♨️نقدهای کانال مناهج بر #نشست_اساتید ۱
کانال مناهج با باز کردن یک پرونده مستقل در این باب به نقد #نشست_اساتید از زوایای مختلف پرداخت
از جمله این نقدها می توان به متن های زیر اشاره کرد
🔻🔻🔻
🔻 پیش از این آقای علوی گفته بودند:
ما در مجموعه نشست اساتید این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و #پیرمردها که الان هستند، از نشست اساتید، یک رساله هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این رویه حوزوی عمل کردیم.
📌 پ.ن:
دیگر احترام بزرگان لازم نیست؟
یا رویه متداول حوزوی نسخ شده است؟!
🔻🔻🔻
🔺 استاد هادوی تهرانی
🔸 اظهار تلویحی اعلمیت
🔸 اعلام مرجعیت
🔸 عدم انتشار رساله
📌 پ.ن: درست است که ظاهراً به احترام بزرگان، رساله منتشر نکردند؛ اما گویا آقایان مرجعیت خود را قطعی می‌دانند و دیگران را به تقلید از خود دعوت می‌کنند!!
🔻🔻🔻
🔺 شیخ محمدجواد فاضل
🔸 تقلیل از شرایط مشهور تقلید و عدم لزوم اعلمیت
🔸 اعلام مرجعیت
🔸 عدم انتشار رساله
🔻🔻🔻
🖋 علی مهدوی سردبیر مناهج نیز با یادداشت زیر خبر از پرونده جدید مناهج با عنوان سودای مرجعیت داد
🔹 بالاترین منصب دینی در جامعه، مرجعیت است. مرجعیت و زعامت شیعیان بخاطر جایگاه خاصی که دارد، طی قرون متمادی و از همان ابتدا دستخوش نفوذ دشمن، حرص بر ریاست‌طلبی و انواع آمال نفسانی بوده است؛ کما اینکه مراجع حقیقی نیز همیشه از مقام و منصب و موقعیت، فراری بوده‌اند. لذا این بیداری زعمای دین و بصیرت مردم بوده است که توانستند اعلم علما را بر کرسی ریاست دینی تشیع بنشانند و قوت و اقتدار مرجعیت را از هرگونه آسیب و ناهنجاری مصون نگه دارند.
🔹 اکنون با ورود شاگردان مراجع تراز اول به صحنه اعلام مرجعیت، سؤالات و ابهامات فراوانی پیش روست از جمله:
❓آینده مرجعیت چگونه خواهد بود؟
❓با تکثر مرجعیت، اقتدار و هیمنه‌ی مرجعیت رو به افول نمی‌گذارد؟
❓چرا در زمانه‌ای که هیچ اجازه اجتهادی امضا نمی‌شود، اعلام مرجعیت رو به فزونی گذاشته است؟
❓غیر از مراجع، دیگر مجتهدین نیز حق پاسخ به استفتاء و نشر استفتائات دارند؟
❓برای اعلام مرجعیت، ضابطه و سازوکاری لازم نیست؟
❓چرا تنها گزینه برخی حضرات، اعلام مرجعیت و تاسیس بیت است؟ اسلام امور بر زمین‌مانده دیگری ندارد؟
❓آیا در شرایط تقلید نباید بازنگری شود؟ روش برخورد با تزویرهای فرهنگ حاکم بر جهان، بصیرت سیاسی، بصیرت و دید اقتصادی و...
🔹 ششمین پرونده مناهج با عنوان #سودای_مرجعیت در نظر دارد به ابعاد جدیدی از این قضیه بپردازد.
🔚
♨️علی مهدوی همچنین در یادداشت دیگری در توجیه اینکه چرا فقط آقایان نشست اساتید مورد هجمه رسانه‌ها قرار گرفتند و دیگرانی که دارای سایت و استفتائات هستند چرا در حاشیه امن هستند؟!
نوشت
🔹 آنچه به نظر می‌رسد این است که در دو سطح باید به این مسأله پرداخت:
1️⃣ انحصار افتاء در سطح رساله‌های متداول
در ساحت کلی فقه و مسائلی چون مباحث کلی عبادات و معاملات، وقتی مراجع معظم تقلید ورود کرده‌اند و پاسخگوی سؤالات مردم هستند، دیگر لزومی ندارد مجتهدین هم به پاسخ استفتائات روی بیاورند؛ که اگر مجتهدی چنین کند، به معنای مقدمه‌چینی برای اعلام مرجعیت خواهد بود، هرچند در علن کتمان کنند. وگرنه چنین امری چه سودی خواهد داشت؛ جز تضعیف مرجعیت؟
2️⃣ عدم انحصار افتاء در مسائل تخصصی
امروز نظام اسلامی به شدت نیازمند ورود علمی مجتهدین به ساحات مختلف زندگی بشر است. از سبک زندگی، خانواده و تربیت گرفته تا معماری، هنر و مدیریت‌های خرد و کلان. از این حیث برای هیچ مرجعی امکان ورود تخصصی در تمامی ابعاد فقهی میسر نیست.
ضعف اصلی، امروز اینجاست که مجتهدین بسیاری باید در این مسائل احساس تکلیف کنند و بجای اختیار کردن کرسی مرجعیت، خود را وقف اسلام کنند. لذا اگر مجتهدی در فقه اقتصاد، فقه معماری، یا حتی فقه تربیت و خانواده ورود کند، به تألیف کتاب و تنظیم چارچوب‌های آن علم بپردازد و حتی به پاسخگویی استفتائات -البته در چارچوبی مشخص- در زمینه تخصصش بپردازد، نه تنها هیچ اشکالی ندارد، بلکه راهی برای برون رفت بسیاری از معضلات نظام اسلامی گشوده است.
در واقع مجتهدین، نظریه پردازان نظام اسلامی هستند که با حمایت و نظارت مراجع معظم تقلید، باعث تحقق حداکثری دین در جامعه خواهند شد.
@khabarehowzeh
♨️رسانه مستقل خبر حوزه
🔻🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3516137473Cc9d671e336
♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد علوی بروجردی
🔻بیایید دست‌به‌عصا #احساس_تکلیف کنیم!
(مواردی که خیلی زود به احساس تکلیف منجر شد و جا داشت بیشتر در آنها تأمل شود)
خوب است از اینجا شروع کنیم:
🔸تشکلی بزرگ از اساتید حوزه علمیه تاسیس کنیم و در عرض #جامعه_مدرسین و تضعیف این نهاد مهم و اساسی، احساس تکلیف کنیم.
🔸 تقسیمی‌ها و واریزهایی برای اساتید سطوح عالی، آن‌هم با ضمیمه ی پیامکِ #نام_واریزکننده هم لابد خودش نوعی احساس دَین و تکلیف شرعی‌ست.
🔸بعدش هم مصاحبه کنیم که :
ما در مجموعه #نشست_اساتید این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و #پیرمردها که الان هستند، از نشست اساتید، یک #رساله هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این #رویه_حوزوی عمل کردیم.
نمیدانیم چه می‌شود که دیگر ضرورت احترام به پیرمردها عن تفقهٍ و با احساس تکلیف (!) از بین میرود و ناگهان رویه حوزوی #نسخ می‌شود و رساله‌ای چاپ و منتشر می‌شود.
🔸در همان گیر و دار همان فرد صاحب رساله کاملا بر خلاف سیره علمای سلف و مقدسین حوزه که اصل را بر #مرجعیت_گریزی میگذاشتند، مصاحبه میکند که :
«مرجعیت در شیعه آزاد است. یعنی هر کسی خودش را دارای صلاحیت می‌داند ورود پیدا میکند...»
حال آنکه اصالتهای حوزوی در تاریخ روحانیت شیعه، به گونه‌ای دیگر بود.
مرجعیت گریزی، تلاش برای مطرح کردن دیگران بجای تمهید مقدمات مرجعیت شخصی، خط ممتد مرجعیت عامه و زعامت و رئاست دینیه در ادوار مختلفه، ظرفیت نقد پذیری و تلاش برای جبران، حفظ اقتدار مرجعیت شیعه با پرهیز از تشتت و انشقاق، پرهیز از هر نوع تزاحم راهبردی با فقیه حاکم و زعیم و حتی مرجع عام شیعه، برخی از این اصالت هاست.
🔸 از هیئت‌ها و سبکهای #غیرمتعارف عزاداری که #مسجد_اعظم قم به راه افتاده هم که بگذریم. برهنگی در عزاداری در شبستان اصلی (در ایام قبل از کرونا) و دعوت از برخی مداحان بنام با جهت‌گیری‌های خاص، همه و همه نوعی احساس تکلیف شرعی‌ست.
اصلا همان سبکهای زننده برخی از این مداحان در مسجدی که تولیت آن را بر عهده داریم هم، احساس تکلیف است.
(ایجاد طرفدارانی از قشر هیئتی هم همینطور)
🔸 رفته رفته با آزادی بیشتری آراء شاذی را فریاد میزنیم. مثلا مجددا شبهات مربوط به #کتاب‌سوزی مسلمانان و حمله به ایران را مطرح کنیم. همان مواردی که سالهای سال است در کتب مختلف از جمله «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری پاسخ داده شده.
🔸در این میان رسانه‌های بیگانه همچون #رادیو_فردا تعریف و تمجیدهای خوبی همچون «فقیه روشن‌اندیش» و «تحت فشار و مضیقه حکومت» از ما داشته باشد و چپ گراهای داخلی هم مدام موضع‌گیریهایمان را تیتر کنند و سخنان‌مان خوراک پستهای فضای مجازیِ این جماعت باشد.
اما دریغ از سخنی علیه این رسانه‌چی‌های دروغگو و ضد اسلام.
🔹حالا این سیر به نفی کامل اقتصاد اسلامی رسیده.
مقابل دوربین یک نشریه نئولیبرال نشسته و سخنمان این باشد که #اقتصاد_اسلامی_نداریم، تا فرمایشاتمان دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما.
✅ پ.ن: حوزه مقدسه شیعی یک نهاد #تهذیب_محور است که تربیت انسان‌های #تکلیف_مدار از بزرگترین کارکردهای آن است اما از یاد نبریم که در تشخیص وظیفه برای پذیرش مسئولیت های خطیر چون مرجعیت، همواره با وسواس و احتیاطی عجیب قرین بوده است. لذا بزرگان شیعه اولا خود را از معرض ریاست دینیه دور نگه می داشتند، ثانیا بدون تعاضد قرائن و حجج متکثره، هرگز به تکلیف نمی رسیدند! جدا از موارد صرف #احساس تکلیف برای ورود به عرصه مرجعیت منطق ندارد و منطبق با سیره بزرگان تشیع نیست.
@bahaneee
♨️اخبار داغ روحانیت
♨️ @khabarehowzeh
♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد علوی بروجردی
🔻بیایید دست‌به‌عصا #احساس_تکلیف کنیم!
(مواردی که خیلی زود به احساس تکلیف منجر شد و جا داشت بیشتر در آنها تأمل شود)
خوب است از اینجا شروع کنیم:
🔸تشکلی بزرگ از اساتید حوزه علمیه تاسیس کنیم و در عرض #جامعه_مدرسین و تضعیف این نهاد مهم و اساسی، احساس تکلیف کنیم.
🔸 تقسیمی‌ها و واریزهایی برای اساتید سطوح عالی، آن‌هم با ضمیمه ی پیامکِ #نام_واریزکننده هم لابد خودش نوعی احساس دَین و تکلیف شرعی‌ست.
🔸بعدش هم مصاحبه کنیم که :
ما در مجموعه #نشست_اساتید این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و #پیرمردها که الان هستند، از نشست اساتید، یک #رساله هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این #رویه_حوزوی عمل کردیم.
نمیدانیم چه می‌شود که دیگر ضرورت احترام به پیرمردها عن تفقهٍ و با احساس تکلیف (!) از بین میرود و ناگهان رویه حوزوی #نسخ می‌شود و رساله‌ای چاپ و منتشر می‌شود.
🔸در همان گیر و دار همان فرد صاحب رساله کاملا بر خلاف سیره علمای سلف و مقدسین حوزه که اصل را بر #مرجعیت_گریزی میگذاشتند، مصاحبه میکند که :
«مرجعیت در شیعه آزاد است. یعنی هر کسی خودش را دارای صلاحیت می‌داند ورود پیدا میکند...»
حال آنکه اصالتهای حوزوی در تاریخ روحانیت شیعه، به گونه‌ای دیگر بود.
مرجعیت گریزی، تلاش برای مطرح کردن دیگران بجای تمهید مقدمات مرجعیت شخصی، خط ممتد مرجعیت عامه و زعامت و رئاست دینیه در ادوار مختلفه، ظرفیت نقد پذیری و تلاش برای جبران، حفظ اقتدار مرجعیت شیعه با پرهیز از تشتت و انشقاق، پرهیز از هر نوع تزاحم راهبردی با فقیه حاکم و زعیم و حتی مرجع عام شیعه، برخی از این اصالت هاست.
🔸 از هیئت‌ها و سبکهای #غیرمتعارف عزاداری که #مسجد_اعظم قم به راه افتاده هم که بگذریم. برهنگی در عزاداری در شبستان اصلی (در ایام قبل از کرونا) و دعوت از برخی مداحان بنام با جهت‌گیری‌های خاص، همه و همه نوعی احساس تکلیف شرعی‌ست.
اصلا همان سبکهای زننده برخی از این مداحان در مسجدی که تولیت آن را بر عهده داریم هم، احساس تکلیف است.
(ایجاد طرفدارانی از قشر هیئتی هم همینطور)
🔸 رفته رفته با آزادی بیشتری آراء شاذی را فریاد میزنیم. مثلا مجددا شبهات مربوط به #کتاب‌سوزی مسلمانان و حمله به ایران را مطرح کنیم. همان مواردی که سالهای سال است در کتب مختلف از جمله «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری پاسخ داده شده.
🔸در این میان رسانه‌های بیگانه همچون #رادیو_فردا تعریف و تمجیدهای خوبی همچون «فقیه روشن‌اندیش» و «تحت فشار و مضیقه حکومت» از ما داشته باشد و چپ گراهای داخلی هم مدام موضع‌گیریهایمان را تیتر کنند و سخنان‌مان خوراک پستهای فضای مجازیِ این جماعت باشد.
اما دریغ از سخنی علیه این رسانه‌چی‌های دروغگو و ضد اسلام.
🔹حالا این سیر به نفی کامل اقتصاد اسلامی رسیده.
مقابل دوربین یک نشریه نئولیبرال نشسته و سخنمان این باشد که #اقتصاد_اسلامی_نداریم، تا فرمایشاتمان دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما.
✅ پ.ن: حوزه مقدسه شیعی یک نهاد #تهذیب_محور است که تربیت انسان‌های #تکلیف_مدار از بزرگترین کارکردهای آن است اما از یاد نبریم که در تشخیص وظیفه برای پذیرش مسئولیت های خطیر چون مرجعیت، همواره با وسواس و احتیاطی عجیب قرین بوده است. لذا بزرگان شیعه اولا خود را از معرض ریاست دینیه دور نگه می داشتند، ثانیا بدون تعاضد قرائن و حجج متکثره، هرگز به تکلیف نمی رسیدند! جدا از موارد صرف #احساس تکلیف برای ورود به عرصه مرجعیت منطق ندارد و منطبق با سیره بزرگان تشیع نیست.
@bahaneee
♨️اخبار داغ روحانیت
♨️ @khabarehowzeh