#آه‌ازغمی‌که‌تازه‌شودباغمی‌دگر داشتیم آماده می‌شدیم برای انتقام. نه یک سیلی سخت یا عملیات ساده. محور مقاومت می‌خواست در سالگرد طوفان الاقصی بزند به دل صهیون و اندکی تسلی بدهد این همه قلب داغدار را. می‌خواستیم توی بیت‌المقدس، کنار مسجدالاقصی سرود:« خیبر خیبر یا صهیون، جیش محمد قادمون» بخوانیم. اما این دست نشانده شیطان، وحشیانه دست به کشتار می‌زند. خارج از قواعدانسانی و حتی جهانی. موشک‌هایش از غزه و کرانه باختری به جنوب لبنان رسیده، به ضاحیه. خبرنگاری از مقر سازمان ملل و نشست جهانی سران کشورها گزارش می‌داد.می‌گفت:« نشد مسئولی سخنرانی کند و به مسئله غزه و لبنان اشاره نکند.» این دیگر فقط مربوط به مسلمانان نبود. شده بود، مسئله‌ی همه‌ی مردم جهان. آدم اهل هر دین و مسلکی هم باشد، اگر از انسانیت بویی برده باشد وقتی خبر این جنایت‌ها را بشنود، نمی‌تواند ساکت بماند. مثل دانشجویان آمریکایی که به قیمت از دست دادن فرصت تحصیل، پشت مردم فلسطین ایستادند. حضرت آقا یک زمانی فرموده بودند:« فلسطین کلید رمز آلود ظهور است.». چه بصیرتی دارد آقای ما؟ اتفاقات این روزهای دنیا دانه دانه رمزگشایی می‌کند این معما را. چالش« WHO IS MAHDI» و حالا سیل برادران سنی مذهب که دارند شعار« اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیً حَقّ وَلیُ الله» را سرمی‌دهند. حکومت جهانی حضرت صاحب الزمان مستقر نمی‌شود مگر به فراگیر شدن نام امام حسین علیه السلام در جهان. قلب‌های ما زخمی و چشم‌هایمان خونبار است. خواهران و برادران مسلمان ما را دارند در غزه و لبنان قتل‌عام می‌کنند. سید حسن را، چشم و چراغ مقاومت و حزب الله را زدند. خشم سراسر وجودمان را گرفته. با مشت گره کرده آماده دستور فرمانده‌ایم. اما جایی در اعماق وجودمان می‌دانیم، دین خدا مستقر نمی‌شود اِلّا به خون شهید، مثل خون ثارالله که جوشید و جوشید تا رسید به اکنون. خون شهدای امروز هم می‌جوشد تا پرچم «یا لثارات الحسین» را در جهان به اهتزاز درآورد. تا لحظه‌ای که صدای نازنین موعود در جهان طنین انداز شود که:« اَلاَ یَا اَهلَ العَالَمْ، إِنَّ جَدِّیَ الْحُسَین قَتَلوُهُ عَطشَانَا» همه بفهمند و بدانند کیست. و برای چه ندا سر داده؟ آن روز بیشتر مردم دنیا می‌روند در صف اهل هدایت، پشت مهدی فاطمه می‌ایستند. شهدا رجعت می‌کنند تا با کمک مولایشان جهان آرمانی وعده داده شده را بسازند. « وَلَقَد کَتَبْناَ فِی الْزَّبوُرِ مِنْ بَعدِ الْذِّکْر اَنَّ الْاَرضَ یَرِثُهٰا عِبٰادِیَ الصّٰالِحوُنَ» ✍ #سمانه_نجارسالکی 〰〰〰〰 #خط_روایت #حزب_الله_زنده_است #سید_حسن_نصرالله 〰〰〰〰 @khatterevayat

✨﷽ 〰〰〰〰〰 #مقاومت #قهرمان نصر- من – الله ماه مهر بود ولی بوی اردیبهشت می‌داد. فضا را مه گرفته بود. نه می‌خواستم، نه می‌توانستم باور کنم. مثل غروب آخر اردیبهشت که به خودم امید می‌دادم، مثل وقتی خبر پرواز حاج قاسم را شنیدم. اولین واکنشم این بود که: « دروغه» اما سکوت رسانه‌‌ها چیز دیگری می‌گفت. حالم خراب بود. جای قلب، سنگی داغ توی سینه حس می‌کردم. نفس نفس می‌زدم. بغض با تمام توان فشار می‌آورد ولی چشم نمی‌بارید. مبهوت در خانه می‌گشتم و دست‌ها را به هم می‌مالیدم. فکر کردم الان است که از شدت اضطراب سکته کنم. بی چاره، رفتم سراغ کلام خدا. تنها تسکینی که می‌شناختم. کتاب را برداشتم. جلدش را نوازش کردم. مثل هدیه‌ای به سینه فشردمش. آرامش بیشتری نیاز داشتم. با دو دست عمود نگهش داشتم. حمد خواندم. بوسه‌ای رویش کاشتم. چشم‌هایم را بستم. بسم الله گفتم و بازش کردم: « و یدخلهم جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها، رضی الله عنهم و رضوا عنه، اولئک حزب الله، الا ان حزب الله هم المفلحون» خبر شهادت را قران برایم تایید کرد. سد احساسم شکست و سیل اشک راه گرفت روی صورتم. نمی‌دانم چقدر با قران توی آغوشم گریه کردم. اما این‌بار حزن نبود. وعده‌ی جنات و رستگاری داده بود. سید به اعلی علیین پرواز کرده بود. به رویایش رسیده بود. به وصال به آغوش خدا. و قبل رفتن حزب الله را ساخته بود. مثل ساختمانی محکم، ضد زلزله و ویرانی. یا درختی تناور با ریشه‌هایی عمیق که اگر شاخ وبرگش را بزنی هم به عظمتش خدشه وارد نمی‌شود. رب مهربان با من حرف زده بود. تمام پیغامش را توی یک آیه به جانم ریخت و من از حلاوت هم صحبتی با او دیگر برای سید ناآرامی نکردم. انگار دلم به وعده‌ی الهی گرم شده بود. پنج ماه گذشته. امروز تشییع و تدفین پیکر سید است. توی خانه‌ی ابدی. و من می‌دانم آن خانه کجاست. مزارسید شاید جایی در لبنان به یادگار بماند. بشود سمبل مقاومت. بشود چراغ راه جوان‌هایی که می‌خواهند راه او را بروند. اما او منتشر شده. حقیقت وجود سید مثل نورپخش شده. در وجود همه چراغی روشن کرده برای مسیر پیش رو. برای زنده نگه داشتن مقاومت. سلوک سیاسی سید حسن نصرالله باید بشود راه و رسم همه آزادگان جهان. آن‌ها که می‌خواهند پرچم عدالت و آزادی را دررکاب بزرگ پرچمدار شریعت الهی، بر بام جهان بکوبند. به سندیت روایات رجعت، این سخن گزافه نیست، رویا نیست. همه فرماندهان مقاومت آن بالا آماده‌ی رزم ، به انتظار ایستاده‌اند. تا در کنار موعود با تمام کفر و ظلم و استکبار مبارزه کنند. و چه زیباست این سیل انسان‌های عاشق که امروز به بدرقه آمده‌اند، روزی که امیدوارم خیلی دور نباشد، با شکوه‌تر از این به استقبال بیایند. « و مهدی با سپاهی از شهیدان خواهد آمد.» همین الان پیکر سید وارد شد. آیه‌ای که خبر شهادت را داد: ۲۲ سوره مجادله ✍ #سمانه_نجارسالکی 〰〰〰〰〰 #خط_روایت #سید_حسن_نصرالله #انا_علی_العهد 🔻روایت‌های خود در مورد آرمان‌هایتان را برای ما ارسال کنید. 〰〰〰〰〰 @khatterevayat

🏴✨﷽ 〰〰〰〰〰 #مقاومت *حجت موجه ما* ‌ همه کانال‌ها و گروه‌ها پر شده از خبر حضور حضرت آقا توی مراسم روضه خودشان. عکس‌ها، فیلم و توئیت، شعر و دلنوشته همه جا را پر کرده. دورهایم را زدم‌. بیشترشان را دیدم و خواندم. ذوق مردم و ابراز دلتنگی تلفیق شادی دیدن ولی زمان و عزای شب عاشورا چه خبر شده بین مردم؟ خودم هم ذوق زده شدم. چیزکی نوشتم و فرستادم توی فضای مجازی. اما بغضی که سالهاست جا خوش کرده توی وجودم رو به سر باز کردن گذاشته. گِل وجودم جوری با واژه انتظار شکل گرفته که گفتنی نیست. حالم را کسی نمی‌داند. نمی‌توانم دویدن حاج محمود به سمت آقا را ببینم و به دویدن به سمت بقیةالله فکر نکنم. دست خودم نیست که وقتی آقا سرزده وارد می‌شود یاد ظهور ناگهانی حجة ابن الحسن می‌افتم. یا شعار مردم که می‌گویند: «خونی که در رگ ماست» نبردم به دعای قنوت‌هایم وقتی می‌خوانم: «و جعلنا من اعوانه و‌انصاره و المستشهدین بین یدیه» می‌خواستم از عزت و اقتدار رهبرم توی این روزها بنویسم. اما چه کند دل بی‌قرار که ذکر غربت و تنهایی موعود رهایش نمی‌کند. چه می‌شد این آزمون آخر بود و با نمره قبولی، با جان، با سر، با همه وجود به استقبال حضرت منتظَر می‌رفتیم؟ چه می‌شد این شب یلدای انتظار به صبح وصل می‌رسید؟ چه می‌شد قائمِ منتقم پا در رکاب می‌کرد و پرچم حق را می‌کوبید بر فراز قله جهان؟ چه می‌شد صبح عاشورا ندای ملکوتی‌اش را می‌شنیدیم؟ وقتی خودش را به نام جدش به عالم معرفی می‌کند. «الا یا اهل العالم انا بقیة الله، ان جدی الحسین قتلوه عطشانا» چه می‌شد همین روزها این تیتر همه رسانه‌های جهان می‌شد: «مراسم تحویل پرچم انقلاب اسلامی ایران به ساحت حضرت صاحب الزمان علیه‌السلام با دست نائبش، سید علی حسینی خامنه‌ای.» ‌ ✍ #سمانه_نجارسالکی 〰〰〰〰〰 #خط_روایت #خط_خیبر #راه_حسین 🔻روایت‌های محرمی خود را برای ما ارسال کنید. 〰〰〰〰〰 https://eitaa.com/khatterevayat