eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
941 دنبال‌کننده
31 عکس
7 ویدیو
80 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سرود میلادیه امام حسن مجتبی علیه السلام سرچشمه ی صبر ای روزه داران ای اهل ایمان عید میلاد حسن آمد مبارک2 امشب گل یاسی شکفته درمدینه مهرش صفا بخشیده برگلزار سینه زان وادی طور زان گلشن نور بوی یاس ویاسمن آمد مبارک شدآفرینش مات ازقدر وکمالش خوبان درگاه خدا محو جمالش با شوق وشادی گوید منادی یوسف گل پیرهن آمد مبارک حیدر کند از غنچه ی خود باغبانی زهرا زند لبخند شوق وشادمانی رسول اکرم گوید دمادم یاس زهرا درچمن آمد مبارک او اُسوه ی آزادی وایمان ودین است سرچشمه ی صبرتمام صابرین است برعاشقانش برپیروانش شمع جمع انجمن آمد مبارک ** باصلح خودیاری کند دین خدارا آماده می سازد قیــام کربلا را ازعرش اعلا بایک تجلی نورحّی دوالمنن آمد مبارک
ازگلشن ولا، بوی خُتن رسید برشادی علی، امشب حسن رسید دربزم اهلبیت، شدشمع انجمن  مولاحسن حسن مولاحسن حسن گلزار فاطمه ، باغ ارم بود بر دامن علی، باب الکرم بود می تابد از رُخش، انوار ذوالمنن مولاحسن حسن مولاحسن حسن قامت قیامت، حُسن خدا رسید درماه مغفرت، روح دعا رسید از حُسن او بود، درهر طرف سخن مولاحسن حسن مولاحسن حسن ای برهمه پناه، مولا خوش آمدی سردار بی سپاه، مولا خوش آمدی از جلوة رُخت، زیبا شده چمن مولاحسن حسن مولاحسن حسن ای هاشمی نسب، الگوی صابرین ازصلح وصبرتو، پاینده گشته دین بی یار وبی معین، گشتی تو دروطن مولاحسن حسن مولاحسن حسن حاشا که مرحمت، برماتو کم کنی عیدی اگر به ما، خواهی کرم کنی مُهری  به نامة اعمال ما بزن مولاحسن حسن مولاحسن حسن
مقام بندگی بی علی هستی برای زیستن قابل نبود آفرینش بی وجودش خلقتی کامل نبود با پیمبربود درمعراج وجزاو هیچ کس برچنین قدر ومقام ومنزلت قابل نبود مهربی مهر ولایت ای همه طالب نداشت عشق بی عشق علی برعاشقان مایل نبود درمیان آسمان ها وبه بزم قدسیان هیچ نامی غیر نام او گُل محفل نبود گنج های درزمین ، پنهان نبود ازاو ولی ازبرای مال دنیا ارزشی قائل نبود بنده ی محبوب داور بود وروز داوری بهتر ازاو درهمه هستی کسی عادل نبود جزعلی دربارگاه ودرحریم قرب یار بعد احمد درمقام بندگی کامل نبود گرزلال معرفت درحق او می یافتند آب این سرچشمه تا روز قیامت گل نبود خواست از بحر سلونی گوهر دانش دهد حیف فهم قدر او درمردم جاهل نبود چون ملاقات خدا می رفت هنگام نماز پرده ای بین خدا ومرتضی حائل نبود گرکه دل های پریشان رابه مهرش جمع کرد بنده ی خاص خدابود و اسیر دل نبود لحظه ای غفلت نکرد ازحال محرومان علی یعنی ازیاد خدای خویشتن غافل نبود ازچه پنهانی به اطعام فقیران می شتافت گرکه شرمش ازنگاه خجلت سائل نبود داغ زهرا سینه اش را لاله زار داغ کرد بیکران دریای اندوه ورا ساحل نبود انس والفت با شهادت بسته بود وغیراز او هیچ کس چشم انتظار دیدن قاتل نبود گفت آسان نغمۀ فزت ورب الکبعه را تاخدا رفتن برای مرتضی مشکل نبود بذر مهرش را «وفایی » هرکسی درسینه کاشت دید دیگر حاصلی بهتراز این حاصل نبود
کرامت کریم هرکس به صراط مستقیم آمده است برباغ بهشت این حریم آمده است ماننــد تمــام روزهــا یابن کریم ایـام کـــرامت کــریم آمده است
ایام کرامت بگذار زشبنمی چوگل ترگردیم از عطر ولایتت معطّر گردیم گویند که ایام کرامت شده است آقا نکند دست تهی برگردیم
دهه ی کرامت اوصاف توبیش از این ستایش دارد جبریل دراین حرم نیایش دارد این یک دهه راگرچه کـرامت نامند ابرکـرمت همیشه بـارش دارد
ازباده عشق تا سبويم دادي چون باد صبا راه به كويم دادي اي شمس شموس ازازل تا به ابد ممنون توام كه آبرويم دادي
سرچشمه فیض حی سرمد آمد آئینۀ نور حُسن احمد آمد تبریک به ثامن الحجج باید گفت چارم علی آل محمّد آمد
رباعیات ولادت امام کاظم علیه السلام گلبوسه تنها نه بهشت روی تو، دیدن داشت عطر خوش انفاس تو، بوئیدن داشت بوسید اگر ،تو را امام صادق گل بوسه، ز رخساره ی تو چیدن داشت پدر و فرزند دراین حرمی که قبله گاه دل هاست مانند گلستان جنان ،روح فزاست تبریک ولادت پدر بر فرزند با ذکر سلام و صلواتی زیباست مژدۀ میلاد با سعی امام ،مکتب ما گل کرد ایمان و وفا و مذهب ما گل کرد با مژده ی میلاد امام کاظم ذکر صلوات برلب ما گل کرد
ولادت با سعادت امام کاظم علیه السلام لبخند وقتی امام صاحب فرزند می شود باغ جنان شکوفه ی لبخند می شود صدها فرشته برقدمش بوسه می زنند فصل بهار وموسم پیوند می شود دل می تپد به سینه زشادی اهل بیت آئینه دار لطف خداوند می شود لبخند نور حضرت صادق که دیدنی است نذر فروغ چهره ی فرزند می شود دل در حضور حضرت کاظم رسیده است یعنی که سرسپرده و پابند می شود موسی کجا به طور مناجات با خدا با او در این مقام همانند می شود هرکس قدم نهاد به راه امام خویش دراین مسیر نور هدفمند می شود گفتم نمی شود که به پابوس او رسم از آسمان ملائکه گفتند ،می شود خود را به کاظمین رسان درحضور او آنجا ببین که ازتو چه خرسند می شود با قلب پر سرور «وفایی» نوشت وگفت امشب نصیب شیعه شکرخند می شود
دلش را داغ و غم بیت الحزن کرد وجودش را پر از رنج و محن کرد نمی دانم چگونه با چه حالی تن صد چاک بابا را کفن کرد
یابن‌الحسن فدای تو و دیدۀ ترت خون جای اشک می‌چکد از چشم اطهرت داغی نشسته بر جگر داغدار تو در خون نشسته است دل درد پرورت قربان آن امام، که در آخرین نفس سیراب گشته است به دست مطهرت ای سرو سرفراز جهان، سرو سربلند از ماتم پدر چه رسیده ست بر سرت بهر تسلّی دل درد آشنای تو صف بسته‌اند خیل ملائک برابرت ما را شریک درد و غم خود حساب کن ما دل شکسته‌ایم ز احوال مضطرت دلتنگ سامرای تو هستیم و چون نسیم ما را ببر به دیدن گلزار پرپرت رفتی به پشت پردۀ غیبت ولی شده است صدها هزار عاشق و عارف کبوترت چشم انتظار مانده زمین تا کدام روز روشن شود جهان ز حضور منورت با کثرت گناه «وفایی» شب فراق دارد سلام و عرض ارادت به محضرت