eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
712 دنبال‌کننده
25 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
امام هادی النقی(ع)-مدح چشمِ نبیست خیره ات،  مثل علیست سیره ات جانِ همه جهانیان،  نذر تو و عشیره ات از همه عالمان سری،  هادیِ آل حیدری شیعه شده است شیعه با،  جامعۀ کبیره ات مهدی مقیمی
امام هادی النقی(ع)-مدح و ولادت اجازه هست مرغ دل، کبوتر حرم شود و با فرشته های وحیِ عشق، هم قدم شود اجازه هست این کبوتر نشسته در حرم پر شکسته اش برای مدح تان قلم شود برای وصل آب و دانه نیست سر به زیری اش برای پایبوسی ات به اشتیاق خم شود در این حرم اگر که دَم شود نوای یا علی نوای یا اباالحسن نوای بازدم شود کنار خوان جامعه، دعا نمی کنم دگر زبان حاجتم همین دو دیده ی ترم شود منی که در تمام زندگی ابالجوادی ام خوشم گدای سامراییِ امام هادی ام چه نعمتی است در تمام عمر، سائلت شدن گدا و ریزه خوار معدن فضائلت شدن چه نعمتی است نذر مادرت سمانه کردن و به این طریق، موجبات شادی دلت شدن چه نعمتی است این که با اشاره ی نگاه تو غلام و پاسبان صبح و شام منزلت شدن چه نعمتی است هم چنان فداییان درگهت برای حفظ این حرم فدا و بِسملت شدن چه نعمتی است با تو بودن و مجاورت شدن چه نقمتی است بی تو بودن و مقابلت شدن همان ازل به روی لوح سینه، بیرقی زدم به روی آن نوشته ی "أمیری یانقی" زدم بخوان برای ما فراز قادَةَ الْهُداة را بخوان و زنده کن دوباره جان کائنات را هزار سیدالکریم از این قبیله زنده کن بخوان و شرح کن فراز سادَةَ الْوُلاة را شراب ناب عشق را بریز در سبوی مان خودت معرفی نما أئِمَةَالْدُعاة را بگو علی علی است شرط گفتن خدا خدا بیا نشان بده به ما حقیقت صلاة را حمایت بتول از ابوتراب را بگو عیان نما به خلق راز ذادَةَ الْحُماة را بدون تو، منِ غریبه آس و پاس می شوم قدم قدم کنار تو خداشناس می شوم دعای ما دعا نبود اگر نبود جامعه دعا گره گشا نبود اگر نبود جامعه کسی سراسر جهان، میان انس و جنیان مرید هل اتی نبود اگر نبود جامعه کنار چاه غالیان و صوفیان کسی دگر به راه، آشنا نبود، اگر نبود جامعه غروب جمعه های ما اسیرهای مبتلا به عشق، با صفا نبود اگر نبود جامعه خلاصه عرض می کنم میان اعتقاد ما خدا همین خدا نبود اگر نبود جامعه ازین طرف بخوان برام جامعه، از آن طرف بخوان زیارت غدیریه دوباره در نجف دعا که می کنی گناه خلق پاک می شود جهان بدون بودنت چه هولناک می شود خدا به خنده های بر لب تو شاد می شود خدا به خشم چهره ی تو خشمناک می شود به ریزه ناخنت قسم اگر کسی به ساحتت اهانتی کند، بدون شک هلاک می شود مرید مکتبت برای کسب نور معرفت به پای جامعه کبیره سینه چاک می شود در انتظار دیدن جمال توست سائلت در آن زمان که عاقبت، اسیر خاک می شود همین که هیچ کس کنار من نبود، می رسی همیشه دیر کرده ام ولی تو زود می رسی به دست خود به ما فقیرها پیاله می دهی شراب ناب و کهنه ی هزار ساله می دهی تو فکر اعتقاد مایی و به دست شیعیان برای جبر و اختیار هم رساله می دهی فدک نماد غربت علی و فاطمه شده به ما خبر ز غاصبان آن قباله می دهی تو حاضری خودت غریب باشی و حسین نه خودت کریمی و به کربلا حواله می دهی فقط دو هفته مانده تا بساط گریه بر حسین به ما دوباره رزق اشک و شور و ناله می دهی؟ به لطف تو اسیر شاه عالمیم تا ابد علم به دوش خیمه ی محرمیم تا ابد محمدجوادشیرازی
امام هادی النقی(ع)-مدح و ولادت ای جان بفدات یا امام هادی قربان صفات یا امام هادی آورده ام امشب صلواتی زیبا... من هدیه برات یا امام هادی *** یک عمر "اگر" اسیر این دل بودیم با شبهه و فتنه ها مقابل بودیم اینها همه یک جواب داردآن هم... از جامعه ی کبیره غافل بودیم سید مجتبی شجاع
آستان خدا کمال شما هفت پرواز زیر بال شما با شما می شود به قرب رسید ای وصال خدا وصال شما گاه با آدم و گهی با نوح بی زمان است سن و سال شما مثل جبرئیل می شود بالم با همین غوره های های کال شما روزگاری ست در پی دلم آید گر چه نا قابل است مال شما   بال ما را به آسمان ببرید تا خداوند لا مکان ببرید   هر کسی تو را سلام کند به مقام تو احترام کند کاش در صحن سامرات خدا تا قیامت مرا غلام کند پر و بال کبوترانه ی من در حریم تو میل دام کند هر که بی توست واجب است به خود خواب احرام را حرام کند بر دلم واجب است بعد طواف عرض دین محضر امام کند   نیمه ی ماه حج که شد باید شیعه در محضر شما آید   ای مسیحای سامرا هادی آفتاب مسیر ما هادی علی بن محمد بن علی نوه ی اول رضا هادی نیست جز دامن کرامت تو پردهٔ خانهٔ خدا هادی ذکر هر چهارشنبه ام این است یا رضا یا جواد یا هادی به ملک هم نمی دهم هرگز گریهٔ زائر تو را هادی   یک شبی را کنار ما ماندی سر سجاده جامعه خواندی   تو دعا را معرفی کردی مرتضی را معرفی کردی با فراز زیارت سبزت راه ما را معرفی کردی مرتضی و حسین و فاطمه و مجتبی را معرفی کردی نه فقط اهل بیت را بلکه تو خدا را معرفی کردی سامرایت غریب بود اما کربلا را معرفی کردی   با تو ما مرتضی شناس شدیم تا قیامت خدا شناس شدیم   ریشه های محبت ما تو مزرعه های سبز دنیا تو خواهش سرزمین پائین من اشتیاق بهشت بالا تو گاه ابلیس می شوم بی تو گاه جبریل می شوم با تو من نمی دانم این که من دارم به تو نزدیک می شوم یا تو چه کسی از مسیر گمراهی داده ما را نجات؟... آقا تو   تو مرا با ولایتم کردی آمدی و هدایتم کردی   دل من در کفت اسیر بود به دخیل تو مستجیر بود گر شود ثروتم سلیمانی باز هم بر درت فقیر بود شکر حق می کنم صدای بلند حضرت هادی ام امیر بود آبرو خرج می کنی بس که کرم سفره ات کثیر بود شب میلاد تو به ذی الحجه مطلع شوکت غدیر بود   ریشه ي ناب اعتقاد علی پسر حضرت جواد علی   دوست دارم گدای تو باشم سائل دست های تو باشم مثل بال و پر کبوترها دائماً در هوای تو باشم دوست دارم که از زمان ازل تا ابد خاک پای تو باشم نیمه شب های ماه ذی الحجه زائر سامرای تو باشم یا دعای قنوت من باشی یا قنوت دعای تو باشم   ما فقیریم سفره ای وا کن سامرایی حواله ی ما کن   با تو این عقل ها بزرگ شدند اعتقادات ما بزرگ شدند پای دل های شیعیان آن قدر گریه کردید تا بزرگ شدند با نگاه تو با محبت تو اِبن سکّیت ها بزرگ شدند خوب شد بچه های هیئت ما پای درس شما بزرگ شدند بچه های قبیله ما با کربلا کربلا بزرگ شدند  بی تو دل های ما بهار نداشت مثل یک شاخه ای که بار نداشت
  عشق در جانم شرار انداخته شوق ، ذوقم را به كار انداخته مى‏ زنم پر در هواى اهل بيت مى‏ سرايم در ثناى اهل بيت طبع من امشب گل افشانى كند از دلم رفع پريشانى كند نه فقط من ، عالمى در شادى است گاه ميلاد "امام هادى" است نُه فلك در نور سامرا گم است جلوه ی ابن الرضاى دوم است مشرق چشمش طلوع آفتاب سينه ی او دفتر ام‏ّ الكتاب دامن شرم و حيا گهواره‏ اش بوسه گيرد حُسن از رخساره‏ اش بس كه دارد حُسن روى او نمك بسته بر بازوش حرز جان، ملك آستين افشانده بر هستى جواد ذكر لب پيوسته دارد «ان يكاد» كيست او ؟ كاينسان زمين مشتاق اوست هفت دريا تشنه انفاق اوست اين پسر خضر تمام انبياست امتداد خط سرخ كربلاست اين پسر گمگشتگان را هادى است اين پسر آئينه ی آزادى است اين پسر شور و شعور حيدرى است بر سرش زيبنده تاج سرورى است مكتب او رهگشاى جامعه است معنى و روح "دعاى جامعه" است شیر ، صید یک نگاه ساده اش "طرفة العيني" شود دلداده اش خاک راهش توتیای چشم حور قطره قطره اشک او " شُرباً طهور " همچنان که نقش نام او علی است سیرت و صورت ، مرام او علی است غرق شادی در شب میلاد او عهد الفت بسته دل با یاد او
شهـــرمدینـه شـده مُـزَیّـن چشــم جـوادُالأئمـه روشـن بـه شـام غربت خاتمــه آمد فَلَـک مــدد از ولی گـرفتــه مَلَــک دَمِ یـاعلـی گرفتـــه علــیِّ ســوم فاطمـه آمـــد ذکر زمین و زمان،یاعلی بن محمد شــورِ سماواتیان،یاعلی بن محمد حضرت هادی،حَبیـبُنا حضرت هادی،شفیعُنا حضرت هادی،اِمامُنـا حضرت هادی،سَیّدُنـا..... ــــــــــــــــــــــــ روی خـدا گـردیـده مُصَــوَّر خـانه ی ابنُ الـرّضــا منــوّر ماهِ دهــم در مـدینـه تابیـد امام رضـا خنده داشت برلب وقتـی جـوادُ الأئمــه امشب صـورت آقـازاده رو بـوسیــد عشق تو نورُ الفؤاد،یاعلی بن محمد جانِ حضرت جواد،یاعلی بن محمد حضرت هادی،حَیاتُنا حضرت هادی،مَماتُنا حضرت هادی،وَلیُّنا حضرت هادی،سَیّدُنا.... ـــــــــــــــــــــ سـامـره ی تـو بـاغ بهشتـم بـه روی لـــوح دلـم نوشتـم روحی فِــداکْــ یاعلـیِّ النقـی گــدایـیِ تــو آبــروی مــن زیـــــارت تـــو آرزوی مــن روحـی فِـداکْــ یاعلـیِّ النّقـی بهشت من سامراست،یاعلی بن محمد نجـات من باشماست،یاعلی بن محمد حضرت هادی،صلاتُنا حضرت هادی،صیامُنا حضرت هادی،عزیزُنا حضرت هادی،سَیِّدُنا... ــــــــــــــــــــــ
اى دلبر و اى دلربا عشق تو باشد كيميا يابن جواد ابن الرضا اى پادشاه سامرا اى قمر جوادالائمه/ اى ثمر جوادالائمه اى نوه ى امام رووف و/اى پسر جواد الائمه سائلم و عمريه حاجت من كرم إمامين عسگريين شده توى اين دنيا جنت من حرم إمامين عسگريين يا امام هادى مولا يا مولا __________________ تو صاحب اين بيرقى عشق از تو دارد رونقى ذكر لب هر عاشقى جانم على جانم نقى روى زمين لطف بى كرانى/ اى دهمين نور آسمانى عشق دلى و جان جهانى/ جد امام عصر و زمانى خدا ميدونه خيلى خيلى بالاس علم امامين عسگريين پُرِ نور مولا و نور زهراس حرم امامين عسگريين يا امام هادى مولا يا مولا __________________ اى مذهبم اى باورم پر كن تو امشب ساغرم دارم به سر شوق حرم تا گنبد تو مى پرم شب تولدت بى نظيره/ مُقدّمه براى غديره دلم مى خواد دوباره بخونم/ توو حرمت جامعه كبيره مى گيره همه دردامون دوا از يه دمِ امامين عسگريين يه روزى ميريم با هم كربلا از حرمِ امامين عسگريين يا امام هادى مولا يا مولا
تو امیر سامرایی من گدای سامرایم به خدا در حسرت صحن و سرای سامرایم امامُ المُتّقین ، علی ِ چارمین بُوَد شش گوشه ات ، بهشت اهل دین مدد ابن الرّضا ......... ای همه کرّوبیان خدّام ِ خدّام ِ حریمت چشم ما باشد هماره بر دو دستان ِ کریمت تویی مولای ما ، تویی مشکل گشا بُوَد رُخسار تو ، تجلی خدا مدد ابن الرّضا ....... نفرت از وهّابیت در این دل ما خانه کرده لعنت حق بر کسی که قبر تو ویرانه کرده ز ما قبلش شود ، نکوتر آن مزار حواله ی عدو ، به تیغ ذولفقار مدد ابن الرّضا ....... چشمه ی نور وعطا و جود و لطف ِ بی کرانی نوه ی سلطان طوس و جدّ صاحب الزّمانی دل مجنون ما ، به غم شد مبتلا بده بر عاشقان ، برات کربلا مدد ابن الرّضا