eitaa logo
بیداری طلاب
59.4هزار دنبال‌کننده
8.4هزار عکس
3.7هزار ویدیو
87 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
♨️نقدهای کانال روزنه به نشست اساتید ۴ 🔻🔻🔻 این کانال در ادامه نقدهای خود با انتشار یادداشت یکی دیگر از اعضای خود به نقد یکی از دیگر از سران نشست پرداخت و نوشت جناب ، هنوز هم نگران جایگاه هستید؟ 1. قریب به یک سال پیش بود که خبری مبنی بر پرداخت عیدی از سوی چهره‌های سرشناس به اساتید سطوح عالی و خارج مطرح شد. این خبر واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشت. از مراجع عظام تقلید گرفته تا اساتید برجسته حوزه و حتی برخی اعضای سرشناس نشست دوره‌ای اساتید که از ابتدا با چنین اقدامی مخالف بودند، همه به این اقدام نسنجیده واکنش نشان دادند. نگارنده این سطور نیز در یادداشتی با عنوان این پرسش را مطرح کرد که اگر این اقدام با نیت خیرخواهانه انجام شده است و تنها هدف از آن کمک به اساتید معظم بوده است، چرا به صورت بدون نام و با عنوان «جمعی از اساتید» صورت نگرفته است؟ و به جای این، نام تک تک افراد عیدی دهنده با ذکر میزان مبلغ عیدی، در پیامک اعلامی درج گردیده است؟ آیا بهتر نبود عمل خیر ایشان با کتمان اجری مضاعف می‌یافت؟ در آن یادداشت زنگ خطری زده شد که جدی گرفته نشد. 2. در این میان پرسشی از جناب (موسوم به ) مطرح کردم که چرا از اقدام دوستانتان احساس خطر و نگرانی برای مقام شامخ مرجعیت نکردید؟ شما که کوچکترین اقدامی را با عنوان هتک مرجعیت برجسته می‌کنید و واکنش نشان می‌دهید، حالا در برابر این اقدام سیاست سکوت در پیش گرفته‌اید؟ و نه تنها سیاست سکوت در پیش گرفتید که تلویحاً به تأیید این اقدام نیز پرداختید و منتقدین را به متهم کردید. پرسش دیگر اینکه اگر همین اقدام را جمعی از چهره‌ها و انجام داده بودند، آن هنگام موضع شما و دوستانتان چگونه بود؟ آیا از گوشه و کنار صدای واسلاماه همه جا را فرا نمی‌گرفت؟ 3. امروز زمان زیادی از آن یادداشت و تذکرهای خیرخواهانه اساتید بزرگوار حوزه نمی‌گذرد. اکنون 4 نفر از 5 اساتید عیدی دهنده، به صورت علنی و رسمی سخن از خود به میان آورده‌اند. حضرات آقایان ، ، و هر چهار نفر در سایت‌های رسمی‌شان پاسخ می‌دهند و حتی یکی از ایشان رساله عملیه خود را منتشر کرده است. جناب منوچهری () آیا هنوز هم دلتان برای مرجعیت شیعه می‌تپد و می‌سوزد؟ آیا احساس نمی‌کنید دوستانتان با این اقدام حرمت اساتیدشان و بزرگان مرجعیت را رعایت نکرده‌اند؟ آیا این سیره سلف صالح بوده است؟ من از این نیت ایشان خبر ندارم ولی . امروز این اساتید بزرگوار در حالی کرده‌اند که هنوز اساتید ایشان و مراجع بزرگمان در قید حیات هستند. حداقل می‌توان گفت برای امر افتاء و مرجعیت، من به الکفایه موجود است. این اقدام چه نسبتی با سیره سلف صالح در فرار از مرجعیت و ریاست دارد؟ شاید این بزرگواران نیت خیری داشته باشند ولی حداقل باید گفت در روش اشتباه می‌کنند. پرسش ما این است: شما دلسوزان حریم مرجعیت درباره این پدیده چیست؟ پیام اعلام مرجعیت این بزرگواران می تواند یکی از این دو گزاره باشد: یا خود را از امثال مراجع معظم حضرات آیات عظام آقایان خراسانی و گلپایگانی و زنجانی و می دانند؟ یا خدای ناکرده در ایشان خلل و کاستی ای حس کرده اند که شرعی نموده اند برای پر نمودن یک خلاء در جامعه اسلامی اعلام مرجعیت نمایند؟ 4. سخن آخر: حاشیه مهم‌تر از متن این است که عده‌ای سیاست یک بام و دو هوا در پیش می‌گیرند و با استانداردهای دوگانه حوادث را تحلیل می‌کنند. جناب نائینی در کانال خود بارها مطالبی درباره پرهیز بزرگان از مرجعیت و ریاست گذاشته است. آیا آن مطالب صغریات و مصادیقی در عالم واقع ندارند؟ آیا رسالت یک استاد، آزاده بودن در تحلیل و یگانگی بین نظر و عمل نیست؟ استاد آزاده و حقیقت مدار کسی است که اگر انحراف را حتی در رفتار اصدقاء و اقربایش دید، تذکر دهد و موضع بگیرد. امروز آزمون خوبی برای سنجیدن عیار آزادگی و حقیقت مداری بسیاری از عزیزان است. سید طاها یزدانی 🔶پی افزود ادبیات این یادداشت مربوط به نویسنده محترم است و روزنه بدون هر ویرایشی بازنشر کرده است. @khabarehowzeh ♨️رسانه مستقل خبر حوزه
♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد علوی بروجردی 🔻بیایید دست‌به‌عصا کنیم! (مواردی که خیلی زود به احساس تکلیف منجر شد و جا داشت بیشتر در آنها تأمل شود) خوب است از اینجا شروع کنیم: 🔸تشکلی بزرگ از اساتید حوزه علمیه تاسیس کنیم و در عرض و تضعیف این نهاد مهم و اساسی، احساس تکلیف کنیم. 🔸 تقسیمی‌ها و واریزهایی برای اساتید سطوح عالی، آن‌هم با ضمیمه ی پیامکِ هم لابد خودش نوعی احساس دَین و تکلیف شرعی‌ست. 🔸بعدش هم مصاحبه کنیم که : ما در مجموعه این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و که الان هستند، از نشست اساتید، یک هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این عمل کردیم. نمیدانیم چه می‌شود که دیگر ضرورت احترام به پیرمردها عن تفقهٍ و با احساس تکلیف (!) از بین میرود و ناگهان رویه حوزوی می‌شود و رساله‌ای چاپ و منتشر می‌شود. 🔸در همان گیر و دار همان فرد صاحب رساله کاملا بر خلاف سیره علمای سلف و مقدسین حوزه که اصل را بر میگذاشتند، مصاحبه میکند که : «مرجعیت در شیعه آزاد است. یعنی هر کسی خودش را دارای صلاحیت می‌داند ورود پیدا می‌کند...» حال آنکه اصالتهای حوزوی در تاریخ روحانیت شیعه، به گونه‌ای دیگر بود. مرجعیت گریزی، تلاش برای مطرح کردن دیگران بجای تمهید مقدمات مرجعیت شخصی، خط ممتد مرجعیت عامه و زعامت و رئاست دینیه در ادوار مختلفه، ظرفیت نقد پذیری و تلاش برای جبران، حفظ اقتدار مرجعیت شیعه با پرهیز از تشتت و انشقاق، پرهیز از هر نوع تزاحم راهبردی با فقیه حاکم و زعیم و حتی مرجع عام شیعه، برخی از این اصالت هاست. 🔸 از هیئت‌ها و سبکهای عزاداری که قم به راه افتاده هم که بگذریم. برهنگی در عزاداری در شبستان اصلی (در ایام قبل از کرونا) و دعوت از برخی مداحان بنام با جهت‌گیری‌های خاص، همه و همه نوعی احساس تکلیف شرعی‌ست. اصلا همان سبکهای زننده برخی از این مداحان در مسجدی که تولیت آن را بر عهده داریم هم، احساس تکلیف است. (ایجاد طرفدارانی از قشر هیئتی هم همینطور) 🔸 رفته رفته با آزادی بیشتری آراء شاذی را فریاد میزنیم. مثلا مجددا شبهات مربوط به مسلمانان و حمله به ایران را مطرح کنیم. همان مواردی که سالهای سال است در کتب مختلف از جمله «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری پاسخ داده شده. 🔸در این میان رسانه‌های بیگانه همچون تعریف و تمجیدهای خوبی همچون «فقیه روشن‌اندیش» و «تحت فشار و مضیقه حکومت» از ما داشته باشد و چپ گراهای داخلی هم مدام موضع‌گیریهایمان را تیتر کنند و سخنان‌مان خوراک پستهای فضای مجازیِ این جماعت باشد. اما دریغ از سخنی علیه این رسانه‌چی‌های دروغگو و ضد اسلام. 🔹حالا این سیر به نفی کامل اقتصاد اسلامی رسیده. مقابل دوربین یک نشریه نئولیبرال نشسته و سخنمان این باشد که ، تا فرمایشاتمان دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما. ✅ پ.ن: حوزه مقدسه شیعی یک نهاد است که تربیت انسان‌های از بزرگترین کارکردهای آن است اما از یاد نبریم که در تشخیص وظیفه برای پذیرش مسئولیت های خطیر چون مرجعیت، همواره با وسواس و احتیاطی عجیب قرین بوده است. لذا بزرگان شیعه اولا خود را از معرض ریاست دینیه دور نگه می داشتند، ثانیا بدون تعاضد قرائن و حجج متکثره، هرگز به تکلیف نمی رسیدند! جدا از موارد صرف تکلیف برای ورود به عرصه مرجعیت منطق ندارد و منطبق با سیره بزرگان تشیع نیست. @bahaneee ♨️اخبار‌ داغ‌‌‌ روحانیت ♨️ @khabarehowzeh
♨️واکنش حوزویان به سخنان استاد علوی بروجردی 🔻بیایید دست‌به‌عصا کنیم! (مواردی که خیلی زود به احساس تکلیف منجر شد و جا داشت بیشتر در آنها تأمل شود) خوب است از اینجا شروع کنیم: 🔸تشکلی بزرگ از اساتید حوزه علمیه تاسیس کنیم و در عرض و تضعیف این نهاد مهم و اساسی، احساس تکلیف کنیم. 🔸 تقسیمی‌ها و واریزهایی برای اساتید سطوح عالی، آن‌هم با ضمیمه ی پیامکِ هم لابد خودش نوعی احساس دَین و تکلیف شرعی‌ست. 🔸بعدش هم مصاحبه کنیم که : ما در مجموعه این هنر را داشتیم که به احترام بزرگان و که الان هستند، از نشست اساتید، یک هم بیرون نیامده؛ نه به احترام! ما به این عمل کردیم. نمیدانیم چه می‌شود که دیگر ضرورت احترام به پیرمردها عن تفقهٍ و با احساس تکلیف (!) از بین میرود و ناگهان رویه حوزوی می‌شود و رساله‌ای چاپ و منتشر می‌شود. 🔸در همان گیر و دار همان فرد صاحب رساله کاملا بر خلاف سیره علمای سلف و مقدسین حوزه که اصل را بر میگذاشتند، مصاحبه میکند که : «مرجعیت در شیعه آزاد است. یعنی هر کسی خودش را دارای صلاحیت می‌داند ورود پیدا می‌کند...» حال آنکه اصالتهای حوزوی در تاریخ روحانیت شیعه، به گونه‌ای دیگر بود. مرجعیت گریزی، تلاش برای مطرح کردن دیگران بجای تمهید مقدمات مرجعیت شخصی، خط ممتد مرجعیت عامه و زعامت و رئاست دینیه در ادوار مختلفه، ظرفیت نقد پذیری و تلاش برای جبران، حفظ اقتدار مرجعیت شیعه با پرهیز از تشتت و انشقاق، پرهیز از هر نوع تزاحم راهبردی با فقیه حاکم و زعیم و حتی مرجع عام شیعه، برخی از این اصالت هاست. 🔸 از هیئت‌ها و سبکهای عزاداری که قم به راه افتاده هم که بگذریم. برهنگی در عزاداری در شبستان اصلی (در ایام قبل از کرونا) و دعوت از برخی مداحان بنام با جهت‌گیری‌های خاص، همه و همه نوعی احساس تکلیف شرعی‌ست. اصلا همان سبکهای زننده برخی از این مداحان در مسجدی که تولیت آن را بر عهده داریم هم، احساس تکلیف است. (ایجاد طرفدارانی از قشر هیئتی هم همینطور) 🔸 رفته رفته با آزادی بیشتری آراء شاذی را فریاد میزنیم. مثلا مجددا شبهات مربوط به مسلمانان و حمله به ایران را مطرح کنیم. همان مواردی که سالهای سال است در کتب مختلف از جمله «خدمات متقابل اسلام و ایران» شهید مطهری پاسخ داده شده. 🔸در این میان رسانه‌های بیگانه همچون تعریف و تمجیدهای خوبی همچون «فقیه روشن‌اندیش» و «تحت فشار و مضیقه حکومت» از ما داشته باشد و چپ گراهای داخلی هم مدام موضع‌گیریهایمان را تیتر کنند و سخنان‌مان خوراک پستهای فضای مجازیِ این جماعت باشد. اما دریغ از سخنی علیه این رسانه‌چی‌های دروغگو و ضد اسلام. 🔹حالا این سیر به نفی کامل اقتصاد اسلامی رسیده. مقابل دوربین یک نشریه نئولیبرال نشسته و سخنمان این باشد که ، تا فرمایشاتمان دستاویزی شود برای دمیدن در سکولاریسم و زدن ریشه تفقه اقتصادی در دین و در نتیجه تحمیل ذهنیات پوچ و باطل امثال میلتون فریدمن به اقتصاد ما. ✅ پ.ن: حوزه مقدسه شیعی یک نهاد است که تربیت انسان‌های از بزرگترین کارکردهای آن است اما از یاد نبریم که در تشخیص وظیفه برای پذیرش مسئولیت های خطیر چون مرجعیت، همواره با وسواس و احتیاطی عجیب قرین بوده است. لذا بزرگان شیعه اولا خود را از معرض ریاست دینیه دور نگه می داشتند، ثانیا بدون تعاضد قرائن و حجج متکثره، هرگز به تکلیف نمی رسیدند! جدا از موارد صرف تکلیف برای ورود به عرصه مرجعیت منطق ندارد و منطبق با سیره بزرگان تشیع نیست. @bahaneee ♨️اخبار‌ داغ‌‌‌ روحانیت ♨️ @khabarehowzeh