🔸«امام خمینی در سال های قبل از وقوع انقلاب»🔸
🔻معرفی نویسنده:
#حامد_الگار استاد مطالعات اسلامی و زبان فارسی در دانشگاه برکلی #کالیفرنیا است. زمینه تخصصی الگار تاریخ #تشیع در ایران و تصوف است. الگار بعدها به دین اسلام و سپس به مذهب تشیع گرویدهاست. وی همچنین آثاری از متفکران سیاسی شیعه از جمله کتاب ولایت فقیه اثر امام خمینی و آثاری از علی شریعتی، مرتضی مطهری، سید محمود طالقانی را به انگلیسی ترجمه کرد. مهمترین اثر او کتاب دین و دولت در ایران: نقش علما در دوره قاجار است، که پایان نامه دکتری اوست.
📃 گوشه ای از مقاله حامد الگار، ترجمه عادله حاجی میرزایی:
✍️ اهمیت [کتاب] #مصباح_الهدایه (از آثار عرفانی امام #خمینی) به خاطر معرفت گسترده ای كه در آن آمده نیست، بلكه به خاطر تبحر عملی كاملی است كه در هنر عرفان نهفته در آن وجود دارد؛ این اثر برای درك اندیشه ها و قواعد رسیده از گذشته نیست بلكه جلوه و ثمره نگاهی توانمند و اصیل است. سید فهری (آیتالله سید احمد فهری زنجانی) در این باره گفته است: «روشن است كه [امام خمینی] درباره هر آنچه كه نوشته است، دانش عملی داشته است.»
✍️ با وجود آن كه مشخص شده امام خمینی آثار دیگری با ماهیت عرفانی و شهودی نگاشته است، لكن گونه متفاوتی از دغدغه ها پس زمینه زندگی او را اشغال كرده بود. به هر حال این تربیت اولیه و عمیق در #حكمت و #عرفان نباید به عنوان دوره ای گذرا تلقی شود، زیرا این مسئله به شدت در شكل گیری اجتماعی كامل او به عنوان یك رهبر سیاسی و مذهبی نقش به سزایی داشت. وسعت و جامعیت آموزش و علایق او به عنوان یك عالم، او را قادر ساخت تا فراتر از علایق محدود یك فقیه متعارف عمل كند. در حقیقت تعداد عالمانی كه به طور یكسان در فقه و عرفان مسلط بودند، كسانی كه از لقب سنتی ذوالجناحین استفاده می كنند به ویژه در دوره معاصر بسیار كم است. هنگامی كه استادی در تعالیم باطنی و ظاهری و علایق انقلابی و شدید امام خمینی با فضای سیاسی همراه شد، قابل درك خواهد بود كه چرا بسیاری از ایرانی ها، وی را به عنوان چهرها ی منحصر به فرد و بی نظیر تلقی می كنند، كسی كه به طور ایده آل در وجود خویش ویژگی های یك معلم، عالم و مبارز و متفكر را داراست.
✍️ از این رو است كه تلفیق ساده عرفان با فعالیت های بعدی او چون تعلیم فقه و مبارزه فعالانه علیه سلطنت #پهلوی كه از ۱۹۶۲ به بعد آغاز شد، محل سئوال نیستند؛ زیرا این فعالیتها به طور بارزی با گرایش روحانی و معنوی امام خمینی در هم آمیخته بودند. یكی از مواردی كه باعث می شد تا جلسات درس #فقه وی برای طلاب جذابتر و پویاتر از استادان دیگر باشد توانایی او برای ایجاد ارتباط میان جزئیات تخصصی شرع با دغدغه های مابعدالطبیعه و معنوی امام بود؛ یا به عبارت دیگر «توانایی او در نشان دادن مطابقت شریعت با منطق عرفان و نیز مطابقت عرفان با منطق شریعت بود.»
گفته می شود كه امام خمینی باعث به وجود آمدن « انقلابی در فقه » شد و این انقلاب به واسطه دیدگاه او یعنی آنچه را كه میتوان در معنایی خاص، نسبیت در فقه نامید امكان پذیر شده است.
✍️ به نظر می رسد خالص سازی نگاه و اراده ای كه در عرفان وجود دارد، همانند فعالیت سیاسی، به عنوان نوعی انقلاب درونی كه در طول زمان به طور طبیعی همتای بیرونی خود را به وجود آورده است در خدمت امام خمینی بوده است.
در این رابطه شایسته توجه است كه او بیان ارزش معیار را به علی ابن ابی طالب می دهد كه او آن را در آستانه حركت به سوی نبرد با معاویه در معنای درونی #توحید بیان داشت؛ و شاهد این امر به این شرح است:
وقتی كه یك انسانی آدم شد به این مسائل عمل می كند، زراعت هم می كند، لكن زراعتی كه برای خداست، جنگ هم می كند. همه این جنگهایی كه در مقابل كفار و در مقابل ستمگرها شده از اصحاب توحید و از این دعاخوانها بوده[است].
#عرفان
#فقه_عرفانی
#مکتب_امام
خانه طلاب جوان
@khaneTolab