🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ای جوانان..... ای پسران و دختران عزیزم..... ای نور دیدگانم..... ما در سنگر جبهه حق علیه باطل، پشت دشمنان را شکستیم و برای آرامش شما چه شب ها که نخوابیدیم..... ما از شما دفاع کردیم...... ما از ناموسمان دفاع کردیم..... می‌دانید که چه برادرانی را از دست داده‌اید؟ می‌دانید چه خواهرانی را از دست دادید؟ می‌دانم که می‌دانید غنچه‌های نشکفته‌ای را به زیر تانک‌های بعثیون فرستادیم، تا شما در آرامش به سر ببرید.... تا هیچ ابر قدرتی نتواند نگاهی چپ به شما بکند..... من و تمام سربازان جان بر کف #امام، به فدای یک تار موی شما..... بدانید که تا ما در سنگر نبرد هستیم، هیچ نامردی نمی‌تواند از شما حتی یک قطره #اشک بگیرد..... یادداشتی از شهید #سید_مجتبی_هاشمی فرمانده گروه #فدائیان_اسلام @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨تدبیر آسید مجتبی عراقی ها با همه ی تجهیزات آمده بودند سمت نخلستان های خرمشهر، ما بچه های فدایان اسلام با ام۱ و ژ۳ که مهمات کمی هم داشتیم، در یک طرف نخلستان... آقاسید " #شهید_سید_مجتبی_هاشمی" گفت: شب یک تراکتور یا لودر بیارید نخلستان! گفتم برای چی اقاسید؟آقا گفتند بیارید متوجه می شوید... شب اقاسید لودر را روشن کرد و به شخم زدن زمین مشغول شدند، صدای که از لودر می آمد باعث شد عراقی ها فکر کنند تانک های ایرانی به سمت آن ها در حرکت هست و به همین علت فرار کردند... عراقی ها تا بیابان های ذولفقاریه عقب نشینی کرده بودند، صبح با آقاسید رفتیم ببینیم تا کجا عراقی ها عقب نشینی کرده بودند. در بیابان ذولفقاریه دیدیم که تعداد زیادی قوطی کنسرو افتاده روی زمین... گفتیم مگه اینها چند روز مانده بودند که این قدر کنسرو خوردند؟ از طرفی یکی از بچه ها سنگی پرتاب کرد سمت قوطی ها و ناگهان صدای انفجاری امد از قوطی کنسرو ها... عراقی ها از ترس شان کل شب را با استفاده از مین های مصری که شبیه کنسرو بود زمین را مین گذاری کرده بودند. عراقی ها با داشتن کلی مهمات و تجهیزات پا به فرار گذاشتن و ما با توکل به خدا و اقاسید با هیچ، موفق به شکست آن ها شدیم... منبع: کتاب آقاسید مجتبی،ص۳۶ @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨پدر و مادر همسر#شهید_سید_مجتبی_هاشمی: اوایل ازدواجمان برای خرید با #شهید هاشمی به بازارچه رفتیم. در بین راه با پدر ومادر ایشان برخورد کردیم که من با صحنه ای جالب روبرو شدم.... ایشان به محض اینکه پدر ومادرش را دید درنهایت تواضع و فروتنی خم شد و بر روی زمین زانو زد و پاهای پدر ومادرش را بوسید..... این صحنه برای من بسیار دیدنی بود. #سید_مجتبی در حالیکه دارای قامت رشید و هیکل تنومندی بود درمقابل پدر ومادرش خاضع و فروتن بود واحترام آنان را در حدبالایی نگه میداشت..... روحمان با یادش شاد.... @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 #امام_خمینی(ره): این وصیت نامه هایی که این عزیزان می نویسند مطالعه کنید، پنجاه سال عبادت کردید و خدا قبول کند ،یک روز هم یکی از این وصیت نامه ها رو بگیرید و مطالعه کنید و فکر کنید.... 🇮🇷🌹🇮🇷🌹 🇮🇷 🌹🇮🇷🌹🇮🇷 قسمتی از وصیت نامه #شهید بزرگوار #سید_مجتبی_هاشمی را در ادامه می خوانیم: امیدوارم که خداوند گناهانم را مورد بخشش قرار دهد. از کلیه کسانی که به طریقی دینی به آنها دارم طلب مغفرت می کنم، خواهش می کنم مرا ببخشید تا خدای مهربان هم شما را ببخشد. کسانی که به من دینی دارند، همه آنها را می بخشم، امید که خدای قادر متعال همه آنها را بیامرزد. از پدر و مادر عزیزم حلالیت می طلبم و همسر و فرزندانم را به شما می سپارم، امید که آنان را در جهت دین مبین اسلام به رهبری امام تشویق کنید. از همسر و فرزندانم که نتوانستم بیش از این وسیله آسایششان را فراهم نمایم، طلب بخشش می کنم. از خواهران و برادرانم حلالیت می طلبم. توصیه من به شما عزیزان این است که خدا را فراموش نکنید. @khademinekoolebar

🎙بشنوید.... 🍂🍁🍂 #زیارت_عاشورا #حدادیان دعا برای #فرج #منتقم_ثارالله؛ شادی روح مطهر #شهدا و #امام_الشهدا ؛ سلامتی #امام_خامنه_ای و #خادمین_شهدا را فراموش نکنیم.... @khademinekoolebar

#حدیث_روز قال الامام الحسين عليه السلام : أَهْلَكَ النّاسَ إثْنانِ: خَوْفُ الْفَقْرِ، وَطَلَبُ الْفَخْرِ. حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمودند: دو چیز مردم را هلاک و بیچاره گردانده است: یكى ترس از این كه مبادا در آینده فقیر و نیازمند دیگران گردند. و دیگرى فخر كردن و مباهات بر دیگران است. بحارالأنوار: ج 75، ص 54، ح 96 @khademinekoolebar

ای روشنای خانه امید، ای شهید ای معنی حماسه جاوید، ای شهید چشم ستارگان فلک از تو روشن است ای برتر از سراچه خورشید ای شهید #صبحتون_شهدایی @khademinekoolebar

🌼🌺🍃🍂✨ 🌺🍃🍂✨ 🍃🍂✨ 🍂✨ ✨ #شهید_مدافع_حرم_مصطفی_صدرزاده: من به جنگیدن افراد در میدان نگاه می کنم نه اینکه چند روز است به #جبهه آمده، اینکه دوره یک آمده باشد یا سی برایم فرقی نمیکند.... نمونه اش همین #ابوعلی که من نبرد و توانایی او را در نبرد با دشمن دیدم  و به او مسئولیت دادم در حالی که دوره 38 آمده است..... 🇮🇷🌹🇮🇷🌹 🇮🇷 🌹🇮🇷🌹🇮🇷 عرض ادب و احترام به ساحت مقدس حضرت #سید_الشهداء علیه السلام و تسلیت به امام زمان حضرت #حجت_ابن_الحسن "عجل الله تعالی فرجه الشریف" در بیست ودومین روز #محرم ؛ همراه و همنوا با #شهيدمدافع_حرم_مرتضی_عطایی " #ابوعلی" @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨✨ سیندرلای بابامرتضی خاطرات دختر #شهید_مرتضی_عطایی " #ابوعلی "؛ قسمت اول: اگر بخواهم به دورترها فکر کنم، یاد #کربلا می‌افتم و روزهایی که همراه بابا و کلی از فامیل در عراق می‌گذراندیم.... یاد #کاظمین می‌افتم و شب‌هایی که پر بود از شادی و خوشی.... بابا عربی‌اش خوب بود. هر از گاهی اتوبوس می‌گرفت و پاسپورت‌ها را جمع می‌کرد و همگی راهی #کربلا می‌شدیم. سالی که به سن تکلیف می‌رسیدم، تاریخ قمری تولدم افتاده بود درست شبی که می‌رسیدیم #کاظمین.... مامان و بابا از مشهد برایم بسته‌های شکلات آماده کرده بودند و در آن‌ها کاغذهای رنگی گذاشته بودند و رویش یک حدیث نوشته بودند و زیرش هم نوشته بودند #جشن_تکلیف_نفیسه_جون.... همان شب، شکلات‌ها را خودمان بردیم حرم. نیروهای بازرسی حرم اجازه نمی‌دادند آن‌ها را داخل ببریم. بابا به عربی برای‌شان داستان را گفت. خیلی خوشحال شدند و ما را بردند دفتر حرم و اسم مرا در سیستم آن‌جا ثبت کردند. بعد هم یک شیشه از آب سرداب اصلی حرم #امام_موسی_کاظم علیه االسلام به من هدیه دادند و یک کتاب که یادم هست تصاویرش برجسته بود..... بعد هم به تعداد کل کاروان، بُن غذای حرم دادند به بابا تا فردایش همگی ناهار مهمان #حرمین باشیم.... @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨✨ سیندرلای بابامرتضی خاطرات دختر #شهید_مرتضی_عطایی " #ابوعلی "؛ قسمت دوم: بابا دفعه اول که از #سوریه برگشت، برعکس چهار بار بعدش #سالم بود، اما خیلی زود فهمیدیم دیگر بابامرتضای سابق نیست.... روحیاتش عوض شده بود. باز هم می‌خندید، اما دیگر لطیفه تعریف نمی‌کرد..... بیش‌تر اوقات توی خودش بود و با کوچک‌ترین سروصدای ما، ناراحت می‌شد...... همیشه دوست داشت از #سوریه برای‌مان تعریف کند. به من می‌گفت: نفیسه؛ چرا از من از #سوریه نمی‌پرسی؟ دوست دارم بپرسی تا برات تعریف کنم.... دفعه دوم که برگشت، #دستش #مجروح شده بود. دفعه سوم #پهلویش. دفعه چهارم #سرش و دفعه آخر هم که #شهید شد...... @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨✨ سیندرلای بابامرتضی خاطرات دختر #شهید_مرتضی_عطایی " #ابوعلی "؛قسمت سوم: دفعه آخر که رفت #سوریه قرار بود ما هم برویم آن‌جا و چند روزی بمانیم.... ساک‌مان را بستیم و رفتیم تهران. مدتی خانه #شهید_صدرزاده بودیم تا #روز_عرفه. آن شب پرواز داشتیم. صبح بیدار شدیم و صبحانه خوردیم. مامان رفت وضو بگیرد تا برویم حرم #حضرت_عبدالعظیم برای #دعای_عرفه..... همان‌موقع تلفنش زنگ خورد. از روی شماره فهمیدم باباست. با شنیدن صدای خنده بابا از پشت تلفن گل از گلم شکفت. می‌دانستم که خیلی زود قرار است در #سوریه او را ببینم. گفت: نفیسه، بی‌معرفت نباش. به‌ام تندتند زنگ بزن. گفتم: «باشه بابا.» گفت: «بابا، یه خبر بد برات دارم.» دلم هُری ریخت.... گفتم: «چی شده؟!» گفت: «پرواز امشب‌تون لغو شده. باید با پرواز هفته دیگه بیایید.» از شنیدن این خبر کلافه شدم. ناخودآگاه صدایم سنگین شد. با بابا خداحافظی کردم و جریان را به مامان گفتم. او هم ناراحت شد. همه برنامه‌های‌مان ریخته بود به هم. با یکی از دوستان رفتیم #حرم عبدالعظیم. بعد از تمام شدن #دعا در صحن ایستاده بودیم و دوست‌مان سرش توی گوشی بود.... یک آن دیدم چشم‌هایش بهت‌زده شد و رنگش پرید؛ سرش را آورد بالا و به ما خیره شد..... آن‌قدر تغییرش محسوس بود که مامان هول کرد. مدام ازش می‌پرسید: «چی شده؟ چرا این‌طوری شدی؟!» بنده‌خدا انگار نمی‌توانست حرف بزند، فقط بغض کرده بود و بریده بریده می‌گفت هیچی نشده..... با حال بدی برگشتیم خانه #شهید_صدرزاده.... آن‌جا بالاخره حقیقت را فهمیدیم. اولش نمی‌توانستم باور کنم.... شوکه شده بودم. تکیه دادم به دیوار و به مامان نگاه می‌کردم که های‌های اشک می‌ریخت. یک‌هو یاد چند ساعت پیش افتادم و حرف‌های بابا که گفت بی‌معرفت نباشم..... حالم دیگر دست خودم نبود. بابا برای همیشه رفته بود و تنها برایم #حسرتِ نداشتنش باقی مانده بود. کاری از دستم برنمی‌آمد.... شروع کردم به داد زدن؛ فریاد می‌زدم: «خاک بر سرم.» مامان بغلم کرد تا آتش درونم میان آغوش او محصور شود..... روحمان با یادش شاد.... منبع: مجله جنات فکه @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨✨فرمانده عاشق "قسمت اول" #شهید_مرتضی_عطایی در کلام #ابوطاها از #حلب راهی #لاذقیه شدیم. شهری که از نظر آب و هوا شرایط بهتری داشت و از گرمای کلافه‌کنندۀ حلب خبری نبود. فقط جوّ مسیحی‌نشین شهر و حجاب نداشتن خانم‌های سوری اذیت‌مان می‌کرد. اما نگاه‌های سرشار از احترام و قدرشناسی مردم لاذقیه این سختی را برای‌مان آسان‌تر می‌کرد. مطمئن بودیم شرح رشادت بچه‌های فاطمیون به گوش‌شان رسیده. برنامه‌های تو هم سر جای خودش بود. مخصوصا روزه‌های دوشنبه و پنج‌شنبه‌ات که تحت هیچ شرایطی ترک نمی‌شد.... دو هفته‌ای از آمدن‌مان به لاذقیه می‌گذشت. قرار بود خانواده‌ات راهی سوریه شوند. ذوق خاصی توی چشم‌هایت می‌دیدم. حسابی به خودت ‌رسیدی..... قرار بود خانواده‌ات #روز_عرفه بیایند #دمشق؛ تو هم باید راهی دمشق می‌شدی. چند روز مانده به #عرفه، بوی عملیات بلند شد.... این‌بار.باید روستای اِکبانی را آزاد می‌کردیم. روستایی استراتژیک واقع در ارتفاعات لاذقیه که دشمن از آن‌جا روی شهر مسلط بود. #حاج_قاسم گفته بود اهمیت این روستا مثل تنگۀ اُحُده.... شبِ قبل از عرفه، فرماندهی گفت: #ابوعلی! شما فردا توی عملیات شرکت نمی‌کنی.... رنگ از رویت پرید. فرمانده ادامه داد: فردا خانواده‌ات دارن میان سوریه. برگرد دمشق.... سرت را پایین انداختی و گفتی: سردار، وقتی اسم عملیات میاد، خانواده‌ام یادم می‌رن.... سردار جواب داد: خب اگه دستور فرماندهی باشه چی؟ می‌شناختمت. رزمنده‌ای نبودی که روی حرف فرمانده‌ات حرف بیاوری. دستت را از ناراحتی روی ران پایم فشار دادی و اخم غلیظی نشست بین ابروهای مردانه‌ات. دلم برایت آتش گرفت. می‌دانستم چقدر برایت سخت است که نگذارند بیایی عملیات... ⭐️⭐️هرچند آخرش کار خودت را کردی. ماندنی نبودی. پرواز خانواده‌ات را لغو کردی و صبح #عرفه با ما راهی شدی..... بچه‌ها را آوردیم تا نقطه رهایی. تازه آفتاب بالا آمده بود که جیره جنگی و مهمات را بین‌شان تقسیم کردیم و راه افتادیم. بعد از کمی پیاده‌روی رسیدیم به دهانه تنگه‌ای که به روستا منتهی می‌شد. اول من رد شدم. حسن محمدی پشت سرم آمد، فقط نمی‌دانم گلوله از کجا آمد. حسن را زدند. افتاد جلوی پایم. تیر خورده بود به کمرش. پشت سرش عباس آمد و بعدش هادی. هادی را هم زدند. افتاد کنار حسن. مات و متحیر نگاه‌شان می‌کردم که صدای تیز انفجاری توی سرم سوت کشید. پشتم داغ شد. شره کردن خون را روی پشتم حس کردم. گرد و خاک و دود که خوابید. سر، پا و پشتم را ترکش نارنجک زخمی کرده بود ترکش زانوی عباس را هم برده بود و تو در فاصله یک کیلومتری از ما توی سنگر نشسته بودی و با دوربین نگاه‌مان می‌کردی. می‌دانستم الان دل توی دلت نیست... دو سه ساعتی از عملیات می‌گذشت. بچه‌ها شدیدا درگیر بودند ولی نمی‌شد جواب آن حجم سنگینِ آتش را داد. افتاده بودیم توی محاصره و دشمن بی‌وقفه آتش می‌ریخت روی سرمان. خونریزی‌ام شدید بود. حس می‌کردم دارم از حال می‌روم. حسن #شهید شده بود. هادی، یکی از بهترین نیروهایم داشت جلوی چشم‌هایم جان می‌داد و این، اوضاع را برایم سخت‌تر می‌کرد. بی‌سیم را برداشتم و صدایت کردم: - ابوعلی! ابوعلی! ابوطاها... به ثانیه نکشیده، صدایت پیچید توی بی‌سیم. - جانم، ابوطاها... - ابوعلی، مهمون داریم. نگفتم بچه‌هایم #مجروح و #شهید شده‌اند. نخواستم روحیه بقیه نیروها به هم بریزد. حرفم را نصفه و نیمه از دهانم گرفتی و گفتی: دارم میام...... ناخودآگاه حرف‌های چند ساعت قبلت توی سرم زنده شد. داشتیم می‌آمدیم به سمت خط، توی تویوتا گفتی: روز، روز #عرفه است و درهای رحمت خدا باز. من هم طمعکار. سرت را کمی رو به آسمان گرفتی و گفتی: یعنی می‌شه؟! خندیدی و در جواب خودت گفتی: «خدایا! مگه می‌شه تو جواب بنده‌ات رو ندی؟!.... دوباره صدایت آمد: ابوطاها، دارم میام. می‌دانستم آن‌قدر بی‌قراری که به چند دقیقه نکشیده، خودت را با موتور به ما می‌رسانی. گفتم: داداش! با اون وسیله‌ای که می‌خوای بیای، نمی‌تونی مهمونای ما رو منتقل کنی. سکوت پیچید توی بی‌سیم و دوباره صدای تو: - نکنه مهمونات مثبتِ حسن و سیدابراهیم شدن؟! با بغض نگاهی به حسن و هادی انداختم و گفتم: آره داداش..... منبع: مجله جنات فکه؛ مصطفی عیدی @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨✨فرمانده عاشق "قسمت دوم" #شهید_مرتضی_عطایی در کلام #ابوطاها آمدی. صد متری، موتورت را روی زمین رها کردی و خودت را از تپۀ کناری‌ بالا کشیدی.... از همان‌جا شروع کردی بالای سر ما را آرپی‌جی زدن. می‌خواستی حجم آتشِ روی ما را سبک کنی تا بتوانیم خودمان را از #محاصره بیرون بکشیم. آرپی‌جی اول و دوم را شلیک کردی. ما در آن فاصله، خودمان را کمی جمع‌وجور کردیم. عباس کپ کرده بود. نمی‌دانست چه کار کند. به زور راهی‌اش کردم. تمام جانم را دادم به سمت دست‌های بی‌رمقم و حسن و هادی را کشیدم توی شیب درۀ زیر پای‌مان. اندازه چشم‌هایم دوست‌شان داشتم. جان می‌دادم برای‌شان ولی نمی‌گذاشتم پیکرشان دست دشمن بیفتد. خیالم از جای‌شان راحت شد. امن بود. سرِ فرصت، بچه‌ها را می‌فرستادم سراغ‌شان. خورشید رسیده بود بالای سرم و تیغ تیز آفتاب روی زمین عمود شده بود. آتش کمی آرام شده بود. من و بچه‌ها هم تقریبا از محاصره بیرون آمده بودیم. صدای خِرخِر بی‌سیم دوباره بلند شد. توی همان حالت نیمه‌هشیارم صدا را شناختم. صدای جانشین فرمانده تیپ بود که داشت با فرمانده صحبت می کرد: - حاجی! #ابوعلی رفت پیش #سیدابراهیم..... همین. بی‌سیم ساکت شد. به گوش‌هایم شک کردم. مگر می‌شد تو رفته باشی؟! باور نکردم! موتورِ تو هنوز کنار جاده بود، اما خودت کجا بودی پس؟! ‌مرا با همان موتور برگرداندند عقب. با موتوری که تو آمدی، من برگشتم..... روحمان با یادشان شاد.... منبع: مجله جنات فکه؛ مصطفی عیدی @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 ✨✨فرمانده عاشق "قسمت سوم" #شهید_مرتضی_عطایی در کلام #ابوطاها جنازه جفت‌تان پشت تویوتا بود؛ تو و عبدالحمید. آن‌قدر دوید دنبالت که آخرش هم از تو جا نماند و با تو پرید. من بین شما دو تا دراز کشیدم و سرت را گذاشتم روی بازویم. 35 کیلومتر با بیمارستان فاصله داشتیم. تمام راه یک‌ریز برایت حرف زدم. حالم دست خودم نبود. می‌دیدم غرق خون کنارم دراز کشیده‌ای، اما باورم نمی‌شد که رفته‌ای. داشتم دق می‌کردم. انگار بار سنگین دنیا مانده بود روی سینه‌ام. بی‌سیم را بی‌اختیار برداشتم. - ابوعلی! ‌ابوعلی! ابوطاها... ابوعلی! ‌ابوعلی! ابوطاها... چقدر توی دلم استغاثه کردم همه چیز خواب باشد و دوباره صدای تو را بشنوم. یکی از بچه‌ها آمد روی خط، صدایش مثل پتکی تو سرم فرود آمد. تند شدم. - تو چرا جواب می‌دی؟ مگه تو ابوعلی هستی؟! دوباره نگاهت کردم، به صورتت. آرامش‌ات دیوانه‌ترم می‌کرد. انگار خوابیده بودی با حنجرۀ غرق به خون. سرت را به سینه‌ام چسباندم. خونِ گلویت شُره کرد روی لباسم. نگاهم را از صورتت برداشتم و رو به آسمان، این‌بار با بی‌سیم، #عبدالحمید را صدا کردم. - عبدالحمید! عبدالحمید! ابوطاها... عبدالحمید! به گوشی؟ از گلوی بی‌سیم جز صدای خِرخِری ضعیف صدایی نمی‌آمد. صدایم را انداختم توی سرم که: «عبدالحمید! مگه کری؟! نمی‌شنوی؟ چرا جواب منو نمی‌دی؟!» سر برگرداندم به سمت عبدالحمید. مثل تو آرام کنارم دراز کشیده بود. حنجرۀ او هم مثل تو به سرخی می‌زد. #سیدرسول، فرمانده گروهانم آمد روی خط. صدای گرفته و خش‌دارش بلند شد: «ابوطاها! می‌دونی داری کیو صدا می‌کنی؟» جواب دادم: «معلومه که می‌دونم، تو نمی‌فهمی! با #ابوعلی و #عبدالحمید کار دارم. گیرم الان، باید جواب منو بدن.» کاش جوابم را می‌دادی. کاش مثل همیشه می‌گفتی: «جانم مهدی!» همین دو کلمه، آتش سینه گُر گرفته‌ام را سرد می‌کرد. دوباره نگاهت کردم. داشتم کم‌کم باور می‌کردم تو را از دست داده‌ام. فرماندۀ بی‌ادعا و شجاعم را که هیچ‌وقت پشت سر نیروهایش قدم برنداشت، همیشه خط‌شکن بودی، نفر اول ستون. هرجا خطر بودی، سختی بود، نفر اول بود.... سرم داشت ذق‌ذق می‌کرد. زبان خشکم را به زور توی دهانم چرخاندم. حس می‌کردم بدنم دارد سبک می‌شود. حس عجیبی را تجربه می‌کردم. انگار بین رفتن و ماندن معلق بودم. به خودم که آمدم، مرا گذاشتند روی تخت. حالا دیگر نبودنت باورم شده بود. داشت باورم می‌شد رفیق، همرزم و برادرم را از دست داده‌ام. تو و عبدالحمید را هم آوردند گذاشتند کنار من و من فقط به روزهای بی ‌تو بودن فکر می‌کردم. به چشم‌های سرخ از اشک بچه‌های مظلوم فاطمیون که مثل ابر بهار برایت اشک می‌ریختند. مگر می‌شد در غم #شهادت تو، آن هم در ظهر روز عرفه بی‌تاب نشد؟؟.... خون حنجر تو و عبدالحمید ثمر داد و اکبانی آزاد شد و این آزادی خون‌بهای مظلومیت تو بود..... سیدحسن نصرالله رهبر حزب‌الله لبنان به مناسبت این آزادسازی پیام داد که تنگه احد را بچه‌های #فاطمیون آزاد کردند..... این افتخار برای همیشه در تاریخ ‌می ماند. افتخاری برای شیربچه‌های افغانستانی فاطمیون و فرمانده عاشق‌شان مرتضی عطایی. روحمان با یادشان شاد.... منبع: مجله جنات فکه؛ مصطفی عیدی @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 دست نوشته #شهيدمدافع_حرم_مرتضی_عطایی " #ابوعلی"؛ خطاب به #شهید_مدافع_حرم_مصطفی_صدرزاده "#سیدابراهیم" امشب اول سلام می‌کنم سمت بقیع، به چهار مزار بی‌نشانهء بی‌زائر. به جای #بقیع، آمده‌ام سر بر خاک تو بسایم، و بلند بلند بر غربت بقیع گریه کنم. آنگاه بر تو سلام کنم از زبان خودت که چون تویی را فقط خودت لایق سلام دادنی: سلام عیلک یوم ولدتُ»؛ سلام مجاهد، سلام عباس حریم زینب، سلام #بسیجی، سلام #شهید، سلام #سیدابراهیم.... به جای هدیه برایت شمع آورده‌‌ام، بسپارم به دستانت تا #بقیع روشن نگاهشان داری. آمده‌ام زیارت مادر بخوانی من گوش کنم، گریه کنم، استخوان سبک کنم دوری بقیع را. سلام سیدابراهیم، دمت گرم. دمت گرم #بسیجی! به راستی که تو را، آرزوهایت، راه و مرام و مسلکت را نشناخته‌ایم، شب میلادت هم مراسم روضه به پا کرده‌ای! تو میان خیمهء اربابی و دوستانت ـ به نام تو و به اذن تو ـ در خانه‌ات. می‌بینی محمدعلی را، میان‌داری‌اش را؛ حتماً غرق کیف شده‌ای. چه تناقض قشنگی است شب میلاد و مراسم روضه. سلام سیدابراهیم، شیر مادر حلالت. شیر مادر حلالت دلاور؛ امسال دلمان برای #بقیع تنگ شده بود؛ حرامی‌ها، آشکارا راه #حرم را بسته‌اند. دوستانت به بوی یاس بقیع، دور مزارت جمع شده‌اند. آن روزها که فکر روز و شبت شده بود بنای هیئت، لابد این روزهای تنهایی و بی‌پناهی رفقایت را دیده بودی. سلام سیدابراهیم؛ نگاهی، دعایی دلاور. دلاور! نگاهی، دعایی؛ دلمان پوسید در دنیای بدون شما؛ الهی مادرت زنده باشد ـ یادت هست گفتی دعا کند #شهید شوی؛ گفتی مفیدتری، بامرام چشممان به در خشک شد؛ میهمان داری، شب میلادت، همه #روضه خوانده‌اند، سینه زده‌اند، نایی برایشان نمانده. کجایی؟ دمی، دقیقه‌ای از مجلس اربابی قدم رنجه کن! بیا حداقل مهمان‌هایت را بدرقه کن. سلام سیدابراهیم، کجایی صدرزادهء صدرنشین خیمهء اربابی. #صدرزادهء صدرنشین خیمهء اربابی! آقای #صدرزاده! کجایی #بسیجی؟ انگار از همان لحظهء تولدت انتخاب شده بودی؛ مصطفی شده بودی؛ صدرزاده بودی که به صدر نشستی؛ شدی صدرنشین مجلس عشق‌بازان. ما که دستمان از ذیل مجلس هم کوتاه است، اصلا ما را چه به مجلس عشق‌بازی! بیا و معرفت نثارمان کن؛ دعایی کن شاید به روضه‌های باقر آل عبا، سبک شدیم، اهل پرواز شدیم، پرنده شدیم. دمت گرم، هر وقت از جام #سقا مست فیض شدی، نام ما را هم ببر، یادتت که نرفته؟ قول داده بودی. ما را یاد کن شاید به دعای ندبهء فردا صبحی، دست با کرامتی زیر برات #شهادت ما را هم امضا کرد. سلام سیدابراهیم؛ الوعده وفا روحمان با یادشان شاد.... @khademinekoolebar

🌼🌺🍃🍂✨ 🌺🍃🍂✨ 🍃🍂✨ 🍂✨ ✨ #شهید_مدافع_حرم_مرتضی_عطایی معروف به #ابوعلی خود را اینگونه معرفی می کند: اسمم #مرتضی_عطایی و سال 1355 در #مشهد متولد شدم. ما 6 تا خواهر و برادر هستیم، سه تا خواهر و سه تا برادر و من هم فرزند دوم خانواده هستم. مادرم خیلی از شرارتهای دوران کودکی‌ام در خانه تعریف میکند اما در مدرسه یک مقدار خجالتی بودم و فعالیت خاصی نداشتم. پدرم کارمند راه‌آهن بود و در قسمت تعمیرات واگن کار می‌کرد و بعدازظهرها هم برای تامین مخارج خانواده در مغازه‌ای که اجاره کرده بود به کار تعمیر تاسیسات ساختمان مشغول بود و الان 10، 15 سالی است که بازنشست شده است. من هم از همان دوران کودکی در کنار تحصیل پیش او می‌رفتم تا کم کم در این حرفه خبره شدم. آن موقع خانه ما در پنج راه (نواب صفوی) و نزدیک #حرم بود و خانه پدربزگم هم در نواب 11. روبروی خانه پدربزرگم #حسینیه‌ای به اسم #قمی بود. حسینیه‌ای 60، 70 ساله که کم کم پاتوق همیشگی من شد. از بچگی وقتی به خانه پدربزرگم می‌رفتم پایم به آن حسینیه و مراسم‌های آن باز شد و جذب صفای باطن حاج قاسم متولی آن هیئت شدم و ارادت خاصی به او پیدا کردم. آن #هیئت سنتی نسبت به هیئت های دیگر برایم متمایز بود. خاکی بودن و #اخلاصی را که در آن هیئت و متولی آن میدیدم خیلی برایم جالب بود. به قول #حاج_قاسم که میگفت:برخی می آیند و در هیئت ها میگویند ....... در بعضی هیئتها هم برخی افراد برای چشم و هم چشمی کارهایی می‌کردند یا اینکه بعضیها با شیوه های جدید، مداحی می‌کردند و من اصلاً با آن صفا نمیکنم. برای همین هر دوشنبه به #حسینیه_قمی می‌رفتم. تا دیپلم درس خواندم و بعد از آن به خدمت سربازی رفتم. خدمت من در ارتش افتاده بود و سه ماه آموزشی‌ام را در بیرجند و 21 ماه دیگر خدمت را هم در تهران بودم. بعد از اینکه از خدمت برگشتم در مغازه پدرم مشغول کار شدم و رسماً شدم تعمیرکار تاسیسات ساختمان و کارهای تعمیر تاسیسات ساختمان، آبگرمکن، کولر، لولهکشی، پکیج و شوفاژ و این طور برنامهها شد کار اصلی من و تا قبل از اینکه ازدواج کنم در مغازه پدر کار میکردم. در سال هفتاد و هشت ازدواج کردم و بعد از آن یک مغازه مستقل برای خودم اجاره کردم و بعدها هم عضو اتحادیه تاسیسات ساختمان شدم. الحمدالله و به لطف اهل بیت کار و بار خوبی داشتم...... روحمان با یادش شاد..... @khademinekoolebar

🌼🌺🍃🍂✨ 🌺🍃🍂✨ 🍃🍂✨ 🍂✨ ✨ ✨✨همسر #شهید_مدافع_حرم_مرتضی_عطایی معروف به #ابوعلی : اخرين مرتبه‌اي كه #مرتضي راهي شد 17 مرداد سال 1395بود. آخرين بار قبل از رفتن، خواب خاصي ديدم. به #مرتضي گفتم مي‌خواهي بروي منطقه؟ گفت: نه كي گفته؟ گفتم من خواب ديدم نگرانم اسير شوي. نگرانم در شناسايي‌ها كه تنها هستي تشنج كني و بي‌هوش شوي و بعد هم اسير شوي.... نگران اسارتش بودم. #مرتضي خيلي تشنج مي‌كرد به خاطر حضور در #منطقه و موج‌هاي انفجار كه گرفته بود.... خوب ياد دارم آخرين مرتبه‌اي كه برگشت اسفند 1394بود. آن هفته سه بار تشنج كرد. يعني هر هفته سه بار اين حالت به ايشان دست مي‌داد. مرتضي سردرد مي‌شد و اگر قرص‌هايش را نمي‌خورد بي‌هوش مي‌شد..... آخرين باري كه راهي شد 17 مرداد 1395بود. روز آخر كه مي‌خواست برود به رويش نياوردم كه مي‌دانم قصد رفتن دارد. اين بار آخر، اولين مرتبه‌اي بود كه از بچه‌ها #خداحافظي كرد، از پدر و مادر من هم خداحافظي كرد. روز آخر مي‌دانستم كه ديگر او را نمي‌بينم.... روحمان با یادش شاد..... @khademinekoolebar

🌼🌺🍃🍂✨ 🌺🍃🍂✨ 🍃🍂✨ 🍂✨ ✨ ✨✨همسر #شهید_مدافع_حرم_مرتضی_عطایی معروف به #ابوعلی : نخستین صحبت‌هایی که با هم داشتیم حول محور فعالیت‌های #بسیج و #حوزه بود و فعالیت‌های فرهنگی گسترده‌ای داشت و سعی می‌کردم #مرتضی را همیشه همراهی کنم و چون در خانواده خودمان، همه با فرهنگ #ایثار و #شهادت مأنوس بودند، درک فعالیت‌های مرتضی برایم سخت نبود. #شهید_عطایی فقط کار فرهنگی انجام نمی‌داد بلکه کارهای خیر هم انجام می‌داد و من سعی می‌کردم همیشه همانند یک هم‌سنگر در کنار وی باشم؛ #مرتضی بیش از 20 بار به #کربلا رفت..... تمام فامیل با ما یک‌بار #کربلا آمده‌اند و #اربعین‌ها نیز یک کاروان از مردان فامیل جمع می‌کرد و به #کربلا می‌رفتند؛ حتی اگر کسی هزینه سفر نداشت، خودش پرداخت می‌کرد...... نزدیک اربعین گذرنامه‌ها را جمع می‌کرد و کلی هزینه و تلاش می‌کرد تا همه بتوانند به #کربلا برسند و کارهای فرهنگی تنها مختص #بسیج نبود و این فعالیت‌ها به داخل خانواده نیز اشاعه پیدا کرده بود...... روحمان با یادش شاد..... @khademinekoolebar

#حدیث_روز قال الامام الحسين عليه السلام : لا یَكْمِلُ الْعَقْلُ إلاّ بِاتّباعِ الْحَقِّ حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمودند: بینش و عقل و درک انسان تكمیل نمى گردد مگر آن كه ـ أهل حقّ و صداقت باشد و ـ از حقایق، تبعیّت و پیروى كند. نهج الشّهادة: ص 356 بحارالأنوار: ج 75، ص 127، ح 11 @khademinekoolebar

ای روشنای خانه امید، ای شهید ای معنی حماسه جاوید، ای شهید چشم ستارگان فلک از تو روشن است ای برتر از سراچه خورشید ای شهید #صبحتون_شهدایی @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 #امام_خامنه_ای : با یاد سردار بزرگ گرامی #شهید_مهدی_باکری، عزیزی که کمتر وقتی است که یاد گرامی او از خاطر من برود. و چهره مومن او و دل خاضع و خاشع و روح سرشار از ایمان او و از کلماتی که از این روح بر می‌خواست فراموش بکنم..... 🇮🇷🌹🇮🇷🌹 🇮🇷 🌹🇮🇷🌹🇮🇷 عرض ادب و احترام به ساحت مقدس حضرت #سید_الشهداء علیه السلام و تسلیت به امام زمان حضرت #حجت_ابن_الحسن "عجل الله تعالی فرجه الشریف" در بیست وسومین روز #محرم ؛ همراه و همنوا با فاتح قلب ها #شهید_مهدی_باکری @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 همسر #شهید_مهدی_باکری: از خصوصیات بارز #شهید_مهدی_باکری، یکی #وارستگی و #ساده_زیستی ایشان بود که زبانزد خاص و عام بود. در اوایل زندگی مشترکمان #شهید رفتند #جبهه و بعد از اینکه برگشتند، گفتند که برویم یک مقدار وسایل خانه تهیه کنیم. البته در اوایل ازدواج‌مان بعضی از لوازم ضروری را خانواده ما فراهم کرده بودند، ولی با این همه #مهدی حتی به وسایل اولیه و ابتدایی زندگی‌مان ایراد و اشکال وارد می‌کردند و می‌گفتند که ما از این هم ساده‌تر می‌توانیم زندگی کنیم. حتی روزی مادرشان به خانه‌ ما تشریف آورده بودند و با حالت خیلی ناراحت گفتند که خدا بابایت را رحمت کند و جای او خالی است و اگر می‌آمد و شما را در این حال می‌دید که شما روی موکت زندگی می‌کنید قهراً نمی‌گذاشت این چنین زندگی کنید، چرا شما فقط این طور زندگی می‌کنید؛ در حالی که هیچ پاسداری این چنین زندگی نمی‌کند..... این یکی از ویژگی‌های اخلاقی #شهید_باکری بود که اصلاً به #دنیا وابسته نبود و هیچ‌گونه وابستگی و دلبستگی به دنیا و تعلقات دنیوی نداشت و خیلی راحت توانسته بود از تعلقات دنیوی دل بکند و راهی را انتخاب کرده بود که راه پیغمبران عظیم‌الشأن اسلام (ص) و ائمه اطهار بود...... روحمان با یادش شاد...... @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 همسر #شهید_مهدی_باکری: یکی از خصوصیات بارز #شهید_باکری که خیلی برایم جالیم جالب بود، این بود که مسائل محیط کارش را زیاد در منزل مطرح نمی‌کرد و معتقد بود که اگر اینها مطرح شود ممکن است به انسان #غرور دست بدهد و #اخلاصی که انسان می‌تواند نسبت به کارهایی که کرده است داشته باشد ناگهان از بین برود. لذا به این علت مسائل #جبهه و کارهایی را که به خودش مربوط بود مطرح نمی‌کرد. یک روز اتفاقاً خودم از ایشان پرسیدم این همه افراد #جبهه می‌روند و می‌آیند و کلی درباره آن حرف می‌زنند، ولی شما اصلاً صحبت نمی‌کنید با این همه مسئولیت سنگینی که داری، چرا حرف نمی‌زنی؟ ایشان گفتند: من که آنجا کاری نمی‌کنم کارها را #بسیجی_ها می‌کنند و آنقدر به این بسیجی‌ها علاقه داشت که همواره از آنها به عنوان فرزند یاد می‌کردند و می‌گفتند این‌ها بچه‌های من هستند و هرکس که از بچه‌های لشکر #شهید می‌شد عکس‌اش را به خانه می‌آورد و به دیوار اتاقش نصب می‌کرد..... اتاقش شده بود یک نمایشگاه عکس. وقتی که من مثلاً از بیرون می‌آمدم خانه. می‌دیدم که به این #عکس_شهدا خیره شده است و زیر لبش اشعاری را زمزمه می‌کند و چشمهایش پر از اشک شده است؛ می‌خواست گریه کند ولی من که وارد اتاق می‌شدم صحنه عوض می‌شد...... در مورد خودش و در مورد #شهادت خودش صحبت نمی‌کرد؛ چرا که معتقد بود که بادمجان بم آفت ندارد..... ولی من یقیناً می‌دانستم #مهدی که یکی از افراد برگزیده خدا بود، حتماً در آینده نزدیک به مقام و درجه رفیع #شهادت خواهد رسید..... روحمان با یادش شاد..... @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 همسر #شهید_مهدی_باکری: ایشان در ارتباط با #بیت_المال خیلی حساس بودند. ما در زمانی که در اهواز بودیم مسئولیت اداره خانه به من محول شده بود. یک روز قرار بود بچه‌های لشکر به عنوان مهمان به خانه ما بیاید؛ من از آنجا که فرصت نکرده بودم نان تهیه کنم به #آقا_مهدی گفتم که وقتی عصر می‌آیید، نان هم تهیه کنید. #آقا_مهدی که هم‌ طبق معمول عصرها دیر به خانه می‌آمدند -بنابه شرایط کاری- از آنجا که نانوایی‌ها بسته بودند نتوانسته بود نان تهیه کند. زنگ زدند که از لشکر نان بیاورند. البته از امکانات لشکر هیچ وقت استفاده نمی‌کردند ولی چون مجبور بودیم این کار را کردند. نان را که آوردند #آقا_مهدی پنج، شش تا برداشت و آورد بالا؛ با تأکید گفت که تو حق نداری از این نان استفاده کنی چون که این‌ها را مردم برای #رزمندگان_اسلام ارسال کرده‌اند و چون تو #رزمنده نیستی پس حق خوردن از این نان‌ها را نداری.... من هم مجبور شدم از خرده نان‌هایی که قبلاً در سفر مانده بود استفاده کردم.... البته این مراعات ایشان را می‌رساند نسبت به بیت‌المال والا خدای ناکرده سوء برداشت نشود. روحمان با یادش شاد....... @khademinekoolebar

🌼🍃🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸 🌺🍃🌸 🍃🌸 🌸 گرگ و میش سحر، برای خرید نان از خانه خارج شدم. چشمم به #رفتگر محله افتاد که مثل همیشه در حال کار بود؛ دیدم امروز صورت خود را با پارچه ای پوشانده است. نزدیکتر رفتم، او رفتگر همیشگی محله ی ما نبود. کنجکاو شدم، سلام دادم و دیدم رفتگر امروز، #آقا_مهدی است. آقا مهدی، شما اینجا چیکار میکنی؟ آقا مهدی علاقه ای به جواب دادن نداشت.... ادامه دادم، آقا مهدی شما #شهرداری، اینجا چیکار میکنی؟ رفتگر همیشگی چرا نیست؟ شما رو چه به این کارا.#جارو رو بدین من، اخه چرا شما؟؟؟؟ خیلی تلاش کردم تا بالاخره زیر زبون اقامهدی رو کشیدم. زن رفتگرمحله،مریض شده بود.. بهش #مرخصی نمیدادن میگفتن اگه توبری نفرجایگزین نداریم. رفته بود پیش شهردار و اقامهدی بهش مرخصی داده بود و خودش اومده بود جاش... اشک تو چشام جمع شد هرچی اصرار کردم اقامهدی جارو رو به من، نداد. خواهش کرد که هرچه،سریعتر برم تا کسی متوجه نشه. رفتگر آن روز ما، #شهید_مهدی_باکری #شهردار_ارومیه بود... روحمان با یادش شاد.... @khademinekoolebar