eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
941 دنبال‌کننده
31 عکس
7 ویدیو
80 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام الله علیها سلام الله علیها چه دختری – که زینتِ به حیدر چه دختری – که بوده مثل مادر چه دختری – که هستی حسینه چه دختری – به کربلا پیمبر منکه ؛ مستِ عنایتِ زینبم منکه ؛ نامِ قشنگه اون برلبم منکه ؛ دیوانه اش به روز وشبم جانانم زینب زینب ایمانم زینب زینب قرآنم زینب زینب ای جانم زینب زینب چه دختری – که صاحب احترامه چه دختری – که رهبره قیامه چه دختری – شریکتُ الحسینه چه دختری – که نائبِ امامه منکه ؛ مثلِ سیاهیه لشگرم منکه ؛ نازِ نگاهِ اون می خرم آخر ؛ میشم شهیدِ راهِ حرم خاتونم زینب زینب مجنونم زینب زینب در خونم زینب زینب مدیونم زینب زینب چه دختری ، که قبله گاهِ عشقه چه دختری ، ملیکه ی دمشقه چه دختری ، شفیعه ی قیامت چه دختری ، که صاحبِ بهشته بی بی ؛ مشگل گشای ما نوکراست بی بی ؛ فرمانروای دلهای ماست بی بی ؛ اذنِ دخولِ کرببلاست آئینم زینب زینب ای دینم زینب زینب مسکینم زینب زینب تسکینم زینب زینب درمانم زینب زینب
سلام الله علیها سلام الله علیها 🎙به سبک: باز دوباره.. زینب اومد ، بانویی که قبله گاه عالمینه دختر ارشد فاتح حنینه صاحب بهشت بین الحرمینه هستی حسینه جبرئیل امین ، اومده تا زمین ، حامل این پیامه طبق امر خدا ، دختر فاطمه ، واجب الاحترامه زینب یعنی اولیا مخدره اومد اونکه خاتون محشره خون رگهاش از خون حیدره زینب زینب اخت الحسین مدد -------------------- با نگاهش ، دل هرچی دلبرو میبره زینب همه جا ایینه ی مادر زینب یک تنه حریف یک لشکر زینب دلاوره زینب گرچه اون یک زنه ، اما مثل یه مرد ، پایه کار حسینه هر نفس هرکجا ، شیرزن کربلا ، بی قرار حسینه بین خیمه چون درّ در صدف چون عباس با لشکری طرف زنده کرده نام شاه نجف زینب زینب اخت الحسین مدد -------------------------- نام زینب ، هر قدم اذن دخول کربلا شد سائل این خونه حاجتش روا شد هرکسی به عشق بی بی مبتلا شد بنده ی خدا شد نیمه شب تو نماز ، جلوه ی صورتش ، مهربون مثل ماهه عیدی امشب ، ما همه کربلا ، پایین پای شاهه مثل دریا روح لطافته ابر چشماش غرق محبته اسم زینب باب زیارته زینب زینب اخت الحسین مدد ------------------------ نام زینب ، زینت نام امیر المؤمنیه خادمش شیر نر ام البنینه دست پنهان خدا روی زیمنه که حبل المتینه عصمت هرنگاش ، هیبت خطبه هاش ، چون یل هاشمیه نوکرا میدونن ، دست این خانمه ، روزی فاطمیه هرکی میشه مدافع حرم سیراب از سرچشمه ی کرم من هم آخر ناز تو می خرم زینب زینب اخت الحسین مدد
سلام الله علیها سلام الله علیها ترکیب بند مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها عاشق طواف کعبه ی آمال می کند اخلاص را چکیده ی اعمال می کند عاشق شراب می چکد از دیده ی ترش با گریه مست می شود و حال می کند دیوانه ی حسین شدن اوج بندگی ست این کار را عقیله ی این آل می کند زینب همان کسی ست که نام معظمش هر قامت الف شده را دال می کند شاگردی کنیز خدا را نموده است این راه را چو فاطمه دنبال می کند آنجا که جبرییل امین هم حجاب بود او سجده روی تربت گودال می کند اشک است رزق اعظم و رزاق زینب ست فرمانروای کشور عشاق زینب ست ما را خدا ز حاصل زینب درست کرد از خورده هایی از گِل زینب درست کرد دلواپسِ ادامه ی راه حسین بود ما را خدا مقابل زینب درست کرد در پاسخ حسین که من اشک مؤمنم بنیاد گریه را دل زینب درست کرد خلاق روزگار گِل هرچه گریه کن با اشک های نازل زینب درست کرد عشاق سرشکسته ی بازار عشق را از چوبه های محمل زینب درست کرد هرگز کسی حقیقت او را ندیده است نوری عظیم ؛حائل زینب درست کرد نور حسین شد همه جا بهر او حجاب مسطوره بود عابده ی آل بوتراب وقت نماز شب که به حال قیام بود مانند کعبه جلوه ی نورش تمام بود پنجاه و هفت سال ز هر کجا گذر نمود گرم طواف قامت او سه امام بود پای حسین زندگی خویش را گذاشت او در مسیر عاشقی اَش مستدام بود جایی که احترام ِبه او وحی نازل است در پیش او قیام نکردن حرام بود گرچه علی شهیده ی خود زنده کرده است دانی که فرق زینب و حیدر کدام بود او از تن بدون سری حرف می کِشد با حنجر بریده شده هم کلام بود عقل این زبان بسته به زنجیر می کشد ورنه مسیر عشق به تکفیر می کشد آیینه دار صبر خدا دخت حیدرست زهرای روزگار تجلی کوثرست گویند در حدیث کساء نیست نام او زینب همان عبای یمانی دلبرست زینب خلاصه ی همه ی پنج تن شده شأن و مقام و مرتبه اش فوق باورست زینب غریب آمد و زینب غریب رفت آری ظهور جلوه ی او روز محشرست یک یا حسین گفت سپاهی عقب کِشید خاتون خانواده ی فتاح خیبرست در کربلاست معجر او مُحی الحسین تنها گواه گفته ی من نعش اکبرست داده نجات با نفسش نُه امام را تا دید روی ناقه امامی که مضطرست ما قائلیم یک تنه او یک سپاه بود دعوای عصر روز دهم پای معجرست این روزها که بیت علی ریخته بهم با دست های کوچک خود یار مادرست با دستمال خیس کمی پاک می کند خونابه را که بر لب بیمار بسترست با فضه گفت هر چه سر مادر آمده تقصیر داغ بودن مسمار آن دَر است
سلام الله علیها سلام الله علیها ۶۹بیت قصیده تقدیم به حضرت زینب سلام الله علیها السلام ای ملیکه ی دنیا السلام ای شفیعه ی عقبی السلام ای زلال تر از اشک السلام ای مطهر والا نوه ی دختری پیغمبر نور چشمان سید بطحا مثل آیینه ی تمام نما روی تو شد خدیجه در زهرا خوش به حال علی که گردیده... ...نام پاک تو زینت بابا صد هزاران فرشته می خواهد تا کشد ناز دختر مولا بال جبریل بالش سر تو سایه بان تو قامت طوبی دور گهواره ات چه می بینم لشگری صف کشیده از حورا همه در نوبت اند تا گیرند بوسه از خاک زیر پای شما قدری آهسته وحی نازل شد بر وجود مقدس طاها کلیات کلام حق گردد بی کم و بیش این چنین معنا واجب الاحترام شد زینب دختر ارشد کنیز خدا هرکه گِرید برای این دختر اجر آن می شود معادل با... ...گریه بر غربت امام حسن گریه بر داغ سیدالشهدا مادر عشق دختر حیدر لب کنم باز بهر مدح و ثنا در طریق تو مست باید شد از طهوران باده ی اِلآ هر دلی شد دخیل کوی تو در قیامت نمی شود رسوا ما گدایان بین راه توایم علیا حضرتا تصدقنا کرم ِتوست ورنه کاسه ما به خدا نیست مستحق عطا من چه گویم که آیه ی قرآن ز کراماتتان بود گویا قرص نان تو می کند نازل هل اتی بر سرای آل کسا چه سحرها نماز شب خواندم تا که شاید تو را کنم پیدا همه شب های تو مسیحه ی عشق می دهد بوی لیلةُالمحیا در قنوت تهجدت دیدم رتبه های «مقام محمودا » در رکوع تو جلوه های خضوع سجده ات مست ربی الاعلی در نماز شبت چه ها می دید که حسین گفت التماس دعا نفحات مقدست بانو زنده سازد دو صد مسیحا را شصت و نه بار ذکر یا زینب رمز توحید را کند افشا هرکه آواره ی حسینت شد در حریم تو می کند ماوا خاطرت را ز بس خدا می خواست با حسین آفرید قلب تو را السلام ای شریکه الارباب فانیا للحسین سر تا پا تا که مهر تو در دلم باشد سایه ی عشق؛ بر سرم بادا دستگردان شدی میان حرم تا رسیدی به دامن لیلا کُشتی ارباب عشق بازان را ناز دار خدا دودیده گشا بین هر تار معجرت بینم آیه ی کاملی ز حجب و حیا چادرت محترم تر از کعبه صورتت در حجاب بی همتا در چهل سال گفته همسایه که ندیده است سایه ات حتی کسب فیض از تو کرده ام ِبنین تا که گردیده مادر سقا آمدی تا که پُر کنی جای مادرت را میان بیت ولا آمدی و چه زود می پیچد بین خانه صدای «وا اُمّا» کاش این جا تمام می شد کار تازه آغاز می شود غمها دومین داغ داغ محراب است فرق منشق و ناله ی ابتا سومین غربتت به یک تشت است لب خونین و ذکر واحسنا مادر درد السلام علیک صاحب هر مصیبت عظما جبرییل دلم خبر داده می شوی از حبیب خود تو جدا چه می آید سرت خدا داند الامان الامان ز عاشورا بین گودال بنگری زینب یک گلویی که گشته منحورا ناله هایی ضعیف می آید گوییا در میان هلهله ها هاله ی نور گوشه ی مقتل ناله های غریب واغوثا مادرت بود و دور تا دورش آسیه، مریم، هاجر و حوا ناله می زد حسین را کشتند با لب تشنه بر لب دریا یک سوالی برای من مانده بی جواب ای عقیله ی دنیا تو چه دیدی کسی نمی داند که زدی ناله آه «یا جدا» از چه بر جد خود نشان دادی تن بی سر دو بار با هذا این حسینت مرمل بدما گشته جسمش مقطع الاعضا مو کنان سوی خیمه گاه مرو بهر بوسیدن گلو بازآ سر خود را بلند کن بنگر روی نیزه سری رود بالا کاش دشمن دگر حیا می کرد ختم می شد مصیبتت اینجا بوی جسم حسین می آید ازچهل نعل تازه در صحرا بعد از آن شد رسالتت آغاز ای علمدار صبر روح وفا تویی آن اولین ولی فقیه در زمان امام کرب و بلا این قصیده دگر کنم کوتاه با تمام قصور ای والا دامنت را به گریه می گیرم تا نمایی برات ما امضا نذر کردم اگر رسیدم من زنده در آن حریم و صحن و سرا هر قدم نام تو فقط ببرم تا کنم در حرم به پا غوغا در شب عید خواهشی دارم می پذیری ز نوکرت آیا؟ آبرودار بر گل نرگس بنما تو سفارش ما را از حبیبم بخواه برگردد از سفر آن امام خوبی ها با تمام وجود می گویم اعتقادم میان لوح قضا کافر عشقم و خراب خراب عاشق زینبم به اذن شما
سلام الله علیها سلام الله علیها چه دختری – که زینتِ به حیدر چه دختری – که بوده مثل مادر چه دختری – که هستی حسینه چه دختری – به کربلا پیمبر منکه ؛ مستِ عنایتِ زینبم منکه ؛ نامِ قشنگه اون برلبم منکه ؛ دیوانه اش به روز وشبم جانانم زینب زینب ایمانم زینب زینب قرآنم زینب زینب ای جانم زینب زینب چه دختری – که صاحب احترامه چه دختری – که رهبره قیامه چه دختری – شریکتُ الحسینه چه دختری – که نائبِ امامه منکه ؛ مثلِ سیاهیه لشگرم منکه ؛ نازِ نگاهِ اون می خرم آخر ؛ میشم شهیدِ راهِ حرم خاتونم زینب زینب مجنونم زینب زینب در خونم زینب زینب مدیونم زینب زینب چه دختری ، که قبله گاهِ عشقه چه دختری ، ملیکه ی دمشقه چه دختری ، شفیعه ی قیامت چه دختری ، که صاحبِ بهشته بی بی ؛ مشگل گشای ما نوکراست بی بی ؛ فرمانروای دلهای ماست بی بی ؛ اذنِ دخولِ کرببلاست آئینم زینب زینب ای دینم زینب زینب مسکینم زینب زینب تسکینم زینب زینب درمانم زینب زینب
سلام الله علیها سلام الله علیها 🎙به سبک: باز دوباره.. زینب اومد ، بانویی که قبله گاه عالمینه دختر ارشد فاتح حنینه صاحب بهشت بین الحرمینه هستی حسینه جبرئیل امین ، اومده تا زمین ، حامل این پیامه طبق امر خدا ، دختر فاطمه ، واجب الاحترامه زینب یعنی اولیا مخدره اومد اونکه خاتون محشره خون رگهاش از خون حیدره زینب زینب اخت الحسین مدد -------------------- با نگاهش ، دل هرچی دلبرو میبره زینب همه جا ایینه ی مادر زینب یک تنه حریف یک لشکر زینب دلاوره زینب گرچه اون یک زنه ، اما مثل یه مرد ، پایه کار حسینه هر نفس هرکجا ، شیرزن کربلا ، بی قرار حسینه بین خیمه چون درّ در صدف چون عباس با لشکری طرف زنده کرده نام شاه نجف زینب زینب اخت الحسین مدد -------------------------- نام زینب ، هر قدم اذن دخول کربلا شد سائل این خونه حاجتش روا شد هرکسی به عشق بی بی مبتلا شد بنده ی خدا شد نیمه شب تو نماز ، جلوه ی صورتش ، مهربون مثل ماهه عیدی امشب ، ما همه کربلا ، پایین پای شاهه مثل دریا روح لطافته ابر چشماش غرق محبته اسم زینب باب زیارته زینب زینب اخت الحسین مدد ------------------------ نام زینب ، زینت نام امیر المؤمنیه خادمش شیر نر ام البنینه دست پنهان خدا روی زیمنه که حبل المتینه عصمت هرنگاش ، هیبت خطبه هاش ، چون یل هاشمیه نوکرا میدونن ، دست این خانمه ، روزی فاطمیه هرکی میشه مدافع حرم سیراب از سرچشمه ی کرم من هم آخر ناز تو می خرم زینب زینب اخت الحسین مدد
سلام الله علیها سلام الله علیها ترکیب بند مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها عاشق طواف کعبه ی آمال می کند اخلاص را چکیده ی اعمال می کند عاشق شراب می چکد از دیده ی ترش با گریه مست می شود و حال می کند دیوانه ی حسین شدن اوج بندگی ست این کار را عقیله ی این آل می کند زینب همان کسی ست که نام معظمش هر قامت الف شده را دال می کند شاگردی کنیز خدا را نموده است این راه را چو فاطمه دنبال می کند آنجا که جبرییل امین هم حجاب بود او سجده روی تربت گودال می کند اشک است رزق اعظم و رزاق زینب ست فرمانروای کشور عشاق زینب ست ما را خدا ز حاصل زینب درست کرد از خورده هایی از گِل زینب درست کرد دلواپسِ ادامه ی راه حسین بود ما را خدا مقابل زینب درست کرد در پاسخ حسین که من اشک مؤمنم بنیاد گریه را دل زینب درست کرد خلاق روزگار گِل هرچه گریه کن با اشک های نازل زینب درست کرد عشاق سرشکسته ی بازار عشق را از چوبه های محمل زینب درست کرد هرگز کسی حقیقت او را ندیده است نوری عظیم ؛حائل زینب درست کرد نور حسین شد همه جا بهر او حجاب مسطوره بود عابده ی آل بوتراب وقت نماز شب که به حال قیام بود مانند کعبه جلوه ی نورش تمام بود پنجاه و هفت سال ز هر کجا گذر نمود گرم طواف قامت او سه امام بود پای حسین زندگی خویش را گذاشت او در مسیر عاشقی اَش مستدام بود جایی که احترام ِبه او وحی نازل است در پیش او قیام نکردن حرام بود گرچه علی شهیده ی خود زنده کرده است دانی که فرق زینب و حیدر کدام بود او از تن بدون سری حرف می کِشد با حنجر بریده شده هم کلام بود عقل این زبان بسته به زنجیر می کشد ورنه مسیر عشق به تکفیر می کشد آیینه دار صبر خدا دخت حیدرست زهرای روزگار تجلی کوثرست گویند در حدیث کساء نیست نام او زینب همان عبای یمانی دلبرست زینب خلاصه ی همه ی پنج تن شده شأن و مقام و مرتبه اش فوق باورست زینب غریب آمد و زینب غریب رفت آری ظهور جلوه ی او روز محشرست یک یا حسین گفت سپاهی عقب کِشید خاتون خانواده ی فتاح خیبرست در کربلاست معجر او مُحی الحسین تنها گواه گفته ی من نعش اکبرست داده نجات با نفسش نُه امام را تا دید روی ناقه امامی که مضطرست ما قائلیم یک تنه او یک سپاه بود دعوای عصر روز دهم پای معجرست این روزها که بیت علی ریخته بهم با دست های کوچک خود یار مادرست با دستمال خیس کمی پاک می کند خونابه را که بر لب بیمار بسترست با فضه گفت هر چه سر مادر آمده تقصیر داغ بودن مسمار آن دَر است
سلام الله علیها سلام الله علیها ۶۹بیت قصیده تقدیم به حضرت زینب سلام الله علیها السلام ای ملیکه ی دنیا السلام ای شفیعه ی عقبی السلام ای زلال تر از اشک السلام ای مطهر والا نوه ی دختری پیغمبر نور چشمان سید بطحا مثل آیینه ی تمام نما روی تو شد خدیجه در زهرا خوش به حال علی که گردیده... ...نام پاک تو زینت بابا صد هزاران فرشته می خواهد تا کشد ناز دختر مولا بال جبریل بالش سر تو سایه بان تو قامت طوبی دور گهواره ات چه می بینم لشگری صف کشیده از حورا همه در نوبت اند تا گیرند بوسه از خاک زیر پای شما قدری آهسته وحی نازل شد بر وجود مقدس طاها کلیات کلام حق گردد بی کم و بیش این چنین معنا واجب الاحترام شد زینب دختر ارشد کنیز خدا هرکه گِرید برای این دختر اجر آن می شود معادل با... ...گریه بر غربت امام حسن گریه بر داغ سیدالشهدا مادر عشق دختر حیدر لب کنم باز بهر مدح و ثنا در طریق تو مست باید شد از طهوران باده ی اِلآ هر دلی شد دخیل کوی تو در قیامت نمی شود رسوا ما گدایان بین راه توایم علیا حضرتا تصدقنا کرم ِتوست ورنه کاسه ما به خدا نیست مستحق عطا من چه گویم که آیه ی قرآن ز کراماتتان بود گویا قرص نان تو می کند نازل هل اتی بر سرای آل کسا چه سحرها نماز شب خواندم تا که شاید تو را کنم پیدا همه شب های تو مسیحه ی عشق می دهد بوی لیلةُالمحیا در قنوت تهجدت دیدم رتبه های «مقام محمودا » در رکوع تو جلوه های خضوع سجده ات مست ربی الاعلی در نماز شبت چه ها می دید که حسین گفت التماس دعا نفحات مقدست بانو زنده سازد دو صد مسیحا را شصت و نه بار ذکر یا زینب رمز توحید را کند افشا هرکه آواره ی حسینت شد در حریم تو می کند ماوا خاطرت را ز بس خدا می خواست با حسین آفرید قلب تو را السلام ای شریکه الارباب فانیا للحسین سر تا پا تا که مهر تو در دلم باشد سایه ی عشق؛ بر سرم بادا دستگردان شدی میان حرم تا رسیدی به دامن لیلا کُشتی ارباب عشق بازان را ناز دار خدا دودیده گشا بین هر تار معجرت بینم آیه ی کاملی ز حجب و حیا چادرت محترم تر از کعبه صورتت در حجاب بی همتا در چهل سال گفته همسایه که ندیده است سایه ات حتی کسب فیض از تو کرده ام ِبنین تا که گردیده مادر سقا آمدی تا که پُر کنی جای مادرت را میان بیت ولا آمدی و چه زود می پیچد بین خانه صدای «وا اُمّا» کاش این جا تمام می شد کار تازه آغاز می شود غمها دومین داغ داغ محراب است فرق منشق و ناله ی ابتا سومین غربتت به یک تشت است لب خونین و ذکر واحسنا مادر درد السلام علیک صاحب هر مصیبت عظما جبرییل دلم خبر داده می شوی از حبیب خود تو جدا چه می آید سرت خدا داند الامان الامان ز عاشورا بین گودال بنگری زینب یک گلویی که گشته منحورا ناله هایی ضعیف می آید گوییا در میان هلهله ها هاله ی نور گوشه ی مقتل ناله های غریب واغوثا مادرت بود و دور تا دورش آسیه، مریم، هاجر و حوا ناله می زد حسین را کشتند با لب تشنه بر لب دریا یک سوالی برای من مانده بی جواب ای عقیله ی دنیا تو چه دیدی کسی نمی داند که زدی ناله آه «یا جدا» از چه بر جد خود نشان دادی تن بی سر دو بار با هذا این حسینت مرمل بدما گشته جسمش مقطع الاعضا مو کنان سوی خیمه گاه مرو بهر بوسیدن گلو بازآ سر خود را بلند کن بنگر روی نیزه سری رود بالا کاش دشمن دگر حیا می کرد ختم می شد مصیبتت اینجا بوی جسم حسین می آید ازچهل نعل تازه در صحرا بعد از آن شد رسالتت آغاز ای علمدار صبر روح وفا تویی آن اولین ولی فقیه در زمان امام کرب و بلا این قصیده دگر کنم کوتاه با تمام قصور ای والا دامنت را به گریه می گیرم تا نمایی برات ما امضا نذر کردم اگر رسیدم من زنده در آن حریم و صحن و سرا هر قدم نام تو فقط ببرم تا کنم در حرم به پا غوغا در شب عید خواهشی دارم می پذیری ز نوکرت آیا؟ آبرودار بر گل نرگس بنما تو سفارش ما را از حبیبم بخواه برگردد از سفر آن امام خوبی ها با تمام وجود می گویم اعتقادم میان لوح قضا کافر عشقم و خراب خراب عاشق زینبم به اذن شما
امشب از لطف خدایی شهر یثرب گشته زیبا دختر زهرای اطهر آمده امشب به دنیا گل پیغمبر است عزیز حیدر است صفابخش وجود حسین را خواهر است گل زهرا مدد۴ بار دیگر خانه ی حیدر شده چون وادی طور فاطمه با دیدن زینب شده شادان و مسرور در عالم شمسه ی هدایت آمده چو زهرا منشأ کرامت آمده گل زهرا مدد۴ باز دوباره نخل دین شد پرثمر شادی نمایید گشته ماه روی زینب جلوه‌گر شادی نمایید ز الطاف الاه شده رویش عیان ز عطر روی او معطر شد جهان گل زهرا مدد۴ شور و شادی گشته برپا در همه جای مدینه آمده زینب به دنیا آنکه باشد بی‌قرینه مدینه النبی چنان گلشن شده چراغ خانه ی علی روشن شده گل زهرا مدد۴ گلی از گلزار عصمت سر زده امشب دوباره آمده از خانه ی زهرا و حیدر ماه پاره امید عالمین علی را نور عین عزیز فاطمه بود اخت الحسین گل زهرا مدد۴ شب میلاد تو زینب آمدم بر تو پناهم جان زهرا جان حیدر از کرامت کن نگاهم چو زهرا مادرت تویی خیر کثیر به حق مرتضی تو دستم را بگیر گل زهرا مدد۴ https://eitaa.com/madhanshora