسته می شود؟ 🔹 (عليه السلام) در پايان خطبه ۴۲ به مهم‌ترين تفاوت و اشاره كرده، مى فرمايد: «وَ إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَ حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لاَ عَمَلَ» (امروز روز است نه حساب، و فردا وقت است نه عمل!). اين سخن از يك سو بيانگر اين واقعيت است كه تا در دست داريد، بر حجم خود بيفزاييد، و اگر مى بينيد نيكوكاران و بدكاران، پاكان و ناپاكان، اولياءالله و اشقياء، حزب خدا و حزب شيطان، در اين جهان در كنار هم زندگى مى كنند، بى آن كه بدكاران مورد مجازات الهى قرار گيرند و نيكوكاران مشمول پاداش خير شوند، به خاطر آن است كه اين جهان تنها است نه حساب و جزا. 🔹و از سوى ديگر هشدار مى دهد كه با پايان ، پرونده‌هاى اعمال براى هميشه بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و جبران نخواهد بود، و پشيمانى كمترين سودى نخواهد داشت، همان گونه كه (عليه السلام) در کلامی ديگر مى فرمايد: «لا عَنْ قَبِيْح يَسْتَطيعُونَ اِنْتِقالا وَ لا فِي حَسَن يَسْتَطيعُونَ اِزْدِياداً». [۱] (نه مى توانند از كه انجام داده اند بر كنار شوند، و نه مى توانند بر نيكى هاى خود بيفزايند!). 🔹نه براى فرياد «رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا». [۲] (پروردگار من! مرا بازگردانيد، شاید در آنچه ترک کردم [و کوتاهی نمودم] انجام دهم!)، پاسخى مى شنوند و نه آرزوى «فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ». [۳] (ای کاش بار دیگر [به دنیا] بازگردیم و از باشیم!) هرگز به واقعيت مى پيوندد! از اين آيات، و روايات مشابه آن كه در خطبه بالا آمد، به خوبى نتيجه مى گيريم كه اين، يك سنّت‌ تخلف‌ناپذير الهى است كه با يا زمانى كه انسان در آستانه مرگ قطعى قرار مى گيرد، بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و جبران نيست! 🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه در بسيارى از روايات آمده كه آثار كارهاى نيك و بد انسان بعد از مرگ، نیز به او مى رسد و به اين ترتيب او از نظر حسنات يا سيّئات سنگين تر مى شود؛ رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى فرماید: «سَبْعَةُ اَسْباب يُكْتَبُ لِلْعَبْدِ ثَوابُها بَعْدَ وَفاتِه، رَجُلٌ غَرَسَ نَخْلا اَوْ حَفَرَ بِئْراً اَوْ اَجْرى نَهْراً اَوْ بَنى مَسْجِداً اَو كَتَبَ مُصْحَفاً اَوْ وَرَّثَ عِلْماً اَوْ خَلَّفَ وَلَداً صالِحاً يَسْتَغْفِرُ لَهُ بَعْدَ وَفاتِه». [۴] (هفت سبب [از اسباب خير] است كه ثوابش براى بنده خدا بعد از او نوشته مى شود: كسى كه نخلى بكارد يا چاه آبى حفر كند يا نهرى به جريان اندازد يا مسجدى بنا كند يا قرآنى و يا كتابى سودمند بنويسد يا علمى از خود به يادگار بگذارد يا فرزند صالحى بعد از او بماند كه پس از درگذشت وى برايش استغفار كند). 🔹روشن است كه آنچه در اين حديث آمده نمونه هاى بارز است، وگرنه تمام آثار نيك و سنّت هاى حسنه اى كه از انسان باقى مى ماند همين اثر را دارد. با این وصف، آيا اينها با آنچه در بالا گفته شد منافاتى ندارد؟ پاسخ اين سؤال روشن است؛ سخن امام (علیه السلام) بدین معنا است که انسان بعد از ، عمل تازه اى نمى تواند انجام دهد، نه اين كه آثار اعمال گذشته به او نمى رسد، آرى پرونده‌ اعمال‌ جديد بسته مى شود و چيزى بر آن افزوده نمى گردد؛ 🔹ولى پرونده اعمال پيش از مرگ همواره گشوده است و انسان از ميوه هاى درخت هاى در برزخ و قيامت بهره مند مى شود. حتى از اعمالى كه فرزند صالح او انجام مى دهد و از آثار تربيت صحيحى است كه او در حال حياتش در مورد فرزند انجام داده بهره اى به او مى رسد و طبيعى است كه انسان از ميوه هاى درخت برومندى كه نشانده است بهره ببرد. پی نوشت‌ها [۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، ۱۴۱۴ق، چ ۱، ص ۲۷۹، (خطبه ۱۸۸) [۲] قرآن کریم، سوره مؤمنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰ [۳] همان، سوره شعراء، آيه ۱۰۲ [۴] تنبيه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورّام)‏، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه‏، قم‏، ‏چ ۱، ج ‏۲، ص ۱۱۰ 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۲، ص ۴۷۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
⭕️«حب دنیا» چگونه مانع کسب معرفت و شناخت می شود؟ 🔹خداوند در «سوره نحل»، آیات ۱۰۶ - ۱۰۸، می فرماید: «مَنْ كَفَرَ بِاللهِ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَ لَٰكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ - ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَ أَنَّ اللهَ لَا يَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ - أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» 🔹[ترجمه آیات شریفه:] (کسانى که بعد از ایمان‌شان، به خدا شوند [مجازات مى شوند] ـ به جز آنها که تحت فشار واقع شده اند در حالى که قلبشان با ایمان، آرام است ـ آرى، آنها که سینه خود را براى پذیرش کفر گشوده اند، غضب خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمى در انتظارشان! - این بخاطر آن است که زندگى پست را بر ترجیح دادند؛ و خداوند (لجوج) را هدایت نمى کند. - آنها کسانى هستند که [بر اثر فزونى گناه،] خدا بر دلها و گوش و چشمان شان مُهر نهاده؛ [به همین دلیل نمى فهمند،] و غافلان [واقعى] همانها هستند). 🔹خداوند در این آیات، به گروهى اشاره مى كند كه نخست را از جان و دل پذيرا گشتند و بعد شدند. مى فرمايد: اين به خاطر آن نيست كه چيزى بر خلاف حق در اسلام ديده باشند، بلكه آنها را بر ترجيح دادند، و به همين جهت با اسلام وداع گفتند، و به وادى قدم نهادند، و چون شايسته هدايت نيستند، خداوند هدايت شان نمى كند؛ بلكه به خاطر بر و و آنها مهر مى نهد، و درهاى معرفت را به روى آنها مى بندد، در نتيجه در فرو مى روند. 🔹 خواه در شاخه عشق به مال و ثروت باشد، يا مقام و جاه و يا انواع شهوات ديگر، به مى ماند كه در درون جان انسان می‌وزد و تعادل ترازوى عقل را به كلّى بر هم مى زند. مى دانيم ترازوهاى دقيق را در محفظه اى مى گذارند كه كمترين نسيم به آن نوزد، و حتى كسى كه مشغول سنجش با آنها است موقّتاً نفس را در سينه حبس مى كند، مبادا امواج هوايى كه از ريه او خارج مى شود تعادل آن را بر هم زند. آيا از چنين ترازويى در برابر يك طوفان شديد كارى ساخته است؟! 🔹 خواه شكل قارونى داشته باشد و يا فرعونى، يا سامرى و يا غير آنها، مسلّماً به انسان اجازه و را نمى دهد. اگر آيه فوق مى گويد خداوند بر قلب و گوش و چشم آنها مهر مى نهد، اين در واقع همان تأثيرى است كه در قرار داده، و چون آنها به سراغ سبب مى روند، گرفتار چنين مسببى مى شوند. 🔹در تعبيرات جالبى در اين زمينه ديده مى شود؛ از جمله در حديثى (عليه السلام) مى فرمايد: «مَثَلُ الْحَريص عَلَى الدُّنْيا كَمَثَلِ دُوْدَةِ القَزّ كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَفّاً كانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى تَمُوتَ غمّا». [۱] ( بر دنيا همچون كرم ابريشم است، هر قدر بيشتر ابريشم برگرد خود مى تند زندانى تر مى شود، و راه خروج بر او مسدودتر مى گردد، تا از غم و اندوه بميرد). در حديث ديگرى از (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلدُّنيا تَقُرُّ وَ تَضُرُّ و تَمُرُّ». [۲] ( مى فريبد، زيان مى رساند و مى‌گذرد). 🔹در حديث ديگرى مى خوانيم كه (عليه السلام) نامه اى به يكى از ياران اش نوشت و او را نصيحت فرمود. از جمله نصايح امام (عليه السلام) اين بود: «فَارْفُضِ الدُّنْيا فَاِنَّ حُبَّ الدُّنْيا يُعْمِى، وَ يُصِّمٌ وَ يُبْكِمٌ وَ يُذِلُّ الرِّقابٌ فَتَدارَكْ مابِقَىَ مِنْ عُمُرِكَ وَ لا تَقُلْ غَداً أَوْ بَعْدَ غَد، فَانَّما هَلَكَ مَنْ كانَ قَبْلَكَ بِاِقامَتِهِمْ عَلى الأَمانِىِّ وَالتَّسْوِيْفِ». [۳] ( را رها كن كه ، چشم را كور و گوش را كر و زبان را لال و گردن ها را به زير مى آورد. در باقى مانده عمرت گذشته را كن و نگو فردا و پس فردا، زيرا كسانى كه پيش از شما بودند به خاطر تكيه بر و امروز و فردا كردن شدند). پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ دوم، ج ۷۰، ص ۲۳؛ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت‏، قم‏، چ اول، ص ۵۴۸، قصار [۴۲۲] ۴۱۵؛ [۳] بحارالأنوار، همان، ص ۷۵ 📕کتاب پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶، چ نهم، ج ۱، ص ۳۱۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)