#امام_صادق_شور این روایت از امام صادقه هر که مرتضی علی سرورشه برا مادرش زیاد دعا کنه که نشونِ پاکیِ مادرشه برا مادرش زیاد دعا کنه که بهش اسم علی رو یاد داده هر کی دشمنِ علیه مادرش دامن عفّتش و به باد داده الحمدلله که حیدریم        تو خونش مشغول نوکریم تا ابد شکرِ حق که پیروِ        مذهبِ حقه‌ی جعفریم یا امام صادق ....... این روایت از امام صادقه الهی فداش بشم خدا کنه هر کسی که شیعه ماست میتونه مادر مارو مادر صدا کنه مادرِ ما تو بهشت نمیره تا نبره نوکرای حسینش و دست عباس و میاره بگیره دستِ سینه زنهای حسینش و الحمدلله که مادرمه              الحمدلله که فاطمی‌ام روز محشر میگم با افتخار              که قمرِ بنی هاشمی‌ام         یا امام صادق ....... این روایت از امام صادقه خیرِ هر کسی رو که بخواد خدا عشق ارباب و تو قلبش میندازه میشه عاشق حسین و کربلا میشه عاشق حسین و حرمش میشه عاشق حسین و اربعین میشنوه  که مادرش زهرا میگه زائرای پسرم خوش اومدین الحمدلله که حسینی‌ام               الحمدلله کربلایی‌ام الحمدلله که تموم سال          شبهای جمعه نینوایی‌ام یا اباعبدالله #عبدالحسین

#امام_صادق_نوحه مانده ذکرِ وا اماما بر لب ما           کشته شد بنیانگذار مذهب ما وا اماما، وا اماما، وا اماما ۲ ..... صادق آلِ محمّد گشته مسموم         گریه کن از بهر آن مولای مظلوم وا اماما، وا اماما، وا اماما ..... فاطمه سویِ مدینه کُن نظاره         قلب فرزندت شد آخر پاره پاره وا اماما، وا اماما، وا اماما ..... آنکه بوده عالم و آدم مطیع اش            سر برهنه از چه برد ابن ربیع اش وا اماما، وا اماما، وا اماما ..... گه به دل داغ عزیزانش نهادند        گه به او انگور زهر آلوده دادند وا اماما، وا اماما، وا اماما #استاد_غلامرضا_سازگار

#امام_صادق_زمینه آتش گرفته جگر امام صادق می سوزد از پا تا سرِ امام صادق فریادِ وااماما ؛ می آید از مدینه برای نورِ عینش ؛ زهرا زند به سینه آه و واویلا ...... دوباره در مدینه با هیزم رسیدند خانه آقای مرا آتش کشیدند آن یادگار زهرا ؛ میان آتش و دود به یاد میخ داغ و ؛ سینه مادرش بود آه و واویلا ...... آقای ما رو بی عبا از خانه بردند پای برهنه بی عصا از خانه بردند این بوده احترامِ ؛ بزرگ خانواده ابن ربیع سواره ؛ آقای ما پیاده آه و واویلا

#امام_صادق_واحد تو شب شهادت تو دلا گرفته مجلس روضَه رو تو عرش خدا گرفته بمیرم حتی یه دونه زائر نداری فاطمه سرمزارت عزا گرفته این شبا نوکرت آقا از شما دوره سر مزارت آقاجون چه سوت و کوره چشم امید شیعه به روز ظهوره میرسه اونکه فارس الحجازه مهدی فاطمه برات حرم میسازه ﴿غریب مادر یا امام صادق﴾ ____ بمیرم براتو آقا چه ها کشیدی بین کوچه مثل مادر قامت خمیدی نیمه شب پای برهنه چقدر دویدی نفست بالا نیومد نفس بریدی میون کوچه ها شدی شبیه مادر ولی نخوردی سیلی از دست یه کافر به زیر تازیونه ها نگشتی پر پر شبیه حیدر دستاتو که بستن بمیرم آقا حرمتت رو هم شکستن ﴿غریب مادر یا امام صادق﴾ _ به یاد جد غریبت تو بودی هر شب گریه میکردی برای غمای زینب نیمه شب دویدی آقا به پشت مرکب ولی جسم تو نمونده به زیر مرکب درسته آقا به شما شده جسارت ولی نبردن خونوادتو اسارت عبا و عمامه تو نرفت به غارت عزیز زهرا پیرهن نداره تنش میون خاک و خون کفن نداره ﴿غریب مادر ای حسین مظلوم﴾ __ شکر حق میگم که آقا اماممونی حاجت مار و نگفته شما میدونی دل ما تنگه برای شبای روضه دست مارو به محرم کاش برسونی خیلی دلم تنگه برا ماه محرم کاش برسونی منو تا ماه محرم تموم دلخوشی ما ماه محرم همین یه حاجت از سرم زیاده بزار که اربعین برم پای پیاده #حسن_کاتب

#امام_صادق_زمینه دست نگه دار، عبا برنداشته پیرمرده؛  عصا برنداشته یک قدم تاحالا بی عمامه توی این کوچه ها برنداشته بی عبا بردن پیرمردُ وسط کوچه ها بردن دست بسته شبیه مرتضی بردن... ناسزا گفتن من نمیتونم بگم که چیا گفتن بی حیاها جلوی بچه ها گفتن.... وای غریب آقام... راهشو تو دل شب نبندین دستش پشت مرکب نبندین دستای روضه خون حسین و مثل دستای زینب نبندین کوچه باریکه شبای مدینه دل گیر و تاریکه صدا پای دشمنا خیلی نزدیکه... هی میره از حال اومده جلو چشش روضه ی غارت گریه میکنه برا غارت خلخال وای غریب آقام.... تا که اتیش به در زد زبونه تازه پیچید صدا ، تازیونه دخترای قد و نیم قد تو پا برهنه دویدن تو خونه روضه دلگیره دلش از مدینه تا کربلا میره بدن حسین پر از زخم شمشیره.... روضه سنگینه یه نفر داره روی سینه میشینه تازه خواهرش داره اونو میبینه... وای غریب آقام.... #محمدصادق_باقی_زاده

     غزل مصیبت امام صادق علیه السلام لبریز کرده اند ز خون ساغر مرا صیاد چیده بال مرا و پر مرا از بس دویده ام نفسم بند آمده حس می کند اجل نفس آخر مرا خندیده اند بر من و موی سپید من با آنکه دیده اند دو چشم تر مرا هرچند بسته شد چو علی دستهای من اما چهل نفر نزدند همسر مرا مانند مادرم سر من درد می کند دیوار ها گرفته به دامن سر مرا مادر میان کوچه نمی دید کوچه را کشتند پشت در به خدا مادر مرا مادر به زیر در، پسرش زیر سم اسب دیدن به قتلگاه همه دلبر مرا افتاده ام به خاک ولی برنگشته ام از هم جدا نکرد کسی پیکر مرا در پیش مادرم سر او را بریده اند باور کنید اهل ولا باور مرا یک نصف روز یوسف ما دست و پا زده بد کشته اند جد ز جان بهتر مرا آمد خبر که عمه به بازار رفته است کردند نگاه عمه غم پرور مرا           حاج سید محسن حسینی          

درمدینه : چندتا  قبره  خاکیه  حرم  نداره چارامامی:  که به خاکه بیرق  و علم نداره    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما درمدینه: آتش ازخانه دوباره شعله ورشد زنده یاد : مادر و از آتش و از میخ در شد    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما درمدینه: خانه ای آتش گرفت بادست کینه برولایت: هتک حرمت شددوباره ای مدینه    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما درمدینه: مادری باسیلی دشمن زمین خورد صادق افتادبرزمین ونانجیب ازخانه میبرد    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما درمدینه : دشمن دیرینه بر زهرا  کتک زد با اهانت : بردل صادق عدوی او  نمک زد    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما قبرمادر: صورت  قبری  گل طاهر  نداره قبرصادق:  سایه بان وگنبد و زائر نداره    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما ای مدینه :ازغم جانکاهشان دل ها کبابه اخترانِ : آسمان  دین  چرا  در      آفتابه    وا اماما  وا اماما وا اماما  وا اماما سیدکمال میرصانعی

 قتل صادق رئیس مذهب آمد          ازغم و داغ او جان بر لب آمد   واویلا واویلا آه و واویلا زد  ز بیت الولا    آتش   زبانه شعله  شد  بر سما  از   آشیانه داغ  زهرا  دو باره گشته تازه نخل  غم  بر دل ما  زد جوانه   واویلا واویلا آه و واویلا زهر منصور به جان  او اثرکرد فاطمه را به جنت خونجگرکرد بال  و  پر  می زند  ماه  مدینه باب  حاجات  عالم بی پدر کرد   واویلا واویلا آه و واویلا لاله ی  فاطمه  گردیده  مسموم از جفا  کشته  شد  امام  مظلوم در میان وطن مولا غریب است غربتش از مزارش گشته معلوم   واویلا واویلا آه و واویلا جان ما از غم صادق کباب است قبر  بی  زائرش  در آفتاب است جسم  پاکش  بقیع  در بر  گرفته ای بقیع اشک ماجای گلاب است   واویلا واویلا آه و واویلا سیدکمال میرصانعی