#رمان_شهیدهمت بر اساس زندگی شهید معلم فراری ۳ #فصل_ششم ❤️پاهای بزرگ❤️ #حاج_همت از ساختمان فرماندهي خارج ميشود و پوتينهايش را پا مـيكنـد. كربلايي هم به دنبال او بيرون ميآيد.🍃 #حاج_همت، در حالي كه بند پوتينهـايش را ميبندد، به پدر ميگويد :«آقاجان، اگر كاري نداري، چند روز ديگر هم پـيش مـا بمان.»🙂 كربلايي ميگويد :«نه؛ مادرت تنهاست. اين دفعه زن و بچهات را بـه ديـدنت آوردم، دفعة بعد انشااالله، مادرت را ميآورم. حالا كه تو نميتواني بيايي خانه، مـا بايد بياييم جبهه.»☺️ كربلايي در حين حرف زدن متوجه پوتينهاي كهنه و رنگ ورو رفتة #حاج_همت ميشود. #حاج_همت با شرمندگي ميگويـد :«آقاجـان شـرمندهام از اينكـه باعـث زحمت شما شدم😞... من يك صحبت كوتاه با بچه‌هاي لشـكر دارم، بعـد مـيآيـم بدرقه‌تان ميكنم.»😊 #حاج_همت خداحافظي ميكند و ميرود. كربلايي كه هنوز از فكر پوتينهاي او بيرون نيامده است متوجه خداخافظياش نمـيشـود🙁. همـان لحظـه، اكبـر هـم از ساختمان خارج ميشود. كربلايي با نـاراحتي جلـو او را مـيگيـرد و مـيگويـد :«اكبرآقا، مگر دولت به رزمندهها كفش و لباس نميدهد؟» 😒 اكبر كه متوجه منظور كربلايي شده است سري تكـان مـيدهـد و مـيگويـد :«كربلايي، به خدا من يكي زبانم مو درآورد بس كه به #حاجي گفتم پوتينهايـت را عوض كن😩. آخر ميگويم ناسلامتي تو فرماندة لشكري، با آدمهاي مهـم نشسـت و برخواست می‌کنی😒