eitaa logo
کتاب خوب📚
5.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
206 ویدیو
32 فایل
📚مجموعه کتاب هایی که دوست شان داریم 🔔این کانال زیر نظر مستقیم دکتر وحید یامین پور اداره می شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از وحید یامین پور
مسیحیت، بشر را در تشویش همیشگی خروج از گناه می‌شناسد. اضطرابی دائمی برای رها شدن از فلاکتی که بودن در این دنیا ایجاد کرده است. مسیح آمده تا گناه بشر را به دوش بکشد و او را مشمول لطف الهی کند. همین احساس غربت انسان در این خانه‌ی گذرا -که وطن نیست- خود نشانه‌ای از لطف و کشش خداست. به تعبیر سنت آگوستین نخستین فیلسوف و متکلم بزرگ مسیحی، انسان فقط در شهر خدا آرام می‌گیرد. شهری که قرارگاه انسان کامل -مسیح- است. اگر انسان درکی از حقایق متعالی ندارد نشان آن است که عقل او از نور اشراقی بی‌بهره است بنابراین باید "ایمان بیاوری تا بفهمی." میلاد حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام و سال نو میلادی مبارک 🌲 🆔️ @yaminpour
هدایت شده از وحید یامین پور
دعا، فقط آن جملاتی نیست که بر زبان می‌آوریم. دعا، صدای پنهان در جان ماست. میل و خواست مخفی که گاهی خودمان هم آنرا به خوبی نمی‌شنویم. خداوند "سمیع" و بلکه "اسمع السامعین" است. اصل دعا همان اشتیاق و فریاد ناگفته‌ی پنهان در جان‌هاست که خدا آنها را می‌شنود. شاید تقدیر ما را همان‌ها رقم بزند. گاهی از بین هزار نام خدا در جوشن کبیر یا صد فقره از مناجات ابوحمزه با یکی از آنها گره می‌خوریم و خود را در کنار آن اسم یا دعا حاضر می‌بینیم. اینجا همان جایی است که دعای مخفی جان‌ها ظهور می‌کند. اغلب، آنچه بر زبان می‌آوریم لقلقه‌ایست بیگانه با حقیقتی که در جان پنهان کرده‌ایم. هر قدر این بیگانگی کمتر باشد، به حقیقت دعا و استجابت نزدیکتریم. ادعیه‌ای که از اهل بیت علیهم‌السلام به ما رسیده‌اند شاید کمکی است به وجود لال ما تا زبان باز کند؛ تا آنچه در چاه جان پنهان دارد، بالا بکشد و به گوش خودش بشنود و آن‌گاه در نقطه گفتگو با خدا قرار گیرد. و این همانا استجابت است.
هدایت شده از وحید یامین پور
انسانیت راستین انسان این است که در فراسوی هیاهوی زندگی و قیل‌وقال روزگار، گوشی شنوا به پیامی داشته باشد که روی بال خاطره‌ی ازلی می‌شکفد. تذکرِ خاطره‌ی ازلی در حکم دارویی است معجزه‌آسا که بیماری قلب(فی قلوبهم مرض) را درمان می‌بخشد و این بیماری همانا "نسیان" است... اذکروا الله ذکراً کثیراً 📚 کتاب بت‌های ذهنی و خاطره‌ی ازلی/ داریوش شایگان ➕️ @yaminpour
♨️ هنوز کسانی پیدا میشن که ساعتها بنشینن و کتابهای ۱۰۰۰ صفحه ای و حجیم‌تر بخونن؟ آیا از اون موقع که همه ساعت مچی دارند و ده‌ها اپلیکیشن و ابزار برنامه‌ریزی و متدهای موفقیت فراگیر شده تا انسان بر وقت و زمان غلبه کنه ، بیشتر مبتلا به کمبود وقت، بی‌حوصلگی و "عجله" نشده؟ هر شبانه‌روز ۲۴ ساعته ولی در دل هر ثانیه، زمانهای دیگری پنهان شده که با اسراری میشه قفلش رو باز کرد و سعه‌ی وقت رو ایجاد کرد. بشر جدید با اراده‌ی بر غلبه بر زمین و زمان، تمام کلیدهای باز کردن این قفل‌ها رو از دست داده. مفهوم "برکت" از زمین و زمان رخت بربسته. @yadegarii
♨️ اگر اندیشه مرگ نباشد و زندگی تا بی‌نهایت ممتد فرض شود، آنگاه هیچ درکی از مسئولیت، اولویت و فوریت در زندگی نخواهد بود. ابوسعید ابوالخیر را پرسیدند از تفسیر این خبر که: "تفکّر ساعة خيرٌ من عبادة سنة". شیخ ما گفت: "یک ساعت اندیشه از نیستی خویش بهتر از یک سال عبادت به اندیشه‌ی هستی خویش." وجدان و خودِ اصیل انسانی تا زمانی‌که گم‌گشته در اهواء‌ و ورّاجی‌ها و بوالفضولی‌های همگانیِ خیابانی است، از ما پنهان است. فقط آن‌گاه که دلشوره‌ی مرگ رخ می‌دهد و انسان مرگ را نه مرگ دیگری بلکه مرگ خود می‌بیند یا با یک مرگ ناگهانی بزرگ غیرمنتظره مواجه می‌شود، در آستانه‌ی افشاشدگی خود قرار می‌گیرد. بیرون از افشاگری مرگ، همه‌ی فهم‌ها منفعلانه و دروغین است و آنچنانکه آوینی در "آخرین دوران رنج" می‌گوید، نظم و انضباط نهیلیستی در متن روزمرگی اختیار و آگاهی انسان را می‌رباید و خفه می‌کند. راز اینکه هنر و شعر در همسايگی رنج و دلشوره‌ی مرگ متولد می‌شود همین آگاهی حقیقی و بی‌پرده از خویش و هستی است. @yadegarii
♨️ "خواستن"، توانستن است. این ضرب‌المثل پرتکرار را چگونه می‌فهمیم؟ "خواستن" را اراده خودبنیاد می‌فهمیم. بنابراین یعنی اراده کن آنوقت توانایی انجامش را خواهی یافت. حالا به معنای حقیقی "خواستن" توجه کنید. خواستن یعنی طلب و تمنّا. توانایی حقیقی(خصوصا در امور معنوی) آنگاه رو می‌آورد که در جان ما طلب و تمنّای حقیقی طلوع کند. اراده و عزم در خلاء و به خودی خود متولد نمی‌شود. اراده همواره "اراده برای..." است. اراده برای کاری و به هدفی طلوع می‌کند و منشاء کار و اثر می‌شود و این مسبوق به یک طلب و تمناست. ما باید "بخواهیم" یعنی در موضع طلب و تشنگی حقیقی قرار بگیریم. آب کم جو تشنگی آور بدست تا بجوشد آبت از بالا و پست تشنگی با اراده‌های غرورآمیز متکی به نفس بدست نمی‌آید. از طرفی تشنگی و تمنا همان اجابت است. از اینجاست که مولوی تشنگی را با جوشش آب پیوند زده است... فرق بین آن اراده خود بنیاد با طلب تشنگی همان فرق بین روانشناسی زرد و تکنیکهای کسب موفقیت است با عرفان. @yadegarii