eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
727 دنبال‌کننده
25 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
این روایت از امام صادقه هر که مرتضی علی سرورشه برا مادرش زیاد دعا کنه که نشونِ پاکیِ مادرشه برا مادرش زیاد دعا کنه که بهش اسم علی رو یاد داده هر کی دشمنِ علیه مادرش دامن عفّتش و به باد داده الحمدلله که حیدریم        تو خونش مشغول نوکریم تا ابد شکرِ حق که پیروِ        مذهبِ حقه‌ی جعفریم یا امام صادق ....... این روایت از امام صادقه الهی فداش بشم خدا کنه هر کسی که شیعه ماست میتونه مادر مارو مادر صدا کنه مادرِ ما تو بهشت نمیره تا نبره نوکرای حسینش و دست عباس و میاره بگیره دستِ سینه زنهای حسینش و الحمدلله که مادرمه              الحمدلله که فاطمی‌ام روز محشر میگم با افتخار              که قمرِ بنی هاشمی‌ام         یا امام صادق ....... این روایت از امام صادقه خیرِ هر کسی رو که بخواد خدا عشق ارباب و تو قلبش میندازه میشه عاشق حسین و کربلا میشه عاشق حسین و حرمش میشه عاشق حسین و اربعین میشنوه  که مادرش زهرا میگه زائرای پسرم خوش اومدین الحمدلله که حسینی‌ام               الحمدلله کربلایی‌ام الحمدلله که تموم سال          شبهای جمعه نینوایی‌ام یا اباعبدالله
مانده ذکرِ وا اماما بر لب ما           کشته شد بنیانگذار مذهب ما وا اماما، وا اماما، وا اماما ۲ ..... صادق آلِ محمّد گشته مسموم         گریه کن از بهر آن مولای مظلوم وا اماما، وا اماما، وا اماما ..... فاطمه سویِ مدینه کُن نظاره         قلب فرزندت شد آخر پاره پاره وا اماما، وا اماما، وا اماما ..... آنکه بوده عالم و آدم مطیع اش            سر برهنه از چه برد ابن ربیع اش وا اماما، وا اماما، وا اماما ..... گه به دل داغ عزیزانش نهادند        گه به او انگور زهر آلوده دادند وا اماما، وا اماما، وا اماما
میان دود وآتش دیده ام کاشانه را به مانند دلم سوزانده دشمن خانه ام را چوآتش شعله ور بود دوچشم من به دربود به یادم آمد آنروز که مادر درخطربود شدم نیمه جان روم زین جهان رسیده برلبم جان غریبم غریب غریبم غریب غریبم من غریبم میان کوچه یاد از غربت پروانه کردم به اشک دیده یاد از عمه ی دردانه کردم دلم شدپاره پاره بگویم بااشاره که ازگوش رقیه کشیدن گوشواره شدم نیمه جان روم زین جهان رسیده برلبم جان غریبم غریب غریبم غریب غریبم من غریبم چه شبهایی که نام مادرم رابی ادب برد مرادرمجلسی بردن که برزخمم نمک خورد دوچشمم پر زآبه دلم شام خرابه کی میگه اجر قرآن ته جام شرابه شدم نیمه جان روم زین جهان رسیده برلبم جان غریبم غریب غریبم غریب غریبم من غریبم
آتش گرفته جگر امام صادق می سوزد از پا تا سرِ امام صادق فریادِ وااماما ؛ می آید از مدینه برای نورِ عینش ؛ زهرا زند به سینه آه و واویلا ...... دوباره در مدینه با هیزم رسیدند خانه آقای مرا آتش کشیدند آن یادگار زهرا ؛ میان آتش و دود می سوخت قلبش اما ؛ به یاد مادرش بود آه و واویلا ...... آقای ما رو بی عبا از خانه بردند پای برهنه بی عصا از خانه بردند این بوده احترامِ ؛ بزرگ خانواده ابن ربیع سواره ؛ آقای ما پیاده آه و واویلا
چون لحظه ای که صیاد در کف گهر بگیرد ای صبح! شب برآن است از تو خبر بگیرد دزدان ز روی دیوار حمله به خانه کردند میخواست هرکس از تو خون جگر بگیرد زهراست پشت این در یا که عزیز زهرا؟! بار دگر قراراست خانه شرر بگیرد من اعتقادم این است تو ناجی خلیلی راضی مشو که این بار شعله به در بگیرد دور سرت بگردم خیلی تورا کشیدند ای کاش یک نفر بود راه گذر بگیرد گفتند پشت مرکب خیلی تورا دواندند شیعه دگر چه خاکی زین غم به سر بگیرد با اینهمه مصیبت صدجای شکر باقیست قسمت نشد دلت را داغی دگر بگیرد ناموس تو به خانه در حجره های بسته کس نیست این زنان را تحت نظر بگیرد ترسیده اند امشب این دخترانت اما آیا کسی قرار است درد کمر بگیرد؟ فرق است بین آنکه در خانه گریه کرده با آنکه در خرابه یاد پدر بگیرد فرق است بین آنکه رفته به مجلس می.. با انکه پشت پرده حس خطر بگیرد
تقدیم به امام جعفر صادق علیه السلام ********************** هر که خدا را گشت مظهر می شود صادق آن دل که گردد با خدا تر می شود صادق دل داده ی حق ، دل به هر باطل نمی بندد خوش آن دلی که پیشِ دلبر می شود صادق بی عشقِ اولادِ علی دنیا پر از کِذب است دنیا به دستِ آلِ حیدر می شود صادق کسبِ رضایت می کند از احمد و حیدر... آن بنده ای که چون ابوذر می شود صادق ما راست می گوییم ، حق با غیرِ حیدر نیست از این جهت بر شیعه رهبر می شود صادق سر چشمه ی صدق اند کلّ اهل بیت امّا .. صدّیقه شد زهرا و جعفر می شود صادق ما را همه از شیعیانِ جعفری گویند پس در مدارِ شیعه محور می شود صادق در کارزارِ علم و دانش مردِ میدان اوست در جبهه ی اسلام ، لشکر می شود صادق علامه ها از علم او تکبیر می گویند یک جلوه از اللهُ اکبر می شود صادق از بس که می خوانند واعظ ها حدیث از او هر منبری را فیضِ منبر می شود صادق قربانِ آن آقا که بیتِ او حسینیه است وقفِ عزای شاهِ بی سر می شود صادق بارانِ چشمش را میانِ روضه می دیدند با یاد جدّش زار و مضطر می شود صادق گریه کنانِ جدّ خود را دوست می دارد با این جماعت ، خود برادر می شود صادق بر او شده منصور ، مثلِ جِبتِ والطّاغوت یاد آورِ غم های مادر می شود صادق کاشانه اش چون سوخت یاد مادرش افتاد محزونِ داغِ آتش و در می شود صادق با آن همه قدر و جلال و آن همه شاگرد بی مرقد و صحن و کبوتر می شود صادق یک روز می سازیم با هم مرقد او را با دستِ مهدی گنبدش زر می شود صادق نزدیک گشته مرگِ وهّابیتِ کاذب روزِ فرج دنیا سراسر می شود صادق ***************** رضا یزدی اصل
تو شب شهادت تو دلا گرفته مجلس روضَه رو تو عرش خدا گرفته بمیرم حتی یه دونه زائر نداری فاطمه سرمزارت عزا گرفته این شبا نوکرت آقا از شما دوره سر مزارت آقاجون چه سوت و کوره چشم امید شیعه به روز ظهوره میرسه اونکه فارس الحجازه مهدی فاطمه برات حرم میسازه ﴿غریب مادر یا امام صادق﴾ ____ بمیرم براتو آقا چه ها کشیدی بین کوچه مثل مادر قامت خمیدی نیمه شب پای برهنه چقدر دویدی نفست بالا نیومد نفس بریدی میون کوچه ها شدی شبیه مادر ولی نخوردی سیلی از دست یه کافر به زیر تازیونه ها نگشتی پر پر شبیه حیدر دستاتو که بستن بمیرم آقا حرمتت رو هم شکستن ﴿غریب مادر یا امام صادق﴾ _ به یاد جد غریبت تو بودی هر شب گریه میکردی برای غمای زینب نیمه شب دویدی آقا به پشت مرکب ولی جسم تو نمونده به زیر مرکب درسته آقا به شما شده جسارت ولی نبردن خونوادتو اسارت عبا و عمامه تو نرفت به غارت عزیز زهرا پیرهن نداره تنش میون خاک و خون کفن نداره ﴿غریب مادر ای حسین مظلوم﴾ __ شکر حق میگم که آقا اماممونی حاجت مار و نگفته شما میدونی دل ما تنگه برای شبای روضه دست مارو به محرم کاش برسونی خیلی دلم تنگه برا ماه محرم کاش برسونی منو تا ماه محرم تموم دلخوشی ما ماه محرم همین یه حاجت از سرم زیاده بزار که اربعین برم پای پیاده