♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد علوی بروجردی
🔻بیایید دستبهعصا #احساس_تکلیف کنیم!
(مواردی که خیلی زود به احساس تکلیف منجر شد و جا داشت بیشتر در آنها تأمل شود)
خوب است از اینجا شروع کنیم:
🔸تشکلی بزرگ از اساتید حوزه علمیه تاسیس کنیم و در عرض #جامعه_مدرسین و تضعیف این نهاد مهم و اساسی، احساس تکلیف کنیم.
🔸 تقسیمیها و واریزهایی برای اساتید سطوح عالی، آنهم با ضمیمه ی پیامکِ #نام_واریزکننده هم لابد خودش نوعی احساس دَین و تکلیف شرعیست.
🔸بعدش هم مصاحبه کنیم که :
ما در مجموعه #نشست_اساتید این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و #پیرمردها که الان هستند، از نشست اساتید، یک #رساله هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این #رویه_حوزوی عمل کردیم.
نمیدانیم چه میشود که دیگر ضرورت احترام به پیرمردها عن تفقهٍ و با احساس تکلیف (!) از بین میرود و ناگهان رویه حوزوی #نسخ میشود و رسالهای چاپ و منتشر میشود.
🔸در همان گیر و دار همان فرد صاحب رساله کاملا بر خلاف سیره علمای سلف و مقدسین حوزه که اصل را بر #مرجعیت_گریزی میگذاشتند، مصاحبه میکند که :
«مرجعیت در شیعه آزاد است. یعنی هر کسی خودش را دارای صلاحیت میداند ورود پیدا میکند...»
حال آنکه اصالتهای حوزوی در تاریخ روحانیت شیعه، به گونهای دیگر بود.
مرجعیت گریزی، تلاش برای مطرح کردن دیگران بجای تمهید مقدمات مرجعیت شخصی، خط ممتد مرجعیت عامه و زعامت و رئاست دینیه در ادوار مختلفه، ظرفیت نقد پذیری و تلاش برای جبران، حفظ اقتدار مرجعیت شیعه با پرهیز از تشتت و انشقاق، پرهیز از هر نوع تزاحم راهبردی با فقیه حاکم و زعیم و حتی مرجع عام شیعه، برخی از این اصالت هاست.
🔸 از هیئتها و سبکهای #غیرمتعارف عزاداری که #مسجد_اعظم قم به راه افتاده هم که بگذریم. برهنگی در عزاداری در شبستان اصلی (در ایام قبل از کرونا) و دعوت از برخی مداحان بنام با جهتگیریهای خاص، همه و همه نوعی احساس تکلیف شرعیست.
اصلا همان سبکهای زننده برخی از این مداحان در مسجدی که تولیت آن را بر عهده داریم هم، احساس تکلیف است.
(ایجاد طرفدارانی از قشر هیئتی هم همینطور)
🔸 رفته رفته با آزادی بیشتری آراء شاذی را فریاد میزنیم. مثلا مجددا شبهات مربوط به #کتابسوزی مسلمانان و حمله به ایران را مطرح کنیم. همان مواردی که سالهای سال است در کتب مختلف از جمله «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری پاسخ داده شده.
🔸در این میان رسانههای بیگانه همچون #رادیو_فردا تعریف و تمجیدهای خوبی همچون «فقیه روشناندیش» و «تحت فشار و مضیقه حکومت» از ما داشته باشد و چپ گراهای داخلی هم مدام موضعگیریهایمان را تیتر کنند و سخنانمان خوراک پستهای فضای مجازیِ این جماعت باشد.
اما دریغ از سخنی علیه این رسانهچیهای دروغگو و ضد اسلام.
🔹حالا این سیر به نفی کامل اقتصاد اسلامی رسیده.
مقابل دوربین یک نشریه نئولیبرال نشسته و سخنمان این باشد که #اقتصاد_اسلامی_نداریم، تا فرمایشاتمان دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما.
✅ پ.ن: حوزه مقدسه شیعی یک نهاد #تهذیب_محور است که تربیت انسانهای #تکلیف_مدار از بزرگترین کارکردهای آن است اما از یاد نبریم که در تشخیص وظیفه برای پذیرش مسئولیت های خطیر چون مرجعیت، همواره با وسواس و احتیاطی عجیب قرین بوده است. لذا بزرگان شیعه اولا خود را از معرض ریاست دینیه دور نگه می داشتند، ثانیا بدون تعاضد قرائن و حجج متکثره، هرگز به تکلیف نمی رسیدند! جدا از موارد صرف #احساس تکلیف برای ورود به عرصه مرجعیت منطق ندارد و منطبق با سیره بزرگان تشیع نیست.
@bahaneee
♨️اخبار داغ روحانیت
♨️ @khabarehowzeh
♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد علوی بروجردی
🔻بیایید دستبهعصا #احساس_تکلیف کنیم!
(مواردی که خیلی زود به احساس تکلیف منجر شد و جا داشت بیشتر در آنها تأمل شود)
خوب است از اینجا شروع کنیم:
🔸تشکلی بزرگ از اساتید حوزه علمیه تاسیس کنیم و در عرض #جامعه_مدرسین و تضعیف این نهاد مهم و اساسی، احساس تکلیف کنیم.
🔸 تقسیمیها و واریزهایی برای اساتید سطوح عالی، آنهم با ضمیمه ی پیامکِ #نام_واریزکننده هم لابد خودش نوعی احساس دَین و تکلیف شرعیست.
🔸بعدش هم مصاحبه کنیم که :
ما در مجموعه #نشست_اساتید این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و #پیرمردها که الان هستند، از نشست اساتید، یک #رساله هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این #رویه_حوزوی عمل کردیم.
نمیدانیم چه میشود که دیگر ضرورت احترام به پیرمردها عن تفقهٍ و با احساس تکلیف (!) از بین میرود و ناگهان رویه حوزوی #نسخ میشود و رسالهای چاپ و منتشر میشود.
🔸در همان گیر و دار همان فرد صاحب رساله کاملا بر خلاف سیره علمای سلف و مقدسین حوزه که اصل را بر #مرجعیت_گریزی میگذاشتند، مصاحبه میکند که :
«مرجعیت در شیعه آزاد است. یعنی هر کسی خودش را دارای صلاحیت میداند ورود پیدا میکند...»
حال آنکه اصالتهای حوزوی در تاریخ روحانیت شیعه، به گونهای دیگر بود.
مرجعیت گریزی، تلاش برای مطرح کردن دیگران بجای تمهید مقدمات مرجعیت شخصی، خط ممتد مرجعیت عامه و زعامت و رئاست دینیه در ادوار مختلفه، ظرفیت نقد پذیری و تلاش برای جبران، حفظ اقتدار مرجعیت شیعه با پرهیز از تشتت و انشقاق، پرهیز از هر نوع تزاحم راهبردی با فقیه حاکم و زعیم و حتی مرجع عام شیعه، برخی از این اصالت هاست.
🔸 از هیئتها و سبکهای #غیرمتعارف عزاداری که #مسجد_اعظم قم به راه افتاده هم که بگذریم. برهنگی در عزاداری در شبستان اصلی (در ایام قبل از کرونا) و دعوت از برخی مداحان بنام با جهتگیریهای خاص، همه و همه نوعی احساس تکلیف شرعیست.
اصلا همان سبکهای زننده برخی از این مداحان در مسجدی که تولیت آن را بر عهده داریم هم، احساس تکلیف است.
(ایجاد طرفدارانی از قشر هیئتی هم همینطور)
🔸 رفته رفته با آزادی بیشتری آراء شاذی را فریاد میزنیم. مثلا مجددا شبهات مربوط به #کتابسوزی مسلمانان و حمله به ایران را مطرح کنیم. همان مواردی که سالهای سال است در کتب مختلف از جمله «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری پاسخ داده شده.
🔸در این میان رسانههای بیگانه همچون #رادیو_فردا تعریف و تمجیدهای خوبی همچون «فقیه روشناندیش» و «تحت فشار و مضیقه حکومت» از ما داشته باشد و چپ گراهای داخلی هم مدام موضعگیریهایمان را تیتر کنند و سخنانمان خوراک پستهای فضای مجازیِ این جماعت باشد.
اما دریغ از سخنی علیه این رسانهچیهای دروغگو و ضد اسلام.
🔹حالا این سیر به نفی کامل اقتصاد اسلامی رسیده.
مقابل دوربین یک نشریه نئولیبرال نشسته و سخنمان این باشد که #اقتصاد_اسلامی_نداریم، تا فرمایشاتمان دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما.
✅ پ.ن: حوزه مقدسه شیعی یک نهاد #تهذیب_محور است که تربیت انسانهای #تکلیف_مدار از بزرگترین کارکردهای آن است اما از یاد نبریم که در تشخیص وظیفه برای پذیرش مسئولیت های خطیر چون مرجعیت، همواره با وسواس و احتیاطی عجیب قرین بوده است. لذا بزرگان شیعه اولا خود را از معرض ریاست دینیه دور نگه می داشتند، ثانیا بدون تعاضد قرائن و حجج متکثره، هرگز به تکلیف نمی رسیدند! جدا از موارد صرف #احساس تکلیف برای ورود به عرصه مرجعیت منطق ندارد و منطبق با سیره بزرگان تشیع نیست.
@bahaneee
♨️اخبار داغ روحانیت
♨️ @khabarehowzeh