تماس دهان #سگ با #ظرف در حالتی غیر از ولوغ
طبق نظر #امام_خمینی و آیت‌الله #سیستانی، اگر آب دهان سگ در ظرف بریزد یا دهان سگ با هر کیفیتی به ظرف بخورد ولی ظرف لیسیده نشود یا سگ از ظرف مایعات روان نخورد، بنابر احتیاط لازم، باید آن را خاکمالی کرد و بعد سه مرتبه با آب (هر آبی؛ قلیل یا کر یا جاری) شست.
#احکام_طهارت
✅ تطهیر ظرفی که با اصابت سگ (در حالت ولوغ یا غیر ولوغ) نجس شده‌است
📝 #ولوغ سگ، یعنی #سگ با زبانش از ظرفی آب یا مایع روانی بخورد.
ظرفی که به ولوغ سگ نجس شده‌است، باید اوّل داخل آن را با خاک، خاکمالی کرد سپس خاک آن را بر طرف نموده و بعد از #خاکمالی طبق نظر آیت‌الله #سیستانی با هر آبی (قلیل یا کر یا جاری) باید دو مرتبه شست؛ اما طبق نظر #امام_خمینی با آب قلیل دو مرتبه و با آب کر و جاری به احتیاط واجب دو مرتبه و با آب باران یک مرتبه شسته شود و طبق نظر آیت‌الله #خامنه_ای با آب قلیل باید دو مرتبه شست. (در مورد سایر آب‌ها از معظم‌له نظری منتشر نشده‌است)
دقت شود که در نجاست ظرف با ولوغ سگ، باید ابتدا خاکمالی و سپس شستن با آب انجام گردد و اگر به عکس عمل شود ظرف پاک نمی‌شود. همچنین خاک قبل از فرایند تطهیر طبق نظر آیت‌الله سیستانی بنا بر فتوا و طبق نظر امام‌خمینی بنا بر احتیاط واجب باید پاک باشد. همچنین طبق نظر امام‌خمینی احتیاط آن است که برای خاکمالی ابتدا ظرف با خاک خالص (خاکی که با آب مخلوط نشده) خاک‌مال شود و بعد در خاک قدری آب ریخته شود - طوری که بصورت گِل درنیاید و در همان حالت خاک بودن باقی بماند- و دوباره با این خاک، ظرف خاک‌مال شود. ضمناً آنچه با آن ظرف خاک‌مال می‌شود باید جوری باشد که بشود به آن خاک اطلاق کرد؛ لذا امام‌خمینی رمل را برای خاکمالی بنا بر احتیاط واجب کافی نمی‌دانند.
آنچه گفته شد در مورد ولوغ بود، اما برخورد دهان سگ با ظرف حالات دیگری هم دارد که برخی از آن‌ها به نظر برخی فقها در حکم ولوغ است و برخی حالات نیز مشکوک است که در حکم ولوغ است یا خیر؛ اگر حکم ولوغ جاری نشود، باید حالت معمولی تطهیر ظرف انجام شود. لذا فقها در این موارد که مشکوک است حکم ولوغ جاری می‌شود یا خیر، راه احتیاط را پیش می‌گیرند که هم وظیفۀ تطهیر نسبت به حالت ولوغ رعایت شده باشد و هم وظیفۀ تطهیر نسبت به حالت نجاست معمولی. بنابراین در حالات مشکوک بنا بر احتیاط لازم، باید ظرف را خاکمالی کرد و بعد سه مرتبه با آب (هر آبی؛ قلیل یا کر یا جاری) شست. البته طبق نظر امام‌خمینی اگر آب کر یا جاری باشد، بنا بر احتیاط باید دو مرتبه شسته شود و با آب باران یک مرتبه.
از نظر امام‌خمینی اگر دهان سگ به هر نحوی با ظرف برخورد کند (مثلاً آب را بمکد، ظرف را بلیسد، آب دهانش در ظرف بریزد) مشکوک است که حکم ولوغ جاری شود و باید احتیاط کرد که طریقۀ احتیاط ذکر شد.
اما طبق نظر آیت‌الله سیستانی اگر سگ ظرفی را بلیسد یا با کیفیتی بجز ولوغ از ظرف مایعی بیاشامد، در حکم ولوغ است، ولی اگر آب دهان سگ در ظرف بریزد یا دهان سگ با هر کیفیتی به ظرف بخورد ولی ظرف لیسیده نشود، مشکوک است که در حکم ولوغ باشد و باید احتیاط را مراعات کرد.
همچنین اگر آب یا مایع ظرفی را که که سگ از نوشیده در ظرف دیگر بریزند، آن ظرف نیز در کیفیت تطهیر، طبق نظر آیت‌الله سیستانی بنا بر فتوا و طبق نظر امام‌خمینی بنا بر احتیاط واجب، حکم ولوغ را دارد.
در مورد تماس سایر اعضای سگ با ظرف نیز، دو نظر وجود دارد: طبق نظر امام خمینی تماس سایر اعضا مثل ولوغ نیست و لذا خاکمالی لازم ندارد و مثل سایر ظرف‌های نجس است؛ اما طبق نظر آیت‌الله سیستانی اگر عرق یا ادرار یا سایر فضولات سگ به داخل ظرف اصابت کند یا اگر جای دیگری از بدن سگ، مثل دست یا پای سگ با تری سرایت‌کننده به داخل ظرف برسد، بنابر احتیاط لازم، باید آن را خاکمالی کرد و بعد سه مرتبه با آب (هر آبی؛ قلیل یا کر یا جاری) شست. (در این حالات طبق نظر معظم‌له مشکوک است که حکم ولوغ جاری باشد و باید احتیاط را رعایت کرد)
چیزهایی غیر ظرف، مانند دست انسان که سگ آن را لیسیده‌است، حکم ظرف را ندارد و خاک مال کردن آن لازم نیست.