⭕️امام علی (ع) چه وصیتی درباره «اصلاح ذات البین» فرموده اند؟ 🔹امام علی (ع) در بخشی از نامه ۴۷ نهج البلاغه (به مخاطبان خود، از فرزندانشان گرفته تا تمام کسانی که تا قيامت اين وصيت نامه به دست ايشان مى رسد، شامل می شود) پس از توصیه به تقوا و نظم، مى فرمايد: «أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي، بِتَقْوَى اللهِ وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ وَ صَلاَحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ، فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا يَقُولُ: صَلاَحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلاَةِ وَ الصِّيَامِ؛ [شما را به] اصلاح ذات البين توصيه مى كنم؛ زيرا من از جدّ شما (ص) شنيدم كه مى گفت: اصلاح ميان مردم از تمام نمازها و روزه ها برتر است». اما «اصلاح ذات البين» كه امام علی (ع) از پيغمبر اكرم (ص) نقل فرموده كه از نماز و روزه هم بالاتر است دليل روشنى دارد؛ زيرا اگر مسأله اصلاح در ميان دوستان و رفع كدورت ها و زدودن دشمنى ها و تبديل آن به صميميت و دوستى نباشد، منجر به تشتت و تزلزل ميان آنها مى شود و به تعبير قرآن به فشل و سستى مى انجامد. 🔹به همين دليل «اصلاح ذات البين» از برترين عبادت ها شمرده شده است. حتى در روايتى به منزله «جهاد فى سبيل الله» عنوان گرديده كه «جَعَلَ النَّبِىُّ (ص) اَجْرَ المُصْلح بَيْنَ النّاسِ كَاَجْرِ المُجاهِدِ عِنْدَ النّاسِ؛ [۱] پيغمبر اكرم (ص) پاداش كسى را كه در ميان مردم صلح و صفا برقرار سازد، همچون كسى كه در راه خدا جهاد مى كند، قرار داد». بى شك جهاد موجب عزّت اسلام است و كسى كه ميان مردم تفاهم ايجاد مى كند و جامعه اسلامى را به وحدت و اتّحاد سوق مى دهد كار او هم موجب عزت اسلام و مسلمانان است. امام صادق (ع) مى فرمايد:  «صَدَقَةٌ يُحِبُّهَا اللهُ إِصْلاَحُ بَيْنِ النَّاسِ إِذَا تَفَاسَدُوا وَ تَقَارُبُ بَيْنِهِمْ إِذَا تَبَاعَدُوا؛ [۲] بخششى را كه خداوند دوست دارد، همان اصلاح ميان مردم است، هنگامى كه ميان آنها فسادى شود و نزديك ساختن آنها به يكديگر است به هنگامى كه از هم دور شوند». 🔹اين حديث از امام صادق (ع) معروف است كه به مفضل (يكى از ياران خود) دستور داده بود: «إِذَا رَأَيْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ مِنْ شِيعَتِنَا مُنَازَعَةً فَافْتَدِهَا مِنْ مَالِي؛ هنگامى كه بين دو نفر از پيروان ما مشاجره اى ببينى [كه مربوط به امور مالى باشد] از مال من بپرداز [و آنها را با هم صلح ده]»؛ لذا در روايتى مى خوانيم كه روزى دو نفر از شيعيان با هم اختلافى داشتند، مفضل آنها را به منزل خود دعوت و چهارصد درهم به مدعى پرداخت كرد و نزاع را خاتمه داد، سپس به آنها گفت: بدانيد اين از مال من نبود. [بلكه] از مال امام صادق (ع) بود كه براى حل اين گونه مشكلات در اختيار من گذارده است. [۳] 🔹اين بحث را با حديث ديگرى از احاديث فراوانى كه در اين زمينه وارد شده پايان مى دهيم: رسول خدا (ص) فرمود: «ألا أُخْبِرُكُمْ بِأفْضَل مِنْ دَرَجَةِ الصِّيامِ وَ الصَّلاةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ إصْلاحُ ذاتِ الْبَيْنِ فَإنَّ فَسادَ ذاتِ الْبَيْنِ هِيَ الْحالِقَةُ؛ آيا به شما خبر بدهم به چيزى كه از درجه روزه و نماز و صدقه [و زكات] بالاتر است؟ آن اصلاح ذات البين است؛ زيرا فساد و اختلاف در ميان مردم نابوده كننده است». مرحوم علاّمه مجلسى پس از نقل روايت نبوى كه در كلام امام (ع) به آن اشاره شده، از امالى شيخ طوسى نقل مى كند كه پس از ذكر اين روايت مى نويسد: «منظور از «عَامَّةِ الصَّلاَةِ وَ الصِّيَامِ» در اينجا نمازها و روزه هاى مستحب است». [۵] گويا اين توضيح شيخ طوسى به قرينه روايت معتبرى از پيغمبر اكرم (ص) است كه فرمود: «هيچ كس بعد از انجام واجبات، عملى بهتر از اصلاح در ميان مردم انجام نداده است». [۶] پی نوشت‌ها؛ [۱] الكشف و البيان عن تفسير القرآن، ثعلبى نيشابورى، چ اول، ج ‏۹، ص ۸۰ [۲] الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۲، ص ۲۰۹ [۳] همان، ح ۳ و ۴ [۴] مجموعة ورّام‏، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه‏، ‏چ اول‏، ج ‏۱، ص ۳۹ [۵] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ دوم، ج ۷۳، ص ۴۴ [۶] الأمالي، طوسى، دار الثقافة، ‏چ اول‏، ص ۵۲۲ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۱۰، ص ۲۶۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_علی #نهج_البلاغه #اصلاح #صلح  .💥جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95

⭕️چگونه می توان بين افراد جامعه «صلح و آشتی» برقرار کرد؟ 🔸اصلاح در ميان مردم، گروه ها و طوايف، غالباً كار پيچيده اى است، مخصوصاً اگر كينه ها و دشمنى ها ريشه دار و كهنه باشد، به همين دليل گاهی براى رسيدن به آن، بايد راه طولانى پيمود و از نكات و دقايقى بهره گرفت، و با روانشناسى و روانكاوى آشنا بود. رعايت اصول ذيل، براى رسيدن به اين مقصود مفيد و مؤثر است: 1⃣نخستین راهکار برای برقراری آشتی بین دو نفر، پيدا كردن ريشه هاى اختلاف است، چرا كه تا انسان ريشه ها را نشناسد درمان نتيجه ها مشكل است، و اگر اختلافات ريشه يابى شود و انسان به سراغ نابود كردن ريشه هاى اختلاف برود زودتر به موفقیت خواهد رسید. 2⃣خودداری از شتابزدگى در برقراری آشتی بین دو طرف، زیرا این کار در موارد بسيارى نتيجه معكوس دارد، به خصوص اگر اختلافات عميق و ريشه دار باشد. در اين گونه موارد بايد با بررسی جهات اختلاف، و گاه شمارش آنها بر روی كاغذ، به حل يك يك آنها پرداخت، و با امتیاز دهی به هر يك از دو طرف، تعادلى برقرار گردد، تا اختلاف به اصلاح منتهی شود. 3⃣بايد با بهره گیری از مسائل عاطفى و استفاده از آيات و روايات، به تحریک عواطف مذهبى طرفين پرداخت و براى هر دو طرف شخصيت والايى قائل شد تا به خاطر احساس شخصيت، حاضر به عفو و گذشت نسبت به بعضى از خواسته هاى خود شوند. 4⃣گاه اصلاح كننده بايد از جانب خود نوعى فداكارى به خرج دهد، مثلا مبلغى از ادعاى طرفين را بر عهده بگيرد، همان گونه كه مفضّل یکی از اصحاب امام صادق (ع)، بوسیله اموالی که امام در اختیارش قرار داده بود، این کار را انجام داده بود، و به يقين مالى كه در اين راه خرج مى شود از بهترين انفاق هاى در راه خدا محسوب مى شود. 5⃣شخص مُصلح بايد از جانبدارى يك طرف به شدت بپرهيزد، و به تعبير ديگر خود را بى طرف و نسبت به هر دو علاقه مند و با محبت نشان دهد. زيرا هر گونه جانبدارى از يكى از طرفین او را از رسيدن به مقصود باز مى دارد. البته همواره افراد زورگو و بى منطقى هستند كه هرگز در برابر حق، عدالت و اصلاح سر فرود نمى آوردند که آنها حكم ديگرى دارند. 6⃣در بسيارى از مواقع پيمودن راه طولانى اصلاح، نياز به صبر و حوصله و خونسردى دارد. شخص مصلح نبايد زود مأيوس شود و درهاى اصلاح را به روى خود بسته ببيند، بلكه بايد بداند پيچيده ترين اختلافات را مى توان با صبر و شكيبايى و درايت و تدبير حل كرد. بنابراين اگر در يك مرحله ناكام شود، نبايد مسأله را پايان يافته اعلام كرد. به تعبير ديگر فساد جنبه تخريبى دارد و كار آسانى است، ولى اصلاح، جنبه سازندگى دارد و كار پيچيده اى است. يك بناى عظيم را مى توان با چند بمب منفجر كرد و با خاك يكسان نمود، ولى ساختن آن سال ها وقت لازم دارد. بناى اعتماد، دوستى، محبت و صميميت در جوامع انسانى نيز چنين است، تخريب آن آسان و سريع، و ساختن آن پيچيده و دراز مدت. بنابراين در امر اصلاح، شتابزدگى هرگز عاقلانه نيست. 🔹اين سخن را با داستان عبرت آموزى كه در «بحارالانوار» آمده است پايان مى دهيم؛ مرحوم علاّمه «مجلسى» از بعضى نقل مى كند كه در زمان هاى گذشته فردی مى خواست غلام خود را بفروشد، به مشترى گفت اين غلام جز اينكه سخن چين است عيبى دیگری ندارد!، مشترى اين عيب را سبك شمرد و گفت اشكالى ندارد، غلام را خريد. (شيطنت غلام شروع شد) روزى به همسر آقاى خود گفت: شوهرت تو را دوست ندارد و مى خواهد همسر ديگرى بگيرد، تيغى به تو مى دهم كمى از موى پشت سر او را قطع كن تا من با آن سحرى فراهم كنم كه او تو را دوست بدارد. سپس نزد شوهرش آمد و به او گفت اين زن دوست پنهانى پيدا كرده و قصد كشتن تو را دارد، تو خود را به خواب بزن تا حقيقت را دريابى. مرد شبى خود را به خواب زد، ناگهان احساس كرد كه زن با تيغ به سراغ او آمد، باور كرد كه مى خواهد او را به قتل برساند، برخاست و زن را كشت. قبيله زن باخبر شدند و حركت كردند و مرد را كشتند، در ميان دو قبيله جنگى در گرفت و گروهى از ميان رفتند، و كار به درازا كشيد. [۱]  آرى به اين آسانى مى توان دو قبيله را به جان هم انداخت و قربانى گرفت، ولى به يقين اصلاح در ميان آنها به اين آسانى نيست. پی نوشت؛ [۱] كشف الريبة، شهيد ثانى، زين الدين بن على‏، دار المرتضوي، بى جا، چ سوم‏، ص ۴۸، رد النميمة 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب(ع)، چ اول‏، ج ۳، ص ۳۱۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #صلح #آشتی #اصلاح .💥جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95

⭕️علت جنگ های صدر اسلام 🔹ممکن است این اشکال به ذهن بیاید که با وجود تاکیدات بسیار قرآن کریم بر #صلح و #دوستی، وجود #جنگهای_بسیار در سیره پیامبر اکرم (ص) و برخی از ائمه (علیهم السلام) چگونه توجیه میشود؟ در پاسخ باید گفت اصل اولی و اساسی در #اسلام #صلح است، اما در مواقع خاص و #شرایط_خاصی که در ادامه خواهد آمد دستور به #جهاد و #جنگ نیز می دهد. دلیل این امر این است که با توجه به اختیار انسان ها در این دنیا، گروهی راه #طغیان و #سرکشی و #ظلم و تعدی به دیگران را برمی‌گزینند، و به #فساد و تباهی می پردازند؛ 🔹از این رو ضروری است که یک #دین_جامع و کامل، نسبت به رفع این موانع در مسیر #هدایت_بشریت، برنامه داشته باشد. گاهی #طغیانها و سرکشی ها به گونه ای است که چاره ای جز #دفاع و استفاده از #زور وجود ندارد، و به همین جهت #جهاد در اسلام تشریع شده است؛ یعنی #قرآن_کریم درباره کسانی که با منطق نمی شود با آنان سخن گفت و #گستاخانه راه هدایت و ارشاد و دعوت پیامبر (ص) را سد کرده اند، و از روی عناد و #دشمنی و آگاهانه با اسلام می جنگند، دستور به #جنگ و #شدت_عمل داده است: 🔹«وَ قاتِلُوا فِی سَبِيلِ‏ اللهِ الَّذِينَ يُقاتِلُونَكُمْ...؛ [بقره، ۱۹۰] و در #راه_خدا با کسانی که با شما می جنگند بجنگید...». همچنین در آیه ای دیگر می فرماید: «وَ مَا لَکُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنکَ نَصِیرًا؛ [نساء، ۷۵] و چرا شما در #راه_خدا [و در راه نجات] مردان و زنان و کودکان مستضعف نمی‌ جنگید، همانان که می‌ گویند پروردگارا ما را از این شهرى که مردمش ستم‌‏ پیشه‏‌اند بیرون ببر و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده و از نزد خویش یاورى براى ما تعیین فرما». 🔹به عبارت واضح‌تر، #جهاد برای گشورگشایی و توسعه قدرت شخصی و ثروت اندوزی حاکمان اسلامی تشریع نشده، بلکه یک #اقدام‌رهایی‌بخش است، نه اقدامی ستیزه جویانه. به همین منظور در صورتی که امکان وصول به اهداف جهاد از طریق #غیرنظامی میسر باشد، نباید به جنگ متوسل شد، اصولاً لزوم #دعوت‌کفاربه‌اسلام، قبل از آغاز جنگ به همین دلیل واجب شده است. تمام جنگ های پیامبر اکرم (ص) ذیل این اصل کلی و مهم توجیه و تبیین می شود، یعنی هيچيك از جنگ‌ های حضرت جنبه خشونت طلبی و بی رحمی و تهاجم نداشته است، بلكه يا به سبب #فتنه و #نقض_عهد طرف مقابل بوده است؛ 🔹مانند جنگ با بنی قنيقاع در مدينه، يا برای جلوگيری از تجاوز و #دفاع‌ از کیان‌ اسلام، مانند جنگ احد و خندق، و يا به سبب #محاصره_اقتصادی، مثل جنگ بدر و يا پیشگيری از #تجاوز و فتنه بود، مانند: تجاوزهای پراكنده عمال روم و امپراطوری روم و ايران و عوامل آنان در نقاط مرزی کشور. نتیجه اینکه آنچه در تاریخ از جنگها و #غزوات‌پیامبراکرم (ص) نقل شده است، همگی برای #مبارزه با کسانی بوده است که به #طغیانگری و #ظلم پرداخته و مانع از رسیدن حقایق ناب اسلامی به دیگران شده بودند. نویسنده: عقیق منبع: وبسایت رهروان ولایت #جهاد #دفاع #طغیان #فتنه .💥جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95 💥کانال ما درپیام رسان بله https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi

⭕️امام علی (علیه السلام) چه روشی را برای مواجهه با دشمن پیشنهاد می کند؟ 🔹 #امام_علی (علیه السلام) زمانى كه در ماجراى #صفين شنيد بعضى از يارانش به اهل «شام» #بدگويى مى كنند، فرمود: «إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ، وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ، وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ، كانَ أَصْوَبَ فِی الْقَوْلِ، وَ أَبْلَغَ فِی الْعُذْرِ». (من دوست ندارم كه شما #دشنام_دهنده باشيد؛ ولى اگر #اعمال_زشتشان را شرح دهيد و احوال آنها را بيان كنيد به گفتار صحيح نزديك تر و براى اتمام حجّت رساتر است). 🔹 #سبّاب به كسى گفته مى شود كه زیاد #بدگويى مى كند و حقيقت «سبّ» بدگويى كردن و #دشنام_دادن توأم با #هتك طرف است؛ مانند خطاب كردن طرف به احمق، بى شعور، پست، رذل و امثال آن. #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در خطبه ۲۰۶ #نهج_البلاغه يارانش را از اين كار باز مى دارد، هر چند حق داشتند #دشمن را به اين گونه خطابها مخاطب سازند، و به جاى آن دستور مى دهد #صفات_زشت و #اعمال_بد آنها را مورد #نقد قرار دهند و #حجّت را بر آنها تمام كنند، كه هم #تأثير بيشترى دارد و هم #بهانه به دست #دشمن براى مقابله به مثل نمى دهد. 🔹سپس #امام_علی (عليه السلام) در ادامه اين سخن با بيان مصداق روشنى، شيوه برخورد با #دشمن را در اين گونه موارد تعليم داده و مى فرمايد: «وَ قُلْتُمْ مَكَانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ: اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ، وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَ بَيْنِهِمْ، وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلاَلَتِهِمْ، حَتَّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ، وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ». (شما بايد به جاى #دشنام چنين مى گفتيد: پروردگارا خون ما و آنها را حفظ كن! ميان ما و آنها را #اصلاح فرما! و آنان را از گمراهيشان #هدايت نما، تا كسانى كه #جاهلند #حق را بشناسند و آنها كه #گمراهند و بر دشمنى با حق اصرار می ورزند از آن دست بردارند و [به راه راست] بازگردند). 🔹حضرت در اين عبارت پرمعناى خود #سه_دعا فرموده و يا به تعبير ديگر سه تقاضا از پيشگاه خدا دارد: نخست اينكه #آتش_جنگ خاموش گردد و #خونهای_طرفين ريخته نشود. ديگر اينكه علاوه بر #آتش_بس، #صلح و دوستى در ميان دو گروه، برقرار گردد، و مسلمين #متّحد و يكپارچه شوند. سوم اينكه #گمراهی هايى كه دامان آنها را گرفته و آنان را از رسيدن به حق باز مى دارد از ايشان دور شود؛ #ناآگاهان #حق را بشناسند و #آگاهان از ستيزجويى و #دشمنى با حق دست بردارند. 🔹اين دعاها به خوبى نشان مى دهد كه تا چه حد #امیرالمؤمنین (عليه السلام) داراى سعه صدر بوده و #لطف و رحمت حتّى نسبت به #دشمنان خود داشته است، و با آن همه #ظلم و جنايتى كه در حق امام و يارانش روا داشتند، كمترين سخنى كه دليل بر #انتقام_جويى باشد، بيان نمى فرمايد و حتّى دوستانش را از سبّ و #دشنام و بدگويى به #دشمن، نهى مى كند. 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۸، ص ۹۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #دشمن #اصلاح #هدایت جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95 💥پیام رسان بله https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi

⭕️هدف امام حسن (علیه السلام) از صلح با معاویه چه بود؟ 🔹 #بزرگان و زمامداران جهان، هنگامى که اوضاع و #شرایط را بر خلاف هدف ها و نظریات خود مى‏ یابند، همواره سعى مى‏ کنند در موارد دو راهى، جانبى را بگیرند که #زیان_کمترى دربر داشته باشد، و این یک #اصل_اساسى در محاسبات سیاسى و اجتماعى است. #امام_مجتبى (علیه السلام) نیز بر اساس همین #رویه_معقول مى‏ کوشید هدف هاى عالى خود را تا آنجا که مقدور است، به طور نسبى تامین نماید. 🔹از این‌رو هنگامى که ناگزیر شد با #معاویه (لعنة الله علیه) کنار آید، طبق ماده اول با این شرط #حکومت را به وى واگذار کرد که در اداره امور #جامعه_اسلامى تنها بر اساس قوانین #قرآن و روش #پیامبر (صلی الله علیه و آله) رفتار نماید. بدیهى است نظر امام تنها رسیدن به قدرت و تشکیل #حکومت_اسلامى نبود، بلکه هدف اصلى، #صیانت و نگهدارى #قوانین_اسلام در اجتماع و #رهبرى_جامعه بر اساس این قوانین بود و اگر این روش به وسیله معاویه اجرا مى‏ شد، باز تا حدودى هدف اصلى تامین شده بود. 🔹بعلاوه، طبق ماده دوم، پس از مرگ #معاویه، #امام_حسن_مجتبی (علیه السلام) مى‏ توانست آزادانه #رهبرى‌جامعه‌اسلامى را به عهده بگیرد، و با توجه به اینکه #معاویه در حدود سى سال از آن حضرت بزرگتر بود [۱] و در آن ایام دوران پیرى را مى‏ گذرانید و طبق شرایط عادى امید زیادى مى‏ رفت که عمر وى چندان طول نکشد، روشن مى‏ گردد که این شرط، روى محاسبات عادى تا چه حد به نفع #اسلام و #مسلمانان بود. 🔹بقیه مواد پیمان نیز هر کدام حائز اهمیت بسیار بود، زیرا در شرايطى که امیر مومنان #امام_علی (علیه السلام) در مراسم نماز جمعه و در حال نماز با کمال بى پروایى مورد سب و شتم قرار مى‏ گرفت، و این کار به صورت یک #بدعت ریشه دارى در آمده بود و #شیعیان و دوستداران آن حضرت و افراد خاندان پیامبر همه جا مورد تعقیب و در معرض تهدید و شکنجه بودند، ارزش گرفتن چنین تعهدى از #معاویه غیر قابل انکار بود. 🔹 #مردمى که به سبب تحمل جنگ هاى متعدد از جنگ خسته و بیزار بودند، و به پیروى از روساى خود و تحت تاثیر تبلیغات و وعده‏ هاى فریبنده عمال #معاویه، دل به صلح و سازش بسته بودند، لازم بود بیدار شوند و متوجه گردند که به خاطر اظهار ضعف از تحمل عواقب جنگ، و #فریفتگى به وعده‏ هاى #معاویه و پیروى کورکورانه از روساى خود، چه #اشتباه_بزرگى مرتکب شده‏ اند؟! و این ممکن نبود مگر آنکه به چشم خود آثار و #عواقب_شوم و خطرناک عمل خود را مى‏ دیدند. 🔹بعلاوه لازم بود #مسلمانان عملاً با چهره اصلى حکومت اموى آشنا شده و به فشارها، محرومیت ها، تعقیب هایى مداوم، و خفقان هایى که حکومت اموى به عمل مى‏ آورد، پى ببرند. در حقیقت، آنچه لازم بود #امام_حسن (علیه السلام) و یاران صمیمى او در آن برهه حساس از تاریخ انجام دهند، این بود که این #واقعیت‌ها را عریان و بى پرده بر همگان مکشوف سازند، و در نتیحه عقول و افکار آنها را براى درک و فهم این حقایق تلخ، و #قیام و مبارزه بر ضد آن، آماده سازند. 🔹بنابراین اگر #امام_مجتبى (علیه السلام) #صلح کرد، نه براى این بود که شانه از زیر بار مسئولیت خالى کند، بلکه براى این بود که #مبارزه را در سطح دیگرى شروع کند. اتفاقاً حوادثى که پس از انعقاد #پیمان_صلح به وقوع پیوست به این مطلب کمک کرد و عراقیان را سخت تکان داد. «طبرى» مى‏ نویسد: «معاویه - پس از آتش بس - در «نخلیه» (نزدیکى کوفه) اردو زد. در این هنگام گروهى از #خوارج بر ضد #معاویه قیام کرده وارد شهر کوفه شدند. 🔹معاویه یک ستون نظامى از شامیان را به جنگ آنها فرستاد. #خوارج آنها را شکست دادند. #معاویه به اهل کوفه دستور داد خوارج را سرکوب سازند، و تهدید کرد که اگر با خوارج نجنگند، در امان نخواهند بود!». [۲] بدین ترتیب مردم عراق که حاضر به جنگ در رکاب #امیرمومنان و #حسن‌بن‌على (علیهم السلام) نبودند، از طرف معاویه که دشمن مشترک آنها و خوارج بود، مجبور به جنگ با خوارج شدند! و این نشان داد که در #حکومت_معاویه هرگز به صلح و آرامشى که آرزو مى‏ کردند نرسیدند. پی نوشت‌ها؛ [۱] آل یاسین، همان کتاب، ص ۲۷۸ [۲] تاریخ الامم و الملوک،بیروت، دارالقاموس الحدیث، ج ۶، ص ۹۵ 📕سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، موسسه امام صادق(ع)، قم، ۱۳۹۰ش، چاپ بیست و سوم، ص ۱۱۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_حسن_مجتبی #امام_حسن جنگ نرم ودشمن شناسی به کانال خودتان بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1676804212C6788504d95 💥پیام رسان بله https://ble.ir/jangnarmvdoshmanshnasi