#امام_جواد_شور جانِ ابالحسنه تنها بین دشمنه این جوونی که‌ داره جون میکنه آتیش به دِلا میزد بابا رو صدا میزد رو به قبله بود و دست و پا  میزد واویلا واویلا هیچ کس نیست دور و برش رو خاک افتاده سرش داره میسوزه خدایا جیگرش لبهاشو نشون میده آهش بوی خون میده تو غریبی تشنه داره جون میده عمریه که قاتلش میزد آتیش به دلش حالا شادی میکنه مقابلش کربلا به پا شده تو حجره رها شده جیگرش زهم جدا جدا شده سَم خشکیده به گلوش جون رسیده به گلوش کسی خنجر نکشیده به گلوش لحظه های آخرش یاد جد اطهرش که سه روز رو خاکا مونده پیکرش شد مجروح نیزه ها مظلوم کرب و بلا زیر و رو شد  زیر سُم مرکبا #میثم_مومنی_نژاد

#امام_جواد_زمینه امام جوادیا الهی پیر بشین برا ، جوون امام رضا وعده ما تو کاظمین ، به همین زودیا دم بگیریم تو حرمش با شور و با نوا...... خارم در گلشن جوادالأئمه دستم به دامن جوادالائمه گدای خانه زاد باب المرادم هستم سینه زن جوادالائمه واویلا واویلا واویلا واویلا ( جوادالائمه جوادالائمه.....) فدای غصه هاش آی جوونا بلند بلند ، گریه کنید براش آخه بلند میخندیدن ، معلوم نشه صداش تشنه بود و ریختن زمین ، آب و جلو چشاش ام الفضل می‌خنده ، به احوال زارش مثل امام حسن ، قاتلش شد یارش آقامون تو حجره از نفس افتاد و کنیزا میگفتن که تمومه کارش واویلا واویلا واویلا واویلا ( جوادالائمه جوادالائمه.....) امان ز غربتش بعد شهادتش شده ، بی کسی قسمتش همین بسه که بمیریم ، برا مصیبتش تنش رو بردن روی بام ، شکستن حرمتش اگر چه محنت از آشنا کشیده پیکرش روی بام آفتاب ندیده قربان آن تن عریان مجروحی که سه روز رو خاک صحرا گرما دیده یاحسین یاحسین یاحسین یاحسین #علی_سلطانی

#امام_جواد_مناجات باز در کارم گره افتاد «یا باب المراد» می زنم نام تو را فریاد «یا باب المراد» در گرفتاری و بیماری و سختی و بلا خوشترین دم ، بهترین اوراد «یا باب المراد» جدّ تو باب الحوائج ، بابِ تو باب الکرم تو جوادی وارث اجداد «یا باب المراد» تو جوادی از شب میلاد ای دریای جود ما گدا هستیم مادر زاد «یا باب المراد» (با توسل بر تو هر بی خانه ای شد خانه دار تا قیامت خانه ات آباد «یا باب المراد») (دست خالی از خراسان بر نگشته هرکسی گفته پشت پنجره فولاد ، «یا باب المراد») آبرویش میرود هر کس گدایی میکند من گدایی آبرویم داد «یا باب المراد» گفته بابایت کسی را دست خالی رد نکن جان بابایت نما امداد «یا باب المراد» جای خنده اشک جاری بود از چشم رضا بر غریبی‌ات شب میلاد «یا باب المراد» مثل مظلوم مدینه مقتلت شد خانه ات ای غریب دوم بغداد «یا باب المراد» یاور بیچاره ها یارت تورا بیچاره کرد ای به ام الفضل لعنت باد «یا باب المراد» تو که دربِ خانه ات وا بود بر روی همه در به رویت بست از بیداد «یا باب المراد» میزدی تو دست و پا و دست میزد قاتلت کس نشد مثل تو دشمن شاد «یا باب المراد» سر نهادی روی خاک اما کجا مثل حسین پیکرت در زیر پا افتاد «یا باب المراد» #عبدالحسین

#امام_جواد_نوحه بر خاک حجره ، سر می‌گذارد تنهای تنها ، جان می‌سپارد بی یار و بی حبیب است ابن الرضا غریب است آه و واویلا ............................. افتاده پشتِ ، درهای بسته در شادمانی ، قاتل نشسته به خنده کف‌زنان است نگفته کَس جوان است... آه و واویلا ............................. که دیده قرآن ، بر بامِ خانه؟ ورق ورق از ، جور زمانه به زیر آفتاب است قلب رضا کباب است آه و واویلا ............................. افتاده بر خاک ، از آسمان ماه سرَت سلامت ، بقیة الله آینه شد شکسته ماهْ به خون نشسته آه و واویلا ............................. از بام خانه ، تنش زمین خورد مانند جدش ، که با جبین خورد به خاک گرم صحرا افتاد عزیز زهرا... آه و واویلا #محمدعلی_انصاری

#امام_جواد_زمینه شب شهادت تو...............کبوتر دل من          پرمیگیره میره کاظمین حضرت باب المراد....دست دلم روبگیر         برسون به محرم حسین گره خورده حاجت دل من به نگاه کریمت دلم تنگه که بیام به زیارت صحن وحریمت منم آقا نوکرخونه زادو گدای قدیمت گریه میکنم برات...یاایها الجواد ع گریه میکنم برات...کمم روببین زیاد یاایها الجواد(۴) پاره قلب علی.........جگرگوشه رضا       روخاکا دست وپا میزنه بالبای غرق خون........فاطمه مادرشو         داره فقط صدامیزنه غریبونه نیمه جون ،درِحجره رو به روش میبندن کنیزاهم دارن به اشک وبه گریه هاش میخندن میسوزه از عطش و یه کمی هم حیا نکردن الهی جونم فدات.......جوون امام رضا مصیبت توکجا..........مصیبت کربلا یاایها الجوادع(۴) #مهدی_کامیاب

#امام_جواد_شهادت جواد آل فاطمه ، که جود بوده عادتش فدای این کرامت و ، فدای این سیادتش گریست حضرت رضا ، براو شب ولادتش به بی کسی و غربت و ، تشنگی و شهادتش بود اگرچه روضه اش ، مثل غریب کربلا غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا زد به دلش چه آتشی ، همسر بی وفای او کسی نبود تا کشد ، به سوی قبله پای او رضا کجاست جرعه ای ، بیاورد برای او اگر چه مثل جدّ خود ، شد العطش نوای او حجره غم فزا کجا ، گودیِ (قتلگه) کربلا غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا غریب بود و هیچ کس ، لحظه آخرش نبود زسوز زهر و تشنگی ، رمق به پیکرش نبود ولی چه خوب شد دگر ، به حجره خواهرش نبود موقع دست و پا زدن ، پیش برادرش نبود به پیش خواهرش دگر ، نشد سرش زتن جدا غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا کسی که دست التجا ، ملک زند به دامنش روا نبود عاقبت ، رو بزند به دشمنش خنده کنند عده ای ، به وقت جان سپردنش دلش اگرچه پاره شد ، زخم نداشت بر تنش کسی نزد به جسم او ، نیزه و خنجر و عصا غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا کار غریبی‌اش ببین تا به کجا کشیده تنش به بام با چه زجری و بلا کشیده شد بی خبرم ولی به روی دستها کشیده شد چرا دوباره روضه ام ، به کربلا کشیده شد امان زنعل تازه و ، امان زسمّ اسبها غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا سه روز بود پیکرش ، در آفتاب بی امان جمع شدند دور او ، کبوتران آسمان شدند سایه تنِ ، مطهر امامشان فدای کشته ای شوم ، تنش نداشت سایبان نذاشتند خواهرش ، کشد روی تنش عبا غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا زروی بام بر زمین ، فتادنش روا نبود شکر خدا که عضو عضوِ او زهم جدا نبود جای کفن تنش دگر ، میان بوریا نبود... مگر حسین بی کفن ، عزیز مصطفی نبود مگر کفن به کربلا ، نبود غیر بوریا غریب بغداد کجا ، غریب کربلا کجا #مسلم_حسینی

#امام_جواد_علیه‌_السلام عطری ولی روانه به هر سو نمی شوی ماهی ولی به چشم همه رو نمی شوی آهوی روسیاه و فراری رسیده است یابن الرضا تو ضامن آهو نمی شوی؟ #محمدحسین_رحیمیان

یا جَوادَالْاَئمه عَلَیْهِ السَّلام ---------- ای نُهم جلوه ی آل عصمت ای تو آئینه ی جود و رحمت داده ای جان تو در اوج غربت یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه ماه و خورشید حق در زمینی همچو حیدر تو حَبْلُ الْمَتیِنی ای که با سائلان همنشینی یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه در جوانی چها با دلت شد همسر بی وفا قاتلت شد کربلای دگر محفلت شد یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه تیره روز تو همچون شبت بود قلب تو خون ز تاب و تبت بود از عطش ناله ها بر لبت بود یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه جان عالَم ، تو اِبْنُ الرِّضایی خون جگر از جفا و بلایی در جوانی شهید از جفایی یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه خون شده دل ز آه تو مولا غرقِ غم شد نگاه تو مولا حُجره شد قتلگاه تو مولا یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه تا که جان آمده در گلویت بسته شد درب حُجره به رویت هلهله کرده از کین عدویت یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه ای تو دریای جود و کرامت ای چراغ حریم هدایت آسمان گرید از این شهادت یا جَوادَالْاَئمه یا جَوادَالْاَئمه ** محمود تاری «یاسر»