🎞 ﮺جلوه های دنیا﮺ 🎙 عین‌صاد 🔺در روایت هست: عبد من شبی... چند شب بیدارش می‌کنم، مأنوس می‌شود، نماز شبی، ذکری... 🔺می‌گوید خوابش می‌کنم. یکی دو شب... بلند می‌شود، «ساخطٌ لِنَفسِه ماقِتٌ لَها». به خودش سَخَط دارد، مَقت دارد. او حالا به من نزدیک شده است؛ نه آن موقع؛ آن موقع به خودش نزدیک شده بود . به خودش متوجّه بود. 🔺بت ها یکی و دوتا نیستند؛ حالا #نفس خودش میلیاردها جلوه دارد؛ بماند. #دنیا جلوه ها دارد؛ بماند... #شیطان از این دو جلوه داخل می شود در وجود ما؛ «أُغْوِيَنَّ» و «أُزَيِّنَنَّ» نفس را تحریک می کند و دنیا را زینت می‌دهد؛ بماند. از همه این مراحل که گذشتی به #تکبیر رسیدی، به #توحید رسیدی، به #رسالت، به #ولایت رسیدی، خودت را کاشتی دعوت به روییدن کردی؛ باز هم #حالات_خوب تو و #اعمال_خوب تو، تو را #مغرور می‌کند. آنچه تو را از او باز دارد صنم است. «إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا» این فرمایش ابراهیم (علیه‌السلام) است. آنچه جز خدا می‌پرستید وثن است. هر چه باشد... استاد #علی_صفایی 🔺پانوشت: گفته شده وثن، همان صنم کوچک است، با این حال تعریف وثن و صنم بسیار در هم آمیخته شده است. ابن اثیر می گوید تفاوت میان وثن و صنم آن است که وثن پیکری معمولی از سنگ های معدنی یا از چوب و سنگ است که به صورت آدمی ساخته و برپا گردیده و عبادت می شود و صنم صورتی است بدون پیکر. 🌷🇮🇷🌷

✨قابل استفاده برای دوستانی که با طلاب یا مدارس کار می کنند: 《در همين دوره‏هاى پايين، دوره‏ى #سازندگى و دوره‏ى شكل گرفتن يك طلبه آغاز مى‏شود و در همين دوره‏هاست كه #عاطفه‏ها و يا نفرت‏ها، #ايثار و مساوات و يا خودخواهى‏ها و #خوديابى‏ها، #توحيد و يا شرك، #آزادى يا اسارت، #قدرت روحى و يا ضعف و زبونى، #رشد يا انحطاط در طلبه شكل مى‏گيرد. و اگر #مدرس خودش را #مربى هم مى‏شناخت و اگر سازندگى را در حد #لياقت خود مى‏ديد، ناچار وضع عوض مى‏شد و به اين دوره نيز مى‏پرداخت. در اين دوره، مى‏توان در نهاد #پاك و #خالى طلبه، هر چيزى را كاشت و بارور كرد؛ #خدمت و يا خيانت، #سازندگى و يا بى‏تفاوتى، #توجه به خلق و يا توجه به خود را. و اين همه نه با حرف امكان دارد و نه با خواندن چند روايت در روزهاى پنجشنبه و جمعه. مسأله‏ى معاشرت فرع مسأله‏ى تربيت است؛ چون هنگامى كه افراد ساخته نشده باشند و ملاك بدست نياورده باشند، در نتيجه به هر كجا سر مى‏گذارند و با هر كس دمخور مى‏شوند و در هر دامى مى‏نشينند. اما اگر مربى به طلبه‏اش ديد بدهد و او را متوجه و زرنگ بار بياورد و همچون نهنگ آماده‏اش كند و با ملاك، نه فقط با حرف‏ها و دستورها و بكن نكن‏ها آشنايش بنمايد، او مى‏تواند دوست و معاشر خود را بشناسد و حتى مهمانى رفتن و مهمان آوردن خود را رهبرى كند. و حتى لباس و رنگ لباس خود را بشناسد. آخر طلبه‏اى كه از شهوت سرشار است و به خاطر رسيدن به زن ديوانه است چگونه مى‏تواند به خدا برسد. آخر طلبه‏اى كه #ملاكى براى لباس پوشيدن ندارد و #هدفى براى درس خواندن كه هيچ، براى زنده ماندن هم ندارد و #عشقى و #شناختى در سر و دلش ننشسته چگونه مى‏تواند آن باشد كه #استاد مى‏خواهد و استاد مى‏طلبد. اما اگر #طلبه فهميد كه بايد #رشد كند و در نتيجه با كسانى مى‏نشيند كه يا به آنها #رشد_بدهد و يا از آنها #رشد_بگيرد راستى اگر در افراد #هدفى نُضج بگيرد اين هدف مى‏تواند آنها را #رهبرى كند؛ خواه هدف پول باشد و يا قدرت و يا شهوت و يا قرب حق و تعالى و تكامل و رشد. ما به جاى اين كه در #لباس پوشيدن دخالت كنيم، بايد اين #ملاك‏ها و #هدف‏ها را در دل‏ها بگذاريم و افراد را از #ريشه عوض كنيم.》 #استاد_علی_صفایی