eitaa logo
اندیشکده مطالعات یهود
24.2هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
679 ویدیو
201 فایل
🕋 لَتَجِدَنَّ أشَدَّ النّاسِ عَداوَةً لِلّذينَ آمَنوا اليَهود 🕎 کانال تخصصی یهودشناسی 🌐 سایت: 👉 https://jscenter.ir 📧 دریافت پیام‌ها - بدون پاسخ‌گویی: 👉 @jsadmin 💳 شمارهٔ کارت برای حمایت مالی: 👉 6037-9974-7556-6817
مشاهده در ایتا
دانلود
✡️ نهاد «رش گلوتا» [رأس الجالوت] (2) 1️⃣ واژه‌ی آرامی است. «رش» به معنای «رئیس» و «گلوتا» به معنای «جماعت مهاجر» است. این مفهوم ِسیاسی، عجیب و منحصر به‌فرد است. 2️⃣ یهودیان معادل انگلیسی Exilarch را برای آن به کار می‌برند که به معنی «رئیس تبعیدیان» است. این واژه دو ایراد اساسی دارد: 👈 نخست، «تبعید» به معنای اخراج اجباری از وطن است و در مورد مهاجرت‌های یهودیان چنین اطلاقی درست نیست. 👈 دوم، «رش گلوتا» رئیس یک جامعه مهاجر به‌معنای متعارف نیست. او وارث تمامی اقتدارات یک خاندان پادشاهی اسطوره‌ای (خاندان داوود) است که به‌طور مستقیم از حمایت بهره می‌برد و نهادهای سیاسی و قضایی خویش را در اختیار دارد. به عبارت دیگر، او رئیس یک دولت است. 3️⃣ «شاه در مهاجرت» یا «شاه دور از وطن» نیز معادل‌های دقیقی نیست زیرا این مفاهیم به معنای سلب حاکمیت از شاه است حال آن‌که «رش گلوتا» از حاکمیت بالفعل برخوردار است. 4️⃣ گمان می‌رود گویاترین معادل باشد زیرا واژه «یهود» متضمن مفهوم «جامعه مهاجر» (گلوتا) نیز هست. ما [در مقالات گوناگون]، بسته به جایگاه بحث، مفاهیم «شاه یهود»، «شاه در مهاجرت یهودیان» و «شاه داوودی» را به‌عنوان معادل «رش گلوتا» به‌کار برده‌ایم. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter
✡ آراء ابوالکلام دربارهٔ معتقدات کوروش (١) 1⃣ به‌سبب خدمتی که به حین تسخیر بابل انجام داده و موجبات بازگشت ایشان به موطنشان را فراهم آورد، در جای‌جای مورد ستایش‌های کم‌نظیری قرار گرفته است. لذا یکی از مسائلی که از سوی ابوالکلام به‌عنوان مستمسکی برای اثبات به خدای یکتا استفاده شده، فرازهایی از است. 2⃣ بنا به دیدگاه ابوالکلام، به‌سبب نخوت و غروری که داشته‌اند، محال بوده که لب به ستایش فردی بت‌پرست بگشایند!! لذا می‌بایست رابطهٔ نزدیکی میان و وجود داشته باشد! ایشان به‌رغم نبود مدرک تاریخی، حتی این احتمال را هم داده‌اند که پس از فتح بابل، به کوروش عرضه شده و کوروش به‌سبب آن‌که را موافق مذهب خود یافته، خدمات عظیمی را به این قوم ارائه نموده. 3⃣ جهت تبیین بحث، به چند نمونه از مدایحی که در رابطه با در بیان شده و جناب ابوالکلام بدان استناد نموده‌اند، اشاره می‌شود. در سِفر اشعیا آمده است: 👈 خدای نجات‌دهنده می‌فرماید… اورشلیم از نو بنا خواهد شد و شهرهای یهود مجدداً آبادان خواهد گردید، من خانه‌های ویران آن را برای بار دوم از نو بنا خواهم کرد… دربارهٔ می‌گویم که او برآورنده‌ی رضایت و خشنودی من است. 👈 خداوند در شأن خود، کوروش می‌فرماید: من دست او را گرفتم تا ملت‌ها را در حیطهٔ اقتدار او درآورم و از چنگ پادشاهان خون‌خوار نجات دهم، دروازه‌ها پشت سر هم بر روی او باز شد. آری، من همه‌جا با توام و همه‌جا تو را در راه راست راهنما خواهم بود. دروازه‌های آهنین شکسته و خزاین مدفون و گنج‌های پنهان به‌دست تو خواهد افتاد، همهٔ این کارها به‌دست تو خواهد شد، تا بدانی که من، که تو را به اسمت خوانده‌ام، می‌باشم. 👈 هان! نگاه کنید. من را فرا خواندم. من این مرد را که از سرزمین دور می‌آید و خشنودی مرا فراهم می‌کند، فرا خوانده‌ام. 4⃣ مشاهده می‌شود که سِفر اشعیا کوروش را مسیح و نجات‌دهندهٔ قلمداد نموده و از او با صفتِ «برآورندهٔ رضای خداوند» یاد می‌نماید. قسمت‌هایی از سِفر ارمیا نیز وعدهٔ از بابل و بازگشت به اوطانشان را داده است. بدیهی‌است کسی که این وعده را تحقّق داده کسی جز نبوده و این امر نشان از شأن کوروش نزد دارد. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter