eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
938 دنبال‌کننده
31 عکس
7 ویدیو
79 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
مجموعه‌ی‌خِصال علی میشود حسن آیینه‌ی زُلال علی میشود حسن دقّت که میکنیم در این یازده امام زیباترین جمال علی میشود حسن "یا مَظهرَ العُلُوِّ"علی هست اگر حسین "یا مَظهرَ الکَمالِ"علی میشود حسن اوج کرامتند تمامی اهل بیت امّا کریم آل علی میشود حسن در اوج آسمان سخاوت بدون شک خورشید بی‌زوال علی میشود حسن قدر مُسلّم است در باب صبر و حِلم واضح‌ترین مِثال علی میشود حسن هم وارث شکوه بِلا مِثل مصطفی هم وارث جلال علی میشود حسن تعریفِ اِحتشامِ علی چونکه شد حسین توصیفِ اعتدالِ علی میشود حسن بی مِنّت بُراق به معراج می‌رود چون غرق در خیالِ علی میشود حسن مِن‌باب حُسن خاتمه‌ی این غزل حسن صلّ علی محمد و صلّ علی‌ الحسن
یااشرفَ الانبیاءِ وَ المُرسَلين صاحب عِلمِ اولین و آخرین در مقام تو همین نکته کافیه ولایت داری بر امیرالمومنین خواجه‌ی اَسرا سَیّـد بَطحا یتـیم مکّه محمّدِ طاها پدر بی بی حضرت زهرا  یارسول الله مدد قبله‌ی‌دلها کعبه‌ی مقصود جلوه‌ی کاملِ حضرت معبود یااباالقاسم احمد محمود یارسول الله مدد ای آبروی عالم بالا محمّد ای فاتح تمامی دلها محمّد ذکر تو در سجود بحقِّ عَلیٍّ ذکرِعلی به‌وقت دعا یا محمّد ((یا مصطفی محمّد)) ......... قرآن میگه که تو بشیری و نذیر اَنْتَ بَدرُ الدُّجیٰ و سِـراجُ المُنیر سوره‌ی کوثر شهادت میده،فقط فاطـمه دختـرت بوده خیر کثیر پدرِ اُمّت و محورِ خِلقت مَعدنِ بخشش و مَظهرِ رَحمت کوه کرامت و حُسن و مِلاحت یارسول الله مدد سر ملائکه خاک در تو عالَمِ هستیه زیر پرِ تو حضرت حیدره تاج سر تو یارسول الله مدد تو واسه‌ی سعادت ما چه کشیدی! آزار بی حساب و به جونت خریدی خوندم حدیث ((اِنَّهُمَا سَمَّتاه))رو رحلت‌درست‌نیست‌توقطعا‍ً((شهيدی)) ((یا مصطفی محمد
رسیده‌ساعتای آخر من دیگه باید جمع بشه بستر من شبیه دُر میریزه از رو گونه‌ش اشک چشای تنها دختر من داره می سوزه       آخه من دارم فدا میشم داره می بینه      که از این قفس رها میشم داره می باره        که دارم ازش جدا میشم ای وای ای وای  قراره خونجگر بشه پشت این در       قراره بی پسر بشه بین کوچه            برای تو سپر بشه آجرک الله یا علی ابوتراب بیا بشین کنارم برا تو حرفای نگفته دارم دلم میخواد تو نفسای آخر سرمو رو سینه ی تو بزارم بعد من دشمن   دره خونه تو می‌سوزنه دل اطفاله    تورو بی حساب می‌لرزونه تورو دست‌بسته توی کوچه ها می‌گردونه تو بعد از من    تنهاترین میشی علی با درد و داغ   دیگه عجین میشی علی میبینم که    خونه نشین میشی علی آجرک الله یاعلی شما که جز خون جگر ندارین نمیگم از فردا خبر ندارین درسته محتضر شدم ولیکن از رو سینه م حسین و بر ندارین نفسِ آخر     محو چشمای سیاهشم با همین حالم  بیقراره اون نگاهشم از همین حالا    پریشونِ قتلگاهشم ای وای ای وای   که ذبح از قفا میشه توی گودال        مُقطّعُ الاعضا میشه زیر آفتاب   سه روز تنش رها میشه آجرک الله یا علی
شب‌شهادتِ رسول‌اکرم شهرمدینه‌شد محیط‌ماتم زهرا می‌گوید وامُحمّداه یاصاحب‌َالزَّمان آجَرَک‌َالله استفاده‌نکن  از لفظ‌رحلت شهیدشده‌طبقِ نصّ‌ِروایت تا توانستند مَغمومش‌کردند عایشه‌وحفصه‌ مسمومش‌کردند لعن‌دائم‌به‌آن‌ پستِ‌بد بُنیاد که‌نسبت‌هذیان‌  به‌پیغمبر داد هرکس‌جُز‌ این دید واللهِ کور است حدیث‌ثقلین‌ دریای‌نور است روحش‌‌میخواهداز تن‌ پَر بگیرد باید‌عهد‌صبر از حیدر بگیرد درروز روشن دوزخ‌نشینان غصب‌حق‌می‌کنند از تو‌علی‌جان تحمّـل‌کن‌غم عُظـمای من را وقتی‌که می‌زنند زهرای‌من‌را سیلی‌خوردن‌را  باید ببینی آماده‌شو بهرِ خانه‌نشینی
سلام ای برازنده‌ات کبریایی سلام ای که داری شکوه خدایی سلام ای مقامات‌ تو ماوَرایی تو مافوق اِدراک اَمثال‌ مایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی تو آن نور محضی که سایه ندارد تو دینی و دین بی تو پایه ندارد کتابُ اللهِ بی تو آیه ندارد- -که ما بندگان را کند رهنمایی تو مولاعلیّ بن موسی‌الرضایی به نام تو هرکس توسّل نکرده به ذات الهی توکّل نکرده کسی چون تو مارا تحمّل نکرده تو بالاترین حدّ صبر و رضایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی امام الرّئوف و انیس النّفوسی توخورشیدهشتم؛توشمس‌الشّموسی که خورشید دارد سرِ خاکبوسی دم صبح بر پای ایوان طلایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی امامی‌ به این مهربانی ندیدم نگاری به این دل‌سِتانی ندیدم و چون این حرم آستانی ندیدم که درچشم عالم کند خودنمایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی توعالی‌مقامی‌ توعالی‌جنابی تو هم‌کنیه با حضرت بوترابی توزهرا سرشتی تو زهرا مَآبی تو هم مثل او بضعةُ المُصطفایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی تورا عدّه‌ای گفته شاه‌ خراسان تورا دسته‌ای خوانده سُلطان ایران به‌موسی‌بن‌جعفر‌به‌موسی‌بن‌عمران تو در اصل سُلطان‌ارض‌وسمایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی تو بی‌نسخه درمان‌کُنی‌درد ما را شفا می‌دهی هرچه بی‌دست‌ و پا‌را فَلج‌ها؛کر و لال‌ها؛کور ها را کجا‌هست‌این‌گونه‌دارالشفایی؟ تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی شدم عازم مشهد ای شاه هربار نوشتند در نامه ام حجّ بسیار برایم رقم خورد در وقت دیدار چه‌زیباطوافی؛چه‌سعی‌وصفایی! تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی بهشت‌است‌ محدوده‌ی حائر تو بُوَد زائر ذات حق ؛ زائر تو بواللهِ یک ذرّه هم چاکر تو ندارد کنار تو ترس از بلایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی شبیه تمام گرفتارها ؛ من به پابوسی‌ات آمدم بارها من دلم قُرص باشد چو زوّارها من سه‌جا‌وعده‌دادی‌ و حتماًمی‌آیی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی به‌غیر از تو من تکیه‌گاهی‌ندارم به‌غیر از حرم سرپناهی ندارم به‌جز گریه پیش تو راهی ندارم ببخشا اگر سر زد از من خطایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی ببین فصل کالی مارا ؛کرم کن ببین خسته‌حالی مارا کرم کن ببین دست خالی مارا کرم کن تصدّق‌کن ای‌ذوالکرم؛کربلایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی مدد کن‌که‌پای تو مُحکم بمانم به پای تو تا پای جانم بمانم اجازه بده تا مُحرّم بمانم که از شوق مشّایه هستم هوایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی
جان‌و جانانِ ما امام رضاست سر و سامانِ ما امام رضاست نورِ یزدانِ ما امام رضاست ذکر هر آنِ ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست بی‌حساب‌است‌لطفِ‌دَم به دَمَش بی حدود است وسعت کَرَمش هست فردوس واقعی حَرَمش خُلد و رضوان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست ختم قرآن کن و دقیق ببین از سر ذوق نه ؛ به قطعِ یقین این بُوَد حرفِ‌ سُوره‌ی‌یاسین قلب قرآن ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست فَردْ فَردِ عَشیره‌ی عُلما پادشاهان؛حکیم‌ها؛شُعرا همه‌هیچ‌اند پیش این آقا فَخرِ ایرانِ ما امام رضاست شرط‌ِ ایمانِ ما امام رضاست تا قدمهای من به صحن رسید گوش جان باز شد چنین بشنید که خداوند گفت با خورشید شَمس تابان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست غرق این بیکرانه ایم و خوشیم صید بی‌دام و دانه‌ایم و خوشیم مورِ این آستانه‌ایم و خوشیم چون سلیمانِ ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست درِ این خانه مُستفیض شویم «فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ» شویم هر زمانی که‌ما مریض شویم راه درمان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست اگر ایمان به مرتضی داریم یا اگر رزق کربلا داریم هرچه داریم از رضا داریم برکت نان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست به مقامِ علیِّ عِمرانی بندگی‌اش بُوَد مُسلمانی خانه‌ی قبر ماست نورانی چونکه مهمان امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست ما دوتا چشم اشک ریزانیم که خطا کرده و پشیمانیم رو به‌او‌کرده‌ایم‌ و می‌دانیم باب غفران ما امام‌رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست ما که تحت لوای فاطمه‌ایم متوسّل به شاه علقمه‌ایم روز محشر بدون واهمه‌ایم خطّ پایانِ ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست آنچه توصیه‌‌اش به تَک‌تَکِ ماست گریه در سوگ سیّدالشّهداست هرکجا بزم روضه‌ای‌برپاست روضه‌گردان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست
شب شهادت امام هشتم بگو تسلیت به ملیکه‌ی قُم شیعه نشسته  درسوگ‌این‌شاه یاصاحب‌الزّمان آجرک‌الله غـریب الغربا اشک روان داشت شکایت‌زیرلب از شُوکران داشت از شدّت‌زهر   پایش‌سنگین‌شد اگر هفده‌دفعه نقش زمین شد درکوچه زیر لب هی نجوا می‌کرد یاد از مصیبت‌های زهرا کرد سـوزد بیـادِ   آن روز پُـر درد زهـرا زیر کُتک در کوچه غَش کرد آتش به قلب و جان ماسوا زد برروی خاک حجره دست و‌پا زد شبیه جدّ   خَـدّ التّـریبش شهادت در غربت شده نصیبش تا که به بالینش جوادش آمد این روضه‌ی حسین به یادش آمد جدّش در گودالد نقش زمین بود در زیر چکمه‌ی شمر لعین بود
السّلام‌ُعلی المَدفونِ باَرضِ‌طوس السّلام علیکَ یا شمس الشّموس همه معترفن یاعلی موسی الرّضا تو امام رئوفی و انیس النّفوس ای‌گل‌خوشبو  ضامن‌آهو باله جبرییله توی حرمت جارو عالم و آدم  اهل افلاکم همه باادب جلو تو میزنن زانو هم ابوالحسنی هم پناه مرد و زنی قرآن کریم منی  یاامام رضا حُسنِ تو نبوی  با صلابت علوی با هیبت مرتضوی یاامام‌رضا یاامام رضامددی۳ یاامام‌رضا شیر پرده به اَمرِت شیر درنده شده در مُناظره نُطقِت تیغ بُرنده شده گِل تو دست مسیحا اگر پرنده میشد پا ضریح تو دیدن که مُرده زنده شده یاامین الله  حُجّت اللّهی تو به معنای حقیقی آیت‌اللّهی کوری چشمِ  واقفی‌ها؛ تو بعد حضرت کاظم خلیفةُ اللهی هم مُراد منی هم اباالجواد منی اصلِ اعتقاد منی  یاامام‌رضا من گدای توام  کفتر هوای توام کلب زائرای توام یاامام رضا یاامام رضامددی۳ یاامام‌رضا
جان‌و جانانِ ما امام رضاست سر و سامانِ ما امام رضاست نورِ یزدانِ ما امام رضاست ذکر هر آنِ ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست بی‌حساب‌است‌لطفِ‌دَم به دَمَش بی حدود است وسعت کَرَمش هست فردوس واقعی حَرَمش خُلد و رضوان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست ختم قرآن کن و دقیق ببین از سر ذوق نه ؛ به قطعِ یقین این بُوَد حرفِ‌ سُوره‌ی‌یاسین قلب قرآن ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست فَردْ فَردِ عَشیره‌ی عُلما پادشاهان؛حکیم‌ها؛شُعرا همه‌هیچ‌اند پیش این آقا فَخرِ ایرانِ ما امام رضاست شرط‌ِ ایمانِ ما امام رضاست تا قدمهای من به صحن رسید گوش جان باز شد چنین بشنید که خداوند گفت با خورشید شَمس تابان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست غرق این بیکرانه ایم و خوشیم صید بی‌دام و دانه‌ایم و خوشیم مورِ این آستانه‌ایم و خوشیم چون سلیمانِ ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست درِ این خانه مُستفیض شویم «فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ» شویم هر زمانی که‌ما مریض شویم راه درمان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست اگر ایمان به مرتضی داریم یا اگر رزق کربلا داریم هرچه داریم از رضا داریم برکت نان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست به مقامِ علیِّ عِمرانی بندگی‌اش بُوَد مُسلمانی خانه‌ی قبر ماست نورانی چونکه مهمان امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست ما دوتا چشم اشک ریزانیم که خطا کرده و پشیمانیم رو به‌او‌کرده‌ایم‌ و می‌دانیم باب غفران ما امام‌رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست ما که تحت لوای فاطمه‌ایم متوسّل به شاه علقمه‌ایم روز محشر بدون واهمه‌ایم خطّ پایانِ ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست آنچه توصیه‌‌اش به تَک‌تَکِ ماست گریه در سوگ سیّدالشّهداست هرکجا بزم روضه‌ای‌برپاست روضه‌گردان ما امام رضاست شرطِ ایمانِ ما امام رضاست
سلام ای برازنده‌ات کبریایی سلام ای که داری شکوه خدایی سلام ای مقامات‌ تو ماوَرایی تو مافوق اِدراک اَمثال‌ مایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی تو آن نور محضی که سایه ندارد تو دینی و دین بی تو پایه ندارد کتابُ اللهِ بی تو آیه ندارد- -که ما بندگان را کند رهنمایی تو مولاعلیّ بن موسی‌الرضایی به نام تو هرکس توسّل نکرده به ذات الهی توکّل نکرده کسی چون تو مارا تحمّل نکرده تو بالاترین حدّ صبر و رضایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی امام الرّئوف و انیس النّفوسی توخورشیدهشتم؛توشمس‌الشّموسی که خورشید دارد سرِ خاکبوسی دم صبح بر پای ایوان طلایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی امامی‌ به این مهربانی ندیدم نگاری به این دل‌سِتانی ندیدم و چون این حرم آستانی ندیدم که درچشم عالم کند خودنمایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی توعالی‌مقامی‌ توعالی‌جنابی تو هم‌کنیه با حضرت بوترابی توزهرا سرشتی تو زهرا مَآبی تو هم مثل او بضعةُ المُصطفایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی تورا عدّه‌ای گفته شاه‌ خراسان تورا دسته‌ای خوانده سُلطان ایران به‌موسی‌بن‌جعفر‌به‌موسی‌بن‌عمران تو در اصل سُلطان‌ارض‌وسمایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی تو بی‌نسخه درمان‌کُنی‌درد ما را شفا می‌دهی هرچه بی‌دست‌ و پا‌را فَلج‌ها؛کر و لال‌ها؛کور ها را کجا‌هست‌این‌گونه‌دارالشفایی؟ تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی شدم عازم مشهد ای شاه هربار نوشتند در نامه ام حجّ بسیار برایم رقم خورد در وقت دیدار چه‌زیباطوافی؛چه‌سعی‌وصفایی! تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی بهشت‌است‌ محدوده‌ی حائر تو بُوَد زائر ذات حق ؛ زائر تو بواللهِ یک ذرّه هم چاکر تو ندارد کنار تو ترس از بلایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی شبیه تمام گرفتارها ؛ من به پابوسی‌ات آمدم بارها من دلم قُرص باشد چو زوّارها من سه‌جا‌وعده‌دادی‌ و حتماًمی‌آیی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی به‌غیر از تو من تکیه‌گاهی‌ندارم به‌غیر از حرم سرپناهی ندارم به‌جز گریه پیش تو راهی ندارم ببخشا اگر سر زد از من خطایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی ببین فصل کالی مارا ؛کرم کن ببین خسته‌حالی مارا کرم کن ببین دست خالی مارا کرم کن تصدّق‌کن ای‌ذوالکرم؛کربلایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی مدد کن‌که‌پای تو مُحکم بمانم به پای تو تا پای جانم بمانم اجازه بده تا مُحرّم بمانم که از شوق مشّایه هستم هوایی تو مولاعلی‌ّبن‌موسی‌الرّضایی
وارث حِلمِ پیغمبر و وارث هیبت‌حیدری حضرت‌حسن‌بن‌علی أیّها‌الزّکی‌العسکری امام‌حادی‌عَشَرِ ما  خاک‌درت تاج‌سر ما دعای خیر مهدی توست پیش‌بلاها سپر ما افتخارماست این‌مقام‌نوکری شاه‌ِسامرّا  تاهمیشه‌سروری ذکر مخصوصِ شب‌هشتم‌ربیع ((یااباالمهدی یاامام‌عسکری))۴ دریای‌فضائل‌هستی‌و  قلب‌تو‌مخزن‌الاسرار واسه‌اینه‌جامعه‌خوندن‌ تووحرم‌تولذّت‌داره به‌سامرا‌دادم‌دلم‌رو  منی‌که‌دید‌م‌اون‌حرم‌رو سه‌وعده‌دیدم‌تو مُضیفش  سجیّت‍ُکُمُ‌الکرم رو مثل‌اجدادت ازهمه‌شما سری‌ حت‍ّی‌از درک عُقلا بالاتری تانفس‌داریم همه‌یکصدامیگیم ((یااباالمهدی یاامام‌عسکری))۴ به‌شوق‌دیدن‌سامّرا خون‌توی‌رگهامون‌میجوشه کی‌میشه‌مهدیتو‌ببینیم‌ پای‌اون‌ضریح‌شش‌گوشه بادل‌بی‌تاب‌می‌سوزیم برای‌ارباب‌می‌سوزیم غروب‌جمعه‌ها‌همیشه به‌یادسرداب‌می‌سوزیم یه‌روزی‌مهدی‌ می‌کنه‌چه‌محشری؟ عدل‌ِحیدر رو  می‌کنه‌سراسری کلّ‌دنیارو  میگیریم‌با‌این‌شعار ((یااباصالح حجّت‌بن‌العسکری))۴
وارث حِلمِ پیغمبر و وارث هیبت‌حیدری حضرت‌حسن‌بن‌علی أیّها‌الزّکی‌العسکری امام‌حادی‌عَشَرِ ما  خاک‌درت تاج‌سر ما دعای خیر مهدی توست پیش‌بلاها سپر ما افتخارماست این‌مقام‌نوکری شاه‌ِسامرّا  تاهمیشه‌سروری ذکر مخصوصِ شب‌هشتم‌ربیع ((یااباالمهدی یاامام‌عسکری))۴ دریای‌فضائل‌هستی‌و  قلب‌تو‌مخزن‌الاسرار واسه‌اینه‌جامعه‌خوندن‌ تووحرم‌تولذّت‌داره به‌سامرا‌دادم‌دلم‌رو  منی‌که‌دید‌م‌اون‌حرم‌رو سه‌وعده‌دیدم‌تو مُضیفش  سجیّت‍ُکُمُ‌الکرم رو مثل‌اجدادت ازهمه‌شما سری‌ حت‍ّی‌از درک عُقلا بالاتری تانفس‌داریم همه‌یکصدامیگیم ((یااباالمهدی یاامام‌عسکری))۴ به‌شوق‌دیدن‌سامّرا خون‌توی‌رگهامون‌میجوشه کی‌میشه‌مهدیتو‌ببینیم‌ پای‌اون‌ضریح‌شش‌گوشه بادل‌بی‌تاب‌می‌سوزیم برای‌ارباب‌می‌سوزیم غروب‌جمعه‌ها‌همیشه به‌یادسرداب‌می‌سوزیم یه‌روزی‌مهدی‌ می‌کنه‌چه‌محشری؟ عدل‌ِحیدر رو  می‌کنه‌سراسری کلّ‌دنیارو  میگیریم‌با‌این‌شعار ((یااباصالح حجّت‌بن‌العسکری))۴