نگاهی به پویانمایی «درون بیرون ۲» 🔰 اینجا که عقل کاملا تعطیل است! 👤 #سعید_متین 🔸بعد از فیلم «فیوریوسا: یک حماسه مکس دیوانه»، حالا شاهد ادامه انیمیشن «درون بیرون» هستیم که در رشته بهترین انیمیشن مورد توافق و اجماع تقریبا اکثریت قریب به اتفاق انجمن‌ها و مراسم و اتحادیه‌های سینمایی فصل جوایز آن سال قرار گرفت. 🔻در قسمت دوم «درون بیرون»، رایلی قدم به دوران بلوغ گذاشته و بنا به ویژگی‌های این دوران، احساسات جدیدی پا به وجود او نهاده‌اند؛ مانند اضطراب و خجالت و بی‌حوصلگی یا بطالت و حسادت و.... 🔸اما در میانه چالش همه این احساسات مختلف (که سرانجام وجود تمامی آنها لازم شمرده می‌شود و همه آنها در کنار هم می‌توانند به رایلی آرامش خاطر بدهند) این سؤال پیش می‌آید که پس جای عقل و تفکر و باور کجاست؟ 🔸در انیمیشن «درون بیرون 2» انگار همه چیز بی‌در و پیکر و رها شده است، یعنی همه امور را احساسات می‌چرخانند و گویا در این میان عقل کاملا تعطیل است! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Epj @Kayhan_online

حکایت سینماتوگراف ۲-بخش شصت و هشت 🔰 بحران جوانان در جشنواره سی‌ام 👤 #سعید_مستغاثی 🔸در بسیاری از فیلم‌های سی امین جشنواره فیلم فجر و اکران ۹۱، خبری از جوانان پرشور و انقلابی که افتخارات عظیم برای نظام جمهوری اسلامی به ارمغان آورده و چشمان جهانیان را خیره ساختند تا آنجا که مات و مبهوت، زبان اعتراف به بخشی از آن گشودند، نبود. 🔸اما جوانانی که عمدتا در قاب دوربین سینمای جشنواره سی‌ام فیلم فجر قرار گرفتند، غالبا دو دسته بودند: گروهی که حال و هوای دوران گذشته را داشته یا در پی روابط غیرمعمول دختر و پسر و یا خودباخته فرهنگ وارداتی و تجدد زورکی بودند که هیچ نسبتی با هویت دینی و ملی ایرانیان نداشته و ندارند، اغلب این نوع جوانان هم فقط در خیابان‌های به اصطلاح شمال کلان شهرها به خصوص تهران یافت می‌شوند و بس! 🔸 دسته دیگر از این جوانان واجد نشانه‌ها و ویژگی‌هایی از تیپ مذهبی بودند که در نگاه دسته اول کلیشه شده است. گویی سازندگان این فیلم‌ها در واقع یا خود از جوانان دسته اول بودند و یا جوانانی از این دست در خویشان و نزدیکان داشتند. کسانی که به طور کلی متعلق به همان قشر شبه روشنفکر بوده و با نگاهی تحقیرگرایانه، طبقات معتقد و باورمند را فناتیک و مرتجع و عقب افتاده تلقی کرده و در واقع با نگرشی نژادپرستانه با آنها مواجه می‌شدند! در این نگاه، جوانان مذهبی و به قول معروف حزب‌اللهی غالبا افرادی خشک مغز به نظر رسیده که یا در بند ظواهر مانده و به عمق و هسته دین و مذهب راه نیافته و یا اساسا به دلیل ماهیت دینی و مذهبی متهم ردیف اول روشنفکران محسوب می‌شدند. 🔸مثلا در فیلم «گشت ارشاد» (اگرچه سازنده‌اش یعنی سعید سهیلی در دسته فیلمسازان شبه روشنفکر قرار نمی‌گیرد ولی به شدت تحت تاثیر جو ایجاد شده توسط آنها در سینمای ایران قرار داشته)، این تیپ به خوبی در قالب چند جوان ریاکار و در عین حال خشک رفتار خلاصه می‌شود و به بهانه بدلی بودن این تیپ‌ها، به طور کلی کاراکتر بچه مذهبی و مسجدی، زیر علامت سؤال روشنفکری رفت. 🔸همین تیپ (که اساسا با گیر دادن‌های هیستریک در این‌گونه فیلم‌ها مشخص می‌شوند) در فیلم «چک» به عنوان بسیجی و پست ایست بازرسی، مزاحم روندکاری شخصیت‌های اصلی ماجرا شدند یا در فیلم «بوسیدن روی ماه» افرادی نابلد بودند که به ناحق جای سابقون انقلاب را گرفته و با بی‌احترامی به خانواده شهداء و مفقودین، سعی داشتند برای قدرت بیشتر همه را زیر پای خود له کنند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001Epl @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «پول و پارتی» 🔰 شبه‌فیلم‌هندی 👤 #محمد_عمرانی 🔸فیلم «پول و پارتی» که با حمایت یک برند غذایی ساخته شده، داستان دختر و پسری جوان است که سعی در فریب یکدیگر دارند و هر دو برای هم نقش بازی می‌کنند به امید اینکه مورد پسند طرف مقابل قرار بگیرند و پس از ازدواج به ثروت و خوشبختی برسند. 🔸فیلمساز در این اثر تلاش زیادی کرده تا با رویکردی اجتماعی به مسائل روز جامعه ایران بپردازد، ولی حاصل کار یک فیلم سطح پایین با میزان بسیار زیادی از شوخی‌های ناپسند و بالای ۱۸ است. 🔸حرف آخر اینکه داستان‌ها و موضوعات خطی، شبه فیلمفارسی -در این‌جا شبه فیلم‌هندی- و سری دوزی که این روزها دستمایه فیلمسازی برای کارگردانهای سینمای بدنه ایران شده، راهی است که متأسفانه سعید سهیلی هم به آن دست برده و راهی به ترکستان است! حرف آخر اینکه داستان‌ها و موضوعات خطی، شبه فیلمفارسی -در این‌جا شبه فیلم‌هندی- و سری دوزی که این روزها دستمایه فیلمسازی برای کارگردانهای سینمای بدنه ایران شده، راهی است که متأسفانه سعید سهیلی هم به آن دست برده و راهی به ترکستان است! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001EsS @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف 2 - بخش شصت ونهم 🔰 نگاه تحقیرگرانه و منفی به ارزش‌ها 👤 #سعید_مستغاثی 🔸همچنان‌که در برخی از تولیدات سینمای ایران که در جشنواره فیلم فجر سی‌ام به نمایش درآمدند، خبری از ارزش‌های دینی و ملی نبود، در برخی دیگر نیز به‌سان همیشه در کمال تاسف این ارزش‌ها و تیپ‌های ارزشی مورد استهزاء و مضحکه و بعضا توهین و تحقیر قرار گرفته و به جای آن، تسامح و تساهل در قبال ارزش‌های دینی، نکته‌ای مثبت جلوه داده شد. شخصیت‌های مذهبی و چادری در این دسته از آثار، افرادی با رفتار خشک در صدد اعمال نوعی مقررات اجباری (در هر محیطی) بوده و با توصیه‌های سطحی و اعصاب خرد کن سعی داشتند مثلا نوعی امر به معروف و نهی از منکر را در شکل و شمایلی نامطلوب به نمایش گذارند که در واقع تداعی نگرش افراطی لیبرالیستی غرب را نسبت به پدیده‌های ضد مادی تداعی می‌نمود. 🔸اما شاید بتوان گفت که بیش و پیش از همه آنچه درباره محتوا و مضمون مشترک فیلم‌های سی امین جشنواره فیلم فجر گفته شد، این جشنواره از ضعف ساختاری و سینمایی اکثر آثارش رنج می‌برد و شگفت آنکه علی‌رغم وجود این ضعف مفرط در اغلب فیلم‌های خصوصا بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره فوق، این بخش(سودای سیمرغ و نگاه نو) متورم‌تر از هر سال با نزدیک به 50 فیلم، برگزار شد! 🔸فیلم‌هایی که از فرط فقر سینمایی از یک اثر آماتوری سوپرهشت دهه 60 نیز نازل‌تر به نظر آمدند. فیلم‌هایی که اغلب یک سطر ایده را به یک فیلم بلند سینمایی تبدیل کرده بودند. فیلم‌هایی که نه تنها کاراکتر و شخصیت (در مفهوم استاندارد فیلمنامه) نداشتند و حتی از پرداخت تیپ‌های کلیشه‌ای و نخ نما، عاجز ماندند بلکه از یک سطر قصه گویی نیز ناتوان بودند. 🔸در سی امین جشنواره فیلم فجر و اکران سال 1391 نمی‌توان به فیلم‌های خوب و قابل قبول اشاره نکرد که انگشت شمار بودند و البته غنیمت. فیلم‌هایی که فقط لحظاتی از 11 روز برگزاری جشنواره سی‌ام و ماههایی از اکران سال 1391، چشمان ما را به ضیافت نور و تصویر بردند. معدود فیلم‌هایی که تنها انعکاسی کمرنگ از همه آرمان‌ها و باورها و اعتقادات ملتی بودند که سالهاست تمام قد دربرابر همه دنیای استکبار ایستاده است. 🔸در واقع از سی امین جشنواره فیلم فجر، نخست، کلمه «دین» حذف شد که پس از آن نیز »اخلاق و آگاهی و امید» نیز مفهومی نیافتند. غافل از آنکه به همین دلیل، مقام معظم رهبری در ابتدای 4 محور اصلی فرهنگ سازی در رسانه، »دین» را آوردند تا بقیه 3 محور دیگر هم با در نظر گرفتن آن، محقق شود. چون بدون در نظر گرفتن«دین» هیچ شعار و آرمانی تحقق نخواهد یافت و نتیجه، آن می‌شود که جشنواره سی‌ام جلوه گر ساخت. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001EsQ @Kayhan_online

به بهانه جشنواره فیلم تورنتو ۲۰۲۴ 🔰 باور کنید جشنواره فیلم جای «سینما» است نه شعار! 👤 #سعید_متین 🔸طبق معمول پیش از آغاز جشنواره فیلم تورنتو (که یکی از جشنواره‌های مهم بین‌المللی به حساب آمده و فیلم‌های برگزیده‌اش اغلب در مراسم اسکار جوایز اصلی را دریافت می‌نمایند) باز هم شبه‌رسانه‌های زنجیره‌ای در خارج و داخل و زامبی‌های حلقه به گوششان، فاز تسخیر جشنواره یاد شده برداشته بودند! 🔸قیل و قال، حتی برگ چغندری هم دستشان را نگرفته بود! این بار هم با «دانه انجیر معابد» رسول‌اف آمده بودند (که مدیریت جشنواره کن، ناگزیر شد در مقابل بی‌اعتنایی هیئت داوران، خودش از آستینش جایزه ویژه‌ای به آن بدهد!) که دیگر حتم داشتند توجه تماشاگران کانادایی را جلب کرده و جایزه اصلی جشنواره را دریافت می‌کند. (جوایز جشنواره تورنتو را مخاطبان تعیین می‌کنند) به علاوه یک اثر به اصطلاح اپوزیسیونی از علی صمدی به نام «هفت روز» با ردپایی از همان رسول اف در فیلمنامه و با بازی بازیگر از دور خارج شده، ویشکا آسایش که بدون حجاب گویا به نوعی نقش نرگس محمدی را بازی کرده بود! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001EzL @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف ۲ - بخش هفتادم 🔰 رالی با یک فیلمساز بدنام 👤 #سعید_مستغاثی 🔸هنوز از کارنامه بحث انگیز معاونت سینمایی در تولیدات سال 90 و جشنواره سی‌ام و اکران جنجالی نوروز 1391 با فیلم‌هایی همچون «گشت ارشاد» (سعید سهیلی) و «خصوصی» (حسین فرحبخش) خلاص نشده بودیم (که علاوه ‌بر اقشار مختلف مردم فریاد بعضی علماء و ائمه جمعه را هم درآورد تا آنجا که برخی سالن‌های سینما به دلائل شرعی از اکران بعضی دست پخت‌های به اصطلاح سینمایی این معاونت خودداری ورزیدند و بالاخره خود این دو فیلم هم توسط مردم از پرده سنیماها پایین کشیده شدند) که خبر باورنکردنی دیگری از اقدامات این معاونت انتشار یافت... 🔸خبر این بود که اولین پروژه فاخر سازمان جدیدالتاسیس سینمایی تحت عنوان «لاله» درباره یک دختر رالی باز توسط اسدالله نیک‌نژاد معروف به اسی نیک‌نژاد فیلمساز مقیم ‌هالیوود با سرمایه حداقل ۵ میلیارد تومان در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی جلوی دوربین خواهد رفت! جل الخالق! هر دم از این باغ بری می‌رسید!! 🔸جناب معاونت محترم سینمایی در همان مصاحبه مطبوعاتی به خبر فوق اضافه کرد که: «...با توجه به فیلم‌هایی که علیه ایران با بازیگران به زبان انگلیسی ساخته می‌شود و به نمایش در می‌آید، احساس کردیم باید فیلمی را در داخل ایران بسازیم و تا جایی که می‌شود از بازیگران انگلیسی‌زبان استفاده کنیم...» 🔸لازم به ذکر است که «اسدالله نیک‌نژاد» معروف به «اسی نیک‌نژاد» که پروژه فیلم «لاله» به او واگذار شد، سالها در استودیوهای درجه ۳و۴ هالیوود به تولید آثار مستهجن و پورنو اشتغال داشت. 🔸با افشای چنین کارنامه‌ای توسط برخی رسانه‌ها در سال ۱۳۸۹ بود که اسی نیک‌نژاد با رسوایی از داوری جشنواره فیلم فجر کنار کشید ولی متاسفانه مجددا و این بار برای ساخت یک فیلم فاخر سینمای ایران، توسط معاونت سینمایی، سر و کله‌اش پیدا شد. 🔸البته ساخت یک فیلم ایرانی با بازیگران خارجی می‌تواند در مقابل تولیدات ضدایرانی‌هالیوود، نکته مثبتی باشد ولی به شرط آنکه به فرهنگ و هویت و ریشه‌های اعتقادی و ملی همین ملت و سرزمین و منادیان آن بپردازد، نه اینکه بدون درنظر گرفتن اولوّیت‌های فرهنگی و تاریخی و سیاسی یک سرزمین، از قضا موضوعی را در کادر دوربین قرار دهد که اساسا سنخیتی با آن فرهنگ و اعتقادات و باورهای دینی و ملی ندارد! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001EzJ @Kayhan_online

نقد و بررسی فیلم معصوم 🔰 تولد شیطان از لقاح مطهّر! 👤 #مسیح_عرفان 🔸نام فیلم Immaculate به معنای پاک، پاکیزه، معصوم و بی‌گناه است. در مسیحیت این کلمه راجع به حضرت مریم(سلام الله علیها) استفاده می‌شود. یعنی رها بودن حضرت مریم در هنگام آبستن شدن از گناه نخستین. 🔸در فیلم «معصوم» سیسیلیا قرار است به عنوان ظرف تولد منجی مسیحیان باردار شود. بارداری او هم با پیوند ژنتیکی و نه روش معمول رخ می‌دهد. میخی از میخ‌هایی که در اسطورۀ کشته شدن مسیح به دست مسئولان این صومعه رسیده و با کار ژنتیکی روی این میخ، توانستند به ژنوم مسیح برسند! 🔸در فیلم معصوم، خون مسیح نه تنها مقدس نیست بلکه باعث ایجاد هیولایی می‌شود. لازم به یادآوری است که خون مسیح در مسیحیت کارکرد ویژه‌ای دارد. مسیحیان در مراسم عشاء ربانی باور دارند که با خوردن شراب، خون مسیح در بدنشان جاری می‌شود و این امر مقدسی از نظر ایشان است. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001EzK @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «در آغوش درخت» 🔰 طعم تلخ جدایی 👤 #مهدی_برازنده 🔸از طلاق و جدایی، معمولاً در رسانه‌ها تنها یک‌سری آمار و ارقام و نهایتاً ابراز نگرانی‌هایی از سوی جامعه و کارشناسان منتشر می‌شود، در صورتی‌که تلخی این پدیده اجتماعی را شاید فقط کسانی که آن را تجربه می‌کنند لمس کنند؛ فیلم «در آغوش درخت» که به عنوان نماینده کشورمان در آکادمی اسکار نیز انتخاب شده است، تلخی این معضل را از زوایایی قابل توجه به کام مخاطبان می‌چشاند. 🔸یکی از نکات قابل توجه داستان، توجه بسیارخوب به دنیای پاک و معصومانه کودکان است. فارغ از غمی که بچه‌های طلاق هنگام مواجهه با جدایی پدر و مادرشان تجربه می‌کنند، فاصله انداختن بین آن‌ها با همبازی‌شان از نظر کودکان اصلاً قابل درک و پذیرش نیست و این نکته‌ای است که مخاطب آن را در سکانس‌های نیمه پایانی فیلم کاملاً احساس می‌کند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001F4f @Kayhan_online

حکایت سینماتوگراف 2-بخش هفتاد و یک 🔰 حاصل یک لجاجت پایان‌ناپذیر! 👤 #سعید_مستغاثی 🔸در شرایطی که بحث و اعتراض درباره اختصاص میلیاردها تومان از بودجه بیت‌المال برای فیلمی درباره یک دختر رالی‌باز همچنان در سال 1391 و طی 9 ماه ادامه یافت، علی‌رغم توصیه‌های خیرخواهانه و نصایح مشفقانه طبقات مختلف مردم، ائمه جمعه و جماعت، علما و روحانیون، نمایندگان محترم مجلس شواری اسلامی به خصوص اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس و همچنین کارشناسان و منتقدان سینمایی، سرانجام فیلم یاد شده تحت عنوان «لاله» در تاریخ 20 اسفند ماه 1391 رسما کلید خورد و بار دیگر معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که اینک خود را ریاست سازمان سینمایی می‌نامید، نشان داد که نه تنها نتوانست هیچ‌گونه تعاملی با اقشار مختلف و مخاطبان و دلسوزان عرصه فرهنگ و هنر کشور برقرار سازد بلکه با وجود تمامی شواهد و ادله متقن و مستدل مبنی بر به صلاح نبودن یا در اولویت قرار نداشتن و یا غیر استاندارد بودن انجام چنین پروژه‌ای، همچنان لجوجانه بر انجام آن پای فشرد تا آن را در مرحله تولید قرار داد ولو به قیمت سرکارگذاردن جمع کثیری از دست‌اندرکاران و هنرمندان این سینما و به هدر دادن میلیاردها تومان از پول و بودجه بیت‌المال که قاعدتا بایستی امانت دار آن بوده و رعایت آن امانت را بنماید. 🔸این درحالی بود که هنگام کلید خوردن فیلم، بودجه آن 7 میلیارد تومان اعلام شد، یعنی 2میلیارد بیشتر از آنچه قبلا گفته شده بود و البته مسئولین سینمایی از جمله شفیع آقا محمدیان، رئیس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (تهیه‌کننده فیلم) که قاعدتا بایستی وظیفه تولید فیلم‌های کم هزینه را برای فیلمسازان تجربی و مستندساز برعهده داشته باشد، درباره تولید فیلم «لاله» و هزینه 7 میلیارد تومانی آن، گفت که از هزینه فوق فقط 5/2 میلیادر تومان آن برعهده مرکز گسترش سینمای تجربی است و بقیه را شریک خارجی فیلم تقبل کرده است. 🔸نکته جالب این بود که پروژه زندگی و فعالیت‌های اتومبیل رانی و رالی بازی لاله صدیق علاوه‌بر اینکه یک بار توسط BBC به صورت مستند به تصویر کشیده شده بود، اما حتی اصل مسابقه و مدالش هم زیر علامت سؤال موارد ضد قانونی مثل دوپینگ رفت و به همین دلیل دو بار مقام قهرمانی در سال‌های 1386 و 1389 از وی بازپس گرفته شد! 🔸خود رئیس سازمان سینمایی در یک سخنرانی، به اصطلاح آب پاکی را به روی دست همه ریخت و در اظهاراتی در جمع دانشجویان دانشگاه علم و صنعت به تاریخ 9 اسفند در پاسخ این سؤال که «فیلمنامه لاله که در آمریکا نوشته شده چطور می‌تواند الگویی برای زن مسلمان ایرانی ارائه بدهد؟» گفت: «... ما کجا گفتیم (لاله) الگوی زن ایرانی است؟ خودشان گفتند چون شخصیت اصلی یک زن است و قصه جذابی دارد. ما می‌خواهیم یک فیلم خوب بسازیم...»! 🔸 بالاخره پس از فراز و نشیب‌های بسیار و اخذ بودجه‌های اضافی که هنوز رقم دقیق آن مشخص نیست، فیلم «لاله» برای اکران نوروز 1400، آماده شد اما حتی در گیشه هم شکست خورد و جزء فیلم‌های کم فروش سال لقب گرفت! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001F4e @Kayhan_online

🔰 سریال اوشین و فروشگاه زنجیره‌ای 👤 #منصور_مهدوی 🔸سریال «سال‌های دور از خانه» که در دهه 1360 از صداوسیمای جمهوری اسلامی پخش شد یکی از سریال‌های محبوب و خاطره‌انگیز برای خانواده‌های ایرانی است. فضای شرقی و سنتی بخش مهمی از سریال به فرهنگ ایرانی نزدیک بود و به همین دلیل عموم خانواده‌ها با سریال ارتباط برقرار کرده و تا دهها سال در ذهن و زندگی برخی از مردم ایران نقش و تأثیر خود را به جای گذاشت. 🔸 اوشین در طول سریال در غم و شادی‌های مختلف کنار تصاویر و یادبودهای همسر و فرزند فقیدش می‌رود. این رویه حاکی از وفاداری او به خانواده است. 🔸با آنکه بخش اولیه سریال فضای جامعه سنتی ژاپن را به تصویر می‌کشد که با سختکوشی، قناعت، فداکاری و... همراه است پس از مدتی ثروت، شهرت در رفتارها خودنمایی می‌کند و ارزش‌ها تغییر می‌کنند به طوری که شاهد تغییر پوشش افراد هستیم و شخصیت‌ها از پوشش سنتی ژاپنی به پوشش غربی منتقل می‌شوند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001F4d @Kayhan_online

نگاهی به مستند «کودک سرباز» 🔰 خواب آشفته بی‌بی‌سی 👤 #بهنام_علی‌پور 🔸«کودک سرباز» مستندی است با موضوعِ حضورِ کودکان در جبهه که به ظاهر بر مبنای دغدغه‌‌های درست شکل گرفته است؛ اما نه شعار این اثر با مرکز نشر و پخش آن سنخیت دارد و نه خط سیر مستند مُنتج به فرضیه جامع و نظریه درست می‌شود. در کوتاه‌ترین تشریح، این مستند را می‌توان غیر علمی، ناقص و ضعیف توصیف کرد و کارگردان آن رو «پروژه بگیر» نامید. چراکه توضیح و تشریح رخدادهای اجتماعی بدون در نظر گرفتن شرایط زیست افراد جامعه و زمان رخداد، یک نمایشِ عقیم از سوژه و موضوع مورد بحث است. 🔸از سوی دیگر، رسانه‌ای که در معرفی، مانور تبلیغاتی و پخش این مستند دخیل است یعنی«بی‌بی‌سی» یکی از عوامل ظلم و ستم به ایران در ۸ سال دفاع مقدس است؛ حالا چرا و چگونه در نقش دایه دلسوزتر از مادر ظاهر شده است!؟ آیا این مسئله جای شک و تردید ندارد؟ از طرفی، لباسِ نوع‌دوستی و مخالفت با جنگ نیز به تن «بی‌بی‌سی» زار می‌زند و قواره این بنگاه خبری نیست. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001F7q @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب / حکایت سینماتوگراف 2 🔰 زخمی که باز هم سرپوش گذارده شد 👤 #سعید_مستغاثی 🔸در مناظره آبان ماه سال 1390 با جناب معاونت سینمایی یا همان رئیس سازمان سینمایی یعنی جواد شمقدری در بخش بعد از خبر شبکه دو سیما، وقتی به وضعیت نامطلوب سینمایی اشاره کردم، ایشان پاسخ دادند که به جای نمایش‌های کاذب از اوضاع خوب سینمای ایران، زخمی را گشوده‌اند که همگان دریابند سینمای ایران در چه وضعیتی به سر می‌برد، زخمی که گویا تا آن هنگام پنهان بوده است! 🔸بنده در همان مناظره به ایشان عرض کردم زخم باز کردن و عدم شناخت علت زخم برای درمان قطعی، نمی‌تواند مشکل‌گشا باشد و آن زخم به‌تدریج کلیت پیکر سینمای ایران را در بر خواهد گرفت. متاسفانه علل آن زخم، مورد بررسی و تحلیل قرار نگرفت و مسئولان سینمایی به طریق درمانش راه نبردند. پس گویا تصمیم گرفتند تا دوباره آن زخم را بسته و سرپوش گذارند تا بوی تعفنش، فضای جشنواره فیلم فجر را فرا نگیرد. آنچه در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر اتفاق افتاد، حکایت همین سرپوش نهادن بر آن زخم کهنه و درمان نشده بود. 🔸نابراین تعداد زیادی فیلم که احتمالا حکایت تکراری جراحت‌های کهنه این سینما بودند، از صحنه جشنواره سی و یکم کنار ماندند. فیلم‌هایی چون «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» (روح الله حجازی)، «پرویز» (مجید برزگر)، «همه چیز برای فروش» (امیر ثقفی)، «مهمونی کامی» (علی احمد‌زاده)، «تابور» (وحید وکیلی فر)، «لرزاننده چربی» (محمد شیروانی)، «سیزده» (هومن سیدی)، « این یک رؤیاست» (محمود غفاری)، «گس» (کیارش اسدی زاده) و... 🔻سطح بسیار نازل و ضعیف ساختار و محتوای اکثر آثار حاضر در بخش مسابقه جشنواره سی و یکم، نشانگر آن بود که فیلم‌های یاد شده به دلیل ساختار سینمایی و یا مسائلی از این قبیل حذف نشدند، چنانکه شواهد متعدد مستند نیز براین فرضیه صحه می‌گذارند. 🔸اما شاید بتوان گفت بخش دیگری از زخم فوق که درزیر پانسمان کاذب مسئولان سینمایی پنهان نشد، درگزینش‌های هیئت‌های انتخاب و داوری بروز کرد. مجموعه‌ای از ضعیف‌ترین و آماتوری‌ترین فیلم‌ها (اگرچه اغلب آثار سالم و استرلیزه‌ای به نظر می‌آمدند) برای بخش مسابقه سینمای ایران سی و یکمین جشنواره فیلم فجر انتخاب گردید که زمانی برای خود حرمت و اعتباری داشت و با این انتخاب‌های ضعیف همه آن اعتبار زیر علامت سؤال رفت. 🔸و بالاخره حاصل چنین داوری غیر تخصصی، جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن شد برای بازی معمولی، پیش پا افتاده و همیشگی پگاه آهنگرانی و در نظر نگرفتن بازی‌های خوب لیلا حاتمی در فیلم «سر به مهر»، نگار جواهریان در فیلم «حوض نقاشی» و طناز طباطبایی در فیلم «هیس! دخترها فریاد نمی‌کشند» و... و جایزه بهترین بازیگر مرد بازهم به بازی همیشگی و غیرخلاقانه حمید فرخ نژاد در فیلم پرخرج «استرداد» رسید و هنرمندی امثال آرش مجیدی در فیلم «سر به مهر»، میثم فرهومند در فیلم «تنهای تنهای تنها»، رضا ناجی در فیلم «ترنج» و...نادیده گرفته شد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001F7p @Kayhan_online

🔰 ماجرای پیشنهاد شهید سیدحسن نصرالله برای تولید یک فیلم 🔸سیدالشهدای جبهه مقاومت، شهید سیدحسن نصرالله طی سال‌های رهبری جبهه مقاومت در لبنان، تعامل‌هایی هم با هنرمندان و نویسندگان داشت. گاهی حتی جلسات و دیدارهایی هم با برخی از نویسندگان یا سینماگران برگزار می‌کرد. نمونه این جلسات، دیدار مرحوم فرج الله سلحشور با نصرالله بود که سیدِ شهید، به تجلیل از «یوسف پیامبر» پرداخته بود. 🔸شهید نصرالله پیام‌هایی هم به جشنواره‌هایی چون مقاومت و عمار داده بود. اما یک فیلم سینمایی به گفته سازندگانش با سفارش مستقیم فرمانده حزب‌الله لبنان ساخته شد. این فیلم «ابوزینب؛ راز پنهان» نام دارد و محصول مشترک سینمای ایران و لبنان است. «ابوزینب» به ناگفته‌هایی درباره تاریخ مقاومت اسلامی لبنان می‌پردازد وشخصیت آن، یکی از قهرمانان آن کشور است. 🔻این فیلم پس از استقبال گسترده در خارج از کشور به شکل بسیار محدود و مهجوری در ایران هم به نمایش درآمد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FCc @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف 2 🔰 گاف‌های هیئت‌های داوری نگاه نو و مستند 👤 #سعید_مستغاثی 🔸اگرچه برگزیدگان بخش نگاه نو یا مسابقه فیلم‌های اول در جشنواره سی و یکم به دلیل حضور آثار قوی‌تر و سالم تر، قابل قبول‌تر بود اما ترکیب هیئت داوران آن نیز از نظر حضور سؤال برانگیز برخی افراد‌، قابل بررسی است: 🔻یکی از این افراد مینو فرشچی بود؛ فیلمنامه‌نویس فیلم‌هایی مانند شوکران (1377)، کاغذ بی‌خط(1380) و ازدواج به سبک ایرانی(1383) که در سال‌های قبل از داوری خود در جشنواره سی و یکم، تنها فیلمنامه فیلم گمنام «رهاتر از دریا» ساخته حمید طالقانی در سال 1389 را در کارنامه خود داشت. وی در سال 1388 و به دنبال حوادث فتنه انگیز پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، به سیاق تحریم کنندگان جشنواره، داوری آن را نپذیرفت. 🔸اما یکی از مهم‌ترین گاف‌های جشنواره سی و یکم، انتخاب فردی به نام مصطفی اسکویی برای هیئت داوران بخش مسابقه فیلم‌های مستند یا سینما حقیقت بود. در وهله نخست عده‌ای بر این تصور بودند که شايد هم اين مهرداد اسكويي آن مهرداد اسكويي نباشد كه به دستور صادق صبا (مدير بخش فارسي BBC) و با موافقت رؤساي اين شبكه صهيونيستي (مراجعه كنيد به مصاحبه صادق صبا درباره ساخت مجموعه مستند «ايران من» يا «طعم ايراني»)، 3-4 سال پيش از آن، يك مستند تحقيرگرايانه درباره ايران ساخت و براي اين كار، برخي مديران وقت وزارت ارشاد را متقاعد ساخت تا خود صادق صبا (از جاسوسان برجسته سرويس اطلاعاتي رژيم صهيونيستي و MI6) را به ايران آورده و در سراسر ايران بچرخاند! 🔸نگارنده در یک دیدار گذرا با محمدرضا عباسیان، دبیر سی و یکمین جشنواره فیلم فجر، به وی متذکر شدم صلاح نیست چنین شخصی داور جشنواره فیلم فجر شود و او پاسخ داد که مجوزش را گرفته. به او گفتم شما امروز می‌توانید برای آنجلینا جولی هم مجوز بگیرید اما آیا حضور چنان افرادی در آن جشنواره ملی و انقلابی به نام فجر انقلاب اسلامی صحیح است؟! چنانکه سال قبل از آن نیز دبیر جشنواره سی‌ام یعنی محمد خزاعی (که سالها با یکدیگر رفاقت و دوستی نزدیک داشته ایم) با نگارنده مشورت کرد که به نظرت دعوت از فردی مثل آنجلینا جولی به صلاح است؟ که بنده پاسخ منفی دادم. 🔸متاسفانه در بخش مسابقه بین‌الملل سی و یکمین جشنواره فیلم فجر، از تنها فیلم‌های ایرانی که می‌توانستند نمایشی اجمالی از نگاه و نگرش ایرانی به جامعه خودی و مسائل جهانی باشند، خبری نبود. فیلم‌هایی که به قول یکی از منتقدین، ضد سانسور بودند و سد سانسور این‌گونه موضوعات در سینمای ایران را شکستند اما در جشنواره فیلم فجر سانسور شدند! 🔸اگرچه جشنواره سی و یکم فیلم فجر از بسیاری عناصر نامطلوب محتوایی جشنواره‌های دو سه سال اخیر، مانند نمایش تحریف گرایانه و غلو‌آمیز بحران‌های مختلف اجتماعی از قبیل خیانت، مهاجرت، بحران‌های خانوادگی به دور بود اما متاسفانه طبق معمول گرفتار سندرم دیگر این جشنواره یعنی ضعف ساختاری اغلب فیلم‌های بخش مسابقه ماند و نتوانست این نقیصه را برطرف سازد که کلیت اعتبار آن را تحت‌الشعاع قرار داد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FCb @Kayhan_online

نگاهی به فیلم شوشانا 🔰 تروریست، ‌پرستو یا خبرنگار؟ 👤 #فاطمه_قاسم‌آبادی 🔸فیلم شوشانا، در ظاهر زندگی دو افسر پلیس انگلستان در فلسطین را در دهه 30 و 40 دنبال می‌کند، «توماس ویلکین» و «جفری مورتون» برای رسیدگی به پرونده‌های ترور اعراب، توسط یهودیان صهیونیست، وارد فلسطین می‌شوند تا ریشه گروه‌های خرابکار را پیدا کنند. 🔻در این بین «شوشانا» که عضو هاگانا بود، به عنوان یک زن خبرنگار یهودی، به توماس ویلکین، نزدیک می‌شود تا سر از چند و چون پیشرفت این پرونده در بیاورد. 🔸در فیلم شوشانا، مخاطبین از همان ابتدا می‌بینند که یهودیان مدام در حال ناله کردن هستند که انگلستان دستان ما را بسته است و اجازه نمی‌دهد خودمان برای سرزمینی که ما را به آن فرستاده‌اند، تصمیم بگیریم و سلطه خفقان‌آور انگلستان باید تمام شود! 🔸در فیلم اما روایت به شکلی است که گویی یهودیان قبل از جنگ جهانی دوم به قدری خودکفا شده‌اند که دیگر نیازی به انگلستان ندارند و خودشان می‌توانند اسرائیل را بدون هیچ کمک خارجی به وجود بیاورند و این وسط ترور شخصیت‌ها برای رسیدن به این هدف کافی است! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FFY @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف 2 🔰 توهم شبه روشنفکری + تجاهل فیلمفارسی 👤 #سعید_مستغاثی 🔸به نظر می‌آید بار دیگر اکران نوروز و فصل بهار سال 1392، تکرار نتیجه‌ای را نمایاند که 36 سال پیش از آن و در سینمای طاغوت، پاسخ منفی خود را دریافت داشته بود و برهمین اساس سینمای آن روز ایران را ورشکسته اعلام کردند. اگرچه در طول این سالها نیز بارها و بارها همین نتیجه را به منصه ظهور رسانده است. 🔸اکران نوروز و بهار 1392 بار دیگر این نتیجه برای برخی دست‌اندرکاران این سینما که همچنان بر آزمودن آزموده‌های خطا اصرار ورزیده‌اند، موکد گرداند که تماشاگر و مخاطب سینمای ایران از فیلمفارسی و سینمای شبه روشنفکری‌گریزان بوده و هست و در واقع همین دو عامل (همان عواملی که سینمای پیش از انقلاب را ورشکسته کردند) موجب برخورد مردم ایران در جریان روزهای انقلاب با سینماها در کنار بانک‌ها و مشروب فروشی‌ها به عنوان مراکز فساد شدند و بعد از انقلاب نیز موجب‌گریز تماشاگر از سالن‌های سینما گشتند. 🔸به سیاق این سال‌ها بازهم در اکران نوروز و بهار سال 1392 برخی فیلم‌ها به طور مشخص همان وجوه بارز فیلمفارسی از یک‌سو و سینمای شبه روشنفکری را از دیگر سو نمایش دادند و از قضا همین فیلم‌ها، با کمترین استقبال تماشاگر و سینماروها مواجه شدند. 🔸اما واقعیت دیگری که اکران بهار 1392 بار دیگر مورد تأکید قرار داد، این بود که صرف تأکید بر آرای به اصطلاح مردمی در جشنواره فیلم فجر و کسب جایزه سیمرغ بلورین مردمی این جشنواره توسط یک فیلم نمی‌تواند ملاک کسب موفقیت آن فیلم در اکران عمومی باشد. 🔸به هرحال مخاطب جشنواره‌ای، مخاطب خاصی است که در شرایطی خاص به دیدن مجموعه فیلم‌هایی می‌رود که هم، آن شرایط خاص با موقعیت اکران عمومی یک فیلم متفاوت است و هم، سلیقه آن مخاطب که مشتری جشنواره‌ای یا جشنواره رو محسوب می‌شود با سلیقه عموم مردم فاصله دارد. 🔻قبلاً نیز این موضوع آزموده شده بود و مثلا سازندگان فیلمی همچون «فرش باد»، صرف‌نظر از قوت و ضعفش، علی‌رغم دریافت سیمرغ بلورین و کسب آرای مردمی، در اکران عمومی سال 1382 حتی برای درآمد چند صد هزارتومانی به آگهی و بیانیه و دعوت و خواهش و تمنا از تماشاگران برای دیدن فیلم متوسل شدند! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FFZ @Kayhan_online

مروری بر دیدگاه‌های هنری شهید سیدحسن نصرالله 🔰 هنر نصراللهی 👤 #آرش_فهیم 🔸یکی از اتفاقاتی که گویای شناخت ویژه نصرالله از عنصر «درام» است به پیشنهاد وی به یک گروه سینمایی برای تولید فیلم برمی‌گردد؛ فیلم «ابوزینب، راز پنهان» که به گفته سازندگانش، به پیشنهاد دبیرکلِ شهید حزب‌الله لبنان ساخته شد. فارغ از نتیجه این پروژه و کیفیت فیلم «ابوزینب»، اما محور و سوژه فیلم قابل تأمل است. 🔸حدود یک دهه قبل، شهید سیدحسن نصرالله در افتتاحیۀ یک محفل هنری با عنوان «انجمن فرهنگی و ادبی جبل عامل» در لبنان سخنرانی کرد(۱) و دیدگاه‌هایی را درباره هنر و ادب مقاومت مطرح کرد. 🔸بازخوانی نظرات سیدحسن نصرالله نشان می‌دهد که تصور و تعریف رهبر مقاومت لبنان از هنر متعهد، پیرو و نزدیک به تعریفی است که امامین انقلاب اسلامی ایران از هنر اصیل و مردمی داشته‌اند. اشاره شهید نصرالله در این سخنرانی، بیشتر به شعر و ادبیات است اما می‌توان دیدگاه او را به تمام هنرها عمومیت بخشید. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FFa @Kayhan_online

حکایت سینماتوگراف ۲ 🔰 سینما ضربدر فیلمفارسی مساوی با صفر! 👤 #سعید_مستغاثی 🔸به نظر می‌آید برای اذهان واداده و حافظه‌های تخلیه شده باید مدام تکرار کرد که یکی از اهداف مبارزات مردم مسلمان و مقاصد انقلاب اسلامی، شاکله فرهنگی و هنری رژیم طاغوت بود که بخش مهمی از آن در سینمای آن روزگار تبلور یافته بود. 🔸اذعان به ابتذال حاکم بر سینمای پیش از انقلاب تقریبا در کمتر نوشته و نقد و سخن درباره آن سینما چه پیش و چه بعد از انقلاب ابراز نشده و واژه فیلمفارسی همواره برای سخیف‌ترین آثار آن سینما به کار گرفته شد. 🔻شگفتا که شبه روشنفکران و جماعت به اصطلاح اصلاح‌طلب که زمانی خود را چپ می‌پنداشتند و ژست‌های چپ‌گرایانه به خود می‌گرفتند و پز روشنفکری خود را بر همین ژست‌ها بنا کرده بودند، دیگر مدتهاست به اصطلاح شرمگین و پشیمان، شیفته سرمایه‌داری و آمریکا و ‌هالیوود و اسکار و هرآنچه که در واقع از خصوصیات جبهه راست وابسته به نظر می‌آمد، شده‌اند اما طرفه آنکه هنوز خود را چپ می‌دانند! 🔸خیل آثار موسوم به فیلمفارسی، از اواسط دهه ۷۰ سینماها و شبکه‌های خانگی و متاسفانه رسانه ملی ما را هم فراگرفت و کار به جایی رسید که کارگردانان برای ساخت فیلم‌هایی تقلیدی نعل به نعل از فیلمفارسی‌های دوران طاغوت و حتی استفاده از نام آنها، بر یکدیگر سبقت گرفتند و به آن افتخار کردند! 🔸اما پرداختن سؤال برانگیز رسانه ملی به چنین موضوعی (حداقل در دو برنامه شبکه ۳ یعنی «هفت» و «ویتامین ۳» که بنده فرصت دیدنش را در آبان ماه ۱۳۹۲ داشتم) آن هم با لحن خوش آمد گویی و تبریک و تهنیت! و بدون هیچ‌گونه نقد و تحلیل و روشنگری، در واقع خدشه دار کردن حرمت این رسانه مردمی بود. انتظار می‌رفت رسانه‌ای که از بیت‌المال هزینه می‌کند و مدعی دانشگاه انقلاب اسلامی است، با نقد و بررسی صحیح، چنین موضوعی را انعکاس می‌داد تا لااقل پاسخی باشد برای نسل امروز که متاسفانه به یمن تسامح و کم کاری‌های امثال این رسانه‌ها، هیچ پس زمینه یا ایده روشن و تحلیلی درست از دوران پیش از انقلاب و سینمایش ندارد! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FKo @Kayhan_online

🔰 هانیکو و تحمیل مدرنیته به جامعه سنتی 👤 #منصور_مهدوی 🔸بازپخش سریال داستان زندگی (هانیکو) از تلویزیون، خاطرات دهه 1370 را برای بسیاری از مردم جامعه ما زنده کرد. این سریال پرطرفدار در عین سرگرم کردن مخاطب، مسائل زیادی را وارد زندگی او کرده و بستر پذیرش آنها را فراهم می‌کند. 🔸محتوای سریال حاکی از یک مهندسی حساب شده است. هدف اصلی سریال «هانیکو» بسترسازی برای گذار جامعه سنتی ژاپن به جامعه مدرن است. در این میان سریال می‌توانست روایتگری صادق از جامعه سنتی باشد ولی برای رسیدن به هدف خود که مدرن سازی جامعه است، از ارائه تصویر طراحی شده جامعه سنتی فروگذار نکرده است. 🔸سرکوب زبان ملی (ژاپنی) بخش مهمی از این سریال است؛ سه دانش‌آموز دبیرستان به صورت کتبی از خانم ویلسون (مدیر آمریکایی دبیرستان) درخواست می‌کنند تا ساعات تدریس ژاپنی را نسبت به زبان آمریکایی بیشتر کند. مدیر دبیرستان با خشونت تمام آنها را اخراج می‌کند. 🔸کارگردان به نحو زیرکانه‌ای دنیای جدید را از آن کاشیرو می‌داند و جایی برای افراد سنتی قائل نیست و آنها را از چرخۀ جامعه کنار می‌گذارد. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FKp @Kayhan_online

یادکردی از مجموعه تلویزیونی قصه‌های مجید به مناسبت بازپخش 🔰 رؤیای گرم آن سال‌های سرد 👤 #محدثه_میرحسینی 🔸قصه‌های مجید، خاطره‌ ماندگار نسلی است که زندگی را با رنج و صبر و امید و ایمان تاب آوردند. و دستاوردی از قلم رنجه‌ ارزشمند هوشنگ مرادی کرمانی و سینماورزی زیبایی شناسانه‌ کیومرث پوراحمد. مجموعه‌ای که هم به جهت فنی و هم هویت بصری و هم مضامین انسانی‌اش، اثری مانا و شوق برانگیز و خاطره‌انگیز شد و ماند. 🔸در قصه‌های مجید، ما با «انسان» و «ایران» رو‌به‌روییم و با حکایت «رنج» و «زیبایی نگاه». و به همین دلیل است که این مجموعه، با همه‌ آن قصه‌های پرغصه، اصلا آدم‌هایش را حقیر نمی‌داند و بزرگ می‌دارد. 🔸آری؛ در درد و رنج هم می‌توان بزرگ بود و بزرگوارانه قد کشید. آنگونه که مجید و قصه‌هایش. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FNt @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - حکایت سینماتوگراف ۲ 🔰 ۹ از ۳۰ - بخش هفتاد و شش 👤 #سعید_مستغاثی 🔸نوشتن درباره هر ۳۰ فیلم بخش مسابقه اصلی جشنواره سی دوم فیلم فجر، به دلیل ضعف مفرط ساختاری اغلب آنها و سخن گفتن درباره محتوای آنها، به نظر می‌آید عبث و بیهوده باشد. چراکه برای تحلیل و نقد و بررسی هر اثر سینمایی، اولین شرط آن است که آن اثر، عناصر بیانی و استانداردهای سینمایی را دارا باشد و سپس به نقد آن پرداخت. 🔻وگرنه آثاری که به لحاظ ساختاری اساسا سینما و فیلم سینمایی به شمار نمی‌آیند یعنی در واقع زیر خط استاندارد سینمایی هستند، چه جای نقد و بررسی حتی محتوایی دارند! این همان واقعیتی است که در مورد اغلب فیلم‌های سی و دومین جشنواره فیلم فجر صدق می‌کرد. 🔸با پایان جشنواره سی و دوم فیلم فجر، جوایز و سیمرغ‌ها تقسیم شد که جوایز اصلی مانند بهترین فیلم و کارگردانی و فیلمنامه و فیلمبرداری و موسیقی متن به فیلم‌های «رستاخیز» و «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» رسید و البته این جوایز مانند همه مراسم و جوایز مشابه به هر حال مخالفان و موافقانی داشت که شاید بتوان اغلب این مخالفت‌ها و موافقت‌ها را ورای استانداردها و اصول سینما و هنر، به سلیقه و علاقه مرتبط دانست. اما برخی انتخاب‌ها و گزینش‌ها یا بهتر بگوییم عدم گزینش‌ها‌، به دور از هر گونه سلیقه‌ای بسیار سؤال برانگیز و بعضا حیرت آور به نظر رسید و هر ناظر بیطرف و آگاه را به سوی دلائل به اصطلاح فرامتنی رهنمون می‌کرد. 🔸مثلا علی‌رغم نامزدی فیلم «چ» ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا در ۸ رشته و دریافت ۵ جایزه، اما هیچ جایزه و سیمرغی در دستان ابراهیم حاتمی‌کیا (به عنوان اصلی‌ترین پدیدآورنده فیلم یعنی کارگردان و نویسنده) قرار نگرفت و حتی سیمرغ جایزه ملی که بایستی به تهیه‌کننده فیلم اعطا گردد به سرمایه‌گذار یعنی بنیاد سینمایی فارابی و مدیر آن تعلق گرفت! 🔸آیا برخی ابعاد محتوای فیلم»چ»به مذاق هیئت داوران و مسئولین جشنواره خوش نیامد و مثلا تند روی وافراط‌گرایی محسوب شد؟ مثلا تاکید مثبت بر کاراکتر شهید اصغر وصالی و قاطعیت و شجاعت و سلحشوری‌اش که به هیچ وجه مذاکره با دشمن و سخن از سازش و تسلیم را ولو به قیمت نجات جان محاصره شدگان، بر نمی‌تابید و آن را خیانت به خون شهداء می‌دانست و همین کاراکتر بود که سرانجام پیام رهایی بخش امام را آورد و گفت که «خمینی عصایش را بلند کرد». 🔻آیا مدیران جشنواره، اینکه شهید چمران فیلم «چ» در طول فیلم از چمران بازرگان به چمران خمینی گذار می‌کرد را مغایر با تدبیر و اعتدال به حساب آورده و آن را موجب دلخوری برخی افراد به اصطلاح ملی گرا دانستند؟! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FNs @Kayhan_online

نگاهی به فیلم «آخر شب با شیطان» 🔰 وقتی با شیاطین دنبال‌کننده می‌گرفتند! 👤 #فاطمه_قاسم_آبادی 🔸داستان فیلم «آخر شب با شیطان»، در مورد مردی به نام «جک دلروی» است که یک مجری جاه طلب تلویزیونی در دهه 70 میلادی است. او برنامه موفقی به نام «جغدهای شب» را در یک شبکه تلویزیونی آمریکایی، روی آنتن دارد. 🔻بعد از فوت همسر جک، او تصمیم می‌گیرد افت ریتینگ برنامه را با یک برنامه ویژه در شب‌هالووین جبران کند و در همین راستا، با خانم دکتری به نام «جون راس میچل» که در ضمن با او رابطه هم دارد، قرار می‌گذارد که با آوردن دختر بچه‌ای به برنامه‌اش که از مراسمی شیطانی زنده مانده و تحت نظر دکتر میچل در حال درمان است، برنامه‌اش را از حذف شدن نجات بدهد اما هیچ چیز آن‌طور که قرار بوده پیش نمی‌رود و با احضار موجود شیطانی، همه چیز به‌هم میریزد.... 🔸شاید مهم‌ترین ایراد فیلم در پایان کلیشه‌ای‌اش باشد که تکرار شیطان پیروز را تداعی می‌کند و به صورت کاملا سنبل شده، همه چیز را با نابودی همه شخصیت‌ها منهای مجری برنامه توسط شیطان(که قراردادش هنوز ادامه دارد) تمام می‌کند. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FNr @Kayhan_online

به بهانه پایان پخش سریال «طوبی» 🔰 دختری که قهرمان شد 🔸اگرچه «طوبی» شخصیت اصلی این ماجرا به عنوان دختری مبارز و مقاوم در این مجموعه درخشیده و در قامت یک قهرمان ظاهر شد. اما این فقط اصل قصه ماجرای «طوبی» نبود چراکه عوامل تولید مجموعه تلویزیونی «طوبی» فراتر از این موضوع در اندیشه تبیین اعتقاداتی بودند که در قلب تک تک شیعیان و مسلمانان جهان جای دارد و آن هم ابراز ارادت به مردی بزرگ و آزاده از سلاله پاک پیامبر عظیم‌الشأن اسلام یعنی سیدالشهدا حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام. در واقع «طوبی» در پی احیای ارزش‌های اسلامی و باورهای دینی بود. در مسیر روایت داستان این مجموعه هم شاهد بودیم که ظلم به هیج وجه پایدار نیست و نابود خواهد شد. 🔸به نوعی در مجموعه «طوبی» تصویری از یک بانوی فداکار ایرانی که در مسیر زندگی پر فراز و نشیب خود علیه ظلم و ستم مبارزه کرد روایت شده است که در نوع خود کم نظیر است. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FSL @Kayhan_online

به بهانه پایان پخش سریال «طوبی» 🔰 دختری که قهرمان شد 🔸اگرچه «طوبی» شخصیت اصلی این ماجرا به عنوان دختری مبارز و مقاوم در این مجموعه درخشیده و در قامت یک قهرمان ظاهر شد. اما این فقط اصل قصه ماجرای «طوبی» نبود چراکه عوامل تولید مجموعه تلویزیونی «طوبی» فراتر از این موضوع در اندیشه تبیین اعتقاداتی بودند که در قلب تک تک شیعیان و مسلمانان جهان جای دارد و آن هم ابراز ارادت به مردی بزرگ و آزاده از سلاله پاک پیامبر عظیم‌الشأن اسلام یعنی سیدالشهدا حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام. در واقع «طوبی» در پی احیای ارزش‌های اسلامی و باورهای دینی بود. در مسیر روایت داستان این مجموعه هم شاهد بودیم که ظلم به هیج وجه پایدار نیست و نابود خواهد شد. 🔸به نوعی در مجموعه «طوبی» تصویری از یک بانوی فداکار ایرانی که در مسیر زندگی پر فراز و نشیب خود علیه ظلم و ستم مبارزه کرد روایت شده است که در نوع خود کم نظیر است. #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FSL @Kayhan_online

واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب / حکایت سینماتوگراف 2 🔰 حمایت دولت از جشنواره فیلم‌های توقیفی 👤 #سعید_مستغاثی 🔸در 30 اردیبهشت سال 1393 کنفرانسی مطبوعاتی در خانه سینما با حضور فرهاد توحیدی، شهرام مکری (فیلمساز) و سیامک پورشریف (مقیم آلمان) به عنوان رئیس هیئت‌مدیره نخستین فستیوال فیلم‌های ایرانی در شهر کلن آلمان برگزار شد که در آن کنفرانس مطبوعاتی اعلام گردید فستیوالی با موضوع فیلم‌های ایرانی (داستانی و مستند) در آلمان برگزار خواهد شد و این فستیوال در سال‌های آینده نیز ادامه می‌یابد. 🔸وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم نیز همواره در گزارش‌های سالانه و آمار و ارقام خود، حمایت‌های مالی و تأمین هزینه‌های برگزاری فستیوال‌ها و جشنواره‌ها و هفته‌های فیلم ایرانی در خارج کشور و همچنین اعزام سینماگران و فیلم‌هایشان به جشنواره‌های بین‌المللی را از جمله افتخارات خویش به حساب آوردند. 🔸در روزهای اول مه تا اول ژوئن 2014 برابر با هشتم خرداد تا 11 خرداد 1393 اولین جشنواره سینمای ایران در آلمان با حضور فرهاد توحیدی رئیس هیئت‌مدیره و سخنگوی خانه سینما در شهر کلن آلمان برگزار شد. علاوه ‌بر سازمان سینمایی، وزارت امورخارجه نیز از جمله حامیان جشنواره مذکور بود که فرهاد توحیدی در مصاحبه‌اش با وب سایت «بی‌بی‌سی فارسی» به تاریخ 13 خرداد 1393‌، صریحاً به آن اشاره کرد. 🔻فیلم‌های انتخاب شده برای جشنواره فوق که براساس سیاست‌های دفترچه سازمان سینمایی قاعدتاً بایستی با نظارت شورای راهبردی امور بین‌الملل سینمای ایران انتخاب می‌شدند، غالباً از آثار سیاه‌نما و شبه روشنفکری و مغایر با ارزش‌های دینی و ملی مردم انتخاب شده بودند که بعضاً از سوی خود اداره کل نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی دارای پروانه نمایش نبودند مانند فیلم‌های «مهمونی کامی» ساخته علی احمدزاده و «پرویز» از مجید برزگر (که در آن زمان پروانه نمایشش موکول به برخی اصلاحات شده بود). 🔸دومین دوره فستیوال فیلم‌های ایرانی در کلن در اردیبهشت 1394 برگزار شد که بازهم مجموعه‌ای از فیلم‌های سیاه‌نمای ایرانی مانند «اعترافات یک ذهن خطرناک» و «اسب حیوان نجیبی است» و همچنین فیلم‌های توقیفی مانند «مادر قلب اتمی» ساخته علی احمدزاده و «وقت داریم حالا» ساخته عبدالرضا کاهانی در آن حضور داشتند. 🔸فرهاد توحیدی در 13 خرداد 1393 گفت‌و‌گوی مفصلی با وب سایت بی‌بی‌سی فارسی انجام داد که در آن ضمن ابراز تأسف از ممنوع‌الکار شدن جعفر پناهی، ابراز امیدواری کرد فیلم‌های توقیفی دیگر نیز بتوانند در این فستیوال نمایش پیدا کنند. همچنین برخی وب سایت‌های خارجی مانند وب سایت رادیو صدای آلمان (دویچه وله) در همان زمان گزارش‌های مبسوطی درباره این فستیوال منتشر ساخته و از برگزاری آن حمایت کردند. 🔸قابل ذکر اینکه بسیاری فیلم‌های توقیفی یا فاقد پروانه نمایش اداره کل نظارت و ارزشیابی وزارت ارشاد، توسط همین شورای راهبردی امور بین‌الملل سینمای ایران در جشنواره‌های مختلف خارجی اکران شد و چهره بسیار چرک و کدری از جامعه ایرانی برای مخاطب ایرانی به نمایش گذارد. از جمله می‌توان به فیلم «خانه دختر» ساخته شهرام شاه حسینی اشاره کرد که وزیر سابق ارشاد علی‌رغم همه تسامح و تساهلش، آن را شخصاً و خارج از روند قانونی توقیف کرد. اما فیلم از طریق معاونت بین‌الملل سازمان سینمایی در برخی جشنواره‌ها مانند فستیوال توکیو و جشنواره استرالیا شرکت داشت! یعنی فیلم ایرانی که دیدنش برای مردم ایران ممنوع بود برای خارجی‌ها آزاد بوده و نمایش داده شد!! #تصویر_روز https://kayhan.ir/001FSK @Kayhan_online