🔳 #عکسنوشت 🍃🍃... درون سینه ام، یک چشم دیگر پلک وا کرد. و در این چشم، #هستی رنگ دیگر داشت. سختی رنگ دیگر داشت. و #مرگ، آهنگ دیگر داشت. و با این چشم، من، دیدم. #خدا در سینه ی من بود. با من گرم نجوا بود. #دلم سرشار از او بود. نه کمبودی برایم بود، نه اندوهی. با این چشم، من، دیدم. با او، این همه اندوه، شیرین است. وبی او، زندگی تار است. و بی او، زندگی پوچ و سیاه و سخت و غمگین است. سرم می رفت. چشمم سخت می جوشید. و #قلبم، هم چنان مرغان وحشی بال و پر می زد. و «او»، این مرغ وحشی را صدا می زد. و از #هستی جدا می کرد. تا در «بی نهایت» بال بگشاید. در آن جا با سکوت، آواز می خواندند. در آن جا با نگاه، فریاد می کردند. 📖... گزیده ای از شعر بلند #فریاد 🖌 استاد #علی_صفایی_حائری ☘️